บทที่ 976 – ทักษะวิญญาณปิศาจครอบงำ
 
 
 
“ห่าวเยว่ เจ้าจำข้าไม่ได้แล้วหรือ !? เจ้าลืมทุกๆ อย่างแล้วหรือ !?””ถ้าเช่นนั้น เจ้าจำเขาได้ไหม !? เขาคือเด็กทารกที่เจ้านำมาจากเส้นทางสวรรค์ แต่ตอนนี้เขาเติบโตขึ้นแล้ว !! เจ้าจำเรื่องราวในเส้นทางสวรค์ได้ไหม !?”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ไม่ได้สนใจต่อคำกล่าวของผู้คนรอบข้างแม้แต่น้อย นางยังคงพยายามสื่อสารกับ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ อย่างต่อเนื่อง ทั้งเล่าเรื่องราวในอดีตและเรื่องของ ชูเฟิง แต่ทุกๆ สิ่งก็ล้วนไร้ประโยชน์ เพราะเขาไม่ตอบสนองนางแม้แต่น้อย “ฮ่าๆ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน การเรียกความทรงจำของเขากลับมาไม่ใช่เรื่องง่าย !! และหากว่ามันสามารถทำได้ง่ายๆ ไม่เท่ากับว่าข้าขุดหลัมฝังตัวเองเช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะกล่าวออกมาอีกว่า”
 
 
 
บอกตามตรง ทักษะที่ข้าใช้ในการควบคุม ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ นั้น คือทักษะวิญญาณปิศาจครอบงำ มันถือเป็นทักษะต้องห้ามของหุบเขาสายหมอก และแม้แต่ท่านหญิง เพียวเมี้ยว ก็ไม่รู้จักมัน แต่ข้าก็พบมันโดยบังเอิญในที่พักของท่านอาจารย์ !!” “แต่ทักษะนี้ก็ไม่สามารถใช้ออกมาได้ง่ายๆ มันไม่ใช่รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณทั่วๆ ไป แต่มันต้องใช้เลือดเนื้อของผู้เชี่ยวชาญเป็นส่วนประกอบ พร้อมทั้งใช้กระดูกของทารกเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ความแข็งแกร่งของผู้ที่จะถูกควบคุมนั้นจะแปรผันตรงกับผู้ที่ต้องสังเวยชีวิตเพื่อทักษะนี้ !!””เพื่อควบคุม ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ นั้น ข้าจำเป็นต้องฆ่าผู้เชี่ยวชาญกว่าล้านคน และฆ่าทารกไปกว่าหมื่นสองพันคน ตอนนี้ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ เป็นเพียงหุ่นเชิดของข้าเท่านั้น หากข้าสั่งให้ไปซ้าย เขาย่อมไปซ้าย หากข้าสั่งให้เขาหยุด เขาย่อมหยุด !!””ถ้าข้าต้องการให้เขาฆ่าใครสักคน เขาจะฆ่าทันที แม้ว่าคนๆ นั้นจะเป็นคนรักของเขาก็ตาม !!””หึ !! ห่าวเยว่ เป็นคนที่แข็งแกร่ง เขาย่อมไม่ถูกสวะเช่นเจ้าควบคุมอย่างแน่นอน !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ตะโกนออกมา “ฮ่าๆ ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่เชื่อข้า ข้าจะพิสูจน์ให้เจ้าได้เห็น !!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน กล่าวพร้อมกับยิ้มบาง จากนั้นเขาก็ชี้มาที่ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน และตะโกนออกมาว่า”
 
 
 
หั่นนังสุนัขตัวเมียนี่เป็นล้านๆ ชิ้น !!”
 
 
 
***** วูบบบบ ***** 
 
 
 
หลังจากสิ้นเสียงของ มู่หรง หมิงเทียน นั้น ร่างกายของ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ พลันสั่นไหว พร้อมกับที่ดวงตาของเขามีแสงสีเขียวสว่างวาบขึ้นมา เช่นเดียวกับแสงสีเขียวที่หน้าผากของ มู่หรง หมิงเทียน 
 
 
 
ในขณะที่ แสงสีเขียงสว่างขึ้นนั้น ออร่าพลังมหาศาลก็พุ่งออกจากร่างของ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ และเข้ามาล้อมรอบร่างของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน เอาไว้ “สวรรค์ !! ออร่านี่มัน……..”
 
 
 
ในเวลานั้น ใบหน้าของทุกคนต่างแสดงออกถึงความตกตะลึง และหวาดกลัว พวกเขาสัมผัสได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวที่เสียดแทงเข้าไปในกระดูกสันหลังของพวกเขา เพราะในเวลานี้ ออร่าพลังของ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ที่ปลดปล่อยออกมานั้น มันมีพลังถึงขั้นราชันย์สงครามระดับแปด 
 
 
 
แม้ว่าทุกคนจะไม่รู้ว่า ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ มีพลังขั้นราชันย์สงครามระดับแปดมาก่อน แต่เมื่อออร่าพลังมหาศาลถูกปลดปล่อยออกมานั้น ทุกคนต่างสัมผัสได้ว่ามันเป็นพลังขั้นราชันย์สงครามระดับแปด และมันคือขั้นพลังที่เข้าใกล้พลังขั้นจักรพรรดิสงครามอย่างมาก พวกเขาทุกคนไม่เคยเห็นพลังระดับนี้มาก่อนในชีวิตของพวกเขา 
 
 
 
แม้ว่า ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ จะอายุไม่มากนั้น แต่เขากลับสามารถบ่มเพาะพลังได้จนเกือบจะถึงขั้นจักรพรรดิสงคราม ทุกคนจึงตกตะลึงอย่างมาก เมื่อพวกเขาคิดว่านะได้เห็นคนของเขตทะเลตะวันออกทะลสงเข้าสู่ขั้นจักรพรรดิสงครามได้ “ห่าวเยว่ เจ้า !!…….”
 
 
 
ในขณะที่ทุกคนกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ใบหน้าของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน พลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา แม้แต่ดวงตาของนางยังเป็นสีแดงกร่ำ 
 
 
 
แม้ว่านางจะรู้ว่าเขาถูกควบคุม แต่นางก็ไม่คิดว่าเขาจะโจมตีนาง มันทำให้นางรู้สึกราวกับมีดกำลังกรีดผ่านหัวใจของนางอย่างช้าๆ มันทำให้นางเจ็บปวดอย่างมาก 
 
 
 
ท่ามกลางความเสียใจเช่นนี้ นางจึงไม่อาจหลบหนีไปได้ และในความเป็นจริงนั้น แม้ว่านางต้องการจะหนีนางก็ไม่สามารถทำได้ เพราะความห่างชั้นของการบ่มเพาะพลังของเขาและนาง 
 
 
 
***** ตูมมมมม ***** 
 
 
 
ในขณะที่ออร่าพลังมหาศาลกำลังกดดันเข้ามาใกล้นั้น มันก็ปะทะเข้ากับออร่าพลังสีดำพร้อมกับระเบิดออกมาอย่างรุนแรง 
 
 
 
เขาคือ ชูเฟิง ที่เข้ามาสกัดแรงกดดันนั้นเอาไว้ด้วยดาบตราประทับผนึกมารในมือของเขา “พี่สาว ฟู่หยาน ท่านรีบถอยออกไปเถอะ !! เชื่อข้า แม้ว่าทักษะควบคุมนี้จะแข็งแกร่ง แต่มันยังไม่สมบูรณ์ ข้าสามารถทำลายการควบคุมของ มู่หรง หมิงเทียน ที่มีต่อผู้อาวุโส ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ได้ !!”
 
 
 
ชูเฟิง ส่งข้อความทางจิตไปหานางด้วยความมั่นใจ 
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยานพยายามตั้งสติของนางกลับมา แม้ว่านางจะยังคงตะขิดตะขวงใจ แต่นางก็เชื่อมั่นในตัวของ ชูเฟิง เพราะในเวลานี้ มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่สามารถรับมือกับ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ได้ และเขาก็เป็นเพียงคนเดียวที่มีค่าพอให้ไว้ใจ 
 
 
 
***** ตูมมม ครืนนนนนนน ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พลาดจากการโจมตีครั้งแรกนั้น ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ได้โจมตีใส่ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน อีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ไม่ใช่การโจมตีด้วยแรงกดดันธรรมดา แต่มันเป็นการโจมตีด้วยหมัด 
 
 
 
หมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังมหาศาลของขั้นราชันย์สงคราม คลื่นพลังแผ่กระจายออกไปไกลหลายไมล์ แม้ว่าจะไม่ใช้ทักษะต่อสู้นั้น มันกลับแข็งแกร่งและรุนแรงอย่างมาก จนแม้แต่ดาบตราประทับผนึกมารก็ไม่สามารถรับการโจมตีนี้ได้ “ทักษะพยัคฆ์ขาวสังหาร !!”
 
 
 
ชูเฟิง ใช้เนตรสวรรค์ในการวิเคราะห์อย่างรวดเร็ว และเขาก็เลือกใช้ทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารในการรับพลังของหมัดนี้ทันที 
 
 
 
พลังของทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารนั่นรุนแรงอย่างมาก แต่อย่างไรก็ตาม คู่ปรับของมันในตอนนี้คือ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ที่มีพลังขั้ยราชันย์สงครามระดับแปด ที่แข็งแกร่งกว่า มู่หรง หมิงเทียนทและท่านหญิง เพียวเมี้ยว 
 
 
 
แม้ว่าทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารจะสามารถทำลายคลื่นพลังจากหมัดของ ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ได้นั้น แต่มันก็ต้องสลายไปด้วยพลังของหมัดเปล่าๆ ที่ไม่ใช้ทักษะต่อสู้แต่อย่างใด “ว๊ากกกกก !!”
 
 
 
เมื่อเห็นว่าการโจมตีของตัวเองถูกสกัดอีกครั้งนั้น ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ ก็คำรามออกมาด้วยความโกรธ พร้อมกับเปลวเพลิงได้พวยพุ่งออกมาจากร่างกายของเขาทและพุ่งตรงไปยัง ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน “ชูเฟิง หนีไป !! นี่คือเพลิงพิโรธผลาญสวรรค์ !!””ฮวางฟู่ ห่าวเยว่ เป็นเพียงคนเดียวที่ได้รับการถ่ายทอดทักษะลับของวิหารเพลิงสวรรค์นี้มาจากท่านอาจารย์ !! ไม่มีใครที่สามารถต้านทานเปลวเพลิงนี้ได้ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ใบหน้าของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน เปลี่ยนเป็นสีขาวซีดราวกับกระดาษ นางตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว เพราะนางไม่ต้องการให้ ชูเฟิง ได้รับผลกระทบจากเปลวเพลิงที่พุ่งมาหานาง “พี่สาว ฟู่หยาน ท่านไม่ต้องกังวล !! แม้ว่าเปลวเพลิงนี้จะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถทำอะไรข้าได้ !! ท่านรีบออกไป และไปหาผู้อาวุโส ไต้กู๋ กับคนอื่นๆ เถอะ !!” 
 
 
 
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ในขณะที่เพลิงพิโรธผลาญสวรรค์กำลังพุ่งเข้ามาหา ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน นั้น ชูเฟิง กลับกล่าวออกมาเช่นนั้นด้วยรอยยิ้มบางแห่งความมั่นใจ 
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน รู้สึกสับสนอย่างมาก แต่นางกลับรู้สึกว่า ชูเฟิง จะไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย ภายใต้เพลิงพิโรธผลาญสวรรค์นั่น 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : พี่เฟิงเอาความมั่นใจมาจากไหนว่ะ!!! 
 
 
 
B : ก็ถ้ารู้ว่าจะแพ้ มันคงถอยกันแล้วล่ะ แต่ระดับพี่เฟิงต้องมีอะไรเด็ดๆซ้อนอยู่แน่ๆ จำสร้อยที่ เสี่ยวยู๋ ให้ได้ป่ะ ?! 
 
 
 
A : จำได้ๆ มันทำอะไรได้ หรือว่า ?!!! 
 
 
 
B : เปล่าทำไรไม่ได้ แค่ถามเฉยๆว่าจำได้หรือป่าว ?! 
 
 
 
A : ไอ้ . . . . .