บทที่ 1120 – บทเรียนของ หยวน ชิง
 
 
 
“ไม่น่าเชื่อว่า ชูเฟิง กล้าเผชิญหน้ากับข้าเช่นนี้ หรือว่ามันคิดว่าข้าไม่กล้าจะทำอะไรมัน !!”
 
 
 
ในขณะนั้น หยวน ชิง ตรวจพบออร่าพลังของ ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน และเขายังพบอีกว่า มีเพียง ชูเฟิง เท่านั้นหยุดอยู่ แต่ ไป่ รู่วเฉิน นั้นยังคงพุ่งออกไปข้างหน้า มันทำให้เขาสับสนอยู่ไม่น้อย 
 
 
 
เหตุผลที่เขาไล่ตาม ชูเฟิง มาเช่นนี้ เพื่อหาโอกาสที่จะสั่งสอน ชูเฟิง เพราะเขาได้ถูก ชูเฟิง ทำให้อับอายต่อหน้าคนอื่นๆ มาหลายครั้งหลายครา มันจึงทำให้เขาโกรธแค้นอย่างมาก และต้องการที่จะสั่งสอน ชูเฟิง 
 
 
 
แม้ว่าเขาจะเคยปะทะกับ ชูเฟิง มาแล้วในสระนิรันดร์บรรพกาล และเขาก็รู้ดีว่า ชูเฟิง ไม่ใช่คนที่เขาจะประมาทได้ แต่ด้วยทรัพยากรของวิหารกลุ่มดาวนักล่านั้น มันทำให้เขามีความแข็งแกร่งมากขึ้น 
 
 
 
ด้วยความแข็งแกร่งของเขานั้น มันทำให้เขามั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะ ชูเฟิง ได้ และแม้แต่ หวัง หยาน , เจียง ห่าว และคนอื่นๆ ก็ไม่สามารถรับมือเขาได้ “เกิดอะไรขึ้น เจ้านั่นไม่น่าจะสามารถพบข้าได้ !! มันแค่ต้องการแยกออกจาก ไป่ รู่วเฉิน เท่านั้น !! ฮ่าๆ ไร้สาระจริง ๆ!!”
 
 
 
ในขณะนั้น หยวน ชิง ก็ตรวจพบว่าออร่าพลังของ ชูเฟิง กำลังเคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็วอย่างมาก มันทำให้เขาคิดว่า ชูเฟิง เพียงแค่แยกตัวจาก ไป่ รู่วเฉิน เท่านั้น 
 
 
 
ด้วยความเกลียดชังของเขาที่มีต่อ ชูเฟิง นั้น มันทำให้เขาไม่สนใจว่า ชูเฟิง จะพบเขาหรือไม่ เขาได้ไล่ตาม ชูเฟิง ออกไปในทันที 
 
 
 
ในขณะที่เขากำลังไล่ตาม ชูเฟิง ไปนั้น เขาไม่ได้สังเกตุเลยว่า ชูเฟิง ไม่ได้พุ่งตรงไปยังป่าหิน แต่เขาพุ่งไปทางที่ไม่มีผู้คนอยู่ “แปลก !! เจ้านั่นมันจะไปไหน !?”
 
 
 
สุดท้ายนั้น หยวน ชิง ก็ไล่ตามมาจนถึงสถานที่ที่มีออร่าพลังของ ชูเฟิง แต่แช้วเขาก็ต้องตกตะลึง เพราะเมื่อเขามาถึงนั้น เขากลับไม่สามารถตรวจพบออร่าพลังของ ชูเฟิง ได้แม้แต่น้อย “แม่งเอ๊ย !! มันคิดว่าข้าโง่งั้นรึ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น หยวน ชิง ตวาดออกมาด้วยความโกรธ พร้อมกับที่เขาขยายของเขตอำนาจพลังวิญญาณของเขาออกมา “อ่า !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ท้องฟ้าพลันเปลี่ยนสีไป หยวน ชิง พบว่ารอบๆ ตัวของเขานั้น มีรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณถูกสร้างขึ้น โดยที่มีเขาถูกขังอยู่ภายใน “หึ !! ไร้ประโยชน์ !!”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น หยวน ชิง ก็หายใจออกมาอย่างเย็นชา พร้อมกับที่เขาชกออกไปด้วยพลังขั้ยราชันย์สงคราม เข้าสู่ผนังของรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณสีทองอย่างรุนแรง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากคลื่นพลังขั้นราชันย์สงครามถูกปลดปล่อยออกมานั้น มันก็กระจายออกไปจนทั่วทั้งรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณสีทอง แต่รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณนั้นกลับไม่มีร่องรอยความเสียหายแม้แต่น้อย “มันเป็นไปได้ยังไง !? รูปแบบอำนาจพลังวิญญาณนี่ ถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้ !!”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น หยวน ชิง ก็ขมวดคิ้วแน่น 
 
 
 
เขาเองก็เป็นผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณ ดังนั้น ก่อนที่เขาจะโจมตีออกไปนั้น เขาได้ตรวจสอบความแข็งแกร่งของรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณแล้ว และเขาคิดว่าด้วยพลังของเขาที่ปล่อยออกมานั้น ก็เพียงพอที่จะทำลายมันอย่างง่ายดาย 
 
 
 
แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เพราะสิ่งที่เขาคาดเอาไว้ทั้งหมดนั้นผิดพลาดทั้งหมด แม้แต่เขาจะทุ่มพลังทั้งหมดของเขา ก็เป็นเรื่องยากที่เขาจะทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณนี้ 
 
 
 
***** เปรี๊ยๆๆๆ ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น จู่ๆ เสียงของสายฟ้าก็ดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา หยวน ชิง หันกลับไปมองในทันที และเขาก็พบกับร่างๆ หนึ่งที่ผสานเข้ากับสายฟ้า กำลังจ้องมองมายังเขา พร้อมกับมีมังกรสายฟ้ากำลังพุ่งตรงมายังเขา 
 
 
 
คนผู้นี้สวมชุดคลุมสีดำ นอกจากร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยสายฟ้าแล้วนั้น ที่ด้านหลังของเขายังมีปีกสายฟ้าอยู่คู่หนึ่ง 
 
 
 
การปลอมตัวของคนผู้นี้นั้นสมบูรณ์แบบอย่างมาก ไม่เพียงแต่ไม่สามารถกำหนดลักษณะของเขาได้อย่างชัดเจนนั้น แต่ออร่าพลังของเขายังแข็งแกร่งอย่างมาก แม้ว่าพวกเขาทั้งสองคนจะมีพลังขั้นราชันย์สงครามระดับสามเท่ากันก็ตาม แต่ หยวน ชิง กลับรู้สึกว่าออร่าพลังของคนผู้นั้น สามารถบดขยี้เขาได้อย่างง่ายดาย 
 
 
 
***** วู้ววววว ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น หยวน ชิง พยายามจะหลบมังกรสายฟ้าที่พุ่งเข้ามา แต่เขาไม่สามารถทำได้ เพราะมังกรสายฟ้าได้แตกตัวออก และกลายเป็น งูสายฟ้าเข้ามารัดเขาเอาไว้ในทุกทิศทาง 
 
 
 
ในเวลานั้น ด้วยการพันธนาการของงูสายฟ้านั้น มีทำเขา หยวน ชิง กลายเป็นอัมพาต แม้ว่าเขาจะเป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นราชันย์สงครามระดับสาม แต่เขากลับไม่สามารถใช้พลังออกมาได้แม้แต่น้อย ราวกับว่าเขาเป็นเพียงคนพิการเท่านั้น 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ หยวน ชิง ถูกพันธนาการอยู่นั้น งูสายฟ้าได้เปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด ในขณะนี้ หยวน ชิง ได้กลายเป็นคนล่อนจ้อนอยู่ภายใต้การพันธนาการของงูสายฟ้า “อ่า !!”
 
 
 
แต่สิ่งที่เขากังวลมากที่สุดนั้น คือคนที่ยืนอยู่ไกลออกไปนั้น ในมือของคนผู้นั้นมีแส้สายฟ้าอยู่เส้นหนึ่ง 
 
 
 
หยวน ชิง กล่าวออกมาด้วยความสับสนว่า”
 
 
 
เจ้าเป็นใคร !? ถึงได้ทำกับข้าเช่นนี้ !!”
 
 
 
***** เพี๊ยะ ****** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม คนผู้น้นไม่ได้สนใจต่อคำกล่าวของเขาแม้แต่น้อย เขาสะบัดแส้สายฟ้าในมืออย่างรวดเร็ว และแส้นั่นนั้นก็หวดลงบนใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขา “อ๊ากกกกกกกก…”
 
 
 
ใบหน้าของ หยวน ชิง ถูกหวดจนเกิดเป็นแผลขนาดใหญ่ พร้อมกับเลือดสีแดงฉานสาดกระเซ็นออกมา เนื้อที่แก้มของเขาได้หลุดออกมา เผยให้เห็นกระดูกสีขาวอย่างชัดเจน ด้วยความเจ็บปวดนั้น มันทำให้ หยวน ชิง กรีดร้องออกมาไม่หยุด “ไอ้เวรเอ๊ย !! เจ้ากล้าทำร้ายข้า !! เจ้ารู้ไหมว่าข้าคือใคร !! ข้าคือศิษย์หลักของหุบเขาไม้คราม !! หากเจ้ากล้าทำร้ายข้า หุบเขาไม้ครามย่อมไม่ปล่อยเจ้าไปแน่ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น แม้ว่าจะเจ็บปวด แต่ หยวน ชิง ก็ตะโกนสาปแช่งออกมาอย่างรุนแรง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากสาปแช่งออกไปกล้วนั้น หยวน ชิง ก็ได้รู้ว่าความทรมานของเขาเพียงเริ่มต้นเท่านั้น หลังจากชายคนนั่นหวดแส้ครั้งแรกออกมาแล้วนั้น ครั้งสอง สาม สี่ ห้า….. ก็ตามมาอย่างต่อเนื่อง “หยุด !! หยุดตีข้าได้แล้ว ข้าขอร้อง !!”
 
 
 
ในขณะนี้ ทั่วร่างกายของ หยวน ชิง เต็มไปด้วยบาดแผลฉกรรย์ ร่างของเขาถูกชโลมไปด้วยเลือดจากบาดแผล ที่เผยให้เห็นกระดูกแทบทุกแผล มันทำให้ หยวน ชิง ทนได้อีกต่อไป เขาร้องอ้อนวอนออกมาในที่สุด 
 
 
 
การถูกหวดด้วยแส้เช่นนี้ มันไม่ได้ทำให้เขาบาดเจ็บเพียงแค่ร่างกายเท่านั้น แต่ความเจ็บปวดทั้งหมดนั้นกลับกัดกินลึกเข้าไปถึงกระดูกของเขา ความรู้สึกของเขาในตอนนี้ราวกับว่า เขาถูกแมลงนับหมื่นตัวกำลังกัดกินเนื้อ และกระดูกของเขา มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะทนได้ 
 
 
 
แต่ไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนมากแค่ไหน เขาก็ยังคงถูกหวดอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดนั้น เขาได้หมดสติไป การทารุณถึงได้หยุดลง 
 
 
 
เมื่อ หยวน ชิง สลบไปนั้น งูส่ยฟ้าที่พันธนาการร่างกายของเขาก็สลายไป พร้อมกับคนที่ทารุณเขาได้เผยตัวตนออกมา นั่นคือ ชูเฟิง 
 
 
 
ชูเฟิง ได้ถอดหน้ากากของเขาออก พร้อมกับเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเดิมของเขา พร้อมกับจ้องมองไปที่ หยวน ชิง ก่อนจะกล่าวออกมาอย่างเย็นชาว่า”
 
 
 
นี่คือบทเรียนเล็กๆ น้อยๆ สำหรับเจ้า !! บทเรียนที่แท้จริงจะตามมาในอีกไม่ช้า !!”
 
 
 
หลังจากกล่าวจบนั้น ชูเฟิง ก็เอายาเม็ดออกมารักษาอาการบาดเจ็บของ หยวน ชิง พร้อมกับนำเสื้อผ้าของเขากลับมา 
 
 
 
ในตอนนี้ สภาพของ หยวน ชิง ไม่ได้แตกต่างไปจากก่อนหน้านี้ ที่เขาจะเข้าไปในรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณแม้แต่น้อย ร่างกายของเขาดูปกติอย่างมาก ไม่เหมือนกับคนที่เพิ่งถูกทรมานมาแม้แต่นิดเดียว 
 
 
 
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จแล้วนั้น ชูเฟิง ก็นำกระสอบออกมา และยัด หยวน ชิง เข้าไปในกระสอบใบนั้น ก่อนจะพาดเอาไว้บนไหล่ของเขา จากนั้นเขาก็สลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณออกไปในทันที 
 
 
 
หลังจากที่เขาตรวจสอบพื้นที่โดยรอบว่าไม่มีอะไรผิดปกติแล้วนั้น ชูเฟิง ก็แบกกระสอบที่ใส่ หยวน ชิง เอาไว้พุ่งตรงไปยังส่วนลึกของป่าหิน โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเขาวางแผนอะไรเอาไว้ 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : พี่เฟิงทำไมไม่ฆ่าๆมันสะทีว่ะ!!! 
 
 
 
B : ฆ่ามันตายแล้ว คนทั้งโลกจะรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นจอมโกหก แล้วคนที่สนับสนุนให้มันโกหกก็คือวิหารหมู่ดาวนักล่า แผนที่เฟิงมันเป็นอะไรที่ประหลาดมาก . . . . งานนี้ปลาเน่าตัวเดียว ทำเหม็นไม่ทั้งพรรค!!! 
 
 
 
C : อยากรู้แผนพี่เฟิงคืออะไร ?! 
 
 
 
B : เป็นอะไรที่คนปกติ ไม่คิดจะทำ ขนาดกูยังไม่เข้าใจเลย!!! แต่เป็นแผนการลูกโซ่ แต่ตอนที่พี่เฟิงเิริ่มแผนมีใครบางคนแอบดู เป็นคนที่แข็งแกร่งมากๆ!!! 
 
 
 
B : จริงๆไม่ได้ตั้งใจมาดูความชั่วของพี่เฟิง แต่มาคอยแอบดูว่าใครคือคนที่จะได้ธงผู้บัญชาไป!!! เพราะถ้าอำนาจพลังวิญญาณไม่สุดยอดจริงๆ ต่อให้ฟรุ๊คเดาถูกก็ไม่สามารถเอามันออกมาได้ เจ๋งไม๊ล่ะ?!