ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 1190 – ก่อเรื่องใหญ่
สระนิรันดร์บรรพกาลนั้นกว้างใหญ่ดุจมหาสมุทร พื้นที่ของมันนั้นกว้างพอที่จะรองรับคนมากมายนับไม่ถ้วน
ทันใดนั้น ผู้คนมากมาย ที่อยู่ในบ่อนิรันดร์บรรพกาล ก็ได้อ่านศิลาศักดิ์สิทธิ์ที่บ่งบอกความเป็นไปของบ่อนิรันดร์บรรพกาลนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขารู้เรื่องนั้น มันทำให้พวกเขาตะลึงอย่างมาก
สิ่งที่ชายคนนั้นกำลังจะทำ ชายที่ชื่อว่าชูเฟิง
ในตอนนั้น ผู้คนเกือบทั้งหมดต่างคิดว่า ชูเฟิงนั้นจะทำสำเร็จจริงๆหรือ
หากเขาทำไม่สำเร็จมันก็เหมือนกับการฆ่าตัวตาย แต่ถ้ามันสำเร็จมันก็เป็นสิ่งที่น่าตกใจมาก
มีคนมากมายนั้นต้องการจะพิชิตสระนิรันดร์บรรพกาล และ สุดท้ายก็ต้องล้มเหลว แต่วันนี้ ชูเฟิงนั้นได้ท้าทายเช่นกัน ถ้าเขาทำได้สำเร็จ เขาก็จะพลิกประวัติของหุบเขาไม้ครามใต้ทันที
ในตอนนั้น ชูเฟิง ไม่ได้สวมเกราะสายฟ้า และ ปีกสายฟ้า เขานั้นอยู่ในสภาพแรกเริ่ม
ในตอนนั้น เขาอยู่บนอากาศ ท่าทางสบายๆ มันทำให้เขาดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญระดับสูงอย่างมาก
ทันใดนั้น ชูเฟิงก็เริ่มเคลื่อนไหว เขานั้นพุ่งเข้าไปในสระนิรันดร์บรรพลกาลดุจสายฟ้า เพียงพริบตาก็เข้าไปได้ลึกมาก. “โอ้ ชูเฟิงนั้น เข้าไปแล้ว.”
ในตอนนั้น ศิษย์ทั่วไปไม่สามารถมองตามชูเฟิงได้ทำ มีเพียงเหล่าศิษย์ระดับสูงและผู้อาวุโสเท่านั้นที่สามารถใช้พลังวิญญาณตามตัวชูเฟิงได้. “นึกไม่ถึงจริงๆภายใต้แรงกดดันนั้น เจ้าชูเฟิงนี้ยังสามารถดำดิ่งเข้าไปได้อย่างรวดเร็ว อยากรู้จริงๆว่าเขาจะสามารถกระตุ้นเข็มนิรันดร์ให้ปล่อยสายฟ้าสีทองปกคลุมท้องฟ้าของหุบเขาไม้ครามได้หรือไม่”
แต่ในตอนนั้น หลังจากชูเฟิงเข้าไปแล้ว ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างหนักกลับผู้อาวุโสจากแผนกปรุงยาและแผนกปรับแต่งยุทธภัณฑ์ ใบหน้าของพวกเขานั้นเต็มไปด้วยความคาดหวังในตัวชูเฟิง “หวา หวา~~~”
ผู้คนนั้นตกใจอย่างมากกับความเร็วของชูเฟิง แต่ในตอนนั้นก็มีน้ำวนปรากฏขึ้น
น้ำวนน่าเกรงขามอย่างมาก หากพวกเขานั้นต้องไปอยู่ในน้ำวนนั้นพวกเขาก็ต้องถูกมันบดขยี้อย่างแน่นอน “เกิดอะไรขึ้น ทำไมสระนิรันดร์บรรพกาล ถึงมีน้ำวนเกิดขึ้น” “ความเร็วของชูเฟิงนั้นเร็วมาก เป็นไปได้ว่าพลังของมบ่ออาจจะทำให้เกิดน้ำวนขึ้น เพื่อต้านทานชูเฟิง” “น้ำวนนั้นน่าเกรงขามอย่างมาก ชูเฟิงไม่อาจผ่านไปได้แน่นอน เข็มนิรันดร์นี่ไม่ใช่อะไรที่จะปลุกได้ง่ายๆ แม้ชูเฟิงจะมีพลังระดับที่จะต่อกรกับสวรรค์ แต่ก็มิอาจทำมันได้.”
เมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสจำนวนมากก็ส่ายหัว พร้อมถอนหายใจด้วยความผิดหวัง
พวกเขาคิดว่าชูเฟิงไม่สามารถผ่านไปได้อย่างแน่นอน และอาจถูกกลืนไปในน้ำวน “เห้ ไอ้สารเลวตัวน้อย คิดจะหาเรื่องข้าอย่างนั้นหรือ ข้าจะทำให้เจ้าตายโดยไม่รู้ตัว”
เมื่อเทียบกับผู้อาวุโสปกติ ผู้อาวุโส จากวิหารกลุ่มดาวนักล่าก็ยิ้มขึ้น เพราะพวกเขาเป็นคนทำน้ำวนขึ้นมาเอง “หาที่ตายจริงๆ วิหารหมู่ดาวนักล่านั้นช่างเดรัจฉานยิ่งนัก กล้าโจมตีชูเฟิงอย่างลับๆ.”
ในตอนนั้น ผู้อาวุโสฝ่ายจัดการ ทั้ง 2 คนก็โกรธมาก เมื่อรู้ว่าผู้อาวุโสอารมกลุ่มดดาวนายพรานใช้วิธีสกปรก แม้จะปิดบังคนอื่นได้ แต่ก็มิอาจปิดเขาได้
สายตาของพวกเขานั้น คิดว่ามันเป็นการป้องกันของบ่อนิรันดร์บรรพกาล แต่ความจริงแล้ว มันนั้นคือสิ่งที่ผู้อาวุโสวิหารหมู่ดาวนักล่าสร้างขึ้น เพื่อโจมตีชูเฟิง “ดูเหมือนว่า ข้าต้องสั่งสอนเสียหน่อยแล้ว ไอ้สารเลวนั่น จะได้รู้ว่าอะไรคือนรกอะไรคือสวรรค์”
ผู้อาวุโสปรับแต่งยุทธภัณฑ์โกรธมาก เขาพูดขึ้น “เปรี้ยง ~~~~~~~~~~”
ในตอนนั้น ก่อนที่เขาจะได้ทำในสิ่งที่คิด ก็มีพลังเข้าไปสลายน้ำวนของผู้อาวโสวิหารหมู่ดาวนักล่าโดยตรง มันทำให้ชูเฟิงหลุดจากปัญหา
เป็นผู้อาวุโสเว่ย จากแผนกปรุงยา เขานั้นเร็วกว่าก้าวหนึ่ง เขาสามารถช่วยชูเฟิงจากสถานการณ์วิกฤตได้ ในตอนนั้นเขาถอดหมวกฟางออก และจ้องไปที่ผู้อาวุโสวิหารหมู่ดาวนักล่าและตะโกนเสียงดังว่า “เจ้าเดรัจฉานจากวิหารหมู่ดาวนักล่า เจ้ากล้าดียังไงเล่นสปกปรกโจมตีชูเฟิงอย่างลับๆ ข้าจะสับเจ้าให้เป็นชิ้นๆ” “โอ้ นั่นคือผู้อาวุโสแผนกปรุงยา ผู้อาวุโส เว่ย.””ที่เขาพูดนั้นจริงอย่างนั้นหรือ แสดงว่า น้ำวนนั้นไม่ใช่รูปแบบธรรมชาติแต่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้จากผู้อาวุโสของกองทัพนักล่าสร้างขึ้นอย่างนั้นหรือ” “ช่างไร้ยางอายยิ่งนัก เป็นผู้อาวุโสแท้ๆ แต่กล้าโจมตีศิษย์อย่างลับๆ ข้าไม่คิดเลยว่า ผู้อาวุโส ฮวาง จะทำเช่นนี้.” “ถูกต้อง เป็นผู้อาวุโสแท้ๆ เขาควรได้รับโทษ สถานหนัก.”
เมื่อเห็นผู้อาวุโส เว่ย ลงมือ ผู้คนก็ต้องตกใจอย่างหนัก พวกเขานั้นไม่ได้คิดอะไร และกำลังดูสิ่งที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่คิดว่าผู้อาวุโสจากวิหารหมู่ดาวนักล่าจะไร้ยางอาย กล้าโจมตีชูเฟิงอย่างลับๆ
ในตอนนั้น ผู้คนตี่ตื่นตระหนกที่สุดย่อมเป็น ผู้อาวุโสจากวิหารหมู่ดาวนักล่า เขาไม่คิดว่า ผู้อาวุโสเว่ย จะจับทางเขาได้
ผู้อาวุโสฝ่ายจัดการเป็นใครกัน เขานั้นเป็นหัวหน้าของเหล่าผู้อาวุโส ในหุบเขาไม้คราม ในตอนนั้นใบหน้าของผู้อาวุโสจากวิหารหมู่ดาวนักล่าดำมืด เขาไม่กล้าแสดงท่าทีก่อนหน้านี้ออกมา เพราะมันจะดึงเขาไปสู่หายนะ
ในตอนนั้น เขานึกเสียใจอย่างมาก เพราะการปรากฏตัวของผู้อาวุโส เว่ย มันทำให้แผนของเขาผิดเพี้ยงไป ในตอนนี้เขาก็ได้รู้ว่า ผู้อาวุโสเว่ยนั้น ชื่นชอบชูเฟิงมากนัก
ในตอนนั้น ไม่เพียงแค่ผู้อาวุโสวิหารหมู่ดาวนักล่า แต่ผู้อาวุโสนับร้อยจากแผนกลงทัณฑ์ ก็หน้าซีดหนัก
เพราะแม้ พวกเขาจะรังแก และ ข่มขู่คนมากแค่ไหน แต่เมื่อ เผชิญหน้ากับผู้อาวุโสฝ่ายจัดการ พวกเขาก็ทำได้เพียงกลัว
ถ้าพวกเขารู้ว่า ชุเฟิงมีผู้อาวุโสฝ่ายจัดการนั้นสนับสนุนอยู่ พวกเขาจะไม่ยอมให้ผู้อาวุโสจากวิหารหมู่ดาวนักล่ารังแกชูเฟิงแม้แต่น้อย
ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็นึกเสียใจด้วยความกลัว เพราะมันสายไปแล้ว ในตอนนี้ผู้อาวุโสฝ่ายจัดการได้มาแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะเป็นผู้อาวุโสฝ่ายลงทัณฑ์ แต่พวกเขาก็ทำได้แต่คุกเข่าทำความเคารพ
ในตอนนั้น ผู้คนทั้งหมดล้วนคุกเข่า คารวะผู้อาวุโสเว่ย “เจ้าเหยี่ยว คนของเจ้าไม่ได้รับรู้ถึงการกระทำของพวกเขาหรืออย่างไร”
ผู้อาวุโส เว่ยพูดขึ่น “ขอรับท่านผู้อาวุโส ข้าน้อยโง่เขลายิ่งนัก ข้าไม่สามารถรับรู้ได้”
ผู้อาวุโส เหยี่ยวฝ่ายลงทัณฑ์ พูดขึ้นด้วยตัวที่สั่นเทา เขานั้นหวาดกลัวอย่างมาก “แล้วตอนนี้รู้หรือยัง”
ผู้อาวุโสเว่ย พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ท่านผู้อาวุโส ข้านั้นได้รับรู้แล้ว และคนที่ทำเช่นนั้น คือ ฮวาง ไห่ “ผู้อาวุโส เหยี่ยวไม่กล้า ปฏิเสธ และชื่อของผู้อาวุโสจากวิหารหมู่ดาวนักล่าก็หลุดออกมาจากปากเขา
ReaDMGA ////////////////////////////////////////