บทที่ 1122 – ชี้ทางแก่ไป๋ รู่วเฉิน
 
 
 
ตอนแรกนั้นชูเฟิงจะชี้ไป แต่ในตอนนั้นเขาก็พบว่า หวง จวน อยู่ใกล้ๆและกำลังอยู่แถวๆหินที่เขาจะบอกไป่ รู่วเฉิน 
 
 
 
นอกจากนี้ ฮวาง เจิน นั้นไม่เพียงยืนอยู่หน้ามัน นางยังใช้เทคนิคพิเศษเพื่อตรวจ สอบหินนั้นอีกด้วย “วูบ.”
 
 
 
ทันใดนั้น ฮวาง เจิน ก็ปล่อยพลังออกมาราวกับตะขาบ รูปแบบวิญญาณของนางนั้นล้อมรอบหินและผนึกมันไว้ ในตอนนั้น นางก็นั่งขัดสมาธิและจะทะลวงหินนั่น 
 
 
 
เมื่อเห็นการกระทำของ ฮวาง เจิน หวัง หยานก็พูดขึ้นว่า”
 
 
 
ฮวาง เจิน เจ้ารีบเกินไปแล้ว ระวังจะพลาดเสียล่ะ.””ถูกต้อง มีเพียงพวกเรา 4 คนเท่านั้น ที่สามารถเลือกหินจาก 20 ก้อนนี้ได้ อย่าได้กลัวว่าใครจะมาขโมยมันไปจากพวกเรา”
 
 
 
เจียง ห่าวพูดขึ้น พร้อมมองมาที่ชูเฟิง 
 
 
 
คำพูดของเขาแฝงนัย หินทั้ง 20 ก้อนนี้มีแค่4คนที่จะสามารถแตะต้องได้ แม้ชูเฟิงจะอยู่ที่นี่ ก็ไม่มีสิทธิ์ “แม้ว่าจะมีพวกเราสี่คน มันก็ต้องแข่งกับเวลาอยู่ดี ไม่มีใครรู้ว่า มีธงแม่ทัพมากเพียงใดในนี้ หรือว่ามีธงผู้บัญชา หรือไม่”
 
 
 
ฮวาง เจิน มองไปที่หวัง หยาน และ เจียง ห่าว หลังจากนั้นนางไม่ได้ทำอะไร และมุ่งหน้าถอดผนึกต่อไป “ฮวาง เจินนี่ดูเหมือนจะมีความสามารถอยู่บ้าง”
 
 
 
ชูเฟิงพูดกับไป่ รู่วเฉิน “บางทีหินที่นาง เลือกจะมีธงอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ไป่ รู่วเฉินถามขึ้น “อืม มันคือ ธงแม่ทัพ อย่างไรก็ตามผนึกบนนั้นยากที่จะลบออก เจ้าควรลบผนึกที่เล็กที่สุดก่อน มันจะง่ายกว่า”
 
 
 
ชูเฟิงพูดขึ้น 
 
 
 
เมื่อมองตามชูเฟิง ไป่ รู่วเฉิน ก็เห็นหินที่เขาพูดถึง มันเป็นหินที่เล็กที่สุดใน 20 ก้อน นอกจากนี้ ดูจากรูปร่างของมันแล้ว หินนี้นั้น เหมือนจะมีธงซ่อนอยู่ข้างในด้วย 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ไป่ รู่วเฉิน นั้นไม่ใช่คนธรรมดา เธอจะมีไหวพริบที่ดี นางนั้นยังเชื่อใจชูเฟิงอีกด้วย นางนั้นพยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า”
 
 
 
เจ้าควรรีบเลือกเสีย””ที่ข้าต้องการนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่”
 
 
 
ชูเฟิงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม และ พูดอีกว่า”
 
 
 
เข้ามาข้าจะสอนรูปแบบวิญญาณ ที่จะช่วยเจ้าลบผนึกบนหินนั่น.””โอ้ว!!!”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไป่ รู่วเฉิน ก็เข้าใจทันที นางรู้ว่าเขาต้องการธงบัญชา และ เมื่อชูเฟิงพูดเช่นนี้น นั่นหมายความว่าที่นี่นั้นมีธงแม่ทัพทั้ง 3 อันและไม่มีธงผู้บัญชาอยู่ ในเวลาเดียวกัน ไป่ รู่วเฉินแบมือแล้วยื่นไปหาชูเฟิง 
 
 
 
เมื่อนางยื่นมือมานั้น ชูเฟิงไม่ลังเจ จับมือนางเอาไว้และใช้นิ้ว วาดรูปแบบวางอย่างบนมือนาง ในขณะทีเดียวกันรูปแบบนั้นไม่ได้อยู่ในมือนางแต่มันตรงเข้าไปในจิตสำนึกของนาง 
 
 
 
ในตอนนั้น ไป่ รู่วเฉิน ขมวดคิ้วแน่น นางสับสนเล็กน้อย เพราะรูปแบบที่ได้มาจากชูเฟิงนั้นมันต่างจากรูปแบบที่นางรู้จักอาจพูดได้ว่า รูปแบบที่ชูเฟิงให้มานั้น มันทำลายโครงสร้างเดิมของรูปแบบวิญญาณไป “ไอหมอนี่ มันสมควรตายจริงๆ”
 
 
 
ในตอนนั้น หวัง หยาน และ เจียง ห่าวที่เห็นสิ่งที่ชูเฟิงทำก็พูดขึ้น 
 
 
 
พวกเขานั้นอยากจะฆ่าชูเฟิงมาก ไม่เพียงชูเฟิงจะจับมือไป่ รู่วเฉิน แต่ยังวาดอะไรบางอย่างบนนิ้วอีกด้วยมันทำให้พวกเขารู้สึกทรมานมาก 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องวางเรื่องนี้และมุ่งเป้าไปเรื่องธง ดังนั้นพวกเขาตัดสินใจไม่พูดอะไรกับชูเฟิง หลังจากมองไปที่ชูเฟิง พวกเขาก็รีบหันกลับมาดูหิน ในตอนนั้นพวกเขาจำภาพนี้ไว้ในจิตใจของพวกเขา “เรียบร้อยแล้ว รีบไปเถิด”
 
 
 
ชูเฟิงถอนนิ้วของเขาออกจามือของไป่ รู่วเฉิน 
 
 
 
ในตอนนั้น ความตกใจก็ปรากฏบนใบหน้าของไป่ รู่วเฉิน เมื่อนางมองชูเฟิง นางก็ได้รู้สึกเคารพเขามากขึ้น 
 
 
 
ตอนแรกนางสงสัยรูปแบบที่ชูเฟิงสอนนาง แต่ว่าต่อมานั้นนางก็รู้ได้ว่ามันคือรูปแบบที่น่าอัศจรรย์มาก รูปแบบลบผนึกที่ชูเฟิงให้นั้น มันเหมาะกับการลบรูปแบบผนึกบนหินอย่างมาก และอาจพูดได้ว่ามันสามารถลบผนึกได้อย่างสมบูรณ์ “ขอให้เจ้าโชคดี”
 
 
 
หลังจากพูดจบ ไป่ รู่วเฉิน ก็เคลื่อนตัวและมาถึงหินที่ชูเฟิงได้บอกนางไว้ แล้วรีบวางรูปแบบที่นางได้จากชูเฟิงทันที “ศิษย์น้องหญิงไป่ เจ้าเลือกหินก้อนนั้นจริงหรือ”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น หวัง หยานก็ประหลาดใจมาก “ศิษย์น้องหญิงไป่ ไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเจ้า แต่หินก้อนนี้นั้นมีโอกาสน้อยที่สุดที่จะมีธงอยู่ข้างใน เจ้าควรเปลี่ยนก้อนเสียดีกว่า นอกจากนี้ มันยังจะทำให้เจ้าเสียเวลาออีกด้วย”
 
 
 
ในตอนนั้น เจียง ห่าว ก็ก้าวมาหานางแล้วพูดขึ้น 
 
 
 
ทั้ง 2 นั้นพูดตามที่ตนคิด เพราะทั้ง 2 นั้นรู้สึกว่า หินก้อนนี้นั้นไม่น่าจะมีธงอยู่ ดังนั้นพวกเขาไม่ต้องการให้ไป่ รู่วเฉินเสียเวลา จึงพูดออกไป 
 
 
 
พวกเขา ประหลาดใจมาก เมื่อเห็นไป่ รู่วเฉิน เมินพวกเขาและวางรูปแบบของนางต่อไป ในสถานการณ์เช่นนี้นั้น หวัง หยาน และ เจียง ห่าวไม่พูดอะไรมาก แต่เดินออกมา 
 
 
 
ตามจริงแล้ว เมื่อ ฮวาง เจิน พบว่า ไป่ รู่วเฉิน นั้นเลือกหินที่ก้อนเล็กที่สุดแม้แต่นางก็ต้องมองไปที่ไป่ รู่วเฉิน เมื่อนางเห็นไป่ รู่วเฉินบางรูปแบบลบหินก้อนที่เล็กที่สุด ฮวาง เจิน ก็สับสนและประหลาดใจมาก 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม นางที่ไม่ชอบ ไป่ รู่วเฉิน จึงไม่ได้ไปแนะนำนาง แต่ยิ้มเย็นชาและตัดสินใจ รอดูความอับอายของไป่ รู่วเฉิน ในตอนนั้นนางเพิ่มความเร็วของรูปแบบนาง นางต้องการแสดงให้เห็นว่านางเหนือกว่าไป่ รู่วเฉิน “ฟิ้ววว.”
 
 
 
ในตอนนั้นรูปแบบของไป่ รู่วเฉินก็เสร็จสมบูรณ์ แสงนั้นลุกโชนไปทั่วพื้นที่ และ คลื่นลมนั้นพุ่งปทั่วทุกทิศทาง “เป็นไปได้อย่างไร นางถอดผนึกเสร็จแล้วหรืออ ทำไมมันเร็วเช่นนี้ แม้ว่ารูปแบบบนหินก้อนนั้นจะง่ายสุดใน 20 ก้อนมันก็เร็วเกินไป ทำไมรูปแบบที่นางมีถึงทรงพลังเช่นนี้”
 
 
 
ในตอนนั้น ฮวาง เจิน ก็ประหลาดใจมาก ตอนแรกนางนั้น ต้องการเห็นไป่ รู่วเฉิน หน้าแตกแต่ท่าทางของนางก็ต้องเปลี่ยนไป ไม่เพียงนางเท่านั้น แม้แต่ หวัง หยาน กับ เจียง ห่าว ก็เช่นกัน 
 
 
 
มันเป็นเพราะ ไป่ รู่วเฉิน ไม่เพียงวางรูปแบบเสร็จ แต่ต่อมานั้นรูปแบบของนางก็ได้ทำลายผนึกบนหินความเร็วของมันนั้นสูงมาก 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ไป๋ รู่วเฉินจะได้ธงแม่ทัพ แล้ว อีกสองคนใครจะได้ไป!!! 
 
 
 
B : ไม่รู้แต่ที่แน่ๆ ธงผู้บัญชา เป็นของพี่เฟิงชัวร์ๆ พรุ่งนี้ ไอหยวน ชิง ได้เน่าแน่!!! 
 
 
 
C : รางวัลมากมายขนาดนั่น มีหรือพี่เฟิงจะยกมันให้ผู้อื่น!!! 
 
 
 
A : ทักษะต้องห้าม พสุธา ยอดยุทธภัณฑ์ราชวงค์ ราชันย์โอสถวิญญาณ และ แต้มชื่อเสียง 1000 งานนี้ ดีไม่ดี อาจได้เป็นศิษย์รักของ ประมุขหุบเขาไม้คราม 
 
 
 
B : เห็นว่าตอนที่พี่เฟิงคลายผนึกหินที่ซ่อนธงผู้บัญชา มีใครบางคนแอบมอง แต่พี่เฟิงตรวจสอบไม่ได้ แต่มั่นใจมากว่ามีคนแอบมอง คนๆนั่นต้องเป็น คนใหญ่คนโตแน่นอน แต่ถ้ามีคนรู้ว่าใครได้ธงผู้บัญชาไป ตอนเข้าไปเป็นศิษย์หลักของหุบเขาไม้คราม เผลอๆอาจโดนขโมย ไม่ก็โดนปล้น แต่หากมีคนใหญ่คนโต คอยหนุนงานนี้พี่เฟิง ได้เกิดแน่ 
 
 
 
A : เห็นว่าตั้งนิกายใหม่ด้วยหนิ ?!!! 
 
 
 
B : ก็ไม่รู้สินะ