นักรบตัวน้อย คนนี้บอกว่าค้อน35ปอนด์เบาไป? เขาคิดว่าเขากำลังจะใช้ค้อนในการสู้รบและสิ่งที่เขาต้องทำก็คือการจัดการศัตรูด้วยการโจมตีครั้งเดียว? นี่คือช่างตีเหล็ก! ช่างตีเหล็กต้องเหวี่ยงค้อนหลายครั้งเพื่อเอาชนะเหล็กดิบ
 
แฟรงคลินถอนหายใจขณะกำลังตบหลังเฉินจิ้น “หนุ่มน้อยดูเหมือนว่าเจ้าไม่มีประสบการณ์ จะดีกว่าถ้าเจ้าหางานที่อื่น ข้าจ้างช่างตีเหล็กที่มีประสบการณ์เท่านั้น “
 
“เจ้าของร้าน” เฉินจิ้นยืนอยู่ชี้ไปที่ค้อนที่หนัก100ปอนด์ในมือของแฟรงคลินและพูด “ข้าต้องการยืมค้อนของเจ้า”
 
“อะไรนะ?”แฟรงคลินเงยหน้าขึ้นมองเฉินจิ้น เขาคิดว่าหูของเขาฟาดไป “หนุ่มน้อยคนนี้อยากจะใช้ค้อนของข้า?”เขาคิดกับตัวเอง
 
ช่างตีเหล็กในบริเวณใกล้เคียงรู้สึกตกใจจนลืมหัวเราะ หลังจากที่เปิดร้านช่างตีเหล็กแฟรงคลิน นักเรียนทุกประเภทมาที่นี่เพื่อหางานทำทุกๆ ปี อย่างไรก็ตามไม่มีใครเคยขอใช้ค้อนของแฟรงคลิน
 
“น้องชาย เจ้าต้องให้เราหัวเราะเยาะเจ้า? เจ้าไม่จำเป็นต้องเลือกค้อนหนักที่สุดเพื่อพิสูจน์ตัวเอง”
 
หลังจากที่ฟื้นตัวจากอาการช็อก ช่างตีเหล็กก็หัวเราะเสียงดังมากขึ้น
 
“ให้ข้าลอง” เฉินจิ้นกล่าวอย่างจริงจัง
 
แฟรงคลินส่ายหัวขณะที่เขายิ้มอย่างขมขื่น เขารู้สึกว่าคนหนุ่มสาวทุกวันนี้มันใจตัวมากขึ้นเรื่อยๆ เขายกค้อนของเขา “ระวังค้อนนี้หนัก อย่าทำตกลงบนเท้าของเจ้า มันจะปลอดภัยที่จะถือด้วยสองมือ”
 
เฉินจิ้นยิ้มตอบกลับขณะที่ใช้มือขวาเท่านั้น เขาพูดซ้ำอีกครั้ง “ให้ข้าลอง”
 
แฟรงคลินสังเกตอย่างระมัดระวังที่ชายหนุ่มและให้ค้อนเขาอย่างเงียบ ๆ
 
แขนของเฉินจิ้นลดลงเล็กน้อยขณะที่เขาคว้าค้อนไว้ แต่เขาหยุดชั่วขณะที่จับค้อนขึ้น
 
“โอ้ …”
 
บางคนก็อ้าปากกว้าง การแสดงออกอย่างหยาบคายบนใบหน้าของช่างเหล็กแข็งตัวขึ้น ความคาดหวังที่จะเห็นเรื่องตลกต่อเฉินจิ้นล้มเหลวเช่นฟองสบู่
 
เฉินจิ้นทดสอบน้ำหนักค้อนที่อยู่ในมือ ประมาณ110ปอนด์ แม้ว่าจะมีน้ำหนักเบากว่าค้อนที่เขาใช้ในโลกไรจุดจบ แต่ก็ยังมีน้ำหนักที่ดีอยู่ เฉินจิ้นรู้สึกว่าเขาสามารถใช้ค้อนนี้ได้อย่างราบรื่นกว่าค้อน 30ปอนด์
 
แฟรงคลินตรงกันข้ามรู้สึกประหลาดใจ เขาเป็นคนเดียวในร้านช่างตีเหล็กที่สามารถใช้ค้อนนี้ได้ เขาไม่ได้หวังว่าชายหนุ่มคนนี้ถือมันไว้ได้ “ความแข็งแรงเท่านี้คงเป็นเรื่องยากที่จะได้เห็นแม้แต่นักรบคนอื่นๆ ในสถาบัน เขาแอบใช้พลังนักรบหรือไม่? ข้าไม่แน่ใจว่าระดับนักรบที่ชายหนุ่มคนนี้มี … “เขาคิดกับตัวเอง
 
เฉินจิ้นใช้มือซ้ายจับครีมหนีบเหล็ก หยิบเหล็กดิบแดงขึ้นมาวางลงบนแทนตีเหล็ก เขาก้มตัวยกค้อน100ปอนด์ขึ้นด้วยแขนขวาและทุบลง ค้อนแสดงภาพติดตาขึ้นราวกับอุกกาบาตที่ตกลงมาจากฟากฟ้า แรงเสียดทานกับอากาศทำให้เกิดเสียงลมพัดในโรงตีเหล็ก ค้อนตีลงบนเหล็กดิบร้อนสีแดงในมุมที่ยอดเยี่ยม
 
แตง! (ปล.เสียงกระทบ)
 
ค้อนชนกับเหล็กดิบ เกิดประกายไฟประกายขึ้นมาเหมือนดอกไม้ไฟพร้อมเสียงที่ปะทุขึ้นดังฟ้าร้อง
 
รอยยิ้มของช่างตีเหล็กได้กลายเป็นน้ำแข็งบนใบหน้า ปากพวกเขาเปิดกว้างขณะที่พวกเขาเห็นฉากนี้ “เด็กนี้มาจากครอบครัวช่างตีเหล็ก? ช่างตีเหล็กปกติไม่สามารถตีได้อย่างนี้! “สิ่งที่พวกเขาทั้งหมดคิด
 
เฉินจิ้นไม่ได้มีเวลาให้ความสนใจกับคนรอบข้าง ค้อนในมือของเขาถูกยกขึ้นอีกครั้งและเหวี่ยงลงบนเหล็กดิบกับพละกำลังที่มากขึ้น
 
เป็นอีกหนึ่งเสียงกระทบโลหะที่ดังออกมา ความประหลาดใจและความชื่นชมปรากฏขึ้นในสายตาของแฟรงคลิน
 
“นี่?” แฟรงคลินรู้สึกถึงข้อศอกจากฟรานซิส เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นการแสดงออกที่ประหลาดใจในดวงตาของเขาเช่นกัน
 
เช่นเดียวกับนักรบและนักเวท ช่างตีเหล็กก็มีระบบการจัดอันดับของตัวเองเช่นกัน ช่างตีเหล็กส่วนใหญ่จะเป็นเหมือนช่างตีเหล็กในโรงตีเหล็กนี้และอยู่ในฐานะช่างตีเหล็กฝึกหัดในชีวิตของพวกเขา
 
แต่เมื่อช่างดีเหล็กถึงระดับ1 สถานะของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างมาก คุณภาพของอาวุธและชุดเกราะที่เขาตีขึ้นจะแตกต่างจากช่างตีเหล็กฝึกหัด!
 
ทั้งแฟรงคลินและฟรานซิสเป็นช่างตีเหล็กระดับ 1 และเป็นคนมีชื่อเสียงในเมืองออซแลน พวกเขามีความสามารถมากกว่าช่างตีเหล็กที่เหลืออยู่ในโรงตีเหล็ก
 
แฟรงคลินแน่ใจได้ว่าทั้งความสูงและวิถีของค้อนนั้นเหมือนกันทุกครั้งที่เฉินจิ้นเหวี่ยงลงมาราวกับว่ามีการบันทึกการเคลื่อนไหวเล่นซ้ำไป ซ้ำมา
 
ตีครั่งที่ 3… ตีครั่งที่ 5… ตีครั่งที่ 10… ตีครั่งที่ 30…
 
ในโรงตีเหล็กเงียบเหมือนป่าชา แม้ว่าช่างตีเหล็กในห้องไม่สามารถบอกระดับเฉินจิ้นได้ แต่พวกเขาก็สามารถบอกได้จากการเคลื่อนไหวของเฉินจิ้นว่าเขาไม่ได้เป็นมือใหม่
 
แฟรงคลินเริ่มหอบ เขาสูดอากาศผ่านฟัน ตาของเขาเปิดกว้างจนใหญ่เป็นสองเท่าจากก่อน การแสดงออกที่แปลกใจได้กลายเป็นความตกตระลึง!
 
ฟรานซิสก็ไม่แตกต่างกัน ตาเขาเปิดกว้าง
 
เหวี่ยง 50ครั้งที่ความสูง ความเร็วและความแรงเดียวกัน วิธีมันสมบูรณ์แบบดั้งนั้นเหมือนมันได้ถูกคำนวณมาอย่างดี
 
การเหวี่ยงทุกครั้งก่อให้เกิดประกายไฟที่สว่างไสวและดูเหมือนมันจะมีจังหวะคงที่ ที่ไม่เหมือนใครอีกด้วย….
 
“นี่ … ” แฟรงคลินมองพี่ฟรานซิสและพูดด้วยเสียงไม่ชัดเจน “เขาเป็นช่างตีเหล็กระดับ1?”
 
ฟรานซิสพยักหน้าเห็นด้วย  เขากำลังคิด “เด็กน้อยคนนี้เป็นนักเรียนจากสถาบันออซแลนจริงๆหรือ? เขาไม่ใช่ช่างตีเหล็กจากวงการตีเหล็ก? เด็กนี้อายุเท่าไหร่? เช่นเดียวกับนักรบและนักเวท ช่างตีเหล็กที่ดีต้องการพรสวรรค์เช่นกัน! ถ้าเขาเป็นช่างตีเหล็กระดับ1แล้วตอนนี้ทำไมเขาถึงยังต้องการกลายเป็นนักรบ? เขาควรจะเป็นช่างตีเหล็ก! เขาจะมีอนาคตที่ยอดเยี่ยม! “
 
ตีครั่งที่ 100… ตีครั่งที่ 150…
 
เฉินจิ้นเหวี่ยงค้อนทุบเหล็กดิบที่เล็กลงๆอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เหงื่อได้แช่เสื้อผ้าของเขา ดูเหมือนว่าเพิ่งออกจากสระว่ายน้ำ
 
ตีครั่งที่ 200!