ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปเกราะของซวนหยวนกระจัดกระจายจากความรุนแรงของการโจมตี ร่างกายของซวนหยวนบิดไปมาจากความเจ็บปวดจากข้างใต้เกราะของเขาและพลังปราณของเขากำลังเดือดใต้ผิวของซวนหยวน
เขาไม่สามารถที่จะทนการโจมตีใดๆได้แล้ว จากการโจมตีของปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 6 ตัว
ซวนหยวนยังไม่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณ จึงไม่สามารถปลดปล่อยพลังปราณต่อสู้เพื่อเพิ่มพลังโจมตี เขาใช้พลังกล้ามเนื้อในการต่อสู้เท่านั้น จุดชีพจรทั้งหมดของเขาถูกปิดเพื่อรักษา พลังปราณภายในร่างกายของเขา แต่ถ้าเขาได้รับบาดเจ็บพลังปราณจะรั่วไหลออกมาและพลังของเขาก็จะลดลง เขาใช้ทักษะการเคลื่อไหว “มังกรสวรรค์หวนกลับ” มันป้องกันไม่ให้คอและหัวของเขาถูกบดขยี้จากการโจมตี
แม้ว่าร่างกายของเขาจะบาดเจ็บ แต่เขาก็ใยังคงช้ทักษะอื่นอีก “หมัดมังกรสวรรค์พิโรธ” ขณะที่ยังคงใช้ดาบแทนกำปั้น ปีศาจปอบขาวถูกทำลายทันที
ยังไงก็ตามสถานการณ์ก็ยังไม่ดีขึ้น ปีศาจปอบขาวมากกว่า 30 ตัวหันหน้ามองไปที่ซวนหยวน พวกมันทุกตัวมีความแข็งแกร่งอย่างน้อยเท่ากับมังกร 6 ตัว ปีศาจปอบขาวที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกมันมีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 8 ตัว
“ศิษย์น้องซวนหยวน ระวังงงง!”
กงล้อดวงจันทร์ของเหยียน ซือหยุน ล่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้า ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวของนางสามารถฆ่าพวกมันได้ 6 ตัว ทำให้พวกมันแบ่งแยกออกเป็น 2 กลุ่ม พวกมัน 12 ตัวเล็งไปที่เหยียน ซือหยุน และพวกมันอีก 12 ตัวเพ่งเล็งไปที่ซวนหยวน ในกลุ่มพวกมันซวนหยวนต้องสู้กับปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 7 ตัว 1 ตัวและอสูรปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 8 ตัวอีก 1 ตัว
จากการสนับสนุมของเหยียนซือหยุน ทำให้ช่วยซวนหยวนลดภาระได้เล็กน้อย แต่ยังไงมันก็ยังยากสำหรับเขาที่จะต้องป้องกันการโจมตีจากศัตรูทั้งหมด
ปีศาจปอบขาวที่แข็งแกร่งที่สุดมันมีกรงเล็บที่คมกว่ากู่ฉิงอย่างเห็นได้ชัดและมันยังเพ่งเล็งเพื่อโจมตีที่อกของซวนหยวน กรงเล็บของมันมีความคมมากจนทำให้สามารถได้ยินเสียงอากาศถูกตัดออกด้วยการกวาดนิ้วแต่ละครั้ง
ซวนหยวนไม่กล้าที่จะสู้กับมันโดยตรง ดังนั้นเขาจึงรีบหันมาใช้พลังของ “มังกรสวรรค์ฟาดหาง” เขาหมุนตัวและขาของเขาในขณะที่เขาใช้ทักษะนี้ขาของเขาคล้ายกับหางมังกรที่ทรงพลัง และเตะไปที่หน้าอกของปีศาจปอบขาว การโจมตีประสบความสำเร็จมันทำให้พวกปีศาจปอบขาวอยู่บนพื้น ในเวลาเดียวกันซวนหยวนก็เอาดาบแทงเข้าไปที่ตาของปีศาจปอบขาว
ปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 7 ตัวถูกฆ่าตายทันทีหลังจากที่ดาบทะลุเข้าตาและทะลุเข้าไปในสมอง ซวนหยวนใช้ทักษะการเคลื่อนไหว “มังกรสวรรค์หวนกลับ” อีกครั้งเพื่อหลบเลี่ยงการโจมตีจากปีศาจปอบขาวตัวอื่นๆ 9 ตัว คนรอบๆตัวเขาเห็นทักษะที่เขาใช้แล้วคิดว่าเขาดูเหมือนมังกรบิดตัวเมื่อมันบินผ่านอากาศ หนึ่งในปีศาจปอบขาวตัวหนึ่งมันสามารถเข้าถึงอกของซวนหยวนและโจมตีด้วยกรงเล็บของมัน ทำให้ซวนหยวนรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้บาดเจ็บร้ายแรง ซวนหยวนกวัดแกว่างดาบอีกครั้งและเมื่อดาบฟาดฟันลงมาก็มีกระแสเลือดไหลอยู่ในอากาศ
ปีศาจปอบขาวพวกมันไม่ค่อยฉลาดและพวกมันไม่สามารถที่จะฝึกฝนทักษะที่พิเศษใดๆ ได้ นี่เป็นข้อได้เปรียบสำหรับศิษย์คนอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับซวนหยวนมิฉะนั้นเขาคงตายไปนานแล้ว
หินสีดำจำนวนมากที่อยู่บนพื้นดินถูกบดขยี้เป็นฝุ่น ซึ่งเผยให้เห็นพลังจากการโจมตีของพวกเขา
ปีศาจปอบขาวตัวอื่นๆ 9 ตัวมันมีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 6 ตัว การโจมตีครั้งแรกเมื่อเขาพุ่งเข้าไปในฝูงของพวกมัน มันไม่ได้ส่งผลต่อปีศาจปอบขาวที่แข็งแกร่ง ดังนั้นซวนหยวนจำเป็นต้องโจมตีพวกมันทีละตัว เขาจะต้องสงบเงียบและสังเกตการเคลื่อนไหวของพวกมัน และเขาก็เริ่มโจมตีมันทันที ดาบของเขาฟาดฟันลงโดยใช้ทักษะจาก “กรงเล็บห้ามังกร” ส่งผลให้แขนทั้งสิบสองข้างถูกตัดออกทันทีจากการโจมตีของซวนหยวน ทำให้ความกดดันที่เขาต้องเผชิญลดลงเล็กน้อย
ทำให้ปีศาจปอบขาวที่มี 6ตัวโกรธเกรี้ยวเพราะมันไม่มีกรงเล็บ พวกมันไม่สามารถโจมตีซวนหยวนได้อีกจนกว่าพวกมันจะเข้าใกล้ซวนหยวนได้เพียงพอที่จะกัดเขา แต่นั่นมันไม่ใช่เรื่องง่าย
อย่างไรก็ตามปีศาจปอบขาว 3 ตัวที่เหลือรวมทั้งปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 8 ตัว มันกำลังพุ่งแทงไปยังหัวของซวนหยวน
ความคิดของซวนหยวนว่างเปล่าจากอันตรายที่กำลังมาถึง และทันใดนั้นซวนหยวนรู้สึกว่าผิว กล้ามเนื้อ และกระดูกของเขาเริ่มสั่นและกระตุ้นจิตใจของเขา ตอนนี้เขาสามารถมองเห็นหลอดเลือดจำนวนมากภายในร่างกายของเขา และวิธีการเชื่อมต่อกับผิวหนัง เนื้อและกระดูก
และมีเสียงดังเกิดขึ้นภายในตัวซวนหยวน
จู่ๆ พลังงานก็พุ่งพรวดขึ้นภายในตัวซวนหยวนและถูกดูดซับเข้าสู่แขนและขาของเขา
เงามัวๆคล้ายมังกรเริ่มปรากฏให้เห็นข้างหลังของซวนหยวน มี 1,2,3,4,5 ร่างปรากฏตัวทีละร่าง
ซวนหยวนก้าวเข้าสู่ขอบเขตถัดไป ต้องขอบคุณร่างกายของเขารู้สึกได้ถึงอันตรายต่อชีวิต
ซวนหยวนสามารถรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงพลังงานของเขา เหมือนกับที่เหยียบ ซือหยุนกล่าวไว้ว่า ความแข็งแกร่งระดับวัวมันเป็นเรื่องง่าย ความแข็งแกร่งของมังกรมันขึ้นอยู่กับความเป็นหนึ่งอันเดียวกันและการเชื่อมต่อพลังงานภายในร่างกาย
แม้จะเผชิญหน้ากับการโจมตีด้วย 100 จิน ถ้าพลังโจมตีมันกระจัดกระจาย มันจะไม่ก่อให้เกิดความเสียหายมากนัก แต่ถ้าหากถูกโจมตีด้วยพลัง 100 จินในจุดๆเดียว มันสามารถเจาะผ่านร่างกายได้อย่างง่ายได้ ดาบมังกรวารีของซวนหยวนสามาถช่วยเพิ่มพลังโจมตีให้กับซวนหยวนได้มากยิ่งขึ้น
ตอนนี้เขาสามารถจับดาบของเขาได้อย่างง่ายดายและสง่างามกว่าแต่ก่อน มันทำให้การโจมตีของเขามีพลังมากขึ้น จากอาการบาดเจ็บที่ข้อมือของเขาจากการที่เขาตัดปีศาจปอบขาวในการฟาดฟันเพียงครั้งเดียวมันก็จะไม่เป็นปัญหา
เมื่อซวนหยวนก้าวเข้าสู่ขอบเขตจิตวญญาณ ซวนหยวนรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของปีศาจปอบขาวเชื่องช้าลงมาก นั่นเพราะว่าร่างกายของซวนหยวนได้รับการเปลี่ยนเเปลงไปในระดับที่สูงขึ้น ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของซวนหยวนเขาคว้าแขนของปีศาจขาวด้วยมือข้างเดียวและปามันออกไปยังปีศาจปอบขาวตัวอื่นๆ แล้วซวนหยวนก็เอาแทงดาบไปข้างหน้าไปที่ปีศาจปอบขาวด้วยพลังที่มาก
“ไข่มุกมังกรสวรรค์!”
ดาบมันตัดผ่านอากาศ ตั้งแต่ซวนหยวนมีพลังมากขึ้น การโจมตีของเขาก็อันตรายมากยิ่งขึ้น พวกปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 8 ตัวรู้สึกถึงอันตรายจากการโจมตี แต่มันก็ไม่มีเวลาเพียงพอที่จะตอบสนอง ดาบของซวนหยวนแทงเข้าไปที่หัวใจของมันและฆ่ามัน
ขณะที่เขาดึงดาบออกจากหัวใจของปีศาจปอบขาว เขากวัดแกว่างดาบไปที่ปีศาจปอบขาวตัวอื่นๆ และทำให้พวกมันตายทันที
การที่ซวนหยวนก้าวเข้าสู่ขอบเขตสูงขึ้น ทำให้ต่ง เซวียน, ลวี เฟิง และเย่วชาน ประหลาดใจแต่พวกมันไม่มีเวลาว่างที่จะกังวลเรื่องนั้น พวกมันไม่คิดว่าซวนหยวนจะสามารถหลบหนีจากที่นั่นได้ขณะที่เขายังเป็นนักสู้ขอบเขตจิตวิญญาณ แผนการที่พวกมันวางไว้มันจะต้องถูกเปิดเผยไม่ช้า กลุ่มอื่นๆควรจะมาถึงในเร็วๆนี้
ในจิตใจของซวนหยวน เฒ่าโลภมากกำลังกระหายเลือดและตื่นเต้น
“ฆ่า,ฆ่า,ฆ่า,ฆ่าาาาาาาาาาาาา………..ฆ่าแม่งให้หมด! ข้าไม่ได้รู้สึกเช่นนี้มานานแล้ว!”
ซวนหยวนไม่สนใจผู้เฒ่าโลภ ในจิตใจของเขา “เส้นโลหิตผลาญมังกรสวรรค์” ปรากฏพร้อมกับรายละเอียดข้อมูล
ซวนหยวนตะลึง เขานึกถึงสิ่งสุดท้ายที่หยิน เฉินลู่ทำก่อนที่นางจะจากไป นิ้วชี้ระหว่างคิ้วของเขา -นางเป็นคนมอบทักษะต่างๆเข้ามาในจิตใจของเขา
หยิน เฉินลู่คาดหวังกับซวนหยวนไว้มาก ดังนั้นนางจึงทิ้งทักษะลับทั้งหมดของตระกูลนางให้กับซวนหยวน ทักษะจะค่อยๆเปิดเผยเมื่อเขาเข้าสู่แต่ละขอบเขต ซวนหยวนรู้สึกซาบซึ่งใจมากกับความใจดีของหยิน เฉินลู่
“เส้นโลหิตผลาญมังกรสวรรค์” เป็นส่วนหนึ่งของทักษะที่เรียกว่า “มังกรสวรรค์นิรันดร์”
ตอนที่ซวนหยวนเริ่มท่อง “มังกรสวรรค์นิรันดร์” ซวนหยวนรู้สึกว่าหลอดเลือดใหญ่ในแขนของเขากำลังดูดพลังปราณในอากาศเข้าไปในร่างกายของเขา ซวนหยวนคว้าจับดาบพร้อมที่จะโจมตีอีกครั้ง คราวนี้ซวนหยวนฝึกฝนการเพาะปลูกขณะต่อสู้ ซวนหยวนต้องการทดสอบขีดจำกัดของร่างกายของเขา!