ทางเข้าของรังชั้นที่ 5 มันอยู่บนที่สูง บรรยากาศถูกล้อมรอบไปด้วยพลังปราณที่ชั่วร้ายของปีศาจ ซวนหยวนเป็นคนแรกที่เข้าขอบแท่นและเป็นคนแรกที่ตกใจกับสิ่งที่มองเห็น หลังจากนั้นของเหยียน ซือหยุน,กู่ฉิงและศิษย์แท้จริงที่เหลือที่ติดตามเขามา
 
 
 
มีเลือดและชิ้นส่วนของร่างกายกระจัดกระจายอยู่ทุกที่
 
 
 
มันไม่สามารถนับจำนวนปีศาจที่ตายได้ ร่างของพวกมันกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น
 
 
 ในหมู่ของพวกมันมียักษ์มันเป็นปีศาจมายาที่พวกเขายังไม่เคยเจอ ยักษ์มันมีพลังอย่างมากมันแข็งแกร่งเหมือนกับนับรบที่อยู่ในขอบเขตกษัตริย์
 
 
 
ไกลจากที่พวกเขายืนอยู่ เฟิง เลี่ยขี่ม้าของเขาอยู่และกำลังสู้กับผู้ชายที่ถือขวาน พวกเขาต่อสู้กันโดยไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ
 
 
 
พลังปราณต่อสู้สีดำและเทากำลังปะทะกัน เฟิง เลี่ยถือหอกยาวที่เรียกว่า “หอกวิญญาณวายุ” มันเป็นอาวุธระดับปฐพีขั้นสูง เมื่อมันถูกใช้ผสมผสานกับทักษะของเฟิง เลี่ยทำให้หอกมันมีพลังร้ายกาจมากยิ่งขึ้น
 
 
 
อู๋ หมิงรู้สึกประหลาดใจที่เห็นเฟิง เลี่ย เขาเป็นศิษย์แท้จริงนิกายนักสู้มังกรแต่เขากับมาอยู่ที่นี่ แม้ว่าเขาจะอยู่ในอันดับที่ 33 ในหมู่ศิษย์แท้จริงของนิกาย แต่เขาก็ยังเป็นคนที่อายุน้อยที่สุด และยังเป็นที่ชื่นชอบของผู้อาวุโสในนิกายจำนวนมาก อู๋ หมิงรู้ว่าสำนักจันทร์พฤกษาอยู่ภายใต้คำสั่งของเฟิง เลี่ย “คำสั่งของนิกายนักสู้มังกร” เพื่อทำความสะอาดรัง มันเป็นข้อมูลทั่วๆไปทำให้เขาสามารถหาซวนหยวนเจอได้
 
 
 
ความคิดมากมายได้แว๊บขึ้นมาในใจอู๋ หมิง แม้เขาจะเป็นข้ารับใช้ของตระกูลหยิน แต่เขาก็ไม่ได้ฝึกฝนทักษะของตระกูลหยิน ทำให้เฟิง เลี่ยไม่สามารถรู้ตัวตนที่แท้จริงของอู๋ หมิง บางทีอาจจะมีบางอย่างที่เขาสามารถทำได้
 
 
 ชายร่างสูงใหญ่ที่ถือขวานถูกบังคับให้ถอยกลับด้วยการโจมตีของเฟิง เลี่ย ข้างหลังชายคนนั้น มีปีศาจมายาที่ใส่เสื้อคลุมสีดำ 10 ตัว พวกมันทั้งหมดเป็นปีศาจมายา , ภูติผี ,มันสามารถท่องทักษะและใช้พลังปราณต่อสู้ได้ เพื่ออัญเชิญปีศาจมายาตัวอื่นๆ
 
 
 ภูติผีที่อยู่รอบๆแท่นบูชามันเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ลึกลับ พวกมันปลดปล่อยพลังปราณไปที่แท่นบูชา
 
 
 
“กุ่ย ช่าน วันนี้พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย เจ้ากล้าที่จะสังหารมนุษย์ผู้ติดตามของข้า ในขณะที่ข้ากำลังลาดตระเวน ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทุกคน” เฟิง เลี่ยกล่าวและ เขาควงหอกวิญญาณวายุที่ยาว 2 เมตรของเขา เส้นผมของเขาพริ้วไหวไปตามการเคลื่อนที่ของเขา และหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันแน่วแน่ ทำให้เขาดูน่ากลัวมาก
 
 
 
“เจ้าก็รู้ว่าพวกข้าไม่สามารถควบคุมปีศาจมายาที่มีสิติปัญญาต่ำได้ ถ้าพวกข้าอยากจะฆ่าคนของพวกเจ้าจริงๆ คงจะมีคนตายมากกว่านี้ คนของพวกเจ้ามาที่นี่เพื่อมาฆ่าพวกข้าตลอดเวลา เฟิง เลี่ย อย่าได้กดดันพวกข้ามากนัก ” กุ่ย ช่านโต้ตอบขณะที่มันไอเป็นเลือด มันดูเหมือนจะแข็งแกร่ง และตัวของมันใหญ่มาก
 
 
 “ข้าจะเชื่อคำพูดของปีศาจมายาได้อย่างไร? เจ้าไม่ได้อยู่ในดินแดนของพวกเจ้าแต่พวกเจ้ากับบุกรุกดินแดนของพวกข้า เจ้าต้องวางแผนอะไรบางอย่างอย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังถ่วงเวลา!” เฟิง เลี่ยจะไม่ให้ปีศาจมายาหยุดพัก เขาควงหอกอีกครั้ง ม้าของเขาคำรามด้วยความโกรธ และมีไฟถูกยิงออกมาจากรูจมูกของมัน ซึ่งผสมผสานกับลมของเฟิง เลี่ยทำให้การโจมตีผสมผสามของเฟิงเลี่ย และม้าของเขาส่งไปยังกุ่ย ช่าน
 
 
 
กุ่ย ช่านปลดปล่อยพลังปราณต่อสู้ทั้งหมดไปที่ขวานเพื่อป้องกันการโจมตีของเฟิง เลี่ย ทันใดนั้นก็มีแสงสีแดงเลือดถูกยิงออกมาจากแท่นบูชาและทำให้พวกภูติผีกรีดร้อง
 
 
 “มันบูชายัญเลือดและเนื้อเพื่อเรียกเงา! นางเจ้าหญิงองค์โต!”
 
 
 
จากแท่นสูงซวนหยวนสามารถเห็นปีศาจมายามากมายและยักษ์เริ่มถูกเผา เลือดและเนื้อของพวกมันเหล่านั้นไหลลงดิน หลงเหลือไว้เพียงผลึกอสูรที่ล่อตาล่อใจ ซวนหยวนยิ้มและสั่งอู๋ หมิง “เร็วเข้าไปเก็บผลึกอสูรทั้งหมดเหล่านั้นมาให้ข้า พวกมันมีค่าเป็นเงินจำนวนมาก”
 
 
 
อู๋ หมิงพูดไม่ออก ผลึกอสูรเหล่านี้มีค่าแน่นอนผลึกทั้งหมดเป็นของซวนหยวน พลังปราณหมุนรอบฝ่ามือของอู๋ หมิงและดูดผลึกอสูรทั้งหมดเข้ามาหาเขา มันมีผลึกอสูรปีศาจระดับพฤกษา 120 อันและผลึกยักษ์ระดับกษัตริย์ 8 อัน มันมีมูลค่ามากมายมหาศาล
 
 
 
เฟิง เลี่ยหันไปดูซวนหยวนที่นำเหล่าศิษย์จากสำนักมา เขาสั่งอย่างรีบร้อน”ซวนหยวนออกไปจากที่นี่ ออกไปจากรัง เจ้าได้ทำภารกิจของเจ้าสำเร็จแล้ว เจ้าจะตายถ้าเจ้ายังอยู่ที่นี่”
 
 
 
ซวนหยวนเก็บผลึกอสูรเข้าไปในแหวนของเขาอย่างช้าๆ และกล่าว”ซือหยุนพากู๋ฉิงและศิษย์คนอื่นๆออกจากที่นี่ ข้ามีอู๋หมิงปกป้องข้า ข้าปลอดภัยแน่นอน ข้าอยากเห็นว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”
 
 
 
เหยียน ซือหยุนกระโดดขึ้นไปขี่กู๋ฉิง นางไม่พยายามโน้มนาวซวนหยวนให้ไปกับพวกเขา นางรู้ว่าเขาจะไม่ลงมือทำอะไรถ้าไม่แน่ใจ
 
 
 
“กลับไป!” นางสั่งศิษย์
 
 
 
ศิษย์แท้จริงทุกคนคือนักสู้ขอบเขตพฤกษา แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถที่จะปกป้องตัวเองได้ถ้ายังอยู่ที่นี่ ตรงกันข้ามกับ อู๋ หมิงเขาอยู่ขอบเขตกษัตริย์ เขาสามารถปกป้องซวนหยวนได้
 
 
 
แท่นบูชากำลังสั่น บรรยากาศที่น่าสยดสยองอย่างไม่น่าเชื่อหลุดออกมาจากแท่นบูชา ซวนหยวนและอู๋ หมิงสามารถรู้สึกถึงมันได้ มันแผ่กระจายไปทั่วทั้งอากาศ
 
 
 
“นักสู้ขอบเขตราชันย์ มันเป็นแรงกดดันจากนักสู้ขอบเขตราชันย์ !” อู๋ หมิงพูดเบาๆด้วยเสียงแหบๆของเขา “หนี ถ้าพวกเราไม่ไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้มันจะไม่มีโอกาสอีก แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่เงาของนักสู้ขอบเขตราชันย์ ข้าก็ไม่สามารถปกป้องท่านได้”
 
 
 
ซวนหยวนโบกมือของเขา เพื่อให้อู๋ หมิงสงบลง เขากำลังจดจ่อกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
 
 
 
“เจ้ากำลังกลัวอะไร? ขนาดศิษย์พี่เฟิง เลี่ยยังไม่หนี พวกเราอยู่ห่างจากที่นั้นมาก พวกเราจะปลอดภัย” เขากล่าว
 
 
 
สัญลักษณ์มากมายรวมตัวกันอยู่ที่กลางแท่นบูชา จากนั้นลำแสงสีแดงเลือดกลายเป็นเงาของผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนั้นแต่งหน้าด้วยสีแดงสดใสและผมสีแดงที่กำลังพริ้วไหว ใบหน้าของเธออ่อนโยน เย้ายวน และเร่าร้อน อกสีขาวของเธอถูกค่ำด้วยดอกบัวสีม่วงดำ และขาที่เรียวยาวของนาง
 
 
 
คลื่นพลังยั่วยวนแผ่กระจายไปทุกทิศทาง อู๋ หมิงไม่ได้รับผลกระทบแต่ซวนหยวนได้รับผลกระทบจากการเย้ายวนไปเต็มๆ จิตใจของซวนหยวนเต็มไปด้วยภาพลวงตาของผู้หญิงสวยที่เปลือยกายอยู่ตรงหน้าเขา ทำให้ซวนหยวนถูกล่อลวง
 
 
 
โชคยังดีที่จี้หยกของเขาสั่นและระเบิดเป็นผง มันปลดปล่อยลำแสงบริสุทธิ์ไหลเข้าไปในจิตใจของซวนหยวน หัวของเขาโล่งทันที ซวนหยวนตกใจมาก “นี่มันเวทมนตร์อะไรกัน?”
 
 
 
เฟิง เลี่ยยังคงนั่งอยู่บนหลังม้าของเขาอย่างแน่วแน่ เขาไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ต่อสายตาที่อยู่ข้างหน้า เสียงของเขาเยือกเย็น
 
 
 
“เจ้าหญิงองค์โต ซือต่าน แห่งราชวงศ์ปีศาจมายา ท่านบรรลุขอบเขตราชันย์แล้ว แต่ท่านจะชนะข้าโดยแค่ใช้เงา?”
 
 
 
เด็กหญิงคนหนึ่งที่ดูน่ารักเดินออกจากข้างหลังของซือต่าน เธอดูคล้ายกับตุ๊กตาเธอตัวเล็กมาก อย่างไรตามชุดคลุมสีดำที่ห่อหุ้มรอบๆตัวเธอแสดงให้เห็นว่าเธอนั้นมีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของผู้หญิง
 
 
 
“ท่านพี่ มีปีศาจนักรบมายามากมายที่ต้องตาย ข้าเสียใจ” เสียงของเธอดูเหมือนเด็กและนุ่มนวล ทำให้ยากที่จะจินตนาการว่าเธอเป็นศัตรู
 
 
 
“ซือหว่านให้ข้ายืมไฟของเจ้า” จากเงาของหญิงสาวที่เรียกชื่อของซือหว่าน จากนั้นไฟลุกโชติจากหน้าอกของนางและเข้าสู่ร่างกายของซือต่าน
 
 
 
“เจ้าหญิงตัวน้อยซือหว่าน นางเป็นนักปรุงยาระดับผู้เชี่ยวชาญ นางสามารถควบคุมไฟได้หลายชนิด!” ความสงบนิ่งของเฟิง เลียหายไป เขาเตะม้าของเขาเบาๆและปล่อยพลังปราณต่อสู้ทั้งหมดจากร่างกายของเขา และม้าวิ่งไปยังทางเข้าทันที
 
 
 
“เฟิง เลี่ยเจ้าได้ข้ามพรมแดนแล้ว ข้าเพิ่งจะเข้าสู่ขอบเขตราชันย์ แค่เงาของข้าก็เพียงพอแล้วถ้าข้าจะฆ่าเจ้า” ใบหน้าของซือต่านเย็นชา เธอปล่อยไฟทั้ง 5 ใส่เฟิง เลี่ย…