ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป“70,000” ปี้เย่วเสนอราคา และเข้าร่วมการแข่งขัน
“80,000” เซี่ยง เทียนฮ้าวก็ต้องการรองเท้าเหมือนกัน มันได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามและหาได้ยากมาก มันเป็นรองเท้าระดับปฐพีขั้นสูงที่มีประสิทธิภาพมาก “90,000.”
“90,000” นักสู้ขอบเขตนักพรตเข้าร่วมการประมูล ทำให้ศิษย์หลายๆคนหมดหวัง นักสู้ขอบเขตนักพรตนั้นมั่งคั่งมาก ทำให้พวกเขาไม่มีทางที่จะชนะการประมูลกับเขา
“100,000 เหรียญกษัตริย์” ศิษย์ภายในจากสำนักนิกายนักสู้มังกรที่นั่งอยู่ในห้องหมายเลข 9 เสนอราคา เขาชื่อว่า เซียวเทียน เขามีชื่อในรายชื่ออันดับศิษย์ภายใน เขาถูกปกป้องโดยศิษย์แท้จริงที่แข็งแกร่งกว่าเฟิง เลี่ย เขาประมูลชนะมา 2-3 รายการก่อนหน้านี้มันแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งของเขา
การแข่งขันเพื่อให้ได้รองเท้ามังกรเริ่มร้อนแรงขึ้น
บางคนเริ่มลังเล และหยุดที่จะสู้ราคา
เมื่อการเสนอราคาเริ่มเงียบลง ซวนหยวนก็เสนอราคาออกมา “120,000”
“น้องซวนหยวน เจ้าได้เสนอราคาสินค้าจำนวนมาก และประสบความสำเร็จในการขึ้นราคาสินค้า ผู้คนต้องจ่ายเงินมากกว่าที่ควรจ่าย เจ้ามีเจตนาที่จะทำใช่หรือไม่? หรือเจ้าพยายามที่จะโก่งราคาขึ้นอีกครั้ง?” ปี้เย่วยิ้มอย่างร้ายกาจ คำกล่าวของนางทำให้ผู้คนจำนวนมากโกรธซวนหยวน
ซวนหยวนช่วยยกระดับราคาให้กับนักสู้ขอบเขตนักพรต 3 คน และศิษย์ภายใน 7 คน เมื่อพวกเขาต้องการในสิ่งที่อยากได้
“ข้าชอบที่จะเสนอราคาในตอนท้าย ถ้าข้าสามารถจ่ายได้ ข้าก็จะซื้อมัน แต่ถ้าข้าไม่สามารถจ่ายได้ข้าก็จะยอมแพ้ ข้าไม่ได้มีเจตนาที่จะโก่งราคา เจ้าจะซื้อสินค้าได้หรือไม่นั้นมันขึ้นอยู่กับจำนวนเงินที่เจ้ามีถูกหรือไม่? ราคาที่ข้าเสนอเป็นมันเป็นการประมาณมูลค่าของสินค้า ข้าเพียงแค่ต้องจ่ายเงินถ้าประมูลชนะ ถ้าท่านคิดว่าท่านสามารถจ่ายรองเท้าได้ ศิษย์พี่ปี้เย่ว ท่านสามารถเสนอราคาให้สูงกว่านี้ได้” เขายิ้มกับคำตอบของเขา
ความโกรธของผู้คนค่อยๆจางหายไป ราคาที่ซวนหยวนเสนอมันไม่ผิดเพราะเขามีกำลังที่จะจ่าย
แต่ก็ยังมีผู้คนบางคนเกลียดเขา ราวกับว่าซวนหยวนได้ก้าวไปเหยียบเท้าของผู้คนจำนวนมาก แต่เขาก็ไม่ได้กลัวเพราะเขาได้รับการปกป้องจากถ้ำพระจันทร์
ซวนหยวนสวมเสื้อผ้าธรรมดา จี้ของเขาถูกทำลายและดาบของเขาก็ได้ขายไปแล้ว เขาใส่ชุดเกราะที่หยินเฉินลู่ให้ เขาไม่อยากได้ชุดเกราะใหม่หรือจี้ใหม่ในตอนนี้ แต่เขาต้องการรองเท้าคู่ใหม่ แม้ถ้าตกอยู่ในสถานการณ์ต่อสู้ที่ไม่อาจจะชนะได้ แต่มันก็สามารถหลบหนีได้ เขาได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของรองเท้าหลังจากที่เขาเผชิญกับหนามพิษในรังปีศาจมายา
“130,000 ข้าจะดูว่าเจ้ามีเงินเท่าไหร่กันศิษย์น้องซวนหยวน” ปี้เย่วเสนอราคาและหัวเราะกับแผนสกปรกที่อยู่ในใจของนาง
“140,000” เซียวเทียนตะโกนด้วยความมั่นใจ
“150,000” เซี่ยง เทียนฮ้าวก็มั่นใจ
“160,000” นักสู้ขอบเขตนักพรตยังคงเสนอราคาสู้
“200,000” ซวนหยวนอยากได้รองเท้าคู่นี้ เขาสามารถจ่ายเงินได้ถึง 400,000 เหรียญกษัตริย์
“ศิษย์น้องซวนหยวน เจ้ามันน่ารังเกียจที่จะโชว์ความมั่งคั่งของเจ้า เจ้าเสนอราคาเพิ่มตั้ง 40,000 เหรียญกษัตริย์ ข้าจะดูว่าเจ้าจะเจ้าได้มากแค่ไหน และนางก็เสนอราคา 210,000” นางดูตื่นเต้น
“220,000” เซี่ยง เทียนฮ้าวพูด
“230,000” เซียวเทียนเสนอราคาของเขา
“250,000” นักสู้ขอบเขตนักพรตหมดความอดทน และเสนอราคาเพิ่ม 20,000 เขามักจะยกระดับราคาขึ้นในตอนท้ายทำให้ผู้คนจำนวนหมดกำลังใจ
“นายน้อยซวนหยวน รองเท้ามีมูลค่าประมาณ 280,000 เหรียญกษัตริย์ ระมัดระวังในการเสนอราคาของท่านด้วย” ไป๋ เตือนซวนหยวน
ซวนหยวนพยักหน้าและเงียบ ปี้เย่วขมวดคิ้ว นางคิดว่าซวนหยวนจะไม่สามารถจ่ายได้มากกว่านี้
“ฮ่าฮ่าฮ่า น้องซวนหยวน ข้าคิดว่าเจ้าเป็นคนที่มั่งคั่ง แต่เจ้าก็แค่คนหลอกลวง” ปี้เย่วหัวเราะเยาะเย้ย และนางก็เสนอราคา “260,000!”
แต่ทันใดนั้น จากห้องหมายเลข 6 ซวนหยวนเปล่งเสียงออกมาเบาๆ แต่มันเต็มไปด้วยจิตสังหาร และออร่าแห่งความตาย
“300 เหรียญราชันย์!”
เสียงของซวนหยวนฟังดูน่าเกรมขามเป็นอย่างมาก มันเหมือนราชันย์บรรพกาลที่กำลังเกรี้ยวกราด ทำให้ทุกคนตื่นตกใจ ราวกับกลายเป็นหิน
“ความรู้สึกนี้คืออะไร? เสียงนั้นทำให้ข้ารู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่ตรงหน้าเทพเจ้าแห่งความตาย มันน่ากลัวมาก!” ชายคนหนึ่งกรีดร้อง
“มันเป็นจิตสังหารที่ทรงพลังมาก พื้นเพของเขาต้องทรงอำนาจมากเป็นแน่ ใช่มันต้องเป็นเช่นนั้น เขาถึงกับมีเหรียญราชันย์! ” เซี่ยง เทียนฮ้าวประหลาดใจที่ซวนหยวนมีเหรียญราชันย์ หลังจากที่เขาครุ่นคิดสักครู่ เขาก็พูดว่า “ข้ายอมแพ้”
“เหรียญราชันย์.. เขามีเหรียญราชันย์!” เซียวเทียนตกอยู่ในความหวาดหวั่น มีสาวสวยราวกับเทพธิดานั่งอยู่ข้างเขา “ซวนหยวนเขาต้องมีอำนาจมากแน่ๆ เขาต้องมีนักสู้ขอบเขตราชันย์สนับสนุนเขาอยู่อย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นสาวสวยอย่างคุณหนูไป๋คงไม่คลุกคลีกับเขา”
เสียงของเขาทำให้เซียวเทียนสะดุดใจบางอย่าง เขารีบละทิ้งการเสนอราคาทันที
ราคาเสนอมันสูงกว่ามูลค่าของรองเท้าอย่างมาก
“ข้าก็ยอมแพ้เช่นกัน” นักสู้ระดับนักพรตได้ประกาศยอมแพ้ ซวนหยวนประสบความสำเร็จในการข่มขู่ทุกคนที่อยู่งานประมูล
เหลือเพียงแค่ ปี้เย่ว คนเดียวเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งข้างนาง หน้าของนางซีดเพราะความกลัว นางพูดขณะตัวสั่น “เสียงที่น่ากลัวเช่นนี้คืออะไรกัน ข้ารู้สึกราวกับว่าถูกดึงวิญญาณออกจากร่าง ไม่แปลกที่นักสู้ขอบเขตกษัตริย์จะเรียกตัวเองว่าเป็นข้ารับใช้ของซวนหยวน เขาจะต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน”
ปี้เย่วตกใจเมื่อได้ยิน นางแค่จ่ายเงินให้กับผู้หญิงคนนี้สำหรับข้อมูลของสินค้าที่เข้ามาประมูล นางไม่ต้องการจะรู้อะไรเลยเกี่ยวกับคู่แข่งของนาง เพราะปกติแล้วจะไม่มีใครกล้าที่จะแข่งกับนาง สิ่งที่หญิงสาวกล่าวทำให้ปี้เย่วสับสน นางไม่ดูถูกซวนหยวนอีกต่อไป เสียงของซวนหยวนทำให้นางรู้สึกว่าถูกข่มขู่ นางรู้สึกเหมือนกับว่าวิญญาณของนางกำลังถูกฉีกออกเป็นเสี่ยงๆ
“ข้ายอมแพ้” ไม่มีเหตุผลที่นางจะต้องสู้ราคาเพื่อรองเท้า ราคาตอนนี้มันแพงเกินไป
ฮั่วหยู่ มองไปที่ซวนหยวนด้วยความตกตะลึง นางตัวสั่นเพราะเสียงของเขา มันเหมือนกับเสียงแห่งความตาย เขามั่นใจอย่างมากในการเสนอราคาพร้อมกับข่มขู่ของเขา!
“ถ้าไม่มีใครจะเสนอราคามากกว่านี้ เช่นนั้นรองเท้ามังกรตกเป็นของนายน้อยซวนหยวน!” ฮั่วหยู่ยิ้มเพื่อให้ทุกคนตื่นจากความตกใจ นางส่งสาวใช้ไปมอบรองเท้าให้แก่ซวนหยวน
“ต่อไปจะเป็นสินค้าชิ้นสุดท้ายที่ถูกประมูลในวันนี้ พวกเราไม่สามารถตีราคาได้ว่ามันมีมูลค่าเท่าใด บางทีมันอาจจะเป็นสมบัติที่หาได้ยากมาก” หลังจากที่นางกล่าวจบไปสักพัก นางก็เริ่มที่จะกลับมามีเสน่ย์เร่าร้อนและเย้ายวนอีกครั้ง แน่นอนนางรู้วิธีควบคุมสถานการณ์ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมศูนย์กลางการค้าถึงได้จ้างนางเป็นพิธีกรในงานประมูล
สินค้าประมูลชิ้นสุดท้าย มันเป็นหินรูปทรงแปลกๆ ขนาดของมันเท่ากับหัวของมนุษย์วางอยู่บนโต๊ะ
“ถ้างั้นพวกเรามาเริ่มการประมูลสินค้าชิ้นสุดท้ายเริ่มต้นที่ 100 เหรียญกษัรตริย์” เสียงของฮั่วหยู่ราวกับเสียงของนกกำลังขับร้อง ทำให้ทุกคนสุขสบาย บรรยากาศในงานประมูลเริ่มกลับมาสู่ภาวะปกติอย่างช้าๆ