I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 61 จุดรับรางวัล

| Devouring The Heavens | 2538 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

ซวนหยวนและเหยียนซือหยุนกำลังนั่งอยู่บนตัวของกู่ฉิง ขณะที่ฮั่วหยู่และไป๋เดินอยู่เคียงข้าง พวกเขากำลังพูดคุยกันด้วยท่าทีที่ผ่อนคลาย แต่ก็สามารถความประหลาดใจให้กับคนที่เดินผ่านไปผ่านมาให้ต้องหันกลับมามอง

 

” นายน้อยซวนหยวน ท่านจะเดินทางไปที่นิกายหลังจากรับรางวัลเลยหรือไม่? ท่านไม่คิดจะอยู่ต่ออีกสัก 2-3 ในฐานะแขกผู้ทรงเกียรติของถ้ำพระจันทร์หน่อยหรือ? “

 

ฮั่วหยู่ยังต้องการให้ซวนหยวนอยู่ต่ออีกสักเล็กน้อย เขาเป็นอัจฉริยะผู้ซึ่งจะสามารถนำพาประโยชน์มาสู่ถ้ำพระจันทร์ พวกเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์อันดีกับนิกายนักสู้มังกรได้โดยผ่านซวนหยวน

 

” ข้าไม่คิดเช่นนั้น มันจะมีปัญหามากเกินไป ข้าต้องการไปที่นิกายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ความก้าวหน้าของข้าจะเติบโตได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้นเมื่ออยู่ในนิกาย ” ซวนหยวนปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา

 

” ถ้าเช่นนั้นท่านจำเป็นที่จะต้องระมัดระวังตัวให้มากยิ่งขึ้น ด้วยจำนวนศัตรูที่ท่านสร้างขึ้นในวันนี้ ท่านจะถูกหมายหัวจากคนเหล่านั้น ” ด้วยรอยยิ้มของนาง ทำให้เห็นลักยิ้มน้อยๆ ด้วยขาที่ยาวเรียวของนาง สามารถก้าวทันกู่ฉิงที่วิ่งลวกๆ

 

ทุกย่างก้าวของไป๋ หน้าอกของนางจะแกว่งไปมาเล็กน้อย  มันดึงดูดสายตาของซวนหยวนเป็นอย่างมาก

 

” ไม่เป็นไร ยังไงข้าก็ต้องไปที่้เมืองนักสู้มังกรอยู่แล้ว งั้นเราก็ควรที่จะไปด้วยกัน ” ไป๋ หัวเราะคิกคัก

 

” ทำไมเจ้าถึงจะไปที่เมืองนักสู้มังกร? ” ซวนหยวนอยากที่จะรู้เกี่ยวกับภูมิหลังที่แท้จริงของไป๋ แม้แต่ฮั่วหยู่ยังสุภาพกับนาง เขาคาดเดาว่านางอาจจะเป็นพวกชนชั้นสูง

 

” ไม่มีอะไรที่ท่านต้องเป็นกังวลหรอก ” ไป๋ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ซวนหยวนไม่ได้กล่าวอะไรต่อ ข้างหลังของเขา เหยียนซือหยุนเป็นคนเดียวที่ไม่สบายใจและไม่มีความสุขเลย นางดูค่อนข้างอารมณ์เสีย นางสวมใส่เซ็ทยุทธภัณฑ์จันทร์ดารา แม้ว่านางไม่ได้ยิ้ม แต่ก็ยังดูสง่างามเป็นอย่างมาก

 

” ไม่ใช่ว่านั่นคือศิษย์น้องซวนหยวนหรอกหรือ เจ้ายังเด็กยิ่งนัก แต่กลับมีสาวงามถึง 3 คนอยู่ราวล้อมตัวเจ้า ข้าละอิจฉาจริงๆ ” ปี้เย่วได้มาถึง เสียงเยาะเย้ยของนางทำให้บรรยากาศที่ผ่อยคลายต้องพังทลายลง เขาสงสัยจริงๆว่าทำไมผู้หญิงกวนประสาทผู้นี้ถึงตามจองเวรเขา

 

เขาไม่รู้ว่าข้อผิดพลาดที่ใหญ่หลวงคือการไปยั่วโทสะผู้หญิงประเภทนี้

 

ตอนนี้เขาก็ยังโกรธแค้นปี้เย่วที่ไปปั่นราคาของเซ็ทยุทธภัณฑ์จันทร์ดาราอยู่ ปี้เย่วเองก็อารมณ์เสียเมื่อเห็นเหยียนซือหยุนสวมพวกมันอยู่ นางนั้นสามารถซื้อเซ็ทยุทธภัณฑ์ระดับปฐพีขั้นสูงได้ถ้าทำงานบางอย่าง แต่ตอนนี้นางรู้สึกว่าสิ่งมีค่าเหล่านั้นของนางถูกขโมยไป

 

” ฮ่าๆๆ ท่านอิจฉางงั้นรึ ศิษย์พี่ปี้เย่ว ท่านก็ลองพาชายหนุ่มรูปงานสัก 3 คนเดินทางไปกับท่านด้วยสิ พวกเรายังมีงานต้องทำอีกเยอะ งั้นขอตัวลา ” ซวนหยวนหัวเราะ และกระตุ้นกู่ฉิงให้วิ่งเร็วยิ่งขึ้นเพื่อไปยังจุดรับรางวัล

 

ฮั่วหยู่และไป๋ ทั้งสองเป็นนักสู้ขอบเขตกษัตริย์ ได้ไล่ตามไปทันพวกเขาอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้ปี้เย่วที่กำลังโกรธไว้ข้างหลัง

 

ปี้เย่วจ้องเขม็งไปที่แผ่นหลังของซวนหยวนด้วยสายตาที่มุ้งร้าย ” จงสนุกกับช่วงชีวิตสุดท้ายของเจ้าไปเสียเถอะ เมื่อใดที่เจ้าไปถึงนิกาย ข้าจะฆ่าเจ้าให้ตายอย่างทรมาน! ” นางขบฟันจนแน่น

 

จากนั้นก็มีชายบางคนเดินมาอยู่ข้างๆนาง

 

” ศิษย์พี่ปี้เย่ว พวกเราควรที่จะร่วมมือกันพวกจะกำจัดไอ้สวะซวนหยวน เขานั้นอวดดีมากเกินไป เขายังไปไม่ถึงนิกาย ถึงจะเป็นอัจฉริยะแต่ก็มีความแข็งแกร่งแค่มังกร 26 ตัว เขาคงไม่รู้ว่าที่นิกายนั้นไม่ได้ขาดแคลนอัจฉริยะ ” ขุย หยากล่าว

 

” ศิษย์น้องขุย หยา ใช่เจ้านำทักษะ ‘จักรพรรดิเพลิงบริสุทธิ์’ ไปให้ศิษย์พี่หั่วเทาใช่หรือไม่?” นางได้รวบรวมรอยยิ้มที่สง่างามกลับขึ้นมาในทันที นางยินดีที่จะแสดงความเคารพต่อขุย หยา เพราะพ่อของเขาเป็นถึงผู้อาวุโสของเมืองนักสู้มังกร และอีกเหตุผลหนึ่งก็คือ เขามีนักสู้ที่แข็งแกร่งคอยสนับสนุน ถึงแม้จะไม่ได้ดีเท่า เฟิง เลี่ย แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรที่จะผูกมิตรกับเขา

 

” ธรรมดา ศิษย์พี่หั่วเทานั้นดีกับข้ามาก ” ขุยหยายิ้มและยังกล่าวต่อ ” ซวนหยวนมันถึงกลับกล้าฆ่าเย่วชิง ข้าจะไม่ปล่อยมันไว้แน่นอน ข้าไม่เชื่อหรอกว่า เฟิง เลี่ย จะกล้าทำร้ายข้าที่ถูกปกป้องโดยศิษย์พี่ หั่ว เทา “

 

” ก็คงจะเป็นเช่นนั้น บอกข้าถ้าเจ้าต้องการความช่วยเหลือใดๆ ” ปี้เย่วมองไปที่ เซียวเทียน และ เซี่ยง เทียนฮ้าว และคิดกับตัวเอง ” เจ้าวายร้ายทั้ง 2 พวกเขาเกลียดซวนหยวนด้วยเช่นกัน ถึงแม้ใบหน้าของพวกเขาจะประดับไว้ด้วยรอยยิ้ม แต่ก็คงอยากให้ข้ารีบๆฆ่าซวนหยวน ตอนนี้ คนบ้าอย่างขุยหยากลับออกอาสา ข้าจะต้องกระตุ้นให้เขาและหั่วเทาฆ่าซวนหยวนให้ได้ เฟิง เลี่ย คงไม่กล้าที่จะหยาบคายกับหั่วเทา หึ ช่างเป็นแผนที่ดีจริงๆ…. “

 

________________________

 

ระหว่างทางไปจุดรับรางวัล ซวนหยวนเริ่มที่จะใช่ร้อนและตะโกนเขาไปในหัว ” เฒ่าโลถมาก ท่านทำสำเร็จหรือยัง ทำไมถึงได้ช้าเช่นนี้? “

 

” เหอะ ข้ากำลังดูดซับมันอยู่ มันเป็นความรู้สึกที่ยอดเยี่ยมจริงๆที่ได้มันกลับคืนมา” เฒ่าโลภมากกล่าวตอบ ” โชคร้ายที่พลังของข้ายังอ่อนแอเกินไป โอ้! เจ้าหนู เจ้าจำเป็นที่จะต้องค้นหาความทรงจำดั้งเดิมของข้า หินต่อสู้ , หยก และคริสตัล มันจะช่วยให้ข้าดูดซับพลังได้มากขึ้น

 

ซวนหยวนกลอกตาไปมา และตะโกนกลับไป ” ยังมีหินที่ได้จากจักรพรรดิแห่งการครอบครอง ท่านไม่สามารถดูดซับพลังจากมันได้หรือ? ท่านน่าจะได้พลังที่มหาศาลจากมัน “

 

” มันสิ้นเปลืองเกินไป! เจ้าจะไปเข้าใจอะไรเจ้าหนู หินที่ถูกทิ้งไว้โดยจักรพรรดิแห่งการครอบครองนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก แม้ว่าอย่างไรอำนาจที่พวกเขามีก็เพื่อที่จะเอาไว้ปกป้องสิ่งล้ำค่าของพวกเขา ถ้าข้าดูซับมัน สมบัติทั้ง 9 จะถูกทำลาย มันไม่คุ้มค่าเลย ข้าว่าเจ้าควรที่จะเปิดมันก็ต่อเมื่อเจ้าก้าวเข้าสู่ขอบเขตราชันย์แล้วเท่านั้น อย่าคิดอะไรเกี่ยวกับมันทั่วสิ้นก่อนที่จะถึงตอนนี้ มันจะเป็นการนำหายนะมีสู่ตัวเองเสียเปล่าๆ “

 

เฒ่าโลภมากยังคงอารัมภบทต่อไป” เจ้ารู้ไหม ครั้งหนึ่ง ข้านั้นเคยทรงอำนาจ ทั้งหล่อเหลา… และ…. “

 

ซวนหยวนไม่ต้องการที่จะฟังต่อ เขาเยาะเย้ย ” ดี แต่ท่านในตอนนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้น ท่านควรที่จะทุ่มเทในการปกป้องข้า เมื่อข้ามีความแข็งแกร่งที่เพียงพอแล้ว ข้าจะแบ่งปันผลประโยชน์กับท่านอย่างยุติธรรม ดังนั้นหุบปาก! “

 

” เจ้ากล้าที่จะสอนข้างั้นรึ!? ได้เจ้าเด็กน่ารังเกียจ… ” ซวนหยวนไม่ได้สนใจคำด่าทอสาปแช่งที่เหลือ

 

มีคนน้อยลงๆ บนท้องถนนที่พวกเขาเดิน ผ่านไป 15 นาที พวกเขาก็มาถึงจุดรับรางวัล

 

จุดรับรางวัลมีเสาหินอยู่ในแต่ละมุม และมีมังกรสวรรค์ของตระกูลหยิน 4 ตัวถูกสลักเอาไว้แต่ละเสา พวกมันถูกล่ามโซ่เอาไว้ด้วยความเจ็บปวด โซ่เหล็กเชื่อมต่อกันผ่านเสาด้านบนที่เป็นรูปไม้กางเกนอยู่กลางอากาศ มีรูปปั่นยืนอยู่ตามจุดเชื่อม พวกมันมี 2 หน้า ใบหน้าด้านหนึ่งให้ความเป็นมิตรและดูอบอุ่น แต่อีกด้านเป็นใบหน้าที่ดูหน้าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก มันมีฟังที่ยาวและแหลมคม มือข้างหนึ่งถือกล่องสมบัติ อีกข้างถึงขวานที่ชุ่มไปด้วยเลือด

 

จุดรับรางวัลนั้นอยู่สูงขึ้นไป รอบๆมีบันไดที่จะนำไปสู่ชั้นบน ทุกคนสามารถก้าวขึ้นมาได้จากทั่วทุกทิศ มันเป็นสถานที่ที่โอ่อ่าและน่าเกรงขาม

 

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments