ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป“นายน้อยซวนหยวน ท่านกำลังฝึกฝนทักษะประเภทไหน? ท่านต้องมีพลังปราณมากมาย เพื่อเปิดใช้งานยุทธภัณฑ์พวกนั้นใช่มั้ย?” ฟาง ยู่โหยวยังคงปลอมตัวเป็นผู้ชายอยู่และถาม
“ข้ามีเม็ดยาเสริมความแข็งแกร่ง 100 เม็ดนั่นคือทั้งหมดที่ข้ามี” ซวนหยวนหยิบขวดยาขนาดใหญ่ไม่กี่ขวดออกมา ที่ถูกทิ้งโดยอู๋ ตง และอู๋ หมิง เม็ดยาเหล่านี้มันมีคุณภาพที่ยอดเยี่ยม และแผ่กลิ่นหอมของสมุนไพรออกมา
ซวนหยวนหยิบขวดยาออกมาเพื่อหลอกฟาง ยู่โหยว แต่นางก็เบิกตากว้างขึ้นเพราะนางประหลาดใจที่เห็นเม็ดยาพวกนี้
“นายน้อยซวนหยวน ถ้าท่านไม่ว่าอะไรให้ข้าดูเม็ดยาพวกนี้ได้มั้ย?”
“แน่นอน”
ซวนหยวนไม่เข้าใจว่าทำไมนางถึงอยากดูเม็ดยาพวกนี้ แต่เขาก็ส่งขวดยาให้นาง
“ขอบคุณ” ฟาง ยู่โหยว กล่าวอย่างสุภาพและเทเม็ดยาออกจากขวด ทำให้นางประหลาดใจยิ่งกว่าเก่า “ข้ารู้จักเม็ดยาพวกนี้! มันเป็นเม็ดยาที่ถูกปรุงโดยนักสู้ธาตุอัคคีที่อยู่อันดับที่ 60 “เปลวเพลิงจิตผันแปร” เม็ดยาพวกนี้มันมีประสิทธิภาพมาก เพียงแค่ใช้เม็ดยา 1 เม็ด มันมีประสิทธิภาพมากกว่าเม็ดยาเสริมความแข็งแกร่งทั่วๆไปถึง 15 เท่า เพียงแต่…..…”
จากนั้นนางก็หยุดและมองไปที่ซวนหยวน ซวนหยวนจึงถามว่า “เพียงแต่อะไร?”
ฟาง ยู่โหยว มองซวนหยวนอย่างจริงจังและพูดคำแต่ละคำอย่างชัดเจน “เปลวเพลิงจิตผันแปร ถูกควบคุมโดยตระกูลหยินแห่งราชวงศ์ตะวันออก ซึ่งหมายความว่าเม็ดยาเหล่านี้มาจากตระกูลหยินแจกจ่ายให้นักรบหัวกะทิของพวกเขา พวกเขาจะไม่ขายเม็ดยาพวกนี้ ท่านได้มันมาจากไหน?”
หัวใจของซวนหยวนเต้นรัว เขาไม่เคยรู้ความลับของเม็ดยาพวกนี้ ฟาง ยู่โหยวมาจาก 1 ใน 5 ตระกูลที่อยู่ภายใต้นิกายนักสู้มังกร ดังนั้นนางจึงมีความรู้เกี่ยวกับโลกนี้มาก แต่อย่างไรก็ตามซวนหยวนก็ไม่ได้แสดงอาการร้อนรนแต่อย่างใด เขายิ้มและตอบกลับว่า.. “คือว่า มันเป็นเช่นนี้ ข้าฆ่านักสู้ขอบเขตกษัตริย์ 2 คน และหยิบเอาเม็ดยามาจากพวกเขา นั่นคือเหตุผลที่ ศิษย์พี่เฟิง เลี่ย เชิญชวนให้ข้าเข้าร่วมนิกาย ข้าไม่ต้องการใช้เส้นสายใดๆ ข้าต้องการที่จะเข้าร่วมและให้นิกายยอมรับเช่นเดียวกับที่ทุกคนทำ ข้าต้องการทดสอบตัวเอง!”
ผู้คนจากตระกูลฟาง ต่างตกใจที่ได้ยินว่าซวนหยวนเป็นศิษย์ภายในเรียบร้อยแล้วภายใต้การดูแลของเฟิง เลี่ย เฟิง เลี่ยเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียง ชื่อเสียงของเขาโด่งดังไปไกล เขาเป็นคนที่มีพรสววรค์และหนักแน่น ข้อสงสัยของฟาง ยู่โหยวหายไปในทันทีเมื่อนางได้ยินคำตอบของซวนหยวน
“เขาฆ่านักสู้ขอบเขตกษัตริย์ที่มาจากตระกูลหยิน 2 คน ข้าสงสัยว่าท่านได้รับยุทธภัณฑ์ระดับปฐพีขั้นสูงมาจากที่ไหน มันต้องเป็นของขวัญจากนายน้อยเฟิง เลี่ย เฟิง เลี่ย ไม่ได้มีอันดับที่สูงมากนักในบรรดศิษย์แท้จริง แต่เขามีศักยภาพพิเศษ ความขัดแย่งระหว่างศิษย์แท้ตริงจะยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ข้ายังคงต้องเลือกข้างว่าจะอยู่ข้างไหนเมื่อข้าอยู่ในนิกาย..…” ความคิดต่างๆนาๆไหลผ่านเข้ามาในหัวฟาง ยู่โหยว
ซวนหยวนรู้ว่านางไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาๆ เพียงแค่มอง นางก็รู้เรื่องราวต่างๆนาๆของเม็ดยาเสริมความแข็งแกร่ง
“ข้าเห็น นายน้อยซวนหยวนท่านเป็นคนที่มีความสามารถมาก ไปกับพวกข้าพวกข้าจะมุ่งหน้าไปที่นิกายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ป่าแห่งนี้มันน่าขนลุก, ทุกๆคนเดินทางกันต่อ” ฟาง ยู่โหยวยิ้ม ซวนหยวนรู้สึกโล่งอกที่นางไม่ได้แสดงอาการสงสัยใดๆ
ด้วยคำสั่งของนาง ทำให้ผู้คุ้มกันทุกคนกระโดดลุกขึ้น และเดินทางต่อไปยังใจกลางของป่า
อาจเป็นเพราะงูตัวที่เป็นผู้นำของพวกมันตาย ทำให้งูห้าสีตัวอื่นๆเริ่มแตกแยก พวกมันเลื้อยไปรอบๆ อย่างไม่มีจุดหมาย ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องง่ายมากที่จะฆ่าพวกมัน
พวกเขามองไม่เห็นภูเขาที่นิกายตั้งอยู่ และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะร่นระยะทาง หลังจากที่วิ่งเดินทางตลอด 1 วัน พวกเขาก็ยังไม่เห็นภูเขาที่นิกายตั้งอยู่
พวกเขาไม่ได้พบอุปสรรคที่ทำให้เดือดร้อนใดๆในระหว่างการเดินทางวันนี้ พวกเขาเดินทางมากกว่าสามพันไมล์และท้องฟ้าเริ่มที่จะมืดแล้ว หลังจากการเดินทางทั้งวัน ทำให้มีหลายคนหมดแรงแม้จะได้รับความช่วยเหลือจากเม็ดยาเสริมความแข็งแกร่ง
“พวกเราหยุดพักตรงนี้กันเถอะ แล้วพรุ่งนี้ค่อยเริ่มเดินทางกันต่อ ตอนนี้พวกเราใกล้จะถึงนิกายแล้ว พวกเจ้าทุกคนสามารถที่จะเป็นศิษย์ภายนอกของนิกายได้เมื่อพวกเราไปถึง มันจะเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพวกเจ้า ที่ดีกว่าจะเป็นผู้คุ้มกันให้กับตระกูลฟางต่อ ถ้าพวกเจ้ามีความก้าวหน้า พวกเจ้าอาจจะกลายเป็นศิษย์ภายในได้” ฟาง ยู่โหยวกล่าว นางนั้นแตกต่างจากนายน้อยคนอื่นๆ นางทั้งสุภาพและกล่าวให้กำลังใจ ซวนหยวนหวังว่าพวกเขาจะเป็นสหายที่ดีต่อกัน มันจะดีกว่าถ้ามีสหายที่รู้จักอยู่ในนิกาย
ค่ำคืนนั้นเป็นคืนที่พระจันทร์เต็มดวง แสงสีเงินสาดส่องลงบนป่าล้านอสูร บรรยากาศรอบๆนั้นสงบ แม้อาจจะมีสัตว์อสูรซ่อนตัวอยู่ในความมืดเพื่อลอบโจมตี
ซวนหยวนกำลังพักผ่อน และมีฟาง ยู่โหยว อยู่ใกล้ๆเขา นางกำลังจ้องมองใบหน้าของซวนหยวนขณะที่ซวนหยวนหลับตาพักผ่อน ใบหน้าของซวนหยวนมันเป็นใบหน้าของผู้ที่แข็งแกร่ง นางรู้สึกว่าซวนหยวนเป็นเหมือนหลุมดำที่สามารถดูดกลืนได้ทุกสิ่งที่อย่างที่อยู่รอบๆตัวเขา เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
ทันใดนั้น ซวนหยวนก็ลืมตาขึ้น และมองไปที่ฟาง ยู่โหยว “ท่านกำลังจ้องดูอะไร คุณหนูฟาง?”
นางโกรธ แต่นางก็ยังคงซื่อสัตย์ “เจ้า”
แล้วซวนหยวนก็แสดงอาการเขินอาย “ข้าไม่มีอะไรให้ดู”
“ท่านเป็นคนที่ดูดี และรู้สึกได้ถึงความอ่อนโยนนิดๆ” ฟาง ยู่โหยว กล่าวสิ่งที่นางคิด“นายน้อยซวนหยวน มันเป็นเรื่องยากที่จะต้องอยู่คนเดียวตลอดเวลาใช่มั้ย? ทำไมท่านไม่เข้าร่วมกับตระกูลฟางล่ะ พวกเราสามารถช่วยเหลือกันได้เมื่อพวกเราอยู่ในนิกาย?”
ฟาง ยู่โหยวเป็นคนแรกที่พูดกับเขาแบบนี้ ซวนหยวนเป็นคนที่มีศักยภาพมากถ้าเขาเข้าร่วมกับกองกำลังของตระกูลฟาง ตระกูลฟางสามารถช่วยเหลือเขาได้ แต่ในทางกลับกันมันอาจจะเป็นประโยชน์ต่อพวกเขาในระยะยาว
“มันก็ไม่ได้แย่ที่อยู่คนเดียว มีผู้คนมากมายช่วยเหลือข้า ทำไมท่านไม่คิดจะเข้าร่วมกับศิษย์พี่เฟิง เลี่ยล่ะ? แน่นอนเขาสามารถช่วยเหลือตระกูลท่านได้” ซวนหยวนยิ้มอย่างไร้เดียงสาและโชว์ให้เห็นฟันขาวของเขา
ฟาง ยู่โหยว รู้สึกตลก นางต้องการให้ซวนหยวนเข้าร่วมกับนาง แต่ซวนหยวนกลับพยายามให้นางเข้าร่วมกับเขา
“ข้าจะรับไว้พิจารณา นายน้อยเฟิง เลี่ยเป็นพันธมิตรที่ทรงพลัง ถ้าเป็นไปได้ ข้าก็อยากที่จะเป็นพันธมิตรกับท่าน ถ้าไม่ ข้าหวังว่าพวกเราจะไม่กลายเป็นศัตรูต่อกัน”
ซวนหยวนหัวเราะ
“แน่นอน! เอาล่ะ วันนี้ข้าจะบุกทะลวงเข้าสู่ขอบเขตพฤกษา ถ้าท่านไม่ว่าอะไร โปรดช่วยปกป้องข้าด้วย”
“ด้วยความยินดี” นางตอบกลับ ฟาง ยู่โหยวยิ้มอย่างอ่อนหวาน เสื้อผ้าผู้ชายที่นางส่วมใส่มีแต่เพิ่มเสน่ห์ให้นางเท่านั้น
การปล่อยให้นางปกป้องเขา ขณะเข้าบุกทะลวงขอบเขตถัดไป เป็นสัญญาณของความไว้วางใจ พวกเขาต้องการเวลาในการสร้างความไว้วางใจระหว่างพวกเขา
ซวนหยวนหยิบเอาผลึกระดับพฤกษาออกมาที่เป็นของขวัญจากเหยียนซือหยุน ที่นางใช้เงินเกือบทั้งหมดของนางเพื่อซื้อมัน ซวนหยวนตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ใช้มันอย่างเสียเปล่า เขาอยู่ที่ขั้นตอนสุดท้าย; สิ่งเดียวที่เขาต้องทำคือปรับแต่งเส้นโลหิตในหัวของเขา และเชื่อมต่อเส้นโลหิตไปยังไขกระดูก นักสู้ขอบเขตพฤกษาจะปรับแต่งไขกระดูกของตัวเอง
เมื่อฟาง ยู่โหยวมองไปที่ผลึกนางก็แสดงความคิดเห็น“แม้จะไม่ใช่ผลึกที่ถูกสร้างขึ้นโดยนักสู้อัคคี แต่มันก็ยังเป็นผลึกที่มีคุณภาพดี”
ซวนหยวนยิ้ม และกลืนกินผลึก เขามีเวลาพักฟื้นแค่ 1 คืนเพื่อดูว่าเขาสามารถเข้าสู่ขอบเขตพฤกษาได้หรือไม่!