ซวนหยวนวิตกกังวลเป็นอย่างมาก เขายังไม่อยากตายอยู่ที่นี่ เขาจะต้องมีชีวิตรอดออกไปให้ได้ ซวนหยวนสาบานขณะที่เขากำลังหยิบคริสตัลอีกอันหนึ่งออกมาเพื่อวาดสัญลักษณ์อีก “โธ่เว้ย! แล้วทำไมเจ้าก่อนหน้านี้เจ้าถึงไม่พูด? เจ้ากำลังดูดกลืนพลังชีวิตของวาฬไม่ใช่ข้า ข้าไม่สมควรมาตายแบบนี้เพราะการกระทำของเจ้า
 
 
 
“แล้วจะให้ข้าทำยังไง? สัตว์อสูรทะเลมันกลืนกินเจ้า ดังนั้นพวกข้าจึงแก้แค้นให้เจ้า!” เฒ่าโลภมาดูเหมือนกำลังมีความสุขที่ได้ดูดกลืนพลังของวาฬเสือขณะที่ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ 
 
ซวนหยวนมองไปที่ไข่ และเห็นสัญลักษณ์ดวงอาทิตย์สีทองดวงที่สองปรากฏบนเปลือกไข่ และมีเครื่องหมายดวงอาทิตย์ดวงที่สามที่ยังจางๆอยู่ “ยอดเยี่ยม! มันจะฟักก็ต่อเมื่อปรากฏเครื่องหมายดวงอาทิตย์ครบเก้าดวงใช่ไหม? สัตว์อสูรที่อยู่เคียงข้างจักรพรรดิแห่งการกลืนกินจะต้องเป็นสัตว์อสูรที่สุดยอดมากแน่ๆ!”
 
 
 
“พลังที่วาฬเสือมีสามารถเทียบได้กับนักสู้ขอบเขตราชันย์ที่อยู่จุดสูงสุดถึง 10 คน มันมีพลังมากมายรอจนกว่าข้าจะสกัดมันเป็นผลึกให้กับเจ้า” เฒ่าโลภมากกล่าว หลังจากนั้นไม่นาน ได้มีเสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวดังมาจากด้านนอก และมีผลึกขนาดเท่าหัวของมนุษย์ปรากฏอยู่ที่เบื้องหน้าของซวนหยวน
 
 
 
“ผลึกอันนี้มันเป็นผลึกที่พิเศษมาก เนื่องจากวาฬเสือเป็นหนึ่งในสัตว์อสูรทะเลที่ทรงพลังมากที่สุด มีผู้คนจำนวนมากเรียนรู้ทักษะแปลงกายเมื่อพวกเขาบรรลุขอบเขตราชันย์ พวกเขาสามารถใช้ผลึกอันนี้แปลงกายเป็นวาฬเสือ มันจะทำให้พวกเขาสามารถว่ายน้ำได้อิสระในทะเลแห่งนี้ แถมยังมีนักสู้ขอบเขตราชันย์มากมายต่อสู้กันเพื่อผลึกอันนี้ ” เฒ่าโลภมากกล่าว
 
 
 
ซวนหยวนรู้ว่าวาฬเสือมันเป็นสัตว์อสูรทะเลที่ทรงพลัง เพราะมันเป็นสัตว์อสูรที่มีขนาดใหญ่และมีพลังมาก แต่ไม่นานนักกระเพาะของมันก็เริ่มเน่าเปื่อยลง ดังนั้นเขาจึงจดจ่อกับการวาดสัญลักษณ์ เขาไม่สามารถทำผิดพลาดได้ เพราะมันอาจจะนำพาเขาไปสู่ความตาย ตำราแห่งการครอบครองได้อธิบายไว้ว่าในกรณีที่เกิดข้อความพลาดรูปแบบอาจฆ่าผู้วาดรูปแบบได้
 
เมื่อซวนหยวนวาดสัญลักษณ์คริสตัลทั้ง 5 เสร็จ ร่างกายของเขาก็ปกคลุมไปด้วยหยาดเหงื่ออีกครั้ง ถึงแม้เขาจะเหนื่อยแต่ความเร็วของเขาก็ไม่ลดลงเลย และหยิบผลึกวารีออกมาเพื่อเชื่อมต่อกับคริสตัล แสงสีฟ้าอ่อนๆค่อยขยายใหญ่กว้างขึ้น และผสานเข้ากับโล่สีทอง ไข่บินผ่านอากาศและเข้าไปในแหวนของซวนหยวน ดูเหมือนมันจะไม่พอใจกับอาหารมื้อเล็กๆเช่นนี้
 
 
 
เมื่อไข่กลับมาหาซวนหยวน จู่ๆร่างของวาฬเสือก็ระเบิดขึ้นภายใต้แรงกดดันจากทะเล และมีน้ำไหลเข้ามาจากทั่วทุกทิศทุกทาง เมื่อสัตว์ทะเลจำนวนมากเห็นร่างของวาฬเสือระเบิดพวกมันจึงรีบพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วเพื่อกินเศษเนื้อที่กระจัดกระจายอยู่
 
 
 
ซวนหยวนถอนใจเพราะความโล่งอก ไม่มีน้ำสามารถเจาะทะลุเข้ามาในรูปแบบป้องกันของเขาได้ อย่างไรก็ตามพลังของคริสตัลได้ถูกเผาผลาญใช้งงานไปอย่างรวดเร็ว
 
 
 
เหล่าสัตว์อสูรเริ่มบ้าคลั่งทันทีเมื่อพวกมันเห็นโล่สีทองที่ล้อมรอบตัวซวนหยวน พวกมันต่อสู้กันเองเพื่อแย่งเหยื่อ
 
 
 
“ฮ่าฮ่าฮ่า พวกมันคิดว่าโล่สีทองของเจ้าเป็นผลึกของวาฬเสือ” เฒ่าโลภมากหัวเราะ สัตว์อสูรขนาดใหญ่พุ่งเข้ามาหาพวกเขาด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อ หลังจากปะทะทำให้คริสตัลสามอันแตกออกเป็นเสื่ยงๆ และถูกกระแทกปลิวออกไปไกล ทำให้ซวนหยวนเริ่มที่จะจมลึกลงไปเรื่อยๆ อำนาจของรูปแบบเริ่มที่จะสูญเสียพลังไปอย่างช้าๆ ทำให้ซวนหยวนตกใจมากขึ้น
 
 
 
“ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องตกตายอยู่ที่นี่”
 
 
 
“แต่อย่างน้อยพวกสัตว์อสูรทะเลมันก็หยุดโจมตีเจ้า” เฒ่าโลภมากกล่าว มันเป็นความจริงที่สัตว์อสูรทะเลหยุดโจมตี แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ สัตว์อสูรทะเลเหมือนมันจะกลัวอะไรบางอย่างในทิศที่ซวนหยวนพุ่งดิ่งลงไป ทำให้พวกมันหยุดโจมตีซวนหยวน และซวนหยวนก็สังเกตเห็นว่าเขากำลังปลิวเข้าไปหาแสงสีฟ้า
 
 
 
“นั่นมันอะไร? สัตว์อสูรทะเล? มันจะแตกต่างอะไรจากก่อนหน้านี้ ถ้าข้าต้องเข้าไปในกระเพาะอาหารของสัตว์อสูรทะเลตัวอื่นอีกครั้ง?” ซวนหยวนถอนหายใจ
 
 
 
“ไม่ สิ่งนี้มันแตกต่างจากก่อนหน้านี้ มันเต็มไปด้วยพลังปราณหนาแน่นจนแทบไม่น่าเชื่อ” เฒ่าโลภมากกล่าว
 
 
 
“แล้วมันคืออะไรล่ะ? สัตว์อสูรทะเลที่มีพลังปราณจำนวนมหาศาลงั้นหรือไง” ซวนหยวนเยาะเย้ย
 
 
 
“คนอย่างเจ้ามันจะไปรู้อะไร ดูดีๆ มันเป็นธรรมชาติที่สร้างรูปแบบนี้ขึ้น สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยพลังปราณหนาแน่นมาก แน่นอนมันจะต้องมีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่ที่นั้น เจ้าไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยจากตำราแห่งการครอบครองเลยรึไง!”
 
 
 
“เจ้านั้นแหละที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ดูนั่นสิ! มันเป็นรูปแบบความตายทั้งเก้า เส้นทางสู่นรก มีผู้คน 10 คนเข้าไปข้างใน และจะต้องมีผู้คนถึง 9 คนต้องตกตาย ดีใครมันจะสนใจกัน ถ้าข้าต้องตาย ข้อขอตายในนั้นดีกว่าถูกสัตว์อสูรทะเลกิน” ซวนหยวนหรี่ตาลง และสงสัยว่าทำไมเขาถึงต้องเจอแต่เรื่องอันตราอยู่เสมอ “ตำราแห่งการครอบครองได้กล่าวไว้ว่า มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเผชิญหน้ากับรูปแบบนี้ แต่ถ้าคุณมีโอกาสเข้าไปข้างในนั้น มีโอกาสมากกว่า 90% ที่จะตาย แม้ตายร่างกายก็ยังต้องสูญสลาย
 
 
 
“ไม่! กลับไปหาพวกสัตว์อสูรทะเลซ่ะ! ข้าไม่ต้องการตายเป็นผีอยู่ในทะเลลึกแห่งนี้” เฒ่าโลภมากกรีดร้อง หลังจากฟังคำพูดของซวนหยวน
 
 
 
“ข้าต้องการตายในนั้นดีกว่าตายเพราะถูกสัตว์อสูรทะเลกิน มีโอกาส 9 ใน 10 เท่านั้นที่ต้องตาย ข้ายังมีโอกาสรอดอยู่ มันจะต้องมีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่ภายในนั้น ข้าต้องลองเสี่ยง!” ซวนหยวนกล่าว
 
 
 
“ซวนหยวน อย่าทำอะไรโง่เขลาเช่นนั้น…เจ้าไม่ได้ตายแค่คนเดียวเข้าใจไหม? เจ้าอย่าพาพวกข้าไปตายด้วย!” เฒ่าโลภมากกรีดร้อง แม้แต่ไข่ก็ยังสั่นเทาเพราะความคิดของซวนหยวน
 
 
 
“เจ้าตายข้าก็ตายไปพร้อมกับเจ้า แล้วเจ้าจะกลัวอะไร? ตั้งแต่ที่เจ้าพบเจอข้า เจ้าก็ต้องติดตามข้าไปจนกว่าจะตาย!” ซวนหยวนปลดปล่อยพลังปราณ และดันโล่สีทองไปหาแสงสีฟ้า
 
 
 
กระแสน้ำที่อยู่ใกล้ๆกับแสงสีฟ้า เมื่อมีสัตว์อสูรทะเลเข้าใกล้มันจะทำให้สัตว์อสูรทะเลทั้งหมดที่เข้าใกล้กลายเป็นหมอกเลือด สัตว์อสูรทะเลที่ตกตายไปจำนวนมากพวกมันมีความแข็งแกร่งเทียบเท่านักสู้ขอบเขตนักพรต และมีพวกมันบางตัวมีความแข็งแกร่งเทียบเท่านักสู้ขอบเขตราชันย์
 
 
 
“เจ้าหนูมันเป็นรูปแบบความตายทั้งเก้าจริงๆ เจ้าหนูได้โปรด….อย่าเข้าไปข้างใน….…” เฒ่าโลภมากกรีดร้องโวยวายเสียงดัง
 
 
 
“หุบปาก” ซวนหยวนตะโกนใส่เฒ่าโลภมาก และพุ่งเข้าไปหาแสงสีฟ้าทันที ตอนนี้ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเขาย้อนกลับไปหาพวกสัตว์อสูรทะเลเขาจะต้องถูกฆ่าตายแน่นอน แต่ถ้าเขามุ่งหน้าไปข้างหน้ามันยังมีโอกาสรอดอยู่ ซวนหยวนกำลังเดิมพันด้วยชีวิตของเขา เขาไม่เลือกที่จะหันหลังกลับไป ถ้าเขารู้ว่าข้างหน้ามันมีหนทางที่จะรอดอยู่
 
 
 
“เฒ่าโลภมาก ความตายก็เป็นเพียงแค่ความตาย  เจ้าก็พูดอยู่บ่อยๆหนิ” ซวนหยวนหัวเราะ และมองไปยังกระแสน้ำที่กำลังเข้ามาปะทะ เขาหัวเราะออกมาเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลายลง เเต่เมื่อน้ำทะลุเข้ามาในรูปแบบป้องกันของเขา ทำให้เขาไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป
 
 
 
“พวกเรากำลังจะตาย!” เฒ่าโลภมากกรีดร้อง
 
 
 
“โธ่เว้ย ข้าต้องมาจบชีวิตอยู่ในที่แห่งนี้จริงๆรึ”