รูเดิลได้รับความปลอดภัยในการแข่งขันของเขา  เขาจบหลักสูตรขั้นพื้นฐานและได้กลายเป็นนักเรียนชั้นปีที่สาม เมื่อหลักสูตรพื้นฐานเสร็จสมบูรณ์แนวคิดของการเรียนก็ได้หายไป นักเรียนแต่ละบุคคลจะเลือกทิศทางของตนเอง และเลือกเรียนในสิ่งที่จะมีผลต่ออนาคตของพวกเขา ในขณะของการเลือกเรียนก็จะได้เปลี่ยนความสามารถของพวกเขาในแต่ละบุคคลไปด้วยเช่นเดียวกัน
 
หากใครมีเป้าหมายที่จะได้กลายเป็นอัศวิน ผู้นั้นจะต้องเรียนรู้เรื่องมารยาทและได้รับทักษะในการปฏิบัติของการสู้รบ มีข้อมูลและเกณฑ์ของแต่ละสาขาเพื่อใช้ประกอบในการตัดสินใจเลือก … ในสถานศึกษาได้มีค่าใช้จ่ายต่างๆในการเรียน สามัญชนผู้ที่ได้ทุนต่ำที่สุดจะได้เลือกในสาขาในระยะที่สั้นที่สุด
 
โดยใช้ระยะเวลาหนึ่งถึงสามปีที่เขาจะได้เรียนรู้สิ่งที่สถานศึกษามีให้ พวกเขาจะได้รู้ แต่…
 
ooo
 
“ ฉันดีใจที่นายสามารถทำมันได้ … นายรู้ไหมว่าทำไมนายถึงถูกเรียกมาที่นี่ ”
 
เวกัสได้รับเลือกให้เป็นผู้ที่สมบูรณ์แบบที่สุดของหอพักชาย กับนักเรียนที่ได้กลายเป็นผู้ที่สมบูรณ์แบบเช่นเดียวกับเขา พวกเขาทั้งสามได้ถูกเรียกตัวออกมา … รูเดิล ลุกซ์ และยูเนียส
 
“ ไม่ ฉันไม่รู้เลย ”
 
รูเดิลไม่รู้ถึงเหตุผลของมันจริงๆ
 
“ มันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเท่าไหร่นักที่ถูกรุ่นพี่เรียกออกมาพบ … แล้วเราจะเรียกว่าอย่างไร? ”
 
ในการกล่าวถึงรุ่นพี่ของเขา ลุกซ์ก็ได้เปลี่ยนการวางตัวและน้ำเสียงที่แตกต่างออกไป
 
“ ฉันไปทำอะไร.. ไม่เห็นจะจำได้ ”
 
ยูเนียสครุ่นคิด แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะนึกออกได้
 
ก่อนที่พวกเขาทั้งสามจะมาถึง  เวกัสและฟรีเฟ็ค – ผู้ที่มีอำนาจในการควบคุมหอพัก – คนอื่นๆของชั้นปีที่ห้าทำใบหน้าขัดแย้ง  พรีเฟ็คทั้งหมดได้อยู่ร่วมกัน พวกเขาเป็นนักเรียนที่จะได้รับเลือกให้กลายเป็นอัศวิน มีอะไรมากกว่าที่นักเรียนมีความสามารถที่จะได้ขึ้นสถานะเป็นอัศวินจากบุคคลธรรมดาสามัญ
 
เฉลี่ยในแต่ละปี ขุนนางสูงศักดิ์หรืออัศวินหวังจะได้รับการคัดเลือกให้เป็นพรีเฟ็ค  นั่นคือวิธีการที่มันควรจะเป็นในปีนี้ในทางเดียวกัน … แต่ในปีนี้ มีอนาคตของของสามขุนนางอยู่อย่างรูเดิล และคนอื่นๆได้มีปัญหา
 
ในแต่ละกลุ่มได้พยายามส่งเจ้านายของตนเพื่อให้ได้รับเลือกในการเป็นพรีเฟ็คครั้งนี้ แต่ในปีนี้ผู้ที่เป็นปัญหาคือรูเดิล เขาได้เข้าสู่การเรียนของชั้นปีที่สาม เขาจะมีเวลาว่างมากกว่าที่เขามีในหลักสูตรขั้นพื้นฐาน
 
ใครจะดูและเขา?
 
ที่ในจิตใจของพวกเขา … ขุนนางหนุ่มได้ก้าวลงจากตำแหน่งท่านเจ้าเมือง และเวกัสที่เข้าได้ดีกับรูเดิลได้รับเลือก จากในมุมมองของเวกัส มันเป็นสิทธิที่เหมาะสม หลังจากที่เขาได้ทำงานอย่างหนักที่จะกลายเป็นอัศวินในคราวนี้ เขาจะเฝ้ารูเดิลจากการสังเกตการณ์เรื่องราวที่เกิดขึ้นมันก็น่าสนุกพอ แต่การที่ได้มีส่วนร่วมนำไปสู่การปวดหัวครั้งใหญ่
 
“ อ่า…ฉันจะบอกนาย เริ่มต้นด้วย ลุกซ์ การกระทำของนายในการฝึกเวทย์มนต์ ”
 
“ อาจารย์เป็นผู้ที่กล่าวว่า ไฟแห่งเวทย์มนต์ นายมีความตั้งใจที่จะทำลายกำแพงออกไป  นายรู้ไหม? ฉันว่ามันเป็นเรื่องไม่ปกติหรอกนะ ”
 
เขาได้ยิงเวทย์มนต์มุ่งใส่กำแพงของสนามฝึกเวทย์มนต์ กำแพงเวทย์มนต์ที่ทนทานเสริมด้วยเวทย์มนต์อีกหลายชั้นเพื่อป้องกัน แต่แล้วลุกซ์ ก็ได้ทำลายมันลงไปเสียแล้ว อาจารย์ไม่เคยคิดจริงๆว่าเขาจะสามารถทำลายกำแพงนั่นไปได้…. แต่ทว่ารูเดิลก็ได้รับชัยชนะเพียงในไม่กี่ครั้งที่เขาได้ต่อสู้กัน
 
และในท้ายที่สุด ทั้งลุกซ์และรูเดิล มีการจัดการเพื่อการพัฒนาความสามารถในการใช้เวทย์มนต์ของพวกเขาเป่ากำแพงผนังที่ห่างออกไปจากตัวเขา เป็นทั้งเวทย์มนต์ที่น่ารังเกียจที่ได้กำหนดเทคนิคเกินกว่ามานาที่มีจะทำได้ … ทฤษฎีเพียงอย่างเดียวไม่เคยดำรงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง แต่พวกเขาไม่เหมาะกับการใช้งานจริงนั่นคือเวทย์มนต์ที่น่ารังเกียจเหล่านั้น มักส่งผลร้ายต่อคนรอบข้างและควบคุมมันได้ยากในขณะเดียวกัน … แต่รูเดิลและลุกซ์ ได้มีการจัดการที่สมบูรณ์แบบ
 
“ ต่อไป! ยูเนียส นิสัยของนายเป็นการทำลายระบบเคอร์ฟิว! ”
 
“ นายพูดเรื่องอะไร? ฉันอยู่ในสถานศึกษาที่เคอร์ฟิว และฉันยังไม่ได้ทำลายสิ่งไหน ”
 
“ ฮะ? มีการเคอร์ฟิว แต่จะไม่เป็นไรหากฉันอยู่ในสถานศึกษา? แล้วฉันจะปลอดภัย? ”
 
“ หากนายไม่ได้อยู่ในสถานศึกษา  นั่นคือนายฝ่าฝืนกฎเคอร์ฟิว ”
 
เวกัสร้องออกมาที่ยูเนียสและรูเดิล โดยวิธีการเกี่ยวกับปัญหานี้ รูเดิลก็ยังได้…
 
“ …สุดท้าย  รูเดิลจอมปัญหา!  ปัญหาของนายคือทั้งหมดที่ฉันกล่าวไปก่อนหน้านี้ และยังเรื่องวุ่นวายที่นายสร้างขึ้นในหอพักหญิง “
 
“ ชะ..ใช่  มีแน่นอนเป็นความโกลาหลที่เกิดในหอพักหญิง แต่ฉันคิดว่า เจ้าหญิงก็มีความผิดเช่นเดียวกัน สัตว์เลี้ยงเลี้ยงทุกประเภทของเธอ และการทำงานของตัวเธอเอง… เมื่อมาคิดดูแล้วฉันว่าเป็นความผิดที่เกิดขึ้นทั้งสองฝ่าย ”
 
เวกัสเริ่มอธิบายให้รูเดิล ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่ได้เกิดขึ้น  ความจริงแล้วที่รูเดิลได้ลวนลามเกี่ยวกับพวกเอลฟ์ เพียงแค่สัมผัสเท่านั้น แต่นั่นกลับเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผู้หญิง
 
ในขณะที่มีความผิดปกติบางอย่างในรูเดิล เจ้าหญิงเปรียบเสมือนรากของปัญหา เธอบอกกับเขาว่าเธออยากจะขอบคุณ และเรียกรูเดิลไปยังหอพักสาว โดยปกติคนอาจจะสงสัยอะไรบางอย่าง แต่นั่นคือรูเดิล เธอจัดการกับเขาหน้าตาเฉย … แวะไปที่หอ ตั้งแต่เริ่มต้น รูเดิลหยุดอย่างเมินเฉยหน้าหอพัก โดยเขามีความรู้สึกที่สุจริต
 
แต่ฟีน่ากับคิดแตกต่าง!! เธอเสมือนระเบิดของการการลวนลาม!!!
 
“ ตามที่เธอ มี่ ของเผ่าแมวสีขาว  นั่นก็เป็นความผิดของเธอ ที่เธอไม่สามารถที่จะแต่งงาน! หรืออะไรทั้งนั้น  ”
 
“ นายหมายถึง มี่? แต่นั่นมัน … ”
 
“ เดี๋ยวก่อน รูเดิล! นาย…มันเป็นไปไม่ได้ที่นายจะทำสิ่งที่นายทำกับอัศวินชั้นสูง ? ทำไมนายไม่บอกฉัน!? ฉันก็พยายามที่จะเรียนรู้มัน แต่ฉันยังไม่ถึงไหน … สอนให้ฉัน! สอนเคล็ดลับที่อยู่เบื้องหลังมันให้ฉัน! ”
 
ยูเนียสเข้าไปใกล้ และลุกซ์ได้ดึงเขากลับมา
 
“ ฝันไปเถอะ! เราไม่ได้ไปไหนนี่!! ”
 
“ นอกเหนือจากเธอ แมวดำ เอลฟ์ …และในสุดท้ายก็คือเสือ นายจะจัดการความเชื่องให้แก่ชนเผ่ามหึมานั่นได้เพียงใด แม้มีการสอบถามกับชนเผ่าเสือด้วยกัน จริงๆแล้วมันเจ็บ! ทุกๆวันจะมีผู้ชายร่างใหญ่มาขู่เราเรื่องข้อมูล! ”
 
เจ้าหน้าที่คนอื่นๆที่ตกเป็นเหยื่อพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน ชนเผ่าเสือ…ทั้งชายและหญิงของสายพันธุ์มีขนาดใหญ่ มีความสูงเกินสองเมตร เผ่าเอลฟ์ที่รู้จักกันอาจโดนครอบงำด้วยความดุร้าย พวกเขามีจำนวนน้อย แต่เหตุผลนั้นเป็นเรื่องยากที่จะพูดเสือผู้หญิงเท่านั้นที่จะใช้กับผู้ชายที่แข็งแกร่ง
 
พวกเขาต้องไม่อ่อนแอ สำหรับรูเดิลแค่เพียงสัมผัสก็พอแล้ว เขาสามารถเก็บผลประโยชน์ของเสือสาว พวกเขาคิดว่า…มันแย่เหมือนเดิมกับที่เขาจากบ้านของสามขุนนางออกมา ดังนั้นไม่สามารถที่จะถามถึงแม้ว่าพวกเขาต้องการที่จะบุกรุกเข้ามาในที่นี้
 
“ ผู้หญิงที่เผ่าเสือ น่ารักอย่างน่าแปลกใจ นายรู้มั้ย? ที่ฉันกลัวมากกว่า…เผ่าแมวดำที่เธอใส่ปลอกคอ และบอกว่าโปรดให้ฉันเป็นทาสของคุณ สำหรับส่วนที่เหลือในชีวิตของฉัน ฉันกลัวมันอย่างจริงจัง ถ้าฉันไม่ได้ขอให้อิซูมิช่วยฉัน ฉันไม่รู้ว่าจะได้… ”
 
“ … นายมันเลวที่สุด! เพลิดเพลินไปกับการสัมผัสนั่น เพราะนาย ทำให้เราถูกไล่ล่า  ถูกคุกคามโดยพวกครึ่งมนุษย์นั่นทั้งวันทั้งคืน…อย่างน้อยก็แนะนำฉันบ่างในครั้งต่อไป! ”
 
ในความรู้สึกที่แท้จริงของเวกัส ผสมกับการร้องเรียนของเขาพยายามปลอบ แต่ยังคงมีรูเดิลที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
 
“ ไม่ต้องห่วง! ฉันแน่ใจว่านายสามารถทำมันได้ เวกัส ”
 
“ ฉันไม่ต้องการคำปรึกษาในคนที่ไม่รับผิดชอบนะ ทั้งหมดเป็นความผิดของนาย … เดี๋ยวก่อน นายพูดบางอย่างเกี่ยวกับเจ้าหญิง หรือ…. เราไม่สามารถที่จะกล่าวถึงเจ้าหญิง!? ถ้านายทำ ต้องทำด้วยเสียงที่เบาที่สุด!!! ”
 
ในขณะที่พรีเฟ็คทั้งหมดทำหน้าหมดหวัง รูเดิลข่วนหน้าเขาและปฏิเสธมัน
 
“ ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยโซฟีน่า อัศวินชั้นสูงที่อยู่ใกล้เคียง และมันเป็นไปไม่ได้ที่จะสัมผัสเธอ … สิ่งที่เกิดขึ้นคือคำสารภาพ ”
 
“ อะไร!? ”
 
“ ตุ๊กตาเจ้าหญิง!? ”
 
“ มีอะไรเลวร้ายกว่านี้อีกไหม!!? ”
 
“ ไม่ต้องห่วง…มันถูกปฏิเสธ! ”
 
รูเดิลตอบอย่างเป็นไปด้วยความมั่นใจ ทุกคนตื่นตระหนก รูเดิลคิดเกี่ยวกับที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังห้องของเขา แต่ไม่สามารถที่จะทำเช่นนั้นได้ เขาถูกกักขังและบังคับให้ฟังเรื่องราวที่เกิดขึ้นในหอหญิง และเวกัสตัดสินใจที่จะเตรียมพร้อมที่จะปกป้องรูเดิล
 
ooo
 
ในขณะที่รูเดิลถูกยั้บยั้งสาเหตุของทั้งหมดนี้ ฟีน่ารู้สึกหงุดหงิดที่รูเดิลไม่ได้แวะไปที่หอพักของสาวๆ วันนี้คือวันที่เธอจะให้เขาสอนเกี่ยวกับศิลปะลับ…โซฟีน่าที่เป็นอัศวินเฝ้าอยู่หน้าห้องของเธอ เป็นยามเฝ้าคอยระวัง
 
ในขณะที่ฟีน่าเดือนวกวนไปมา โซฟีน่าได้เตือนขึ้น
 
“ เจ้าหญิง ท่านกำลังทำท่าทีที่ไม่สุภาพ สมาชิกของราชวงศ์ทุกพระองค์จะต้องดำเนินการตัวเองอย่างกล้าหาญ และสามารถที่จะเลิกเกี่ยวข้องตัวเองกับไอ้ลูกชายบ้านอาร์ชนั่น? ”
 
ในส่วนของโซฟีน่าที่ไม่หยุดหย่อนซำในเรื่องเดียวกัน
 
“ ใช่ ฉันจะลองพิจารณามัน ”
 
( เธอกำลังพูดเรื่องอะไร? แค่เห็นเขาเป็นผู้ที่ช่วยชีวิตฉันไว้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาใช่ไหม? เธอคิดว่าฉันไม่ทราบ…ทำตัวเหมือนเธอกำลังปกป้องฉันตลอดเวลา และรับดูแลทุกอย่าง มีข่าวลือในหมู่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอ เธอได้สวมชุดชั้นในที่แสนจะเซ็กซี่ทุกวันนี้ …ณ ที่นี้ มีเพียงปากของเธอที่ลังเล แต่เหมือนกับว่าร่างกายของเธอจะพร้อมตลอดเวลา  )
 
“ จะ..เจ้าหญิง  รูเดิลมาวันนี้?  ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันควรจะออกไป ”
 
มี่ พยายามที่จะหนีออกจากห้องพัก ฟีน่าควาหางของเธอเอาไว้ ค่อยๆดังหางของเธอและผลักดันร่างของเธอลง
 
“ อย่าหนี … มันไม่เป็นไร ”
 
( ฉันจะไม่ปล่อยเธอไป ลูกแมวน้อย!!! วันนี้เป็นเทคนิคของฉันที่จะพาเธอไปยังสวรรค์ … ฉันจะพาเธอไปเอง!! )
 
“ นะ..นย่ออา ”
 
“ งั้นนายอยู่ตรงนี้ รูเดิล! ฉันจะไม่ปล่อยให้นายได้ใกล้ชิดกับเจ้าหญิง ”
 
“ มันเป็นความสุขที่นายสามารถทำได้ รูเดิล…งั้นเราเริ่มเลย ”
 
ในขณะที่ปฎิกิริยาของทั้งสามคนได้แสดงออกแตกต่างกัน รูเดิลพูดด้วยรอยยิ้ม
 
“ อ๊ะ ต้องขออภัยด้วย แต่การลูกคลำของฉันได้ปิดผนึกลงแล้ว อิซูมิบอกกับฉันว่ามันไม่ดี ดังนั้นฉันตัดสินใจที่จะไม่ทำมันอีกครั้ง แต่ฉันก็ยังที่จะสามารถเลี้ยงมังกรได้ ”
 
ในคำพูดเหล่านั้นทั้งสามคนชะงักด้วยรอยยิ้ม รูเดิลพูดวถึงการไม่ทำมันอีกเพราะอิซูมิเป็นคนบอกเขา และถ้าอิซูมิเป็นคนถาม แล้ว… ฟีน่าไร้อารมณ์
 
( นะ..นายกำลังคิดที่จะทำอะไร เจ้าผมดำ!!  นายตระหนักสิ่งที่นายทำอยู่หรือเปล่า!? … ความฝันบนสวรรค์ของฉัน )
 
. . .