‘เย่เฟิง’ไม่ได้ขยับตัวแม้แต่เพียงเล็กน้อย เพราะเขาไม่ต้องการเปิดเผยฝีมือตัวเองต่อบุคคลภายนอก นอกจากนี้ ‘จูไป๋เหนี่ยว’ก็มาอยู่ที่นั้นแล้ว เนื่องจากเขาเป็นนักสำรวจสุสาน ดังนั้นเขาต้องเป็นหนึ่งในผู้ฝึกวรยุทธ์ของโลกเมืองจีน
 
ดังนั้น ‘เย่เฟิง’จึงอยากรู้ว่าเขาจะมีฝีมือสักแค่ไหนกัน และการปะทะกันกับขวานวายุก็นับเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ทันใดนั้นชายหน้าบากก็คว้าเอามีดจากเบาะและกระโดดออกมาจากรถผ่านหน้าเขาไป จากนั้นจึงเดินตรงไปยังขวานวายุ ขณะที่สบถว่า
 

 
“บัดซบ กลางวันแสก ๆ แกยังกล้าขวางทางเพื่อปล้นอีกงั้นเรอะ ใจกล้าไม่เบาเลยนี่”
 
โดยปกติแล้วไม่เคยมีใครเป็นหัวหน้าของแก๊งอสรพิษสวรรค์โมโหขนาดนี้ เพราะเวลานี้กลับมีคนกล้าขวางทางเพื่อปล้นรถ Hummer H2 สุดรักของเขา นี่จะไม่ให้เขาโกรธได้อย่างไร?
 
ชายหน้าบากขยับออกไปอย่างรวดเร็ว และก่อนที่’เย่เฟิง’จะทำอะไรเพื่อหยุดเขา เขาก็กระโดดออกจากรถพร้อมกับตรงไปยังขวานวายุเรียบร้อยแล้ว ชายหน้าบากกระโดดลงจากรถและพุ่งเข้าใส่ขวานวายุอย่างรวดเร็วก่อนที่’เย่เฟิง’จะทันได้ร้องห้าม
 
ใบหน้าของขวานวายุแสดงออกถึงความโหดเหี้ยมขึ้นเรื่อยๆ มันแค่นเสียงอย่างดูถูกขณะมองไปยังคนใจกล้าที่ออกมาจากรถแล้วมายืนอยู่ต่อหน้าของมัน ในฐานะที่มันเป็นผู้ฝึกวรยุทธ์ที่เชี่ยวชาญ มันจะไปกลัวหัวหน้าของพวกแก๊งใต้ดินแบบนี้ได้อย่างไร?
 
ห้าปีแห่งการบ่มเพาะวรยุทธ์ทำให้มันสามารถกดขี่ข่มเหง และปกครองกลุ่มคนได้ดังใจ เวลานี้มีคนเพียง 4 คน ซึ่งขวานวายุคิดว่าพวกนี้เป็นแค่คนธรรมดาจึงไม่รู้สึกเกรงกลัวแม้แต่น้อย ชายหน้าบากคิดว่าเขาสามารถจัดการได้โดยไม่จำเป็นต้องพึ่ง’เย่เฟิง’
 
ดังนั้น เพียงแค่ไม่กินวินาที เขาก็วิ่งไปอีกด้านของรถพร้อมกับมีดที่อยู่ในมือเพื่อตั้งใจจะจัดการหั่นเจ้านี่เป็นชิ้นๆ เขาเพียงแค่ต้องการที่จะทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจกลัวและหนีไปก่อนที่เรื่องทุกอย่างจะยุ่งยากไปกว่านี้
 
อย่างไรก็ตาม โชคไม่ดีนักที่ขวานวายุเป็นพวกที่โหดเหี้ยมเกินกว่าที่จะมองเห็นได้จากการต่อสู้ เขางอมือในทันทีก่อนจะเริ่มรวบรวมพลังฉีอย่างบ้าคลั่ง และในทันทีจากอีกด้านหนึ่ง เขาร้องออกมาครั้งหนึ่งหลังจากโดนตีหลายครั้งด้านข้างของปังตอ
 
ผลที่ตามมา การตีของเขาส่งผลให้ปังตอบินหลุดมือไปและลงบนพื้นดิน! ความจริง ชายหน้าบากเพียงต้องการทำให้ฝ่ายตรงข้ามตกใจกลัวแล้วหนีไปเพื่อจะได้ไม่เสียเวลา น่าเสียดายที่ขวานวายุเหี้ยมโหดยิ่งกว่าเขา เมื่อเห็นชายหน้าบากจู่โจมเขามา มันได้ควบแน่นพลังฉีไว้ที่กำปั้นอย่างบ้าคลั่งและร้องออกมาพร้อมทั้งปล่อยหมัดหลายหมัดเข้าใส่มีดเล่มนั้น
 
ผลก็คือ มีดดาบกระเด็นหลุดออกจากมือของชายหน้าบาก แต่ยังมีสิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่า เมื่อชายหน้าบากไม่ได้สนใจในสิ่งที่เกิดขึ้น  เขาปล่อยให้อาวุธในมือของเขาหลุดไป เสียงดัง “แกล๊ง” ของปังตอที่ร่วงลงไปกังวานไปทั่วถนน
 
แต่ในเวลาสองสามวินั้น เขาก็เริ่มแสยะยิ้มออกมา พลางคิดในใจว่าจะลงมือกับผู้ชายคนนี้อย่างไรให้สาแก่ใจเขาดี สถานการณ์ตอนนี้เปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อนหน้านี้แล้วเหมือนเมื่อครั้งที่’เย่เฟิง’ได้ปัดปืนออกไปจากมือเขาตอนที่พบกันครั้งแรก อาจเป็นไปได้ว่าชายคนนี้เป็นผู้ใช้วรยุทธ์
 

 
“อย่าขยับ”
 
ในขณะนั้น ‘จ้าวอี้เปย’ จู้ ๆ ก็กล่าวอย่างเย็นชาจากที่นั่งของคนขับ พร้อมกับดึงปืนมาและเล็งไปยังหัวของขวานวายุ นี่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะชายหน้าบากได้สั่งไว้ก่อนแล้วว่าให้เขานั่งอยู่ในรถและพร้อมชักปืนออกมายิงทุกเมื่อ  ขวานวายุมองไปยังมือของ จ้าวอี้เปย และเมื่อมันสังเกตเห็นปืน ก็พลันมึนงงไปทันที
 
ปืน ? เห็นได้ชัดว่า การเคลื่อนไหวของมันเทียบอะไรไม่ได้กับการเคลื่อนไหวของ’เย่เฟิง’ ที่มีลักษณะคล่องตัวกว่า และยังสามารถหลบลูกปืนได้   เมื่อ’เย่เฟิง’เห็นดังนั้นก็รู้สึกโล่งอก แต่ชายหนุ่มก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยขณะมองไปยังด้านข้างไปยัง’จูไป๋เหนียว’ น่าเสียดายมากที่เขาไม่ได้เห็นชายคนนี้ได้ลงมือเอง
 
‘จูไป๋เหนียว’ก็จองกลับมาในเวลาเดียวกัน เขารู้ว่า’เย่เฟิง’กำลังคิดอะไรบางอย่างจึงยิ้มเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
 

 
“แกคิดยังไงถึงมาปล้นรถ Hummer ของเรา แกนี่มันช่างใจกล้าบ้าบิ่นจริงๆ ว่าไหม?”
 
‘จ้าวอี้เปย’ติดตามชายหน้าบากมาหลายปี นั่นจึงเป็นเหตุให้พวกเขาลงมือเข้าขากัน ถึงแม้ภายนอกเขาจะเป็นชายหนุ่มที่สุภาพ แต่ในช่วงวิกฤต เขาก็สามารถทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม
 

 
“ถอยไป แล้วไปยืนอยู่ข้างถนน”
 
‘จ้าวอี้เป๋ย’ ยกปืนของเขาและมองไปรอบ ๆ ขวานวายุ เมื่อได้ยินอย่างนั้น มุมปากของขวานวายุยกขึ้นเล็กน้อย เขายกมือขึ้นเพื่อแสดงว่าเขาได้ยอมแพ้แล้วในเวลาเดียวกันเขาขยับเท้าและคิดจะล่าถอย แต่ทันใดนั้นเองขวานวายุพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงพร้อมชกหมัดเข้าใส่’เจ้าอี้เปย’
 
ในฐานะผู้ฝึกวรยุทธ์หมัดนี้ไม่ธรรมดาเลย จากนั้นตามด้วยหมัดที่สองจู่โจมเข้าสู่ข้อมือของเข้า’อี้เปย’อย่างรุนแรง ในเวลาเดียวกันขวานพายุเปลี่ยนจากหมัดเป็นฝ่ามือฉวยเอาปืนพกออกมาจากมือของเจ้าอี้เปย!
 
เหตุการณ์ตรงนั้นรวดเร็วเกินกว่า’เย่เฟิง’จะตอบโต้ทัน ไม่จำเป็นต้องพูดถึงชายหน้าบากที่ยังไม่ทันรู้สึกตัวแม้แต่น้อย
 

 
“ไอ้บัดซบ แกกล้าเอาปืนมาจ่อหน้าฉัน ดูเหมือนว่าแกไม่ต้องการมีชีวิตอยู่สินะ…..”
 
ขวานพายุยิ้มอย่างชั่วร้ายจากนั้นจึงเล็งปืนพกไปที่หัวของ’เจ้าอี้เปย’และยิงอย่างไม่ลังเล!
 
การฆ่าคนไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับมัน ตราบใดที่ไม่มีคนจากยุทธภพรู้ก็ไม่มีใครทำอะไรมันได้ หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือเมื่อเขาลงมือแล้วจะจัดการฆ่าทุกคนตรงนั้นโดยไม่ให้เหลือพยานไว้เอาผิดได้แม้แต่คนเดียว!
 
‘เย่เฟิง’รู้สึกตื่นตระหนกในใจ เขาจะปล่อยให้คนของเขาตายได้อย่างไรกันในเวลาแบบนี้? โชคร้ายที่ชายหนุ่มนั่งอยู่เบาะหลังของรถถึงแม้ว่าเขาอยากจะวิ่งออกไปช่วยมากแค่ไหนแต่ก็มีเวลาไม่เพียงพอเลย!
 
เขารู้สึกผิดในใจ หากเขารู้เรื่องนี้เร็วกว่านี้ เขาจะพยายามไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แล้วเขาก็ไม่ได้รอให้’จูไป๋เหนี่ยว’มาเพื่อที่จะรับมือในสถานการณ์แบบนี้ แล้วจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ ถ้าจ้าวอี้เป้ยถูกฆ่า….. ฉัวะ ! ฉัวะ !
 
ตอนนั้นเอง เสียงของอาวุธเจาะผ่านอากาศส่งเสียงสะท้อนกึกก้องไปทั่ว แคล๊ง ! ปัง ! ฟุบ !
 
เสียงที่ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องดังเข้าไปยังหูของ’เย่เฟิง’ อันที่จริงเพียงเวลาเพียงครู่เดียวที่เกิดขึ้นนั้น เขาไม่เข้าใจว่ามีดบินสองเล่มนั้นมาจากที่ใด ผลที่ตามมาคือขวานวายุได้ตอบสนองโดยการยิงสวนกลับไปอย่างรวดเร็ว เขาเริ่มยิงกราดไปบนกระจกรถเพื่อจะฆ่าคนที่อยู่ในรถ
 
แต่ใบมีดที่สองก็ได้พุ่งเข้าใส่ลำคออย่างรวดเร็ว พริบตาเดียวก็ได้ตัดผ่านลำคอของมันไป เสียงนั้นดังขึ้น ก่อนที่ปืนจะตกลงไปยังพื้น ขวานวายุหันหน้าของเขา และกวาดสายตามองไปยัง’จูไป๋เหนี่ยว’ผู้ที่ซึ่งอยู่บริเวณด้านหลังของรถ เขาชี้นิ้วไปที่’จูไป๋เหนี่ยว’เหมือนจะพูดอะไรบางอย่างออกไป
 
แต่ก่อนที่เขาทันได้พูดอะไร มันก็สิ้นชีวิตไปแล้ว ชั่วเวลานั้นเองที่ปรากฏเลือดทะลักออกมาจากลำคอของมันก่อนจะเริ่มกระจายไปทั่วพื้นรอบๆ
 

 
“มีสะพานอยู่ข้างหน้านี้ ต้องทำอะไรต่อไปคงไม่ต้องให้ฉันบอกสินะ?”
 
‘จูไป๋เหนี่ยว’กล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวจากอีกด้านหนึ่ง และมองไปที่ศพของขวานวายุซึ่งนอนอยู่บนพื้นก่อนจะพูดต่อว่า
 

 
“แกว่งเท้าหาเสี้ยนเองแท้ๆ”
 
เทคนิคอาวุธลับ! ‘เย่เฟิง’มีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบตั้งสติของเขาในทันที เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า’จูไป๋เหนี่ยว’จะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับตำนานในด้านอาวุธลับ! เขาไม่รู้ว่า’จูไป๋เหนี่ยว’ฝึกฝนสิ่งนี้มานานแค่ไหนแล้ว แต่จากการดูความเร็วและวิถีของใบมีดนั่น มันอาจคาดเดาได้ว่าบางทีเขาอาจจะฝึกฝนมันมาได้ 7-8 ปีแล้ว
 

 
“อี้เป้ย เร็วเข้า มาที่นี่เร็ว”
 
หน้าชายบากเข้าใจสถานการณ์โดยฉับพลัน เขาค่อนข้างหวาดกลัวจากการที่ได้เห็นศพของขวานวายุที่นอนอยู่บนพื้น ตลอดจนการมองไปยัง’จูไป๋เหนี่ยว’ผู้ที่นั่งอยู่ข้าง’เย่เฟิง’ เขาเรียก’จ้าวอี้เป้ย’ให้มาช่วยเขาโยนศพลงไปด้านหน้าที่เป็นแม่น้ำที่ไหลอย่างเชี่ยวกราก
 
โดยไม่ลังเล’จ้าวอี้เป้ย’ได้ออกไปทันที และพวกเขาทั้งคู่ก็ได้ลากศพออกไปทิ้งและไม่ลืมที่จะหาผ้ามาปิดเลือดที่ไหลอยู่ที่คอของศพ เพื่อป้องกันการทิ้งคราบเลือดไว้
 

 
“ขวานวายุคนนี้เป็นคนที่เชี่ยวชาญด้านการทำลายศพและไม่เคยทิ้งร่องรอยเอาไว้”
 
‘จูไป๋เหนี่ยว’มองดูท่าทีของ’เย่เฟิง’ ก็พบว่าเขายังคงมีท่าทีเช่นเดิมดังเช่นตอนแรก ด้วยสิ่งที่ค่อนข้างน่าตกใจที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เขาพยายามอธิบายออกไป
 

 
“ในมือมันต้องการสังหารพวกเราไม่เหลือร่องรอย ก็เป็นธรรมดาที่ฉันจะโต้ตอบกลับไปแบบนั้น มันน่าจะดีใจเสียด้วยซ้ำที่ได้ตายด้วยน้ำมือของคนที่เก่งกว่า”
 
‘เย่เฟิง’เงยหน้าขึ้นมองไปยังชายหน้าบากกับ’จ้าวอี้เป้ย’ ทั้งคู่กำลังพยายามทำลายหลักฐานโดยการโยนศพลงไปในกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก เขาคิดในใจว่าในที่สุดเรื่องราวของคู่หูเจียงซูก็จบลงเช่นนี้
 

 
“สบายใจได้เลย มันจะไม่สร้างปัญหาให้นายได้อีก คู่หูเจียงซูไม่มีใครคอยหนุนหลัง เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นต้องไปกังวล”
 
‘จูไป๋เหนี่ยว’พูดต่อ ‘เย่เฟิง’ผงกศรีษะ
 

 
“ใครจะไปคาดคิดว่าคุณจูจะเป็นถึงผู้อาวุโสที่เชี่ยวชาญทางด้านอาวุธลับ นอกจากนี้ยังเป็นผู้อาวุโสเพียงคนเดียวที่อยู่ในการเดินทางครั้งนี้ ช่างเป็นเกียรติจริงๆ”
 
เขาแสดงออกราวกับว่าชื่นชมในตัว’จูไป๋เหนี่ยว’เป็นอย่างมาก   ‘จูไป๋เหนี่ยว’เห็นดังนั้นก็ไม่ได้สงสัยแต่อย่างใด เขายังคงคิดว่า’เย่เฟิง’เป็นคนทั่ว ๆไป เขาไม่มีความคิดจะสงสัยเลยด้วยซ้ำว่าทำไมเด็กหนุ่มคนนี้ถึงต้องการที่จะไปสุสานโบราณนัก?
 
เมื่อชายหน้าบากกับ’จ้าวอี้เป้ย’จัดการศพกับรถมอเตอร์ไซค์ที่พังยับเยินเสร็จเรียบร้อย เขาก็กลับมายังรถ และรถฮัมเมอร์ก็ได้เคลื่อนตัวออกไป
 
หลังจากนั้นราวๆชั่วโมง พวกเขาก็มาถึงจุดหมายของพวกเขา เมืองหลินเจียง แต่นี่เป็นการเดินทางระยะสั้นที่ทั้งสร้างปัญหาและเหนื่อยยากอย่างที่สุดสำหรับชายหน้าบากและอี้เปย ตอนนี้ทั้งสองคนได้ตระหนักอย่างแท้จริงแล้วว่า เจียงซูเป็นคนที่ทั้งน่ากลัวและอันตรายเป็นอย่างมาก เขาต้องระมัดระวังตัวแล้วให้มากที่สุด ถ้าหากเขายังรักชีวิตตัวเองอยู่!
 
………………………….
 
แปลโดยทีมงาน GSI
 
Solar Spark: สำนวนอาจแปลกๆหน่อยนะครับตอนนี้ พอดีไม่ค่อยได้ปรับมากเท่าไหร่
 
ที่มา: