I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Genius Sword Immortal ตอนที่ 353 ฤทธิ์เดชของกระจกหยางบริสุทธิ์

| Genius Sword Immortal | 1052 | 2366 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

บทที่ 353 ฤทธิ์เดชของกระจกหยางบริสุทธิ์

 

ขณะที่เจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาได้ทำการสังหารผู้อาวุโสทั้งสามของวังไท่จี๋ มันก็เป็นเวลาที่เสียสมาธิที่สุด

 

เย่เฟิงและซูเฟยหยิ่งเลือกเวลานี้ ลอบโจมตีออกอย่างกะทันหัน!

 

เหล่าศิษย์ทั้เก้าของวังไท่จี๋ต่างตกใจ ผ้าไหมสีขาวพุ่งโค้งออกมาจากด้านข้าง ก่อนที่จะพันรอบร่างของเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยา

 

เปลวเพลิงของเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยา มีความร้อนแรงสูงถึงขนาดละลายอาวุธได้ ถึงขนาดเผาสังหารผู้คนในพริบตา แต่กลับผ้าไหมนี้ไม่สามารถทำอะไรได้เลย

 

ผ้าไหมไม่แม้แต่จะฉีกขาด เปลวเพลิงของเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาถูกกดข่มอย่างสิ้นเชิง มันจำเป็นต้องรู้ว่าผ้าไหมหิมะของซูเฟยหยิ่งแท้จริงแล้วมันคืออาวุธวิเวษ อุปกรณ์ขั้นวิญญาณ

 

มันคล้ายกับห่อพันได้อย่างสบาย ลำแสงหิมะต่างพันรอบร่างกายเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาอย่างสมบูรณ์

 

“โฮก โฮก โฮก!!! หานปิง!”

 

เจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาที่ไม่ได้ทันตั้งตัว จึงถูกรัดแน่นโดยผ้าไหมหิมะของซูเฟยหยิ่ง ก่อนที่จะคำรามออกมา ตะโกนร้องบอกชื่อฉายาบนโลกเทวะของซูเฟยหยิ่ง เทพธิดาหานปิง

 

“จับแกได้สักที”

 

เสียงอันเย็นชาของซูเฟยหยิ่งดังขึ้นมา ก่อนที่มือขาวหยกจะดึงรั้งผ้าไหมหิมะ ร่างลอยออกมาราวกับเทพธิดา ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้าเหล่าศิษย์วังไท่จี๋

 

เส้นผมเรียบตงราวกับน้ำตก ร่างภายใต้กระโปรงขาวผอมเรียวสมบูรณ์แบบ ทำให้ผู้คนที่มองดูต้องกลืนน้ำลาย แต่เมื่อเห็นรูปโฉมของนาง มันกลับทำให้ผู้คนเย็นเยียบ เนื่องจากสายตาของนางมีแต่ความเย็นชา คล้ายดั่งน้ำแข็งพันปี พูดได้ว่าผู้คนไม่สามารถมองนางได้ตรงๆเลย

 

หลังจากที่นางปรากฏตัวขึ้นมา เหล่าศิษย์วังไท่จี๋จ้องมองอย่างตะลึงงัน ตาโตเบิกกว้าง สมองพลันว่างเปล่า

 

บนโลกใบนี้ยังมีหญิงงามเช่นนี้อยู่อีกด้วยหรือ!

 

ไม่ใช่เพียงแค่ศิษย์ชายเท่านั้น แม้กระทั่งศิษย์หญิงอีกสามคนในกลุ่ม ก็ยังมีอาการที่อิจฉาตาร้อน หญิงสาวคนนี้มันจะงดงามเกินไปแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้พวกเธอยังมีหน้าที่จะมีชีวิตอยู่อีกเหรอ?

 

พวกเธอต่างเป็นสาวงามภายในหมู่สาวงาม แต่เมื่อมาเทียบกับ สาวงามผู้เย็นชาผู้นี้ มันแทบจะเป็นดั่งดอกไม้ที่ขึ้นบนพื้นหญ้า หรือดวงตะวันท่ามกลางหมู่ดวงดาวมากมาย

 

“ผู้อาวุโส โปรดรั้งมือ!”

 

ในขณะนั้นเอง ชายหนุ่มที่มีท่าทางเป็นผู้นำของศิษย์วังไท่จี๋ทั้งเก้าก็โพล่งร้องออกไป พลางก้าวเท้าออกมา กลืนน้ำลายดังอึก

 

สิ่งที่เขาคิดในตอนนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่าป้องกันชีวิตของพวกเขาเอง

 

ไม่ว่าจะเป็นปีศาจกระทิง หรือสาวงามคนนี้ มันเป็นตัวตนที่น่ากลัวเกินกว่าที่เขาจะจินตนาการถึง มีเพียงแค่ความคิดที่จะพยายามเก็บกู้ชีวิตของตัวเองเท่านั้น

 

และวิธีที่ดีที่สุดคือปล่อยให้ตัวตนอันน่ากลัวทั้งสองสู้เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายกันไปข้างเท่านั้น จากนั้นพวกเขาก็หาโอกาสลอบจากไป เป็นมือที่สามที่ได้รับผลประโยชน์

 

ด้วยความคิดนี้ เขาจึงก้าวออกมาพร้อมแผนการ ซึ่งก้าวออกมาช่วยเหลือเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยา ซึ่งขัดขวางการเคลื่อนไหวของสาวงามคนนี้ เป็นการช่วยเหลือเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาอีกทางหนึ่ง

 

อย่างไรก็ตามแผนการนี้ผิดพลาด

 

“แกควรจะอยู่นิ่งๆซะ”

 

เย่เฟิงปรากฏตัวขึ้นมาจากด้านข้าง มือกุมกระบี่อยู่ ราวกับเทพเจ้า ขวางกันระหว่างศิษย์วังไท่จี๋ทั้งเก้า ไม่ยอมให้พวกเขาขัดขวางซูเฟยหยิ่งที่กำลังจัดการเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยา

 

“แก!”

 

เมื่อชายหนุ่มคนนั้นเห็นเย่เฟิง อดไม่ได้ที่จะมองอย่างตะลึง นั่นมันคือเย่เฟิงไม่ใช่หรือ?

 

เขามีชื่อว่าหยางชง เป็นหนึ่งในผู้ติดตามเฉินฮุย แต่เวลานี้ถูกส่งออกมาทำภารกิจที่ทะเลทราย แยกออกมาจากเฉินฮุย เวลานี้เขายังไม่รู้ว่าเฉินฮุยได้ตายไปแล้ว และไม่รู้ว่ากระจกหยางบริสุทธิ์ถูกชิงไป เพียงจดจำเย่เฟิงได้แค่เพียงหลังจากเหตุการณ์สำนักเซียนเร้นลับ ที่เขาได้ต่อยเฉินฮุยกระเด็นไปเท่านั้น

 

ไม่คาดคิดเลยว่าจะมาเจอกับเย่เฟิงที่นี่

 

หยางชงขบคิด ถ้าหากเขาสามารถสังหารเย่เฟิงได้ในที่นี้ หลังจากที่เสร็จภารกิจที่โบราณสถานแห่งนี้ ไม่ใช่ว่าเขาจะได้รับรางวัลเพิ่มหรอกหรือ?

 

อย่างน้อยเฉินฮุยจะต้องชื่นชมเขาอย่างมากแน่นอน ดังนั้นทำให้เขากลายเป็นคนที่เฉินฮุยเชื่อใจ หยางชงรู้อย่างชัดเจนว่า ตอนที่เย่เฟิงต่อยเฉินฮุยกระเด็นเขารู้สึกอับอายมากมายเพียงใด

 

ตอนนี้สาวงามผู้นั้นกำลังรับมือปีศาจกระทิงอยู่ พวกเขาเก้าคนร่วมมือกันสังหารเย่เฟิง นี่มันไม่ใช่ว่ามีความสำเร็จถึง 100% หรือ?

 

เมื่อคิดเช่นนั้น…

 

“เทพเจ้าอัคคีช่วยพวกเราสังหาร ผู้อาวุโสเม่ย หลันและจวี๋ พวกเราควรที่จะทำอะไรตอบแทนเขา!”

 

หยางชงเงยหน้าขึ้น จ้องเขม็งไปยังเย่เฟิงพลางตะโกนลั่น “สังหารเย่เฟิงผู้ช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้น แน่นอนว่าต้องทำให้ผู้หญิงคนนั้นเสียสมาธิ ตราบเท่าที่เทพเจ้าอัคคีหลุดจากการจับกุมไปได้ พวกเราก็สามารถจากไปอย่างมีชีวิต!”

 

คำพูดเหล่านี้ดังลั่นออกมา เหล่าศิษย์วังไท่จี๋ที่อยู่เบื้องหลังต่างมีความคิดเห็นด้วย

 

ในเมื่อเป็นเทพเจ้าอัคคี มันน่าจะไม่สังหารผู้บริสุทธิ์หรอกนะ?

 

การช่วยเหลือเขาตอนนี้เหมือนจะไม่แตกต่างอะไร แต่พวกเขารู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องบางอย่าง แต่ก็ไม่ได้คิดมาก หยางชงเป็นบุคคลที่เฉลียวฉลาด กลุ่มต่างจ้องมองไปยังเย่เฟิงนัยน์ตาเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร

 

เมื่อเย่เฟิงได้ยินอีกฝ่ายตะโกน สายตาก็สว่างวาบไปด้วยความเย็นเยียบ เหล่าสหายพวกนี้กลับคิดช่วยเหลือปีศาจชั่วร้าย พวกเขาคิดว่าเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาเป็นตัวดีหรือไงกัน?

 

รอจนเจ้าสำนักหั่วอวิ๋นเยาหลุดออกมาจาก เหล่าสหายพวกนี้แน่นอนจะต้องจบสิ้น

 

ในเมื่ออีกฝ่ายต้องการลงมือกับเย่เฟิง เย่เฟิงก็ไม่จำเป็นต้องสุภาพกับพวกเขา

 

พรึบ!

 

เย่เฟิงหยิบเอากระจกหยางบริสุทธิ์ออกมาจากแหวนมิติ ในเวลาเดียวกันแสงกระจกก็สว่างวาบทั่วตำหนัก สาดส่องแยงตาของเหล่าศิษย์วังไท่จี๋ทั้งเก้าทันที

 

นี่มันกระจกหยางบริสุทธิ์ไม่ใช่หรือ?

 

ตกมาอยู่ในมือเย่เฟิงได้อย่างไร?

 

เย่เฟิงต้องการทดสอบการใช้งานกระจกหยางบริสุทธิ์ในการต่อสู้ อย่างไรก็ตาม กลุ่มคนเหล่านี้เพียงมีวรยุทธประมาณสามสิบปีไม่ต่างอะไรจากขยะ มันไม่คุ้มค่าพอที่จะใช้กระบี่เริงระบำ

 

“ให้พวกแกตายภายใต้สมบัติวิเศษของสำนักตัวเอง ถือว่าเมตตาแล้ว”

 

มุมปากเย่เฟิงยกโค้งขึ้น เปิดเผยรอยยิ้มออกมา แต่ใบหน้ายิ้มแย้มนี้ในสายตาหยางชงและศิษย์ที่เหลือต่างเห็นเป็นรอยยิ้มของปีศาจชั่วร้าย

 

ทำไมกระจกหยางบริสุทธิ์ถึงมาอยู่กับเย่เฟิงได้?

 

ต่อให้หยางชงตายไปก็ไม่สามารถขบคิดถึงสาเหตุนี้ได้

 

ลำแสงศักดิ์สิทธิ์สว่างวาบขึ้นทันที เย่เฟิงพลันจับกระจกหยางบริสุทธิ์ขึ้น ส่องไปยังตำแหน่งของหยางชง เพลิงสุดขั้วอันรุนแรงพุ่งออกไปทันที มันราวกับดวงตะวันลูกย่อมๆ

 

การทำงานของอุปกรณ์ขั้นวิญญาณนี้ สามารถยกระดับวิชาเซียนเพิ่มยิ่งขึ้น ยกตัวอย่างเช่นตอนที่ซูเฟยหยิ่งสังหารหานจืออู๋ตอนนั้น แท้จริงแล้วมันเป็นการเสริมพลังจากผ้าไหมหิมะด้วย

 

ส่วนเพลิงสุดขั้วที่เย่เฟิงใช้ออกผ่านกระจกหยางบริสุทธิ์ตอนนี้ มันเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับเย่เฟิงใช้มือเปล่าถึง 30%

 

ยามเมื่อเพลิงสุดขั้วสีขาวพุ่งไปยังหยางชง ชายหนุ่มคนนี้ก็แทบไม่มีสติตกอยู่ในอาการตกใจ ยามเมื่อเขาต้องการหลบหลีกก็ไม่มีเวลาเพียงพอแล้ว

 

ขณะที่เพิ่งก้าวเท้าออก บอลเพลิงสุดขั้วก็ระเบิดขึ้นที่ตำแหน่งที่เขายืนอยู่แล้ว ลำแสงสีขาวของเจิ้นชี่มันรุนแรงยิ่งกว่าระเบิดธรรมดาเสียอีก อุณหภูมิสูงถึงหนึ่งหมื่นองศา ก่อนที่จะเผาผลาญสหายอีกสี่คนที่อยู่รอบๆทันที

 

เมื่อพึ่งพากระจกหยางบริสุทธิ์นี้แล้ว เย่เฟิงสามารถจัดการจอมยุทธวรยุทธห้าสิบหรือหกสิบปีได้อย่างสบาย ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเหล่าจอมยุทธที่มีวรยุทธเพียงสามปีเหมือนกับเหล่าศิษย์วังไท่จี๋ตอนนี้เลย

 

พลังของบอลเพลิง ทำให้เหล่าศิษย์วังไท่จี๋ที่เหลือแทบเสียสติ เย่เฟิงคนนี้มันเป็นใครกันแน่ มันสามารถปล่อยบอลเพลิงได้จริงตามที่ข่าวลือว่าไว้!

 

นอกจากนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือ เหตุใดกระจกหยางบริสุทธิ์ถึงตกไปอยู่ในมือเขาได้กัน?!

 

……………………………..

 

แปลโดย คั่นหนังสือ

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments