ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 355 อุปกรณ์วาร์ปเริ่มทำงาน
เกี่ยวกับอุปกรณ์วาร์ป ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นและซูเฟยหยิ่งไม่ได้เข้าใจอย่างลึกซึ้ง
ภายในโลกเทวะ แต่ละเมืองใหญ่ๆต่างมีอุปกรณ์วาร์ปอยู่ แต่มันเป็นแค่อุปกรณ์วาร์ปขนาดเล็ก มันห่างไกลจากอุปกรณ์วาร์ปโบราณอันนี้อย่างมาก แต่อาจจะเล็กกว่าอุปกรณ์วาร์ปในถ้ำมังกรไฟ*ที่ส่งพวกเขามา
[*ถ้ำมังกรไฟจากบทที่ 1 ครับ ที่เย่เฟิงหนีสัตว์อสูรแล้วเผลอไปเหยียบกลไกเข้าจึงมาอยู่ที่โลกใบนี้]
ซูเฟยหยิ่งและราชันปีศาจหั่วอวิ๋นล้วนรู้จักอุปกรณ์วาร์ป แต่มันเป็นเพียงอุปกรณ์วาร์ปขนาดเล็กที่เคลื่อนย้ายไปภายในโลกเทวะเท่านั้น แต่สิ่งที่อยู่เบื้องหน้านี้ มันเห็นได้ชัดว่าเป็นอุปกรณ์วาร์ปนี้มันส่งข้ามไปโลกอื่นได้เลย
สามารถกลับไปยังโลกเทวะได้หรือไม่?
พวกเขาไม่รู้เลย
มันมีอันตรายหรือไม่?
พวกเขาก็ไม่รู้เช่นกัน
แต่สำหรับซูเฟยหยิ่งและราชันปีศาจหั่วอวิ๋น การกลับไปที่โลกเทวะมันเห็นได้ชัดว่าเป็นเรื่องด่วน พวกเขาต่างเกิดและเติบโตอยู่ที่โลกเทวะ ส่วนโลกใบนี้มันเหมือนเป็นต่างแคว้นแดนไกล ไม่มีทางที่จะยอมรับการใช้ชีวิตอยู่ที่นี้
เรื่องนี้ สำหรับเย่เฟิงมันแตกต่างกับพวกเขา
ตอนที่เย่เฟิงถูกส่งมา ร่างกายของเขาถือว่าตายไปแล้ว มีเพียงแค่วิญญาณที่ถูกปกป้องโดยแหวนกระบี่มังกรโบราณ เกิดมาเป็นเย่เฟิงภายในโลกใบนี้ ดังนั้นสำหรับเขา โลกใบนี้และโลกเทวะต่างเป็นถิ่นกำเนิดของเขาอย่างละครึ่ง
เย่เฟิงปัจจุบันคิดว่าต่อให้เขาอยู่ที่นี้ตลอดไปก็ไม่ใช่สิ่งที่ยอมรับไม่ได้ เนื่องจากมีซูเฟยหยิ่งอยู่ด้วย และยังมีเย่เหวินเทียน หลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานอยู่ด้วยเช่นกัน ครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับเขาทั้งสองต่างอยู่บนโลกนี้ เหตุใดเขาจึงต้องกลับไปกัน?
แน่นอนว่าสิ่งที่เย่เฟิงหวาดกลัวที่สุดที่จะต่ออยู่ในโลกนี้คือ มันจะต้องมีปัญหา ยามเมื่อต้องปะทะกับกลุ่มอิทธิพลที่น่ากลัว บางครั้งเขาก็จนปัญญาจะแก้ปัญหา
จากความทรงจำของเย่เฟิงคนก่อนหน้านี้ มันทำให้เย่เฟิงมีอารมณ์หลายอย่างต่อโลกใบนี้
“โฮะโฮะ ผู้ที่รู้เวลาและหน้าที่คือวีรบุรุษ”
ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นแสยะยิ้มขึ้น เมื่อซูเฟยหยิ่งได้ตัดสินใจร่วมมือกับเขา แต่แล้วเขาพลันนึกเรื่องอะไรบางอย่างออก
เรื่องที่เขานึกออก มันแทบจะอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้ เขาพลันมีความคิดอยากสังหารคนขึ้นมาทันที แท้จริงที่ซูเฟยหยิ่งกระหายอยากจะกลับไปที่โลกเทวะ บางทีอาจจะเป็นเพราะคนผู้นั้น
ขณะที่เขากำลังจะหลุดจากผ้าไหมหิมะ ซูเฟยหยิ่งก็ยกมือขาวขึ้นทันที เจิ้นชี่เจ็ดสายพลันพุ่งเข้าไปภายในร่างราชันปีศาจหั่วอวิ๋นอย่างรวดเร็ว
วิชาเซียน พันธนาการเจ็ดดารา!
วิชาพันธนาการเจ็ดดารานี้มันจะพุ่งเข้าไปในร่างกายของศัตรู สามารถชะลอการโคจรเจิ้นชี่ของศัตรูได้ ทำให้การใช้วิชาเซียนมีความล่าช้าลง เมื่อใช้ตอนนี้ มันไม่จำเป็นต้องสงสัยเลยว่าราชันปีศาจหั่วอวิ๋นจะรอดไปได้
แม้ว่าจะฝืนขยับเขยื้อนเพื่อหลุดออกจากการมัดของผ้าไหมหิมะ แต่เมื่อตกอยู่ในสภาพนี้ ทำให้ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นรู้สึกหดหู่ลงทันที
ซูเฟยหยิ่งคนนี้ ช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก!
“เอาล่ะ เปิดการใช้งานอุปกรณ์วาร์ปได้แล้ว”
ซูเฟยหยิ่งได้สังเกตตรวจสอบอุปกรณ์วาร์ปโบราณอันนี้ได้สักพักแล้ว แต่ไม่สามารถศึกษาการทำงานอันลึกลับของมันได้ รู้เพียงแค่ว่าโคจรเจิ้นชี่ไปยังท่อนี้ อุปกรณ์วาร์ปถึงจะเปิดการใช้งานได้
แม้จะไม่รู้ว่าจะมีอันตรายอะไร แต่เพื่อได้พบเห็นคนผู้นั้นอีก ซูเฟยหยิ่งจึงตัดสินใจที่จะลองเสี่ยงดู
ตอนที่อยู่บนโลกนี้ แม้ว่านางจะคล้ายเหมือนสุขุมมั่นคง แต่มันมิได้หมายความว่านางเป็นคนแข็งแกร่ง นางยังคงคิดหาทางกลับไปยังโลกเทวะ สักวันหนึ่งนางจะต้องจัดการผู้ชายคนนั้นให้ได้!
ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นที่ถูกจัดการอย่างราบคาบโดยความแข็งแกร่งของนาง เมื่อได้ยินก็ทำได้เพียงโคจรเจิ้นชี่เข้าไปยังท่อของอุปกรณ์วาร์ป ขณะเดียวกันพลันขบคิดอย่างรวดเร็ว เขาจะจัดการกับซูเฟยหยิ่งอย่างไรดี
ถ้าหากอุปกรณ์วาร์ปมันไม่มีปัญหาอะไร เขารู้อย่างแน่นอนว่า เมื่อกลับไปยังโลกเทวะพร้อมกับซูเฟยหยิ่งแล้ว ซูเฟยหยิ่งจะต้องสังหารเขาด้วยน้ำมือของนางแน่ สำหรับราชันปีศาจหั่วอวิ๋น มันไม่สามารถอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันได้
เป็นการดีที่สุดถ้าซูเฟยหยิ่งจะบาดเจ็บรุนแรงระหว่างเคลื่อนย้าย แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น เนื่องจากราชันปีศาจหั่วอวิ๋นก็จะบาดเจ็บรุนแรงเช่นเดียวกัน
ภายในใจเขาขบคิดอย่างรวดเร็ว โคจรเจิ้นชี่เข้าไปยังอุปกรณ์วาร์ปพลางขบคิดแผนการที่จะหลบหนี
เจิ้นชี่บริสุทธิ์ที่ถูกส่งออกไป มันไม่เกี่ยวข้องกับวิชาพันธนาการเจ็ดดารา ไม่นานจากนั้น ตัวอุปกรณ์วาร์ปโบราณก็เริ่มมีพลังงานขึ้น อักษรจาลึกมากมายเริ่มเปล่งประกายแสงสีขาวขึ้น
ซูเฟยหยิ่งเมื่อเห็นเช่นนี้ก็ดึงมือขาวของนางออก ลูบไปยังถ่อส่งพลังงาน
“เย่เฟิง คอยระวังด้านนอกไว้อย่าให้ใครเข้ามาได้”
นางเริ่มส่งเจิ้นชี่ออกไปพลางเหลือบมองไปยังเย่เฟิง
ภายในสายตาไม่ได้ปรากฏความเย็นชา แต่เป็นแววตาขอโทษ มันราวกับนางจะรู้ว่าการเปิดใช้งานอุปกรณ์วาร์ปนี้จะถูกดูดพลังไปทั้งหมด ภายในใจเย่เฟิงจะต้องรู้สึกไม่ดีเป็นแน่
แต่นางไม่รู้สึกเสียใจที่ทำลงไป
“อืม”
เย่เฟิงไม่ได้รู้สึกอะไรนัก และไม่ได้ตอบกลับอะไรมากมายก่อนจะเดินไปยังทางเข้าตำหนักหิน
เขารู้ดีว่าซูเฟยหยิ่งจะไม่ปล่อยโอกาสความเป็นได้ที่จะกลับไปยังโลกเทวะ และในที่สุดก็สามารถรู้การใช้งานอุปกรณ์วาร์ปนี้ นางจะต้องพยายามทำอะไรบางอย่าง ถึงแม้ว่าจะพลีชีพจนตัวตายก็ไม่เป็นไร
ตามนิสัยของซูเฟยหยิ่ง แน่นอนว่าเย่เฟิงไม่สามารถเกลี้ยกล่อมได้เลย
“จดจำไว้ เมื่ออุปกรณ์วาร์ปทำงานแล้ว ต้องรีบจากไปให้ไกลทันที ถ้าหากการเคลื่อนย้ายไม่ผิดพลาดอะไร อาจารย์จะกลับมาหาเจ้าโดยเร็วที่สุด”
น้ำเสียงของซูเฟยหยิ่งดูคล้ายเศร้าสร้อย เต็มไปด้วยความเป็นห่วง ในขณะนี้เย่เฟิงรู้สึกโกรธจนควันออกหู
มันเห็นได้อย่างชัดเจนว่าซูเฟยหยิ่งไม่ต้องการให้เย่เฟิงเสี่ยงไปกับนางด้วย หรือจะพูดได้อีกอย่างว่า ถ้าหากเย่เฟิงเป็นอะไรขึ้นมา หลงหวางเอ๋อและซูเหมิงหานที่อยู่บนโลกใบนี้ทั้งสองคนจะทำเช่นไร? นี่เป็นสิ่งที่ซูเฟยหยิ่งคิด เย่เฟิงบนโลกใบนี้มีภรรยาถึงสามคน
[คั่นหนังสือ : ซูเฟยหยิ่งยังคงเข้าใจว่า จื่อเจี้ยนหลาน เป็นภรรยาเย่เฟิงคนที่สามอยู่นะครับ]
“อืม”
เย่เฟิงรู้สึกลังเล ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่จะได้ติดตามซูเฟยหยิ่งอีกครั้ง เมื่อได้ยินซูเฟยหยิ่งสั่ง อดมิได้ที่จะรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
ซูเฟยหยิ่งรู้สึกเป็นห่วงเขา แต่นางก็กระหายที่จะกลับไปยังโลกเทวะ ดังนั้นการเปิดใช้งานอุปกรณ์วาร์ปโบราณนี้เป็นสิ่งจำเป็น
ขณะที่ซูเฟยหยิ่งและราชันปีศาจหั่วอวิ๋นส่งเจิ้นชี่เข้าไปภายในอุปกรณ์วาร์ปโบราณอย่างต่อเนื่อง ตัวอักษรลึกลับก็ยิ่งเปล่งประกายขึ้นทีละตัว และสว่างยิ่งขึ้นเรื่อย
ตอนแรกแสงจากคบไฟเพียงทำให้ตำหนักหินดูสลัวๆเท่านั้น และไม่นานมันก็สว่างจ้าราวกับอยู่ท่ามกลางดวงตะวัน แม้กระทั่งเย่เฟิงที่ยืนอยู่หน้าทางเข้ายังถูกลำแสงบดบังจนงุนงง พื้นหินส่องแสงเจิดจ้าไปทั่วทิศทาง
ลำแสงยิ่งสว่างมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งในที่สุดบรรลุไปขั้นวิกฤต
ตูม!
เสียงอุปกรณ์วาร์ปดังสนั่น ลำแสงสีขาวจากอุปกรณ์วาร์ปโบราณปรากฏขึ้นมาปกคลุมลงมาด้านล่างและสาดลำแสงเจิดจ้า
เส้นทางเคลื่อนย้ายปรากฏขึ้นมาแล้ว
ลำแสงนี้เป็นรูปทรงกระบอก ซูเฟยหยิ่งและราชันปีศาจหั่วอวิ๋นมีท่าทางตื่นเต้น ในที่สุดอุปกรณ์วาร์ปก็ทำงานแล้ว ลำแสงทรงกระบอกนี้ ภายในโลกเทวะมันเป็นการเคลื่อนย้ายที่พวกเขาต่างคุ้นเคยดี
“เจ้าเข้าไปก่อน”
ซูเฟยหยิ่งไม่ได้ตื่นเต้นไปกับแสงเคลื่อนย้ายนี้นานนัก แต่เมื่อกลับมาตั้งสติได้แล้ว ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นกลับเอ่ยปากอย่างเย็นชา
“โฮะโฮะ ฝันไปเถอะ!”
ราชันปีศาจหั่วอวิ๋นแสยะยิ้ม เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะยอมเข้าไปยังเส้นทางเคลื่อนย้ายก่อน เนื่องจากเขาคิดแผนการที่ยอดเยี่ยมที่จะจัดการซูเฟยหยิ่งได้แล้ว!
……………………………..
แปลโดย คั่นหนังสือ