ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปลำดับขั้นตอนในการสมัครเป็นนักผจญภัยที่กิลนี้เป็นดังนี้ เราจ่ายเงินค่าสมัคร -> ได้รับบัตรยืนยันตน -> ทางกิลอธิบายเกี่ยวกับเรื่องต่างๆภายในกิล คือว่านะ ลำดับมันสลับกันแปลกๆไหม ปกติแล้วมันควรจะอธิบายกันก่อนแล้วค่อยจ่ายเงินรับบัตรใม่ใช่หรือยังไงกัน
“….ที่จริงทางเรามอบบัตรให้นายไปก่อนก็เพราะพวกนายมากับคุณทหารยามนะสิ เข้าใจไว้ซะด้วยหละ แต่ไม่ต้องห่วง ถ้าเกิดทางกิลตรวจสอบแล้วพบว่านายไม่เหมาะสมจะเป็นนักผจญภัย ทางเราจะยึดบัตรของพวกนายและจับโยนออกไปนอกเมืองเอง”
“จริงดิ โหดสุดๆเลยนะนั่น!”
“อ้อ และก็ขอโทดที ทางเราไม่มีนโยบายคืนเงินให้หรอกนะ”
“นั่นยิ่งโหดเข้าไปใหญ่ ขี้เหนียวชะมัดเลยแฮะ!!”
“อยากจะบอกว่า ตอนนี้เราก็กำลังประเมิณคุณสมบัติของนายอยู่หละ”
“โอ๊ะโอ๋ ฮ่ะๆๆๆ ผมล้อเล่นหนะ ตลกใช่ไหมหละ ฮ่ะๆๆ ทางกิลนี่ดูแลผู้สมัครได้ดีสุดๆเลยนะครับ ผมรู้สึกอุ่นใจยังกับนอนกระดิกขาอยู่ในบ้านตัวเองยังไงยังงั้นเลยนะเนี่ย”
“เข้าใจอะไรง่ายๆแบบนั้นก็ดีแล้วหละ”
แม่คุณพนักงานต้อนรับนี่รับมือยากจริงๆแฮะ หลังจากนั้นพวกผมก็ถูกพามาอีกห้องนึงเพื่อสอบสัมภาษณ์ คุณพนักงานต้อนรับอธิบายขั้นตอนคร่าวๆระหว่างที่พาพวกผมเดินไป ไม่ต้องสงสัยเลย เธอใช้ [เครื่องจับเท็จ] แหงแซะ เอาเป็นว่าคงต้องตอบคำถามแบบระวังตัวกันสุดๆเลยหละนะ
“งั้นมาเริ่มสัมภาษณ์กันเลย…เมืองเกิดของพวกนายสองคน?”
“อ่า…ก็..คำถามนี้ผมตอบไม่ได้แฮะ คือว่าผมไม่ทราบจริงๆ”
“ดิฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ….”
คือผมไม่รู้จริงๆว่าสำหรับที่นี่จะเรียกประเทศญี่ปุ่นที่อยู่ต่างโลกกันว่าอะไรหนะสิ
“….พวกนายถนัดสู้แบบไหน? ไม่ต้องห่วงนะ คำตอบนี้จะไม่มีผลต่อการเลือกอาชีพสายต่อสู้ของพวกนายหรอกนะ ลองอธิบายสิ่งที่นายถนัดหรือมีประสบการณ์ในการต่อสู้จริงมาหน่อยสิ”
“ผมไม่เคยมีประสบการณ์ในการต่อสู้กับใครเลย ผมกะว่าจะอยู่แนวหลังอะนะ คิดว่าคงจะเป็นสายที่ใช้เวทย์หรืออะไรประมาณนั้น”
“ดิฉันถนัดใช้ร่างกายเข้าแลกค่ะ จะโดนรุมอัดหรือย่ำยียังไงก็โอเคทั้งนั้นเลยนะคะ”
เอิ่มมม..คุณหนู’มีท’ครับ ไอ้ที่พูดนั่นมันหมายความว่ายังไงหรอครับ? แล้วทำไมต้องทำหน้าดีใจขนาดนั้นตอนที่พูดว่า โดนรุมอัดหรือย่ำยีด้วยคร๊าบบบบ!!? ผมตอบไปว่าจะเป็นจอมเวท สงสสัยจะต้องซื้อคัมภีเวทมนต์มาเรียนบ้างซะหน่อยแล้ว
“ทำไมถึงอยากมาเป็นนักผจญภัย?”
“เพื่อชีวิตที่สุขสบายกว่าเดิม”
“เพราะนายท่านบอกให้เป็นค่ะ”
คือผมหมายถึงชีวิตที่ได้นอนโดยที่ไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรเลยหนะ ไม่ได้หมายถึงเงินทองชื่อเสียงอะไรหรอกนะ
“…ขอบคุณสำหรับคำตอบ ต่อไปเรื่องประวัติอาชญากรรม พวกนายมีเรื่องอะไรที่ไม่สามารถบอกใครได้ไหม? หรือว่ามีชื่อจริงที่ปิดบังอยู่หรือป่าว? ถ้าชื่อที่ลงทะเบียนเป็นฉายาหละก็ กรุณาบอกชื่อจริงกับทางเราด้วย ”
“นั่นหนะชื่อจริงของผมเลยแหละ สำหรับเรื่องที่ไม่สามารถบอกใครได้….เธออยากจะฟังเรื่องรสนิยมส่วนตัวของผมไหมหละ? หึหึหึ…”
“เรื่องชื่อจริงนั้น ดิฉันไม่รู้ค่ะ เพราะจำอะไรไม่ได้เลย…”
คุณพนักงานต้อนรับจ้องเขม็งมาที่ผมด้วยสายตาที่ไม่ไว้ใจสุดๆหลังจากได้ยินคำตอบของผม สายตาของเธอมันเหมือนกับว่ากำลังมองคนโรคจิตที่แสนจะลามกหรืออะไรประมาณนั้น หรือว่าเธอจะจับได้ที่ผมแอบมองลอดใต้โต๊ะเพื่อประเมินเท้าของเธอกันนะ นี่ผมถูกจับได้หรอเนี่ย!? หระ..หรือว่าไอ้เครื่องจับเท็จมันจะเทพขนาดที่อ่านใจได้เลยหรือป่าวนะ แย่หละสิ
“…มีความเห็นยังไงกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ? กรุณาตอบมาตามตรงด้วย”
“อ่า…ก็น่ารักดี”
“ดิฉันไม่ยอมแพ้แน่นอนค่ะ!!”
เห…ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ไอ้คำถามนี้มันจำเป็นสำหรับการเป็นนักผจญภัยด้วยเรอะ ทำยังกับว่านี่เป็นการนัดบอด หรือการดูตัวหาคู่ยังงั้นแหละ แต่ว่านะ หน้าอกของคุณพนักงานต้อนรับนี่สวยดีเหมือนกันแฮะ สงสัยจริงว่าคำตอบที่ผมตอบไปมันจะโอเคไหมนะ ว่าแต่’มีท’ ไอ้คำตอบที่ว่า ดิฉันไม่ยอมแพ้แน่นอน นั่นมันหมายถึงอะไร หมายถึง’โรคุโกะ’หรอ? พี่พวกเธอทะเลาะอะไรกันหรือป่าวเนี่ย?
“เอาหละ ขอบคุณมาก ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรนะ ยินดีด้วยกับทั้งคู่ พวกนายผ่านเป็นนักผจญภัยอย่างเป็นทางการแล้วหละ”
“โอ้…ขอบคุณนะ”
“ต่อไป ชั้นจะอธิบายเกี่ยวกับเรื่องต่างๆของกิลนักผจญภัยหละนะ”
ไอ้คำถามพวกนั้นมันเพื่ออะไรกันฟระ แต่ช่างมันเถอะ ไม่มีปัญหาอะไรก็ดีแล้ว เท่าที่ฟังจากที่คุณพนักงานต้อนรับอธิบาย ระดับที่สูงสุดของนักผจญภัยคือระดับ S และไล่เรียงลงไปเป็น A, B ลงไปเรื่อยๆจนถึง G การเลื่อนระดับนั้นทำเก็บแต้มจากการสำเร็จภารกิจของกิล หรือได้รับการประเมินจากทางกิลโดยตรง
เธอบอกว่าการรับภารกิจนั้น ทำได้โดยไปดูที่บอร์ดภารกิจในกิล โดยจะสามารถรับได้แค่ ภารกิจที่เหมาะกับระดับของนักผจญภัยนั้นๆเท่านั้น หลังจากที่เลือกภารกิจที่เหมาะสมได้แล้ว ก็ให้นำใบภารกิจไปยื่นที่เคาเตอร์ และที่สำคัญ ทางกิลนักผจญภัยไม่สนับสนุนการก่ออาชญากรรมในทุกๆกรณี หากว่าถูกจับได้ ทางกิลจะถือว่าบัตรยืนยันตนนั้นๆเป็นโมฆะและจะถูกยึดคืน นอกจากนั้นรางวัลของภารกิจก็จะโดนยึดคืนอีกด้วย
“โอเค..เข้าใจหละ ว่าแต่มีอะไรที่ผมต้องระวังบ้าง ระหว่างที่อยู่ในเมืองนี้?”
“….ถ้าเป็นไปได้ อย่าไปใกล้เขตสลัมที่อยู่ด้านนอกเมืองทางทิศใต้ แถวนั้นไม่ปลอดภัยนักหรอกนะ มีทาสอยู่จำนวนมาก และพวกทาสเหล่านั้นก็มีชีวิตที่ยากไร้มากๆ ดังนั้นแถวๆนั้นเลยมีการก่ออาชญากรรมกันอยู่บ่อยครั้ง”
โอ้ ทาสในโลกนี้นี่ถูกทารุณกันโหดสุดๆเลยสินะ ว่าแต่’มีท’ก็เป็นหนึ่งในนั้นสินะ ทั้งๆที่ยังเด็กขนาดนี้แท้ๆ….
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะ…”
ถึงแม้ผมไม่คิดจะทำตามและยังคิดจะแหกกฏถ้ามีโอกาส แต่ผมก็ตอบเธอไปแบบนั้น จากสายตาเธอที่จ้องมองมา ถึงผมจะไม่พูดแต่ดูเหมือนคุณพนักงานต้อนรับจะมั่นใจว่าผมจะต้องก่อเรื่องแหงมๆ
ที่มา: