ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ดันเจี้ยนแบทเทิ้ลคือ…..?”
“คือการที่ต่างฝ่ายต่างบุกเข้าไปยังดันเจี้ยนของอีกฝ่ายค่ะ ระหว่างที่กำลังแบทเทิ้ลกัน ทั้งสองดันเจี้ยนจะเชื่อมต่อกันด้วยประตูมิติ พอเชื่อมต่อกันเรา เราก็ส่งกองทัพของแต่ละฝ่ายเข้าไปบุกดันเจี้ยนของคู่ต่อสู้ ฝ่ายใดก็ตามที่ไปแตะแกนกลางดันเจี้ยนของอีกฝ่ายได้ก่อนจะเป็นฝ่ายชนะค่ะ”
ถ้าไม่นับเรื่องประตูมิติอะไรนั่น ที่เหลือก็ตรงไปตรงมา เข้าใจได้ง่ายดีแต่ว่านะ ดันเจี้ยนสุดแกร่งจากเมืองหลวงของอาณาจักรอย่าง [เขาวงกตสีขาว] จะมาสู้กับดันเจี้ยนมือใหม่ ที่มีแค่ก็อบลินโผล่มาอย่าง[ถ้ำธรรมดาๆ] เนี่ยนะ จะว่าไป อย่าไปเรียกว่าดันเจี้ยนเลย
ตอนนี้ ที่นี่ก็เหมือนกับ แลนมาร์ค สำหรับนักผจญภัยมือใหม่ที่จะมาทัวร์ชมดันเจี้ยน เพื่อที่จะได้ยลโฉมแกนกลางดันเจี้ยนของจริงซะมากกว่าแบบนี้โอกาสชนะของทางนี้มันน้อยกว่า 0.0000001% อีกนะครับเนี่ย
“แหมๆ แน่นอนค่ะ ว่าทางดิชั้นจะออมมือให้ ดันเจี้ยนของดิชั้นหนะ เป็นดันเจี้ยนระดับสูงมากๆเลยนะคะ ตลอดระยะเวลากว่า 100 ปีที่ผ่านมาเนี่ย ยังไม่มีใครสามารถพิชิตดันเจี้ยนของดิชั้นได้เลยค่ะ มันเป็นดันเจี้ยนขนาดมหึมา ที่มีดันเจี้ยนสาขาย่อยๆแยกออกไปมากมายเลยหละค่ะ”
คุณ’ฮาคุ’ย่อมเข้าใจถึงความแตกต่างระหว่างดันเจี้ยนทั้งสองดี จึงได้ใส่เงื่อนไขเพิ่มเติมขึ้นมา
“….เอางี้นะคะ ทางดิชั้นจะให้คุณเคมะยืม DP จำนวน 100,000 DP เพื่อการเตรียมการค่ะ ส่วนทางดิชั้น ก็จะสร้างดันเจี้ยนใหม่เป็นสาขายย่อย โดยจะใช้ DP จำกัดที่ 100,000 DP เหมือนๆกันดีไหมคะ? ทางนี้จะติดตั้ง แกนกลางดันเจี้ยนปลอมลงไป ถ้าคุณเคมะแตะมันได้ ก็ถือว่าทางฝ่ายคุณเคมะชนะไปเลยค่ะ”
“….DP นี่ สามารถให้ยืมกันได้ด้วยหรือครับ?”
“ได้ค่ะ แล้วก็ ในเมื่อมันคือการแข่งซ้อมมือกันเฉยๆ ไม่ได้จะฆ่ากันจริงๆ ดังนั้น ถ้าคุณเคมะชนะก็ไม่ต้องคืน DP จำนวน 100,000 ที่ยืมไปนะคะ นอกไปจากนั้น ดิชั้นจะให้เพิ่มอีก 100,000 เป็นรางวัลสำหรับชัยชนะอีกด้วยค่ะ”
ดูแล้วเป็นข้อเสนอที่ล่อต่าล่อใจมากเลยนะครับ
“….แล้ว ถ้าเกิดว่าผมแพ้ให้กับคุณฮาคุหละครับ?”
“ทางคุณเคมะจะต้องคืน DP ที่ยืมไปทั้งหมด 100,000 DP ค่ะ….อ๊ะ!!…ไม่ต้องกลัวนะคะ ดิชั้นไม่ได้จะช่มขู่หรือคิดร้ายต่อดันเจี้ยน[ถ้ำธรรมดาๆ]แน่นอนค่ะ ถ้าแพ้หละก็ คุณเคมะจะต้องกลายเป็นนักผจญภัยในดันเจี้ยน [เขาวงกตสีขาว] ของดิชั้นจนกว่าคุณเคมะจะผลิต DP ให้กับดันเจี้ยนของดิชั้นครบ 100,000 DP ค่ะ ระหว่างที่ยังใช้หนี้ไม่หมด คุณเคมะจะต้องมอบสิทธิ์ในการปกป้องดูและคุณน้องหมายเลข 695 ให้กับดิชั้นค่ะ”
ให้ผมไปเป็นนักผจญภัยในดันเจี้ยนยังงั้นหรือ?100,000 DP ในฐานะนักผจญภัย มันต้องใช้เวลานานขนาดไหนกันนะมีอีกเรื่องนึงที่ผมนึกได้ แม้ว่าค่า DP ที่ใช้เสกก็อบลินจะใช้ 20 DP แต่ค่า DP ที่ได้จากการกำจัดก็อบลินในดันเจี้ยนนั้นได้เพียงแค 1 ใน 10 เท่านั้นเอง
นี่แปลว่าผมจะต้องฆ่าก็อบลินจำนวน 50,000 ตัวถึงจะใช้หนี้หมดไม่ใช่หรือไง? หรือไม่ก็ต้องฆ่ามังกรชั้นต่ำซัก 10 ตัวขึ้นไป แบบนั้นต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเลยหรือป่าวะ…ไม่สิ การที่ไปฆ่ามอนสเตอร์ของคุณ’ฮาคุ’แบบนั้น อาจจะไม่ได้นับเป็นการผลิต DP แต่เป็นการทำลายทรัพย์สิน
จนทำให้ยอดหนี้มันเพิ่มขึ้นไปอีกหรือป่าวนะ?แม้กระทั่งไอเทมที่ได้จากดันเจี้ยน ในเมื่อมันเป็นไอเทมที่คุณฮาคุเสกมาเอง การที่ผมเก็บมาแล้วส่งเป็นเครื่องบรรณาการให้ แบบนั้นจะนับเป็น DP หรือป่าวนะเนี่ย?
“…ไอ้การที่จะให้ผมเองผลิต DP ใช้หนี้คืนให้ถึง 100,000 DP นี่มันแบบว่า…ยากเกินไปหน่อยนะครับ..”
“…แหมๆ ดิชั้นไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้นหรอกค่ะ เอาเป็นว่าแค่สังหาร มอนสเตอร์ที่มีราคาเทียบเท่ากับ 100,000 DP แค่นั้นดิชั้นก็ยอมรับได้แล้วค่ะ”
“แต่ผมได้ยินว่า ดันเจี้ยนของคุณฮาคุนั้นแข็งแกร่งมาก ดังนั้นจะต้องเป็นนักผจญภัยที่ระดับสูงถึงจะเข้าไปได้ไม่ใช่หรือไงกันครับ?”
“หุหุหุ ดันเจี้ยนของดิขั้นเองนั้น มีสาขาย่อยเต็มไปหมดเลย มันมีส่วนที่สร้างมาสำหรับนักผจญภัยมือใหม่ด้วยนะคะ ดังนั้น ไม่มีปัญหาแน่นอนค่ะ”
คุณ’ฮาคุ’พูดไปพลางหัวเราะคิกคักไปพลางอย่างร่าเริงดูจากภายนอกแล้วนี่มันคุณหนูสุดสวยที่แสนจะไร้เดียงสาชัดๆแต่ผมต้องคอยย้ำเตือนกับตัวเองว่า ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านั้นคือ แกนกลางดันเจี้ยนที่ไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
“เอาเป็นว่า ระหว่างที่คุณเคมะเป็นนักผจญภัย ถ้าคุณเคมะ เก็บอะไรได้ในดันเจี้ยนของดิชั้น ก็สามารถเก็บของเหล่านั้นไปเป็นของคุณเคมะเองได้เลยนะคะ ไม่ต้องส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการณ์ให้กับดันเจี้ยนของดิชั้นค่ะ เอาแค่ มูลค่าของทั้งหมด รวมกันได้เกิน 100,000 DP แค่นี้ดิชั้นก็ถือว่าใช้หนี้หมดนะคะ แบบนี้ง่ายดีใช่ไหมหละคะ?”
“แบบนั้นมันก็สะดวกดีจริงๆแหละครับ แต่ว่านะ ถ้าเป็นแบบนั้น ทางคุณฮาคุจะได้ประโยชน์อะไรหรือครับ?”
ยกตัวอย่างเช่น ถ้าผมไปเก็บคัมภีเวท [รักษา] ราคา 100,000 DP ได้ แบบนี้ผมก็จะได้คัมภีฟรีๆแถมยังปลดหนี้ได้ในทีเดียวด้วยนะนี่
“จริงๆแล้วการที่จะเอา DP จากคุณเคมะนั้นเป็นแค่ข้ออ้างค่ะ จุดประสงค์ที่แท้จริงของดิชั้นคือตัวของคุณน้องหมายเลข 695 ยังไงหละคะ ระหว่างที่คุณเคมะต้องทำงานใช้หนี้ คุณน้องก็ต้องตกมาอยู่ในการดูแลของดิชั้น ดิชั้นกะว่า จะปิดทางเข้าดันเจี้ยน [ถ้ำธรรมดาๆ] นี่ซะ ไม่ให้ใครเข้ามาได้ จากนั้นก็จะรับตัวคุณน้องมาดูแลที่เมืองหลวงค่ะ ปกติแล้วเด็กคนนั้นจะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอน แต่ถ้าบอกเธอไปว่าเป็นเงื่อนไขจากการแพ้ [ดันเจี้ยนแบทเทิ้ล] หละก็ เธอจะต้องยอมรับค่ะ”
เข้าใจหละ สิ่งที่เธอเล็งอยู่คือการรับเอาตัว’โรคุโกะ’ไปดูแลเองสินะ
“…ยอมรับเงื่อนไขแล้วทำการแข่ง [ดันเจี้ยนแบทเทิ้ล] กับดิชั้นซะเถอะนะคะ นี่เป็นการทดสอบว่า คุณเคมะนั้นมีความสามารถพอทีจะเป็นคนปกป้องดูแลคุณน้องหมายเลช 695 ด้วยค่ะ”
ท่าทางว่าผมคงไม่อาจจะปฏิเสธได้สินะครับเนี่ย
ที่มา: