I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Stunning Edge (绝色锋芒) ตอนที่ 13 ชายชราคนแปลกหน้า

| Stunning Edge (绝色锋芒) | 643 | 2336 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

เบอร์ธเมืองหลวงในยามเช้าตรู่เช่นนี้ ไม่ได้เงียบสงบเลยแม้แต่น้อย ยามลาดตระเวนได้เดินตรวจตาไปทั่วเมืองหลวง และร้านค้ามากมายต่างกำลังจัดเตรียมความพร้อม สำหรับการเปิดให้บริการในเช้าวันใหม่นี้อย่างเร่งรีบ ฝั่งทางเข้าเมืองทางด้านทิศตะวันตกนั้นจะมีเสียงที่ดังเป็นอย่างมาก เพราะที่นั้นเป็นสถานที่ตั่งของสำหนักงานใหญ่ของสมาคมทหารรับจ้างที่ใหญ่ที่ สุดของอัมพารค์แลนด์ ที่นี่ถือได้ว่าเป็นสวรรค์สำหรับเหล่าทหารรับจ้างเลยก็ว่าได้ และนักผจญภัยทั้งหลาย อีกอย่าง ถนนที่อยู่ไม่ไกลออกไปมากนัก ก็มีการจราจรที่หนาแน่นของม้าและรถม้าที่ดูคึกคักเต็มไปหมด ร้านค้าที่หลากหลายเรียงรายกับไปตามเส้นทางของถนน พวกเขารับซื้อสินค้าทั้งหลายจากทหารรับจ้าง แล้วขายมันออกไปในราคาที่มากขึ้น ส่วนทางด้านทิศตะวันตกของเบอร์ธนั้นยังเป็นสถานที่ตั้งของ บ้านประมูล และตลาดทาส ที่ใหญ่ที่สุดอีกด้วย ดังนั้น แน่นอนว่ามันจึงจัดได้ว่าเป็นอีกส่วนหนึ่ง ที่มีชีวิตชีวามากที่สุดของเมือง โดยธรรมชาติแล้ว มักจะมีบุคคลผู้ที่มีฝีมือร้ายกาจซ่อนตัวอยู่ในหมู่ของฝูงชนเหล่านี้ด้วยเช่นกัน

“คุณหนู ท่านมาทำอะไรที่นี่” จีนถามขึ้นด้วยความสงสัย ยามที่เห็นแคลร์นั้นเดินตรงไปที่สมาคมของทหารรับจ้าง

“เพื่อ ลงทะเบียน เป็นทหารรับจ้าง” แคลร์ไม่ได้สนใจที่จะอธิบายอะไรอีก การเป็นทหารรับจ้าง คุณสามารถที่จะทำงานที่เหมาะสมกับระดับความสามารถของคุณได้ และในทางกลับกัน คุณจะได้รับเหรียญทองเป็นผลตอบแทน ในฐานะที่เป็นนักเวทย์ โดยเฉพาะอุปกรณ์เวทย์นั้นจะมีราคาแพงอย่างมาก และที่สำคัญวัสดุของพวกมันยิ่งหายากเข้าไปอีก เพียงเพราะว่าคุณมีเงินไม่ได้หมายความว่าคุณจะสามารถเดินไปยังร้านของ อุปกรณ์เวทย์และจะหาวัสดุที่คุณต้องการได้เลย วัสดุเวทย์ที่เหล่าทหารรับจ้างเหล่านั้นได้เสี่ยงชีวิตของพวกเขากว่าจะได้ มันมา มันจะถูกนำไปประมูลยังบ้านประมูล ราคาของมันย่อมแน่นอนมันว่าจะไม่ธรรมดา แคลร์ไม่ต้องการที่จะขอเงินจากทางบ้านเพื่อที่จะนำมาซื้อวัสดุที่แสนแพง เหล่านี้ จีนมองไปที่ใบหน้าที่แสนจะห่างเหินเย็นชาของแคลร์ เขาไม่ได้พูดอะไรอีก ก่อนจะเดินตามแคลร์ไปยังสมาคมของทหารรับจ้าง

แคลร์นั่งรออยู่อย่างเงียบๆ ในห้องโถงของสมาคมทหารรับจ้าง มองไปที่กำแพงที่เต็มไปด้วยรายละเอียดของภารกิจมากมาย จากหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ทำนั้นมีตั้งแต่การค้นห้าสมุนไพรที่สามารถพบได้บ่อย หรือเพื่อฆ่าสัตว์เวทย์ที่น่ากลัวทั้งหลาย ระดับของภารกิจนั้นมีความแตกต่างกันออกไป จาก f ถึง a และระดับที่สูงขึ้นไปอีก คือ s และแม้กระทั่ง ss พวกมันก็ถูกประกาศไว้บนนั้นด้วยเช่นเดียวกัน แต่ในระดับสูงสุดของความยากลำบากในรายการคือ sss มันกลับว่างเปล่า จนถึงกระทั่งตอนนี้ ภารกิจที่ยากที่สุดไม่เคยปรากฏขึ้นในห้องโถงแห่งนี้มาก่อน ทหารรับจ้างในทุกระดับชั้นได้แบ่งออกเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย พวกเขาจับกลุ่มพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างอย่างออกรส

นี่คือโลกที่แคลร์ไม่คุ้นเคยกับมันมาก่อน

มองหาหญ้าใจสลาย1 ระดับความยาก f ซึ่งเป็นระดับภารกิจที่ต่ำที่สุด สมุนไพรชนิดนี้เติบโตเพียงแค่เหนือทางเข้าของเมืองเบอร์ธเท่านั้นเอง สำหรับทหารรับจ้างใหม่ที่พึ่งจะลงทะเบียนสามารถทำภารกิจระดับนี้เท่านั้น ก็ดี หนึ่งร้อยเหรียญทองย่อมดีกว่าไม่ได้อะไรเลย เมื่อแคลร์กำลังจะบอกให้จีนรับภารกิจที่ว่า เธอก็ได้ยินเสียงหวีดแหลมจากการเป่าปากของใครบางคน แล้วก็มีเสียงดังเข้ามาให้หูของแคลร์ราวกับว่ามันอยู่ใกล้ๆ นี่เอง

“ว่าไง คนสวย เจ้ามาทำอะไรอยู่ทีนี่คนเดียว”

ผมสีบลอนด์เป็นเงางดงามของแคลร์กับดวงตาสีเขียวราวกับหยกเนื้อดี ดูนุ่มนอลบอบบาง หนึ่งในประเภทของใบหน้าที่โดดเด่นเป็นธรรมชาติที่สุด สาวสวยถูกคุกคามในสถานที่เช่นนี้มันก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมชาติอย่างมาก

แคลร์มองไปตามเสียงที่ดังขึ้น ก่อนจะเห็นผู้ชายร่างสูงท่าทีกำยำกำลังหัวเราะในขณะที่เขามุ่งตรงเข้ามาที่เธอ โดยมีเด็กหนุ่มอีกสามคนเดิมตามหลังมาด้วย ผู้ชายที่ดูกำยำที่อยู่ทางด้านหน้าเขาต้องเป็นนักรบอย่างแน่นอน ส่วนเด็กหนุ่มทั้งสามที่อยู่ด้านหลังของเขานั้น มีทั้งนักธนูและนักเวทย์ ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างหันกลับไปสนใจในสิ่งที่พวกเขาได้กระทำอยู่ก่อนหน้า โดยไม่ได้สนใจที่จะมองมาอีก เห็นได้ชัดเจนว่าเหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อนแล้ว ทหารรับจ้างหญิง โดยเฉพาะที่หน้าตาดูดีหน่อย โดยทั่วไปจะมาที่นี่กับเพื่อนทหารรับจ้างด้วยกันทั้งนั้น มันเป็นเรื่องที่โง่เง่าที่ทหารรับจ้างหญิงจะมาในสถานที่แห่งนี้เพียงลำพัง สถานที่ที่ ความดีและความชั่ว ได้ผสมเข้าด้วยกัน

ชายร่างสูงที่ดูกำยำมองแคลร์ขึ้นและลง สำราวจไปทั้งตัวอย่างหื่นกามและสำหรับเด็กหนุ่มที่อยู่ทางด้านหลังของเขา อีกคนมองดูอย่างหมดหนทางที่จะช่วย อีกคนมองดูอย่างไม่แยแส และอีกคนก็มองดูราวกับว่ามันเป็นปกติทั่วไป

“ยอมรับภารกิจซะ” แคลร์พูดขึ้นอย่างรวบรัด

“อ้า เธอก็เป็นทหารรับจ้างอีกคนนี่เอง” หลังจากที่ได้ยิน ชายร่างสูงกำยำก็มีท่าทีที่ดูตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด สาวสวยร่างเล็กคนนี้มาจากกลุ่มไหนกัน

“สาวน้อยคนสวย ทำไมไม่มาเข้าร่วมกล่มทหารรับจ้างของเรา เลือดเหล็ก พวกเราแบ่งผลประโยชน์อย่างเท่าเทียม และถ้ามีเป็นอุปกรณ์เวทย์ที่เหมาะกับระดับความสามารถของเจ้า พวกเราจะให้ความสำคัญและให้มันกับเจ้าเพื่อเอาไปใช้ก่อนได้”

“ไม่จำเป็น ขอบใจ” แคลร์ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี

แต่มันเห็นได้อย่างชัดเจนว่าชายร่างสูงกำยำ ไม่มีความคิดที่จะยอมให้เรื่องนี้จบลงได้ง่ายๆ แต่อย่างใด และตรงกับข้ามเขายังพูดขึ้นอีก

“กลุ่มทหารรับจ้าง เลือดเหล็ก ของเราคือกลุ่มทหารรับจ้างที่ใหญ่เป็นอับดับที่สองของประเทศนี้แล้ว ถ้าเธอมาเข้ากลุ่มกับเรา แน่นอนว่าจะไม่มีใครกล้าปฏิบัติไม่ดีต่อเธออย่างแน่นอน แต่โอ้ใช่ ข้ายังไม่ได้ถามเลย เจ้าทำอาชีพอะไรคนสวย”

แคลร์หันไปมองที่จีนคนที่พึ่งจะลงทะเบียนเสร็จ ก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย

เมื่อชายร่างสูงกำยำเห็นว่าแคลร์ไม่ได้สนใจเขา สายตาของเขานั้นมองตามไปในทิศทางที่แคลร์มองไปในทันที ก่อนจะเห็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดิมตรงเข้ามาหาแคลร์ แล้วใบหน้าของเขาก็แดงขึ้นในทันที ผู้ชายที่อยู่ทางด้านหลังของเขาหัวเราะขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

“แจ็คสัน นี่นายทำเรื่องผิดผลาดที่งี่เง่าแบบนี้อีกแล้ว” เห็นได้ชัดถึงความหมายในคำพูดเหล่านี้ของเขา ชายที่ถูกเรียกว่าแจ็คสันมักจะตามจีบหญิงสาวที่มีคู่อยู่แล้วเสมอ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พอใจ แต่ชายร่างสูงผู้มีท่าทางกำยำก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่า เพียงแค่พูดอย่างอับอายตามหลังของแคลร์ออกมาเท่านั้น

“ในเมื่อเจ้ามีเพื่อนอยู่แล้ว ข้าก็จะไม่ยุ่งกับเจ้าอีก”แคลร์พยักหน้าอย่างไม่แย่แส แล้วชายผู้นั้นและคนของเขาก็เดินจากไปเพื่อรับภารกิจ

“จีนไปรับภารกิจมาด้วย” แคลร์พูดขึ้นในขณะที่ชี้ไปที่ภารกิจในระดับ f คือการหาสมุนไพร ภารกิจนี้ถือเป็นงานที่ง่ายมาก มันไม่กำหนดเวลาหรือปริมาณ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ คนที่เป็นผู้กำหนดภารกิจนี้จะยอมรับในจำนวนของสมุนไพรไม่ว่าจะมากหรือน้อยและตลอดเวลาอีกด้วย ต้นหญ้าใจสลายหนึ่งต้นเท่ากับหนึ่งร้อยเหรียญทอง นั้นหมายความว่ายิ่งคุณสามารถหาสมุนไพรได้มากเท่าไหร่คุณก็จะได้เหรียญทองมากเท่านั้น

“คุณหนู คนพวกนั้นมาหาเรื่องคุณหนูหรือเปล่า” จีนถามขึ้น ใบหน้าของเขานั้นบึ้งตึงยามที่มองตามคนเหล่านั้นที่พึ่งจะเดินออกห่างจากแคลร์ไป

“ไม่ มีอะไร พวกเขาก็แค่ทหารรับจ้างที่เข้ามารับภารกิจก็เท่านั้น อีกอย่าง ถ้าอยู่ข้างนอกเช่นนี้ ไม่ต้องเรียกข้าว่าคุณหนู ให้เรียกแค่ชื่อของข้าก็พอ” แคลร์ตอบในน้ำเสียงที่ต่ำ แม้ว่ากลุ่มของทหารรับจ้างพวกนั้นจะเล่นๆ ไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไร แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรหยาบคายจริงๆ และถึงแม้ว่าสายตาของเขานั้นจะเต็มไปด้วยตัณหายามที่มองมาที่แคลร์อย่างหยาบ คาย แต่เขาก็ไม่ได้ลงมือทำให้สิ่งที่เขาคิด นั้นหมายถึงโดยธรรมาชาติแล้วเขาไม่ได้เป็นคนชั่วร้ายแต่อย่างใด ดังนั้นจึงไม่จำเป็นจะต้องไปทำเรื่องให้มันวุ่นวายและทำเรื่องให้เป็นเรื่อง อีกอย่าง สมาคมทหารรับจ้างก็ไม่อนุญาตให้มีการต่อสู่กันที่นี้ด้วย

“ได้ แคลร์” จีนรู้สึกแปลกใจแต่ก็ตอบรับอย่างคล่องแคล่ว

หลังจากที่ได้รับภารกิจมาแล้ว จีนและแคลร์ต่างก็เดินตรงไปยังประตูเมืองในทันที

ที่หน้าประตูเมืองนั้นต่างเต็มไปด้วยความคึกคักมีชีวิตชีวาไปด้วยกิจกรรมมากมายเป็นประจำอยู่แล้ว ผู้คนต่างเดินทางเข้ามาอย่างต่อเนื่อง และทุกคนต่างจะต้องทำตามระเบียบของที่นี้นั้นก็คือการเสียภาษีทางเข้านั้นเอง ในขณะที่แคลร์และจีนกำลังเดินตรงเข้าไปที่หน้าประตูทางออกของเมือง แคลร์รู้สึกได้ทันทีถึงการเปลี่ยนไปของบรรยากาศทางด้านหลังของเธอ โดยสัญชาตญาณแคลร์เคลื่อนไหลอย่างรวดเร็ว ยกขาอีกข้างของเธอไปยืนติดอยู่กับขาขวาของเธอในทันที และในช่วงเวลาต่อมาก ก็มีเสียงตุ๊บ ดังขึ้น วัตถุที่ไม่รู้ที่มากระทบเข้ากับขาของม้าแคลร์ขึ้นเบาๆ แคลร์หันกลับหลังไปมอง ก่อนจะเห็นชายชราในเสื้อคลุมสีดำ ชายชราผู้นี้กำลังยืนกอดอกเขาอยู่และมองมาที่แคลร์ ถ้าแคลร์ไม่รีบยกขาของเธอให้หลบไปเสียก่อน ชายชราคนนั้นคงกะจะให้มันโดนน่องขาของเธออย่างแน่นอน

จีนจ้องมองไปที่ชายชราในเสื้อคลุมสีดำคนที่เกือบจะจู่โจมมาที่น่องขาของแคลร์ก่อนหน้าแล้ว ก่อนจะขมวดคิ้วของเขาขึ้น กำลังจะพูดบางอย่างออกไป แต่เหมือนว่าชายชราจะชิงตัดหน้าด้วยการเปิดปากพูดขึ้นก่อน และพูดบางคำที่ทำให้จีนถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว

“ทำไมพวกเจ้าถึงได้สะเพร่าอย่างนี้ ถึงได้มาชนเข้ากับผู้อาวุโสอย่างข้าได้ สวรรค์ หรือว่าหนุ่มสาวในสมัยนี้พวกเขาต่างก็รีบร้อนเช่นนี้กันไปหมด ศีลธรรมในที่สาธารณะกำลังจะถดถอยลงไปทุกๆวันแล้ว”

น้ำ เสียงที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจนี้ทำให้ผู้คนที่เดินไปมาต่างก็หยุดก่อนจะหัน มามองกันทั้งนั้น บางก็ซุบซิบนินทา แต่ก็ไม่มีใครที่จะเข้ามาเป็นสื่อกลางในการแก้ไขสถานการณ์นี้แม้แต่คนเดียว ไม่มีใครเสียเวลาที่จะช่วยถ้ามันไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา ยามที่หน้าประตูเฝ้าดูสถานการณ์โดยที่มีความสนใจปรากฏอยู่บนใบหน้าของพวกเขา เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ยกเว้นเสียแต่ว่าทุกอย่างจะเกินขอบเขตจนเกินไป ไม่อย่างนั้นแล้วยามที่รักษาที่หน้าประตูจะไม่ทำอะไรต่อเหตุการณนี้ นอกจากนี้ จีนและแคลร์ต่างสวมใส่เสื้อผ้าที่พบเห็นได้อยู่ทั่วไป และโดยเฉลี่ยแล้วพวกเขาก็ดูเหมือนนักผจญภัย ยามไม่เต็มใจที่จะเสียเวลาในการช่วยพลเรือนเท่าไหร่ แต่ถ้าหากว่าเป็นขุนนางที่กำลังถูกคุกคาม ยามพวกนั้นคงจะมาลากตัวชายชราคนนี้ไปนานแล้ว

ปากของแคลร์กระตุกขึ้นทันที เธอเดินชนเขาอย่างนั้นหรือ เขาเป็นนักต้มตุ๋นหรืออย่างไร ขณะที่แคลร์กำลังคิดสิ่งนี้อยู่ แคลร์ก็มองเห็นแสงสว่างวาบของความฉลาดเฉลียวที่ฉายออกมาจากในตาของชายชราคนนั้น และแล้วเธอก็เปลี่ยนความคิดของเธอทันที เขาไม่ได้มีความโลภสำหรับเรื่องของเงินอยู่ในสายตาของเขาแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่ทำให้แคลร์รู้สึกประหลาดใจมากที่สุด คือชายชราคนนี้กำลังซ่อนพลังอำนาจของอยู่ แม้ว่าภายนอกชายชราผู้นี้จะมองดูราวกับคนแก่เฉื่อยชาทั่วไป เสื้อคลุมสีดำของเขากลับปล่อยลมเวทมนตร์เป็นลูกคลื่นออกมาอยู่เรื่อยๆ แน่นอนที่สุดว่ามันคืออุปกรณ์เวทย์ที่มีราคาที่แสนจะแพง ชายผู้นี้ไม่ได้ธรรมดาสามัญอย่างที่เขาแสดงให้ผู้คนเห็นเลย

“ผู้อาวุโสท่านนี้ ข้าต้องขอโทษด้วย” แคลร์ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงได้มีความรู้สึกที่แรงกล้าเช่นนี้ รู้สึกว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอได้เข้าไปพัวพันกับชายชราผู้นี้แล้วเรื่องทุกอย่างมันจะยิ่งแย่กว่าเดิมอีก ดังนั้นการแก้ไขสถานการณ์ให้คลี่คลายโดยเร็วที่สุดน่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า

“มันเป็นความสะเพร่าของข้าเอง และนี่อาจจะช่วยชดเชยมันให้ท่านได้บ้าง” แคลร์คว้าเอาเหรียญทองสองสามเหรียญที่มีสีเหลืองสดใสออกมาอย่างรวดเร็ว

“ใช่แล้ว อย่างน้อยเจ้าก็ยังมีมารยาทอยู่บ้าง แล้วพวกเจ้ากำลังจะไปที่ไหนกันหรือ”ชายชราไม่ได้รับเงินจากแคลร์ แต่สายตาของนั้นกลับกำลังตรวจสอบแคลร์อยู่

มุมปากของแคลร์กระตุกเล็กน้อยในขณะมองเห็นประกายแสงอันคดเคี้ยวในสายตาของเขา เธอเข้าใจว่าชายชราคนนี้กำลังเพ่งเล็งมาที่เธอ แต่ทำไมกัน

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments