หลังจากที่ ‘เนี้ยอิ้ง’ ได้รับขวดยามาจาก ‘เนี้ยหลี่’ , ‘เนี้ยอิ้ง’ ไม่รีรอที่จะเปิดขวดดูทันที แล้วก็พบว่า ในขวดมันเต็มไปด้วย
 ยาเม็ดบำรุงวิญญาณ, ยาเม็ดผสานวิญญาณ และยาเม็ดเสริมวิญญาณ !! ซึ่งยาทุกเม็ดอาจจะดูมีขนาดเล็ก แต่แน่นอนว่ามันเป็นของจริง
 
‘เนี้ยอิ้ง’สามารถเห็นยาเม็ดเสริมวิญญาณเป็นร้อย ๆ เม็ดอยู่ในขวดนี้ด้วย ! ใคร ๆ ก็รู้ว่าสรรพคุณของยาเม็ดเสริมวิญญาณนั้น ได้ผลดีกว่า ยาเม็ดผสานวิญญาณเป็นสิบเท่า และ ยิ่งไปกว่านั้น เฉพาะตระกูลใหญ่ ๆ เท่านั้นที่จะสามารถหาซื้อยาชนิดนี้ได้ เพราะมันไม่มีขายในตลาดทั่วๆ ไป
 
ร้านประมูลของตระกูลลมหิมะ ตระกูลของเจ้าเมือง เคยนำยาชนิดนี้ออกประมูล ยาเม็ดเสริมวิญญาณ 1 เม็ด สามารถขายได้ด้วยราคา 1,500,000 เหรียญจิตมาร !! ยาชนิดนี้ 100 เม็ดย่อมมีมูลค่าเป็น ร้อยล้านเหรียญจิตมาร !!
 
แค่คิดถึงจำนวนเงินขนาดนี้ ‘เนี้ยอิ้ง’ก็อยากจะเป็นลมแล้ว ไม่ว่าจะรวยขนาดไหน ถ้าไม่มีวิธีการพิเศษมาก ๆ ก็ไม่มีทางที่จะหายาเม็ดเสริมวิญญาณจากในตลาดทั่ว ๆ ไปได้เลย
 

 
“ยาพวกนี้มันแพง ก็เพราะว่ามันเพิ่งออกขายแหละนะ จริง ๆ แล้วสมาคมนักปรุงยา ยังมียาพวกนี้เก็บไว้อีกมากมาย เพราะฉะนั้น ในภายภาคหน้า ราคาของยาจะต้องถูกลงอย่างแน่นอน แล้วยาจำนวนนี้ก็ไม่ได้ถือว่ามากมายอะไร เพื่อการพัฒนาของตระกูลของเรา มันก็เป็นหน้าที่ของพวกเราอยู่แล้ว !”
 
‘เนี้ยหลี่’พูดตรง ๆ
 
ยิ่งได้ยินคำที่ ‘เนี้ยหลี่’ พูด, ‘เนี้ยไฮ้’ ยิ่งรู้สึกหดหู่มากกว่าเดิม, ก่อนหน้านี้เค้าถาม’เนี้ยหลี่’ถึงการแบ่งยาให้ตระกูล แต่’เนี้ยหลี่’ก็ไม่มีท่าทีว่าจะให้มันกับเขาเลย ยิ่งไปกว่านั้น ‘เนี้ยหลี่’ยังขู่อีกว่า ถ้า’เนี้ยไฮ้’จะเอายาไปจากเขา เขาจะฟ้องผู้อำนวยการหยาง ‘เนี้ยหลี่’ดูไม่ได้มีความตั้งใจที่จะมอบมันให้ตระกูลแม้แต่น้อย แต่เมื่อ’เนี้ยอิ้ง’เอ่ยปากขอ ‘เนี้ยหลี่’กลับหยิบยาออกมาให้อย่างมากมาย สิ่งเหล่านี้ทำให้’เนี้ยไฮ้’ที่เป็นถึงหัวหน้าตระกูล รู้สึกไร้ค่าไร้ประโยชน์สิ้นดีหลังจากที่’เนี่ยหลี่’พึ่งจะมอบ ยาเม็ดบำรุงวิญญาณ 5,000 เม็ด, ยาเม็ดผสานวิญญาณ 600 เม็ด, ยาเม็ดเสริมวิญญาณ 100 เม็ด
 
แค่นึกถึงจำนวนยาเม็ดพวกนี้แล้วหัวใจของ’เนี้ยไฮ้’ นั้นเต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว เพราะยาจำนวนมากขนาดนี้ จะเพียงพอให้ทั้งตระกูลบันทึกสวรรค์ใช้ไปได้อีกนานโข !
 

 
“ท่านผู้อาวุโสเก็บมันไว้ให้ดี ๆ ล่ะ เมื่อพวกเรากลับไป ท่านก็แจกยาพวกนี้ให้กับคนในกิ่งตระกูลของเราใช้นะ !”
 
‘เนี้ยหลี่’เตือน ‘เนี้ยอิ้ง’
 
‘เนี้ยอิ้ง’กับ’เนี้ยหลี่’อยู่กิ่งตระกูลเดียวกัน
 
เมื่อได้ยินที่’เนี้ยหลี่’พูด ‘เนี้ยอิ้ง’ก็หายตกใจ ได้ยามาเยอะขนาดนั้น ไม่ตกใจก็แปลกแล้ว แล้วก็รีบเก็บยาทั้งหมดลงในแหวนมิติของเขา ‘เนี้ยอิ้ง’มองไปรอบ ๆ ด้วยความกังวลว่าจะมีคนรู้เกี่ยวกับยาที่ได้มา แต่เมื่อเขารู้ว่าไม่มีใครสังเกตพวกเขาอยู่ จึงรู้สึกสบายใจ
 
เมื่อเขาคิดถึงยาทั้งหลายในแหวนมิติของเขาแล้ว ‘เนี้ยอิ้ง’ก็อดรู้สึกดีใจไม่ได้ ด้วยยาเหล่านี้ มันมากพอที่จะทำให้กิ่งตระกูลของเขาเพิ่มระดับได้ เนื่องจากในตระกูลบันทึกสวรรค์นั้น มีทั้งหมด 8 กิ่งตระกูล โดยปกติแล้ว จะมีปัญหาไม่ลงรอยกันระหว่างกิ่งตระกูลอยู่แล้ว ดังนั้น เขาเองก็ไม่จำเป็นต้องแบ่งยาให้กิ่งตระกูลอื่นแต่อย่างใด
 

 
“เนี้ยหลี่และท่านผู้อาวุโสเนี้ยอิ้ง นี่มันไม่ถูกต้อง ตระกูลบันทึกสวรรค์คือครอบครัวของเรา เราจะเห็นแก่ตัวโดยการไม่สนใจกิ่งตระกูลอื่น ๆ ได้อย่างไร ?”
 
‘เนี้ยไฮ้’พูดอย่างร้อนรน เมื่อเห็นท่าทีของ’เนี้ยหลี่’และ’เนี้ยอิง’ ที่จะไม่แบ่งยาพวกนั้นกับกิ่งตระกูลอื่น ๆ
 
‘เนี้ยหลี่’กับ’เนี้ยอิ้ง’เหลือบมองกันแวบหนึ่ง แล้ว’เนี้ยหลี่’ก็จ้อง’เนี้ยไฮ้’ตีหน้ามึนแล้วพูดว่า
 

 
“ยาพวกนี้เป็นของข้า ข้าจะให้มันกับคนที่ข้าอยากให้ มันผิดตรงไหนล่ะ ? แล้วกิ่งตระกูลของข้าไม่ใช่ส่วนหนึ่งของตระกูลบันทึกสวรรค์งั้นหรือ ? ถ้ากิ่งตระกูลของข้าแข็งแกร่งขึ้น นั่นหมายความว่าตระกูลบันทึกสวรรค์ก็แข็งแกร่งขึ้นด้วยนะ !”
 
 
“เจ้าจะเอาเรื่องนั้นมาเปรียบเทียบกันได้อย่างไร มันควรจะแบ่งยาไปให้ทุกกิ่งตระกูลสิ มันถึงจะได้ผลมากที่สุด !”
 
‘เนี้ยไฮ้’รีบตอบ
 

 
“ด้วยยามากมายที่เจ้ามีนั้นเจ้าควรจะแบ่งให้กับกิ่งตระกูลอื่น ๆ บ้างสิ”
 
ท่ามกลางเหล่าผู้อาวุโสของตระกูลบันทึกสวรรค์นั้น ‘เนี้ยอิ้ง’มีต่ำแหน่งต่ำที่สุด แต่เมื่อ’เนี้ยหลี่’กลับมา เขากลายเป็นผู้อาวุโสคนสำคัญของตระกูล เพราะ’เนี้ยอิ้ง’มักจะปฏิบัติกับผู้อื่นดีเสมอ  แต่ก็เป็นคนที่ค่อนข้างขี้ขลาด
 
ดังนั้นปกติ เขาจึงไม่ได้ต่อสู้เพื่อความต้องการของคนในกิ่งตระกูลของเขามากนัก แต่อย่างไรก็ตามในตอนนี้ ด้วยยาทั้งหมดที่มีอยู่ในมือของเขา เขากล้าที่จะลุกขึ้นสู้ เพื่อกิ่งตระกูลของเขา
 
ยาพวกนี้มีจำนวนมากพอที่จะกำหนดอนาคตของทั้งตระกูลได้เลย !
 

 
“ท่านผู้นำตระกูล’เนี้ยไฮ้’ยาพวกนี้’เนี้ยหลี่’เป็นคนให้ข้ามา ดังนั้นข้าจะมอบมันให้คนที่’เนี้ยหลี่’อยากให้ ข้าไม่สามารถควบคุมได้เองหรอก”
 
‘เนี้ยอิ้ง’พูดด้วยความเคารพ พร้อมกับโยนเรื่องไปให้’เนี้ยหลี่’ เนื่องจากในตอนนี้’เนี้ยหลี่’นั้น มี’หยางซิน’คอยสนับสนุนอยู่ ดังนั้นแล้วเขา’เนี้ยไฮ้’จึงไม่สามารถจะไปรบกวน’เนี้ยหลี่’ได้
 

 
“เจ้าทั้งคู่ ….”
 
‘เนี้ยไฮ้’สบถออกมาอย่างหมดหวัง เจ้าสองคนนี้เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย
 
‘เนี้ยหลี่’เองก็ไม่ได้อยากจะทะเลาะกับ’เนี้ยไฮ้’  สำหรับกิ่งตระกูลอื่น ๆ นั้น จริง ๆ แล้วเขาสามารถจะแบ่งยาให้ได้ เนื่องจากยาที่มีนั้นเยอะมาก กิ่งตระกูลของเขาเองก็ไม่สามารถใช้ได้หมดในเวลาอันสั้นอยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่า เขายังจะได้รับยาพวกนี้มาอีกมากมายในอนาคต ดังนั้น เขาจึงไม่ได้สนใจเรื่องนี้นัก
 

 
“ท่านผู้อาวุโส’เนี้ยอิ้ง’เราจะแบ่งยา สองในห้าส่วน ให้กับตระกูลก็แล้วกัน”
 
‘เนี้ยหลี่’พูดพร้อมกับมองไปที่’เนี้ยอิ้ง’
 

 
“เอ้อ โอเค ! ”
 
‘เนี้ยอิ้ง’ขานรับ พร้อมกับพยักหน้า เขาไม่ใช่คนใจร้ายใจดำขนาดนั้นอยู่แล้ว
 

 
“สามในห้าส่วน !”
 
‘เนี้ยไฮ้’แย้ง
 

 
“แค่สองในห้าส่วนเท่านั้น หากท่านผู้นำตระกูลเนี้ยไฮ้ไม่อยากได้ งั้นก็ลืมมันไปซะ”
 
‘เนี้ยหลี่’พูด
 
ด้วยยาที่เขามีมากมายนั้น แค่สองในห้าส่วนก็มากพอที่จะให้ทั้งตระกูลบันทึกสวรรค์ใช้ไปได้อีกสักพักใหญ่ ๆ เลยทีเดียว
 

 
“เอาแบบนี้ไหม เราจะแบ่งให้กับตระกูลครึ่งหนึ่ง”
 
‘เนี้ยอิ้ง’พูดเป็นการประนีประนอมทั้งสองฝ่าย
 

 
“ท่านผู้อาวุโสช่างฉลาดนัก !! ข้าน้อยเนี้ยไฮ้ขอคารวะ”
 
‘เนี้ยไฮ้’ป้องมือขึ้นทำท่าทางประกอบ
 
ได้ครึ่งหนึ่งก็ดีมากแล้ว จำนวนยานั้นมากกว่าที่เขาจะจินตนาการได้
 

 
“ท่านผู้นำตระกูลเนี้ยไฮ้ หมายความว่าข้านั้นไม่ฉลาดรึ ?”
 
‘เนี้ยหลี่’พูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ย
 

 
“ข้าไม่ได้หมายความอย่างนั้น หลานหลี่เข้าใจผิดแล้ว ข้าต้องขอโทษหลานหลี่ด้วย การที่หลานหลี่สามารถหายาบำรุงมาให้ตระกูลตั้งมากมายขนาดนี้ พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าหลานหลี่มีความเป็นห่วงตระกูลขนาดไหน !”
 
‘เนี้ยไฮ้’รีบขอโทษ’เนี้ยหลี่’ทันที เพราะถ้า’เนี้ยหลี่’โกรธขึ้นมา แล้วเอายาทั้งหมดกลับไป เขาคงจะต้องร้องไห้แน่ ๆ
 
ถ้าพูดให้ถูกแล้ว ในตอนนี้ตำแหน่งผู้นำตระกูลนั้นไม่มีความหมายเลย ต่อหน้า’เนี้ยหลี่’ ถ้า’เนี้ยหลี่’โกรธ ‘เนี้ยไฮ้’ต้องขอโทษทันที ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกหดหู่อยู่บ้างที่ต้องทำแบบนี้ แต่’เนี้ยไฮ้’เองก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะเมื่อคิดถึงยาบำรุงพวกนั้นแล้ว เขาก็ไม่รู้สึกหดหู่อีกต่อไป ยาบำรุงจำนวนนั้น สามารถจะสร้างความเปลี่ยนแปลงที่มากมายให้กับทั้งตระกูลบันทึกสวรรค์ ดังนั้นไม่ว่าเขาจะรู้สึกหดหู่แค่ไหน เขาก็รู้ว่ามันคุ้มค่า
 
‘เนี้ยหลี่’กระแอ่มหนึ่งครั้ง แล้วเบือนหน้าไป
 
เมื่อเห็นฉากแบบนี้ ‘เนี้ยอิ้ง’อดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขัน เพราะในอดีตนั้น เมื่อ’เนี้ยหลี่’เจอกับบรรดาผู้อาวุโสในตระกูล เขามักจะกลัวจนหัวหด ไม่ต้องพูดถึงเวลาเจอ’เนี้ยไฮ้’เลยทีเดียว แต่ในตอนนี้ สถานการณ์กลับพลิกผัน ต่อหน้า’เนี้ยหลี่’นั้น ‘เนี้ยไฮ้’ไม่กล้าแม้แต่จะพูดเสียงดัง และไม่หลงเหลือออร่าของความเป็นผู้นำตระกูลอยู่เลย
 
การประมูลยังคงดำเนินต่อไป หลังจากที่ยาเม็ดผสานวิญญาณทั้ง 10 ชุดได้ถูกซื้อไปโดยตระกูลต่าง ๆ และพ่อค้าต่างๆ โดยสามารถเห็นรอยยิ้มแห่งความปิติ ได้บนใบหน้าของพวกเขาเหล่านั้น
 
ในตอนนี้ ‘เนี้ยไฮ้’ และ’เนี้ยอิ้ง’รู้สึกมีอำนาจเหนือกว่าทุกคนในที่นี้เลยทีเดียว !
 

 
“ประมูลแข่งกันอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อยาเม็ดผสานวิญญาณแค่เพียง 100 เม็ด !”
 
ทั้งห้องประมูลของตระกูลฮงหยูได้ถูกควบคุมให้ได้โควตาเพียง ยาเม็ดบำรุงวิญญาณ 1000 เม็ด และยาเม็ดผสานวิญญาณ 100 เม็ดเท่านั้น
 
แต่ยาเพียงจำนวนเท่านี้ หากเปลี่ยนเป็นเงินล่ะก็มันจะเป็นจำนวนที่คาดไม่ถึงเลยทีเดียว นี่ยังไม่ต้องพูดถึงยาเม็ดเสริมวิญญาณอีก !
 
พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น และรู้สึกเหมือนฝันไป ‘เนี้ยอิ้ง’จับแหวนมิติของเขาเอาไว้อย่างแน่น
 
มันเป็นครั้งแรกที่แหวนมิติของเขาถูกเก็บของที่สามารถกำหนดโชคชะตาเอาไว้ได้
 
เว่อร์ไปไหมลุง !! 555 55.
 
เขารู้สึกไม่สบายใจและกลัวว่าจะโดนปล้น แต่เมื่อเขาเก็บมันเอาไว้ในแหวนมิติแล้ว จึงรู้สึกอุ่นใจได้ ว่ามันจะปลอดภัยอย่างแน่นอน แต่เขาก็ยังอดกังวลไม่ได้อยู่ดี
 
‘เนี้ยไฮ้’ ยืนอยู่ข้าง’เนี้ยอิ้ง’ เหมือนกับผู้คุ้มครอง ถ้ามีใครสักคนกล้าที่จะขโมยยาของพวกเขาไปละก็ ..
 
เขาจะสู้ให้ถึงที่สุดเลยทีเดียว
 
จบตอน…
 
แปลโดย  มินนี่ งิงิ
 
ที่มา: