แม้ว่า’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’จะบอกว่า ให้เขานั้นแสดงความเมตตา แต่เหตุใด’กัวห้วย’จึงจักไม่เข้าใจความหมายที่แฝงเร้นอยู่ข้างใน?
“ข้าเข้าใจแล้ว!”
‘กัวห้วย’ตอบกลับด้วยความเคารพ ดวงตาของเขาจับจ้องไปยัง’เนี่ยลี่’อย่างโหดเหี้ยมหลังจากที่รู้ถึงความหมายที่แฝงอยู่นั้น
เมื่อเทียบกับ’เยี่ยฉง’แล้ว ‘กัวห้วย’นั้นได้รับความไว้วางใจจาก’อาจารย์อี๋เหยียน’มากยิ่งกว่า เพราะ’กัวห้วย’นั้นเป็นลูกศิษย์สายตรงของเขา แม้ว่าเขานั้นจักสั่งให้’กัวห้วย’ไปตาย ‘กัวห้วย’ก็จักไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’แล้ว ‘หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ นั้นก็ตกตะลึงยิ่งนัก ‘กัวห้วย’นั้นอยู่ในระดับชะตาสวรรค์ขั้นเก้าชะตา
แม้ว่า’เนี่ยลี่’นั้นจะผสานเข้ากับจิตอสูรสายเลือดมังกรที่มีระดับการเติบโตในระดับพระเจ้า แต่เขานั้นก็ยังอยู่ระดับชะตาสวรรค์ขั้นสี่ชะตาเท่านั้น เขาจักรับมือกับผู้ที่อยู่ในระดับชะตาสวรรค์ขั้นเก้าชะตาได้อย่างไร ?
นอกจากนี้’กัวห้วย’นั้นยังได้รับการสั่งสอนจาก’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’โดยตรง เขาจักต้องแข็งแกร่งยิ่งกว่าคนที่อยู่ในระดับชะตาสวรรค์ขั้นเก้าชะตาทั่วๆไปเป็นแน่
“เรื่องเช่นนี้ ข้าไม่มีทางให้เกิดขึ้นได้!”
‘หวงอวี้’ตะโกนออกมาอย่างรวดเร็วด้วยเสียงอันดัง
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’นั้นหาได้ที่จะต้องการรู้ความสามารถของ’เนี่ยลี่’เล็กๆน้อยๆแต่อย่างใด แต่เขาต้องการที่จะกำจัด’เนี่ยลี่’โดยที่ไม่เปิดช่องว่างให้รอดเลยแม้แต่น้อย!
‘หวงอวี้’นั้นไม่รู้เลยว่า’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’นั้นตื่นตกใจกับศักยภาพที่มีอยู่ในตัวของ’เนี่ยลี่’ ถ้าหากว่า’ปรมาจารย์เทียนอวิ๋น’นั้นสนใจในตัว’เนี่ยลี่’มากยิ่งไปกว่านี้ ‘ปรมาจารย์เทียนอวิ๋น’จักต้องจดจ่ออยู่กับการชี้แนะ’เนี่ยลี่’และ’ปรมาจารย์เทียนอวิ๋น’จักต้องรู้เรื่องที่เขานั้นบงการให้เยี่ยฉงสังหาร’เนี่ยลี่’ ถ้าหากว่าเขาพลาดโอกาสในคราวนี้ ก็จักไม่มีโอกาสอีกต่อไปแล้ว
ดังนั้นหนทางของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’จึงมีเพียงเท่านี้ แต่’หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’กลับที่จะขัดขวางเขา
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ปลดปล่อยพลังลมปราณอันทรงพลังออกมาเพื่อที่จะกดดัน’หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ เพราะถึงอย่างไร ‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’นั้นก็อยู่ในระดับ วิถีแห่งมังกร
‘หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ถึงแม้ว่าพวกเขาจักไม่พอใจการกระทำของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ แต่เขาก็ไม่อาจที่จะขัดขืน ความห่างชั้นของระดับพลังมันแตกต่างกันมากเกินไป
หลังจากที่ได้เห็นการโต้แย้งของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’กับ’หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ เขากระโดดลงมาจากลานประลอง และสวมใส่เกราะวิเศษระดับหก และพูดจาออกมาอย่างเหยียดหยันว่า
“ข้าขอปฏิเสธการทดสอบนี้ ข้านั้นขอถอนตัว!”
หลังจากได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ นักเรียนในเขตตะวันออกต่างก็ตกตะลึง มีบางคนที่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
จริง ๆแล้วทุกคนต่างก็จับจ้องไปยัง’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’กับ’หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ทั้งสามคนนั้น พวกเขาไม่รู้ว่า’หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’จักโต้แย้งเอาชนะ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ได้หรือไม่ แต่ทว่า’เนี่ยลี่’นั้นกลับเอ่ยคำนั้นออกมาอย่างที่ไม่มีใครคาดคิด
ถูกต้องแล้ว ! กับการต่อสู้ที่รู้อยู่แล้วว่าตนเองนั้นจักต้องถูกสังหาร เหตุใด’เนี่ยลี่’จึงจะปฏิเสธไม่ได้?
เดิมทีมันก็เป็นการทดสอบที่ไม่ได้ยุติธรรมอยู่แล้ว แม้ว่า’เนี่ยลี่’จักปฏิเสธ เขาก็มิได้เสียหน้าแต่อย่างใด ‘หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ก็คงจักไม่ลงโทษเขาเป็นแน่
“อาจารย์อี๋เหยี่ยน ในเมื่อศิษย์ผู้นี้ ปฏิเสธการทดสอบ เรื่องที่ท่านพูดมาก็ลืมมันไปเสียเถิด”
‘หวงอวี้’ได้โอกาสพูดขึ้นมา
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ถึงกับหน้าเสีย ‘เนี่ยลี่’ผู้นี้ช่างกำจัดได้ยากนัก การทดสอบครั้งแรกที่เขาคิดจะยืมมือของ’เยี่ยฉง’ให้สังหาร’เนี่ยลี่’
เขาคิดว่าคงจักไม่มีอะไรมากนัก แต่ใครจะรู้เล่าว่า’เนี่ยลี่’นั้นผสานเข้ากับมังกรวารีสายเลือดบริสุทธิ์ที่มีระดับการเติบโตในระดับพระเจ้า
ทั่วทั้งนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ ผู้ที่ผสานเข้ากับจิตอสูรสายเลือดมังกรมีระดับการเติบโตในระดับพระเจ้ามีเพียงแค่ไม่กี่คน? ถ้าหากว่าเขารู้ว่าเป็นเช่นนั้น จักส่ง’กัวห้วย’ลงไปตั้งแต่แรกเป็นแน่!
ในตอนนี้ที่เขาคิดจะส่ง’กัวห้วย’ลงไป ในการประลองครั้งที่สอง ใครจะคิดเล่าว่า’เนี่ยลี่’นั้นจักขอถอนตัวไปเช่นนี้!
“ถ้าหากต้องการจะให้ข้าไปประลองกับเขาหล่ะก็”
‘เนี่ยลี่’ชี้ไปที่’กัวห้วย’ และพูดต่ออีกว่า
“ต้องให้ข้านั้นสวมใส่ของวิเศษของข้า ท่านยอมที่จะยกเลิกฏที่ห้ามมิให้ข้าสวมใส่ของวิเศษหรือไม่?”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ นักเรียนในเขตตะวันออกต่างก็หันหน้าไปมองกัน พวกเขาได้ยินมาว่า ของวิเศษที่’เนี่ยลี่’สวมใส่อยู่นั้นคือของวิเศษระดับหก!
ถ้าหากว่าเขาสวมใส่ของวิเศษในการประลองหล่ะก็ จักมีผู้ใดที่จะเอาชนะเขาได้อีก!
หากสวมใส่ของวิเศษระดับหกแม้ว่า’เนี่ยลี่’จักยืนเฉยๆให้’กัวห้วย’โจมตี เขาก็ไม่อาจที่จะทะลวงการป้องกันได้ แม้แต่ยอดฝีมือระดับแก่นแท้แห่งสวรรค์ยังไม่อาจที่จะทำได้เลย ไม่ต้องพูดถึงระดับชะตาสวรรค์เลยแม้แต่น้อย
“ถ้าหากว่าข้านั้นไม่อาจที่จะสวมใส่ของวิเศษ ข้าก็จักไม่ขอประลองด้วย อย่างมากข้าก็แค่ออกจากเขตตะวันออกกลับไปยังเขตตะวันตกก็เท่านั้น”
‘เนี่ยลี่’ยักไหล่
หมูที่ตายแล้วย่อมไม่กลัวที่จะถูกน้ำร้อน สำนวนจีนหมายถึง เมื่อรู้ผลไปแล้วก็ไม่กลัวว่าจะต้องเจอกับอะไร
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’ ‘ลู่เพียว’และ’กู้เบ่ย’ ก็ไม่อาจที่จะหยุดหัวเราะได้ ในเมื่อ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ใช้อำนาจในการกดดันผู้อื่น แล้วเหตุใด’เนี่ยลี่’จึงจะปฏิเสธไม่ได้หล่ะ?
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’รู้สึกโกรธยิ่งนัก แต่เขาก็ไม่อาจที่จะทำอะไร’เนี่ยลี่’ได้ เขานั้นจักทำเช่นใดที่จะบังคับให้’เนี่ยลี่’ทำการประลองต่อไปได้?
‘หวงอวี้’และ’หนานเหมียนเทียนไห่’ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เจ้าเด็ก’เนี่ยลี่’ผู้นี้ฉลาดยิ่งนัก ถ้าเขาสามารถที่จะสยบ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ได้ในวันนี้ พวกเขาทั้งสองจักไม่ลงโทษ’เนี่ยลี่’เป็นแน่ เพราะ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’นั้นทำเกินไปนัก
ห่างไปไม่ไกลนัก ‘ซื่อถู เป่ยเอี๋ยน’ หัวเราะออกมา
“ข้าชอบท่าทางของเจ้าเด็กคนนี้ยิ่งนัก หลงเทียนหมิง แม้ว่าเขานั้นจักไร้ซึ่งอำนาจ การที่เจ้านั้นคิดจะจัดการเขา ข้าเกรงว่าคงจะไม่ง่ายดายนักหรอกนะ!”
‘หลงเทียนหมิง’จับจ้องไปยัง’เนี่ยลี่’พร้อมกับหัวเราะ และพูดว่า
“เรื่องนั้นหาได้ยากเย็นไม่ เจ้าเด็กนั่นอาจจะฉลาด แต่ก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ยอดฝีมือย่อมไม่เกี่ยงวิธีการ!”
“ยอดฝีมืองั้นเหรอ”
‘ซื่อถู เป่ยเอี๋ยน’ หัวเราะพร้อมกับพูดต่อว่า
“ต้องอย่างเนี่ยลี่สิ จึงจะเรียกว่าได้ว่ายอดฝีมือ เขาเข้ามายังสถาบันวิญญาณฟ้าแค่เพียงปีเดียวเท่านั้น และยังอยู่ในระดับชะตาสวรรค์ แต่กลับทำให้เจ้าเจ็บช้ำน้ำใจถึงเพียงนี้ หลงเทียนหมิง ข้าคิดว่าเจ้านั้นไม่อาจที่จะจัดการเขาได้เป็นแน่”
‘หลงเทียนหมิง’จ้องไปยัง’ซื่อถู เป่ยเอี๋ยน’ ด้วยท่าทีเฉยเมย ความจริงเจ้าเด็ก’เนี่ยลี่’ผู้นี้ มักจะทำในเรื่องที่ไม่คาดคิด อยู่เป็นประจำ
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’จ้องมองไปที่’เนี่ยลี่’ด้วยสายตาที่เหยียดหยาม และพูดว่า
“เจ้านั้นกลัวที่จักต้องประลองอีกรอบงั้นเหรอ? เจ้านี่ช่างขี้ขลาดยิ่งนัก! คนเช่นเจ้ายังเหมาะสมที่จะเป็นศิษย์ของปรมาจารย์เทียนอวิ๋นอยู่หรือไม่?”
“แล้วจะทำไม? ปรมาจารย์เทียนอวิ๋นนั้นเป็นผู้ที่รับข้าเข้าเป็นศิษย์ หาใช่เพราะความต้องการของอาจารย์อี๋เหยี่ยนไม่ และอาจารย์อี๋เหยี่ยนเองก็รู้ดีว่า ข้านั้นยังอยู่แค่ระดับชะตาสวรรค์ขั้นสี่ชะตา ท่านกลับส่งผู้ที่อยู่ในระดับชะตาสวรรค์ขั้นเก้าชะตามาประลองกับข้า จักไม่เป็นการขี้โกงไปหน่อยหรือ? ในตอนนี้ท่านนั้นอยู่ในระดับ วิถีแห่งมังกร ถ้าหากมีการเตรียมยอดฝีมือระดับเทพสงครามมาให้ท่านสู้ด้วย ถ้าหากว่าท่านสามารถที่จะเอาชนะได้ ข้านั้นก็สามารถที่จะเอาชนะเขาได้เช่นกัน!”
‘เนี่ยลี่’ตอบกลับไปพร้อมกับหัวเราะ
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’เนี่ยลี่’เหล่านักเรียนในเขตตะวันออกก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ
ด้วยเสียงหัวเราะเหล่านี้ ทำให้’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’รู้สึกเสียหน้า เขานั้นเป็นถึงศิษย์ของ’ปรมาจารย์เทียนอวิ๋น’ เขาเคยอยู่อย่างมีเกียรติ เจ้าเด็กคนนี้กลับไม่ไว้หน้าเขาเลยสักนิด ไม่มีผู้ใดที่จะกล่าวเช่นนี้ต่อหน้าเขา แต่ในวันนี้’เนี่ยลี่’กลับทำให้เขานั้นเสียหน้ายิ่งนัก
“ถ้าหากยังต้องการที่จะเล่นอะไรเช่นนี้ ก็เชิญท่านเล่นเองต่อไป ข้านั้นไม่ขอที่จะเล่นด้วย!”
‘เนี่ยลี่’เดินไปหา’กู้เบ่ย’ ‘ลู่เพียว’และพวกของเขา
“เจ้าคิดว่าในเขตตะวันออกนี้ เจ้าจักไปไหนมาไหนตามแต่ใจของเจ้าได้เช่นนั้นหรือ?”
ดวงตาของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’มีประกายแห่งความชั่วร้าย เขาชี้ไปยัง’เนี่ยลี่’ ที่อยู่ห่างออกไปพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
“เมื่อไม่นานมานี้ ข้านั้นได้ทำการสืบข่าวและพบว่า เจ้านั้นเป็นสายของนิกายเทพอสูร แม้ว่าเจ้านั้นจะตบตาปรมาจารย์เทียนอวิ๋นได้ แต่ไม่มีทางที่จะหลุดรอดสายตาของข้าไปได้ ไม่ช้าไม่นานข้าจักเตะเจ้าให้กระเด็นออกไป”
หลังจากที่ทุกคนได้ยินคำพูดของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’ ต่างก็ตกตะลึง
คำใส่ร้ายของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’นี่มันมากเกินไปแล้ว เขาปิดทางหนีของ’เนี่ยลี่’โดยการผลักดันให้เขานั้นไปเสียบไว้ที่ยอดปลายแหลม
“นี่เป็นเหตุผลที่ข้าต้องออกมาทดลอบเนี่ยลี่! และเรานั้นก็เห็นได้ชัดแล้วว่าพฤติกรรมของเขานั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจนว่าเข้ามาเป็นสายของนิกายเทพอสูร ทุกคนก็รู้ดีว่าข้านั้นมีความจงรักภักดีต่อนิกายขนนกศักดิ์สิทธิ์ จึงต้องสั่งสอนให้เขานั้นได้รู้สำนึก”
‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’พูดด้วยความภาคภูมิใจ ว่าเขานั้นต้องการที่จะบอกว่าเขานั้นมีความชอบธรรมที่จะทำ
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ’อาจารย์อี๋เหยี่ยน’
‘กู้เบ่ย’ ‘ลู่เพียว’ ‘หลี่ชิงอวิ๋น’ ก็แสดงความโกรธออกมาทางสีหน้าอย่างเห็นได้ชัด ‘อาจารย์อี๋เหยี่ยน’กล้าที่จะสร้างเรื่องจากความว่างเปล่า นี่เป็นการให้ร้ายกันชัดๆ!…………….
จบตอน
แปลโดย นายมะพร้าว
คลิกเพื่อไปหน้าโฆษณาสนับสนุนเพจ
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป