I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Martial God Asura ตอนที่ 582 – บุตรแห่งจักรพรรดิสงคราม

| Martial God Asura | 2540 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

ในตอนแรกนั้น ชูเฟิง รู้สึกหวาดกลัวต่อพลังที่ส่งออกมาอย่างมาก มันทำให้เขาหวาดกลัวจนถึงก้นบึ้งของหัวใจของเขาอย่างแท้จริง แม้ว่ามันจะมีประตู ที่ถูกล่ามไว้ด้วยโซ่ปิดกั้นเอาไว้ก็ตาม และแม้แต่ที่นี่คือโลกวิญญาณของเขาเองก็ตาม ชูเฟิง ก็ยังไม่กล้าที่จะทำอะไรแม้แต่น้อย

ชูเฟิง พยายามต่อต้านพลังที่แข็งแกร่งนั้นอย่างต่อเนื่อง เขาไม่กล้าที่จะเข้าใกล้ประตูบานนั้นแม้แต่น้อย เพราะเขาหวาดกลัวต่อสิ่งที่อยู่ด้านหลังประตูบานนั้น

แต่ ชูเฟิง ก็พบกับความผิดปกติบางอย่างที่เกิดขึ้น ความแข็งแกร่งที่ส่งออกมานั้น ทรงพลังอย่างมาก หากไม่มีประตูกั้นเอาไว้ล่ะก็ ชูเฟิง ก็ไม่อาจจินตนาการถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้แม้แต่น้อย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้นั้น สิ่งที่ถูกขังอยู่หลังประตูบานนั้น กำลังทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่ผนึกมันเอาไว้ นี่เป็นครั้งแรกที่ ชูเฟิง สามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายอย่างยิ่ง

มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างมาก แม้ว่า ชูเฟิง จะไม่เคยเผชิญหน้ากับมันมาก่อน แต่เขาก็รับรู้มาโดยตลอดถึงการดำรงอยู่ของสิ่งนี้

พลังของมันเปรียบได้กับมหาสมุทรที่ไม่มีจุดสิ้นสุด

เมื่อเทียบกับ ชูเฟิง นั้น ตัวเขาเปรียบได้กับไรฝุ่นเล็กๆ ต่อหน้าพลังขนาดนี้เท่านั้น

ดังนั้น เมื่อเปรียบได้ดังนี้ ชูเฟิง ก็รับรู้ได้ทันทีว่า หากสิ่งที่อยู่ภายในหลังประตูบานนี้ทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่ผนึกมันเอาไว้ได้ออกมา แน่นอนเลยว่าจตัวเขาเองจะต้องตายแน่นอน

“มันคืออสูรวิญญาณจากโลกวิญญาณอสูรฟ้า มันมีลักษณะของความบ้าคลั่งอย่างมาก แม้ว่ามันจะถูกผนึกอยู่ แต่ข้าก็มั่นใจมากว่า มันเป็นอสูรวิญญาณจากโลกวิญญาณอสูรฟ้าแน่นอน”

“สำหรับพลังของมันนั้น ข้าไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่ดูจากการที่มันกำลังทำลายผนึกอยู่ตอนนี้ ข้าก็พอจะเดาได้ลางๆ”

ต้านต้าน กล่าวพลางยิ้มหวาน

“เจ้าเดาว่าเช่นไร !?”

ชูเฟิง กล่าวถามอย่างร้อนรน

“ถ้าวัดตามระดับการบ่มเพาะพลังของมนุษย์นั้น มันก็น่าจะมีพลังขั้นจักรพรรดิสงคราม”

ต้านต้าน กล่าวออกมาราวกับเป็นเรื่องธรรมดา

“อะไรนะ !! จักรพรรดิสงคราม !!”

เมื่อได้ยินคำว่า ‘จักรพรรดิสงคราม’ นั้น ชูเฟิง รู้สึกตกใจอย่างมาก

สิ่งที่มีพลังขั้นจักรพรรดิสงครามถูกผนึกอยู่ภายร่างกายของเขา แม้ว่าเขาจะเคยเข้าสู่สุสานจักรพรรดิมาแล้วก็ตาม แต่เมื่อคิดว่าสิ่งที่แข็งแกร่งเช่นนั้นอยู่ภายในร่างกายของเขา จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะตกตะลึง

“มีอะไรจะต้องกลัว !! มันไม่ใช่ว่าสิ่งนี้ถูกผนึกในร่างกายของเจ้ามาเพียงวันสองวัน หากมันหนีออกมาได้ มันคงหนีไปนานแล้ว เจ้าคงไม่มีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้หรอก”

“เจ้าควรจะรู้ไว้นะ ว่าสิ่งที่กำลังจ้องจะเอาชีวิตเจ้าแข็งแกร่งขนาดไหน หากมันหลุดออกมาได้ ข้าว่า…..สิ่งแรกที่มันจะทำ คือกินเจ้าแน่นอน ฮี่ฮี่”

ต้านต้าน กล่าวออกมา พร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้ายไปที่ ชูเฟิง

“ข้าไม่ได้กลัว ข้าเพียงแค่ตกใจเท่านั้น ข้าไม่เคยคิดเลยว่า สิ่งที่มีพลังขั้นจักรพรรดิสงครามจะถูกผนึกไว้ในโลกวิญญาณของข้า”

ชูเฟิง กล่าวพลางส่ายศรีษะ จากนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างออก เขาจึงกล่าวถามออกไปว่า

“ต้านต้าน ไม่ใบ่ว่าพวกเจ้าทั้งสองมีพลังขั้นจักรพรรดิสงคราม แล้วคนที่ผนึกพวกเจ้าไว้จะมีพลังขั้นจักรพรรดิสงครามด้วยรึ !?”

เมื่อเห็นอาการตกตะลึง ลิ้นจุกปากของ ชูเฟิง นั้น ต้านต้านทก็กระโดดโลดเต้นอย่างชอบอกชอบใจ และกล่าวว่า

“ถูกต้อง !! หากพลังของข้ากลับมาดังเดิม ข้ามีพลังขั้นจักรพรรดิสงคราม แต่จะต่างจากเจ้านั่น ที่ไม่สามารถนับได้ว่ามันมีพลังขั้นจักรพรรดิสงคราม”

“สำหรับพลังของผู้ที่ผนึกข้าไว้ ด้วยความหวาดกลัวของข้า ข้าไม่สามาาถตรวจสอบการบ่มเพาะพลังของเขาได้”

*****เอื้อกก !! *****

ชูเฟิง กลืนน้ำลายคำใหญ่ลงไป หลังจากได้ยินดังนั้น แม้ว่าเขาจะเคยคาดการพลังของ ต้านต้าน ไว้สูงมาก แต่เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้ ช่วยไม่ได้เลยที่เขาจะประหลาดใจ

“ฮึ่ม !! เจ้าบ้านี่ ท่าทีเช่นนี้หมายความว่าเช่นไร !? เจ้าไม่เชื่อว่าข้ามีพลังขั้นจักรพรรดิสงครามซินะ !! ข้าจะบอกให้ ว่าข้าไม่ได้มีเพียงพลังขั้นจักรพรรดิสงครามเท่านั้น แต่ข้ายังเป็นปิศาจที่สามารถฆ่าได้โดยไม่ทันกระพริบตาเลยด้วยซ้ำ !! ข้าขอเตือนเอาไว้ ว่าอย่าทำให้ข้าโกรธจะดีกว่า !!”

เมื่อเห็นท่าทีของ ชูเฟิง นั้น ต้านต้าน ก็กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจอย่างมาก

“ฮ่าๆ แน่นอน !! แน่นอน !! ข้าจะไม่เชื่อท่านเทพธิดาได้เช่นไรล่ะ !!”

เมื่อเห็นว่า ต้านต้าน กำลังไม่พอใจนั้น ชูเฟิง จึงรีบกล่าวออกมา แต่เขาก็ไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ได้

“ไอ้บ้า ชูเฟิง !! รอจนถึงวันที่ข้าเรียกคืนพลังของข้ากลับมาได้ก่อนเถอะ แล้วมาดูกันว่าข้าจะจัดการเจ้ายังไง”

ต้านต้าน กล่าวออกมาด้วสความโกรธ นางเม้มปากแน่น แม่ว่านางจะคิดว่าดูน่ากลัว แต่ในสายตาของ ชูเฟิง ใบหน้าของนางในตอนนี้กลับดูน่ารักเสียมากกว่า

ในขณะเดียวกันนั้น หลังจากที่พยายามทำลานประตูอยู่สองครั้ง คลื่นพลังขั้นจักรพรรดิสงครามก็ค่อยๆ สงบลงไป

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ ต้านต้าน ได้ให้คำอธิบายเอาไว้ว่า อาจเป็นเพราะ ชูเฟิง สามารถเข้าถึงอำนาจพลังวิญญาณสีม่วงได้ จึงทำให้อสูรวิญญาณสัมผัสได้ถึงพลังที่คุ้นเคย มันจึงอาละวาดขึ้น

แต่ ชูเฟิง ก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป เพราะผนึกนี้ไม่สามารถทำลายได้โดยอสูรวิญญาณ ผู้ที่เป็นคนผนึก ต้านต้าน และสร้างโลกวิญญาณของ ชูเฟิง ไว้นั้น ไม่ใช่คนธรรมดาแม้แต่น้อย

เห็นได้ชัดว่า ผู้ที่ทำเช่นนี้ ต้องการให้ ชูเฟิง ได้รับพลังของ ต้านต้าน และอสูรวิญญาณอีกตนหนึ่ง แต่ด้วยระดับพลังของ ชูเฟิง ในตอนนี้ ยังไม่เพียงพอที่จะรวบรวมพลังทั้งหมดเอาไว้ได้

หลังจากนั้น ชูเฟิง ก็ออกจากโลกวิญญาณของเขาด้วยใบหน้าที่สงบนิ่ง เขาสามารถเข้าใจได้ว่า ผู้ที่ผนึก ต้านต้าน และอสูรวิญญาณอีกตนหนึ่งที่แข็งแกร่งอย่างมากเอาไว้ในโลกวิญญาณของเขา นั่นคือ พ่อของเขาเอง

หลังจากกลับมานั้น ในตอนแรกจากการคาดคะเนระดับพลังของ หวงฝู่ ห่าวหยู ที่มีพลังขั้นราชันย์สงคราม เขาเดาพ่อของเขามีพลังขั้นราชันย์สงครามเช่นกัน แต่ในตอนนี้ ความคิดดังกล่าฝได้พังทลายลง เขาพบว่าพ่อของเขาอาจจะมีพลังขั้นจักรพรรดิสงคราม หรือสูงกว่านั้น

และยังเป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นแนวหน้า ยิ่งเมื่อ ชูเฟิง คิดว่าพ่อของเขามีพลังขั้นจักรพรรดิสงครามนั้น เลือดภายในร่างกายของเขายิ่งเดือดพล่านด้วยความภาคภูมิใจ

“ท่านพ่อ แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับท่าน แต่ข้าก็จะค้นหาคำตอบเพื่อไปพบท่านให้ได้ ลูกชายของท่านคนนี้ จะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”

หลังจากกล่าวคำเหล่านี้จบ ชูเฟิง ก็หันหน้ากลับมาที่สัตว์ยักษ์ที่กำลังคุกเข่าอยู่

***** อืมมม *****

ชูเฟิง สะบัดแขนเสื้ออย่างรวดเร็ว พลังออร่าสีม่วงพลันปรากฏออกมาจากร่างกายของเขา มันกำลังก่อต่อขึ้นบนพื้นอย่างรวดเร็ว เขากำลังวางรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งขึ้น

ชูเฟิง ต้องการทำลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณภายในร่างกายของสัตว์ยักษ์ให้เร็วที่สุด แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เขาก็มีความมั่นใจอย่างมสก ว่าเขาสามารถทำลายมันได้ในเวลาอันสั้น

มันไม่ได้มีเหตุผลมากมายนักที่ทำให้เขาเชื่อมั่น มันมีเพียงความคิดเดียว นั่นคือ หากพ่อของเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญขั้นจักรพรรดิสงคราม เขาย่อมเป็น บุตรแห่งจักรพรรดิสงคราม เลือดในกายของเขายิ่งเดือดพล่าน และผลักดันให้เขาก้าวไปข้างหน้า

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments