ตอนที่แล้วตอนต่อไปไม่นานหลังจากนั้นธีโอก็สงบสติได้ เขาเฝ้ามองดูภาพนอกหน้าต่างที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ธีโอดอร์ได้เจอกับเหล่าอันเดทที่อยู่ใกล้กับเขตของมิลเลอร์ บารอนี่ กว่า เขตเทเฮอแรน ถ้าพวกเขาข้ามเนินเขาเล็กๆน้อยๆนี่ไปก็จะเจอกับที่ราบที่ตอนเด็กๆเขาชอบมาวิ่งเล่น
และสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ของเขากับซิลเวียก็คือการฟื้นฟูพลังเวทย์ที่เสียไปในตอนปะทะกับพวกอันเดท แน่นอนว่ามันจะดีที่สุดถ้าไม่พบเจอกันเหตุไม่คาดฝันอีก
กึก! ในตอนนั้น รถก็ได้สั่นสะเทือนเล็กน้อย คิ้วของธีโอได้ยกขมวดขึ้น
‘นี่เป็นเนินเขาที่สี่แล้ว เหลืออีกแค่1’
แม้ธีโอจะฟื้นฟูพลังเวทย์ของเขาด้วยการทำสมาธิ แต่เขาก็ไม่ลืมนับจำนวนเนินเขาที่พวกเขาเคลื่อนที่ผ่าน เขาจำได้ว่ามันมีเนินเขาอยู่5ลูกระหว่างเขตแดนกับมิลเลอร์ บารอนี่
ขณะที่พวกเขาผ่านเนินเขาสุดท้าย ธีโอดอร์ก็ได้ลืมตาขึ้น พลังเวทย์ของเขายังไม่กลับมาแบบสมบูรณ์ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้มันสมบูรณ์เช่นเดิมด้วยสถานการณ์เช่นนี้ ซิลเวียรู้สึกได้ว่าธีโอลืมตาขึ้นจึงลืมตาขึ้นมา
“ธีโอ เราถึงแล้วงั้นหรอ?”
“เกือบแล้ว ซิลเวียออกมาจากรถเมื่อฉันให้สัญญาณนะ ฉันหวังว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ฉันรู้สึกไม่ดีเลย”
“อื้อ สัญญาณ?”
“ฉันจะเคาะหลังคารถ3ครั้ง แบบนี้”
ธีโอเคาะหลังคารถ มีเสียง ตึก ตึก ตึก ดังออกมา
ซิลเวียพยักหน้าอย่างเข้าใจ ธีโอเปิดประตูรถออกไปขณะที่รถกำลังเคลื่อนไหวอยู่
ฟิ้ว!
ลมแรงมาก แรงดันลมของรถม้าที่วิ่งด้วยความเร็วระดับนี้ถ้าธีโอ ตกลงไปเขาต้องบาดเจ็บสาหัสแน่ๆ เขาเกาะรถและปีนขึ้นไปบนหลังคารถอย่างระมัดระวัง
ร่างกายของธีโอไม่สามารถที่จะปรับสมดุลให้ทรงตัวบนหลังคารถได้
เขารีบใช้เวทย์ยึดเกาะ มันเป็นเวทย์ขั้น1 มันจะยึดรองเท้าของเขากับหลังคารถเอาไว้ ธีโอดอร์ได้ยืนขึ้น จากมุมมองเช่นนี้เขาสามารถมองเห็นภาพบางส่วนจากด้านหลังเนินเขาได้ และขณะนั้นท่าทางของเขาก็ได้เปลี่ยนไป
“บ้าเอ้ย!บ้าที่สุด!”
เขามองลงไปที่หลังเนินเขาด้วย ตาเหยี่ยว เขาเห็นควันดำที่โชยขึ้นไปบนท้องฟ้า มันเป็นกลิ่นของซากศพที่พึ่งถูกเผาไหม้ไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อน
เกิดอะไรขึ้นหลังเนินเขานี้?
“คนขับรถ!ไปให้เร็วกว่านี้!” ธีโอตะโกน
“ครับ!ขะ-เข้าใจแล้วครับ!” คนขับตกใจกับเสียงร้องตะโกนของธีโอและตวัดแส้อีกครั้ง รถม้าดูเหมือนกับกำลังกะโดดลงจากเนินเขาที่5ทันที ถ้าธีโอไม่ได้ใช้เวทยยึดเกาะเขาคงตกจากหลังคารถไปแล้ว
อย่างไรก็ตามธีโอไม่สนใจเรื่องนี้ขณะที่จ้องมองไปข้างหน้า สายตาของเขาจ้องมองไปอยู่ที่ทิศทางเดียว เขาตั้งใจว่าเขาจะไม่อ่อนไหวแม้จะเห็นฉากไม่คาดฝันแค่ไหนก็ตาม ในที่สุดเมื่อพวกเขาข้ามเนินเขามา ธีโอก็ได้เห็นการสู้รบเกิดขึ้นบนที่ราบ
ว้ากกก-!
กลุ่มคนกำลังสู้กับเหล่าอันเดท พวกเขาอยู่ห่างออกไปไกล แต่ความร้อนจากสนามก็ยังทำให้เขาแสบผิวหนัง มันไม่ใช่การป้องกันอยู่ฝ่ายเดียว
‘กำลังสู้อยู่?ได้อย่างไร?’
ในฐานะที่เป็นคนที่เกิดและเติบโตในมิลเลอร์ บารอนี่ ธีโอดอร์ มิลเลอร์ ไม่สามารถที่จะเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้ได้เลย เขารู้ว่าไม่มีทหารในบ้านเกิดของเขา บางครั้งจะมีพวกชาวนาที่แต่งตัวเป็นทหารเดินไปรอบๆเมือง แต่แน่นอนว่าไม่มีใครถูกฝึกฝนมาเลย
เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสร้างรูบแบบการต่อสู้เช่นนี้ ในตอนนี้พวกเขาสามารถที่จะจัดการพวกอันเดทได้อย่างเป็นระบบ นอกจากนี้คนที่กำลังต่อสู้ส่วนใหญ่มีใบหน้าที่ดูห้าวหาญอย่างยิ่ง
“…ทหารรับจ้าง” ธีโอพึมพำขณะที่เขาเห็นลักษณะท่าทางของคนกลุ่มนี้ “นอกจากนี้ยังเป็นทหารรับจ้างที่มีทักษะที่ดี?”
มันเป็นเช่นเดียวกับที่ธีโอพูด
ทักษะของทหารรับจ้างกลุ่มนี้ที่กำลังจัดการกับเหล่าอันเดท นั้นค่อนข้างดีเลยทีเดียว พวกเขาตัดขาพวกมันด้วยอาวุธโจมตีระยะปานกลาง และปิดฉากพวกมันด้วยการทุบ
ธีโอไม่คุ้นเคยกับยุทธวิธีการต่อสู้ระยะประชิด แต่การเคลื่อนไหวของทหารรับจ้างนั้นเป็นระบบมาก
เขาไม่รู้ว่าทำไมเหล่าทหารรับจ้างระดับต่ำพวกนี้ถึงปกป้อง มิลเลอร์ บารอนี่ แต่นี่เป็นโอกาสที่ดี พวกอันเดทมัวแต่ต่อสู้อยู่กับทหารรับจ้างและไม่มีความสนใจที่จะไปยังหมู่บ้านของเขา
ธีโอตะโกนให้คนขับรถที่นั่งตัวสั่นว่า “คนขับรถ มุ่งไปข้างหน้าก่อนเลย!”
“ตะ-แต่ ท่านจอมเวทย์…..”
“ไม่ต้องกังวล!ไปเร็ว!”
ขณะที่คนขับรถหยุดรถธีโอก็กระทืบหลังคารถสามครั้ง แล้วธีโอก็กระโดดลงมาจากหลังคารถและตามมาด้วยซิลเวีย หลังจากที่ทั้งสองคนลงมาจากรถก็รีบวิ่งไปทันที คนขับรถม้าก็รีบไปทันที ถ้าคนขับรถไม่ทำเช่นนี้ ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในอันตราย
ทั้งสองคนมองไปที่รถม้าที่วิ่งเข้าหมู่บ้านไป ก่อนจะหันไปที่สนามรบ ทหารรับจ้างยังคงบดขยี้เหล่าอันเดท แต่พวกเขานั้นยังคงมีขีดจำกัด ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่เกินหนึ่งชั่วโมงพวกเขาจะเหนื่อยและหมดแรงในที่สุด
“เราจะเริ่มต้นยังไงดี?”
“ใช่”
จอมเวทย์ทั้งสองคนเรียกพลังเวทย์ออกมาทันทีโดยไม่มีการขัดจังหวะ ตามที่ได้กล่าวมาหลายครั้งแล้ว จอมเวทย์จะทรงพลังมากที่สุดก็ต่อเมื่อพวกเขามีระยะห่างที่ปลอดภัยจากเป้าหมาย
และนอกจากนี้ถ้าธีโอมีเวลา เขาสามารถที่จะเตรียมตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่าคนอื่น
‘จดจำ
‘เปิดช่อง3ช่อง
‘ศรเพลิงสามครั้ง’
มีแสงไฟส่องสว่างไปบนท้องฟ้า! การเกิดขึ้นโดยฉับพลันเช่นนี้ทำให้ทหารรับจ้างรู้สึกงุนงง
“นะ-นั่นมันอะไรกัน?ศรเพลิง?”
“ศรเพลิง?! จอมเวทย์!”
“มิตรหรือศัตรู?บอกพวกเราที!”“ถ้านั่นเป็นศัตรู พวกเราคงตายไปแล้ว ไอโง่!”
ทหารรับจ้างยังคงพูดอยู่แม้จะอยู่ท่ามกลางการสู้รบ พวกเขายังคงตัดหัวของพวกมันด้วยขวาน ขณะที่ปากยังคงพูดไม่หยุด ไม่มีใครที่กลัวเลยแม้จะเห็นศรเพลิงบนท้องฟ้า
1ลมหายใจต่อมาซิลเวียก็ได้ร่ายเวทย์เสร็จสมบูรณ์
“ศรน้ำแข็ง”
การร่ายเวทย์ขั้น2 นั้นเป็นเรื่องง่าย มันใช้เวลาเพียง1ชั่วอึดใจในการรวบรวมความชื้น อย่างไรก็ตามขนาดของพลังเวทย์นั้นมีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเทียบกับตอนที่เธอใช้ในสนามประลอง
พลังเวทย์ของซิลเวียมาถึงวงกลมที่5แล้ว และสัมผัสเวทย์ของเธอนั้นมากกว่าธีโอหลายเท่า นอกเหนือจากศรเพลิงแล้วยังมีศรน้ำแข็งปรากฏอยู่บนท้องฟ้าอีกมากกว่า200ดอก
“….”
“….”
“….”
มีลูกศรอย่างน้อย500ดอกบนท้องฟ้า จำนวนลูกศรนั้นเพียงพอที่จะทำลายกลุ่มทหารรับจ้างได้สองรอบ เหล่าทหารรับจ้างต่างพากันอ้าปากข้างเมี่อเห็นศรเวทย์จำนวนมหาศาล พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าการสู้รบครั้งยิ่งใหญ่จะปรากฏในหมู่บ้านเล็กๆแห่งนี้
หลังจากนั้น ศรเวทย์ก็ได้พุ่งไปที่เป้าหมายอย่างรวดเร็ว
ฟิ้ว!ฉึกๆ!ฟุบ!
มันเหมือนกับฝนที่ตกหนัก ศรน้ำแข็งนั้นแข็งราวกับก้อนหิน เนื้อที่เน่าของอันเดทถูกศรน้ำแข็งกระแทกจนกระดูกบดละเอียด จนไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวร่างกายได้อีกต่อไป
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงศพที่ถูกเผาไหม้จากศรเพลิง เมื่อการโจมตีของพวกเขาทำลายพวกอันเดทไปมากกว่าครึ่ง เหล่าทหารรับจ้างก็ตระหนักได้ว่าพวกเขาไม่ใช่ศัตรูและตะโกนปลุกขวัญกำลังใจ
“เอาละ พวกเขาเป็นพันธมิตร!”
“ขอบคุณท่านจอมเวทย์!”
“เฮ้!ฉันจะซื้อเครื่องดื่มให้คุณ เมื่อมันจบลง ดังนั้นอย่าไปไหนเลยนะ
สนามรบที่เริ่มเสียเปรียบมากขึ้นเรื่อยๆได้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางตรงกันข้ามโดยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวของทั้งสองคน ธีโอและซิลเวีย ทหารรับจ้างต่างพากันถาโถมโจมตีใส่อันเดท และธีโอกับซิลเวียสามารถร่ายเวทย์ได้โดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีอันเดทเข้ามาใกล้พวกเขาเลย
นี่เหมาะสำหรับจอมเวทย์สงครามอย่างมาก มันเป็นตำแหน่งที่มั่นคงอย่างยิ่ง
“บอลเพลิง!”
“ฉันด้วย บอลเพลิง”
ตูมมม!บูมมม!ฟู่!
นี่คือวัฏจักรที่ดีของสนามรบ เหล่าอัศวินจะคอยปกป้องจอมเวทย์และลดการป้องกันของมัน ขณะที่จอมเวทย์จะเป็นผู้ทำลายล้าง นี่คือบทบาทของจอมเวทย์ผู้ครองสนามรบ
***
1ชั่วโมงผ่านไป
“แสงอาทิตย์!ดวงอาทิตย์กำลังขึ้น!”
“พวกมันกำลังจะหนีกลับ!อย่าให้มันรอดไปได้ จัดขบวน!”
เสียงตะโกนของทหารรับจ้างร้องลั่นไปทั่วสนาม
ขณะที่ทหารรับจ้างกล่าว ท้องฟ้าก็ค่อยๆสว่างขึ้น อันเดทนั้นสามารถเคลื่อนที่ได้ภายใต้แสงอาทิตย์ แต่พวกมันจะอ่อนแออย่างมากเว้นแต่จะเป็นพวกอันเดทชั้นสูง
เหล่าอันเดทเริ่มหันหลังและถอยกลับเข้าป่าไป
ธีโอจ้องมองเหล่าอันเดทที่กำลังถอยกลับไปที่ภูเขาแล้วพึมพำ”….ช่วงเวลาที่แล้วร้ายได้จบสิ้นแล้วในตอนนี้”
หลังจากที่เขายืนยันว่าอันเดทได้ถอยกลับไปแล้ว ธีโอก็ปาดเหงื่อของเขาและสงบสติลง พวกเขาใช้พลังเวทย์ไปจำนวนมากจนใกล้จะหมดแรง ใกล้ๆเขา ซิลเวียกำลังนั่งพิงต้นไม้และหอบหายใจอย่างแรง
พวกเขาทิ้งตัวลงกันอย่างหมดแรง
กรี้สสสส!
มีเสียงกรีดร้องที่น่าขนลุกดังเข้ามาในหูของพวกเขา ด้านบนของทหารรับจ้างที่คิดว่าการต่อสู้สิ้นสุดลงแล้วได้ปรากฏมอนสเตอร์ที่มีร่างกายเน่าเปื่อยกำลังบินอยู่
มันคือไวเวิร์นประเภท กูล!
ธีโอดอร์ร้องออกมาขณะที่ตระหนักได้ว่ามันคือตัวอะไร “ไวเวิร์น?!”
ไม่มีแหล่งที่อยู่อาศัยใดๆในบริเวณนี้ และเหล่าอันเดทไม่ได้ถูกสร้างจากมอนสเตอร์บริเวณแถบนี้ ถ้าเป็นเช่นนั้นหมายความว่าเนโครแมนเซอร์ได้ปล่อยเหล่าอันเดทจากที่อื่น แต่แปลกมากทำไมพวกเขาถึงทำเช่นนี้กับหมู่บ้านเล็กๆแบบนี้กัน?
อย่างไรก็ตามเขาไม่มีเวลาให้ขบคิด ไวเวิร์นกู่ร้องและพุ่งมาทางธีโอและซิลเวีย
‘มันเร็วมาก!’
มันเหมือนกับการดิ่งลงมามากกว่าการบิน
พลังการทำลายล้างของมันจะเพิ่มขึ้นตามน้ำหนักของมันเมื่อมันดิ่งลงมา และเห็นได้ชัดว่าถ้าพวกเขาทั้งสองพยายามที่จะหลบเลี่ยงมันก็จะขยับปีกเปลี่ยนทิศทางตามเช่นกัน
พลังที่ไม่สามารถจินตนาการได้ของ ไวเวิร์นกูล จะไม่เพียงแค่ฆ่าพวกเขาทั้งสองคน แต่จะบดขยี้ร่างกายพวกเขาจนละเอียด พวกเขาสามารถป้องกันหรือโจมตีกลับได้แต่พวกเขามีเวลาแค่3วินาทีเท่านั้นในตอนนี้
‘โจมตีมันด้วยBlaze Shell –ไม่ได้ มันช้าเกินไป!’
ไม่มีเวลาให้คิด ธีโอได้ปลดปล่อยทักษะที่เขาได้รับมาเมื่อเร็วๆนี้ทันที
มันคือทักษะ บาเรียป้องกันสามชั้น จากอุปกรณ์เวทย์ ‘กำไลแห่งการป้องกัน’ที่เขาได้รับเป็นรางวัลจากการชนะเลิศ การป้องกันของมันนั้นกล่าวได้ว่าสามารถทนได้แม้กระทั่งเวทย์ขั้น5
อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้ว่ามันจะสามารถต้านทานการโจมตีทางกายภาพของ ไวเวิร์นตัวนี้ได้ไหม
โล่ของทั้งสองคนได้ถูกเรียกออกมาอย่างรวดเร็ว มันจึงมีรูปร่างที่บอบบางและอ่อนแอ เขาทั้งสองคนรู้สึกหมดหวังอย่างยิ่งเมื่อเห็นมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ขณะนั้นมีชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นข้างหน้าพวกเขา
“อะไรกัน?พวกเธอยังเป็นเด็กอยู่เลย”
หลังมือทั้งสองข้างของเขามีรอยสักรูปเหยี่ยว ผู้ชายคนนี้มีผมสีทองและสวมชุดเกราะโทรมๆ นอกจากนี้เขายังมีเครื่องประดับสองชิ้นห้อยลงมาจากเอวของเขา
ชายคนนี้ดูไม่เหมือนกับทหารรับจ้างคนอื่นๆ ขณะนั้นเขาก็ได้ยกดาบขึ้นมา….
ฟุ้บ ฟุ้บ ฟุ้บ!
ไวเวิร์นถูกตัดออกเป็นชิ้นๆทันที
“…เอ๊ะ?” ธีโอดอร์และซิลเวียไม่สามารถแม้แต่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้
มีประกายจากดาบเท่านั้น จากนั้นไวเวิร์นตัวนั้นกระขาดกระจุย สิ่งเดียวที่พวกเขาเห็นคือแขนทั้งสองของชายคนนั้นที่เคลื่อนไหว6ครั้ง สองข้างก็12ครั้ง
นี่เป็นเทคนิคของนักดาบชั้นหนึ่ง
“ในที่สุดฉันก็จัดการตัวน่ารำคาญนี้ได้” ชายคนนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ร่าเริง ขณะที่เตะหัวของไวเวิร์นเล่น จากนั้นเขาก็มองไปที่ธีโอและซิลเวีย “มันไม่เคยลงมาจากท้องฟ้าเลยดังนั้นฉันจึงไม่สามารถที่จะจัดการมันได้ ฉันไม่ทราบว่าพวกเธอเป็นใครหรือมาจากไหน แต่ฉันต้องขอบคุณพวกเธอจริงๆสำหรับความช่วยเหลือ”
ซิลเวียยังคงไม่ฟื้นตัว ดังนั้นธีโอจึงก้าวไปข้างหน้าก่อนที่จะพุดด้วยความสุภาพ “….เราแค่ทำในสิ่งที่จำเป็นเท่านั้น”
ชายที่อยู่ข้างหน้าธีโอนั้นไม่ใช่ทหารรับจ้างธรรมดาๆแน่นอน แม่แต่อัศวินก็ยังไม่สามารถที่จะทำได้เช่นเขา ถ้าธีโอต่อสู้กับชายคนนี้เขาจะกลายเป็นเศษเนื้อก่อนที่เขาจะร่ายเวทย์เสร็จ
ดังนั้นธีโอดอร์จึงตัดสินใจที่จะเปิดเผยตัวตนของพวกเขา “ผมธีโอดอร์ นักสืบที่ถูกส่งมาจาก Magic Society และนี่คือเพื่อนร่วมงานของผมซิลเวีย”
“อ่า สวัสดี” ซิลเวียมองไปที่ภาพนั้นราวกับเธอกลัวและโค้งคำนับเล็กน้อย
ชายคนนั้นยิ้มหั้บท่าทางของซิลเวียที่เขาคิดว่าน่ารักจากนั้นรอยยิ้มก็หายไปบนใบหน้าของเขาทันทีกลายเป็นใบหน้าที่จริงจัง
จากนี้ไปจะไม่มีความรู้สึกส่วนตัวในบทสนทนา
“เอาละฉันจะบอกชื่อของฉัน” ชายคนนั้นพูดขึ้น “พวกเราคือกลุ่มทหารรับจ้าง ‘หมาป่าพเนจร’ หัวหน้าหมู่บ้านแห่งนี้ได้ว่าจ้างพวกเรา ฉันแรนดอร์ฟ เป็นหัวหน้า ฉันขอโทษด้วย แต่ฉันจำเป็นต้องตรวจสอบตัวตนของพวกเธอก่อน”
ปล.เดือดทุกตอนเลย