ตอนที่แล้วตอนต่อไป“ทนต่อไปอีกไม่ไหว ~ โอ้ โอ้ว โอ้วว ~”
ก่อนที่ผมจะถูกเรียกตัวไปที่โลกฝึกสอน ผมกำลังเดินผ่านย่านที่พักอาศัยชั้น60และกำลังร้องเพลงที่ได้ยินจากภาพยนตร์
ดูเหมือนว่ามันเป็นเพลงแนวรักโรแมนติกจากในหนัง แต่เมื่อผมร้องแล้วมันดูตลกมากกว่า
ใครก็ตามที่ได้ฟังพากันบอกให้ผมหยุดร้องทันที ความจริงคือผมแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเหมือนคนหูหนวก
และผมก็ไม่หยุดผมเป็นคนเดียวที่อยู่ที่นี่
ถนนและอาคารที่ว่างเปล่าชวนให้นึกถึงหนังที่แสดงโดย Will Smith ‘I am Legend’
นอกเหนือจากเสียงเท้าและเสียงเพลงก็ไม่มีเสียงอื่นๆเลยความเงียบที่น่าสยดสยอง
อย่างน้อย Will Smith ก็มีสุนัขตัวนึงอยู่กับเขา มันอิจฉามากมันเป็นทางเลือกที่เลวร้ายมากสำหรับผม ในที่สุดก็เป็นภาระที่ผมต้องแบกรับเอาไว้
ตั้งแต่เริ่มแรก ผมก็อยู่คนเดียวมันไม่น่าแปลกใจเลยถ้าผมอยู่คนเดียวในชั้นที่30
แต่กลับกันผมไม่ได้รู้สึกโดดเดี่ยวหรือโศกเศร้าแต่อย่างใด
ลองมองย้อนมาผมเหมือนเพิ่งจะเดินผ่านจุดที่ยากที่ทำให้ผมเกือบตายแต่ตอนนี้ผมไปถึงชั้น 60 ผมไม่สามารถก้าวขึ้นไปได้อีกต่อไป
มันมีความซับซ้อน ได้แต่สรุปอย่างรวดเร็วว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะเคลียร์ชั้นที่ 61 เพียงคนเดียว ไม่ว่าคุณจะใช้เส้นทางไหน
ดูคล้ายกับเกม ‘Portal’ ที่ต้องทำภารกิจร่วมกัน จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำคนเดียว
ผมต้องการคู่หูผมไปผับที่ผมชื่นชอบ
แน่นอนว่าไม่มีบาร์เทนเดอร์หรือลูกค้าคนอื่นๆ
ผมนั่งลงบนที่นั่งปกติและสั่งเครื่องดื่ม
[หักคะแนน 300 คะแนน]
ผมคว้าแก้วที่ปรากฏบนโต๊ะและสะบัดเหรียญออกจากนิ้วหัวแม่มือของผม
“นี่เป็นทิปสำหรับนาย”
เหรียญได้หมุนผ่านอากาศก่อนจะกระแทกพื้นและกลิ้งไปทางอื่น
[รอบที่ 81 จะเริ่มในไม่ช้า]
[เวลาคงเหลือ: 10 นาที]
ในที่สุด!
ทุกครั้งที่เริ่มรอบใหม่ ผู้เล่นจะถูกบังคับให้เข้าสู่ขั้นตอนของโหมดฝึกสอน
เฉพาะผู้ที่อยู่ในย่านที่อยู่อาศัยเท่านั้นที่ไม่สามารถเข้าร่วมได้ และผมก็อยู่ที่นั่นด้วยมีเหตุผลเดียวสำหรับผมที่ซ่อนตัวอยู่ในเขตที่อยู่อาศัยอย่างปลอดภัยเพื่อคาดหวังถึงรอบใหม่ที่จะมาถึง
เมื่อรอบใหม่เริ่มขึ้นจะมีผู้เล่นใหม่เข้ามา ขอให้มีใครสักคนมาเป็นเพื่อนผมเถอะได้โปรด…..
“คอมมูนิตี้ เปิด”
ผมใช้เวลาที่เหลือเพื่อดูในที่หน้าต่าง ‘คอมมูนิตี้’
สิ่งแรกที่ผมเห็นคือ…..
[ความยากระดับ นรก, Forum (1/1)] (ฟอรั่ม คือ กลุ่มที่ใช้พูดคุยกัน)(ขอใช้แทนคำว่า ‘ฟอรั่ม’ เลยนะครับ)
สิ่งนี้มันหมายความว่า ‘ความยากระดับ นรก’ มีผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว และกำลังค้นหาในคอมมูนิตี้อยู่
ผมขยับตาและมองไปที่ช่องฟอรั่มอื่นๆ
แม้ว่าจะเป็นกลุ่มของโหมดนรก แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้เล่นที่อยู่ในนรกจะใช้ได้เท่านั้น ฟอรั่มคือกลุ่มที่ใช้พูดคุยกันเกี่ยวกับความยากในระดับนรกและแสดงให้เห็นถึงผู้รอดชีวิตในระดับนรก[ความยากระดับ ปกติ ,ฟอรั่ม (42/86)]
เยอะจังเลย มันน่าอิจฉาจริงๆ
ในขณะนั้นมีการโพสต์ใหม่ในฟอรั่มนรก
[ลีจุนซุก ชั้น 90: โฮแจฮยอง คุณกำลังรอเด็กใหม่หรอ?]
ลีจุนซุก ที่อยู่ในระดับ ‘ยาก’ ชั้นที่90 ผมได้อยู่กลุ่มเดียวกันผู้เล่นในระดับยากด้วยกัน ผมสนิทสนมกับพวกเขาจากการแชร์เคล็ดลับและวิธียกระดับของทักษะ ผู้ที่อยู่อันดับสูงสุดในระดับ ‘ยาก’ ได้ให้คำแนะนำกับผมเหมือนกัน
ลีจุนซุก เป็นคนที่กำลังบดขยี้ในโลกฝึกสอนนี้ ซึ่งเขามีโอกาสกลับไปสู่โลกความเป็นจริงได้ถ้าเขาก้าวผ่านไปอีก 10 ชั้น
ในโลกฝึกสอนมีตั้งแต่ชั้นที่ 1-100 และเมื่อผู้เล่นขึ้นไปถึงชั้นที่100จะถูกส่งกลับมาโลกแห่งความจริง
ผู้เล่นเหล่านั้นจะมีความแข็งแกร่งเมื่อผ่านการฝึกสอนจะ ‘ถูกปลุก’ และปกป้องโลกจากเหล่ามอนสเตอร์การที่ ‘ถูกปลุก’ ไม่ได้เติบโตขึ้นจากประสบการณ์หรือการฝึก แต่ผ่านการอัพเลเวลเหมือนกับในเกมและพวกเขาไม่สามารถอยู่ได้ถ้าพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น เมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาต้องออกจากโหมดฝึกสอน
พวกเขาจะมีประสบการณ์และมีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น แต่มันก็มีขีดจำกัด (ขอใช้ทับศัพท์คำว่า ‘อัพเลเวล’ ไปเลยนะครับ ให้มันเหมือนอยู่ในเกม)การพัฒนาสกิลและค่าสถานะนั่นจะพัฒนาต่อไปได้
นี่เป็นเหตุผลที่ ลีจุนซุก กำลังบทขยี้โหมดฝึกสอนให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นและออกจากโหมดฝึกสอนนี้ กลับสู่โลกแห่งความจริง
เขาเป็นคนดีมาก หลังจากที่ได้คุยกับเขาแล้วผมอยากจะขอบคุณและอิจฉาเขามากๆ
[ลีโฮแจ ชั้น 60 : ใช่ แต่ผมไม่แน่ใจว่าจะมีใครมามั้ย]
ผมเป็นผู้เล่นที่มาจากรอบแรกสุด ผมมาที่นี่โดยไม่รู้อะไรเลย ผมไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน ผมหลับหูหลับตาเลือกความยากระดับ ‘นรก’
แต่สถานการณ์ผ่านไปเรื่อยๆจนถึงรอบที่15เมื่อมีคนเคลียร์ชั้นที่100และออกจากโหมดฝึกหัดไปได้เพียงไม่กี่คน
มีเพียงคนที่ออกจากโลกใบนี้ไปเท่านั้นที่รู้ถึงการมีอยู่ของโลกใบนี้มันเป็นเรื่องดี ที่ให้ผู้ที่อยู่ในโหมดฝึกสอนสามารถส่งข้อความหาผู้เล่นที่เคลียร์ด่านที่100ไปแล้วได้โดยตรง และช่วยบอกพ่อแม่ ครอบครัวและเพื่อนของพวกเขาว่าไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ว่ายังไงเขาก็มีความหวังที่จะกลับไปสู่โลกแห่งความจริงได้ เมื่อจบโหมดฝึกสอนนี้
ผู้ที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงจะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับโหมดฝึกสอนที่จะสุ่มให้กับผู้เล่นคนอื่น ข้อมูลต่างๆ เช่น การอยู่รอดและสิ่งที่เป็นอันตรายนั่นคือปัญหา
อันตรายจากความยากระดับ ‘นรก’ ถูกเปิดเผย
อัตราการเคลีย์ 0% อัตราการรอดชีวิต 0.01%ใครจะเข้ามา เว้นแต่ว่าพวกนั้นจะเป็นพวกบ้า
หลังจากนั้นจำนวนผู้ที่เข้ามาใหม่ในระดับ ‘นรก’ จึงน้อยลง[ลีจุนซุก ชั้น 90: พี่ชาย ถ้ามีเด็กใหม่เข้ามา คุณต้องการอะไรให้พวกเขาเป็นแบบไหน?]
คำถามที่น่าสนใจ
ทุกครั้งที่ผมหวังกับคนที่มาใหม่ว่าจะเป็นแบบไหน
หืมมมมม….[ลีโฮแจ ชั้น 60: เพศและอายุไม่ค่อยสำคัญหรอก]
พวกเขาจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อเลเวลของพวกเขาอัพขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้หญิง
[ลีโฮแจ ชั้น 60: แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือจิตใจที่เข้มแข็ง]
ผู้ที่เข้าสู่ความยากระดับ ‘นรก’ นั้น 9ใน10 เป็นคนบ้า
ประมาณครึ่งหนึ่งของทั้งหมดเป็นคนที่นอนอยู่ในโรงพยาบาล คือ’คนป่วย’ที่ไม่สามารถนึกคิดได้
แน่นอน อัตราการรอดชีวิตคือ 0%อีกครึ่งหนึ่งเป็นเด็กเสเพลและเด็กนักเรียนที่คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่
อัตรารอดชีวิตของพวกเขาคือ 0.01%จากทั้งหมดมี 3 กลุ่ม ผมเป็นกลุ่มที่คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่ แม้ว่าผมไม่ได้อยู่ในโรงเรียนก็เถอะ บ้าจริง
สุดท้ายเป็นความโชคร้าย ตัวอย่างเช่น คนที่ถูกเรียกตัวมาระหว่างกำลังเล่นรถไฟเหาะตีลังกา คนพวกนั้นกดไปที่ความยากระดับ ‘นรก’ ขณะที่พวกเขากำลังโบกมือกลางอากาศ
แน่นอน อัตราการรอดชีวิตของพวกเขาคือ 0%ถ้าให้ผมจัดอันดับก็คือ โชคร้าย>พวกชอบฮีโร่>พวกเสเพล>พวกคนบ้า
[ลีจุนซุก ชั้น 90: ผมคิดว่าคุณจัดอันดับพวกเสเพลเอาไว้ต่ำไปหน่อยนะครับ หืมมมม… ผมไม่ค่อยเข้าใจ พี่ชาย บอกผมหน่อยว่าทำไม]
ผมเป็นคนใจดีดังนั้นผมจึงคำตอบให้
[ลีโฮแจ ชั้น 60: โหมดนรกเป็นเรื่องที่ยุติธรรมสำหรับทุกคน มีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่ผู้เล่นใหม่จะรอดชีวิตได้ คือการฟังสิ่งที่ผมพูด นั่นแหละ ดังนั้นการจัดอันดับจะสะท้อนให้เห็นถึงคนที่ฟังสิ่งที่ผมพูด]
[ลีโฮแจ ชั้น 60: แต่นั่นไม่ใช่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดนะ ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือ คลาส]
คลาส คลาสสำหรับเกมแนวRPG
เช่น นักรบ จอมเวทย์ นักธนูและนักบวชความจริงคือคลาสที่พูดถึงมีเฉพาะเหล่าผู้เล่น
ถ้าพูดให้ถูกหมายถึงอาวุธที่พวกเขาเลือกเมื่อเข้าสู่โหมดฝึกสอน สไตล์การเล่นของพวกเขาเปลี่ยนไปเมื่อเลือกอาวุธเริ่มต้นพวกเขาสามารถเปลี่ยนอาวุธระหว่างทางได้ แต่ส่วนใหญ่ทำตามสไตล์ของอาวุธของตนเอง
[ลีโฮแจ ชั้น 60: แน่นอน ต้องเป็นนักรบ คือนักดาบโล่ คุณไม่สามารถรอดชีวิตได้ถ้าปราศจากโล่]
[จองกีจุน, ชั้น 51: โฮแจฮยองไม่ใช้โล่นะ]
จองกีจุน เขาเป็นผู้เล่นในระดับ’ยาก’ เหมือนกับลีจุนซุก
[ลีโฮแจ ชั้น 60: แต่ผมใช้มัน ณ ตอนนั้น…]
ทันใดนั้น หัวข้อของบทสนทนาก็กลายเป็นเรื่องราวของการผจญภัยของผม
เวลาที่ผมพูดถึงเรื่องในอดีต ผมนึกถึงวันแรกของโหมดฝึกสอน
การเริ่มต้นในโหมด’นรก’
ไม่ว่าจะมีผู้คนที่อยากรู้อยากเห็นมากแค่ไหนหรือมีคนค้นหาในชุใชนมากแค่ไหน เนื่องจากผู้เล่นใหม่รอบที่ 81 กำลังจะเข้ามา ผู้คนจำนวนมากจึงมารวมตัวกันในฟอรั่มนี้หลังจากนั้นมีชื่อใหม่ที่โพสต์ขึ้นมาในฟอรั่ม
[จุงวอนซิก ชั้น 33: ถ้าอย่างนั้นคุณก็เป็นไอ้ขี้แพ้สินะ? คุณไม่มีทางเคลียร์โหมด’นรก’ได้หรอก ทำไมพวกคุณถึงชอบเขามากนักละ?]
ผมตัวแข็งทันทีที่ได้อ่านคำพูดเหล่านั้น
[โกแดโฮ ชั้น 53: เลิก ๆ ฮ่า เขาอาจจะได้รับบอลที่ส่งเขาให้ไปโหมด’ง่าย’ก็ได้นะ ฮ่า ๆ ๆ ]
โหมดง่าย ที่ระดับ ‘ง่าย’ น่าจะเป็นเพราะพวกเขาเพิ่งจะอยู่โหมดฝึกหัดได้ไม่นาน แต่พวกเขาขึ้นมาถึงชั้นที่ 33 แล้ว ความเร็วในการเคลียร์ของระดับ ‘ง่าย’ นั้นไวมาก
ผมนวดคลายความตึงเครียดที่หลังคอและเขียนต่อไป
[ลีโฮแจ ชั้น 60: ผมจำชื่อคุณได้ ผมไม่รู้ว่าจะใช้เวลากี่ปี แต่เมื่อผมออกไปได้ ผมจะตามหาคุณเป็นคนแรก]
นี่ไม่ใช่คำขู่ธรรมดา เมื่อผมออกไป ผมจะตามหาเขา
แต่เขาไม่เป็นคนแรกอยากที่ผมเขียนไปหรอก
มีอีก7คนที่ผมต้องไปพบก่อนจะไปหาเขาไอ้เด็กเวร จุงวอนซิก ไม่ได้โพสต์ตอบอีกต่อไป
[จองกีจุน ชั้น 51: แล้วแต่คุณเลย ตอนนี้คุณเลเวลเท่าไหร่แล้วเชียว?]
[ลีโฮแจ ชั้น 60: 251]
ข้อความจำนวนมากผุดออกมาหลังจากที่คำตอบถูกพิมพ์ออกมา
[ลีจุนซุก ชั้น 90: 251? พี่ชายเกิน200ไปแล้วหรอ? ทำไมมันสูงขนาดนั้น?]
[โกแดโฮ ชั้น 53: ระดับ 251 ฮ่า ๆ คุณเป็นมนุษย์อยู่อีกหรือ? ]
[ลีวอนอิล ชั้น 17: ฮ่า ๆ คนบ้าก่อนหน้านี้คงฉี่แตกแน่ เจอกับเลเวล 251 ฮ่า ๆ ]
อย่างไรก็ตามนี่คือโลกของโหมดฝึกสอน มันไม่ใช่เกมแห่งความตายที่มุ่งเน้นไปที่การฆ่าคน
เป้าหมายของมันคือเพื่อให้ผู้เล่นได้เติบโต ถ้าคนที่เลือกโหมด ‘นรก’ เป็นความคิดที่ผิด บ้าไปแล้ว!ระบบได้บอกอย่างชัดเจนว่าอันตรายนั้นเพิ่มขึ้นตามความยาก และอัตราการเติบโตและของรางวัลก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
ระบบนั้นเป็นความจริง
หลังจากอ่านความคิดเห็นอื่นๆ ความโกรธของผมก็ลดลงนิดหน่อย
ผมเป็นคนขี้ขลาดและทำตัวเหมือนเด็ก ผมรู้และผมก็จำความรู้สึกไม่พอใจนั้นไว้เสมอ ผมจะไม่มีวันลืม
ผมเปิดบันทึกของระบบและเขียนชื่อจุงวอนซิก[รอบที่ 81 กำลังจะเริ่มขึ้น]
ข้อความระบบที่ผมรอคอย กระพริบขึ้นมา ผมหลับตาลงอย่างเงียบ ๆ
ขอให้มีเด็กใหม่เข้ามาทีเถอะ……..ผมเริ่มอธิษฐาน คล้าย ๆ กับการอธิษฐานเพื่อให้อัพเกรดไอเทมสำเร็จในเกม RPG
ผมรู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรง ด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง ได้โปรด…. ได้โปรด…. ได้โปรด….
ผมลืมตาออกมาช้า ๆ ด้วยความรู้สึกสิ้นหวัง[ระดับ ‘นรก’ ฟอรั่ม (1/2)]
นี่แหละ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!