ตอนที่แล้วตอนต่อไปในขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านสวนอัลฟอร์ดก็กระซิบอะไรบางอย่างกับทหารยามด้านข้างเขา
พวกเขาไม่ได้พูดในภาษาแอนแมค มันทำให้แองเจเล่ขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดอยู่แต่เขาก็ไม่เข้าใจแม้แต่คำเดียว
ทหารยามพยักหน้าตอบก่อนที่จะแยกตัวออกไปจากกลุ่มและเดินไปทางด้านขวาของสวน สวนมีขนาดใหญ่และหลังจากที่เดินประมาณสิบนาทีในที่สุดพวกเขาก็มาถึงทางออก
ในที่สุดแองเจเล่ก็เห็นประตูปราสาทหลังจากที่เดินผ่านบ่อที่ตกแต่งอย่างสวยงาม ประตูเปิดอยู่และด้านข้างทั้งสองข้างมีแม่บ้านและลูกจ้างหลายคนกำลังยืนรอการมาถึงของพวกเขา ข้างนอกมันมืดแต่แองเจเล่สามารถมองเห็นแสงไฟที่มาจากในปราสาทได้
“ท่านพ่อกำลังมองหาข้าหรือ” มีใครบางคนถามจากข้างหลัง
“ลูกชายข้าในที่สุดเจ้าก็มาที่นี่แล้ว!” อัลฟอร์ดร้องตะโกน ครั้งนี้เขามีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนซึ่งแตกต่างจากตอนที่เขากำลังคุยกับไทนอส
มุมของสายตาของแองเจเล่เขาเห็นไทนอสกำลังมองไปที่พี่ชายของเขาอย่างนับถือหลังจากที่ได้ยินเสียงของพี่ชายของเขา อย่างไรก็ตามไทนอสหยุดมองเขาและไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ
ชายหนุ่มผมสีบลอนด์ปรากฏตัวออกมาจากมุมหนึ่งของสวนและเดินตรงไปยังอัลฟอร์ด แองเจเล่มองไปที่ชายคนนั้นแล้วสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง เขากำลังยิ้ม เขามีตาสีฟ้าและมีร่างกายที่สมดุล ชายคนนี้ดูหล่อเหลาและดูเหมือนกับไทนอสแต่ต่างออกไป แองเจเล่สังเกตเห็นดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
การก้าวของชายหนุ่มหนักแน่นและมั่นคง แองเจเล่รู้สึกเหมือนกำลังมองไปที่สิงโตที่กำลังเดินเล่นในดินแดนของตน หลังจากนั้นสีหน้าของเขาก็จริงจังขึ้นเมื่อเขาได้กลิ่นเลือดออกมาจากชายหนุ่ม แองเจเล่ตระหนักได้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนที่รู้วิธีการฆ่า ความเชื่อมั่นที่ออกมาจากดวงตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาคิดว่าสามารถจะทำอะไรก็ได้ เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้เป็นคนที่มีความโหดร้าย เขาไม่มีกลิ่นเลือดแม้แต่น้อยจากมือของเขาจากประสบการณ์ที่ผ่านมา
“นี่เป็นลูกชายอีกคนของข้าฮาร์แลนด์ รี้ด” อัลฟอร์ดแนะนำชายหนุ่มแก่แองเจเล่
“ยินดีที่ได้พบฮาร์แลนด์” แองเจเล่ยิ้มและพยักหน้า
ฮาร์แลนด์ยังคงถือกรรไกรตัดแต่งต้นไม้ด้วยมือของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเรื่องการปรากฏตัวของชายที่มีพลังลึกลับ เขาภูมิใจในพลังของเขา ฮาร์แลนด์เงยหน้าขึ้นมามองแองเจเล่ชั่วครู่ก่อนที่จะพยักหน้าต้อนรับแต่ไม่ได้พูดคำทักทาย อย่างไรก็ตามหลังจากที่เหลือบมองแองเจเล่เป็นครั้งที่สองมันก็ทำให้เขาประหลาดใจ
“ขอโทษด้วย ข้าไม่เคยคิดว่าแขกของพ่อข้าจะเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง” ฮาร์แลนด์กล่าวคำเหล่านี้อย่างช้าๆ เขามองแองเจเล่อีกครู่หนึ่งแล้วสีหน้าของเขาก็เริ่มเคร่งขรึม
“ฮ่าฮ่า เจ้าเยินยอข้า…” แองเจเล่ตอบ เขาไม่เข้าใจคำพูดของฮาร์แลนด์
ฮาร์แลนด์ยื่นกรรไกรตัดแต่งต้นไม้ไปให้คนงานด้านข้างและเดินมาหาแองเจเล่ เขาตั้งใจมองไปที่ดาบของแองเจเล่สักครู่ซึ่งทำให้แองเจเล่คิดว่าฮาร์แลนด์รู้ว่าเขาเป็นอัศวินขั้นสูง
‘ซีโร่ แสดงให้ข้าเห็นข้อมูลของฮาร์แลนด์’ แองเจเล่คิด
[กำลังวิเคราะห์….ฮาร์แลนด์ รี้ด: ความแข็งแกร่ง 8.2 ความว่องไว 6.1 ความอึด 5.8 ข้อมูลทางพันธุกรรม: ไม่รู้ ความเป็นไปได้ที่จะรอดจากการโจมตีของฮาร์แลนด์ภายในระยะ 50 เมตรคือ 48.22%] ซีโร่รายงาน
‘Holy…’ แองเจเล่ตกใจ มันหมายความว่าแองเจเล่จะแพ้ฮาร์แลนด์แม้จะมีความช่วยเหลือจากคาถาของเขา นอกจากนี้ค่าสถานะของเขาก็ยังสูงมาก
‘แกรนด์อัศวิน….นั่นเป็นเหตุผลที่เขาดูมั่นใจมาก’ แองเจเล่คิด เขารู้ว่ามีนักรบที่แข็งแกร่งหลายคนอยู่ที่นี่ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอกับแกรนด์อัศวินที่มีค่าสถานะสูงเช่นนี้
ค่าสถานะของอัศวินขั้นกลางโดยเฉลี่ยแล้วอยู่ระหว่าง 2-3 และอัศวินขั้นสูงมีค่าสถานะที่แตกต่างจากอัศวินขั้นกลาง อย่างไรก็ตามอัศวินขั้นสูงจะมีการระเบิดศักยภาพออกมาที่เพิ่มค่าสถานะให้พวกเขา นี่เป็นเหตุผลที่แองเจเล่กลายเป็นอัศวินขั้นสูง
อย่างไรก็ตามสถานการณ์นั้นต่างกันสำหรับแกรนด์อัศวิน พวกเขาทั้งหมดมีพรสวรรค์และเป็นไปได้สำหรับพวกเขาที่จะมีค่าสถานะสูงมาก เมื่อจัดการกับอัศวินทั่วไปแกรนด์อัศวินสามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างง่ายดายในการต่อสู้เพราะพวกเขามีความแข็งแกร่งและความว่องไวสูงมาก นอกจากนี้แกรนด์อัศวินยังมีความต้านทานสูงต่อการโจมตีกายภาพและพลังของพวกเขาหลังจากที่ระเบิดศักยภาพออกมามันมีมากมาย
แกรนด์อัศวินหนึ่งคนสามารถต่อสู้กับกองทัพทั้งกองทัพและมีเพียงนักธนูและคนที่ใช้หน้าไม้เท่านั้นที่ทำให้พวกเขามีปัญหา พลทหารราบทั่วไปไม่มีโอกาสยืนอยู่ต่อหน้าแกรนด์อัศวิน
ฮาร์แลนด์พบแองเจเล่เป็นครั้งแรกในวันนี้แต่เขาก็เปิดเผยอุบายที่สำคัญของแองเจเล่ พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างและพวกเขามีเครื่องดื่มมากมาย
ไทนอสและอัลฟอร์ดไม่ได้เข้าร่วมการสนทนาของพวกเขา มีเพียงรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา เขากำลังฟังทั้งสองคนพูดเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาแต่ไทนอสก็รู้สึกผิดหวัง เมื่อไทนอสพยายามเข้าร่วมบทสนทนาของพวกเขาฮาร์แลนด์ก็ปฏิเสธเขา
หลังจากที่งานเลี้ยงในตอนกลางคืนผ่านไปฮาร์แลนด์ก็บอกให้คนขับรถม้าขับไปส่งแองเจเล่กลับโดยใช้รถม้าส่วนตัวของเขา เขาพยายามเชิญแองเจเล่ให้ค้างคืนที่ปราสาทแต่แองเจเล่เพียงแค่ยิ้มและปฏิเสธคำเชิญ ฮาร์แลนด์ดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจกับเรื่องนี้เพียงแค่สนใจในการตัดสินใจของแองเจเล่
เมื่อเดินทางกลับแองเจเล่ก็พูดกับทหารยามที่เดินอยู่ข้างรถม้า จากการสนทนาของพวกเขาเขาก็ได้เรียนรู้บางสิ่งเกี่ยวกับฮาร์แลนด์
ฮาร์แลนด์ รี้ดเป็นแกรนด์อัศวินคนเดียวในเมืองเลนน่อนและประชาชนเรียกเขาว่าสิงโตทลาย เขามีใบหน้าอ่อนเยาว์แต่เขาอายุ 30 ปีแล้ว จากสงครามสามครั้งในอาณาจักรเขาได้มีส่วนร่วมทั้งหมด ฮาร์แลนด์ได้รับความสำเร็จมากมายในช่วงสงคราม ต่อจากนั้นกษัตริย์ก็ให้ชื่อเขาว่า’สิงโตแดนตะวันตกเฉียงใต้’และดินแดนที่กว้างพอสมควร ดินแดนที่เขาได้รับมีขนาดเล็กกว่าเมืองเลนน่อนแต่ก็ยังถือว่าเป็นเมืองใหญ่
ฮาร์แลนด์แสดงให้แองเจเล่เห็นความปรารถนาอันดีโดยการให้ยืมรถม้าส่วนตัวของเขา ท่าทางนี้ทำให้แองเจเล่พยายามพิจารณาและคิดถึงสิ่งที่ฮาร์แลนด์ต้องการจากเขา ทั้งสองต่างคิดว่าอีกฝ่ายเป็นภัยคุกคามเว้นแต่ว่าแองเจเล่จะอยู่ข้างฮาร์แลนด์ซึ่งมันเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม แม้ว่าแองเจเล่ปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นแต่ฮาร์แลนด์ก็ไม่ได้ปฏิบัติกับเขาไม่ดี
ฮาร์แลนด์กล่าวถึงเรื่องเงินสำรองมากมายที่เขาค้นพบนอกเมืองและเขาก็อยากจะขยายดินแดนของตน เขาไม่พอใจกับสิ่งที่เขามีดังนั้นเขาจึงต้องการมากขึ้น กับฮาร์แลนด์มันเป็นความเชื่อมั่นสำหรับเขาที่จะได้รับสิ่งอะไรก็ตามที่เขาต้องการถ้าเขาพยายาม
แองเจเล่ตัดสินใจที่จะปักหลักที่นี่ดังนั้นเขาจึงคิดว่ามันเป็นประโยชน์ที่จะเข้าร่วมกับฮาร์แลนด์ ถึงกระนั้นเขาก็ค้นหาประโยชน์จากการทำเช่นนี้
แองเจเล่กลับไปที่ร้านของเขา เขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นเทียยังฝึกกับกิ่งไม้ในสนามหลังบ้าน เธอยังคงฝึกฝนซ้ำๆกับการเคลื่อนไหวพื้นฐานที่แองเจเล่สอนในวันนี้
“พอแล้วเทีย เจ้าไปพักผ่อนให้เพียงพอ อย่ากดดันตัวเองหนักเกินไป มือขวาของเขากำลังฟื้นตัว” แองเจเล่บอกเธอหลังจากที่โยนผ้าเช็ดตัวแห้งไปให้
“เข้าใจแล้วค่ะนายท่าน(ตอนแรกแปลผิด)” เทียตอบ
“เพียงแค่เรียกข้าอาจารย์” แองเจเล่บอกเธอ
“ค่ะอาจารย์!” เทียพูดอย่างกระตือรือร้น เธอเช็ดเหงื่อออกจากร่างกายและเอาถังไปเติมน้ำที่บ่อ เธอทำความสะอาดผ้าเช็ดตัวก่อนที่จะไปหาแองเจเล่
แองเจเล่พบว่าเทียได้ทำความสะอาดห้องทั้งหมดของเขาและแม้กระทั่งการถูพื้น ด้วยเหตุนี้แองเจเล่จึงรู้สึกพอใจกับนักเรียนที่เขารับมา
**************************
เวลาได้ผ่านไป
ส่วนใหญ่แองเจเล่พักอยู่ที่ร้านของเขา เขาฝึกฝน ศึกษา ฝึกฝนทักษะดาบของเขาและพยายามที่จะเรียนรู้ทักษะลับที่เขาได้รับมาก่อนหน้านี้ของงูทรายป่า แองเจเล่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการสอนเทียและเขาก็ไปล่าสัตว์กับฮาร์แลนด์สองครั้ง ความใกล้ชิดนี้ทำให้เขาถูกรับเชิญหลายครั้งเพื่อไปงานเลี้ยงไวน์ส่วนตัว เวลากลางคืนแองเจเล่จะสร้างยาใหม่โดยใช้วัสดุทั้งหมดที่เขาสามารถหาได้ในเมืองนี้ เขาพยายามเพิ่มพูนความรู้ของเขาในการศึกษายา
ฮาร์แลนด์ได้พบม้าที่แองเจเล่เสียไปก่อนหน้านี้และส่งกลับมาให้เขา คนที่ขโมยม้าไปก็ถูกจับกุมและถูกตัดสินประหารชีวิต ซากศพของพวกเขาถูกทิ้งไว้ในป่า
แองเจเล่รู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้มีพรสวรรค์มากนัก เขาต้องใช้เวลานานในการไปถึงพ่อมดฝึกหัดขั้นที่สามดังนั้นเขาจึงค้นหาดอกเกล็ดมังกรและหินฟ้าสพาร์เทม หินฟ้าสพาร์เทมเป็นวัสดุหายากอีกชิ้นซึ่งสามารถช่วยแองเจเล่เพิ่มความสามารถทางจิตและยากที่จะค้นพบ
แม้ว่าแองเจเล่จะไม่ได้คาดหวังว่าจะได้พบกับของทั้งสองเขาก็ยังเก็บข้อมูลทั้งหมดที่เขาพบรอบๆเมือง ถ้าเขาพบหนึ่งในนั้นเส้นทางสู่พ่อมดฝึกหัดขั้นที่สามก็จะง่ายขึ้น
แองเจเล่ยังคงทำสิ่งเหล่านี้ต่อไปอีกสองเดือน
**************************
แคร๊ก
เสียงของถ้วยแก้วแตกเป็นชิ้นๆ แองเจเล่มองอย่างผิดหวังในขณะที่เขานำเศษแก้วที่แตกไปทิ้งถังขยะ ถังขยะเต็มไปด้วยเศษแก้วที่แตก
“อีกแก้วได้แตกแล้ว” แองเจเล่พึมพำ เขาเริ่มคิดขณะที่จ้องไปที่อุปกรณ์บนโต๊ะ โต๊ะของแองเจเล่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 3 เมตร มันเป็นของที่ใหญ่ที่สุดในร้านนี้ อุปกรณ์ปรุงยามีอยู่หลายประเภท อุปกรณ์บนโต๊ะส่วนใหญ่เป็นสีแดงในขณะที่ส่วนที่เหลือเป็นสีใส
“มาตรฐานของอุปกรณ์แย่กว่าที่โรงเรียน ส่วนใหญ่แทบจะไม่สามารถทนกับการทดลองเพียงครั้งเดียวได้” แองเจเล่พูด เขาหยิบถ้วยแก้วใสขึ้นมาอีกใบจากกล่องไม้ใต้โต๊ะ
ด้านล่างเป็นกล่องใส่ของขนาดใหญ่สามกล่องที่ทำมาจากไม้ดำ หนึ่งในนั้นเป็นอุปกรณ์ขณะที่อีกสองกล่องเป็นสมุนไพร แองเจเล่ได้แยกเป็นสมุนไพรสดและสมุนไพรแห้งออกเป็นสองกล่อง