ตอนที่แล้วตอนต่อไป(ร้านอาหาร ซงเหอ บ้านเราเรียกร้านอาหารพวกนี้ว่า ร้านอาหารเหลา) เงิน 10 ทองกับการเรียนสกิลระดับ A นั้นมันก็คุ้มอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะไม่เจ๋งเท่ากับสกิล [Wind Blade] ก็เถอะ แต่ทั้งสองสกิลนั้นก็ดีกว่าสกิลดาดๆอย่าง [Combo] กับ [Heal] ตอนนี้ฉันที่กำลังรู้สึกดีกับการได้สองสกิลใหม่มา
เอาล่ะ ก่อนอื่นก็ทดสอบก่อนก็แล้วกัน ฉันยกดาบขึ้นมา ร่ายสกิล [Wind Blade] ทันทีที่ฉันร่าย แขนของฉันก็เริ่มสั่น ก่อนจะมีพลังเข้ามาในดาบ ใช้เวลาถึง 0.2 วินาทีถึงจะสมบูรณ์ และดาบของฉันตอนนี้ก็เหมือนมีสายลมเย็นๆวนอยู่รอบๆ ไหนลองฟันหน่อยสิ
‘เคล้ง’
ฉันฟันหินตรงหน้าฉัน หินโดนฟันลึกลงไปประมาณ 20 ซม. อืม สำหรับเลเวล 1 นั้นเพิ่มพลังโจมตี 3% และถ้าเราฝึกให้ถึงเลเวล 4 แล้ว ก็จะเพิ่มถึง 12% ซึ่งจะทำให้ฉันโจมตีได้แรงมากๆเลยล่ะ เอาล่ะ ต่อไปก็ลองอีกสกิล [Binding Chain] เมื่อฉันใช้ก็มีโซ่ออกมาจับเป้าหมาย
พวกมันเคลื่อนที่เหมือนกับงูเลยแฮะ เอาล่ะ หลังจากที่ทดลองเสร็จแล้วฉันก็พูดได้เต็มปากเลยว่า สกิลทั้งสองนี้ดีมากๆเลย แต่ว่ามันต้องปรับการใช้ให้เหมาะสม แล้วมันจะเป็นสกิลที่โหดมาก ฉันเดินกลับไปหาทหารพลาธิการ
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีสกิลอ่ะไรล่ะนะ ดังนั้นแล้วฉันจะไปเก็บเลเวลสกิลก่อนก็แล้วกัน เพราะถึงแม้ว่าจะเป็นสกิลระดับ 3S มันก็ไม่แข็งแกร่งเมื่อมันมีเลเวลเพียงแค่ 1 ฉันเดินไปด้วยกันกับโบโบ้ประมาณ 10 นาทีก็ไปถึงแผนที่ [Cloudy Swamp] อืม ที่นี่เหมาะสมแก่การเก็บเลเวลแล้วล่ะนะ
ที่นี่มีพวกจระเข้เลเวล 37 อยู่ ค่าสถานะของมันมี
HP 1886
Def 322
ซึ่งไม่มีปัญหา ฉันวิ่งลุยน้ำเข้าไปโจมตีเจ้าจระเข้ด้วยสกิล [Combo Lv4] สร้างความเสียหายติดต่อกัน 3 ครั้ง
“367!”
“335!”
“352!”
เจ้าจระเข้ร้องรั่น เพราะมันเสีย HP ไปมากกว่าครึ่งในการโจมตีครั้งเดียวของฉัน ในขณะที่มันกำลังจะสวนกลับ สกิล [Wind Blade] ของฉันก็ร่ายเสร็จแล้ว ฉันจึงชิงโจมตีมันไปก่อน และก็เข้าหัวมันเต็มๆ ตัวเลขความเสียหายสีแดงขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา หึๆ เจ้าจระเข้นี่ตายโดยไม่ทันได้สวนกลับเลย
“998!”
ติด คริติคอล พอดีแฮะ ทำให้สร้างความเสียหายได้รุนแรงพอๆกับสกิล [Combo Lv4] เลย เออต้องรีบเก็บเนื้อจระเข้ด้วยเพราะมันอาจจะขายได้ในราคาดี ไหนลองแล่มันดูสิ ฉันแล่เนื้อจระเข้จนเสร็จ แต่ในขณะที่หยิบหนังมันขึ้นมา หนังของมันก็หายไป แล้วก็มีข้อความขึ้นมาบอกว่า ‘ท่านไม่มีสกิล [Skinning] ดังนั้นท่านจึงล้มเหลวในการแล่หนังของมัน’ ให้ตายสิ เสียเวลาไปฟรีๆเลย
ฉันก็ลุยต่อโดยเก็บเลเวลสกิลไปด้วยในตัว ใช้เวลาไม่นานทั้งสองสกิลก็เลเวล 2 พลังโจมตีก็เพิ่มมากขึ้น แต่ก็ต้องเสีย MP มากขึ้นเช่นกัน งานนี้นั้นต้องเปลืองยากันหน่อยล่ะนะ แต่เรื่องนั้นไม่สำคัญ เพราะเป้าหมายของฉันก็คือการเก็บเลเวลสกิล [Wind Blade] ให้เป็นเลเวล 4 ให้เร็วที่สุด
อย่างไรก็ตามฉันเองก็มียา MP เหลือเฟืออยู่แล้วล่ะนะ หลังจากที่ฉันเก็บเลเวลสกิลไปกว่าชั่วโมง ในที่สุดก็สกิล [Wind Blade] ก็เลเวล 4 แล้ว ในขณะที่ฉันกำลังดีใจที่ได้สกิลใหม่
‘หลินว่านเอ๋อ’ก็ส่งข้อความมาหาฉัน
“เซียวเหยา นายถูกฆ่าบ้างรึยัง?”
ฉันตอบกลับไปว่า
“ไม่เลยครับ คุณหนูแพ้ผมแล้ว เอาล่ะ ได้เวลาทำตามสัญญาแล้วนะครับ”
เธอตอบกลับมาว่า
“ตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้วฉันก็หิวมากๆ ดังนั้นรีบๆมารอฉันได้แล้ว แล้วค่อยว่ากันว่าจะทานอะไร”
“ครับ!”
ฉันออกจากเกมแล้วก็วางหมวกไว้ข้างเตียง ตรงข้ามของเตียงฉัน เจ้าแว่นกำลังมีสีหน้าแปลก สงสัยกำลังอยู่ในสถานการณ์ไม่ค่อยดีล่ะนะ เมื่อฉันมาถึง ทั้งสองสาวก็รอฉันอยู่แล้ว
“ไม่เลวเลยนี่นาเซียวเหยา”
‘เฉิงย่วย’พูดกับฉันเมื่อฉันเดินไปถึงพวกเธอ และเธอก็พูดต่อว่า
“มันเยี่ยมไปเลยนะที่นายรอดชีวิตมาได้ 5 ชั่วโมง เพราะฉันดูแล้วมีแต่คนกำลังล่านายเพื่อเงินรางวัลทั้งนั้นเลยนะ”
ฉันตอบพวกเธอกลับไปว่า
“คือเฉิงย่วย เพราะว่าฉันกำลังเก็บเลเวลอยู่ในที่ลับๆน่ะ พวกนั้นก็เลยหาฉันไม่เจอ ก็เป็นแบบนี้แหละครับ คุณหนูว่านเอ๋อ”
‘ว่านเอ๋อ’ทำสีหน้าเซ็งเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า
“เออ นายชนะ เอาเลย อยากจะกินอะไรเลือกเลย ฉันเลี้ยงเอง…”
ฉันพึมพำ
“มันมีร้านที่ชื่อว่า ซงเหอโหลว ที่เพิ่งเปิดใหม่อยู่น่ะครับ อยากจะลองทานดูเหมือนกันครับ”
‘ว่านเอ๋อ’กัดฟัน
“ฉันรู้ว่าร้านอยู่ที่ไหน ไปกันเถอะ เดี๋ยวฉันขับเอง…”
เมื่อพวกเราเดินมาถึงที่จอดรถ รถ AudiTT 2016 ของ’หลินว่านเอ๋อ’ก็มีใบเมเปิ้ลร่วงหล่นอยู่เต็มหลังคา ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ขับมันตั้งแต่เข้าเรียนล่ะนะ แต่จริงๆแล้วมันก็ไม่ใช่รถของเธอล่ะนะ
‘ว่านเอ๋อ’เปิดประตูรถ ‘เฉิงย่วย’ดูตื่นเต้น เธอยิ้มแล้วพูดว่า
“ว้าว AudiTT 2016 แถมยัง 2 ประตู ฉันเล็งตัวนี้ไว้อยู่นะ แต่พ่อของฉันเขาไม่ยอมซื้อให้น่ะสิ เพราะกลัวว่าฉันจะขับไม่ระวัง”
‘เฉิงย่วย’มองมาที่ฉันแล้วพูดต่อว่า
“เซียวเหยา นายคิดว่า TT รุ่น 2016 กับ 2010 อันไหนสวยกว่ากัน?”
ฉันยิ้ม
“ฉันไม่ค่อยสนใจพวกรถเท่าไร แต่ฉันว่า Chery QQ กับ เจี้ยงหนาน มันสวยแบบคลาสสิคดีนะ (ที่เซียวเหยาว่ามาเป็นรถราคาถูกทั้งนั้นครับ)”
เฉิงย่วย
“…”
‘ว่านเอ๋อ’ที่นั่งอยู่ในรถแล้วก็เปิดกระจกมาบ่นว่า
“นี่ ทั้งสองคนเข้ามาได้แล้ว อย่ามัวแต่คุยกันสิ”
ฉันรีบนั่งไปที่ข้างๆคนขับ เพราะฉันเป็นบอดี้การ์ดของเธอ จึงต้องนั่งใกล้ๆไว้ก่อน ‘เฉิงย่วย’ที่มาทีหลังก็ไปนั่งหลังแล้วบ่นว่า
“พวกเธอจะไวกันเกินไปแล้วนะ…”
“เมื่อไรที่จะได้กินฟรี ฉันก็ไวอยู่อย่างนี้เสมอแหละ..”
“…”
พวกเราใช้เวลาเดินทางซักระยะก็มาถึงที่ร้านอาหารในเวลาบ่ายโมงครึ่ง เมื่อเข้าไปในร้านก็พบว่าไม่ค่อยมีลูกค้ามากมายเท่าไร หลังจากที่เลือกที่นั่งแล้วพวกเราก็สั่งอาหาร
เป้าหมายของฉันก็คือ อาหารที่มีชื่อว่า “ซงชู่กุ้ยอู๋” (松鼠桂鱼) (http://wiki.egullet.org/index.php?title=Squirrel_Mandarin_fish) <คล้ายๆปลาเปรี้ยวหวานครับ นำปลามาทอดก่อนแล้วก็ราดซอส เนื้อปลานั้นจะหั่นให้เป็นชิ้นที่ทานง่ายๆครับ ลองดูรูปในเว็บที่แนบมาได้เลยครับ>
เมื่อบ๋อยเดินเข้ามารับเมนู ฉันก็สั่งไปว่า
“ขอ ซงชู่กุ้ยอู๋ ครับ เอาไซส์ 1 กิโลนะ”
“รับทราบครับ!”
“แล้วก็ ชีกวาจี(ไก่ต้มในลูกแตงโม) ปาเฟ้ยตัง(ซุปปลา) เป็ดย่าง แล้วก็ ไห่จือหลาน(เหล้า BlueSea) ขวดนึง”
ข้อมูลแต่ละตัวหาได้ตามนี้เลยครับ (西瓜鸡、巴肺汤、暖炉老鸭，海之蓝)
“ครับ ต้องการจะสั่งอะไรเพิ่มอีกไหมครับ?”
“พอแล้วล่ะ อ๊ะ ขอน้ำแตงโมมาเหยือกนึงด้วยนะ”
ฉันยิ้มให้กับ’ว่านเอ๋อ’
“คุณหนูจ่ายไหวไหมครับ?”
ว่านเอ๋อพยักหน้าแล้วหัวเราะ
“อ๋อ สบายมาก”
ป๊อก!!!
‘ว่านเอ๋อ’หักตะเกียบในมือของเธอ…. ‘เฉิงย่วย’หัวเริกคัก
“เลวจังเลยนะหลี่เซียวเหยา นายรู้ไหมว่าเดือนนี้ว่านเอ๋อมีเงินใช้แค่ 5000 หยวนเองนะ (เกือบสามหมื่นบาท แน่ใจว่าเอง) แล้วมื้อนี้ก็น่าจะ 1000 กว่าหยวนแล้วล่ะ (5600 กว่าบาท) แล้วว่านเอ๋อจะอยู่รอดไหมเนี่ยเดือนนี้ นายจะช่วยเธอรึเปล่า?”
“สำหรับเรื่องนั้น…”
‘ว่านเอ๋อ’ตอบทันทีว่า
“หมอนี่ช่วยได้ไม่มากหรอก”
ฉันหันไปหาเธอแล้วพูดว่า
“คุณหนูน่าจะรวยมากเลยไม่ใช่หรอครับ? ผมได้ยินมาจากตังกูว่าคุฯหนูนั้นได้เงินมาจากเพลง Heart of Time ที่ติดอันดับ 1-10 ของจีนติดต่อกัน 6 เดือนเลยไม่ใช่หรอครับ ทำไมเงินถึงหายไปไหนหมดครับ?”
‘หลินว่าน’เอ๋อหน้าแดง
“เลิกถามได้แล้ว”
‘เฉิงย่วย’หัวเราะแล้วพูดว่า
“ตั้งแต่ที่ว่านเอ๋อเข้าที่นี่มา เธอก็ฝากเงินประจำไว้น่ะ ดังนั้นในแต่ละเดือน เธอจะถอนได้แค่ 5000 หยวนเท่านั้น แต่ในสองวันนี้เธอจ่ายเงินซื้อเงินในเกมไปเยอะอยู่ เพราะเธอจะเอาไปซื้อเกราะระดับเงินมา แล้วก็มีดระดับทองที่เธอไปซื้อมาจากเวิ่นเจี้ยน ทำให้ตอนนี้เธอจนแล้วล่ะนะ”
“มีดระดับทอง?”
ฉันถามด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ
“อื้ม”
‘หลินว่าน’เอ๋อพยักหน้า
“มีดระดับทองเลเวล 35 พลังโจมตี 275 แล้วก็ความสามารถในการทะลุเกราะป้องกันของฝ่ายตรงข้าม 7% ด้วยสถานะขนาดนี้ ทำให้ฉันยอมจ่ายเงินให้กับมีดเล่มนี้ถึง 900 ทอง ซึ่งเมื่อฉันกลับเข้าไปในเกมแล้วฉันถึงจะได้มัน “
“Gold Tier Dagger?”
I asked, astounded. ฉันขมวดคิ้ว
“เวิ่นเจี้ยนได้อาวุธระดับทองเลเวล 35 มาเลยงั้นหรอเนี่ย มันต้องมีอะไรแน่ๆเลย”
‘ตงเฉิง’ย่วย
“ก็แน่อยู่แล้วล่ะนะ..”
ที่มา: