I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Zhan Long ตอนที่ 65 คนเห็นแก่เงิน

| Zhan Long | 1567 | 2362 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

“ได้เวลาลุยแล้ว…”

อืม เลเวล 40 สิ่งเดียวที่ฉันกลัวมันก็คือพลังโจมตีมันน่าจะแรงกว่า Bearman เมื่อกี้ แถมร่างของมันยังเท่กว่าด้วย เพราะเจ้า Bearman นั้นราวกับอสูรในเรื่อง Beauty and the Beast แต่เจ้านี่มันคล้ายหน้ากากเสือสวมชุดเกราะ

“จัดการมัน 1 ตัวก็เท่ากับภารกิจสำเร็จไป 0.1% สินะ”

ฉันร่ายสกิล [Haste] กับ [Defense] แล้วก็ลุยโดยการเปิดฉากด้วยสกิล [Combo Lv4] แต่มันทำความเสียหายได้ไม่แรงอย่างที่ฉันคิดไว้เลย

“247!”

“229!”

“221!”

ให้ตายสิ ทำไมมันเบาอย่างงี้นะ ดาบเองก็ไม่ได้ชำรุดด้วย Tigerman ยิ้มให้ฉันก่อนจะพูดว่า

“เจ้ามนุษย์น่าโง่ หาที่ตายหรือไงมาบุกรุกถิ่นของข้า”

ฟุ้บ!! การโจมตีของมันนั้นเหมือนกับมีออร่าออกมาช่วยยืดขยายการโจมตีให้มันประมาณ 2-3 หลาด้วย โกงชะมัด แน่นอนว่าหลบไม่ได้แน่ๆ

ติ๊ก ข้อความการต่อสู้ : ท่านโดนสกิล [Violent Sweep] ของ Tigerman ท่านเสีย HP 311

แรงชะมัดเลย ทีเดียว 311 ฉันไม่รีรอรีบใช้สกิล [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] โจมตีมันต่อพร้อมกับโบโบ้

“78!”

“98!”

“82!”

“117!”

“614!”

การคอมโบนี้ยังใช้ได้ดีอยู่ล่ะนะ ถึงแม้ว่ามันจะมีพลังป้องกันมาก แต่มันก็ไม่อาจต้านทาน [Wind Blade] ได้ แต่มันก็สวนกลับโดยการโจมตีเข้าที่ไหล่ของฉันไวมาก ให้ตายสิ ฟุ้บ

“+600”

ฉันใช้สกิล [Heal] เพื่อฟื้นฟู HP ตัวเอง ไม่งั้นแล้วโดนโจมตีอีกทีอาจจะตายได้เลย ดังนั้นแล้วต้องตั้งสมาธิดีๆ แล้วก็พยายามควบคุมสัตวเลี้ยงให้ดี

(ที่ผ่านมาเซียวเหยานั้นปล่อยโบโบ้ทำตามใจ ไม่ค่อยคุม สั่งแค่ ถอย โจมตี เท่านั้น)

การใช้กลยุทธ์ในการควบคุมสัตว์ทั้ง 12 กลยุทธ์ที่ว่านเอ๋อให้ฉัน ฉันรู้สึกว่าฉันยิ่งเข้าใจการเล่นเกมนี้มากขึ้น อืม ยิ่งฉันเข้าใจขึ้นเรื่อยๆฉันก็เก่งขึ้นเรื่อยๆล่ะนะ เมื่อตอนที่ฉันใช้สกิล [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] อีกครั้ง

ฉันก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า ทำไม’เจี้ยนเฟิงหาน’ถึงหลบการโจมตีครั้งที่ 4 ของท่า [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] ของฉันได้นะ? แต่ตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่า จุดอ่อนของฉันนั้นก็คือ ฉันจะนิ่งอยู่ช่วงนึงก่อนที่จะขวิดขึ้นนั้นเอง อืม ถึงแม้ว่าจะเป็นกระบวนท่าแล้ว แต่แน่นอนว่ามันเองก็ยังไม่ได้สมบูรณ์แบบล่ะนะ และแน่นอนว่า’เจี้ยนเฟิงหาน’เองก็เป็นคนเก่ง จึงสามารถมองจุดอ่อนตรงนี้ของฉันออก

ฟุ้บ! หลังจากที่ฉันโจมตีครั้งที่ 3 แล้วฉันก็เคลื่อนที่เข้าไปใกล้ตัวของ Tigerman นิดนึงก่อนที่จะโจมตีครั้งที่ 4 ซึ่งทำให้เจ้า Tigerman นั้นไม่มีเวลาตอบโต้ จึงชะงักไป 1 วินาที อืม การที่ฉันพุ่งเข้าไปทำให้ช่องว่างระหว่างการโจมตีครั้งที่ 3 และ 4 ของฉันสั้นลงสินะ และในขขณะเดียวกันนั้น ก็มีข้อความคุ้นหูดังขึ้นมา

ติ๊ง!! ข้อความจากระบบ : ท่านได้ค้นพบกับเคล็ดลับของกระบวนท่า

ความราบรื่นของกระบวนท่า [หนึ่งเดียวเทียบเท่าพัน] เพิ่มขึ้น 0.9%

หืม? ความราบรื่น? เข้าใจแล้ว!! หลังจากการสร้างกระบวนท่านั้นยังต้องมีการปรับให้มันราบลื่นขึ้นอีกสินะ เข้าใจเลยว่าทำไมคนสร้างเกมนี้นั้นจึงต้องมีความสามารถด้วย ไม่งั้นแล้วรายละเอียดเล็กน้อยแบบนี้จะไม่มีทางทำได้เลย

เกมนี้มันน่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ โฮกกก ฉันปราบเจ้า Tigerman ลงได้สำเร็จ ฉันเก็บเงิน จากนั้นก็ดูที่ความคืบหน้าของภารกิจ เอาล่ะ เพิ่ง 1.4% ยังอีกไกล คงจะถึงเช้าเลยมั้ง แต่ยิ่งสู้กับเจ้าพวกนี้มากขึ้นเท่าไรนั้นก็ยิ่งพบว่าพวกมันนั้นเก่งมาก

เพราะเจ้านี่นอกจากจะมีสกิลที่ช่วยเพิ่มระยะการโจมตีอย่าง [Violent Sweep] แล้ว ยังมีสกิลอีกสกิลที่มีชื่อว่า [Mountain Sink] ซึ่งเป็นสกิลที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกันของมัน 10 เท่า ซึ่งเมื่อมันใช้แล้วฉันจะไม่สามารถโจมตีมันเข้าเลย

แต่ก็นะ ไม่หวั่นหรอก ฉันก็ลุยฆ่ามันต่อจนถึง 10 โมงเช้า ก็ฆ่าไปได้ 419 ตัว และในที่สุดมันก็ดรอปการ์ดออกมา ฉันไม่รีรอกดใช้ทันที และฉันก็เปิดดูค่าสถานะของมัน

[Tigerman] พลังโจมตี: ★★★★☆

พลังป้องกัน: ★★★★☆

HP: ★★★☆

ความเร็ว: ★★★☆

พลังเวทย์: ★★☆

Skills: 【Violent Sweep】【Mountain Sink】

ค่าสถานะของมันไม่เลวเลย มันเป็นมอนสเตอร์ที่รุกรับสมดุล ซึ่งเจ้านี้นั้นท่าให้ต่อสู้กับสัตว์เลี้ยงของแหยนเจ่าแล้วก็’เจี้ยนเฟิงหาน’ ก็สามารถลุยได้ เนื่องจากมีสกิลที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกันที่แม้แต่โบโบ้ของฉันยังโจมตีไม่เข้า

ดังนั้นเจ้าหมาของ’เจี้ยนเฟิงหาน’ก็หมดโอกาสเช่นกัน เยี่ยมจริงๆ Tigerman แต่ว่านะ ด้วยการที่มันรุกรับสมดุลแบบนี้ จุดอ่อนของมันก็คือมอนสเตอร์สายเวทย์ เพราะสกิล [Mountain Sink] ของมันนั้นจะเพิ่มแค่ป้องกันกายภาพ แต่ไม่เพิ่มป้องกันเวทย์ เอาล่ะนะ ถ้าเจอเลเวล 1 ก็จับแน่นอน เพื่อเงิน!! …..

ตอนนี้ก็เวลา 11 โมงเช้าแล้ว ฉันจัดการกับ Tigerman ไปเกือบ 600 ตัว และเลเวลฉันก็ 33 แล้ว อืม และถ้าจัดการอีก 400 กว่าตัวแล้วก็ส่งเควสแล้ว ฉันก็น่าจะเลเวล 34 ล่ะนะ แต่ ชางถงคนสวยก็ส่งข้อความมาขัดระหว่างที่ฉันกำลังล่าอยู่ว่า

“หลี่เซียวเหยา ออกมาทานข้าวกัน อย่าลืมเอาเงินมาล่ะ เพราะนายนั้นตายด้วยฝีมือของเจี้ยนเฟิงหาน นายต้องเลี้ยงพวกเรา”

แน่นอนว่าเถียงไม่ได้ จึงต้องเลี้ยงเธอ

“เข้าใจแล้วครับ จะออกเดี๋ยวนี้แหละ”

“อืม”

เจ้าพวก Tigerman นั้นต้องใช้เวลา 3 ชั่วโมงถึงจะเกิดใหม่อีกครั้ง ดังนั้นตอนนี้ก็ดีแล้วล่ะ เมื่อฉันไปกินข้าวกลับมาพวกมันก็คงเกิดพอดีล่ะนะ ฉันออกจากเกมทันที แล้วก็หยิบเสื้อคลุมแล้วก็ออกจากหอ แต่ในขณะที่ฉันกำลังจะออกนั้น เจ้าแว่นก็มาจับแขนฉันไว้ก่อน

“เซียวเหยา นายออกไปทานข้าวกับ หลินว่านเอ๋อ แล้วก็ ตงเฉิงย่วย ทุกวันเลยหรอ?”

“อืม ทำไม?”

สีหน้าของเขาดูอิจฉามาก

“ให้ตายสิ ช่วยบอกตรงๆหน่อยได้ไหมว่านายข้องเกี่ยวกับพวกเธอยังไง? ทำไมหลินว่านเอ๋อถึงปฏิเสธคำชวนมากมาย เพื่ออยู่กับคนแบบนายกัน? นายดีกว่าพวกเราตรงไหน?”

ฉันมองหน้าเจ้าแว่นก่อนจะชี้ไปที่กระจก

“ดูหน้าตัวเองในกระจกซะ แล้วถ้าบอกได้ว่านายมีดีกว่าฉันตรงไหนถูก ฉันจะพานายไปด้วย..”

เจ้าแว่นหันไปมองกระจก เขาเกาหัวแล้วพูดว่า

“ฉันไม่คิดว่ามีนะ..”

“อืม ถ้างั้นขอตัวไปก่อนก็แล้วกันนะ จะรีบกลับมาเก็บเลเวล”

“แปปนึง!!”

“อะไรอีกล่ะ?”

เจ้าแว่นหยิบแผ่น CD กองนึงขึ้นมาแล้วพูดกับฉันว่า

“นี่ช่วยกันหน่อย เจ้านี่คือแผ่น CD ของหลินว่านเอ๋อ ช่วยให้เธอเซ็นมาให้หน่อย จะขอบใจมากถ้าช่วยกัน”

ฉันมองไปที่หมอนั่นด้วยสีหน้าดูถูก

“น่าอายจริง!!”

เจ้าแว่นหน้าแดง

“คือฉันเองก็ชอบผู้หญิงบนโลกนี้ไม่กี่คนนะ และหลินว่านเอ๋อก็เป็นหนึ่งในนั้น ฉันจะเอาพวกนี้ไปให้เพื่อนๆของฉันด้วย…”

“เข้าใจแล้ว 1 ลายเซ็น 100 หยวน โอเคไหม?”

“หะ..โหดร้ายที่สุด!!”

“จะเอาไม่เอา?”

“เอาสิๆ!!”

‘ตังกู’ยื่นเงินมาให้ฉัน ฉันยิ้มแล้วพูดว่า

“ง่ายจริงๆ…”

“ถ้าไม่ได้ลายเซ็นฉันเอานายตายแน่!!”

“ไม่ต้องห่วง”

ฉันหอบ CD แล้วรีบไปหาทั้งสอง เมื่อถึงแล้วหลินว่านเอ๋อที่เห็นฉันหอบ CD มาก็ทำสีหน้าตกใจ ก่อนที่เธอจะพูดว่า

“เจ้านี่มัน…”

‘เฉิงย่วย’เองก็ตกใจ

“เอ๊ะ? นี่มันอัลบั้ม [Heart of Time] ใช่ไหม?”

“……”

ระหว่างที่พวกเราทานข้าว ฉันก็หยิบปากกามาพร้อมกับยิ้มให้กับ’ว่านเอ๋อ’แล้วพูดว่า

“คุณหนูที่แสนจะสวยแล้วก็มีเมตตา ช่วยกรุณาเซ็นให้ผมหน่อยจะได้ไหมครับ?”

“ฉันรู้นะว่านายไม่ใช่แฟนเพลงฉัน!!”

ฉันพยักหน้า

“ถูกต้องครับ”

“นี่นายได้เงินเท่าไรต่อการลายเซ็นของฉัน?”

เฮ้ย ฉันอึ้งไปเลย

“คะ..คุณหนูเข้าใจผิดไปแล้วครับ ผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้นซักหน่อยนะ!”

ว่านเอ๋อยิ้ม

“นายน่ะเป็นคนเห็นแก่เงินมาก นายคิดว่าฉันไม่รู้จักนายดีงั้นหรอ? แบ่งให้ฉันครึ่งนีง ไม่สิ 70% เลย ไม่งั้นแล้วก็ไม่เซ็นให้”

ฉันถึงกับหน้าซีดไปเลยทีเดียว

 

 

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments