“แก้ง” ดาบยาวแทงเข้าใส่เกราะอกแห่งรุ่งอรุณของฉัน มันทิ้งรอยบุ๋มเอาไว้และผลักให้ฉันถอยหลังไปเล็กน้อย
 
บูทศึกกุณแจ เงินของฉันพุ่งสไลด้วยความรุนแรงไปยังพื้นหญ้าฉันใช้ขาทั้งสองข้างเพื่อส่งแรงให้กับดาบที่อยู่ในมือ
 
แล้วก็ใช้ หนึ่งเดียวเทียบเท่าพันโจมตีเข้าใส่หน้าผากของ General of the Everlasting Wind
 แก็ง แก๊ง แก็ง
 ค่าความเสียหายเด้งออกมา ด้านหลังฉัน ซิมเปิล ส่งการ นักธนู และมือปืนให้โจมตีระยะไกล
 
เลือดของบอสไหลเร็วมาก หลังจากต่อสู้ไปได้ 10 นาที เลือดของมันก็เหลือต่ำกว่า 17% แล้ว
 
ถึงแม้ว่าค่าความทนทานของไอเท็มของฉันจะลดลงในอัตราที่เร็วมากก็เถอะ ตอนนี้เกราะแห่งรุ่งอรุณของฉันเสียค่าความทนทานไปแล้ว 74%
 
แต่มันก็จำเป็นต้องจ่ายละนะ ไม่งั้นฮิลเลอคงไม่สามารถรักษาฉันได้อย่างต่อเนื่อง
 
และสุดท้ายคงได้ไปเจอยมทูตเป็นแน่ …… เจี้ยนเฟิงหานยื่นอยู่บนภูเขาด้านหลังพื้นที่ต่อสู้
 
มุมปากของเขาเผยอขึ้นเล็กน้อย มือของเขากำด้ามดาบเอาไว้แน่น
 

 
“นี่มันเยี่ยมจริงๆ ที่เรียก เสียวเหยาจื้อไจ่ มาเป็นตัวชน ค่าความโกรธของบอสมากกว่า 97 % เลงไปที่เขา
 
 
มันน่าตกใจจริงๆ ที่เขามีพลังป้องกันที่สูงถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนักดาบ ไอเท็มของเขาก็ดูไม่เลวเลยทีเดียว
 
 
แบบนี้ละก็เขาสามารถพาพวกเราชนะบอสคลาสม่วงได้แน่”
 
ฟูเจี๋ยนยืนอยู่ด้านของของเฟิงหาน มือของเขากำลังถือ Broken Army Shield อยู่ คิ้วของเขาเกร็งขึ้นเล็กน้อย
 

 
“เห็นได้ชัดว่า ฉันคือตัวชนอันดับหนึ่งแห่งกิลแวนการ์ด ไม่คิดจะให้ฉันทำอะไรรึไง หัวหน้ากิล,หากว่าอุปกรณ์ระดับทองดรอปมา นายคิดจะให้เสียวเหยาจื้อไจ่จริงๆ เหรอ ทั้งๆที่กิลแวนการ์ดของเราเป็นคนเตรียมยารักษา และฮิวเลอน่ะนะ อุปกรณ์ควรจะถูกสุ่มให้กับคนที่สมควรได้รับมันนะ…”
 
เจี้ยนเฟิงหาน ยิ้มเล็กน้อย
 

 
“ไม่ เราควรจะมองมันในระยะยาวนะ ไม่ใช่แค่อุปกรณ์ 1 หรือ 2 ชิ้น ถ้ากิลแวนการ์ดของเราอยากเป็นอันดับหนึ่งในเมืองป้าหวง เราควรจะช่วยเหลือเหล่าคนที่มีความสามารถ นี่จะเป็นการร่วมมือกันครั้งแรกของเสียวเหยาจื้อไจ่กับกลุ่มนายพลและพวกเรา หลังจากนี้พวกเราควรจะทำอะไรสักอย่างให้พวกเขาคุ้นเคยกับเรา และสุดท้ายแล้วพวกเราจะสามารถชวนพวกเขา เข้าสู่กิลแวนการ์ดของเราได้, พวกเขาเหล่านี้ต่างเป็นคนมีความสามารถ มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเจรจากับพวกเขา มันต้องใช้ความอดทนเพื่อจะกำราบพวกเขา… ”
 
ฟู่เจี๋ยนพยักหน้า
 

 
“อ่า หวังว่าบอสตัวนี้จะดรอป การ์ดสร้างกิลนะ ฮะฮะ ถ้าเราได้การ์ดนั้นมานี่จะกลายเป็นก้าวสำคัญที่เราจะกลายเป็นอันดับหนึ่งแห่งเมือง ป้าหวง”
 
ซิมเปิลหันมาร้องบอกเขา ในขณะที่เธอโบกคทาในมือของเธอเพื่อโจมตี
 

 
“ เสียวเหยา ดูหลอดมานาของนายให้ดี หากนายไม่มีเลือด นายก็ไม่สามารถ ควบคุมความสนใจของบอสได้นะ”
 
ฉันมองดูมานาของตัวเองอย่างรวดเร็ว และใช้ Chilling Wind Pill เพื่อเติมมานาอย่างรวดเร็ว
 

 
“สบายใจได้ มานาของฉันพออยู่แล้ว ฉันใช้แค่ Level 1 [Wind Blades] และ [Fierce Ice Blades] พวกมันใช้มานาน้อยมาก มานาส่วนมากหมดไปกับ สกิลฮิลมากกว่า”
 
 
“อ่า ฮะฮะ ใช้ได้ๆ”   “ขอบใจ”…..
 
แท่งน้ำแข็งนับไม่ท้วนพุ่งเข้าใส่หน้าอกของบอสอย่างจัง ทำให้เกิดการระเบิดอย่างแรง เลือดของ General of the Everlasting Wind ลดลงอย่างเร็ว
 
มันทำได้เพียงการคำรามอย่างแรง และแกว่งดาบอย่างมั้วซั่ว แต่สำหรับฉันแล้ว มันไม่มีโอกาสซักนิด นายพล ลี่มู่ ลูบมือของเขาไปมาและกล่าวอย่างตื่นเต้น
 

 
“บอสระดับม่วงตัวแรกกำลังจะถูกโค่นแล้ว และฉันก็อยู่ตรงนี้เพื่อเป็นพยานในช่วงเวลาประวัติศาสตร์ ว่ามันจะดรอปอะไรบ้าง”
 
 
หวางเจี้ยนตอบ “ฉันก็ไม่รู้ แต่หวังว่ามันจะเป็นขวานระดับทองนะ มันเป็นเรื่องที่หน้าอายมากสำหรับพวกเรา ที่ไป่ฉี ใช้ขวานระดับบรอนซ์มาเป็นเวลานาน”
 
 
“ถ้าเกราะอกดรอป เสียวเหยาจื่อไจ่ จะเป็นคนได้รับมันใช่มั้ย?”
 
นายพลไป่ฉีถาม ฉันใช้ [Wind Blade] และหันไปตอบพวกเขา
 

 
“ไม่ ถ้าเกราะอกดรอป พวกเราจะมาสุ่มมันกัน แต่ถ้าเป็นดาบมันจะเป็นของฉัน”
 
 
“โอเค ช่างเป็นคนดีเสียจริง…หึหึ” ไป่ฉีกล่าว
 
ทันไดนั้นเอง General of the Everlasting Wind แผดเสียงร้องออกมาอย่างรุนแรง มันคุกเข่าลงกับพื้นและใช้มือซ้ายทุบพื้นดินอย่างแรง
 

 
มันตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวโกรธ “วิญญาณจากนรก ฟังเสียงร้องให้ของข้า มาหาข้า มาร่วมกันทำลายศัตรูที่อยู่ตรงหน้าเรา แสดงให้พวกมันเห็นว่า General of the Everlasting Wind ทำลายไม่ได้”
 
พื้นดินสั่นไหว ดอกกุหลาบสีดำจำนวนมาก ลอยอยู่รอบตัวมัน ร่างของมัน ดูดเงาดำรอบๆ เข้าสู่ร่างกายอย่างรวดเร็ว มันเหมือนกับ เวทมนต์ดำ
 

 
“ฆ่ามัน บอสกำลังจะวิวัฒนาการ!” เจียนเฟิงหานจับดาบของตนเองแน่นพลางตะโกน“เสียวเหยา ระวังไว้ อย่าตายละ”
 
 
ฉันกัดฟันพลางกล่าวออกมา “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ตายง่ายขนาดนั้นหรอก”
 
…. ติ้งง การแจ้งเตือนจากระบบ : โปรดทราบ [General of the Everlasting Wind] ดูดกลืนดวงวิญญาณสำเร็จกลายเป็น บอสคลาสม่วง ระดับ 60
 
พลังโจมตี เพิ่มขึ้น 10% และฟื้นคืนพลังชีวิต 15% ! บ้าเอ้ย มันฟื้นเลือด ฉันยกมือขึ้นเพื่อกันดาบที่กำลังพุ่งมา
 

 
“1198!”
 
นี่มันแรงมากไปแล้ว รู้สึกเหมือนเกือบตายเลยละ ฉันเหวี่ยงดาบ Jade City Sword ในมือ
 
และแทงเข้าใส่ร่างของมันด้วย [Fierce Ice Blade] เกิดเป็นพลังโจมตี 1344!, เป็ดที่รักใช้ฮิว เพิ่มเลือดให้กับฉัน 870 HP จนฉันมีเลือดเต็ม
 
ความกดดันอย่างมหาศาลปรากฏกับฉันและเหล่าฮิวเลอ ทุกการโจมตีของบอสต่างพุ่งมาที่ฉัน
 
ฉันคิดว่าฉันต้องตายแน่ๆ หากยังสู้กับบอสอยู่แบบนี้ ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วละ ว่าพวกตัวชนรู้สึกเจ็บขนาดไหน
 
เวลาที่อาวุธเฉือนเข้าไปในเนื้อพวกเขา และตอนนี้ฉันกำลังก้าวเข้าสู่เส้นทางนั้น….
 

 
“Full power! No mercy!” เจี้ยนเฟิงฮานดึงดาบของเขาออกมา ด้วยประกายตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความร้อนแรง เขาตะโกนก้อง
 
 
“ในอีก 3 นาทีพวกเราจะฆ่ามันได้อย่างแน่นอน และพวกเราจะกลายเป็นผู้เล่นกลุ่มแรกที่เป็นคนฆ่าบอสคลาสม่วง ไม่ต้องแยกกลุ่มแล้ว บุกเข้าไปพร้อมกันเลยทุกคน”
 
 
“โอเค…”
 
ฉันรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย เลยรีบตะโกนอย่างเร็ว”เจี้ยนเฟิงซานใจเย็นๆ มีสติเข้าไว้อย่าหุนหันพลันแล่น”
 

 
เจี้ยนเฟิงซานตอบกลับ “ไม่ต้องกังวลน่า”
 
สุดท้ายเหล่าเบอเซิกเกอร์ นักดาบ นักฆ่าต่างพุ่งเข้าหาบอสกันหมด ฉันต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเค้า และพวกเราจะสามารถทำดาเมจได้มหาศาล
 

 
“ไปลงนรกซะ!” General of Everlasting Wind ยกดาบของมันขึ้นและเหวี่ยงมันใส่กลุ่มด้านหน้าทันที
 
ฉันได้รับดาเมจอย่างรุนแรง HP ลดไปถึง 1100+ นักฆ่าและเบอเซิกเกอหลายคนต่างล้มลงตายอย่างรวดเร็ว
 

 
ฉันเอื้อมมือไปหยิบขวดเลือดทันที และพูดในช่องปาร์ตี้ “เป็ดที่รัก ฮิวผมแค่คนเดียวพอ ไม่ต้องไปฮิวคนอื่น”
 
 
เป็ดที่รักพยักหน้า “นี่หัวหน้าให้ทุกคนลงมาต่อสู้เหรอ? นี่มันดูวุ่นวายมากเลยนะ”
 
 
นายพลหลีมุ่ ที่ยืนอยู่ไม่ไกลขมวดคิ้ว “บ้าเอ้ย นี่มันเหมือนพวกบ้าที่พยายามจะเก็บของดรอปจากบอสเลย”
 
 
นายพลหวางเจี้ยนกำดาบของเขาแน่น “ระวังกันด้วยนะ” …..
 
General of Everlasting Wind ฆ่าผู้เล่นไปมากกว่า 100 คนแล้ว แต่อย่างไรก็ตามพวกเราก็ทำดาเมจได้มากมาย
 
จนตอนนี้เลือดของมันเหลือเพียง 1% แล้ว ฉันนับถอยหลัง 5 วินาที และเสริมความแข็งแกร่งไปที่แขน นี่มันเป็นโอกาสของฉัน!
 
เป็ง ไม่มีการหยุดแม้เพียงวินาทีเดียว ฉันใช้ หนึ่งเดียวเทียบเท่าพันทันที ด้วยท่าต่อเนื่องของฉัน เลือดของบอสลดลงอย่างต่อเนื่อง
 
และเมื่อฉันใช้ [Wind Blade] Lv 4 บอสก็ตายทันที “โอ้วววววว” หลังจากเสียงการตายของบอส
 
ฉันได้รับค่าประสบการณ์อย่างมหาศาล ทำให้ฉันอัพเลเวลเป็น 42 ในที่สุดฉันก็กลายเป็นอันดับ 5 ในบอร์ดของเมืองป้าฮวง!!
 
“พาต้า…..” หลังจากที่ General of Everlasting Wind ล้มลง ก็มีสิ่งของระเบิดออกมา ฉันเห็นเงิน 100 ทอง อยู่บนพื้น
 
แต่ฉันก็ไม่ได้เก็บขึ้นมา เพราะสัญญากับกิล แวนการ์ดเอาไว้แล้ว
 
มีไอเทม 3 อย่างดรอปออกมา หมวกหนังระดับทอง สร้อยคอระดับทอง และดาบสองคมที่มีสีม่วงจางๆ ดาบระดับม่วง!!!
 
ในตอนนี้หัวใจของทุกคนหยุดเต้น ณ ตอนนี้ ของระดับทองมันหายากมากๆ แต่บอสตัวนี้ดรอปของระดับม่วง นี่มันโครตหายากเลยละ
 

 
(AU: The tier system: Black —> Green —> Bronze —> Silver —> Gold —> Purple —> Emperor —> Valkyrie —> Saint —> Divine —> God —> Epic )…
 
ไม่มีใครส่งเสียงใดๆ พื้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบสงัด ตัวหนังสือด้านบนไอเท็มนั้นคือ [Heavenly Plan Sword] (Purple Tier) !!!!! …
 
จริงเหรอเนี่ย ดาบระดับม่วง ฉันรีบเก็บดาบเข้าฝักอย่างรวดเร็ว และตรงไปยังดาบสีม่วง “ชวาปป”
 
สิ่งที่ฉันเห็นคือเงาร่างสายหนึ่งพุ่งผ่านฉันไป ก่อนที่ฉันจะรู้ตัวเขาก็หยิบดาบระดับม่วงขึ้นมาและมองมาที่ฉัน
 
เขาคือเจี้ยนเฟิงซาน ไม่ใช่ใครอื่น ไม่มีใครที่จะมีความเร็วขนาดนี้ได้
 

 
“น่าเสียดายที่บอสไม่ดรอป การ์ดสร้างกิล” เจี้ยนเฟิงซานหัวเราะ เขายก Heavenly Plan Sword ขึ้นมา “แต่ว่าก็ยังมีดาบระดับม่วงดรอปมา ไม่เลวเลยทีเดียว ดาบของพระเจ้า ระดับม่วง”
 
 
ฉันกำดาบในมือแน่น แล้วหันไปเผชิญหน้ากับเขา ฉันกระซิบ “เจี้ยนเฟิงซานพวกเราตกลงกันแล้วก่อนที่จะมาที่นี่ ดาบทุกชิ้นที่ดรอปต้องเป็นของฉัน นี่เป็นข้อแม้ของฉัน ดาบ Heavenly Plan นี่เป็นของฉัน”
 
 
เจี้ยนเฟิงซานมองมาที่ฉันแล้วยิ้ม “เซี่ยวเหยา ฉันคิดว่านายนี่ทำบุญไม่ขึ้นนะ ฉันบอกนายว่าถ้ามันเป็นระดับทองหรือต่ำกว่า ฉันไม่มีปัญหาที่จะยกมันให้นาย แต่นี่มันคือดาบระดับม่วง พวกเราแวนการ์ดมีคนมากกว่าร้อยคนที่เสีย 1 ระดับ เพื่อจะให้ได้มันมา แล้วฉันจะยกให้นายได้ไง เอางี้ ฉันจะจ่ายให้นาย..ฉันจะจ่ายให้นาย 1000 ทอง ตกลงมั้ย”
 
 
… อั๊กก สมองของฉันว่างเปล่า ฉันถูกหลอกลวง นี่ฉันถูกโกงงั้นเหรอ ตัวของฉันสั่นเล็กน้อย ฉันมองไปยังเจี้ยนเฟิงซานด้วยแววตาที่เคียดแค้น ฉันกระซิบ “นี่คือวิธีการของหนึ่งในสิบกิลของจีนงั้นเหรอ เจี้ยนเฟิงซานต่อหน้าลูกกิลนับร้อยของนาย นายวางแผนที่จะขโมยของฉันงั้นเหรอ นายจะยังกล้าเผชิญหน้ากับผู้เล่นหลายร้อยหลายพันคนของเมืองป้าฮวงอีกงั้นเหรอ”
 
เจี้ยนเฟิงซาน เม้มรีมฟีปากของเขา “เซี่ยวเหยา อย่าร้อนใจไป นายคือเพื่อนของฉัน ฉันไม่ได้จะขโมยมันไปจากนายนะ แต่ตามข้อตกลงก่อนหน้านี้ ดาบระดับม่วงนี้มันไม่ใช่ของนาย จะเอาไงละ ให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ทอยลูกเต๋ามั้ยละ มันแฟร์ดี”
 

 
“แฟร์บ้านแกซิ” นายพลลี่มู่ร้องในขณะที่เขาสู่โจมด้านหลังของ
 
เจี้ยนเฟิงซาน ฟุบ ในขณะเดียวกันฉันก็แทงไปที่คอของเจี้ยนเฟิงซานด้วยดาบของฉัน นี่มันจะเกิดการนองเลือดแล้ว แม้ว่า เฟิงซานจะมีลูกน้องนับร้อยคน หรือต่อให้ฉันตาย หรือเสียไอเท็มทั้งหมด ฉันจะต้องฆ่ามันให้ได้ ฉันจะแสดงให้พวกมันได้เห็น ว่าฉันไม่กลัว ที่จะพูดว่า…. นับจากนี้ไป ฉันจะเป็นศัตรูของแก !!!