ตอนที่แล้วตอนต่อไปTL By Kradiz
//////////////////////
‘Don’t Be Foolish'(อย่าโง่นักซิ)คืออัศวินระดับ 60 และเป็นอัศวินอันดับ 1 แห่ง[Vanguard]ด้วยพลังป้องกันถึง 2200 และเลือดอีกถึง 5340 ค่าสถานะของมันทำให้บอสต้องร้องให้เลยทีเดียวแม้แต่เจ้าฮานเมื่อมาเจอมันก็ยังต้องยอมรับทีเดียว
แต่ว่า…..ผมก็ยังคงจะฆ่ามัน ไม่งั้นมันจะเป็นเสี้ยนหนามที่มาขวางทางผม ……
ผมชำเรืองมองไปยังเจ้าเจ้าพยัคฆ์น้อย มันก็มองผมกลับทันที พร้อมกับเอาหัวของมันมาถูไหลของผม พร้อมกับกระดิกหางไปมา ผมอดที่จะหัวเราะไม่ได้ เจ้าตัวเล็กนี่น่ารักจริงๆ แต่ในตอนนี้ผมไม่ได้ต้องการความน่ารักของมัน ผมต้องการกรงเล็บอันคมกริบของมันเพื่อฆ่าอัศวินอันดับหนึ่งแห่งกิลด์[Vanguard].
ฉั้วฉั้วฉั้ว
มันเอาหอกของมันแทงเข้าไปที่พื้นหญ้า พลางเดินนำหน้าพร้อมกับหัวเราะ
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋ ถ้าแกเป็นหัวหน้ากิลด์[Zhan Long] จริงแกก็ไม่ควรเอาแต่ซ่อนนะ แกจะซ่อนในหญ้าได้ทั้งวันเลยหรือไง? ออกมาซะ มาชิมรสชาติหอกของชั้นถ้าแกเป็นลูกผู้ชายจริงๆ”
ผมไม่สนใจมันซักนิด แต่ที่ผมให้ความสนใจจริงๆ คือนักฆ่าทั้งสามที่อยู่ด้านข้างของมัน แม้มันจะล่องหนอยู่ แต่มันก็ยังทิ้งรอยเท้าไว้บนพื้นอย่างชัดเจน มันไม่ได้ยากเลยที่ผมจะจิตนาการว่าตำแหน่งของพวกมันอยู่ตรงไหน นกสีเขียวและผึ่งกำลังบินอยู่บนฟ้า สัตว์เลี้ยงของพวกมันหำลังมองหาผม
ผมครุ่นคิดซักพัก…….ก่อนอื่นผมต้องล่อเจ้าอัศวินนั่นก่อน แล้วค่อยฆ่านักฆ่าทั้งสาม แล้วหลังจากนั้นผมค่อยฆ่าอัศวินนั่น ผมต้องทำให้รวดเร็วที่สุดไม่งั้น’เจี้ยนเฟิงฮาน’จะมาก่อน
อึกก ผมดื่มยากิเลนพฤกษา ฟื้นมานาไป 700 ทักษะ [ดาบทลายทัพ] กับ [เจ็ดดาบดารา] มันกินมานาเยอะจริงๆ ก่อนหน้านี้มานาผมเกือบหมดทีเดียว ในขณะที่ [อย่าโง่นักซิ] เดินเข้ามาใกล้ๆผมเริ่มที่จะจับตำแหน่งของนักฆ่า มันก็ยากเล็กน้อยละนะ ผมต้องใช้เวลาไปถึงครึ่งนาทีกว่าจะจับตำแหน่งของพวกมันได้ [Turmoil Sword]! [Haste]! [Enrage]!
ทักษะติดตัวของผมทำหน้าที่เพิ่มค่าสถานะ ทักษะ [Haste]เพิ่มความเร็ว ในการพุ่งตัวออกจากพุ่มหญ้า ด้วยการสะบัดมือของผม ดาบของผมพุ่งรวดเร็วดั่ง ดาวตก [ดาบเจ็ดดารา]!!
ตู้มมมม ฟุ่นฟุ้งกระจายไปทั่วปราณดาบของผมพุ่งออกมาอย่างรุนแรง แสงทั้งสามสายพุ่งเข้าล้อมรอบตัวของนักฆ่าทั้งสาม และฆ่าพวกมันไปทันที แม้แต่’ว่านเอ๋อ’ก็ยังเลือดไม่ถึง 2000 เพราะงั้นพวกมันไม่มีทางที่จะมากกว่าเธอแน่นอน ถ้าหลบพลังโจมตีของผมไม่ได้ สิ่งเดียวที่รออยู่คือ ความตาย!!!
หลังจากที่นักฆ่าตายไป ทั้งนักดาบ อัศวินและนักเวทวิ่งมาทันที ผมยืนประจันหน้าโดยไม่ถอยหนีใดๆ นักดาบทั้งสองกำดาบของตัวเองแน่น พร้อมกับพุ่งตรงมาหาผม แต่ก็อย่างว่า พวกมันโชคร้ายตั้งแต่ต้น พยัคฆ์น้อยคำรามออกมาจากในพุ่มหญ้า ตามติดมาด้วย [เพลิงเทวะทลายทัพ] ด้วยร่างกายอันใหญ่โตของมัน
มันพุ่งผ่านผู้เล่นทั้งหมดพร้อมกับทิ้งความเสียหายอย่างรุนแรงไว้เบื้องหลัง 1764！ 1643！ 1804！ 1900！
…… ผมรีบจัดการกับพวกมันด้วยทักษะคอมโบทันที นักดาบทั้งสองต่างถูกผมฆ่าตาย ผมใช้ความเร็วในการจู่โจม และถอยเพื่อไม่ให้พวกมันสวนกลับได้ นักเวทรีบถอยทันทีพร้อมกับตะโกนออกมา
“บัดซบ!! ทำไมเซียวเหยาจื๋อไจ๋ถึงได้เก่งขึ้นมากแบบนี้ ตามข้อมูลบอกว่ามันอยู่อันดับกว่า 300000 แล้วมันกระโดดข้ามขั้นแบบนี้มาได้ยังไงกัน!! พลังขนาดนี้มันอยู่ในกลุ่มของแกรนมาสเตอร์งั้นเหรอ?”
อัศวินกำหอกของมันแน่น
“โอ้พระเจ้า ขนาดในเวลาแบบนี้ นายยังพูดมากอีกนะ ทำไมนายไม่ตายไปเลยหละ?”
หลังจากที่ [พยัคฆ์คำราม] มาอีกครั้ง ทั้งนักเวทและอัศวินต่างตายทันที ผู้เล่นทั้งแปดคนต่างตายหมด ยกเว้น [อย่าโง่นักซิ] คนเดียว มันค่อยๆ ย่องเข้ามาข้างหลังของผมอย่างช้าๆ พลางกล่าวอย่างเด็ดเดี่ยว
“หัวหน้ากิลด์เจี้ยนเฟิงฮาน และผู้เล่นระดับสูงอีก 9 คนจะมาถึงที่นี่ในอีก 10 วินาที ทำไมแกไม่หนีไปละ? แกจะอยู่รอเพื่ออะไร?”
ผมไม่กล่าวอะไรพลางกำดาบแน่นพร้อมกับกินยาทะเลสีคราม หลังจากนั้นผมก็พุ่งตรงเข้าหาอัศวินอันดับหนึ่งของ [Vanguard]!!! ……
แก้งงงง
ดาบของผมเข้าปะทะกับหอกของมัน หลังจากนั้นผมก็เตะมันด้วยเท้า ทำให้มันถอยกลับไปหลายก้าว ผมเข้าประชิดตัวทันทีพร้อมกับใช้ทักษะ คอมโบระดับ 7!! 442！ 472！ 501！ 449！
ฮืมมม พลังป้องกัน 2200+ นี่มันดูถูกไม่ได้จริงๆ แม้แต่ทักษะคอมโบของผมก็ไม่สามารถจะทะลวงมันได้ การที่มันเผลพิเศษในการเพิ่มพลังป้องกัน 14% เจ้าอัปลักษณ์นี่ มันกลายเป็นแผ่นเหล็กที่ไม่สามารถตัดขาดได้เลยแหะ
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะตัดมันไม่ขาด มันก็ไม่ได้แปลว่าผมจะฆ่ามันไม่ได้ ผมสะบัดมือพร้อมกับปลดปล่อยทักษะ [ดาบน้ำแข็งทมิฬ]!!
ฮัดฉ่า ดาเมจ 1107 ลอยออกมาบนหัวของมัน
ทำให้มันหน้าซีดไปทันที มันตอบโต้ด้วยการแทงหอกเข้าที่ท้องของผมด้วยทักษะ [Flame Blade]! 219！
“ห๋า…”
หน้าของมันเขียวคล้ำทันที
“พลังโจมตีตั้ง 1500 กว่า ยังโจมตีได้แค่นี้งั้นเหรอ?”
ผมอดที่จะหัวเราะไม่ได้
“ชั้นมีพลังป้องกันราวๆ 2034 แกคิดว่าชั้นจะเป็นนักดาบที่บางเหมือนเต้าหู้เหมือนพวกนั้นรึไง?”
ผมเดินอย่างสบายๆ เหมือนเดินในสวนหลังบ้านเข้าไปหามันพร้อมกับโจมตีธรรมดาไปสามครั้งแล้วตามติดมาด้วยทักษะ [ดาบน้ำแข็งทมิฬ]แช่แข็งเท้าของมัน ทำให้มันเหลือเลือดเพียงแค่ 1400 เท่านั้น
ต่อให้เป็นยาเพิ่มเลือดก็ช่วยให้เลือดมันเต็มขึ้นมาไม่ได้ มันเริ่มที่จะสับสน พยายามที่จะถอยหนี
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋ถ้าแกเก่งจริงก็ตามชั้นมาซิ”
ผมมองมันที่กำลังวิ่งหนีพลางหัวเราะ
“ทำไมชั้นต้องวิ่งไล่จับแกด้วยละ?”
ผมยกดาบขึ้นมา ดาบพลังงานทั้งสามเล่มก็ปรากฏออกมา หลังจากที่ [โลกาสิ้นสูญ] ถูกร่ายดาบทั้งสามเล่มก็พุ่งเข้าทะลวงร่างของมันทันที พร้อมกับมีแสงสีเขียวเปล่งออกมา มันคือการดจมตีติดเฟทอล!!! 2897！ ……
ฟุบบบ ขาทั้งสองข้างของมันร่วงลงสู่พื้นทันที ในขณะที่มันจะตาย ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสับสน
“พระเจ้าช่วย นี่ชั้นมีพลังป้องกันถึง 2278 เลยนะ นี่ชั้นโดนดาเมจไปเกือบสามพันได้ยังไงกัน? เซียวเหยาจื๋อไจ๋นาย……”
แก้งงงง
หลังจากที่มันตายไปก็มีเพียงโล่เท้านั้นที่ตก สัญชาติญาณบอกผมว่า มันต้องเป็นโล่ระดับม่วงแน่ๆ แต่โชคไม่ดี ผมไม่มีเวลาที่จะไปเก็บมันเลย เพราะมีกลุ่มคนกำลังออกมาจากพุ่มไม้ ผู้ที่เดินนำหน้ามาคือ ‘เจี้ยนเฟิงฮาน’มันถือดาบเพลิงเมฆาแน่น ที่ด้านข้างคือสัตว์เลี้ยงของมัน นักรบเกราะทอง มันน่าจะเป็นบอสระดับม่วงตัวใหม่ที่มันได้มา – Rock Spirit Fighter
มันคือมอสเตอร์ที่มีรูปแบบเหมือนมนุษย์ แต่มันก็เป็นแค่ข่าวลือละนะ ไม่มีใครได้เจอมัน จนกระทั่งวันนี้
ฟุบบบ ผมพุ่งเข้าซ่อนตัวทันที และคอยสังเกตการณ์พวกมัน ตอนนี้ผมอยู่ห่างจากพวกมันราวๆ 70 เมตร ผมพยายามที่จะไม่เข้าใกล้พวกมันเกินไป ไม่งั้น’เจี้ยนเฟิงฮาน’จะตรวจจับการคงอยู่ของผมได้ แล้วเมื่อถึงตอนนั้นผมต้องโดนฆ่าแน่ๆ ……
“เดินไปข้างหน้า แต่ก็ระวังๆ ไว้ด้วย”
ทันใดนั้น’เจี้ยนเฟิงฮาน’ก็โพล่ออกมาจากพุ่มไม้ เขามองไปรอบๆ พลางยกมือขึ้น
“อย่าใจร้อนและอยู่รวมกันกับชั้น ตรวจสอบพุ่มไม้รอบๆ เอล์ฟสายลมบีนขึ้นไป 30 เมตร ตรวจสอบทุกจุดเท่าที่เป็นไปได้”
ฟิ้ววว เอล์ฟสายลมผู้หญิงคนหนึ่งเธอเป็นนักธนู บินขึ้นไปบนท้องฟ้าพลางกวาดสายตาไปรอบๆ ในพื้นที่แห่งนี้ไม่มีต้นไม้ใหญ่ เพราะงั้นเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะถูกซุ่มโจมตี เพราะเหตุนี้’เจี้ยนเฟิงฮาน’เลยให้เธอลอยตัวสำรวจ
“หัวหน้ากิลด์…..”
‘พันศาสตราฟู่เฉิน’กล่าวขึ้น
“เซียวเหยาจื๋อไจ๋ฆ่าผู้เล่นที่คุณพามาด้วยไปแล้ว 18 คน จาก 27 คน พวกเราเหลือเพียงแค่ 10 คนรวมทั้งคุณด้วย พวกเรายังมีโอกาสจะชนะมั้ย?”
‘เจี้ยนเฟิงฮาน’กำหมัดแน่น
“ถ้ามันกล้าโผล่หน้ามา ชั้นจะดวลกับมันเอง ถ้ามันไม่กล้า มันก็จะได้รับความอับอาย ดูไว้ให้ดีๆ ละ เดี๋ยวมันก็ออกมา ชั้นจะไม่ปล่อยมันหนีไปแน่!!”
“โอเค”
ผมหายใจเข้าลึกๆ พลางจ้องมองไปยังท้องฟ้า เอล์ฟสาวคนนั้นกำลังบินอยู่บนฟ้า ธนูในมือของเธอต้องเป็นระดับม่วงแน่ๆเธอพร้อมที่จะใช้ [Scatter Shot]แบบนี้ไม่ได้แล้ว ถ้าเธอบินเข้ามาใกล้ๆ ผม เธอต้องเห็นผมแน่ๆ เพราะงั้นผมเลยไม่มั่นใจว่าผมจะซ่อนตัวได้นานขนาดไหน
ผมเอื้อมมือไปกำดาบแน่น และรออีกสามวินาที แม้ผมจะต้องถูก’เจี้ยนเฟิงฮาน’ฆ่า ผมก็ต้องกำจัดเอล์ฟสายลมคนนี้ให้ได้ ผมยกมือขึ้นพร้อมกับปลดปล่อยทักษะ [โลกาสิ้นสูญ] ดาบสามสายพุ่งเข้าหาเธออย่างรวดเร็ว
“ห๋า”
ทันใดนั้น โล่ก็ปรากฏขึ้นมารอบร่างของเธอ ก่อนที่การโจมตีจะถึง มันเหมือนจะเป็นทักษะพิเศษจากอุปกรณ์ของเธอ ช่วยปกป้องชีวิตของเธอไปได้ 1992！
บ้าจริง ผมกัดฟันแน่นพร้อมกับ รวบรวมพลังไปที่ดาบ ปลดปล่อย [เจ็ดดาบดารา] ขึ้นไปบนท้องฟ้า
“กรี๊ดดดด!”
ปราณดาบพุ่งเข้าใส่เธอทันที ทำให้เธอร้องออกมาและตายไป แต่ก็ต้องแลกมาด้วยการเปิดเผยตำแหน่งของผมเอง จิตวิญญาณนักสู้สัตว์เลี้ยงของ’เจี้ยนเฟิงฮาน’คำรามขึ้นเสียงดัง พร้อมกับพุ่งตรงมาที่ผมทันที ขวานรบของมันพุ่งผ่านอากาศมาอย่างรุนแรง เป็นเหมือนกับพายุที่โหมกระหน่ำ MISS！ 971！ 874！
ผมโดนโจมตีต่อเนื่องไปถึงสามครั้ง ผมหลบครั้งแรกไปได้ แต่ก็โดนสองครั้งหลังเข้าไปเต็มๆ มันเจ็บมากทีเดียว ในขณะเดียวกัน ร่างกายของผมก็พุ่งลงไปยังพุ่มหญ้า ทำให้ร่างกายของผมล่องหนไป แม้ว่าผมจะหายตัวอยู่ แต่ผมก็ยังทิ้งรอยเท้าไว้บนพื้นอยู่ดี
ฉั้ววว
‘เจี้ยนเฟิงฮาน’กวัดแกว่งดาบเพลิงเมฆาตัดหญ้าไปรอบๆ เพื่อหาตัวผม เขาใช้ทักษะคอมโบของเขาบนพื้นที่โล่ง แต่ก็ยังไม่เห็นผมอยู่ดี แต่เขาอาจจะคาดเดาตำแหน่งของผมได้ นักรับคลั่งคลาสสามระดับ 60 จู่โจมเข้ามาอีกทิศทางหนึ่ง เขาจู่โจมตาม’เจี้ยนเฟิงฮาน’ด้วยทักษะของคลาสสาม [ปาขวาน]!!
ถ้าผมไม่ทำอะไรซักอย่าง ผมต้องตายแน่นอน!!
ผมไม่กล้าจะชักช้า ผมรีบใช้ทักษะ [โล่แห่งมังกรสีชาด] ทันที โล่เข้าปกคลุมร่างของผม ไหล่ของผมโดนคอมโบของเจี้ยนเฟิงฮานและ[ดาบสะท้านฟ้า] เข้าไป ในขณะเดียวกันผมก็เกือบถูกขวานตัดหัวด้วยทักษะของนักรบคลั่ง 371！ 404！ MISS！ 397！ 1129！
บ้าจริง พลังโจมตีของ’เจี้ยนเฟิงฮาน’มันสูงจริงๆ ขนาดทักษะ [โล่แห่งมังกรสีชาด] ก็ยังไม่สามารถกันมันได้เลย ผมรีบตัดสินใจพุ่งสไลด์เข้าหานักรบคลั่งทันที พลางดื่มยาฟื้นเลือดไปด้วย
ดาบของผมพุ่งตรงเข้าที่คอของมันอย่างรวดเร็ว ตามติดมาด้วย [คมดาบน้ำแข็งทมิฬ] ทำให้มันตายไปทันทีก่อนที่ผมจะจู่โจมครั้งที่สามเสียอีก หลังของผมรับการดจมตีของ’เจี้ยนเฟิงฮาน’ไปอีกครั้ง นี่มันต้องเป็นทักษะ [ดาบเหมันต์] แน่นอน
แก้งงง 875！
ผมรีบถอยอย่างช้าๆ เลือดของผมเหลือไม่ถึง 50% แล้วแต่นั่นก็ยังไม่เลวร้ายที่สุด เพราะสัตว์เลี้ยงของ’เจี้ยนเฟิงฮาน’กำลังคำรามลั่นพลางใช้ทักษะ [คมขวานทะลวงฟ้า] 1102！
บ้าจริง หัวใจของผมหล่นไปที่ตาตุ่มทีเดียว พลังโจมตีอะไรจะขนาดนี้กัน นี่ขนาดผมใช้ทักษะ [โล่แห่งมังกรสีชาด] ก็ยังโดนดาเมจไปอย่างรุนแรงขนาดนี้
ที่มา: