” ชูเฟิง เจ้าก็ไม่ได้เก็บมากมายไปกว่าข้านัก “
 
จากที่เห็น ถุงของ ‘ซูซุย’ นั้นแพ๊บสนิท
 

 
” เป็นงั้นหรอ? พวกเจ้ามีกัน สิบกว่าคน แต่เจ้ากับเก็บได้พอๆกับข้า “
 
‘ชูเฟิง’มองไปยังถุงของนาง และ เยาะเย้ย
 

 
” ข้าไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมชูเยว่ ส่งพวกเจ้าที่ไร้ประโยชน์มาตั้งสิบคน พวกเจ้าจะได้อะไรกลับติดไม้ติดมือไปบ้างไม๊”
 
 
” ไร้สาระ “
 
‘ชูซุย’ เริ่มโมโห ที่เหลืออีก 9 คนก็เริ่ม จะหงุดหงิด
 
โดยเฉพาะ ‘ชูเกา’ เขาชี้หน้าชูเฟิงและตะโกน
 

 
” เจ้าเชื่อไม๊ว่าพวกข้าทั้งหมด จะฆ่าเจ้า. . .”
 
 
” ถ้าเจ้ามีความสามารถอ่ะนะ ชูเฟิงมองค้อนและตอบกลับอย่างรวดเร็ว สายตาของเขาเหยียดหยาม ชูเกาและคนที่เหลืออย่างมาก”
 
 
” เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าหรอ “
 
‘ชูเกา’ พูดพร้อมวิ่งใส่ ‘ชูเฟิง’ ลมหมุดรอบเท้าของ’ชูเกา’ พัดใบไม้รอบๆกระจาย พลังระดับ 4 ห้วงวิิญญาณ
 
เมื่อ ‘ชูเกา’ มาใกล้ ‘ชูเฟิง’
 
‘ชูเฟิง’ยกหัวขึ้น และปล่อยจิตสังหารเข้าใส่ ‘ชูเกา’
 
* * ฟรึ๊บบบ
 
ตอนนั้น ‘ชูเกา’หยุดการเคลื่อนไหว แล้วรีบถอยออกมา เค้ารู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวของ ‘ชูเฟิง’
 
เขารู้สึกเย็นสันหลัง หัวใจเค้าเต้นไม่เป็นจังหวะ เค้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
 
มันเป็นความน่ากลัวที่บอกไม่ถูก ถ้ายังดื้อด้านพุ้งเข้าไปเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
 
ขนาดตัวเขา ที่อยู่ในระดับ 4 ห้วงวิญญาณยังไม่กล้าที่จะเข้าใส่ ‘ชูเฟิง’
 

 
“ข้าาาา”
 
‘ชูเกา’มองซ้ายมองขวา กลืนน้ำลาย แล้ววิ่งหันหลังกลับทันที
 
เมื่อพวก ‘ชูซุย’ เห็นแบบนี้ พวกเค้าทำไรไม่ถูก ทำไม’ชูเกา’ถึงวิ่งหางจุกตูดแบบนี้ ช่างน่าขายหน้าจริงๆ
 
พวกเขาเห็นแค่ ‘ชูเฟิง’ จ้อง ‘ชูเกา’ด้วยสายตาเพียงอย่างเดียว มันถึงกับทำให้เขากลัวเลยหรอ
 

 
” ชูเกา เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ? “
 
‘ชูซุย’ ตะโกนออกมาด้วยความโมโห
 

 
” คุณหนูข้า . . . “
 
‘ชูเกา’ไม่รู้จะบอกยังไง
 

 
” เจ้าขยะ ไร้ค่า!!! “
 
‘ชูซุย’ที่เห็น ‘ชูเกา’ ที่ขี้ขลาด นางกัดฟันด้วยความโกรธ แต่เธอไม่รู้จะทำยังไง สุดท้ายต้อง เจรจากับ’ชูเฟิง’
 

 
” ชูเฟิง เหมือนว่าเจ้าจะโตขึ้นมากเลยนะ แต่เจ้าลืมไปแล้วเหรอ ว่าเจ้าเคยพ้ายแพ้ หงเฟย ครั้งเจ้ายังเด็ก?
 
 
” ข้าจะเตือนเจ้าว่า เจ้าไม่ควรกลับ ตะกูล ชู ไม่งั้นรับประกันได้ว่าเจ้าได้เจ็บตัวแน่ .”
 
หลังจากได้ยินคำพูดของ ‘ชูซุย’
 
‘ชูเฟิง’กำหมัดเน้น อาหารที่อยู่ในปากถูกเคี้ยวเป็นผุยผง เขาปล่อยอ่อร่าที่น่ากลัวรอบๆตัวออกมา
 
ต่อเห็นเป็น ‘ชูเกา’ ก็ไม่อาจตะต้านพลังนี้ได้
 
‘ชู หงเฟย’ เคยแกล้ง ‘ชูเฟิง’ ทำให้เค้าตกต่ำ โดนดูถูกอย่างมาก เมื่อตอนยังเด็ก
 
เค้าไม่เลยลืม เค้าอายุมากกว่า’ชูเฟิง’ ตอนนี้อายุของเขา 19 ปี
 
ครั้งหนึ่งเคยทำร้าย ‘ชูเฟิง’ จนเดินไม่ได้ ต้องนอนพัก เป็นเดือน
 
แต่ที่ทำให้เค้าแค้น คือ พี่ชายเค้า ‘ชู กู่ยู่’ จะไปแก้แค้นให้กับ’ชูเฟิง’ แต่กลับเป็น ‘ชู กู่ยู่’ ที่โดนทำร้ายกลับมา
 
นั้นทำให้’ชูเฟิง’แค้นเป็นอย่างมาก
 
‘ชูเฟิง’ค่อยๆยกหัวขึ้นมา จิตสังหารปล่อยออกมาสายตาของเค้า เค้ากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น
 

 
” ชูซุย เจ้าไปบอก ชู หงเฟย ให้เขามาในการประชุมในปีนี้ ข้ามั่นใจว่าเค้าจะต้องคุกเข่าร้องขอชีวิต “
 
 
” แต่ตอนนี้เจ้ารีบไปให้พ้นๆ หน้าข้า ไม่งั้นเจ้าจะเสียใจ “
 
ถ้าพวกเขาอยู่ในสถาการณ์ที่ปกติ ‘ชูซุย’คงจะเถียงกับ’ชูเฟิง’ แต่ตอนนี้เค้ารู้สึกได้ว่า ‘ชูเฟิง’ เอาจริง
 
แค่จิตสังหารที่ปล่อยออกมา มันก็ทำให้พวกเขาเข่าอ่อน นี้สินะที่เรียกว่าความกลัว
 
สุดท้าย ‘ชูซุย’ และคนอื่นๆ ก็หันหน้ากลับ จากนั้น’ชูซุย’ก็เดินจากไป ในภูเขา
 
‘ชูเกา’และคนอื่นๆ รีบเดินตามนางไปในทันที พวกเค้ารู้ว่าไม่อาจสู้ ‘ชูเฟิง’ได้ ต่อให้ลงมือพร้อมกัน
 
จากนั้น ‘ชูซุย’และคนอื่นๆ ก็มุ่งหน้าล่ายาต่อ
 
‘ชูเฟิง’รู้ว่า ‘ชูหงเฟย’ไม่สามารถรับมือได้ง่ายๆ แต่ตอนนี้ ฝีมือของ’ชูเฟิง’ไม่เหมือนเมื่อก่อน
 
ตอนนี้’ชูเฟิง’ก็ไม่เป็นรองพี่ชายเค้า
 
‘ชู หงเฟย’ เป็นทายาทตะกูลหลัก นอกจาก’ชู กู่ยู่’ ก็มีเขาที่สามารถเข้าไปยังโรงเรียน หลินหลง
 
ได้ มันเป็นที่ที่เหมาะสำหรับฝึกความสามารถในการต่อสู้อย่างมาก
 
ตั้งแต่ ‘ชู หงเฟย’เข้าโรงเรียน เค้าก็ไม่เคยกลับมาที่ ตะกูลอีกเลย จึงไม่มีใครรู้ความสามารถเขาในตอนนี้
 
ยังไงก็ตาม ในปีนี้ ‘ชูเฟิง’รู้สึกว่า เขาต้องกลับมาแน่ๆ เพราะ พ่อของเขาก็เป็นผู้ สมัครตำแหน่งผู้นำ
 
‘ชู หงเฟย’ ความสามารถเขาในตอนนี้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ถึงระดับ 6 ห้วงวิญญาณ แต่คงไม่ต่ำกว่า ระดับ 5 อย่างแน่นอน
 
ดังนั้น ‘ชูเฟิง’ต้องรีบเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับพลังวิญญาณ อย่างน้อยให้ถึง ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ
 

 
” กรี๊ดดด!!! เจ้าอย่ามาโดนตัวข้า~ ~ ~ ~ ~ “
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ได้ยินเสียงแหลม ตะโกนออกมาในป่า เสียงนั้นเป็นเสียง ‘ชูซุย’ ไม่ผิดแน่
 
ตอนนั้น ‘ชูเฟิง’ ขมวดคิ้ว หลังจากลังเลอยู่แปปหนึ่ง เขาก็วิ่งไปยังทิศทางของเสียง
 
ในขณะเดียวกัน พื้นที่โล่งกลาง ภูเขา เป็นฉากที่รับไม่ได้
 
‘ชูเกา’และคนอื่นๆ ตัวสั่น เต็มไปด้วยความกลัว ขณะพื้นที่โล่ง ‘ชูซุย’ ถูกผู้ชาย 3 คน จับเป็นของเล่น
 
ทั้งสามคนมีอายุประมาณ 20 น่าตา กวนตีน ด้านหลังของเขามีดาบสีดำ แขวนอยู่ พวกนั้นคือ สมาชิก ดาบทมิฬ
 

 
” ศิษย์น้อง เจ้าไม่ต้องกลัว เราไม่ได้อยากทำร้ายเจ้า แค่ต้องการเล่นด้วยนิดหน่อย “
 
ชายหนึ่งคนใบหน้าเต็มไปด้วย ความหื่น สายตาของเขาจ้องไปยังชุดสีม่วง ของนาง
 
แล้วกระฉากแขนเสื้อของนนางออก ทำให้เห็นผิวของนางที่ขาวจั๊วะ
 

 
” ว้าววว นี้มันขาวมากกก ข้าล่ะชอบจริงๆ ขาวๆแบบนี้ “
 
อีกสองคนยังคงลูปคลำเรือนร่างของชูซุย ความหื่นปรากฏในดวงตา น้ำลายพวกเขาไหลออกจากปาก
 

 
” พวกเราอยู่โรงเรียนเดียวกัน พวกเจ้าไม่กลัวถูกอาวุโสลงโทษงั้นหรอ ที่ทำกับข้าแบบนี้? “
 
ใบหน้าของนางเลอะไปด้วยน้ำตา ขณะที่เธอพยายามดื้น
 

 
” ศิษย์น้อง เราจะดูแลเจ้าเอง พวกอาวุโสไม่สนใจหรอกมีแต่จะชื่นชมเรา ทำไมเขาถึงจะลงโทษล่ะ “
 
 
” ใช่ๆ หากเจ้ายังอยู่ในป่าโดยให้พวกไร้ประโยชน์นี้คุ้มกัน เจ้ามีแต่จะเป็นอันตราย ถ้าเจ้ามากลับเรา เมื่อการบ่าจบลง ข้าจะให้รางวัลกับเจ้าอีก 5555+ .. . . . . .”
 
ตอนนี้กำลังมืด พวกข้าทั้งสามแสนจะเหงา ดังนั้นเวลานี้พวกข้าขอเล่นกับแกะน้อย ‘ชูซุย’หน่อย
 

 
“จากนั้นข้าจะปล่อยเจ้าไป”
 
 
” ศิษย์พี่ เราขอให้พวกท่านเห็นแก่หน้าตะกูลเรา “
 
‘ชูเกา’พูดขณะที่ตัวสั่น
 
* ปั้งงงง * .
 
ก่อนชูเกาจะพูดจบประโยค มีชายคนหนึ่งดึงดาบสีดำออกมาจากหลังของเขา และฟันใส่ ‘ชูเกา’ ลมแรงพัดใส่ร่างกายของ’ชูเกา’
 
* อ๊ากก!!
 
หลังจากที่ลมที่รุนแรงผ่านไป เลือดสาดบนขาของ ‘ชูเกา’ พร้อมกับร้อง และล้มลงกับพื้น
 

 
” ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ”
 
เหมือนเห็นความต่างของฝีมือ พวกเขาเกิดความกลัวอย่างมาก
 
แค่ดาบเดียวสามารถเอาชนะ ‘ชูเกา’ ในทันทีแล้ว พวกเราจะทำยังไงกันดี
 
 
 
 
 
ทันใดนั้น  ‘เนี่ยหลี’ ก็แปลงร่าง เป็น อสูรเขี้ยวแพนด้า เขาพ้น ลูกบอลขาว ดำ ออกมาจากปาก เข้าใส่ พันธมิตร ดาบทมิฬ . . . . . . . .
 ปล. ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใด ยังไงพระเอกก็ต้องโผล่มา รอแปปครับ กำลังแปลต่อ
 
โปรดติดตามตอนต่อไปป ……….
 
ที่มา: