“เหอะ เจ้าต้องการที่จะหยุดรูปแบบอำนาจวิญญาณของข้าอย่างนั้นรึ หึเสียใจแต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะข้านั้นเป็นถึงผู้เชื่อมต่อชุดฟ้าในแง่ของการป้องกันแล้วนั้นข้าได้เหนือชั้นกว่าเจ้าไปหลายขุมนัก เพราะฉะนั้นอย่าได้หวังว่าจะแตะต้องข้าได้”
 
ชาชราร้อยหน้ากล่าวออกมาอย่างเย็นชา และก็ได้มีชั้นของการก่อตัวสีฟ้าปรากฏขึ้นมาปละปกป้องร่างกายของเขาเอาไว้
 

 
“ยันต์จู่โจมสองใบสุดท้ายนี้จะตัดสินทุกอย่างแพ้หรือชนะเราจะได้รู้กันเดี้ยวนี้แหละ.”
 
‘ชูเฟิง’ไม่รีรอแม้แต่น้อยเขาได้ยื่นฝ่ามือของเขาล้วงเข้าไปในถุงจักวาลอย่างช้า ๆ และหยิบสองยันต์จู่โจมออกมา ยันต์ใบแรก’ชูเฟิง’ได้โยนเข้าไปที่การก่อตัวอำนาจวิญญาณของชายชราร้อยหน้า
 
และในทันทีที่ยันต์สัมผัสการก่อตัวอำนาจวิญญาณของชายชราร้อยหน้าก็ได้ถูกทำลายในทันที
 

 
“หึ ข้าล่ะอยากเห็นจริง ๆ ว่าเจ้าจะมีความสามารถมากแค่ไหน และยังเหลือยันต์จู่โจมอีกกี่ใบที่เจ้ามี”
 
ชายชราร้อยหน้าเผชิญหน้ากับ’ชูเฟิง’พร้อมกล่าวออกมาอย่างเย็นชาและเขาก็ได้พยายามที่จะสร้างการก่อตัวอำนาจวิญญาณขึ้นมาอีกครั้งเพื่อป้องกันตัวเขาเองจาก’ชูเฟิง’
 

 
“อืม แต่ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่ได้มีโอกาศนั้นอีกแล้ว”
 
เพียงแต่ในเวลานั้นร่างกายของ’ชูเฟิง’ก็ได้ปรากฏเกราะสีเขียวบาง ๆออกมาปกคลุมร่างกายของเขาเอาไว้ และจากนั้นมันก็ได้ปล่อยควันขนาดใหญ่ออกมาและเข้าปกคลุมร่างกายของชายชราร้อยหน้า
 

 
“นี่มัน ?!”
 
ในทันทีที่ชายชราร้อยหน้าได้เห็นเขาช่วยไม่ได้ที่จะต้องแสดงอาการเปลี่ยนแปลงออกมาและในเวลาเดียวกันเขายังได้รีบถอยหลังออกไปอีกหลายก้าวด้วยกัน
 
เพราะเขาได้ค้นพบว่าในตำแหน่งที่’ชูเฟิง’ได้ยืนอยู่ก่อนนั้นได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ที่ดูน่ากลัวไปแล้ว สัตว์ประหลาดชนิดนี้นั้นมันมีขนาดใหญ่และลมสีเขียว ๆที่วนอยู่รอบ ๆ ตัวและร่างกายของมันก็ยังมีลักษณะที่เหมือนกับเต่าและมีงูขดตัวรอบ ๆ อีกที
 
มันราวเหมือนกับว่างูและเต่าพวกมันทั้งสองชนิดได้รวมตัวกันกลายเป็นหนึ่งเดียวกลิ่นอายของมันที่เล็ดลอดออกมานั้นมันส่งให้นึกถึงความรู้สึกที่น่ากลัว
 

 
“นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น? เหตุใดทำใมชูเฟิงถึงได้กลายเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวไปได้? หรืออาจเป็นไปได้ว่าเขาไม่ได้เป็นมนุษย์มาตั้งแต่แรกแล้ว? มันเป็นไปได้ว่าเขาคือสัตว์ประหลาดที่น่ากลัว?”
 
เพียงแค่ในช่วงเวลานั้นชายชราร้อยหน้าก็ได้แสดงอาการหวาดกลัวออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดเพราะในด้านหน้าของเขานั้นคือการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดที่หวาดกลัวที่สุดกลิ่นอายของมันที่ได้ส่งออกมานั้นมันทำให้เขารู้สึกว่าไม่วันที่จะสามารถต่อกรกับสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้
 

 
“เดี้ยวนี่อาจเป็นภาพลวงตา”
 
แต่ทันใดนั้นสายตาของชายชราร้อยหน้าก็ได้กลายเป็นประกายและอาการของเขาก็ได้เปลี่ยนไปในทันที เขาเป็นถึงผู้เชื่อมต่อชุดฟ้าฉะนั้นแล้วเขาถึงได้รู้สึกว่าสัตว์ประหลาดที่อยู่ในสายตาของเขาในตอนนี้นั้นมันดูไม่เหมือนจริงและมันอาจเป็นภาพลวงตา
 
พอเขาเริ่มที่จะเข้าใจถึงสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้เขาก็ได้รีบเค้นอำนาจวิญญาณของเขาออกมาและทำลายภาพลวงตาในด้านหน้าของเขาลงในทันที และมันก็เป็นไปตามที่เขาคิดทันทีที่เขาเค้นอำนาจวิญญาณออกมาสัตว์ประหลาดที่อยู่ในด้านหน้าของเขาก็เริ่มที่จะหดตัวลงแล้วจางหายไปในทันที
 

 
“อึ.”
 
แต่อย่างไรก็ตามในทันทีภาพลวงตาได้หายไปนั้นแทนที่เขาจะแสดงออกถึงใบหน้าที่มีความสุขเขาเขากลับแสดงใบหน้าของความกลัวออกมาแทนและยังคงเพิ่มมากขึ้นเลื่อย ๆ เพราะในทันทีที่เขาหลุดออกมาจากภาพลวงตาเขาก็ได้ค้นพบว่าบนหน้าอกของเขานั้นได้มียันต์จู่โจมติดอยู่
 
*** บูมมม ***
 
ระเบิดดังกล้องออกมาจากหน้าอกของชายชราร้อยหน้าและแทบจะในทันทีเขาได้ตะโกนร้องออกมาอย่างหน้าสังเวชเขาได้กระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตรและไปชนเข้ากับกำแพงการก่อตัวอำนาจวิญญาณของเขาเองอย่างแรงและท้ายที่สุดก็ล่วงลงสู่พื้นดิน
 
ในทันที่แม้ว่าชายชราร้อยหน้าจะยังมีชีวิตอยู่แต่มันก็ได้สร้างแผลลึกไว้ที่หน้าอกของเขา ตันเถียน ของเขาได้รับความเสียหายอวัยวะบางส่วนถูกทำลาย เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดสีดำและร่างกายของเขาก็ชักกระตุกออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
 

 
“คิดไม่ถึงเลยจริง ๆ ว่าแม้แต่ยันต์จู่โจมในระยะเผาขนอย่างนั้นยังไม่สามารถที่จะฆ่ามันได้ หรือแม้แต่ ขวานอสูรฟ้า ก็ยังไม่ได้สร้างอันตรายที่ใหญ่หลวงต่อเขามากมายนัก ไม่น่าแปลกใจเลยจริง ๆ มันคือพลังร่างกายของผู้ที่อยู่ในแดนสวรรค์วิญญาณสินะ?”
 
‘ชูเฟิง’มองไปยังชายชราร้อยหน้าที่นอนชักกระตุกอยู่ที่พื้นดินอย่างต่อเนื่องและสูญเสียพลังที่จะต่อสู้กับ’ชูเฟิง’ได้ไปทั้งหมด ‘ชูเฟิง’ได้บ่นพึมพำกับตัวเองและใบหน้าของเขายังแสดงออกถึงอารมณ์ที่หลากหลายออกมา
 
แม้ว่าเขาจะรู้เหตุผมว่าทำไมร่างกายของชายชราร้อยหน้าถึงได้แข็งแกร่งนักอย่างน้อย ๆ มันก็มาจากยุทธภัณฑ์ชั้นยอดส่วนหนึ่งและก็ความแข็งแกร่งทางร่างกายของตัวเองหากร่างกายเขาไม่แข็งแรงพอเขาก็คงไม่สามารถที่จะใช้ยุทธภัณฑ์ชั้นยอดได้อย่างแน่นอน
 
แม้ว่าในเวลานี้’ชูเฟิง’จะสามารถเอาชนะชายร้อยหน้าได้แล้วก็ตามแต่เขาก็ยังไม่ลดความประมาทลงเพราะการที่เขาจะเดินเขาไปหาชายชราร้อยหน้านั้นมันก็ยังมีความเสี่ยงอยู่ที่ว่าเขาจะลุกขึ้นมาและจู่โจม’ชูเฟิง’ตอนไหนก็ได้
 
มันอาจกล่าวได้ว่าการที่’ชูเฟิง’สามารถเอาชนะชายชราร้อยหน้าได้นั้นมันเป็นแค่เขาได้พึ่งโชคของเขาหากวัดกันที่ความแข็งแกร่งของร่างกายแล้วล่ะก็เขาไม่มีทางที่จะสู้ชายชราร้อยหน้าได้อย่างแน่นอนฉะนั้นเขาจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
 
และในช่วงเวลาไม่กี่วันมานี้’ชูเฟิง’ได้สังหารเหล่าศิษย์ของขุมพลังอำนาจทั้ง 6 ไปมากมายนักและพร้อม ๆ กันเขาก็ได้พัฒนาและเสริมสร้างทักษะต่อสู้ของเขาไปด้วย นั้นจึงเป็นเหตุผลว่าทำใมเขาถึงได้ควบคุมมังกรเดินทางผ่านเก้าสวรรค์ได้ดั่งใจนึกและเป็นอิสระ
 
เขาได้ใช้มันในการต่อสู้ทุกรูปแบบในช่วงเวลาที่เขาได้ต่อสู้ในไม่กี่วันที่ผ่านมา และนอกจากนี้ถึงแม้ว่าชูเฟิงจะสามารถใช้ความสามารถภาพลวงตาของของทักษะเกราะเต่าทมิฬได้ แต่ช่วงเวลาที่เขาได้ใช้มันกับชายชราร้อยหน้ามันทำให้เขาแข็งทื่อไปในชั่วขณะและเขาไม่สามารถที่จะโคจรอำนาจวิญญาณการก่อตัวของเขาได้อย่างทั่วถึง
 
นั้นจึงเป็นเหตุผลที่’ชูเฟิง’นำยันต์จู่โจมไปแตะที่หน้าอกของเขาได้อย่างง่ายดาย การที่’ชูเฟิง’สามารถทำสำเร็จได้นั้นมันมันเป็นเพราะเขาได้ใช้ความสามารถภาพลวงตาของทักษะเร้นลับเกราะเต่าทมิฬเช่นเดียวกับยันต์จู่โจมของท่านรองประมุข เกา นี่นับว่าเป็นไพ่ใบสุดท้ายของเขา
 
ถ้าหากเขาล้มเหลวแน่นอนว่าเขาจะต้องตายโดยไม่ต้องสงสัย แต่ถึงอย่างนั้นในท้ายที่สุดแล้วเขาก็ทำสำเร็จ ถึงแม้ว่าชายราร้อยหน้าจะมีประสบการณ์การต่อสู้ที่โชกโชนและมีความเจ้าเล่ห์ที่ฝังรากลึกไปในสันดารของเขาแต่สิ่งเดียวที่เขาคิดไม่ถึงก็คือ’ชูเฟิง’สามารถใช้ความสามารถภาพลวงตาได้
 
โดยที่ไม่จำเป็นต้องสร้างการก่อตัวของอำนาจวิญญาณขึ้นมา เขาสามารถสร้างภาพลวงตาขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่ใจของเขาต้องการนี่นับว่าเป็นความได้เปรียบของ’ชูเฟิง’
 
ในทันที่’ชูเฟิง’อดไม่ได้ที่จะต้องถอนหายใจออกมายาวๆ แต่การถอนหายใจในครั้งนี้นั้นมันกับเต็มไปด้วยความชื่นชมที่มีต่อเจ้าของสุสานจักรพรรดิที่เขาสามารถสร้างทักษะที่ทรงพลังและแข็งแกร่งเช่นนี้ออกมาได้ มิฉะนั้นแล้วล่ะก็’ชูเฟิง’คงจะไม่ได้ช่วยโชคที่ทำให้เขามีชีวิตรอดในขณะนี้
 
*** อืม ***
 

 
“ชูเฟิงนี่มันไม่ดี มันกำลังต้องการที่จะรวบรวมสติของตัวเอง!”
 
ทันใดนั้น ‘ต้าน ต้าน’ เตือนออกมาด้วยความร้อนรน และในทันที’ชูเฟิง’ก็ได้ค้นพบว่าชายชราร้อยหน้ากำลังรวบรวมจิตสำนึกของเขาอยู่ แม้ว่า ดันเถียน ของเขาจะได้รับความเสียหายไปไม่น้อยและสูญเสียพลังวิญญาณที่เขาบ่มเพาะมาเป็นเวลาหลายปีแต่ถึงอย่างนั้นก็ตามหากว่าจิตสำนึกของเขายังคงอยู่เขาก็ยังคงที่จะกักเก็บพลังวิญญาณส่วนที่เหลือเอาไว้อยู่ได้และถ้าหากเขาสามารถรวบรวมมันสำเร็จแล้วล่ะก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะไม่ใช่ปัญหาเล็ก ๆ สำหรับ’ชูเฟิง’
 

 
“ขอโทษมันคงจะดีกว่าหากเจ้าตายอย่างสงบ.”
 
‘ชูเฟิง’จับ ขวานอสูรฟ้า ไว้ในมือและสับมันลงไปที่ชายชราร้อยหน้าทุกส่วนร่างกายของเขาถูกสับเป็นชิ้นเล็ก ๆ โดย’ชูเฟิง’
 

 
“อ๊า ~~~~”
 
ในการตอบสนองของชายชราร้อยหน้าที่ถูกสับอย่างโหดร้ายทารุณเขาได้ตะโกนเสียงดังออกมาอย่างทรมานและขมขื่น แต่’ชุเฟิง’หาได้มีความเมตตาไม่ ‘ชูเฟิง’เยียบหัวของชายชราร้อยหน้าเอาไว้และสับไปที่ตามตัวของเขาอย่างบ้าคลั่ง
 
สติของเขาได้รับการดูดกลืนโดยอำนาจวิญญาณของ ขวานอสูรฟ้า ท้ายที่สุดจิตวิญญาณของเขาก็ถูกทำลายและตายในที่สุดไม่มีร่องรอยใดของกลิ่นอายที่เหลืออยู่
 

 
“ฮ่า ๆ ชูเฟิงเจ้านี่ไม่เลวเลยจริง ๆ! ชัยชนะของเจ้าในวันนี้นั้นชั่งงดงามยิ่งนัก! ราชินีอย่างข้าขอชื่นชมและแน่นอนว่าข้าจะต้องตบรางวัลให้เจ้าอย่างแน่นอน”
 
 
“แต่ในตอนนี้รับดูดซับพลังงานของชายแก่ผู้นี้มาซะ แหล่งพลังงานของผู้ที่อยู่ในระดับ 3 ของแดนสวรรค์วิญญาณมันจะสามารถทำให้ข้าบุกผ่านเข้าไปยังระดับ 5 ของแดนแก่นแท้วิญญาณได้และแม้กระทั่งระดับที่ 6 ก็ยังเป็นไปได้.”
 
‘ต้าน ต้าน’ ตะโกนออกมาอย่างมีความสุข ‘ชูเฟิง’ไม่ชักช้าและรีบช่วย ‘ต้าน ต้าน’ ในการดูดซับพลังงานของชายชราร้อยหน้าอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับ ‘ต้าน ต้าน’ นางได้คิดเอาไว้ว่าพลังวิญญาณของนางนั้นจะต้องเพิ่มขึ้นมาอยู่ระดับที่ 4 และ ที่ 5 ของแดนแก่นแท้อย่างแน่นอน
 
และบางทีอาจไปถึงระดับที่ 6 ของแดนแก่นแท้วิญญาณก็เป็นไปได้ หลังจากที่นั้น’ชูเฟิง’ก็ได้ตรวจสอบถุงจักรวาลของชายชราร้อยหน้า และหลังจากที่ตรวจสอบมันทำให้’ชูเฟิง’นั้นแสดงอาการออกทางใบหน้าออกมาทำนองว่ามีความสุขอย่างเหลือล้นจนไม่อาจบรรยายได้เพราะถุงจักรวาลของชายชราร้อยหน้านั้น มันเปรียบเหมือนกับดั่งขุมทรัพย์สมบัติขนาดใหญ่เคลื่อนที่
 
###########################################################################################
 
เอาละในช่วงท้ายก็มาพบกับเราเหล่าพี่น้อง 3 หัวดอที่จะมาเผาชูเฟิงไปพร้อมกลับคุณท่านผู้แปล : บทนี้งด 3 เนื่องจากหัวผู้แปลไม่แล่นจึงไม่อาจตั้งบทสนทนาของพวกมันขึ้นมาได้ ฮ่า ฮ่า เจอกันในบทหน้า….ข้าน้อยขอตัวลา 2518 จงมา!!!!
 
1 : …………
 
2 : …………
 
4 : ………… #################################################################################################…..####เอาล่ะก็ขอจบสาระเร้าใจ : นายกระทิข้น ไว้เท่านี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสำหรับผู้อ่านทุกท่าน####…..
 
ที่มา: