I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Martial God Asura ตอนที่ 514 – สถานการณ์สงครามสวนกลับ

| Martial God Asura | 2540 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

เหตุการณ์นั้นได้เกิดขึ้นอย่างฉับพลันทุกคนที่ได้อยู่ในสถานที่ตรงนั้นจึงล้วนต่างตกอยู่ในความตะลึง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสององค์จักรพรรดิที่ยังคงยืนอยู่บนอากาศใบหน้าของพวกเขานั้นเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากพร้อมกับตะโกนกล่าวถามออกไปอย่างเสียงดังว่า

“เจ้าเป็นใคร?”

“เป็นใครอย่างนั้นรึ? ก็คนที่กำลังจะมาเอาชีวิตพวกท่านยังใงล่ะ”

‘ชูเฟิง’กล่าวออกไปอย่างเย็นชาและยื่นมือของเขาออกไปพร้อมกับระเบิดพลังออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุดขึ้นไปบนอากาศ

“อ่า!”

ทั้งสององค์จักรพรรดิที่อยู่ในระดับ 8 ของแดนสวรรค์วิญญาณได้โดนระเบิดเข้าอย่างจังด้วยความแข็งแรงของพวกเขาจริงไม่สามารถที่จะหลบแรงระเบิดพลังของชูเฟิงได้ พวกเขาได้ล่วงหล่นลงมาและล้มลงอยู่เบื่องหน้าของชูเฟิง

หลังจากที่พวกเขาทั้งสองได้ล่วงหล่นลงมาจู่ ๆ ชูเฟิงก็ได้ยื่นมือของเขาออกไปและเจาะเข้าไปที่ ดันเถียน ของพวกเขาทั้งสอง

“อ้า ~~~~~”

พวกเขาทั้งสององค์จักรพรรดิทั้งราชวงศ์หลิวและราชวงศ์จีได้โห่ร้องออกมาอย่างน่าอนาถ กองเลือดขนาดใหญ่ได้ทะลักออกมาจาก ดันเถียน ของพวกเขา พวกเขาได้กุมมือและปิด ดันเถียน เอาไว้และนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนพื้นดินไปมา

แม้ว่าชูเฟิงจะได้ใช้สองฝ่ามือทำให้พวกเขาได้รับบาดเจ็บแต่ก็ยังไม่ได้ทำลายพลังวิญญาณของพวกเขาทั้งสอง แต่อย่างน้อยพวกเขาก็จะยังใช้อำนาจพลังของพวกเขาได้อย่างไม่เต็มที่ไปสักระยะหนึ่ง ในตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้กลายเป็นเพียงแค่คนไร้ค่าและไม่มีพลังอำนาจใด ๆ ที่พอจะต่อกรพวกเขา

“ชูเฟิงนี่เจ้า!”

ในทันทีใบหน้าของพวกเขาทุกคนที่ได้เห็นฉากนั้นนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากเพราะพวกเขานั้นสามารถตรวจสอบได้ว่ากลิ่นอายของชูเฟิงนั้นได้อยู่ในระดับที่ 8 ของแดนสวรรค์วิญญาณถมยิ่งไปกว่านั้นพลังอำนาจกลิ่นอายของเขานั้นยังดูไม่เสถียนอีกด้วย แต่จริงเขากลับสามารถฆ่าทั้งสององค์จักรพรรดิได้อย่างง่ายได้ถ้าอยากจะฆ่า

หากทราบถึงขั้นตอนและระยะห่างของแต่ละระดับขั้นของแดนสวรรค์วิญญาณพวกเขานั้นจะรู้ดีว่ามันมีระดับชั้นที่ห่างไกลกันเป็นอย่างมาก แต่ชูเฟิงจริงสามารถพึ่งพาระดับพลังวิญญาณที่ไม่เสถียนจัดการกับผู้เชียวชาญแดนสวรรค์ระดับ 8 แท้จริงได้ มันเป็นเรื่องที่ยากเกินไปที่พวกเขาจะสามารถเชื่อได้จึงไม่ต้องแปลกใจเลยว่าเหตุใดนั้นพวกเขาถึงได้ตกอยู่ในอาการตกใจกันถึงขนาดนั้น

ชูเฟิงไม่ใส่ใจกับสายตาที่ตะลึงของผู้คน เขาได้ขยายฝ่ามือของเขาทั้งสองข้างออกไปราวกับเป็นกรงเล็บของนกอินทรีด้วยฝ่ามือของเขาเขาได้คว้าคอขององค์จักรพรรดิทั้งสองและบอกกับพวกเขาว่า

“ตะโกนขอความช่วยเหลือซะ”

“เจ้าว่ายังใงนะ?!”

ทั้งสององค์จักรพรรดิที่ตกอยู่ในความเจ็บปวดนั้นได้ผงะในทันทีหลังจากที่พวกเขาได้ยินคำที่ออกมาจากปากของชูเฟิงอย่างกะทันหัน

*** ปัก ปัก ***

เมื่อเห็นเช่นนั้นชูเฟิงไม่เสียเวลาพูดใด ๆ เขาได้ยกแขนของเขาขึ้นและนำใบหน้าของทั้งสององค์จักรพรรดิกระแทกเข้าด้วยกันอย่างแรงหลังจากนั้นก็กล่าวออกไปว่า

“ข้าของให้พวกท่านทั้งสองตะโกนขอร้องความช่วยเหลือยังใง ถ้าหากว่าพวกท่านไม่ทำข้าจะฆ่าคนใดคนหนึ่งในพวกท่านซะ’

“นี่เจ้า…”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นมันทำให้ใบหน้าของพวกเขาทั้งสองนั้นโกรธขึ้นมาในทันที แต่ถึงแม้ว่าพวกเขานั้นจะโกรธแต่พวกเขานั้นก็ไม่กล้าที่จะพูดโต้แย้งกลับไปใด ๆ และเริ่มที่จะแหงนหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกันตะโกนร้องออกไปดัง ๆ ว่า

“ช่วยด้วย!”

หลังจากที่คำเหล่านั้นได้ถูกพูดออกไปนั้นมันดูราวเหมือนกับเสียงของฟ้าร้องมันได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนในราชวงศ์เจียง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนของทั้งสามราชวงศ์ที่กำลังบินโจมตีอยู่บนอากาศเหนือพื้นที่หลักของราชวงศ์เจียง หรือแม้แต่เหล่าสามบรรพชนที่ยังไม่ได้เริ่มโจมตีแล้วกำลังนั่งดูสงครามอย่างเพลิดเพลินก็ยังต้องสะดุ้ง

เมื่อเหล่าบรรพชนได้มองลงไปยังพื้นดินแล้วได้พบกับเหล่าลูกชายของพวกเขาที่ได้ตายไปแล้วหนึ่งแถมบาดเจ็บหนักอีกสองมันทำให้ใบหน้าของพวกเขานั้นถึงกลับเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

“ใคร…ใคร…ใครมันเป็นคนฆ่าลูกชายของข้า ?! ข้าจะฆ่ามัน!!”

เมื่อเห็นลูกชายสุดที่รักของเขาที่อบรมดูแลอย่างพิถีพิถันมานับหลายปีได้ถูกฆ่าตาย มันจึงทำให้บรรพชนเฒ่าของราชวงศ์จ้าว นั้นถึงกลับโกรธแค้นอย่างเหลือใจ เขานั้นไม่สนใจใด ๆ ทั้งนั้นด้วยความโกรธแค้นที่ได้ครอบงำจิตใจของเขา เขาจึงได้เหวี่ยงฝ่ามือของตัวเองออกไปยังสถานที่ตรงนั้น

พลังอำนาจที่พุ่งออกมาจากฝ่ามือของเขานั้นชั่งดูแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ทั้งๆที่ยังพุ่งไปไม่ถึงพื้นดินเบื่องล่างก็ยังทำให้พื้นดินนั้นเกิดรอยแยกขนาดใหญ่แล้วทรุดตัวลงอย่างรวดเร็วแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงผู้เชียวชาญที่อยู่ในแดนแก่นแท้เลยเพราะแม้แต่ผู้เชียวชาญที่อยู่ในแดนสวรรค์วิญญาณนั้นก็ยังไม่สามารถที่จะโต้กลับแรงดันอันมหาศาลที่น่ากลัวเช่นนั้นกลับไปได้ และในทันทีพวกเขาทุกคนได้ถูกบังคับให้นอนลงไปกับพื้นด้วยแรงดันอันมหาศาลนั้นจนพวกเขาไม่อาจที่จะลุกขึ้นมาได้

“จงหายไปซะ!”

แต่เพียงแค่ในเวลานั้นชูเฟิงได้เหวียงฝ่ามือของเขาออกไป “บูม” พลังอำนาจจากฝ่ามือของบรรพชนราชวงศ์จ้าว ก้ได้หายไปในทันที

“ท่านผู้อาวุโสเจียง เฮิงหยวน ข้าฝากดูทั้งสองคนนี้ด้วย”

‘ชูเฟิง’ได้โยนทั้งสององค์จักรพรรดิออกไปให้กับเจียง เฮิง หยวน อย่างรวดเร็วพร้อมกับกล่าวออกไปอย่างเสียงดังขึ้นไปบนท้องฟ้า

“บุตรชายของท่านนั้นถูกฆ่าลงโดยข้า! หากท่านข้องใจนักล่ะก็ก็เชิญเข้ามาได้เลย!”

ในขณะที่’ชูเฟิง’ได้พูดออกไปนั้นเขาก็ได้ปรับตัวเองขึ้นไปอยู่บนอากาศและอยู่ในระดับเดียวกันกับบรรพชนราชวงศ์จ้าวและพร้อมที่จะเข้าต่อสู้กับเขา

“ไอ้สารเลวนี่มันชั่งกล้ามองหาที่ตายอย่างแท้จริง!”

เมื่อเห็นเช่นนั้นบรรพชนของราชวงศ์หลิวได้กล่าวออกมาอย่างเย็นชาในทันทีแล้วเตรียมพร้อมที่จะจู่โจม

“ช้าก่อน”

แต่ก่อนที่บรรพชนราชวงศ์หลิวกำลังที่จะเคลื่อนไหวเขาก็ได้ถูกหยุดเอาไว้ก่อนโดยบรรพชนราชวงศ์จีจากด้านข้างของเขา หลังจากที่เขามองไปยังทั้งสององค์จักรพรรดิที่อยู่ในมือของเจียง เฮิง หยวน เขาก็ได้ส่งข้อความทางจิตไปยังบรรพชนของราชวงศ์หลิวว่า

“จงดูให้ดีดี ตอนนี้ลูกชายของเจ้าและลูกชายข้านั้นได้ตกอยู่ในกำมือของพวกเขา ถ้าเราเกิดทำอะไรพลีพลามไปล่ะก็พวกเขานั้นก็จะตกอยู่ในอันตรายในทันที”

“นี้…”

“แล้วเราจะทำเพียงแค่ยืนดูตาเฒ่าแต่งตัวประหลาดสู้กับเด็กเหลือขอเพียงคนเดียวอย่างนั้นหรือ? ดูยังใงก็รู้ว่าเด็กเวรนั้นมันไม่ได้ดูเหมือนคนที่เรียบง่าย!”

บรรพชนราชวงศ์หลิวกล่าวออกมาเพราะเป็นห่วงบรรพชนราชวงศ์จ้าว

“ไม่ต้องเป็นกังวลไปแม้ว่าพลังอำนาจการต่อสู้ของเด็กเหลือขอนั้นมันจะดูแข็งแกร่งแต่มันก็ได้มีออร่าผิดปกติแพร่ออกมาจากร่างกายของมัน ถ้าข้าคิดเอาไว้ไม่ผิดล่ะก็มันจะต้องใช่เม็ดยาต้องห้ามเป็นแน่หรือไม่ก็อาจจะใช้รูปแบบพิเศษเพื่อยืมพลังอำนาจบางอย่างมาใช้ เพราะถ้าหากมันเป็นมาอย่างที่ข้าได้คาดเดาจริงล่ะก็มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่เด็กนั้นมันจะสามารถเอาชนะบรรพชนเฒ่าของราชวงศ์จ้าวได้”

บรรพชนราชวงศ์จี กล่าว

“นั้น…ท่านพูดจริงอย่างนั้นรึ! ฮ่า! การตรวจจับของท่านนี่ชั่งคมชัดอะไรเช่นนี้”

ในทันที่เขาได้ยินคำพูดเช่นนั้นบรรพชนราชวงศ์หลิวก็ได้ทำการตรวจสอบอย่างระมัดระวังและในที่สุดเขาก็ได้ค้นพบว่ากลิ่นอายของชูเฟิงนั้นดูเป็นไม่เสถียนเอามาก ๆ ฉะนั้นและจากท่าทีที่ร้อนลนเขาก็ได้สงบลง

“บรรพชนราชวงศ์หลิว,บรรพชนราชวงศ์จี! บอกให้สมาชิกตระกูลของพวกท่านหยุดโจมตีราชวงศ์เจียงซะ ไม่เช่นนั้นแล้วข้าจะฆ่าบุตรชายของพวกท่าน!”

เจียง เฮิงหยวน นั้นเป็นคนฉลาดเขานั้นสามารถเข้าใจความคิดของชุเฟิงได้ในทันทีที่ชูเฟิงได้โยนทั้งสององค์จักรพรรดิให้กับเขา ฉะนั้นแล้วเขาจึงไม่ลังเลที่จะใช้อำนาจสวรรค์ของเขาตะโกนขึ้นไปบนท้องฟ้าและข่มขู่เหล่าบรรพชน

หลังจากที่ได้ยินคำพูดพวกนั้นเหล่าผู้เชียวชาญของทั้งสองราชวงศ์หลิวและราชวงศ์จีพวกเขาได้มองขึ้นไปยังบรรพชนของพวกเขาทั้งสองที่ยืนอยู่บนท้องฟ้า

แต่ถึงแม้ว่าทั้งสองบรรพชนจะไม่ได้พูดคำใด ๆ ออกมาแต่เขาก็ได้ยกสัญญาณมือขึ้น ซึ่งนั้นหลังจากที่ผู้เชียวชาญของทั้งสองราชวงศ์ได้เห็นพวกเขาก็หยุดการโจมตีราชวงศ์เจียงลงในทันที

เท่ากับว่าในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้นั้นมีเพียงแค่ราชวงศ์จ้าวราชวงศ์เดียวเท่านั้นที่กำลังโจมตีราชวงศ์เจียงอยู่

และด้วยการที่องค์จักรพรรดิของพวกเขานั้นได้ตายไปแล้วและบรรพชนเก่าแก่ของพวกเขาก็ยังยุ่งอยู่กับการต่อสู้มันจึงเป็นที่ชัดเจนว่าในตอนนี้พวกเขานั้นกำลังเสียบเปรียบราชวงศ์เจียงอยู่อย่างเห็นได้ชัด

ด้วยความช่วยเหลือของเหล่าสัตว์ยักษ์และเหล่าผู้เชียวชาญจากนิกายโลกวิญญาณมันทำให้สถานการณ์ที่เลวร้ายของราชวงศ์เจียงอยู่ก่อนหน้านี้กลายเป็นดีขึ้นมาในทันทีและในตอนนี้พวกเขาก็ได้กำลังฆ่าคนและสวนกลับราชวงศ์จ้าวอยู่

“ราชวงศ์หลิว,ราชวงศ์จีพวกเจ้ากำลังทำอะไรกันอยู่? ทำใมถึงไม่ช่วยราชวงศ์ข้าฆ่าไอ้สารเลวพวกนี้ ?!”

เมื่อบรรพชนเก่าของราชวงศ์จ้าวได้สังเกตว่าพันธมิตรของเขานั้นไม่ได้รับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือผู้คนจากราชวงศ์ของเขานั้นมันทำให้เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก

“อย่าพูดเป็นเล่นน่าฝ่ายตรงข้ามของท่านนั้นเป็นเพียงแค่เด็กที่มีระดับพลังวิญญาณแค่ระดับ 8 แดนสวรรค์เองไม่ใช่รึถ้าหากพวกเราได้ร่วมมือกับท่านและจัดการเขามันจะไม่ดูน่าอายเกินไปหน่อยรึแล้วยิ่งถ้าหากข่าวนี้ได้แพร่กระจายออกไปแล้วราชวงศ์ของพวกเราจะไม่ถูกมองว่าเป็นตัวตลกต่อสายตาของผู้คนหรืออย่างไร ฉะนั้นแล้วการท่านสู้อยู่คนเดียวนั้นแหละเป็นดีแล้ว.”

บรรพชนของราชวงศ์จีได้กล่าวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มเล็ก ๆ

“ใช่แล้วท่านพี่จ้าว, ไอ้เด็กสารเลวนั้นมันเป็นเพียงแค่พึ่งอำนาจพิเศษบางอย่างเท่านั้นนั้นไม่ได้เป็นระดับพลังวิญญาณที่แท้จริงของมัน เพราะฉะนั้นแล้วข้ามั่นใจว่าท่านนั้นจะต้องสามารถจัดการมันได้อย่างแน่นอน”

บรรพชนเก่าของราชวงศ์หลิวยังยิ้มกล่าว

“เหอะคำพูดของพวกเจ้าทั้งสองมันไม่น่าเชื่อถือเลยซะจริงๆ!”

เมื่อเห็นสมาชิกของตระกูลตัวเองต้องถูกฆ่าตายไปอย่างต่อหน้าต่อตามันจึงทำให้บรรพชนราชวงศ์จ้าวนั้นกัดฟันของเขาแน่นไปด้วยความโกรธ

“ฮ่า ๆ ไอ้ตาเฒ่า! ดูซิพันธมิตรของท่านนั้นมันดูชั่งไม่น่าเชื่อถือซะจริงๆพวกมันขายท่านได้อย่างรวดเร็วและอีกไม่นานสมาชิกตระกูลของท่านจะต้องตาย ฮ่า ๆ ๆ!”

ในขณะที่บรรพชนเก่าของราชวงศ์จ้าวกำลังต่อสู้อยู่กับ’ชูเฟิง’

‘ชูเฟิง’ก็ได้ส่งข้อความทางจิตกล่าวคำพูดเย้ยหยันของเขาออกไปให้ตาเฒ่าของราชวงศ์จ้าวได้ฟัง

#################################################################################################

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments