บทที่ 739 – ความคิดของข้าถูกต้อง
 
 
 
แม้แต่คนที่มีจิตใจมั่นคง พวกเขาก็ไม่สามารถอดทนต่อสถานการณ์เช่นนี้ได้ และในตอนนี้ ชูเฟิง ก็ร้อนลุ่มไปด้วยความปราถนา 
 
 
 
หากเป็นเมื่อก่อน เขาคงจะไม่สนใจทั้งสิ้น เขาคงจะดึงกางเกงของเขาลง และทำเรื่องอย่างว่ากับ หลาน ยี่ เพราะถึงอย่างไร นั่นก็เป็นการช่วยเหลือนาง 
 
 
 
แต่ในตอนนี้ ชูเฟิง ไม่ใช่เด็กหนุ่มอีกต่อไป เขารู้ดีว่าเขาไม่ได้มีใจให้ หลาน ยี่ และ หลาน ยี่ เองก็ไม่ได้มีใจให้เขาเช่นกัน 
 
 
 
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขาจะต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้น เพราะในครั้งก่อนที่เกิดเรื่องขึ้นกับ หยาน รู่วหยู นั้น เมื่อเรื่องมันกระจายออกไป มันสามารถทำลายชีวิตของคนๆ หนึ่งได้อย่างดาย 
 
 
 
หากกล่าวให้ถูกต้องคือ”
 
 
 
ประสบการณ์สอนให้เติบโตขึ้น”
 
 
 
ในครั้งนั้น ชูเฟิง ถูกช่วยเหลือทางอ้อมโดย หยวน รู่ว หากไม่ใช่เพราะทักษะต้องห้ามของนาง ความผิดครั้งนั้นคงจะตามหลอกหลอน ชูเฟิง ไปตลอดกาล 
 
 
 
ดังนั้น ชูเฟิง จึงมีความคิดที่มั่นคงอย่างมาก ว่าเขาไม่สามารถมีอะไรกับนางได้ และจากการไล่เรียงเหตุการณ์นั้น เขาก็รู้ว่า ที่ หลาน ยี่ พยายามยั่วยวนเขามากขนาดนี้ เป็นเพราะผลของฤทธิ์ยา และแม้แต่นางเองก็ไม่รู้ว่านางกำลังทำอะไรอยู่ เนื่องจากยาพิษได้กระตุ้นความต้องของนางออกมา แต่ ชูเฟิง นั้นแตกต่างออกไป เขายังคงมีสติอย่างสมบูรณ์ ดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะช่วยเหลือนางด้วยเหตุผล “หลาน ยี่ ข้าขอโทษ !!”
 
 
 
ชูเฟิง กัดฟันแน่น เขาใช้ฝ่ามือกระแทกไปที่หน้าผากของนาง 
 
 
 
เมื่อฝ่ามือของ ชูเฟิง กระแทกเข้ากับหน้าผากของนาง ร่างกายที่สั่นสะท้านของนางก็หยุดลง พร้อมกับที่นางค่อยๆ หลับตาลง และหมดสติไป 
 
 
 
เมื่อ หลาน ยี่ หมดสติไปนั้น มันก็ทำให้ ชูเฟิง สามารถรักษานางได้สะดวกขึ้นหลังจากรักษานางแล้วนั้น หลาน ยี่ ก็สงบลง ชูเฟิง เองก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก 
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง ได้เอาผ้าห่มที่ทำจากวัสดุพิเศษออกมา เพื่อคลุมร่างกายอันแสนยั่วยวนของนาง 
 
 
 
แต่ใบหน้าสีชมพูระเรื่อของนางก็ยังคงเป็นที่ดึงดูดอย่างมาก จึงไม่แปลกที่ หวาง หลง จะทำอะไรบ้าคลั่งเช่นนั้น เพื่อตัวนาง 
 
 
 
แต่มันก็น่าเสียดาย แม้ว่านางจะมีความงดงาม แต่ ชูเฟิง ก็ไม่ได้สนใจนาง เพราะถึงอย่างไรนางก็ยังคงไม่สามารถเทียบกับ ซูรู่ และ ซูเหม่ย ได้ ยิ่ง จื่อหลิง ความงดงามของนางยังห่างไกลอีกมาก 
 
 
 
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเริ่มที่จะเป็นปกติ และ หลาน ยี่ จะฟื้นในเวลาอันสั้นนั้น ชูเฟิง ก็เลือกที่จะจากไป 
 
 
 
เพราะในความเป็นจริงนั้น ชูเฟิง ยังคงต้องไปปลดผนึกรูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่เจ็ดอีก และเขาก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหาก หลาน ยี่ ฟื้นขึ้นมาพบเขา ดังนั้น เขาจึงเลือกที่จะจากไป และปล่อยให้ฮีโร่ที่ช่วยเหลือนาง กลายเป็นคนนิรนามไป 
 
 
 
เมื่อเขาจะออกไปนั้น เขาไม่ได้ปลดรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณออก เพราะเขากลัวว่า หวาง หลง จะตามมาพบกับนาง หรือนางอาจจะได้รับอันตรายจากสัตว์ร้าย เพราะในตอนนี้นางยังคงหมดสติอยู่ 
 
 
 
ชูเฟิง เพียงลดความแข็งแกร่งของรุปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่เขาวางไว้ลง เพราะ หลาน ยี่ ไม่สามารถทำลายมันได้ มันจะลำบากมาหากนางติดอยู่ภายในนั้น 
 
 
 
หลังจากเตรียมการทุกอย่างพร้อมแล้วนั้น ชูเฟิง จึงจากไป 
 
 
 
ชูเฟิง ออกค้นหาอย่างรวดเร็วมาก แม้ว่ารูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่เจ็ดจะอยู่คนละซีกของป่า แต่เขาก็สามารถปลดผนึกมันได้ก่อนที่ฟ้าจะมืดลง “ในที่สุดข้าก็ได้กุญแจรูปแบบที่เจ็ด!!”
 
 
 
หลังจากก้าวออกมาจากรูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่เจ็ดนั้น ชูเฟิง ก็แหงนหน้ามองไปยังขอบฟ้า และเขาก็พบว่าดวงอาทิตย์ยังคงไม่ลับขอบฟ้า ท้องนภายังคงไม่เปลี่ยนเป็นสีดำ มันไม่นานเกินไป อย่างน้อยก็ยังไม่ผ่านพ้นวันที่ห้าของการปลดผนึก 
 
 
 
เมื่อมองมายังกุญแจดอกที่เจ็ดในมือของเขา ชูเฟิง ก็รู้สึกมีความสุขอย่างมากจากก้นบึ้งหัวใจของเขา เพราะในเวลานี้ หากเขาสามารถปลดผนึกรูปแบบเปล่งแสงรูปแบบสุดท้ายได้ พื้นที่หลักของนครที่สาบสูญก็จะปรากฏออกมา “ชูเฟิง เร็วเข้า รีบเอากุญแจอีกหกดอกออกมา !!”
 
 
 
ต้านต้าน กล่าวเตือน “อืม”
 
 
 
ชูเฟิง ไม่รอช้า เขารีบเอากุญแจอีกหกดอกออกมาทันที ตามการวิดคาระห์ของ ต้านต้าน นั้น หากปลดผนึกรูปแบบเปล่งแสงได้ทั้งแปดรูปแบบ ประตูทางเข้าสู่พื้นที่หลักที่ซ่อนอยู่ของนครที่สาบสูญ จะต้องปรากฏออกมาในนครที่สาบสูญส่วนที่ยังปรากฏอยู่ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ประตูบานนั้นต้องถูกผนึกอยู่อย่างแน่นอน และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ เมื่อ ชูเฟิง ปลดผนึกรูปแบบเปล่งแสงทั้งเจ็ดแล้วนั้นเขาจะได้รับกุญแจมา 
 
 
 
จากการวิเคราะห์ของ ต้านต้าน นั้น นางรู้ว่ามีบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในรูปแบบเปล่งแสงที่ ชูเฟิง ปลดผนึก 
 
 
 
รูปแบบเปล่งแสงแปดรูปแบบ แต่มีกุญแจเพียงเจ็ดดอก กุญแจทั้งเจ็ดดอกจะสามารถรวมเป็นกุญดอกเดียว และนั่นคือสิ่งสำคัญในการเปิดประตูสุดท้าย 
 
 
 
เมื่อเข้าสู่รูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่แปดนั้น แม้ว่าจะมีประตูสีทองปรากฏออกมาในตอนท้าย แต่ก็จะไม่มีกุญแจปรากฏออกมา เพื่อนำทางออกจากรูปแบบเปล่งแสง ในนครที่สาบสูญ รูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่แปดนั้นเป็นปริศนาที่ไม่อาจแก้ได้ แม้แต่ผู้ที่แก้ปริศนาคนแรกก็ถูกขังอยู่ภายในนั้น 
 
 
 
ดังนั้น ชูเฟิง จึงต้องทดสอบดูก่อนว่า กุญแจทั้งเจ็ดดอกจะสามารถรวมเป็นดอกเดียวได้หรือไม่ 
 
 
 
ถ้าหากมันสำเร็จ มันก็จะเป็นอย่างที่ ต้านต้าน วิเคราะห์ และ ชูเฟิง จะต้องมอบกุญนี้ให้กับคนอื่นเพื่อเปิดประตูทางออกจากรูปแบบเปล่งแสง เพราะเขาไม่สามารถเปิดมันได้จากภายใน 
 
 
 
หากกุญแจทั้งเจ็ดดอกไม่สามารถรวมเป็นหนึ่งได้นั้น ก็หมายความว่าทต้านต้าน คิดมากเกินไป และการปลดผนึกนครที่สาบสูญ หรือการปลดผนึกรูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่แปดก็จะเป็นเรื่องที่ไม่ซับซ้อน 
 
 
 
ชูเฟิง ไม่รอช้า เขานำกุญแจทั้งเจ็ดออกมา พลันประกายแสงสาดส่องออกมาอย่างชัดเจน กุญแจทั้งเจ็ดหลอมรวมกันกลายเป็นหนึ่งดอก อีกทั้งยังเปล่งพลังที่แข็งแกร่งออกมา “พวกมันรวมกันได้จริงๆ !! นี่หมายความว่า ต้านต้าน ความคิดของเจ้าถูกต้อง !! เมื่อพบรูปแบบเปล่งแสงรูปแบบที่แปด เราก็เพียงใช้กุญแจนี้ พวกเราก็จะสามารถปลดผนึกทั้งหมดได้ !!””ต้านต้าน ข้าต้องขอบคุณเจ้าจริงๆ !! ไม่งั้น หากข้าเขาไปในรูปแบบเปล่งรูปแบบที่แปดในทันที ข้าคงจะถูกขังอยู่ภายในนั้น และแม้แต่ชีวิตของข้าก็คงจะไม่เหลือ !!”
 
 
 
หลังจากที่กุญแจทั้งเจ็ดดอกรวมเป็นหนึ่งนั้น ชูเฟิง ก็รู้ว่า การคาดเดาของ ต้านต้าน นั้นถูกต้อง มันทำให้เขาชื่นชมนางอย่างมาก ที่ได้ช่วยเหลือเขาไว้อีกครั้ง “ฮี่ๆ แน่นอน ข้าสุดยอดอยู่แล้ว !!” “แต่ไม่ว่าข้าจะสุดยอดยังไง ข้าก็ยังถูกผนึกอยู่ในโลกวิญญาณของเจ้า อีกทั้งยังถูกบังคับให้เชื่อฟังเจ้า และยังต้องทำในสิ่งที่เจ้าต้องการ !! ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะความแข็งแกร่งของเจ้า !!”
 
 
 
ต้านต้าน กล่าวอย่างอ่อนโยน แต่นางไม่สามารถหยุดยิ่มได้ เห็นได้ชัดว่านางชื่นชม ชูเฟิง อย่างมาก หลังจากแสดงความสุขออกมานั้น นางก็กล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ไปกันเถอะ !! พวกเราไปดูกันว่ามีอะไรซ่อนอยู่ภายในนครที่สาบสูญ !!””นั่นคือสิ่งที่ข้าคิด !!”
 
 
 
ชูเฟิง พยักหน้าพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ พร้อมกับพุ่งตรงกลับมาที่นครที่สาบสูญ
 
 
 
ReaDMGA////////////////////////A : ไอพวกปรสิต ตามมาเลย เด๋วพี่เฟิงจะฆ่าให้หมด!!!
 
 
 
B : เข้ามาก็เท่ากับหาที่ตาย!!!