บทที่ 760 – หุบเขาคนโฉด
 
 
 
หลังจากเข้ามายัง ป่าศิลามรณะ ชูเฟิง ก็พบว่าที่แห่งนั้นไม่ใช่สถานที่ธรรมดา 
 
 
 
มันเป็นรูปแบบวิญญาณที่กว้างใหญ่มาก และมันยังเป็น 1 ใน รูปแบบวิญญาณที่ทรงพลังที่สุดที่ชูเฟิงเคยเห็น 
 
 
 
มันมีแรงกดดันอยู่ในที่แห่งนี้ แต่ไม่เหมือนนกับ นครโบราณที่ แรงกดดันนั้นทำให้ผู้คนไม่สามารถบินได้ แต่ที่แห่งนี้นั้น นอกจากบินไม่ได้แล้ว ยังลดพลังในการต่อสู้อีกด้วย 
 
 
 
นอกจากนี้ ยังมีกลไกล่องหนอยู่บนฟ้า และพื้นดิน ที่จะคอยโจมตีบุคคลที่เข้ามาโดยปราศจากการเตือน 
 
 
 
ในป่าศิลามรณะนั้นย่อมมี สัตว์ที่กระหายเลือดอยู่ พวกมันนั้นมีจำนวนมากและอาจจะมากกว่าพันตัว พวกมันที่อาศัยอยู่ในนี้นั้นย่อมเป็นวัฏจักรชีวิตของกันเอง และ มนุษย์ที่เข้ามานั้นย่อมเป็นเหยื่อของพวกมัน 
 
 
 
ในที่แห่งนั้น ไม่ใช่ใครที่จะสามารถผ่านได้อย่างสบายๆ ยิ่งถ้าเป็นคนในระดับอาณาจักรสวรรค์หรือว่าไม่มีผู้เชี่ยวชาญคอยนำทางทาง ก็คงมีโอกาสน้อยที่จะผ่านไปได้ 
 
 
 
แต่ชูเฟิง นั้นมันไม่สามารถที่จะพิชิตเขาได้ เขาสามารถผ่านป่าศิลามรณะไปอย่างง่ายดาย “ที่นี่ คือหุบเขาคนโฉด หรือ”
 
 
 
หลังจากผ่านป่านั้นมาได้ ชูเฟิงก็เห็นภาพที่ราวกับคนละโลก มันราวกับโลกที่ไม่มีสิ้นสุด มีป่า แม่น้ำ แล้วเทือกเขาทอดยาว แม้แต่ท้องฟ้า ก็เต็มไปด้วยเมฆ ทิวทัศน์นี่ช่างงดงามนัก ราวกับงานศิลป์ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ก็มีโลกอีกแบบหนึ่งถูกผนึกไว้โดยป่าศิลาแห่งความตาย ซึ่งมันผนึกไว้เพื่อทำให้เห็นว่า การผ่านป่านั้นไม่ใช่เรื่องง่าย 
 
 
 
หลังจากนั้น ชูเฟิงก็เดินไปเรื่อยๆ มุ่งหน้าตรงไป และต่อมาหลังจากนั้น ชูเฟิงก็พบกับผู้คน พวกเขานั้นล้วนเป็นผู้อาวุโส และทุกคนนั้นยังอยู่ในระดับ เจ้าแห่งสงคราม พวกเขานั้นคุยกันและพูดคุยด้วยรอยยิ้ม หลังจากเห็น ชูเฟิง นัยน์ตาพวกเขาก็เกิดบางอย่าง 
 
 
 
เมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาด้วยความไม่เป็นมิตร ชูเฟิง ก็ยอมแพ้ที่จะถามพวกเขา และเลือกที่จะเดินต่อไป 
 
 
 
ตามถนน ชูเฟิงนั้นพบ กลุ่มผู้คนอีก และ เมื่อเข้าไปเรื่อยๆ เขาก็พบผู้คนมากขึ้นๆ 
 
 
 
ชูเฟิง มาหยุดที่ที่มีรูปแบบวิญญาณลอยอยู่บนท้องฟ้า เหนือตัวเขาที่เขาต้องหยุดนั่นเป็นเพราะรูปแบบนั้นแข็งแกร่งมาก 
 
 
 
แสงสีทองที่แพร่กระจายออกไปนั้นราวกับผนึกฟ้าและพื้นดินเอาไว้ เพื่อรวมพวกมันให้เป็นโลกที่สมบูรณ์แบบ นอกจากนี้กลิ่นอายของมันนั้นแข็งแกร่งมาก มันไม่ใช่อะไรที่ชูเฟิงจะทำลายได้ 
 
 
 
อันที่จริง ในตอนนั้นก็มีผู้คนถูกขวางไว้โดยรูปแบบวิญญาณ นี่ก็อาจเป็นไปได้ว่าภายใต้รูปแบบนั้นคือหุบเขาคนโฉด 
 
 
 
ภายนอกรูปแบบนั้น มีผู้คนปักหลักอยู่จำนวนมาก มีบางกลุ่มเป็นกลุ่มเล็กๆ 3-5 คน บางกลุ่ม นั้นเป็น 10 และมีแม้แต่กลุ่มที่มีกว่า 100 คน 
 
 
 
สิ่งที่คนเหล่านั้นทำคือ ดื่มสุราและคุยกันอย่างสนุกสนาน ส่วนขยะก็ถูกทิ้งไว้เรี่ยราด ราวกับมันจะหายไปได้เอง 
 
 
 
มีบางคนที่เป็นเจ้าของพื้นที่อยู่แถวนั้น ที่ทำหน้าที่เฝ้ารักษาพื้นที่แถวนั้น พวกเขานั้นต้องการเข้าไปเตือนอย่างมาก แต่นอกเหนือจากคนที่พวกเขารู้จักแล้ว พวกเขาก็ไม่ได้คุยกับใคร. 
 
 
 
ชูเฟิงได้รู้มาจากที่คนคุยกันว่า เหตุผลที่เขามายังที่แห่งนี้เพราะต้องการเห็นหน้า ศิษย์ของผู้พิทักษ์กฏทั้ง 4 ผู้โด่งดัง “จากที่เห็น ดูเหมือนว่าข่าวนั้นจะเป็นเรื่องจริง เพราะมีคนจำนวนมากมายังที่แห่งนี้.”
 
 
 
ในตอนนั้น ชูเฟิงก็เห็นว่า ในที่แห่งนี้มีผู้คนกว่าหลายร้อยคน มารวมตัวกัน และเพราะรูปแบบวิญญาณนั้นมีขนาดใหญ่มาก เขาจึงได้อยู่แค่ส่วนมุมเท่านั้นที่เกือบจะอยู่ออกมาจากรูปแบบวิญญาณ และบางทีตอนนี้นั้นอาจจะมีคนรวมตัวกันหมื่นคน 
 
 
 
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายๆคนที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าศิลามรณะอีก เมื่อรวมพวกเขาเข้าไปแล้วอาจจะมีคนหลายหมื่นคนเลยทีเดียว 
 
 
 
เมื่อเขาเห็นผู้คนเหล่านี้เขานั้นก็ไม่ได้กังวลอะไรเพียงแต่รู้สึกดีใจที่ข่าวประลองของศิษย์ของ 4 ผู้พิทักษ์นั้นเป็นความจริง พูดให้ถูกก็คือ การประลองของศิษย์ทั้ง 3 เพราะเขาเองก็เป็น 1 ในศิษย์เช่นกันแต่เขานั้นไม่ได้มีส่วนร่วมใดๆ 
 
 
 
นอกจากนี้ชูเฟิงนั้นไม่ได้รู้อะไรมากเกี่ยวกับศิษย์ของผู้พิทักษ์กฏคนอื่นๆ นอกเหนือจากเรื่องที่หุบเขาคนโฉดนี้ นอกจากนี้คนในที่แห่งนี้นั้นคอยระวังที่จะไม่พูดคุยกับคนภายนอกเพราะกลัวความลับจะหลุดออกไป 
 
 
 
ชูเฟิงจึงได้แต่แอบฟังจากการที่เขาคุยกันเท่านั้นแต่เขาก็สามารถรู้บางอย่างมาได้ 
 
 
 
4 ผู้พิทักษ์กฏของหุบเขาคนโฉดนั้นคือ ฉิว ซานเฟิง โหยว หมิงเติ่ง เชวีย ซือเยว่ และ ฟู่ เหลียนเซิง 
 
 
 
ผู้พิทักษ์ทั้ง 4 นั้นแข็งแกร่งมากแต่พวกเขาก็ชรามากแล้ว พวกเขานั้น อยู่มากกว่าร้อยปีแล้ว โดยเฉพาะ โหยว หมิงเติง นั้น อยู่มากกว่า 300 ปีแล้ว เขานั้นคือมารเฒ่าจริงๆ 
 
 
 
นอกเหนือจาก ฉิว ฉานเฟิง ก่อนที่ พรรคมารทะลายราตรีจะยุบ ผู้พิทักษ์ 3 คนที่เหลือนั้นได้เลือกศิษย์ที่ถูกใจติดตามไปด้วย 
 
 
 
โหยว หมิงเติง เลือก โหยว ตงหาน 
 
 
 
เชวีย ซือเยว่ เลือก ซวน เสี่ยวจาว 
 
 
 
ฟู่ เหลียนเซิง เลือก ฟู่ เฟิงหมิง. 
 
 
 
ทั้ง 4 นั้นมีความหยิ่งยโส เป็นปกติและพวกเขารู้สึกว่าตนเหนือกว่าทุกคน เมื่อพวกเขาเลือกศิษย์แล้วแน่นอน พวกเขานั้นย่อมต้องฝึกศิษย์ของตนให้เป็นมังกรในคราบมนุษย์ หรือ อัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ 
 
 
 
โหยว ตงหาน ซวน เสี่ยวจาว และ ฟู่ เฟิงหมิงนั้น ไม่ทำให้ผิดหวัง เมื่อพวกเขายังเยาว์ พวกเขามีพรสวรรค์ที่โดดเด่นกว่าคนอื่น และการพัฒนานั้นเร็วมาก และยังแข็งแกร่งกว่าอัจฉริยะที่โดดเด่นเสียอีก แต่น่าเศร้า หลังจาก พรรคมารทะลายราตรีได้แตกแยก ผู้พิทักษ์ทั้ง 3 ก็ได้พาศิษย์ของตนไป และ ไม่เหลือข่าวคราวอันใดทิ้งไว้บนโลกเลย พวกเขาหายไปราวกับหายไปจากโลกนี้ จนกระทั่งมีข่าวคราวในวันนี้ 
 
 
 
และจากที่คิดดูแล้ว อายุของอัจฉริยะทั้ง 3 นั้นเกิน 30 ปีไปแล้ว และนอกจากมียังมีอัจฉริยะอีก 1 คนที่ว่ากันว่า คืออัจฉริยะอันดับ 1 ของภูมิภาคทะเลตะวันออกอีกด้วย คนคนนั้นคือ มู่ หรงซุน 
 
 
 
แต่แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีนั้นก็ไม่กระทบกับ ชื่อของ 3 อัจฉริยะ บางคนนั้นคิดว่า ทั้ง 3 นั้นไม่ได้ด้อยกว่า มู่ หรงซุน แต่ยังแข็งแกร่งกว่าอีกด้วย. 
 
 
 
อัจฉริยะทั้ง 3 นั้นเหมือนดั่ง อาจารย์ของพวกเขา พวกเขานั้นเป็นที่ชื่นชอบ และเคารพของคนหลายๆคน 
 
 
 
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ใครหลายๆคนไม่สนใจในอันตรายและรีบมายังหุบเขาคนโฉดนี้ 
 
 
 
เป้าหมายของพวกเขาเหล่านั้นนั้นง่ายมาก คือการมาชมความเทพ ของ 3 อัจฉริยะ “เสียงนี่มัน นางอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ในตอนนั้น ดวงตาชูเฟิงก็หดลงและหันไปดูตามทิศทางของเสียงเพราะ เสียงที่ได้ยินนั้น มันฟังดูคุ้นหูของ ชูเฟิง เป็นอย่างมาก 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ศิษย์ทั้ง 3 จะได้มาเป็นพี่น้องของชูเฟิงไม๊นะ!!! 
 
 
 
B : ไม่รู้สิ พี่น้อง หรือ ลูกน้อง เรายังตอบไม่ได้ 
 
 
 
C : แต่ฟังดูเหมือนมืงตอบกูไปแล้ว ยังงั้นแหละ!! 
 
 
 
A : เจนก็สัมผัสได้!!! 
 
 
 
C : สัมผัส น็อค!!! 
 
 
 
A : ไม่ใช่ ดัมมี่!!!