บทที่ 765 – ทักษะราชินี
 
 
 
“ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก”
 
 
 
ฉาน เฟิง ผู้ที่ถูกพัดกลับมาโดยต้านต้าน เริ่มเสียสติ เขาไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่เขากำลังเผชิญอยู่และสิ่งเดียวที่เขารู้สึกคือความโกรธที่มากมายมหาศาล 
 
 
 
เพราะการเสียหน้าเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับเขา มันไม่สำคัญแม้ว่าจะมีการต่อสู้ด้วยรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณมาก่อน หรือว่าจากต้านต้านในตอนนี้ ทั้งสองคนทำให้เขาเสียหน้ามาก และเขาไม่สามารถที่จะรับได้ ดังนั้น ปัจจุบัน ไม่เพียงแต่ฉาน เฟิง เลือกที่จะไม่ถอย เขาก็เตรียมที่จะเริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่งที่ เขาใช้มือซ้ายในรูปแบบพิเศษ และมือขวาถือดาบ พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเข้าใกล้ระดับ 6 จ้าวแห่งสงคราม “ทักษะต้องห้ามชั้นบาดาล! ! ! ! !” ทันใดนั้น ฉาน เฟิง ตะโกน เขาได้ชี้ดาบสีเงินไปที่ต้านต้านอีกครั้ง จากนั้นแสงรังสีจากดาบก็ถูกยิงออกไป 
 
 
 
เมื่อเขาใช้เพลงดาบลวงตา ท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีทันที บรรยากาศนั้นทำให้หน้าทุกคนถึงกับถอดสี แม้แต่จ้าวสงครามระดับหกที่กำลังต่อสู้ห่างจากชู เฟิง และต้านต้านไปไม่ไกล พวกเขาก็กลัวที่จะโดนลูกหลงจากการต่อสู้นั้น ทักษะต้องห้ามชั้นบาดาลมันมีพลังมหาศาลอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ “ฮึมม”
 
 
 
ต้านต้านต้องมาเจอการโจมตีที่นางรู้สึกรังเกียจ นางยิ้มเหยียดด้วยความรังเกียจ 
 
 
 
จากนั้นก็มีมวลสารมหาศาลก็เข้ารายล้อมรอบๆกายนาง แล้วกลายมาเป็นดาบเปลวไฟสีดำ 
 
 
 
มันมีความยาวพันกว่าเมตร และตั้งตระหง่านอยู่กลางอากาศ มันยิงไปที่เพลงดาบลวงตา 
 
 
 
* ตูม * ระเบิดขนาดใหญ่ได้เขย่าทั้งโลก แม้ห่างไปไกลหลายร้อยลี้ก็ยังสามารถได้ยินเสียงระเบิดอย่างชัดเจน และรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนอันรุนแรงได้ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังการระเบิดที่เพลงดาบลวงตาของฉาน เฟิงถูกทำลาย แต่เปลวไฟสีดำของต้านต้านนั้นยังได้พุ่งไปห้อมล้อมตัวของฉาน เฟิง “นี่มันบ้าอะไรของมันวะเนี่ย”
 
 
 
ตอนนั้น ฉาน เฟิงตัวซีดราวกับว่าเขากำลังป่วย เพลงดาบลวงตาเริ่มที่จะกลับมาทำร้ายตัวเขาเอง 
 
 
 
เหมือนกับยอดยุทธภัณฑ์แห่งราชวงค์ไม่สมบูรณ์ปฏิเสธเขา เขาแกว่งดาบไปมาจนฝุ่นตลบอบอวน เขาเริ่มด่าทอกับสิ่งที่เกิดขึ้น เห็นได้ชัดว่าเขายังไม่อยากเชื่อว่าเพลงดาบลวงตาของเขาถูกทำลายโดยต้านต้าน “พูดจาไร้มารยาท! เจ้ากล้ามากที่หยาบคายกับข้า? ดี!!! ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกเพื่อเป็นการลงโทษที่ปากเสีย”
 
 
 
ต้านต้านรู้สึกโกรธที่ฉาน เฟิง ที่ด่าทอนางเช่นนั้น จากนั้นนางใช้เปลวไฟสีดำหยุดการเคลื่อนไหวของฉาน เฟิง . 
 
 
 
ขณะนั้นเปลวไฟสีดำได้ห้อมล้อม ฉาน เฟิง ยอดอัจฉริยะแห่งหมู่เกาะประหาร “ยัยผู้หญิงชั่ว! ข้าจะผ่าเจ้าเป็นสองซีก”
 
 
 
ฉาน เฟิง พูดเหยียดหยามตต้านต้านโดยไม่สนใจใครหน้าไหน เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก เขาแกว่งดาบสีเงินที่อยู่ในมือ ต้องการที่จะผ่าต้านต้านเป็นสองซีก “เจ้าไม่มีค่าพอ ที่จะมาแตะต้องข้าด้วยซ้ำ”
 
 
 
แต่ก็อย่างไรก็ตาม ต้านต้าน คือคู่ต่อสู้ของ ฉาน เฟิง ผลการต่อสู้จึงถูกกำหนดไว้แต่แรกแล้ว 
 
 
 
*ซึกกก* “อ้ากกกกก!” 
 
 
 
ก่อนที่ดาบของฉาน เฟิงจะฟันลงมาที่ต้านต้าน ต้านต้านก็ได้ทรมานฉาน เฟิงจนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ในตอนนั้นเองยอดยุทธภัณฑ์แห่งราชันย์ไม่สมบูรณ์ของเขาก็ได้ล่วงหล่นสู่พื้น 
 
 
 
เมื่อพวกเขามองดูอย่างตั้งใจ พวกเขาทุกคนต่างตกใจกันอย่างมาก สิ่งที่ตกออกจากมือของฉาน เฟิง นั่นไม่ได้หมายถึงเขาสูญเสียของล้ำค่า แต่เขาได้สูญเสียทั้งแขนของเขาไปแล้ว “อ้า”
 
 
 
ความเจ็บปวดที่แขนของเขาถูกตัดออกทำให้ฉาน เฟิง ครวญครางด้วยความเจ็บปวด แต่นั้นก็แค่การเริ่มต้น เปลวไฟที่ล้อมรอบต้านต้านเคลื่อนไปตามที่เธอสั่ง ภายในเปลวไฟสีดำ ฉาน เฟิง ถูกควบคุมอย่างสิ้นเชิงโดยต้านต้าน 
 
 
 
นางไม่จำเป็นแม้แต่กระดิกนิ้ว เพียงแค่นางคิดก็สามารถทรมานจาง เฟิง ให้ทรมานเหมือนตกนรกได้แล้ว 
 
 
 
อาจกล่าวได้ว่าฉาน เฟิงอยู่ในความควบคุมของต้านต้าน ถ้านางอยากจะตัดมือของเขา มือของเขาก็จะหายไป หากนางอยากตัดเท้า เท้าของเขาก็จะหายไป “หวี๊ดดดด”
 
 
 
ชั่วขณะนั้น ฉากที่น่าตกใจมากที่สุดได้เกิดขึ้น เมื่อฉาน เฟิง อ้าปาก เขาก็ร้องด้วยเสียงที่คล้ายกับเสียงของผีร้ายและเสียงโหยหวนของหมาป่า ต้านต้าน จึงบังคับเปลวไฟสีดำให้พุ่งเข้าไปในปากเขาของเขา 
 
 
 
ขณะที่มันเข้าไปในปาก โดยยังไม่ทันเข้าไปทั้งหมด ฉาน เฟิง ก็เริ่มทำเสียงโอดครวญ ด้วยเสียงที่ทรมานที่ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อนและ ไม่มีใครสามารถที่จะเข้าใจความทุกข์ทรมานที่เขาประสบอยู่ตอนนี้ 
 
 
 
แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นกับฉาน เฟิง ไม่มีใครเลยที่จะไม่กลัว จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเขาไม่สามารถที่ห้ามความรู้สึกหนาวเย็นที่ซึมเข้าไปถึงกระดูกสันหลังของพวกเขาได้ แม้ แต่ภายในก้นบึ้งของจิตใจของพวกเขาก็ยังสั่นกลัว 
 
 
 
เหตุการณ์นั้นน่าสยดสยองจนเกินไป เมื่อเปลวไฟสีดำเข้าไปที่ร่างกายของเขา ชีวิตของเขาก็ดูเหมือนจะจบสิ้น ผมที่เคยดำเหมือนกับน้ำหมึกก็พลันเปลี่ยนเป็นสีขาว มันขาวโพลนราวกับหิมะ 
 
 
 
ร่างของฉาน เฟิงก็เริ่มรีบลง รีบลง รอยเหี่ยวย่นนับไม่ถ้วนปรากฏเต็มไปทั่วร่างกายของเขา เขาผอมโทรมคล้ายกับศพ ฉาน เฟิง ผู้ที่อยู่ในระดับ 5 จ้าวแห่งสงคราม ตอนนี้กลับลดลงมาเหลืออาณาจักรสวรรค์ และยังคงลดลงอย่างต่อเนื่อง 
 
 
 
เมื่อการเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของฉาน เฟิงหยุดลง 
 
 
 
สุดท้ายต้านต้านดึงเปลวไฟสีดำออกจากร่างกายของฉาน เฟิงจะเห็นเพียงแต่อดีตชายรูปงามที่บัดนี้เหลือเพียงแค่ชายชราที่รอความตาย “เจ้าทำอะไรกับข้า? เจ้าทำอะไรกับข้า?”
 
 
 
มองฝ่ามือที่เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่นและแห้งเฉา เขารู้สึกพลังในร่างกายของเขาสูญหาย ฉาน เฟิงทันทีรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงพยายามที่จะตะโกนถาม 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาพูด เขาก็ยิ่งสับสน เพราะแม้แต่เสียงของเขาก็เปลี่ยนไป มันเป็นเสียงของชายชราที่แหบแห้ง และไม่ดูเรี่ยวไม่มีแรง “เฮ้! ไม่มีอะไร ข้าเพียงเอาพลังวิญญาณออกไปจากเจ้าเท่านั้นเอง แต่เจ้าไม่ต้องกลัวข้ายังคงเหลือพลังให้เจ้าอยู่บ้าง เจ้ายังสามารถใช้ชีวิตได้เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ตราบใดที่เจ้ายังดูแลตัวเอง 
 
 
 
ข้ามั่นใจว่าเจ้ายังสามารถมีชีวิตได้อีก สองถึงสามปี”
 
 
 
ต้านต้าน ยักคิ้วขึ้น และเผยยิ้มที่ดูมีเสน่ห์ แต่มันกลับน่ากลัวยิ่งราวกับปีศาจ “นังสารเลว ข้าจะฆ่าเจ้า ข้าจะฆ่าเจ้า”
 
 
 
* ย๊ากกกก!* ฉาน เฟิงเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ขณะที่เขาพูด เขาคิดที่จะโจมตีต้านต้านอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะก้าว เขาก็ล่วงขมำ ตอนนั้นเขาดูน่าสมเพช เวทนา อย่างหาใดเปรียบ เขาตอนนี้ไร้เรี่ยวแรงไม่ต่างอะไรขอทานแก่ที่ไม่ได้กินข้าว “ชู่วว. . . อย่าเคลื่อนไหวแบบไม่ระวังสิ หรือเจ้ายังคิดว่าเจ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับ 5 จ้าวแห่งสงครามอีกเหรอ ตอนนี้ เจ้าเป็นแค่คนไร้ความสามารถ ที่ไม่สามารถแม้แต่จะฝึกฝนวิชาใดๆ ถ้าไม่ใช่เพราะข้า เจ้าคงจะหล่นลงมาจากข้างบน กลายเป็นเนื้อบดไปแล้ว”
 
 
 
ต้านต้านเตือนด้วยความหวังดี “อ๊าาาาาาา “ฉาน เฟิงรู้เจ็บปวดร้าว ราวกับตายทั้งเป็น ในขณะที่เขาร้องโอดครวญอยู่นั้น เขาตะโกนด้วยความคับแค้นใจ โดยไร้ซึ่งเสียง มีแค่เสียงครวญคราง ของชายชราที่เฝ้ารอวันตาย “อะไร ? เจ้าพูดว่าอะไรนะ ? โอ้ เจ้าไม่อยากให้ข้ามาช่วยไว้ อ่อเจ้าอยากจะตายนี้เอง “หลังจากได้ยินฉาน เฟิงตะโกนเช่นนั้น ต้านต้านยิ้มแล้วบอกว่า”
 
 
 
ไม่เป็นไร ข้าจะให้เจ้าสมหวัง”
 
 
 
* พรึบบ * หลังจากพูดจบ ต้านต้านดึงเปลวไฟที่ล้อมฉาน เฟิง ให้ลอยอยู่ในอากาศออก พริบตาเขาก็สูญเสียความสามารถในการลอยตัว ตอนนั้นเขาร้องออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่ร่างกายกำลังดิ่งลงพื้น 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ต้านต้าน นางช่างมากความสามารถเหลือเกิน!!! ไม่ต้องมาเขิลชั้นพูดจริงๆ!!! 
 
 
 
B : สาบานว่านั้นเพลง!!! 
 
 
 
C : เพลงพี่ เฟิง ร้องตอนดูต้านต้าน กระทึบ ฉาน เฟิง นี้อย่าบอกว่ามืงไม่ได้ยิน!!! 
 
 
 
B : เรื่องของมืงเหอะ พรุ่งนี้ ชูเฟิง จะได้พบคู่ปรับตัวฉกาจแล้ว เขาจะหาทางรับมือยังไง แล้ว รับมือได้แค่ไหนต้องรอติดตาม