บทที่ 787 – คนทรยศ
 
 
 
อำนาจพลังวิญญาณสีทองสุกสกาวสว่างจ้า อยู่ ณ ใจกลางพระราชวัง พร้อมกับสัญลักษณ์ของรูปแบบอำนาจวิญญาณ แสงเหล่านั้นส่งสาดไปทั่วทิศทาง อ้อมเลี้ยวลดคดเคี้ยวไปทั่วทุกบริเวณ 
 
 
 
ในตอนนี้ สิ่งที่ดึงดูดสายตามากที่สุดคือ ดาบสีดำทมิฬ ที่ลอยอยู่ภายในใจกลาง 
 
 
 
ดาบนั้นไม่ใช่แค่สัญลักษณ์บนตัวดาบเท่านั้นที่งดงาม แม้แต่ตัวด้ามจับก็ยังงดงามอย่างหาใดเปรียบ แม้ว่ามันจะมีรูปทรงเป็นดาบ แต่หากไร้ซึ่งด้ามของมัน มันจะดูคล้ายกับ แท่งเหล็กสีดำขนาดใหญ่ 
 
 
 
แม้ว่า ไม่มีใครสามารถเข้าไปใกล้มันได้ แต่เพียงไม่นาน บริเวณรอบๆก็กลับมาเป็นดั่งปกติ “นั้นมันอะไรน่ะ ?!!!!”
 
 
 
ตอนนั้น สาวกของพรรคมารทลายราตรีถึงกับร้องออกมา “นั้นคือ ดาบตราประทับผนึกมาร!!!”
 
 
 
พี่คนรองของสิบพี่น้องเสื้อทอง กล่าวออกมา แต่เขาไม่ได้บอกว่ามันคือยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงค์ เพราะเขาต้องรักษาความลับไว้ “ผู้เฒ่าหลิว นั้นคือ ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงค์หรือเปล่า ?!”ชูเฟิง ส่งข้อความทางจิตให้กับ ผู้เฒ่าหลิว “ใช่ มันคือยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงค์ ที่เหนือกว่าอาวุธใดๆ ดาบตราประทับผนึกมาร”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิวกล่าว 
 
 
 
ในตอนนั้น คนก็เริ่มเข้ามาในพระราชวัง มากขึ้น จากนั้นสิบพี่น้องเสื้อทองก็รีบเข้าไปล้อม ดาบตราประทับผนึกมาร พร้อมกับนั่งลง เพื่อจะเปิดใช้งาน “หวู่ชิง รับนี้ไว้”
 
 
 
ขณะที่ผู้คนไม่ได้สนใจเขา ผู้เฒ่าหลิวก็ยิบศิลาก้อนหนึ่ง มอบให้ ชูเฟิง “ผู้เฒ่าหลิว นี้ ?!!!”
 
 
 
ชูเฟิง ตะลึงอย่างมาก เพราะเขาพบว่าไม่เพียงแต่ศิลาก้อนนั้นจะเต็มไปด้วยอักขระ แต่มันยังเปี่ยมไปด้วยพลังมหาศาล 
 
 
 
รูปแบบฯสัญลักษณ์ของโครงสร้างอำนาจวิญญาณสีทองจำนวนมาก ถูกอัดแน่นบนศิลา นอกจากนี้มันยังอัดแน่นไปด้วยพลังชีวิตของ ผู้เฒ่าหลิว อีกด้วย 
 
 
 
ที่สำคัญคือ พลังที่อัดแน่นอยู่ในนั้นยังได้ถูกเตรียมการมาเป็นพิเศษ บอกได้ว่ามันสมบูรณ์แบบ จนขนาดผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณสามารถควบคุมมันได้ โดยแทบไม่ต้องใช้ความพยายามเลย “นี้คือสิ่งที่ข้าทุ่มเทเวลาหลายปีเพื่อสร้างมันขึ้นมา แต่เดิมข้าคิดจะใช้มันเป็นแหล่งพลังสำรองให้กับตัวเอง””แต่ตอนนี้ ข้ารู้สึกว่ามันสำคัญกับเจ้ามากกว่า หวู่ชิง จงฟัง ดาบตราประทับผนึกมาร นั้นมีพลังอำนาจมหาศาล ความแข็งแกร่งของมันจึงยากที่จะเปิดการใช้งาน หากพวกเราสูญสิ้นพลัง ข้าหวังว่าเจ้าจะใช้มันเพื่อพวกเรา”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิว กล่าวอย่างแน่แน่ว “ไม่ต้องห่วงผู้เฒ่าหลิว หากท่านต้องการข้า ข้าหวู่ชิง จะช่วยท่านโดยที่ไม่ลังเล”
 
 
 
ชูเฟิง รับศิลาไว้พร้อมกับพยักหน้า เพราะเขารู้ว่า ผู้เฒ่าหลิว นั้นไว้วางใจเขา 
 
 
 
หลังจากนั้น ผู้เฒ่าหลิวก็ไม่พูดอะไรต่อ เขาเพียงแค่ตบบ่าของชูเฟิงเบาๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปนั่งในวงล้อมเพื่อวางรูปแบบฯเปิดการใช้งาน 
 
 
 
* วูปป วูปป * หลังจากที่เขานั่งลง สิบพี่น้องเสื้อทองก็เริ่มกระตุ้นรูปแบบอำนาจวิญญาณด้วยพลังทั้งหมดของพวกเขา ยังไงก็ตาม การจะเปิดการใช้งานมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะใช้อำนาจวิญญาณและพลังวิญญาณจำนวนมาก ซึ่งนั้นมันทำให้พวกเขาสูญเสียกำลังเป็นอย่างมาก 
 
 
 
แต่โชคดีที่พวกเขาได้ ชูเฟิง มาร่วมช่วยอีกแรง หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วยามเต็มๆ ดาบตราประทับผนึกมาร ก็ดูเหมือนว่าจะเริ่มทำงาน “ออร่า นี้มัน ?!!!”
 
 
 
ทันใดนั้น สีหน้าของชูเฟิงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขารีบหันหน้าไปยังนอกพระราชวังด้วยสายตาที่ดุร้าย “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ทุกท่านขอบคุณสำหรับความลำบาก”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิงก็หันไปพบว่า คนที่เข้ามายังพระราชวังใต้ดิน นั้นคือคนของหมู่เกาะประหาร “นิรันดร์ที่ 9 !!!”
 
 
 
หลังจากที่พวกเขาเห็นเก้า นิรันดร์ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่สบายใจ เพราะ ผู้เฒ่าหลิว และคนอื่นๆ ไม่สามารถวางมือออกจากรูปแบบอำนาจวิญญาณได้ แต่พวกเขาอยู่ในสถานะที่ต้องปกป้องดาบตราประทับผนึกมาร “บ้าชิบ!!! ทำไมพวกหมู่เกาะประหารรู้จักที่นี้ได้”
 
 
 
ทุุกคนขมวดคิ้วแน่นขณะที่เต็มไปด้วยความสับสน 
 
 
 
* พรึบบ * ในตอนนั้น ก็มีคนแยกตัวออกมาจากวงล้อมสิบพี่น้องเสื้อทอง มุ่งไปยังทิศทาง นิรันดร์ที่ 9 “น้องเจ็ด อย่าไป!!!”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิวและคนอื่นๆ ถึงกับตะลึงเมื่อเห็นแบบนั้น เขารีบเรียกคนๆนั้นกลับมา ซึ่งเขาก็คือ น้องเจ็ด แห่งสิบพี่น้องเสื้อทอง 
 
 
 
* ตุบ * แต่แล้วพวกเขาก็พบกับฉากที่น่าประหลาดใจที่สุด เพราะน้องเจ็ด นั้นไม่ได้เข้าไปโจมตี นิรันดร์ที่ 9 นำซ้ำเขายังกุมมือพร้อมกับพูดอย่างสุภาพ”
 
 
 
นิรันดร์ที่ 9 ท่านมาได้ถูกจังหวะจริงๆ!””น้องเจ็ด นี่เจ้า!!!”
 
 
 
ทุกคนเข้าใจทุกอย่างได้ทันที ว่าทำไม นิรันดร์ที่ 9 ถึงได้รู้จักสถานที่แห่งนี้ ที่แท้ก็มีคนทรยศ ที่อยู่ในเหล่าบรรดาสิบพี่น้องเสื้อทอง “เจ้าเจ็ด เจ้าทรยศเรา งั้นหรอ ?!”
 
 
 
สิบพี่น้องเสื้อทองกัดฟันด้วยความโกรธ ที่คนทรยศเป็นคนใกล้ชิดกับพวกเขา พวกเขาแทบไม่อยากจะเชื่อ จึงถามเพื่อยืนยัน “พี่รอง ไม่ใช่ว่าข้าทรยศพวกท่าน แต่ยุคของพรรคมารทลายราตรีมันจบไปนานแล้ว สิบพี่น้องเสื้อทองสมควรได้มีอนาคตที่ดีกว่านี้ แล้วทำไมพวกเราต้องมาตายเพื่อปกป้องพรรคมารทลายราตีที่ไม่มีอะไรเหลือ สู้พวกเราหันมารับใช้หมู่เกาะประหารไม่ดีกว่างั้นหรอ ?!””พวกท่านเชื่อข้าเถอะ มาเข้าร่วมกับหมู่เกาะประหาร แล้วพวกเราจะได้รับทรัพยากรมหาศาล พวกเราสิบพี่น้องก็จะได้ก้าวสู่ขั้น ราชันย์แห่งสงคราม ด้วยกัน””ถึงตอนนั้นพวกเราก็ไม่ต้องรับใช้ใครหน้าไหน นำซ้ำยังต้องมีคนนับไม่ถ้วนที่ต้องมารับใช้พวกเรา ถึงตอนนั้นคนที่ถูกยอมรับในทะเลตะวันออกจะไม่ใช่แค่ เก้านิรันดร์, สี่ปราการ หรือ ราชันย์ 5 ธาตุ แต่เป็นพวกเราสิบพี่น้อง”
 
 
 
เจ้าเจ็ดพยายามพูดจากระตุ้นพวกเขา “น้องเจ็ด เจ้า . . . .!”
 
 
 
แต่ไม่มีใครแม้แต่คนเดียวที่จะเห็นด้วยกับคำพูดของเขา นำซ้ำพวกเขายังโกรธยิ่งขึ้น จนเห็นได้ชัดได้ทางสีหน้าของพวกเขา “น้องเจ็ด ข้าขอถามเจ้าหน่อย ว่าเหตุผลที่หมู่เกาะประหารได้เตรียมยอดฝีมืออย่างนิรันดร์ที่ 8 นิรันดร์ที่ 9 เป็นเพราะเจ้าใช่ไม๊ ที่บอกแผนการของเรา พวกเขาถึงได้รู้กระทั้งที่ซ่อนของพรรคเรา”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิว ถามอย่างใจเย็น “พี่ใหญ่ อย่าโทษข้าเลย เพราะนกฉลาดย่อมเลือกต้นไม้ที่เหมาะสม”
 
 
 
น้องเจ็ดยอมรับทุกอย่าง 
 
 
 
* พรึบบบ * ผู้เฒ่าหลิวถึงกับขมวดคิ้วแน่น พร้อมกับพุุ่งไปด้านหน้า พร้อมปล่อยพลังมหาศาล ก่อนที่จะขยายฝ่ามือไปขย้ำที่คอของ น้องเจ็ด พร้อมกับพูดขึ้นว่า”
 
 
 
นกฉลาดมันย่อมเลือกต้นไม้ที่เหมาะสม แต่พวกเราเป็นคนจึงไม่อาจละทิ้งคุณธรรม”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
C : ไอบ้านี้เอง ที่ทรยศ ไม่งั้นหมู่เกาะประหารจมตีนไปนานแล้ว!!! 
 
 
 
B : ไม่ต้องห่วงคนทรยศย่อมได้รับบทเรียน จริงๆให้มาหมดทั้ง 9 นิรันดร์ หากดาบตราประทับผนึกมาร เปิดการใช้งาน ก็ไม่มีใครทำไรพี่เฟิงได้!!! 
 
 
 
A : มันเจ๋งขนาดนั้นเลยอ่อ ?!!! 
 
 
 
B : เจ๋งดิ อาวุธของประมุขคนก่อนของพรรคมาร ที่หาใครเทียบได้ในทะเลตะวันออก ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะอาวุธนี้นี่แหละ