Chapter 8
บทที่ 8
1 PEN DOWN A MARRIAGE: CHAPTER 8
1 PEN DOWN A MARRIAGE: CHAPTER 8
1 Hello my lovely Greaders, shall we continue this journey of reading together?…… Well, enjoy! When Xi Jin said that she didn’t love him, the veins on Mu Tian’s forehead popped out green with rage
1 สวัสดี Greaders น่ารักของฉันเราจะดำเนินการอ่านการเดินทางด้วยกันนี้หรือไม่ ...... ดีเพลิดเพลิน! 
 If not for her utterly confused, innocent face, he would have strangled this little kitten to death, on an impulse
ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าที่ไร้ความปราณีอย่างไร้ความปราณีของเขาเขาจะต้องรัดคอลูกแมวตัวน้อยตัวนี้ไว้ให้ตายด้วยแรงกระตุ้น
 Usually, Mu Tian was known for his patience and composure in the commercial industry, but at the moment, this little kitten was testing his self-control too much, trying to quaff the patience out of this saint
โดยปกติแล้ว Mu Tian เป็นที่รู้จักสำหรับความอดทนและความสงบในอุตสาหกรรมการค้า แต่ในขณะนี้ลูกแมวตัวน้อยตัวนี้กำลังทดสอบการควบคุมตัวเองมากเกินไปพยายามที่จะใช้ความอดทนออกจากนักบุญนี้
 To afraid to say anything, Xi Jin hesitantly raised her head to read his expression, when Mu Tian captured her with his own body
กลัวที่จะพูดอะไรก็ได้ Xi Jin ลังเลเงยหน้าขึ้นมองเพื่ออ่านสุนทรพจน์เมื่อเมืองซานตองจับตัวเธอด้วยร่างของตัวเอง
 With one hand holding the back of her lean neck, and the other, pressing her down on the bed, his hot, wet kisses captivated her sweet luscious red mouth
ด้วยมือข้างหนึ่งจับด้านหลังของคอเอียงของเธอและอีกข้างหนึ่งกดเธอลงบนเตียงการจูบร้อนและเปียกทำให้เธอหลงรักปากสีแดงหวานฉ่ำ
 The kisses were nothing like the ones they had shared before
การจูบไม่มีอะไรเหมือนสิ่งที่พวกเขาเคยมีมาก่อน
 Pouring all his anger, and frustration in them, Mu Tian deepened every kiss he could, sucking on her delicious tongue and lips, unwilling to separate himself from her
เทความกริ้วโกรธและแห้วในหมู่พวกเขา Mu Tian ได้เพิ่มการจูบทุกครั้งที่เขาทำได้โดยการดูดลิ้นและริมฝีปากอร่อยของเธอไม่ต้องการแยกตัวออกจากตัวเธอ
 His intensity made Xi Jin’s heart thump erratically in chaos, and mind dazed and dizzy… As he let go of her after the longest time, her small face blushed red as a beet root, and gasped for fresh air, staring at the man whose fiery expression from earlier, had calmed down considerably
ความรุนแรงของเขาทำให้หัวใจของ Xi Jin พังทลายไปอย่างผิดปกติในความสับสนวุ่นวายและจิตใจมึนงงและวิงเวียน ... ในขณะที่เขาปล่อยเธอไปหลังจากเวลาที่ยาวนานใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอแดงแดงเหมือนรากบีทรูทและกระวนกระวายในอากาศบริสุทธิ์จ้องมองผู้ชายที่ร้อนแรง 
 *Grr……
* Grr ......
* Unexpectedly, the growling of Xi Jin’s empty stomach echoed clearly in the quietness of his large room
* ตื่นตาตื่นใจการกระวนกระวายของท้องว่างของจิ้นจางสะท้อนชัดเจนในความเงียบสงบของห้องขนาดใหญ่ของเขา
 Mu Tian, seeing her embarrassed face, chuckled softly
Mu Tian, ​​เห็นหน้าอายของเธอ, หัวเราะเบา ๆ
 Patting her head gently, he jested, “Since it seems like you’ve agreed
"เพราะดูเหมือนว่าคุณได้ตกลงกันไว้
 Mrs
นาง
 Xi, let’s go for dinner
Xi, ไปทานข้าวเย็นกันเถอะ
” “Mrs
" "นาง
 Xi?” What!! Hearing him call her like this, discomfort grew in Xi Jin’s heart
Xi? "อะไร !! 
 She couldn’t adapt to this ‘new’ title in a jiffy, and all this seemed way to forced to her
เธอไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับชื่อใหม่นี้ได้ในระยะเวลาอันสั้นและทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะถูกบังคับให้เธอ
 But, before she could voice her discontent, Mu tian grabbed her hand, and pulled her out of the bed for dinner
แต่ก่อนที่เธอจะพูดถึงความไม่พอใจของเธอชาวเมืองก็คว้ามือไว้และดึงเธอออกจากเตียงเพื่อรับประทานอาหารเย็น
 Flustered by his unabashed behaviour, she tried to shake-off his hand, and anxiously spluttered, “President Xi… hey…Xi Mu Tian…
งงงวยด้วยพฤติกรรมที่ไร้ความรู้สึกของเขาเธอพยายามที่จะจับมือและกระวนกระวายใจ "ประธานาธิบดี Xi ... hey ... Xi Mu Tian ...
 let me go!! However, she momentarily discovered that, as long as Mu Tian had thought of doing something, it was impossible for him to not do it
ปล่อยฉันไป!! 
 Being hurriedly pulled out of the room and down the opulent staircase, through the luxuriously glass panelled corridor, Xi Jin no longer wasted her breath and chose to admire this beautiful villa, that was glamorously bathed in the iridescent light from the gorgeous crystal chandeliers
จากนั้นเดินออกจากห้องและเดินลงบันไดอันหรูหราผ่านทางเดินที่มีกระจกบานใหญ่ Xi Jin ก็ไม่ได้สูญเสียลมหายใจอีกต่อไปและเลือกที่จะชื่นชมกับวิลล่าที่สวยงามแห่งนี้ซึ่งได้รับการอาบน้ำอย่างน่าอัศจรรย์ในแสงสีรุ้งจากโคมไฟระย้าคริสตัลอันงดงาม
 Reaching the door of the dinning hall, Mu Tian led Xi Jin to the long rectangular dinner table, that had candles lit over it, as the dullness of the lights in the hall mixed with brightness of the candles, created a dream-like ambience
เมื่อถึงประตูห้องรับประทานอาหาร Mu Tian นำจินจินไปที่โต๊ะอาหารรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ายาวซึ่งมีเทียนที่จุดประกายไฟขณะที่ความโง่ของแสงในห้องโถงผสมกับความสว่างของเทียนสร้างบรรยากาศเหมือนฝัน
 Siting down, Xi Jin blinked a few times, trying to accept this reality
Sitting down, Xi Jin กระพริบไม่กี่ครั้งพยายามที่จะยอมรับความเป็นจริงนี้
 Soon, a few servers wearing sharp uniforms came in carrying several western dishes
ในไม่ช้าเซิร์ฟเวอร์ไม่กี่เครื่องที่สวมชุดเครื่องแบบคมก็มาพร้อมกับการพกจานตะวันตกหลายชิ้น
 Looking at the daunting cutlery at the table, Xi Jin felt out of sorts, as she had never indulged herself in western food or dinning
เมื่อมองไปที่โต๊ะที่น่ากลัวน่ากลัวจินจินรู้สึกแปลก ๆ เพราะเธอไม่เคยทานอาหารตะวันตกหรือรับประทานอาหารมื้อใดเลย
 The difference between their lifestyles was just too stark to ignore
ความแตกต่างระหว่างไลฟ์สไตล์ของพวกเขาเป็นเรื่องที่ไม่ควรสนใจ
 So, Xi Jin felt that Mr
ดังนั้นจินจินรู้สึกว่านายฮ
 fancy pants had simply lost his marbles, to ask for her hand in marriage
กางเกงแฟนซีได้หายไปเพียงแค่หินอ่อนของเขาที่จะขอมือของเธอในการแต่งงาน
 Sensing her awkwardness, Mu Tian stood up and walked over to her seat
รู้สึกถึงความอึดอัดใจของเธอ Mu Tian ยืนขึ้นและเดินไปยังที่นั่งของเธอ
 Gently leaning from behind her, he held her hands, and taught her how to use the cutlery
ค่อยๆพิงหลังเธอเธอกอดมือและสอนวิธีใช้เครื่องใช้ที่มีด
 His hands were nice, soft and warm, spreading a feeling of peace and calm in her restless heart
มือของเขานุ่มนวลและอบอุ่นกระจายความรู้สึกสงบและสงบในหัวใจที่กระวนกระวาย
 Mu Tian taught her patiently, just like a father to his children
Mu Tian สอนเธอด้วยความอดทนเช่นเดียวกับพ่อกับลูก ๆ
 He was serious in teaching her the technique, even if the little kitten was slightly reluctant, and mostly struggled through her meal
เขาเป็นคนที่เคร่งครัดในการสอนเทคนิคของเธอแม้ว่าลูกแมวตัวเล็ก ๆ จะลังเลเล็กน้อยและส่วนใหญ่พยายามกินอาหารของเธอ
 Tired from putting so much effort in finishing her meal, she put down her cutlery, and hesitantly asked, “Do you eat such meals, everyday?” Puzzled by her question, Mu Tian frowned, “Why? You do not like western cuisine, or do you prefer Chinese instead?… What would you like to eat? Is it Cantonese, or maybe Hangzhou cuisine?” Once again, Xi Jin felt that the distance between them was way too big, for they could barely communicate their feelings, let alone understand each other
เหนื่อยจากการใส่อาหารของเธอจนจบลงเธอใส่ช้อนส้อมและลังเลถามว่า "คุณกินอาหารมื้อนี้ทุกวันหรือไม่?" คำถามของเธอ Mu Tian ลืมคำถาม "ทำไม? 
 This would surely cause problem in the future if they married, so she decided to be frank, and firmly stated, “I like to eat basic homemade dishes like, fish, pork chops, plain rice, tomato soup…” “That’s simple
นี่เป็นเหตุให้เกิดปัญหาขึ้นในอนาคตหากพวกเขาแต่งงานกันดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะพูดตรงไปตรง ๆ และกล่าวว่า "ฉันชอบกินอาหารโฮมเมดพื้นฐานเช่นปลาหมูสับข้าวธรรมดาซุปมะเขือเทศ ... "
 Done! I promise you that every meal would be like this
ทำ! 
” Momentarily, dumfounded by his instant approval, Xi Jin hurriedly retorted, “I mean, occasionally we can eat such meals, but normally we could eat other things
"ครู่หนึ่ง dumfounded โดยการอนุมัติทันทีของเขาจินจินรีบโต้" ฉันหมายถึงบางครั้งเราสามารถกินอาหารดังกล่าว แต่ปกติเราสามารถกินสิ่งอื่น ๆ .
” Xi Jin sighed in relief, after she said this, since eating such meals everyday would have definitely given her severe nausea
"จินหัวเราะเบา ๆ ด้วยความโล่งอกหลังจากที่เธอพูดแบบนี้เพราะการกินอาหารมื้อดังกล่าวทุกวันจะทำให้คุณรู้สึกคลื่นไส้อย่างรุนแรง
 This man had to be kidding, right!? But reading her thoughts, Mu Tian interrupted, “You are too thin, so you need to eat nutritious meals everyday
ผู้ชายคนนี้ต้องล้อเล่นใช่มั้ย!? 
 I’ll personally look into it
ฉันเองจะมองเข้าไปในนั้น
 Anyway, give me your resident ID card, tomorrow we’ll need to register our marriage
อย่างไรก็ตามโปรดให้บัตรประจำตัวประชาชนประจำตัวของฉันพรุ่งนี้เราจะต้องลงทะเบียนการแต่งงานของเรา
” “What!!??” Blinking anxiously, Xi Jin couldn’t understand why he was in such a hurry
"" อะไร !!? "กระพริบกังวล Xi Jin ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงรีบ
 She felt like he was already bulldozing her with his marriage proposal, and now his insistence on hurrying with registration, made Xi Jin reconsider her decision to be his wife
เธอรู้สึกราวกับว่าเขากำลังรื้อเธอไว้กับข้อเสนอในการสมรสของเขาและตอนนี้เขายืนกรานที่จะรีบลงทะเบียนทำให้จินจินตัดสินใจที่จะเป็นภรรยาของเขา
 Suddenly, she realised that in such a situation, she could only depend on Hu Mei’s advise, because she would surely not leave her in dire straits
ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักว่าในสถานการณ์เช่นนี้เธอจะพึ่งพาคำแนะนำของ Hu Mei เพราะเธอจะไม่ทิ้งเธอไว้ในช่องแคบ
 Thinking things through, she said to him in a small voice, “Umm… Mu Tian, about the marriage, I think I would like to consult my best friend
คิดถึงเรื่องนี้เธอพูดกับเขาด้วยเสียงอันดังว่า "อืม ... หม่าเทียนเกี่ยวกับการสมรสฉันคิดว่าฉันอยากจะปรึกษาเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
” Raising his eyebrow, Mu tian couldn’t help widen his smirk
"ยกคิ้วของเขา, หมู่เถียรไม่สามารถช่วยยิ้มกว้างของเขาได้
 Taking her hand in his, he led her out of the dining hall towards his plush living room
เขาพาเธอออกจากห้องอาหารไปยังห้องนั่งเล่นสุดหรูของเขา
 Siting on the expensive couch, he handed her the phone, stating matter of factly, “Call her now
นั่งอยู่บนโซฟาราคาแพงเขาส่งโทรศัพท์ให้เธอโดยระบุว่าเป็นเรื่องจริง "โทรหาเธอตอนนี้
 I do not like waiting
ฉันไม่ชอบรอ
” “uh
"" เอ่อ
 okay
ถูก
” Staring at the phone for a while, Xi Jin slowly pressed the digits of Hu Mei’s cellphone
จ้องมองที่โทรศัพท์ชั่วขณะหนึ่งจินจินค่อยๆกดตัวเลขของโทรศัพท์มือถือของ Hu Mei
 Placing the speaker carefully on her ear, she heard the phone ring twice, before she picked up
การวางลำโพงไว้อย่างเฉียบพลันบนหูของเธอเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสองครั้งก่อนที่เธอจะหยิบขึ้นมา
 “Hello, this is Hu Mei
"สวัสดีนี่เป็น Hu Mei
 How may I help you?” Listening to Hu Mei’s pleasant and crisp voice, instead of her brash usual self, Xi Jin felt nervous and swallowed her saliva
ฉันจะช่วยเธอได้อย่างไร? "ฟังเสียงที่น่ารื่นรมย์และน่ารื่นรมย์ของ Hu Mei แทนที่จะเป็นตัวเองตามปกติ Xi Jin รู้สึกประสาทและกลืนน้ำลายของเธอ
 Sneaking a quick peak at the leisurely sitting man in front, she cowardly squeaked, “Hu Mei, This is Xi Jin
แอบย่องเข้าที่ชายที่นั่งสบาย ๆ ข้างหน้าเธอร้องเสียงแหลม "Hu Mei นี่คือจินจิน
” Sounding busy, she immediately replied, “Xia Xi Jin, what is it, why did you call? Did you get sick? Be quick, I’m in the middle of something
"เสียงไม่ว่างเธอตอบทันที" Xia Xi Jin, มันคืออะไรทำไมคุณเรียก? 
 Do you need money, or did that Zhou Hang come to find you? That fucking moron, wait till I, this old mother teaches him a lesson…
คุณต้องการเงินหรือว่าโจวแฮงมาหาคุณ? 
” Suddenly hearing her ex’s name, Xi Jin felt really embarrassed and clutched the phone in her hand tighter
"จู่ ๆ ก็ได้ยินชื่ออดีตเธอจินรู้สึกอายจริงๆและขังโทรศัพท์ไว้ในมือ
 She stopped Hu Mei before she could say more, and answered, “No, nothing like that…
เธอหยุด Hu Mei ก่อนที่เธอจะพูดได้มากขึ้นและตอบว่า "ไม่มีอะไรแบบนี้ ...
 Hu Mei, It’s just that… I’m getting married
Hu Mei, แค่ว่าฉันแต่งงานแล้ว
”
”