Chapter 4 “Ń?” Albeit momentarily, I was stunned
บทที่ 4 "Ń?" แม้ว่าในไม่ช้าฉันก็ตะลึง
 To tell the truth, I was feeling slightly embarrassed
เพื่อบอกความจริงฉันรู้สึกอายเล็กน้อย
 This woman actually followed me! “Kèkè…principal, what has brought you here?” Dao Zi smiled
ผู้หญิงคนนี้ตามฉันจริงๆ! 
 He was on the verge of drooling as he walked towards the woman
เขากำลังหมอบอยู่ในขณะที่เดินไปหาผู้หญิง
 “Principal, could it be that you looking for me ah?” “Principal, how about going out with me tonight?” “Principal, my Big Boss has long fancied you
"Principal, มันอาจเป็นไปได้ว่าคุณกำลังมองหาฉันอยู่ ah?" "Principal, วิธีการออกไปกับฉันคืนนี้?" "Principal, บิ๊กบอสของฉันได้นาน fancied คุณ
 How about tonight we go to Kong Zhong Yu Le City ah!” “Such a beautiful woman, actually…” Before Dao Zi could say anymore, kèkè, an unexpected scene occurred
แล้วคืนนี้พวกเราจะไปที่ Kong Zhong Yu Le City ah! "" ผู้หญิงที่สวยจริงๆ ... "ก่อนที่ Dao Zi จะพูดอีกต่อไปkèkèเกิดเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น
 “Pā!” The Principal went up and gave Dao Zi a slap on his face
"Pā!" อาจารย์ใหญ่เดินขึ้นและให้ Dao Zi ตบหน้าเขา
 “Look at yourself, do you even look like a student?! Gangster!” “F*ck, courting death!” The long-haired guy that was beside Dao Zi immediately ran forward and caught hold of the her hand
"ดูสิคุณดูคล้าย ๆ กับนักเรียนหรือไม่? 
 He roared, “F*ck you, you want to die?! Lao Zi here will rape you to death!” Afterwards, the long hair guy sent a slap towards the principal
เขาเสียงคำราม "F * ck คุณคุณต้องการที่จะตาย?! 
 “Hū!” “Pā!” A sharp piercing sound rang out, but… The slap did not land on the principal’s face
"Hū!" "Pā!" เสียงแหลมแหลมคมออกมา แต่ ... ตบไม่ได้ลงบนใบหน้าของอาจารย์
 There I was, standing in front of her
ที่นั่นฉันยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
 I had tightly gripped onto the long-haired guy’s incoming arm
ฉันจับมือแน่นเข้าที่แขนขาเข้าของผู้ชายที่มีผมยาว
 I sneered and muttered, “Fellow student, don’t you know how to respect your teacher?!” The long-haired guy already intended to beat me up, so after hearing my words, how could he stand it? “Brat, I see you really do not wish to live anymore!” And at that, he sent a kick towards me
ฉันหัวเราะเยาะและพูดพึมพำ "เพื่อนนักเรียนคุณไม่ทราบวิธีที่จะเคารพในครูของคุณหรือไม่?" ผู้ชายที่แต่งตัวประหลาดยาวตั้งใจจะเอาชนะฉันดังนั้นหลังจากได้ยินคำพูดของฉันแล้วเขาจะยืนได้อย่างไร? 
 Quickly, I retreated, dodging the attack
ฉันรีบหลบการโจมตี
 Following that, like a bolt of lightning, I rushed up and threw a right hook which ruthlessly struck forward
หลังจากนั้นเช่นเดียวกับสายฟ้าฉันก็วิ่งขึ้นและโยนตะขอขวาที่โหดเหี้ยมไปข้างหน้า
 “Pēng!” My fist smashed into the long-haired guy’s lower abdomen, and he issued out a dull sound
"Pēng!" กำปั้นของฉันถูกทุบลงไปในช่องท้องด้านล่างของผู้ชายที่มีผมยาวและเขาก็ออกเสียงที่น่าเบื่อ
 “Ah!” The long hair guy released a miserable shriek as he stammered back
"อา!" ชายหนุ่มผมยาวโผล่ออกมาโหยหวนขณะที่เขาตะแคง
 “You…
"คุณ…
you…” For a long time, Wang Xin, the principal, who was standing behind me, was speechless
คุณ ... "เป็นเวลานานวังซินครูใหญ่ที่ยืนอยู่ข้างหลังผมไม่พูด
 “Hēhē…” At this time, a cold laugh sounded out from Dao Zi who was standing at the side
"Hēhē ... " ในตอนนี้เสียงหัวเราะเย็น ๆ ออกมาจาก Dao Zi ที่ยืนอยู่ข้างๆ
 “Ridiculous, this is so ridiculous ah
"ไร้สาระ ah นี้เป็นเรื่องน่าขัน
 Lu Yan, tell me, how many lives do you have?” Within that moment, a dagger appeared in his hand
ลูยันบอกฉันว่าคุณมีกี่ชีวิต? "ภายในระยะเวลานั้นมีกริชปรากฏอยู่ในมือ
 He patted the long-haired guy’s shoulder and muttered, “Those who dare to touch Hou Yan Tang’s people, only death awaits!” “Little fellow!” Dao Zi lifted his head to look at me and said, “Since you don’t want to leave 6 fingers and 6 toes, then you should be prepared to die!” As he spoke, Dao Zi had already came up close towards me
"คนที่กล้าที่จะสัมผัสคนของ Hou Yan Tang ความตายเพียงอย่างเดียวกำลังรอคอยอยู่" "เพื่อนตัวเล็ก ๆ !" Dao Zi เงยหน้าขึ้นมองไปที่ผมและพูดว่า "ตั้งแต่คุณไม่ได้ 
 In consideration to Wang Xin who was standing behind me, he seemed to have turned a blind eye towards her
เมื่อพิจารณาวังซินที่ยืนอยู่ข้างหลังผมเขาดูเหมือนจะหันไปมองเธอ
 When Wang Xin heard Dao Zi’s words, her complexion became deathly pale and she clutched onto my chinese jacket
เมื่อวังซินได้ยินคำพูดของ Dao Zi ผิวของเธอก็ซีดลงแล้วเธอก็ขึงอยู่บนเสื้อแจ็คเก็ตของจีน
 I gave a light laugh
ฉันหัวเราะเบา ๆ
 I turned my head and cast a glance at her
ฉันหันหัวและมองไปที่เธอ
 She was indeed beautiful
เธอสวยจริงๆ
 That lovely face, those rosy lips and soft skin
ใบหน้าที่น่ารักริมฝีปากริมฝีปากและผิวนุ่ม ๆ
 I could not help but to give a pinch, damn, it really is elastic ah! “Teacher, don’t be afraid, I’m here!” Kèkè… After I spoke, Wang Xin scolded, “What are you doing?!” She pushed my hand away and gave a look like she wanted to eat me, but the hand that was holding onto my chinese jacket did not let go
ฉันไม่สามารถช่วย แต่ให้หยิก, แช่ง, จริงๆมันเป็นความยืดหยุ่น ah! 
 I laughed briefly and then turned my head back
ฉันหัวเราะชั่วครู่แล้วหันหัวกลับ
 “I heard that your Hou Yan Tang’s got someone called Brother Fa ah, call him out” On hearing my words, Dao Zi sneered and boldly took a step forward
"ฉันได้ยินมาว่า Hou Yan Tang ของคุณมีใครบางคนเรียกพี่ฟาฮ่าโทรหาเขาออกมา" เมื่อได้ยินคำพูดของฉัน Dao Zi เยาะเย้ยและกล้าหาญก้าวไปข้างหน้า
 He fiercely grabbed my collar and snarled, “What are you finding our Boss for?!” I gave a cold smile and thought in my heart
เขาคว้าคอของฉันอย่างรุนแรงและกรีดร้อง "คุณหาบอสอะไรอยู่ล่ะ?" ฉันให้รอยยิ้มที่หนาวและคิดถึงหัวใจของฉัน
 F*ck you, 5 years ago, when Lao Zi brought along your Boss to mix into the society, you were f*cking still wearing underpants ah! I folded my arms and indifferently smiled at Dao Zi
F * ck คุณ, เมื่อ 5 ปีที่แล้ว, เมื่อ Lao Zi นำ Boss ของคุณไปผสมเข้ากับสังคมคุณก็ยังคงสวมกางเกงขาสั้นอยู่ ah! 
 I softly muttered, “Because you are unworthy to talk to me!” “F*ck you, courting death!” Just as I said that, coming from behind Dao Zi, the long-haired guy rushed up
ฉันหัวเราะเบา ๆ "เพราะคุณไม่สมควรที่จะพูดคุยกับฉัน!" "F * ck คุณ, ติดพันความตาย!" เช่นเดียวกับที่ผมกล่าวว่ามาจากด้านหลัง Dao Zi คนที่แต่งตัวประหลาดยาววิ่งขึ้น
 “Hū!” He sent a slap towards me
"ฮะ!" เขาส่งตบต่อฉัน
 “Pā!” The icy-cold palm landed on my face and I could not help but laugh… Hēhē… How long has it been, how long since nobody had dared to hit me? “Wèi, are you alright? You wait here, I will now go and call for security to come over
"ป้า!" ปาล์มน้ำแข็งเย็นลงบนใบหน้าของฉันฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่หัวเราะ ... Hēhē ... นานเท่าไหร่มันนานเท่าไหร่ตั้งแต่ไม่มีใครกล้าที่จะตีฉัน? 
” Wang Xin anxiously said, “You don’t have to act brave
วังซินกังวลใจกล่าวว่า "คุณไม่ต้องแสดงความกล้าหาญ
 They are all gangsters
พวกเขาเป็นพวกอันธพาลทั้งหมด
” However, before she could make a call, the long-haired guy suddenly rushed up and “Pā!”, slapped Wang Xin’s phone and sent it flying away
"อย่างไรก็ตามก่อนที่เธอจะโทรออกได้คนที่แต่งตัวประหลาดคนนั้นก็รีบวิ่งขึ้นและ" Pā! "ตบโทรศัพท์ของวังซินและส่งมันไป
 “Principal Wang, aren’t you just only a principal?! Lao Zi here will tell you, in front of our Brother Fa, even if that person is an Education Bureau Chief, he has to bow down
"หลักวังคุณไม่ใช่แค่นายใหญ่เท่านั้น!? 
 What are you even worth!” “You today have provoked me, Lao Zi today must rape you!” After saying, the long hair guy went up and grabbed Wang Xin’s arm
สิ่งที่คุณน่าจะคุ้มค่าที่สุด! "" วันนี้คุณได้ยั่วยุให้ฉันแล้ววันนี้ลาวข่อยต้องข่มขืนคุณ! "หลังจากกล่าวว่าผู้ชายที่แต่งตัวผมยาวขึ้นและคว้าแขนของวังซิน
 “Chī……” The thin t-shirt in an instant was torn into tatters
"Chī ...... " เสื้อยืดบางตัวในทันทีถูกฉีกเป็นผ้าขี้ริ้ว
 “Ah! What are you doing?!” Wang Xin screamed as she became even more anxious and frightened
“อา! 
 I fiercely turned my head to look at the long hair guy and muttered, “Then do you know that there is someone your Brother Fa has to bow down to?” As I said, I went forward and slapped the long hair guy’s hand away before saying word by word, “Now give your Brother Fa a call! Tell him Lao Zi, Lu Yan, is finding him! Tell him Lao Zi, Lu Yan, came out! If he still sees me as a Big Brother, then he should get his a*s here!” “Hū…” The surrounding people were dazed
ฉันโกรธมากหันศีรษะของฉันไปมองไปที่ผู้ชายผมยาวและพึมพำ "แล้วคุณจะรู้ว่ามีใครบางคนที่บราเดอร์ของคุณฟ้าต้องก้มลงไป?" ขณะที่ฉันกล่าวว่าฉันเดินไปข้างหน้าและตบหน้าอกของผู้ชายที่มีผมยาวไปก่อน 
 After a while, “Hēhē…”, a burst of cold laughter sounded out in front of me
หลังจากนั้นไม่นาน "Hēhē ... " เสียงหัวเราะเย็น ๆ ออกมาข้างหน้าฉัน
 Dao Zi sniggered and walked towards me
Dao Zi sniggered และเดินต่อฉัน
 He pointed at me and said, “Fellow, you should also know that you can eat anything but you can’t say anything you want!” When Dao Zi’s words hit them, the surrounding people’s gaze landed on my body and they closed in on me
เขาชี้ไปที่ฉันและพูดว่า "เพื่อนคุณควรรู้ว่าคุณสามารถกินอะไรได้ แต่คุณไม่สามารถพูดอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ!" เมื่อคำพูดของ Dao Zi กระทบพวกเขาคนที่อยู่รอบข้างก็จ้องมองไปที่ร่างกายของฉันและพวกเขาก็ปิดตัวลง 
 I could clearly feel the murderous aura emitting out of their bodies! “Towards those who disrespect our Brother Fa, they will not have a good ending!” “Hēhē…Lu Yan, who do you think you are?! Do you know our Hou Yan Tang’s position in the society?!” “F*ck you!” Dao Zi suddenly came forward, fiercely grabbed my collar and roared, “Lu Yan, this is your last chance, tell me where Lu Yao is or else you will die!” At this moment, the temperature in the atmosphere seemed to have dropped
ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า aura ฆาตกรเปล่งออกมาจากร่างกายของพวกเขา! 
 I could not help but lightly laugh
ฉันหัวเราะเบา ๆ
 I pushed aside Dao Zi’s hand and my gazes became devoid of warmth, “I ask you, does your Brother Fa know who Lu Yao is?” “Fuck you!” The long-haired guy could no longer stand it and finally, he directly picked up the rod that was by his side and ran towards me! “Hū!” The rod mercilessly hacked downwards, causing Wang Xin to scream in fright
ฉันผลักดันมือของ Dao Zi และดวงตาของฉันก็ไร้ความอบอุ่น "ฉันถามคุณว่าพี่ชายของคุณรู้หรือไม่ว่าใครเป็นลูกของ Lu Yao?" "Fuck you!" คนที่แต่งตัวประหลาดผมยาวไม่สามารถยืนได้และสุดท้ายเขาก็ตรงไป 
 Property of © Fantasy-Books
ทรัพย์สินของ© Fantasy-Books
live; outside of it, it is stolen
มีชีวิต; 
 I sneered
ฉันเยาะเย้ย
 In a split second, I carried Wang Xin and avoided the blow
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ฉันได้นำ Wang Xin และหลีกเลี่ยงการระเบิด
 Kèkè… Like it was decreed by fate, I just so happened to grab hold of Wang Xin’s butt and waist, her pale, long legs, too, were not excluded
Kèkè ... เหมือนถูกกำหนดโดยโชคชะตาฉันเพิ่งเกิดขึ้นเพื่อคว้าก้นของวังซินและเอวขาซีดขายาวของเธอก็ไม่ได้รับการยกเว้น
 That smooth feeling nearly stole my heart! The rod heavily struck beside me
ความรู้สึกราบรื่นเกือบขโมยหัวใจของฉัน! 
 I put down Wang Xin and like the incarnation of a fierce tiger, I crazily and ferociously rushed forward
ฉันใส่ลงวังซินและชอบชาติของเสือที่ดุร้าย, ฉันบ้าบิ่นและตระหนี่วิ่งไปข้างหน้า
 “Pēng!” I ruthlessly rammed into the long-haired guy’s body and finished it with a kick using my heel
"Pēng!" ฉันโหดเหี้ยมเข้าร่างของผู้ชายที่มีเสน่ห์และจบด้วยการเตะโดยใช้ส้นเท้าของฉัน
 The long hair guy was like a kicked soccer ball that took a while to stop rolling and stopped 3 meters away from me
ผู้ชายที่แต่งตัวผมยาวเป็นเหมือนลูกฟุตบอลที่ถูกเตะซึ่งใช้เวลาสักครู่เพื่อหยุดกลิ้งและหยุดลง 3 เมตร
 “Hū…” For a moment, time seemed to have stilled… Everyone was staring blankly at this unimaginable scene ahead
"Hū ... " ชั่วครู่หนึ่งเวลาดูเหมือนจะสงบลง ... ทุกคนจ้องมองที่ฉากที่ไม่สามารถจินตนาการได้
 To be able to kick a person weighing 150 plus jin 3 meters away, this…this strength, is terrifying ah! [TLN: 1 jin=0
เพื่อให้สามารถเตะคนที่มีน้ำหนัก 150 บวกจิน 3 เมตรออกไปนี้ ... ความแรงนี้เป็นที่น่ากลัว ah! 
5 kg] Kèkè…to tell the truth, this was nothing
5 กิโลกรัม] Kèkè ... เพื่อบอกความจริงนี่ไม่ใช่อะไรเลย
 My Big Boss could actually cause a 300 jin fatty to fly away ah! “You…you…” For a long time, Dao Zi was speechless
เจ้านายใหญ่ของฉันจริงๆอาจทำให้เกิดไขมัน 300 จินที่จะบินหนีไป ah! 
 The rod in his hand was slightly trembling and I could tell that he was furious! Hēhē…so what if you are angry? Wang Xin, who was standing beside me, had a slight trace of expectation in me, within her heart
ก้านในมือของเขาสั่นเล็กน้อยและฉันสามารถบอกได้ว่าเขาโกรธ! 
 Just now, that little hooligan that had taken advantage of her, how come he suddenly seemed to have changed? Who knew why, her heart began to quicken and her face turned bright red…… “What’s wrong with me?” After lighting a cigarette and breathing in the smoke, I looked at Dao Zi and muttered, “Your brother was stabbed by me, this person was also beaten by me, tell me, what are you going to do? Come, I’ll accept all!” “You…you are looking for death! I, Dao Zi, swear that if I don’t kill you and your b*tch sister, I’ll cut off one of my arms!” After he said, Dao Zi held onto the rod and strode towards me
ตอนนี้นักเลงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งที่ใช้ประโยชน์จากเธอไปเขาก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไป? 
 His body continuously leaked out murderous aura
ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่องรั่วไหลออก aura ฆาตกรรม
 And at this moment, Dao Zi’s phone suddenly rang
และในขณะนี้โทรศัพท์ของ Dao Zi ก็ดังขึ้น
 He gave me a quick glare then took out his phone
เขาจ้องมองฉันอย่างรวดเร็วและเอามือออก
 After looking at who the caller was, his expression instantly changed
หลังจากมองผู้ที่โทรมาท่าทางของเขาเปลี่ยนไปทันที
 The dark clouds instantly vanished
เมฆมืดทันทีหายไป
 “Wèi? Brother Fa, what is it?” “Brother Fa?” I paused for a moment then went up
“Wèi? 
 “Brother Fa, I still got a little matter that I have to deal with, I’ll go over later hā!” “Ok, Brother Fa, we will leave it at that hā, I’ll first…” Before he could finished speaking, I grabbed Dao Zi’s hand and growled, “Tell him, Lu Yan is looking for him!”
"บราเดอร์ฟาฉันยังมีเรื่องเล็กน้อยที่จะต้องรับมือกับฉันฉันจะผ่านไปแล้วhā!" "โอเคพี่ฟาเราจะทิ้งมันไว้ที่hāฉันจะเป็นคนแรก ... " ก่อนที่เขาจะจบ