Chapter 21 V2C21: Funeral (4) Chapter 21: Funeral (4) On the stage, Shang An Guo calmly gave his speech with a pre-made script
บทที่ 21 V2C21: ศพ (4) บทที่ 21: ศพ (4) บนเวที Shang An Guo ใจเย็นให้คำปราศรัยด้วยบทก่อนทำ
 “Shang Zheng Bang, my son……” On the streets, Ryan fiercely stepped on the pedals as he glanced back, his iris contracting to pin-size, see Li Anping’s figure emerge like a devil
"Shang Zheng Bang, ลูกชายของฉัน ...... " บนท้องถนน Ryan เหยียดตัวลงเหยียบอย่างไม่หยุดยั้งขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองม่านตาของเขาหดตัวลงเพื่อดูขนาดของ Pining ให้ดูรูปของ Aning ที่ดูเหมือนปีศาจ
 “He was smart, adorable, kind, honest from young…” The people below the stage all listened solemnly
"เขาเป็นคนเก่งน่ารักคนใจดีและซื่อสัตย์จากวัยหนุ่ม ... " คนที่อยู่ใต้เวทีทุกคนฟังเคร่งขรึม
 Ryan traversed the streets like a slithering snake with his car, stealing the car lanes with a hair’s breadth, but no matter how fast he drove, the figure behind him stuck to him like glue
ไรอันเดินลัดเลาะไปตามถนนอย่างงูกระสับกระส่ายกับรถของเขาขโมยเลนรถที่มีความกว้างของเส้นผม แต่ไม่ว่าเขาจะขับรถเร็วแค่ไหนรูปที่อยู่ข้างหลังเขาติดอยู่กับเขาเหมือนกาว
 “The painful past, our tear stricken face
"ความเจ็บปวดที่ผ่านมาใบหน้าที่ฉีกขาดของเราฉีกขาด
 A million and one words, is unable to express our longing for him……” Ryan desperately stepped on the pedal, his car accelerating further, but Li Anping’s shadow stuck to him regardless, turning around another corner, the hundreds of metres of cars stuck in the jam before him, slowly become clearer to him
ล้านและหนึ่งคำไม่สามารถแสดงความปรารถนาของเราสำหรับเขา ...... "ไรอันก้าวเหยียบลงบนเหยียบรถของเขาเร่งขึ้น แต่เงาของ Li Anping ติดอยู่กับเขาโดยไม่คำนึงว่าหันไปรอบ ๆ อีกมุมหนึ่งหลายร้อยเมตรของรถยนต์ติดอยู่ 
 “To friends, he was generous, to colleagues he bared hardship and never held a grudge, being always impartial
"เพื่อเพื่อนเขาเป็นคนใจกว้างเพื่อนร่วมงานที่เขา bared ความยากลำบากและไม่เคยมีความเสียใจเสมอเป็นกลาง
 To parents, he was meticulous, constantly feeling gratitude to them in his heart……” While reading, Shang An Guo’s eyes gradually became red
กับพ่อแม่เขาเป็นคนที่พิถีพิถันตลอดเวลารู้สึกขอบคุณพวกเขาในใจ ...... "ขณะอ่านตาของ Shang An Guo ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดง
 No matter how much Ryan stepped on the brakes, the car could not stop
ไม่ว่ารถไรอันก้าวเข้าสู่ระบบเบรคมากแค่ไหนก็ไม่สามารถหยุดรถได้
 Seeing that he was about to knock onto the car at the tail of the jam, he spun the steering wheel quickly, causing the car to overturn on the roadside, tumbling
เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะกระแทกรถที่หางของแยมเขาหมุนพวงมาลัยได้อย่างรวดเร็วทำให้รถพลิกคว่ำไปที่ริมถนนไม้ลอย
 “At this moment, friends grief, family bury their faces in their hands, colleagues stifling a tear, we do not want to believe, and cannot believe this cold truth……” The car hit the rail, tumbling and landing on a field of flowers by the roadside
"ในขณะนี้เพื่อนเศร้าครอบครัวฝังใบหน้าของพวกเขาในมือของพวกเขาเพื่อนร่วมงานยับยั้งการฉีกขาดเราไม่ต้องการที่จะเชื่อและไม่สามารถเชื่อความจริงเย็นนี้ ...... " รถชนรถไฟตกไม้และเชื่อมโยงไปถึงเขตข้อมูลของ 
 Ryan’s forehead was full of blood, as he removed the seatbelt and frantically crawled out, turning back, he saw Li Anping slowly approaching from the roadside
หน้าผากของไรอันเต็มไปด้วยเลือดขณะที่ถอดเข็มขัดนิรภัยและคลานออกมาพลางหันหลังให้เขาเห็น Li Anping เดินช้าๆจากข้างถนน
 He hurriedly got up, fumbling towards the Funeral Parlour
เขาลุกขึ้นรีบลุกขึ้นไปที่ห้องศพ
 “His wife lost a good husband, his parents lost a filial son, his friends lost a good brother……” Shang An Guo’s speech became gradually sniffling, as the people below the stage could not help but start crying
"ภรรยาของเขาสูญเสียสามีที่ดีพ่อแม่ของเขาเสียลูกชายลูกชายเพื่อนของเขาสูญเสียพี่ชายที่ดี ...... " คำพูดของ Shang An Guo ค่อยๆจางหายไปเนื่องจากคนใต้เวทีไม่สามารถช่วยได้ แต่เริ่มร้องไห้
 Seeing Ryan’s bloody face rushing towards the Funeral Parlour, the bus driver and the security guards blocked him from entry
เมื่อเห็นใบหน้าเลือดของไรอันรีบวิ่งไปที่ห้องศพพนักงานขับรถและพนักงานรักษาความปลอดภัยไม่ให้เขาออกจากรายการ
 “Stop
"หยุด
” “Who are you?” “Idiot, don’t block me
"" คุณเป็นใคร? "" คนโง่อย่าปิดกั้นฉัน
” “Careful, behind you!!!!!!” When the security guards closed their eyes, the last thing they saw was the blood splattering all over, and the screams of the crowd
"ระวังที่อยู่เบื้องหลังคุณ !!!!!!" เมื่อเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยปิดตาของพวกเขาสิ่งสุดท้ายที่พวกเขาเห็นคือการสาดเลือดทั่วและเสียงกรีดร้องของฝูงชน
 Among the panicking crowd, Li Qian did not move a step, her eyes fixed on Li Anping who was killing mercilessly, his back view exactly the same as in her recorded video
ท่ามกลางฝูงชนที่ตื่นตระหนก Li Qian ไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าดวงตาของเธอคงอยู่กับหลี่แอนเจิ้งที่กำลังสังหารอย่างไร้ความปราณีมุมมองด้านหลังของเขาเหมือนกับในวิดีโอที่บันทึกไว้
 He was akin to a demon king now, but in her eyes it looked like he was standing up to the oppressive rich, a relentless hero
ตอนนี้เขาคล้ายกับพระมหากษัตริย์แห่งปีศาจ แต่ในสายตาของเธอมันดูเหมือนว่าเขากำลังลุกขึ้นยืนเพื่อคนร่ำรวยเป็นวีรบุรุษที่ไร้ความปราณี
 Li Qian’s eyes gradually lit up, filled with idolization, as if she was a follower praying towards a divine spirit
ดวงตา Li Qian ค่อยๆสว่างขึ้นเต็มไปด้วยความเย้ายวนใจราวกับว่าเธอเป็นสาวกที่อธิษฐานต่อวิญญาณของพระเจ้า
 “The road to heaven is long, may you have a safe journey ahead……” In the auditorium, Shang An Guo already had tears on the corner of his eye, assisted by Xu Li Chuan down the stage
"เส้นทางสู่สวรรค์เป็นเวลานานคุณอาจเดินทางไปข้างหน้าได้อย่างปลอดภัย ...... " ในหอประชุม Shang An Guo มีน้ำตาอยู่ที่มุมดวงตาซึ่งได้รับความช่วยเหลือจาก Xu Li Chuan จากเวที
 Next the people bowed three times towards’ Shang Zheng Bang’s funeral photo
ต่อมาผู้คนก็โค้งคำนับสามครั้งในภาพงานศพของ Shang Zheng Bang
 Outside the parlour, a white man was dashing towards the door, in his eyes was endless terror
นอกห้องรับแขกชายผิวขาวจู่โจมเข้าหาประตูในสายตาของเขาคือความหวาดกลัวไม่รู้จบ
 He was about to push the door, when a hand grabbed the back of his head, and pulled him back
เขากำลังจะผลักดันประตูเมื่อมือจับด้านหลังศีรษะของเขาและดึงเขากลับมา
 “Help……” Before he even said a word, his mouth was covered by the person behind him, leaving behind his struggling noise
"ช่วย ...... " ก่อนที่เขาจะพูดคำพูดปากของเขาถูกปกคลุมด้วยคนที่อยู่ข้างหลังเขาทิ้งไว้เบื้องหลังเสียงที่กำลังดิ้นรนของเขา
 “Save me! Please someone save me!” “I don’t want to die! I don’t want to die!!!” Ryan stared at the door, but the parlour’s door was becoming further and further from him, his body was being dragged by the devil towards hell, to his eternal slumber in the darkness
"ช่วยฉัน! 
 A few seconds later, he closed his eyes forever
ไม่กี่วินาทีต่อมาเขาก็หลับตาลงตลอดไป
 ‘Creak!’ The auditorium’s door were opened, causing everyone to inadvertently look back
ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกทำให้ทุกคนมองย้อนกลับไปโดยบังเอิญ
 Only to see a bald man of over 2m in height entering, the top half of his body was naked, and his bottom half only had torn rags as pants
เพียงเพื่อเห็นคนหัวล้านมากกว่า 2 เมตรในความสูงป้อนด้านบนครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขาถูกเปลือยเปล่าและครึ่งล่างของเขามีเพียง rags ฉีกขาดเป็นกางเกง
 There was much blood traces on his body, like he had just gone out of a slaughter house
มีเลือดมากในร่างกายของเขาเช่นเดียวกับที่เขาเพิ่งออกจากโรงฆ่าสัตว์
 Inviting everyone’s confused expression, he raised his head and looked at the funeral photo, revealing a bloodthirsty smile: “Who is Shang An Guo? And Wei Shi Shi, where is she?” Seeing someone had interrupted the funeral, and calling out himself and his daughter in law
เชิญชวนให้ทุกคนสับสนกับการแสดงออกเขาเงยศีรษะและมองไปที่ภาพศพเผยให้เห็นรอยยิ้มที่กระหายเลือด: "ใครคือ Shang An Guo? 
 Shang An Guo’s expression got uglier as Xu Li Chuan behind him immediately wanted to step out, but found out that his son had already done so, he nodded in his heart
การแสดงออกของ Shang An Guo แย่กว่าที่ Xu Li Chuan อยู่ข้างหลังเขาทันทีที่ต้องการก้าวออกไป แต่พบว่าลูกชายของเขาได้ทำมาแล้วเขาพยักหน้าในใจ
 Xu Quan pointed at Li Anping and said heroically: “This is the auditorium, do you know whose funeral it is today? Please get out immediately
Xu Quan ชี้ไปที่ Li Anping และกล่าวอย่างกล้าหาญว่า "นี่คือหอประชุมคุณรู้หรือไม่ว่างานศพของเขาเป็นวันนี้รึเปล่า? 
” Saying so, he walked towards Li Anping and attempted to push him out
"การพูดเช่นนั้นเขาเดินตรงไปหาหลี่แอนดีพ์และพยายามผลักเขาออก
 At the same time, some of the men finally reacted, Huo Qing seeing Li Anping’s blood traces, his face flashed across some shock as he said playfully: “Hehe, young people these days, how immature
ในขณะเดียวกันบางคนก็มีปฏิกิริยาตอบสนองในที่สุด Huo Qing เห็นรอยเลือดของ Li Anping ใบหน้าของเขากระพริบบางอย่างในขณะที่เขาพูดอย่างสนุกสนาน: "Hehe คนหนุ่มสาวในวันนี้ว่ายังไม่บรรลุนิติภาวะ
” Wan An beside him spoke like a senior: “What is the security guards outside doing, letting him barge in like this?” Xu Quan pushed Li Anping but found that he could not even push him back one step
"Wan An ข้างๆเขาพูดเหมือนคนอาวุโสว่า" ยามรักษาความปลอดภัยอะไรที่อยู่ข้างนอกทำให้เขาพุ่งเข้าใส่เช่นนี้? "Xu Quan ผลัก Li Anping แต่พบว่าเขาไม่สามารถผลักดันเขาให้ก้าวกลับไปได้
 Next, he felt his wrist getting grabbed by the other party
ต่อไปเขารู้สึกว่าข้อมือของเขาถูกคว้าโดยพรรคอื่น
 “Hey, what are you doing, let me go, AHHHH!” Halfway through, his words had already turned into pitiful screaming
"เฮ้ยทำยังไงให้ฉันไป AHHHH!" ครึ่งทางคำพูดของเขาเปลี่ยนไปเป็นเสียงกรีดร้องน่าสงสาร
 Only to see Xu Quan kneeling on the ground, his face flooded with tears, mucus, he heart wrenchingly screamed
เพียงเพื่อดู Xu Quan นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นใบหน้าของเขาน้ำท่วมด้วยน้ำตาน้ำมูกเขาหัวใจ wrenchingly กรีดร้อง
 When Li Anping released him, his wrist had already been squeezed into a pulp, at a glance one could tell he was crippled already
เมื่อหลี่ Anping ปล่อยเขาข้อมือของเขาได้ถูกบีบลงในเยื่อกระดาษได้อย่างรวดเร็วอย่างใดอย่างหนึ่งสามารถบอกได้ว่าเขาเป็นง่อยแล้ว
 This sight made everyone’s heart jump
สายตานี้ทำให้หัวใจของทุกคนกระโดดขึ้น
 Everyone stared at Li Anping without blinking, the crowd incessantly whispering
ทุกคนจ้องที่หลี่แอนเจิ้นโดยไม่กระพริบฝูงชนไม่พลุกพล่านกระซิบ
 Anna was shocked too, she did not expect the authoritative young master, a second-generation young master, to be crippled in one hand by the next moment, bawling his hearts out on the ground
แอนนารู้สึกตกใจมากเกินไปเธอไม่ได้คาดหวังให้นายหนุ่มผู้มีอำนาจผู้ซึ่งเป็นนายทหารรุ่นที่สองที่ถูกตัดขาดในมือข้างหนึ่งในคราวต่อไปพลางหัวใจของเขาออกไปบนพื้น
 “Who are you?” Xu Li Chuan stared at Li Anping with blood shot eyes, his hands trembling in rage
"คุณเป็นใคร?" Xu Li Chuan จ้องที่ Li Anping ด้วยสายตาของเลือดที่มือของเขาสั่นด้วยความโกรธ
 Xu Quan was his most successful and most doted son, being successful at such a young age, he already had thoughts to make him his successor
ซูยวนเป็นลูกชายที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดและประสบความสำเร็จมากที่สุดในวัยเด็กเขามีความคิดที่จะทำให้เขาเป็นทายาทของเขา
 But now one of his arm is crippled, Xu Li Chuan wanted to go crazy
แต่ตอนนี้แขนตัวหนึ่งของเขาง่อย Xu Li Chuan อยากจะบ้า
 “Catch him!” A few black clothed men leaped out and grabbed at Li Anping, but Li Anping’s figure just blinked, and immediately all the men were all lying on the ground, with absolutely no injuries on the surface of their body
"จับเขา!" ชายผิวดำบางคนกระโดดออกมาและคว้าที่หลี่ Anping แต่ตัวเลขของ Li Anping เพียงกระพริบตาและทันทีที่ทุกคนทั้งหมดกำลังนอนอยู่บนพื้นดินโดยไม่มีอาการบาดเจ็บใด ๆ บนผิวของร่างกาย
 All of their souls were devoured
ทุกดวงวิญญาณของพวกเขาถูกทำลาย
 When the people had reacted, they only saw the black clothed men lying on the ground, while Li Anping remained standing on the spot, as if he had never moved
เมื่อมีคนตอบสนองพวกเขาเห็นชายผิวดำสวมนอนอยู่บนพื้นขณะที่หลี่แอนเจิ้งยังคงยืนอยู่บนจุดราวกับว่าเขาไม่เคยขยับตัว
 Suddenly he frowned, and looked towards Wan An
ทันใดนั้นเขาก็ค่อยๆจ้องมองไปที่ Wan An
 A policeman was taking out a gun from his belt
ตำรวจกำลังถอดปืนออกจากเข็มขัด
 Halfway through drawing his gun, Li Anping placed his palm on his forehead
ครึ่งหนึ่งของการวาดปืนของเขา Li Anping วางฝ่ามือไว้ที่หน้าผากของเขา
 His eyes turned white and fell on the ground
ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและตกลงมาบนพื้น
 This sight scared the living soul out of Wan An
สายตานี้กลัวชีวิตที่อาศัยอยู่ออกจาก Wan An
 He looked at Li Anping like he was seeing a demon, monster
เขามองไปที่หลี่แอนเจิ้นเช่นเดียวกับที่เห็นผีปีศาจ
 After killing another person, Li Anping surveyed the crowd and said blandly
หลังจากที่ฆ่าคนอื่น Li Anping สำรวจฝูงชนและพูดอย่างไร้ความปราณี
 “Whoever moves, dies
"ใครก็ตามที่ขยับตาย
” The words were like the Siberian winds blowing on everyone’s faces, causing all the people to stop all their actions
"คำพูดเป็นเหมือนลมไซบีเรียพัดทั่วใบหน้าของทุกคนทำให้ทุกคนหยุดการกระทำทั้งหมดของพวกเขา
 But everyone there was from the upper society, and its most influential members
แต่ทุกคนจากสังคมชั้นสูงและสมาชิกที่มีอิทธิพลมากที่สุด
 Most of them had been through much to get there, thus they would definitely not obey easily just because a few people were killed
พวกเขาส่วนใหญ่ได้ผ่านการเดินทางมาที่นั่นมากเพราะฉะนั้นพวกเขาจะไม่เชื่อฟังได้ง่ายเพียงเพราะมีบางคนถูกสังหาร
 Especially Xu Li Chuan, his eyes spewed fire, as he scowled at Li Anping:” Lawless! Killing people under broad daylight, this is simply absurd
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Xu Li Chuan ดวงตาของเขาพ่นไฟในขณะที่เขาหงุดหงิดกับหลี่ Anping: "ผิดกฎหมาย! 
 Come! Come and arrest him!” Li Anping seeing Xu Li Chuan’s face, squinted: “I’ve seen you before?”   “I am Golden Door Lawfirm’s Xu Li Chuan, this is one million dollars
มา! 
” “Back then the sky was too dark, you could not see the rapist’s appearance clearly
"" แล้วท้องฟ้ามืดเกินไปคุณไม่สามารถมองเห็นการปรากฏตัวของผู้ข่มขืนได้อย่างชัดเจน
 You only found out afterwards that the car owner was Shang Zheng Bang, thus assuming that the rapist was him
หลังจากพบว่าเจ้าของรถยนต์เป็น Shang Zheng Bang แล้วสมมติว่าผู้ข่มขืนเป็นเขา
 But thinking back, that person does not really resemble Shang Zheng Bang
แต่กลับคิดย้อนกลับว่าคนนั้นไม่เหมือน Shang Zheng Bang จริงๆ
 You just have to say this
คุณต้องพูดแบบนี้
”   “Xu Li Chuan” Li Anping quickly walked forward, all the security guards who approached him were sent flying
"Xu Li Chuan" หลี่ Anping รีบเดินไปข้างหน้าเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนที่เข้าหาเขาถูกส่งตัวไปบิน
 He grabbed Xu Li Chuan’s collar, lifting him up: “Don’t recognise me? Back then you represented the mayor and approached me at the hospital, you don’t remember?” “Who are you! Let me go now!” Li Anping laughed, ignoring his struggling, and strangled Xu Li Chuan’s neck, catching him like catching baby chicks, seeing his face had turned green from suffocation, he pointed towards the crowd, asking: “Which one of them is Shang An Guo? Tell me and I’ll let you die nicely
เขาคว้าคอของ Xu Li Chuan ยกเขาขึ้น: "ไม่รู้จักฉันเหรอ? 
” But now that he was strangled by the throat, how could Xu Li Chuan say anything? He eyes suddenly protruded, staring deadly at Li Anping like he wanted to say something
"แต่ตอนนี้เขาถูกบีบคอตามลำคอ Xu Li Chuan พูดอะไรยังไง? 
 But Li Anping only increased the force on his hands, and with a ‘crack!’, Xu Li Chuan’s neck bent, and both his legs stiffened, dead
แต่หลี่ Anping เพียง แต่เพิ่มแรงในมือของเขาและด้วย 'crack!' คอง่า Xu Li Chuan และทั้งสองขาของเขาแข็งตัวตาย
 A scream emerged from the crowd as nobody expected Li Anping to really kill Xu Li Chuan, the area around him suddenly had a vacuum
เสียงกรีดร้องโผล่ออกมาจากฝูงชนเนื่องจากไม่มีใครคาดว่าหลี่แอนเจิ้นจะฆ่า Xu Li Chuan พื้นที่รอบ ๆ ตัวเขาก็มีสูญญากาศ
 Immediately someone called the police, while others tried to escape from the front door
ทันทีที่มีคนเรียกตำรวจขณะที่คนอื่นพยายามหนีออกจากประตูหน้า
 Shang An Guo who had originally stood beside Xu Li Chuan stealthily retreated to among the people
Shang An Guo ที่เดิมยืนอยู่ข้าง Xu Li Chuan ลอบถอยหลังไปในหมู่คน
 Some people saw him but did not say a word
บางคนเห็นเขา แต่ไม่ได้พูดอะไรสักคำ
 Li Anping casually threw Xu Li Chuan’s corpse away as he leapt over ten metres with a single movement, and quickly got to the front door, blocking everyone
Li Anping ขว้างศพศพของ Xu Li Chuan ออกไปขณะที่กระโจนไปสิบเมตรด้วยการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวและรีบไปที่ประตูหน้าเพื่อปิดกั้นทุกคน
 “Hand over Shang An Guo, or everyone stays here forever
"จับมือ Shang An Guo หรือทุกคนอยู่ที่นี่ตลอดไป
” Li Anping stood before the door, seeing the panicking people, said: “I do not want to do it, but if you do not hand over Shang An Guo, I can only kill everyone before the police arrives
"Li Anping ยืนอยู่หน้าประตูเห็นคนตื่นตระหนกกล่าวว่า" ฉันไม่ต้องการทำ แต่ถ้าคุณไม่ได้มอบ Shang An Guo ฉันสามารถฆ่าทุกคนได้ก่อนที่เจ้าหน้าที่ตำรวจจะมาถึง
” “Don’t have any funny ideas, you have seen my movements
"" ไม่ได้มีความคิดตลกใด ๆ คุณได้เห็นการเคลื่อนไหวของฉัน
 The security guards outside have all been put down
ยามรักษาความปลอดภัยภายนอกได้รับการวางลง
 In this auditorium, I can easily kill everyone
ในหอประชุมนี้ฉันสามารถฆ่าทุกคนได้อย่างง่ายดาย
” “Thus, your only way to live, is to hand over Shang An Guo
"" ดังนั้นวิธีเดียวที่คุณจะมีชีวิตคือการส่งมอบ Shang An Guo
” Hearing Li Anping’s words, some looked towards Shang An Guo, but many were furious
"การฟังคำพูดของหลี่แองเจิ้ลบางคนมองไปที่ Shang An Guo แต่หลายคนโกรธมาก
 “Do you know who are we?” “You’ve already killed Xu Li Chuan, you’re dead meat
"คุณรู้หรือไม่ว่าเราเป็นใคร?" "คุณได้ฆ่า Xu Li Chuan แล้วคุณเป็นเนื้อสัตว์ที่ตายแล้ว
” Among the people, Huo Qing’s expression was furious as he said: “Young man, don’t think you can do anything you want just because you have some skills
"ในหมู่คนการแสดงออกของ Huo Qing กำลังโกรธมากในขณะที่เขากล่าวว่า" ชายหนุ่มไม่คิดว่าคุณสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการเพียงเพราะคุณมีทักษะบางอย่าง
 This world isn’t about who’s better at fighting
โลกนี้ไม่ได้เกี่ยวกับผู้ที่ดีกว่าในการต่อสู้
” Li Anping took a side glance at him: “Who are you?” “I am Huo Qing
"หลี่แอนเจิ้นมองเขาอย่างฉับพลัน:" คุณเป็นใคร? "" ฉันคือหวู่ชิง
” Li Anping turned around, and after looking at him carefully, started to laugh
หลี่ Anping หันกลับมาและหลังจากมองเขาอย่างระมัดระวังเริ่มหัวเราะ