Chapter 24 V2C24: Conclusion Chapter 24: Conclusion In an office in the police station, Huang Ling Jun stood before the table, his body upright, not daring to take a deep breath as he looked extremely tense
บทที่ 24 V2C24: บทสรุปบทที่ 24: บทสรุปในที่ทำงานในสถานีตำรวจหวางหลิงจูยืนอยู่หน้าโต๊ะตัวตรงไม่กล้าที่จะสูดลมหายใจลึก ๆ
 Before him, a man of unknown age was sitting with his back facing him, staring out of the window
ก่อนหน้านี้ชายที่อายุไม่ดีนั่งอยู่ข้างหลังเขาหันเข้าหาเขาจ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง
 From Huang Ling Jun’s perspective, he could only see the robust limbs of the man, just the aura of his back view gave one the impression that he could take over the world
จากมุมมองของหวงหลิงจุนเขาสามารถมองเห็นแขนขาที่แข็งแรงของมนุษย์ได้เพียงแค่กลิ่นอายของมุมมองด้านหลังทำให้เกิดความประทับใจอย่างหนึ่งที่เขาสามารถครองโลกได้
 “That Li Anping, where is he now?” Hearing the man’s question, Huang Ling Jun thought over it a little, then replied honestly: “According to the satellite images half an hour ago, he has left Zhongdu, heading south
"ที่ Li Anping ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?" เมื่อได้ยินคำถามของชายหนุ่ม Huang Ling Jun ได้นึกถึงเรื่องนี้เล็กน้อยและตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า "ตามภาพจากดาวเทียมครึ่งชั่วโมงก่อนเขาทิ้ง Zhongdu มุ่งหน้าไปทางใต้
” “Escape? Why does he need to escape?” The man’s tone was full of confusion, as if he was really perplexed
"" หนี? 
 Huang Ling Jun hesitantly replied: “Is he afraid of getting arrested?” “Does he need to be afraid? From the battle footage at the parlour, unless we use WMD, small troops no longer pose a threat to him, not to mention police, whether they’re armed or not
Huang Ling Jun ลังเลตอบว่า "เขากลัวถูกจับหรือไม่?" "เขาต้องกลัวหรือไม่? 
 Unless he already knows of our existence
เว้นเสียแต่ว่าเขารู้ถึงการดำรงอยู่ของเราอยู่แล้ว
” Saying so, the man turned around, revealing a face with no wrinkles, no eyebrows, an expressionless face
"พูดอย่างนั้นชายคนนั้นหันกลับเผยให้เห็นใบหน้าที่ไม่มีริ้วรอยไม่มีคิ้วใบหน้าที่ไม่แสดงออก
 Only a pair of eyes, revealing his countless experiences
มีเพียงดวงตาคู่เผยให้เห็นถึงประสบการณ์มากมายของเขา
 Anyone who sees this pair of eyes would think that the other party had been through all sorts of hardship and turmoil in his life
ทุกคนที่มองเห็นดวงตาคู่นี้จะคิดว่าอีกฝ่ายหนึ่งได้ผ่านความยากลำบากและความสับสนวุ่นวายทั้งหมดในชีวิตของเขา
 He took a few photographs from the table, not saying a word
เขาถ่ายภาพจากโต๊ะไม่พูดอะไรสักคำ
 Those were the corpses of Wester and his gang
นั่นคือศพของชาวตะวันตกและแก๊งของเขา
 Huang Ling Jun asked: “You’re suspecting they revealed information to him?” The man nodded: “Li Anping went to the bar, and murdered Shang Zheng Bang there
หวงหลิงหลิงถามว่า "คุณสงสัยว่าพวกเขาเปิดเผยข้อมูลให้เขา?" ชายคนนี้พยักหน้า: "หลี่ Anping เดินไปที่บาร์และฆ่า Shang Zheng Bang ที่นั่น
 Next, he took the black man away, and from the corpse, there was signs of interrogation
ถัดไปเขาเอาคนผิวดำออกไปและจากซากศพมีสัญญาณของการสอบปากคำ
 Next, Li Anping killed the other three ability users
ต่อไป Li Anping ได้ฆ่าผู้ใช้ความสามารถอื่น ๆ สามราย
 It is very likely that he heard something from the black man
เป็นไปได้มากว่าเขาได้ยินอะไรจากชายผิวดำ
 This does not explain how he got so powerful within this short period of time though
นี่ไม่ได้อธิบายว่าเขามีพลังมากแค่ไหนในช่วงเวลาสั้น ๆ นี้
” “It might be related to his ability
"" มันอาจจะเกี่ยวข้องกับความสามารถของเขา
 This can only be known after we catch him
สิ่งนี้สามารถรู้ได้หลังจากที่เราจับตัวเขาเท่านั้น
” Huang Ling Jun thought about it and courageously said: “Sir Xia, Li Anping has such a strong thirst for revenge, he definitely has anti-society tendencies, to the country and government he has no sense of attachment, completely ignoring the law
Huang Ling Jun คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และกล้าหาญกล่าวว่า "Sir Xia, Li Anping มีความกระหายที่ยิ่งใหญ่ในการแก้แค้นเขาแน่นอนมีแนวโน้มต่อต้านสังคมเพื่อประเทศและรัฐบาลเขาไม่มีความรู้สึกของสิ่งที่แนบมาอย่างสมบูรณ์ละเลยกฎหมาย
 He is an extremely unstable element to society, we should arrest him before he causes even greater damage, otherwise, he might become the next Damian Thana……” “Hmm?” Just a cold snort and expression suffocated Huang Ling Jun
เขาเป็นคนที่ไม่มั่นคงอย่างมากต่อสังคมเราควรจะจับกุมตัวเขาก่อนที่เขาจะทำให้เกิดความเสียหายมากขึ้นมิเช่นนั้นเขาอาจจะกลายเป็น Damian Thana คนต่อไป ... "" อืมเหรอ? "เพียงแค่การสำลักอย่างหนาวเย็นและการแสดงออกก็สำลัก Huang Ling Jun
 The man known as Sir Xia, even without a word, he caused Huang Ling Jun to be suppressed completely, unable to say a word
คนที่รู้จักกันในนามเซอร์เว่นแม้ไม่มีคำใด ๆ เขาก็ทำให้หวงหลิงจูนถูกปราบปรามอย่างสมบูรณ์และไม่สามารถพูดอะไรได้
 “You think he will destroy the planet? Utter nonsense, Shang An Guo colluded with ability users from other countries, he deserves death
"คุณคิดว่าเขาจะทำลายโลก? 
 Although Li Anping caused some problems, it is only because he is too young, angry at the world and distrustful of social norms, he lacks proper guidance
ถึงแม้หลี่แอนปิงจะก่อให้เกิดปัญหาบางอย่าง แต่ก็เพราะเขายังเด็กเกินไปโกรธที่โลกและไม่ไว้ใจในบรรทัดฐานทางสังคมเขาขาดคำแนะนำที่ถูกต้อง
” Sir Xia looked at Huang Ling Jun, saying plainly: “This time, the pursuit of his down south, I alone am sufficient, you shall stay in Zhongdu to stabilize the situation
"เซอร์เก๋มองไปที่หวงหลิงหมิงจุนกล่าวโดยชัดแจ้งว่า" คราวนี้การไล่ตามเขาไปทางทิศใต้ฉันเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วคุณจะอยู่ใน Zhongdu เพื่อรักษาเสถียรภาพของสถานการณ์
” Huang Ling Jun wanted to say something, but with the other party’s imposing aura, pressing down on him like a mountain, he could not say anything to rebuke
"หวงหลิงหนิงอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ด้วยแรงดึงดูดอันยิ่งใหญ่ของพรรคอื่น ๆ การกดลงบนเขาเหมือนภูเขาเขาไม่สามารถพูดอะไรเพื่อตำหนิ
 He could feel that inside the other party, there was a volcano like amount of energy, waiting to burst out
เขารู้สึกว่าภายในงานปาร์ตี้อื่น ๆ มีปริมาณของพลังงานเหมือนภูเขาไฟกำลังรอที่จะระเบิดออก
 After struggling for a while, he managed to squeeze out: “……Yes sir
หลังจากพยายามดิ้นรนสักครู่เขาก็บีบออกไป: "...... ครับครับ
” After that he collapsed onto the chair in exhaustion, his body completely out of strength, when he raised his head, the man had already disappeared, the entire office only having Huang Ling Jun left
"หลังจากนั้นเขาทรุดตัวลงบนเก้าอี้ด้วยความอ่อนเพลียร่างกายของเขาหลุดออกจากกำลังเมื่อเขาเงยศีรษะชายคนนั้นหายตัวไปสำนักงานทั้งที่มีเฉพาะหวงหลิงจูซ้าย
 ‘This is a top tier ability user? One that rules above the government, that governs the fate of all the normal people
'นี่คือผู้ใช้ความสามารถระดับสูงสุด? 
 To think the secret service sent him
คิดว่าบริการลับส่งเขา
’ Huang Ling Jun gasped and tightly clenched his fist: ‘No, I cannot let you trample on the law, paying no heed to it
หวงหลิงหลิงจูบและกำปั้นกำปั้นแน่น: "ไม่ฉันไม่สามารถปล่อยให้คุณเหยียบย่ำกฎหมายและไม่ต้องใส่ใจกับมัน
 This Li Anping, I will bring him to justice
นี้ Li Anping ฉันจะนำเขาไปสู่ความยุติธรรม
’ Next he picked up his phone and dialed a number
'ต่อไปเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรออกหมายเลข
 Although Huang Ling Jun also had ability, it was not to the level of confronting a military troop
แม้ว่าหวงหลิงจูยังมีความสามารถก็ไม่ถึงระดับของการเผชิญหน้ากับกองทหาร
 He had always felt that ability users should only stay at his level
เขารู้สึกเสมอว่าผู้ใช้ความสามารถควรอยู่ในระดับของเขาเท่านั้น
 If they were too strong, it’d only cause harm to society
ถ้าพวกเขาแข็งแรงเกินไปก็จะก่อให้เกิดอันตรายต่อสังคมเท่านั้น
 An overly strong individual can only cause unfairness to society, as he usurps all of the normal people’s benefits
บุคคลที่แข็งแกร่งเกินไปสามารถก่อให้เกิดความอยุติธรรมต่อสังคมได้เนื่องจากเขาบุกรุกประโยชน์ที่ทุกคนได้รับ
 It can even restrict the government’s governance, and the country’s development
ยังสามารถ จำกัด การปกครองของรัฐบาลและการพัฒนาประเทศได้
 Thus, towards criminal ability users like Li Anping, he hated them greatly
ดังนั้นต่อผู้ใช้ความสามารถทางอาญาเช่น Li Anping เขาเกลียดพวกเขาอย่างมาก
 Especially when Li Anping caused unprecedented damage and destruction to the city, reinforcing Huang Ling Jun’s belief to arrest him, and to bring judgement upon Li Anping’s awakening
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหลี่ Anping ก่อให้เกิดความเสียหายและทำลายเมืองที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและเสริมสร้างความเชื่อในการจับกุมตัวเขาของหวงหลิงจุนและเพื่อนำมาพิจารณาเมื่อตื่นขึ้นของหลี่แอนค์
 Even if Great Xia Dragonix’s higher ups had decided to recruit him, he would still try to destroy it
ถึงแม้ว่า Great Xia Dragonix จะตัดสินใจที่จะรับสมัครเขา แต่เขาก็ยังคงพยายามที่จะทำลายมัน
 Even if he cannot bring Li Anping to justice, he had to let him die
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถพาลี่แอนคิงไปสู่ความยุติธรรมได้เขาก็จะปล่อยให้เขาตาย
 ‘Before he causes even greater destruction to Great Xia
ก่อนที่เขาจะถูกทำลายยิ่งใหญ่ยิ่งขึ้นไปยังเมืองเซี่ยเหมิน
’ Huang Ling Jun muttered
Huang Ling Jun พึมพำ
   In an office in Zhongdu City, Li Qian stared blankly at the corpse before her
ในสำนักงานในเมือง Zhongdu Li Qian จ้องมองที่ศพก่อนหน้าเธอ
 That was a fat man who weighed above 100kg
นั่นเป็นคนอ้วนที่มีน้ำหนักเกิน 100 กก
 His entire body was covered in overlapping layers of paper
ร่างทั้งร่างของเขาถูกปกคลุมไปด้วยชั้นที่ทับซ้อนกัน
 If one torn open the papers, they would see his purple face and lips
ถ้าใครฉีกกระดาษพวกเขาก็จะเห็นใบหน้าและริมฝีปากสีม่วงของเขา
 Li Qian had no idea what to do, an hour ago he approached her at the office
Li Qian ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเมื่อ 1 ชั่วโมงก่อนเขาเดินเข้ามาหาเธอที่ออฟฟิศ
 In less than a few minutes, the other party has already touched her shoulders
ภายในเวลาไม่ถึงสองนาทีฝ่ายอื่น ๆ ได้แตะต้องไหล่ของเธอแล้ว
 “Oh Little Li, how’s work recently? Busy?” “Do you need me to take care of it for you?” The other party’s hands moved from her shoulders, to her back, and eventually reached towards her tummy, leg, the more sensitive places
"โอ้หลี่ลี่ทำงานเร็วแค่ไหน? 
 Li Qian was about to resist, but she could not match his strength and was suppressed by the fat man
Li Qian กำลังจะต่อต้าน แต่เธอไม่สามารถจับคู่ความแข็งแรงของเขาและถูกปราบปรามโดยคนอ้วน
 “Stop moving about, let me ask you, do you want to lose your job?” “You’re shameless!” ‘Piak!’ Li Qian gave a slap across his face, leaving behind a red handprint
"หยุดเดินไปเถอะฉันขอร้องคุณว่าคุณต้องการที่จะเสียงานของคุณหรือไม่?" "คุณไร้ยางอาย!" 'Piak!' Li Qian ทำให้ตบหน้าเขาทิ้งไว้
 “Bitch, you’re asking for it
"ตัวเมียคุณขอมัน
” Getting slapped, the fat man revealed his ferocious side as he pushed Li Qian onto the sofa
"การโดนคนอ้วนเผยให้เห็นด้านที่ดุเดือดของเขาขณะที่เขาผลัก Li Qian ลงโซฟา
 Li Qian’s jacket was peeled off, she started to shriek, struggle, using both hands to pound on the man, but it had no effect
แจ็คเก็ตของ Li Qian ถูกปอกเปลือกทิ้งเธอเริ่มกรีดร้องต่อสู้ใช้มือทั้งสองข้างลงบนชายคนนั้น แต่มันไม่มีผล
 Li Qian’s strength was not enough to escape the 100kg man
ความแรงของ Li Qian ไม่เพียงพอที่จะหลบหนีผู้ที่อายุ 100 ปีได้
 At this moment, Li Qian wished that the hero in her heart would appear again, to save her once again, but no matter how she struggled, a miracle did not happen
ขณะนี้ Li Qian ปรารถนาว่าพระเอกในหัวใจของเธอจะปรากฏตัวอีกครั้งเพื่อช่วยเธออีกครั้งหนึ่ง แต่ไม่ว่าเธอจะต่อสู้ดิ้นรนมิราเคิลก็ไม่ได้เกิดขึ้น
 The two scuffled on the sofa, but no one noticed that on the desks, stacks and layers of paper started floating up, gradually flying towards the fat man
ทั้งสองนั่งอยู่บนโซฟา แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าบนโต๊ะทำงานกองกระดาษและชั้นของกระดาษลอยขึ้นค่อยๆบินไปหาคนอ้วน
 The fat man’s face was flushed red with excitement, as one of his hand grabbed Li Qian’s neck tightly
ใบหน้าของคนอ้วนได้แดงเร่าร้อนด้วยความตื่นเต้นขณะที่มือจับคว้าคอของ Li Qian อย่างแน่นหนา
 With the other hand, he unbuttoned her shirt, revealing her busty chest, and under the bra’s compression, became even more round, 3D
ด้วยมืออื่น ๆ เขา unbuttoned เสื้อของเธอเผยให้เห็นหน้าอก busty ของเธอและภายใต้การบีบอัดของชุดชั้นในกลายเป็นรอบมากขึ้น 3D
 “AH!” Next, Li Qian continued to shriek, and under anger and humiliation, she felt that something inside her had awakened, like turning on the switch of the lights
ต่อไปหลี่หลิงก็ยังคงร้องไห้และภายใต้ความโกรธและความอัปยศอดสูเธอรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างภายในตัวเธอตื่นขึ้นเหมือนเปิดสวิตช์ไฟ
 In midair, the stacks of papers, as if they were summoned, all flew towards the fat man like a locust, covering him completely like a mummy
อยู่ตรงกลางกองเอกสารราวกับว่าพวกเขาถูกเรียกทุกคนบินไปหาคนอ้วนเช่นตั๊กแตนที่ปกคลุมเขาอย่างสมบูรณ์เหมือนมัมมี่
 The fat man’s eyes, ears nose, mouth were all covered by the newspapers
ตาของคนอ้วนหูหูปากทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยหนังสือพิมพ์
 He could not see, nor breathe
เขาไม่สามารถมองเห็นและหายใจได้
 Thus he began to struggle
ดังนั้นเขาจึงเริ่มต่อสู้
 He pushed the sofa away, breaking the glass behind him to smithereens
เขาผลักดันโซฟาออกไป, ทำลายแก้วที่อยู่ข้างหลังเขาเพื่อ smithereens
 But in his panic, this action not only did not help him, but exhausted his already diminishing oxygen even further
แต่ในความหวาดกลัวของเขาการกระทำนี้ไม่เพียง แต่ไม่ได้ช่วยเขา แต่หมดออกซิเจนลดลงแล้วของเขาให้ดียิ่งขึ้น
 He fell on the ground, using his hands to grab at the newspapers
เขาล้มลงกับพื้นโดยใช้มือจับหนังสือพิมพ์
 But every time he peeled off a layer, there would be more newspapers flying to cover it up, causing his brain to be wrapped more tightly
แต่ทุกครั้งที่เขาลอกออกเป็นชั้น ๆ จะมีหนังสือพิมพ์มากมายที่บินขึ้นมาปกคลุมทำให้สมองของเขาถูกห่อหุ้มให้แน่นขึ้น
 Eventually, he found that there was no way he could get the newspapers off of him, and his movements gradually halted, and his breathing also ceased
ในที่สุดเขาก็พบว่าไม่มีทางที่เขาจะได้รับหนังสือพิมพ์ออกจากเขาและการเคลื่อนไหวของเขาค่อยๆหยุดและการหายใจของเขาก็หยุด
 Only until the fat man has turned into an icy corpse did Li Qian regain her senses
จนกว่าคนอ้วนจะกลายเป็นศพที่แห้งแล้ง Li Qian สามารถฟื้นความรู้สึกของเธอได้
 She hurried rushed up and peeled the newspapers off his face, only seeing a purple pig head
เธอรีบวิ่งขึ้นและปอกกระดาษออกจากใบหน้าเพียงเห็นหัวหมูสีม่วง
 He was no longer breathing
เขาไม่ได้หายใจอีกแล้ว
 Li Qian sat on the ground blankly staring at the corpse
หลี่เจียนนั่งอยู่บนพื้นโดยไม่รู้สึกจ้องมองที่ซากศพ
 Her mind was confused, thoughts of murderer, jail, execution, caused her to fluster
จิตใจของเธอสับสนความคิดของฆาตกรคุกการประหารชีวิตทำให้เธอตกตะลึง
 “Why……” “Why did I get into such a situation……” Finally, Li Qian cried
"ทำไมถึง ...... " "ทำไมถึงเกิดสถานการณ์แบบนั้นขึ้น ...... " สุดท้ายหลี่หลี่ร้องไห้
 Tears fell from her face and landed on the carpet
น้ำตาหล่นลงมาจากใบหน้าและลงบนพรม
 The recently stress she felt, along with the pressure from work she had been suppressing for a long time, at this point when she accidently murdered the fat man, Li Qian could no longer hold it all in, she cried frantically, as if she wanted to vent all the unhappiness in her heart
ความเครียดที่เธอรู้สึกเมื่อเร็ว ๆ นี้และแรงกดดันจากงานที่เธอระงับไว้เป็นเวลานานเมื่อเธอฆ่าคนอ้วนอย่างไม่ตั้งใจ Li Qian ไม่สามารถถือมันไว้ได้อีกต่อไปเธอร้องไห้อย่างบ้าคลั่งราวกับว่าเธอต้องการ 
 At this point, a man’s image appeared in her mind
เมื่อถึงตอนนี้ภาพของผู้ชายปรากฏขึ้นในใจเธอ
 He trampled upon the lives of mortals like a demon king, beating the rich and powerful, this greatly impacted her
เขาเหยียบย่ำชีวิตของมนุษย์เช่นปีศาจผู้เฆี่ยนตีผู้มั่งคั่งและทรงพลังนี้ส่งผลกระทบต่อเธออย่างมาก
 “Maybe… I can be like him
"บางที ... ฉันสามารถเป็นเหมือนเขาได้
” Outside the window, a man with no eyebrows or expression stood in midair, as if he was a ghost
"นอกหน้าต่างชายที่ไม่มีคิ้วหรือสีหน้าไม่ได้ยืนตรงกลางราวกับว่าเขาเป็นผี
 He looked at Li Qian and the fat man, seeing the newspapers fly towards the fat man and suffocated him, his struggles and death
เขามองไปที่หลี่เตียนและชายที่อ้วนมองว่าหนังสือพิมพ์บินไปหาคนอ้วนและหายใจไม่ออกเขาการต่อสู้และความตายของเขา
 He watched all the way until Li Qian cried profusely
เขาเฝ้ามองตลอดจนหลี่หลี่ร้องไห้มาก
 The second day, the TV Station’s higher up Zhu Dan was found to be dead in the office, his vacant position immediately inviting a round of vigorous competition among the employees
วันที่สองสถานีโทรทัศน์สูงขึ้น Zhu Dan พบว่าตายในสำนักงานตำแหน่งว่างของเขาทันทีเชิญชวนรอบการแข่งขันรุนแรงในหมู่พนักงาน
 But no one noticed, that one the day Zhu Dan passed away, the TV Station trainee reporter Li Qian also tendered her resignation, and on the second day she left Zhongdu City, stepping on a path that no common man could imagine
แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าในวันที่ Zhu Dan ล่วงลับไปแล้วสถานีโทรทัศน์สถานี Li Qian ผู้ฝึกงานยังได้ลาออกด้วยและในวันที่สองเธอได้ออกจากเมือง Zhongdu ก้าวไปบนเส้นทางที่ไม่มีมนุษย์ธรรมดาสามารถจินตนาการได้
 From that day on, Li Qian’s colleagues never heard any more news about her
ตั้งแต่วันนั้นเพื่อนร่วมงานของ Li Qian ไม่เคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับเธออีกต่อไป
 Only occasionally did something think of it, that many years ago at the TV station, there was such a beautiful, hardworking and serious girl
บางครั้งบางคราวก็คิดถึงเรื่องนี้หลายปีก่อนที่สถานีโทรทัศน์มีสาวสวยคนหนึ่งที่ขยันและเคร่งเครียด