Chapter 38: Setting Out "You see, I wasn’t able to take all of them
บทที่ 38: การออก "คุณเห็นฉันไม่สามารถเอาทุกอย่างได้
 There’s too much stuff
มีสิ่งที่มากเกินไป
" Niya glanced at the seemingly-ordinary dimensional ring on Anfey’s hand
"Niya เหลือบมองไปที่แหวนมิติดูเหมือนปกติบนมือ Anfey
 "I need your help
"ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ
"Niya’s dimensional ring was not comparable to Anfey’s, instead being several levels lower
"แหวน Niya ของมิติไม่ได้เทียบเคียงกับ Anfey แทนที่จะเป็นหลายระดับที่ต่ำกว่า
 It was not that Saul did not want to buy his daughter a nice dimensional ring, but that Niya liked to make trouble
ไม่ใช่ว่าซาอูลไม่ต้องการซื้อลูกสาวของเขาเป็นแหวนขนาดที่ดี แต่ Niya ชอบสร้างปัญหา
 One time she had even hid Yolanthe’s scepter in her dimensional ring and taken it home
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอได้ซ่อนคทาของ Yolanthe ไว้ในแหวนขนาดและนำกลับบ้าน
 Yolanthe was furious and sent out a troop of palace guards to surround the whole palace, searching it inch by inch
Yolanthe โกรธและส่งกองกำแพงล้อมรอบพระราชวังทั้งกองกำลังค้นหานิ้วโดยนิ้ว
 Back then, Niya was only 13 years old
ย้อนกลับไป Niya อายุแค่ 13 ปี
 Saul confiscated Niya’s dimensional ring afterwards and replaced it with a weak one with very limited space
ซาอูลยึดแหวนมิติของ Niya หลังจากนั้นและแทนที่ด้วยจุดอ่อนที่อ่อนแอและมีพื้นที่ จำกัด
 Niya had always been jealous of Anfey’ ring
Niya เคยอิจฉาแหวน Anfey เสมอ
"Here… Who has come here before?" Anfey took a deep breath
"นี่ ... ใครมาที่นี่มาก่อน?" 
"You are the second one besides me
"คุณเป็นคนที่สองนอกเหนือจากฉัน
""Have you told anyone else yet?""Do you think I’m that dumb?" Niya asked, rhetorically
"" คุณบอกคนอื่นหรือยัง? "" คุณคิดว่าฉันเป็นใบ้? "Niya ถามด้วยสำนวน
Anfey relaxed a bit
Anfey ผ่อนคลายเล็กน้อย
 He looked at the items and couldn’t help guessing that this was the reason that drew Prince Wester and his men to Saul’s house
เขามองไปที่สิ่งของและไม่สามารถคาดเดาได้ว่านี่เป็นเหตุผลที่ทำให้ปรินซ์เวสเทอร์และคนของเขาไปที่บ้านของซาอูล
 Between the choice of trying to win an archmage over to his side or taking said archmage’s magic treasures, the prince was more likely to choose the latter
ระหว่างทางเลือกของการพยายามที่จะชนะไปยังด้านข้างของเขาหรือการกล่าวขลังสมบัติของสมบัติเจ้าชายมีแนวโน้มที่จะเลือกหลัง
 Most likely, someone else knew about the treasures here
ส่วนใหญ่แล้วคนอื่นรู้เรื่องสมบัติที่นี่
 If that was the case, Anfey wouldn’t dare to take anything away, or he would suffer endless assassination attempts
ถ้าเป็นกรณี Anfey จะไม่กล้าที่จะเอาอะไรไปหรือเขาจะประสบความพยายามลอบสังหารอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
 If someone wanted the treasure so badly that they weren’t even afraid of an archmage, they must have made the decision to take down anyone in their way, and Anfey didn’t want to get in their way
ถ้าใครบางคนอยากให้สมบัติไม่ดีนักจนไม่ต้องกลัวว่าจะเป็นอาร์คแม็ปพวกเขาต้องตัดสินใจที่จะทำลายทุกคนในทางของพวกเขาและ Anfey ก็ไม่อยากทำอะไร
Nothing was more important than one’s life
ไม่มีอะไรสำคัญกว่าชีวิตของตัวเอง
 Hope was meaningless if one was dead, and things could only be reclaimed if one was alive
ความหวังก็ไม่มีความหมายถ้าใครตายแล้วและสิ่งที่จะได้รับการฟื้นฟูถ้ามีชีวิตอยู่
 Anfey always thought things through before he took action
Anfey เคยคิดถึงสิ่งต่างๆก่อนที่จะดำเนินการ
"Let’s start
"เริ่มกันเลย
 Don’t let them wait too long
อย่าปล่อยให้พวกเขารอนานเกินไป
""Huh…" Niya nodded, still unsure about her own decision
"" ฮ้า ... "Niya พยักหน้ายังไม่แน่ใจเกี่ยวกับการตัดสินใจของเธอเอง
 Niya had panicked and turned to whoever she could find
Niya ตื่นตระหนกและหันไปหาใครก็ตามที่เธอค้นพบ
 No one other than Niya could understand how valuable these items were; she had to take all of them with her
ไม่มีใครอื่นนอกจาก Niya สามารถเข้าใจได้ว่าสิ่งของเหล่านี้มีมูลค่าเท่าไร 
 Anfey was her only choice, because he had not only saved her but also had a top-tier dimensional ring
Anfey เป็นทางเลือกเดียวของเธอเพราะเขาไม่เพียงช่วยเธอ แต่ยังมีแหวนมิติด้านบน
 This was a gamble
นี่คือการเล่นการพนัน
 It was an even more serious gamble than whom she would marry
เป็นการพนันที่รุนแรงยิ่งกว่าที่เธอจะแต่งงาน
 If a woman married the wrong man or gambled her life on the wrong man, that would only ruin her own life
ถ้าผู้หญิงคนหนึ่งแต่งงานกับคนที่ไม่ถูกต้องหรือเสี่ยงโชคกับคนที่ไม่ถูกต้องนั่นจะทำลายชีวิตของเธอเอง
 If she bet wrong on Anfey, half of Saul’s lifetime efforts would be ruined
ถ้าเธอเดิมพันผิดกับ Anfey ครึ่งหนึ่งของความพยายามตลอดชีวิตของซาอูลจะพังทลาย
 She would spend the rest of her life in regret
เธอจะใช้เวลาที่เหลือในชีวิตด้วยความเสียใจ
 However, Niya had no other choice than to give it a try
อย่างไรก็ตามนียะไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการทดลองใช้
Anfey filled his dimensional ring with almost everything in the secret chamber
Anfey เต็มไปด้วยแหวนขนาดของเขาเกือบทุกอย่างในห้องลับ
 Anything left was kept in a few cases Niya had found
สิ่งที่เหลือไว้ถูกเก็บไว้ในบางกรณี Niya พบ
 After they returned to the living room, everybody had gathered there, waiting for him
หลังจากที่พวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นทุกคนก็มารวมตัวกันที่นั่นรอเขาอยู่
 On the way back, he asked a stupid question, "Why didn’t the professor keep everything in his dimensional ring?" His subconscious was thinking, "Why did he make a secret chamber? Wasn’t a dimensional ring the safest way to carry everything with him?""The space within a dimensional ring is limited
ระหว่างทางกลับเขาถามคำถามโง่ ๆ ว่าทำไมศาสตราจารย์ไม่เก็บทุกสิ่งทุกอย่างในวงแหวนของเขา? 
 When my father went to find Yagor, he didn’t bring anything in the chamber with him," Niya said flatly
เมื่อพ่อของฉันไปหายากอร์เขาไม่ได้นำอะไรเข้ามาในห้องกับเขา "Niya พูดอย่างเรียบๆ
It took a second for Anfey to understand what Niya meant
มันต้องใช้เวลาสองสำหรับ Anfey เพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่ Niya หมายถึง
 Saul’s dimensional ring was never empty
แหวนมิติของซาอูลไม่เคยว่างเปล่า
 He was a nice old man most of the time, but if there was a bloody fight, endless magic tools would come out of his dimensional ring
เขาเป็นคนชราที่ดีตลอดเวลา แต่ถ้ามีการสู้รบนองเลือดเครื่องมือวิเศษมายากลจะออกมาจากวงแหวนมิติของเขา
 Saul did not find what was in the secret chamber useful in battle
ซาอูลไม่พบสิ่งที่อยู่ในห้องลับที่เป็นประโยชน์ในการสู้รบ
"Anfey, where were you?" Christian hurriedly walked toward Anfey
"Anfey, คุณอยู่ที่ไหน?" 
"We went to pack up the professor’s stuff
"เราไปเก็บของศาสตราจารย์
" Anfey smiled
Anfey ยิ้ม
 "Zubin, Riska, the two of you go to the professor’s bedroom
"Zubin, Riska คุณทั้งสองไปที่ห้องนอนของอาจารย์
 There are two big suitcases, the same size as this one
มีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ 2 ใบขนาดเดียวกันกับกระเป๋าใบนี้
 Go get them quickly
ไปรับพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว
" Anfey put down the big suitcase as he was talking
"Anfey ใส่กระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่ขณะที่กำลังพูดอยู่
 He was not a person that liked to give orders
เขาไม่ใช่คนที่ชอบออกคำสั่ง
 Setting an example was a good habit of his
การตั้งตัวอย่างเป็นนิสัยที่ดีของเขา
 Although Anfey had not realized what this habit would bring him, it would show as time went on
แม้ว่า Anfey ไม่ได้ตระหนักว่านิสัยนี้จะนำเขาไปบ้าง แต่ก็จะแสดงเป็นเวลาต่อไป
Zubin and Riska nodded and walked out with big strides
Zubin และ Riska พยักหน้าและเดินออกไปพร้อมกับความก้าวหน้าอย่างมาก
"Is everyone ready?" Anfey asked
"ทุกคนพร้อมแล้วหรือ?" 
"Yes, anytime
"ใช่ทุกที่ทุกเวลา
""Huh… right
"" หือ ... ถูกต้อง
 Do you have money with you?" Anfey suddenly remembered that money was an important thing, especially to people on the run
คุณมีเงินกับคุณหรือไม่ "Anfey ก็จำได้ว่าเงินนั้นเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้คนที่กำลังทำงานอยู่
 Money was going to be essential to them
เงินเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขา
"Money? I have a couple of gold coins with me," Christian said
คริสเตียนกล่าวว่า "เงินฉันมีเหรียญทองอยู่กับฉัน"
Anfey couldn’t help but roll his eyes
Anfey ไม่สามารถช่วย แต่ม้วนตาของเขา
 What could a couple of gold coins do? That would only last them two days!"Niya, how much money do you have in the house?""I don’t know
เหรียญทองสองเหรียญทำอะไรได้บ้าง? 
"Anfey already knew he asked the wrong person the moment the he raised the question
"Anfey รู้อยู่แล้วว่าเขาถามคนผิดในขณะที่เขายกคำถาม
 Of course, Niya’s answer immediately proved that
แน่นอนคำตอบของ Niya ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า
 Anfey smiled bitterly
Anfey ยิ้มอย่างขมขื่น
 "You all wait here
"พวกคุณทุกคนรออยู่ที่นี่
 I’m going to look around
ฉันจะมองไปรอบ ๆ
""I have some money," one student responded
"" ฉันมีเงิน "หนึ่งนักเรียนตอบ
Anfey turned around to look
Anfey หันไปมอง
 It was Feller
มันเป็น Feller
 Zubin and Feller were the quiet ones among the students, but in different ways
Zubin และ Feller เป็นคนเงียบ ๆ ในหมู่นักเรียน แต่ในรูปแบบต่างๆ
 Zubin was cool and quiet, while Feller was timid and quiet
Zubin เย็นและเงียบสงบขณะที่ Feller ขี้อายและเงียบ ๆ
 If Feller was in the Mage Academy, he would probably be bullied, but not at Saul’s house
ถ้า Feller อยู่ใน Mage Academy เขาอาจจะถูกรังแก แต่ไม่ใช่ในบ้านของซาอูล
"How much do you have?""Um… a lot
"คุณมีเท่าไหร่?" "อืม ... มาก
""How much is a lot?" Anfey felt helpless
"" เท่าไหร่มาก? "Anfey รู้สึกกำพร้า
"A lot is a lot…""Didn’t you fill your dimensional ring?" Sante yelled
"มากเป็นจำนวนมาก ... " "คุณไม่ได้กรอกแหวนมิติของคุณหรือไม่" 
 "Did you fill your dimensional ring with just the money and leave no space for your other stuff?"Feller blushed right away
"คุณเติมแหวนขนาดของคุณด้วยเงินแค่ไหนและปล่อยให้มีพื้นที่ว่างสำหรับสิ่งอื่น ๆ ของคุณหรือ?" เฟลเลอร์รีบรีบไป
 Anfey noticed that Feller’s body had gotten a lot bigger than before, but it looked very weak
Anfey สังเกตเห็นว่าร่างของ Feller มีรูปร่างที่โตกว่าก่อน แต่ดูเหมือนอ่อนแอมาก
 He seemed to wobble a little
ดูเหมือนเขาจะกระวนกระวายเล็กน้อย
 Anfey went over and patted on the bulging part of his waist, and continuous clangs arose
Anfey เดินผ่านและตบเบา ๆ บนส่วนที่พองของเอวของเขาและเสียงดังกังวานอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้น
 Christian and his fellows all burst into laughter
คริสเตียนและพวกพ้องของเขาลั่นเข้าสู่เสียงหัวเราะ
 It was supposed to be a dangerous time when everyone was serious, but they couldn’t hold it in at that moment
มันควรจะเป็นช่วงเวลาที่อันตรายเมื่อทุกคนมีความจริงจัง แต่พวกเขาไม่สามารถถือไว้ได้ในขณะนั้น
"You did very well
"คุณทำได้ดีมาก
" Anfey gave Feller a compliment, defying everyone’s expectations
Anfey ให้คำชมเชยแก่ Feller ซึ่งท้าทายความคาดหวังของทุกคน
 "Any more?""Yes, a lot more
"อีกแล้วเหรอ?" "ใช่มากขึ้น
" Feller’s eyes brightened
ดวงตาของ Feller สว่างขึ้น
"Take three people with you to pack
"พาคนสามคนไปด้วย
 Only take gold coins, leave the rest alone
ใช้เหรียญทองเพียงอย่างเดียวทิ้งคนที่เหลืออยู่คนเดียว
"Feller looked around, not sure whom he could call
"เฟลเลอร์มองไปรอบ ๆ ไม่แน่ใจว่าเขาจะโทรหาใคร
 He had never given orders to anyone before
เขาไม่เคยได้รับคำสั่งให้ใครก่อน
"Christian, can you help him?""Yes
"คริสเตียนคุณช่วยเขาได้ไหม?" "ใช่
 Sante, and you, come with me
Sante และคุณมากับฉัน
" Christian picked two people
คริสเตียนเลือกคนสองคน
Soon, Zubin and Riska each held a big suitcase
ในไม่ช้า Zubin และ Riska ก็จัดกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่
 Christian turned around and ordered someone to walk two horses and follow him
คริสเตียนหันหลังกลับและสั่งให้ใครสักคนเดินสองม้าและตามเขาไป
 Magic was a career that would burn a hole in the pocket
เวทมนตร์เป็นอาชีพที่จะเผาหลุมในกระเป๋า
 Saul exchanged almost all of his money for magic items, but there were some savings in the chamber
ซาอูลแลกเงินเกือบทั้งหมดของเขาสำหรับสินค้าเวทมนตร์ แต่ก็มีเงินออมบางส่วนอยู่ในห้อง
 However, due to the physical weakness of a mage, it was not possible to carry them back with bare hands
อย่างไรก็ตามเนื่องจากความอ่อนแอทางกายภาพของนักมายากลทำให้ไม่สามารถพกพาพวกเขากลับด้วยมือเปล่า
After everyone was settled, under normal circumstances, there was supposed to be a "Troop Inspection Ceremony" and some encouragement before they set out
หลังจากที่ทุกคนตั้งรกรากอยู่ภายใต้สถานการณ์ปกติก็ควรจะเป็น "พิธีตรวจสอบกองร้อย" และให้กำลังใจก่อนที่จะออกเดินทาง
 However, to a group of escapees, most things were unnecessary
อย่างไรก็ตามในกลุ่มของ escapees สิ่งที่มากที่สุดคือไม่จำเป็น
 Anfey gave them a briefing and assigned each one with a temporary duty
Anfey ให้การบรรยายสรุปและมอบหมายให้แต่ละคนมีหน้าที่ชั่วคราว
 Saul took three students to the frontier and there were 14 students left, besides Anfey
ซาอูลพานักเรียนสามคนไปที่ชายแดนและมีนักเรียนอีก 14 คนออกจากเมือง Anfey
 Of course, he had already struck Troick off the student list
แน่นอนเขาได้ตี Troick ออกจากรายชื่อนักเรียน
 Anfey, Niya, Christian, Riska, Zubin, and the unconscious Blavi, the six of them were riding Saul’s carriage, which was the largest one among all the carriages
Anfey, Niya, Christian, Riska, Zubin และ Blavi ที่ไม่ได้สติทั้งหกคนกำลังขี่รถของซาอูลซึ่งเป็นรถที่ใหญ่ที่สุดในหมู่รถทั้งหมด
 The rest of the nine people were divided into three groups, riding in three different carriages
ส่วนที่เหลือของเก้าคนถูกแบ่งออกเป็นสามกลุ่มขี่ม้าสามคัน
After getting into the carriage, the first thing Anfey did was to feel Blavi’s forehead
หลังจากเข้าไปในรถแล้วสิ่งแรกที่ Anfey ทำคือต้องรู้สึกหน้าผากของ Blavi
 Anfey found some herbs and, from them, made some pills which could help with blood circulation
Anfey พบสมุนไพรบางชนิดและจากพวกเขาทำให้ยาบางชนิดสามารถช่วยในการไหลเวียนโลหิตได้
 The situation with Blavi was a little different
สถานการณ์กับ Blavi แตกต่างกันเล็กน้อย
 It was hard to predict what was going to happen to him since it was a mage’s body that suffered a hard kick from a swordsman
มันยากที่จะทำนายว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาเพราะมันเป็นร่างของนักมายากลที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากนักดาบ
 In a couple of hours, if Blavi didn’t have a fever, he should be fine
ในสองสามชั่วโมงถ้า Blavi ไม่ได้มีไข้เขาควรจะปรับ
 If he had a fever, it might be because his intestines were damaged and had gotten infected
ถ้าเขามีไข้อาจเป็นเพราะลำไส้ของเขาได้รับความเสียหายและติดเชื้อ
 Neither herbal medicine nor the current situation would effectively kill this type of bacteria
ทั้งสมุนไพรและสถานการณ์ปัจจุบันจะไม่สามารถฆ่าแบคทีเรียชนิดนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
 Even Anfey would not be able to help him
แม้ Anfey จะไม่สามารถช่วยเขาได้
"Anfey, where are we going?" Christian asked
"Anfey, ที่เราจะไป?" 
"I will tell you once we get out of the city
"ฉันจะบอกคุณเมื่อเราออกจากเมือง
 Which city gate has the laxest security?" Anfey knew nothing about Sacred City
ประตูเมืองใดมีความปลอดภัยสูงสุด? "Anfey ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Sacred City
"All of them are the same
"ทุกคนเหมือนกัน
""Go to the west gate, but… who here knows how to drive a carriage?" Anfey just thought of this problem
"" ไปที่ประตูทางตะวันตก แต่ ... ใครรู้ว่าจะขับรถได้อย่างไร? "Anfey คิดถึงปัญหานี้
 If everybody was in the carriage, who was going to drive it? If they were in BMW or Porsche, he would be the one to drive, but he had no idea how to drive a carriage
ถ้าทุกคนอยู่ในรถใครจะขับรถ? 
"I will drive," Niya said
"ฉันจะขับรถ" Niya กล่าว
"Miss, it’s a matter of life and death
"นางสาวมันเป็นเรื่องของชีวิตและความตาย
" Anfey smiled bitterly
"Anfey ยิ้มอย่างขมขื่น
"I can do it," Niya insisted
"ฉันสามารถทำมันได้" Niya ยืนยัน
"Anfey, don’t worry
"Anfey ไม่ต้องกังวล
 Miss Niya is a swordswoman, and she is good at riding a horse too," Riska said
นางสาวนียาเป็นนักดาบและเธอก็ยังดีที่ได้ขี่ม้าด้วย "นายริสก้ากล่าว
Good at it? Like her way with a sword? Anfey looked toward Christian in doubt
ดีที่มัน? 
 Christian nodded at him
คริสเตียนพยักหน้าเขา
"Ok, Niya, be careful," Anfey said
"Ok, Niya โปรดระวัง" Anfey กล่าว
 Actually, Anfey felt Niya’s behavior had been satisfactory
อันที่จริง Anfey รู้สึกถึงพฤติกรรมของ Niya ที่น่าพอใจ
 At least she had been controlling her temper so far
อย่างน้อยเธอก็ควบคุมอารมณ์ของเธอไว้
 If she threw a fit, he had to manage it with firm control
ถ้าเธอพอดีเขาต้องจัดการด้วยความมั่นใจ
 Anfey didn’t think too much about why Niya had been so good
Anfey ไม่ได้คิดมากเกินไปว่าเหตุใด Niya จึงดีมาก
 How could Niya throw a temper tantrum when she knew Saul’s possessions were all in Anfey’s hands?
Niya สามารถข่มขู่อารมณ์แปรปรวนได้อย่างไรเมื่อรู้ว่าดินแดนของซาอูลอยู่ในมือ Anfey?