Chapter 4 Chapter 4
บทที่ 4 บทที่ 4
 Return (2)   Kang Chul-In’s first task after returning to the past, was to organize his normal life before the great summoning
กลับมา (2) งานแรกของคังจุง - อินหลังจากกลับมาสู่อดีตคือการจัดระเบียบชีวิตปกติของเขาก่อนที่จะมีการเรียกตัวที่ยอดเยี่ยม
 And to do so, he needed to quit this dirty, horrid job
และต้องการทำเช่นนี้เขาจำเป็นต้องเลิกงานสกปรกและน่าเกลียดน่ากลัวนี้
 ‘I was nothing back then, wasting away in a company like this
'ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นหรอกและเสียไปใน บริษัท แบบนี้
’ Before the great summoning, Kang Chul-In was a normal, gruff young man no different from anyone else
'ก่อนที่จะมีการเรียกตัวที่ยอดเยี่ยม Kang Chul-In เป็นชายหนุ่มธรรมดาที่หยาบคายไม่ต่างจากคนอื่น
 A life struggling to make ends meet, living day to day
ชีวิตที่กำลังดิ้นรนเพื่อให้ชีวิตสิ้นสุดวันแล้ววันเล่า
 He flashed a smile thinking of his past ten years ago, and walked into the office
เขาได้ยิ้มให้ยิ้มด้วยความคิดถึงเมื่อ 10 ปีที่แล้วและเดินเข้าไปในห้อง
 And as soon as he showed himself, all eyes fell onto him
และเมื่อเขาสำแดงตัวเองดวงตาทั้งสองข้างก็ตกลงบนเขา
 It was obvious that they were nervous, like a group of poor farmers in the face of the government
เห็นได้ชัดว่าพวกเขารู้สึกกังวลเหมือนกลุ่มคนจนที่เผชิญหน้ากับรัฐบาล
 “Hey, you punk!” Kim Min-Chul, who had been prowling the office with his golf club, roared as he laid eyes on him
"เฮ้คุณพังค์!" คิมมินชุลซึ่งกำลังเดินเล่นสำนักงานกับสนามกอล์ฟของเขาโห่ร้องเมื่อเขามองตาเขา
 “What, you punk
"สิ่งที่คุณพังค์
” Kang Chul-In answered
คังชุนอินตอบ
 “…!” “…!” The office went cold
"... !" "... !" สำนักงานเย็นลง
 The male employees thought, ‘Kang… Chul-In, he has finally lost it from all the stress
พนักงานชายคิดว่า 'คัง ... ชอลอินเขาสูญเสียมันไปจากความเครียดทั้งหมด
 He has lost it
เขาสูญเสียมัน
’ ‘Wow, he isn’t even scared
"ว้าวเขาไม่กลัวเลย
’ ‘Poor guy, he should just let it slide… these are tough times…’ And the female employees thought, ‘Oh my, what is he going to do…’ ‘That CEO, he is a gangster… is Chul-In going to be alright?’ “Wait, what? ‘What you punk?’” “Yeah, you punk
"คนแย่ ๆ เขาควรปล่อยให้ภาพนิ่ง ... นี่เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบาก ... " และพนักงานหญิงก็คิดว่า 'โอ้ว่าเขาจะทำอะไร ... ' 'CEO คนนั้นเขาเป็นคนร้าย ... คือ Chul-In going 
” “…!” Kim Min-Chul felt like his blood was flowing backwards
"" ... ! "คิมมินชุลรู้สึกเหมือนเลือดไหลย้อนกลับไป
 Who would have guessed, the CEO being cursed by a newbie not even a year into ‘the real world’? “You…you… little intern bug… who do you think…” “What do you mean who? It’s a newly rich, oily fat bastard
ใครจะคาดเดาได้ซีอีโอถูกสาปแช่งโดย newbie ไม่ได้ปีเป็น 'โลกแห่งความจริง'? 
 Or what, a gangster? Thug?” That did it
หรืออะไรคือนักเลง? 
 Many who used to or currently use their fists for any gain, tended to react sensitively to the word ‘thug’—calling themselves gangsters, or a man with a chivalrous spirit
หลายคนที่เคยหรือใช้กำปั้นเพื่อรับผลประโยชน์ใด ๆ มีแนวโน้มที่จะตอบสนองต่อคำว่า "อันธพาล" ที่เรียกตัวเองว่าเป็นพวกอันธพาลหรือเป็นคนที่มีจิตวิญญาณกล้าได้กล้าเสีย
 It was crap
มันอึ
 In the eyes of Kang Chul-In, anyone seeking to gain by using violence was the same thing—scum
ในสายตาของคังจุงอินทุกคนที่แสวงหาความได้รับโดยใช้ความรุนแรงเป็นสิ่งเดียวกัน - ฝา
 Especially, gangs had evolved after the 90s to use the law to their advantage and hid behind enforcement and authority
โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก๊งได้พัฒนาขึ้นหลังจากยุค 90 ใช้กฎหมายเพื่อประโยชน์และซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังการบังคับใช้และอำนาจ
 Kim Min-Chul was a perfect example of this
คิมมินชุลเป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรื่องนี้
 “Well, I say it like it is
"ฉันพูดอย่างนั้น
 What else would I call a thug? Human trash?” Kang Chul-In sneered at the evil CEO, unfazed by Kim Min-Chul’s obvious anger
ฉันจะเรียกว่าอะไรอีก? 
 And in that, Kim Min-Chul exploded
และในตอนนั้นคิมมินชุลก็ระเบิดขึ้น
 “Hey, you fucking bitch!” The golf club with a loud whoosh, fell on Kang Chul-In
"เดี๋ยวก่อนเจ้าบ้าจัง!" วงกอล์ฟที่มีเสียงกระหึ่มดังกังวานลงมาที่คังจุลอิน
 It had happened in the blink of an eye
มันเกิดขึ้นในพริบตา
 But the club hit nothing but air
แต่สโมสรตีอะไร แต่อากาศ
 “Huh?” Kim Min-Chul looked around
"ฮะ?" คิมมินชุลมองไปรอบ ๆ
 “False swing
"แกว่งเท็จ
” Kang Chul-In sneered at Kim Min-Chul
คังชอลหัวเราะเยาะคิมมินชุล
 He had avoided the club swung at full speed just by leaning slightly away
เขาหลีกเลี่ยงไม่ให้สโมสรพุ่งไปที่ความเร็วเต็มโดยเพียงแค่เอียงเล็กน้อย
 “This son of a bitch!” Kim Min-Chul, red-faced and overcome with anger, ran towards Kang Chul-In
"ลูกชายตัวนี้!" คิมมินชุลหน้าแดงและเอาชนะด้วยความโกรธวิ่งไปทางคังจุล
 However, he could not even brush the corner of Kang Chul-In’s clothes
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถแม้แต่จะแปรงมุมของเสื้อผ้าของคังชุนอิน
 But was it surprising? Kang Chul-In was recognized even by others of his physical strength and power—even in such form, he was still Kang Chul-In
แต่มันน่าแปลกใจหรือ? 
 One needed to be at least a professional boxer to be a threat, and even that would have nothing against him in two months
หนึ่งต้องเป็นนักมวยมืออาชีพอย่างน้อยที่จะเป็นภัยคุกคามและแม้กระทั่งว่าจะมีอะไรกับเขาในสองเดือน
 “Huff… Huff… you little rat…!” Kim Min-Chul huffed and puffed, gritting his teeth
"หอบ ... โกรธ ... หนูน้อยหน่อย ... !" คิมมินชุลโกรธและพองตัว
 “Aren’t you the incompetent one, not being able to hit me?” Kang Chul-In smirked
"คุณไม่ใช่คนที่ไร้ความสามารถหรือไม่?" คังจุง - ยิ้ม
 “More importantly…” And his expression changed
"ที่สำคัญกว่า ... " และการแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป
 His burning eyes seemed to pierce the heart
ดวงตาไหม้ของเขาดูเหมือนจะทะลุหัวใจ
 “You play with the golf club one more time, and it won’t be fun anymore
"คุณเล่นกับสโมสรกอล์ฟอีกครั้งหนึ่งและมันจะไม่สนุกอีกต่อไป
” It was a clear warning
"มันเป็นคำเตือนที่ชัดเจน
 However, Kim Min-Chul, already overcome with anger and unable make proper judgments, ignored the warning and lunged forward
อย่างไรก็ตามคิมมินชุลเอาชนะความโกรธและไม่สามารถตัดสินได้อย่างเหมาะสมละเว้นคำเตือนและพุ่งไปข้างหน้า
 I mean, if he swung around golf clubs in his office because he was a little angry, it was obvious the man didn’t have common sense nor curtesy
ฉันหมายถึงถ้าเขา swung รอบกอล์ฟคลับในสำนักงานของเขาเพราะเขาเป็นเพียงเล็กน้อยโกรธก็เป็นที่ชัดเจนชายไม่ได้มีสามัญสำนึกหรือหีบ
 “Die, you dog!” Crack–! “Ah!” Kim Min-Chul fell, with one lone scream
"ตายคุณสุนัข!" Crack-! 
 The man on the ground could not even breathe normally
คนที่อยู่บนพื้นดินไม่สามารถหายใจได้ตามปกติ
 The fist had struck right in the gut
กำปั้นที่เกิดขึ้นในลำไส้
 “Blech…Blechhhhh…” The blow was so strong that Kim Min-Chul vomited all the fish stew that he had had for lunch that day
"Blech ... Blechhhhhh ... " ระเบิดแรงมากจนคิมมินชุลทำให้อาเจียนแกงปลาทั้งหมดที่เขากินไว้ในมื้อกลางวันในวันนั้น
 “You don’t take punches well
"คุณไม่ได้เจาะดี
 I thought you would hold out because you are fat
ฉันคิดว่าคุณจะข่มขืนเพราะคุณอ้วน
” Kang Chul-In looked to Kim Min-Chul and delivered the final insult
คังจุลในมองไปที่คิมมินชุลและส่งบทดูถูกครั้งสุดท้าย
 “Boss! Are you alright?” An employee rushed to Kim Min-Chul’s side and assisted him
“เจ้านาย! 
 “Oh… our boss…! Kang Chul-In, you jerk! Get on your knees and apologize to the CEO now!” His calculating move made Kang Chul-In hopeful of his success in the workplace in the future
"โอ้ ... เจ้านายของเรา ... ! 
 Even if he was just going to be here, rotting away
ถึงแม้เขาจะอยู่ที่นี่
 Kang Chul-In did not respond to the male employee
Kang Chul-In ไม่ตอบสนองต่อพนักงานชาย
 He was not worth even acknowledging
เขาไม่สมควรที่จะยอมรับ
 ‘Human groups
กลุ่มคน
’ They were all the same, the pig that swung golf clubs out of anger and the calculating scum that sought favor from the pig
"พวกมันเหมือนกันทั้งหมดหมูที่เหวี่ยงไม้กอล์ฟออกจากความโกรธและกระโปรงที่คำนวณหาได้จากหมู
 Of course, he had no intention of purely criticizing the male employee for being calculating
แน่นอนว่าเขาไม่มีเจตนาที่จะวิพากษ์วิจารณ์พนักงานผู้ชายอย่างหมดจดเพื่อการคำนวณ
 It was not bad to try and survive, one needed to do what one needed to do to live
มันไม่เลวที่จะพยายามและมีชีวิตอยู่หนึ่งที่จำเป็นในการทำสิ่งที่ต้องทำเพื่อชีวิต
 But, to throw one’s pride and everything else away for it—didn’t seem too appetizing
แต่เพื่อที่จะโยนความภาคภูมิใจและทุกสิ่งทุกอย่างออกไป - ดูเหมือนจะไม่อร่อย
 And to reminisce at Kim Min-Chul’s previous actions… he could only flash a bitter smile
และเพื่อรำลึกถึงการกระทำที่ผ่านมาของ Kim Min-Chul ... เขาสามารถยิ้มแย้มขมได้
 “You…you jerk… I… I will kill you… you bug…” Kim Min-Chul, being escorted by the male employee, spitefully glared at Kang Chul-In
"คุณ ... คุณเหวี่ยง ... ฉัน ... ฉันจะฆ่าคุณ ... คุณข้อผิดพลาด ... " คิมมินชุลถูกพาตัวไปโดยพนักงานชายจ้องมองแวบหนึ่งที่คังชุนอิน
 “Call Manager Park…Tell him to crush him!” Manager Park was a thug who worked for Kim Min-Chul and oversaw a small gang
"Call Manager Park ... บอกให้เขาขยี้!" Manager Park เป็นนักเลงที่ทำงานให้คิมมินชุลและดูแลแก๊งค์เล็ก ๆ
 “Oh, I’m so scared
"โอ้ฉันกลัวมาก
” Kang Chul-In scoffed
คังชอล - หัวเราะเยาะ
 Times have changed and he was still trying to use violence over a petty argument—and announcing it in front of people
เวลามีการเปลี่ยนแปลงและเขายังคงพยายามที่จะใช้ความรุนแรงมากกว่าการโต้แย้งเล็กน้อยและประกาศต่อหน้าผู้คน
 Kang Chul-In wondered if Kim Min-Chul was just stupid or unable to see logic, overcome with anger
Kang Chul - สงสัยว่า Kim Min-Chul โง่หรือไม่สามารถมองเห็นตรรกะได้หรือไม่ให้เอาชนะด้วยความโกรธ
 “You jerk… if Manager Park arrives…” Kim Min-Chul brought up Manager Park repeatedly, threatening Kang Chul-In
"คุณเหวี่ยง ... ถ้า Manager Park มาถึง ... " คิมมินชุลนำผู้จัดการปาร์คขึ้นมาขู่ Kang Chul-In
 It seemed like he had no doubt Manager Park would be able to take down Kang Chul-In
ดูเหมือนว่าเขาไม่ต้องสงสัยเลยว่า Manager Park จะสามารถคว่ำคังชุนอินได้
 “Ah ah…
อาอา ...
M, manager Park!” Looking behind Kang Chul-in, the person he had sought for this whole time could be seen
M, ผู้จัดการปาร์ค! "มองเบื้องหลังคังจุลคนที่เขาหามาตลอดมา
 Coincidentally, Manager Park had come into the office
บังเอิญผู้จัดการสวนเข้ามาในสำนักงาน
 “CEO Kim?” Manger Park seemed a little taken aback at the unexpected satiation, but he ordered his subordinates to assist Kim Min-Chul
"ซีอีโอคิม?" Manger Park ดูเหมือนจะรู้สึกหดหู่ใจอย่างไม่คาดคิด แต่เขาสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาช่วยคิมมินชัล
 “Oh…Manager Park…! That jerk hit me! He hit me!” Kim Min-Chul whined to Manager Park hanging on to him, leaving out the part where he had swung the club first
"โอ้ ... ผู้จัดการปาร์ค ... ! 
 “That jerk, because I lectured him a little… because I told him to do his job right! He cursed at me and hit me!” “Boss
"กระตุกที่เพราะฉันสอนเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ... เพราะฉันบอกให้เขาทำหน้าที่ของเขาถูกต้อง! 
 The whole story…” “Never mind the whole story! He hit me! Beat him right now!” Kim Min-Chul was stubborn
เรื่องทั้งหมด ... "" ไม่ต้องห่วงเรื่องทั้งหมด! 
 He caused a ruckus, waving his arms and legs like a whining toddler
เขาทำให้เกิดอาการปวดหัว, โบกแขนและขาของเขาเหมือนเด็กหงุดหงิด
 ‘You stupid idiot
คุณโง่เขลา
 What are you doing in front of all the employees?’ In that moment, Manager Park felt a headache coming, but also could not ignore the complaints of his boss
คุณทำอะไรอยู่ข้างหน้าพนักงานทุกคน? "ในขณะนั้น Manager Park รู้สึกปวดหัวมา แต่ก็ไม่สามารถละเลยข้อร้องเรียนของเจ้านายได้
 Kim Min-Chul was the fatal source of income for him and his family, which was nothing but a small gang
คิมมินชุลเป็นแหล่งรายได้ที่เสียชีวิตทั้งตัวเขาและครอบครัวซึ่งเป็นแก๊งเล็ก ๆ
 ‘I’ll need to clean it up briefly
'ฉันจะต้องทำความสะอาดมันขึ้นมาชั่วครู่
’ Manager Park made up his mind and decided to clean up the office first
ผู้จัดการสวนตัดสินใจและตัดสินใจที่จะทำความสะอาดสำนักงานก่อน
 “What are you all looking at!” When Manager Park roared, all eyes fell back to their respective desks
"สิ่งที่คุณกำลังมองหา!" เมื่อ Manager Park คำรามดวงตาทั้งสองตกลงไปที่โต๊ะทำงานของตน
 “Everyone, quiet, work quietly
ทุกคนทำงานเงียบ ๆ เงียบ ๆ
 Instead of needlessly gossiping
แทนที่จะพูดซุบซิบอย่างไม่จำเป็น
 And Team Manager Oh
และผู้จัดการทีมโอ้
” Manager Park pointed at the calculating male employee who had helped Kim Min-Chul
ผู้จัดการปาร์คชี้ไปที่พนักงานชายที่คำนวณได้ซึ่งช่วยคิมมินชุล
 “Bring the CEO back to his office
"นำ CEO ไปที่ออฟฟิศของเขา
” “Oh, yes! Let us… let us go, boss
" "โอ้ใช่! 
” Team Manager Oh struggled to help Kim Min-Chul who was fat and overweight
"ผู้จัดการทีมโอพยายามที่จะช่วยคิมมินชุลที่มีน้ำหนักเกินและมีน้ำหนักเกิน
 “Haha… you are dead now, you jerk
"ฮ่าฮ่า ... ตอนนี้นายตายแล้วเหรอ
” Kim Min-Chul, on his way to his office snickered at Kang Chul-In
คิมมินชุลเมื่อเดินทางไปที่ออฟฟิศของเขาก็สบถที่คังจุลอิน
 It was as if the image of Kang Chul-In, beat to death by Manager Park, was already engrained in his head
ราวกับว่าภาพลักษณ์ของคังจุล - อินได้รับความพ่ายแพ้จากผู้จัดการปาร์คแล้วก็ฝังอยู่ในหัวของเขาแล้ว
 “Oh, really?” Kang Chul-In, who had been silently watching the situation unfold, had nothing else to say
"โอ้จริงเหรอ?" คังจุล - อินที่เงียบ ๆ กำลังเฝ้าดูสถานการณ์ที่คลี่คลายออกมาก็ไม่มีอะไรจะพูดได้
 He really did put on every kind of show
เขาใส่ทุกชนิดของการแสดง
 He wondered how he could have worked at such a company for nine months
เขาสงสัยว่าเขาจะทำงานที่ บริษัท ดังกล่าวเป็นเวลาเก้าเดือนได้อย่างไร
 “Hey, intern
"นี่ฝึกงาน
” As Kang Chul-In was wondering, Manager Park called him
"ในขณะที่คังจุล - อินสงสัยว่า Manager Park เรียกเขาว่า
 “You should have known when to lower your pride
"คุณควรจะรู้เมื่อลดความภาคภูมิใจของคุณ
 Just because he gave you an earful, you shouldn’t come at him like that
เพียงเพราะเขาให้เงินแก่คุณคุณไม่ควรมาหาเขาแบบนั้น
 You should have just agreed with him and left it at that
คุณควรจะได้เห็นด้วยกับเขาและทิ้งไว้ที่นั่น
” Manager Park, although he scolded Kang Chul-In, didn’t seem too convinced
ผู้จัดการปาร์คแม้ว่าเขาจะตำหนิ Kang Chul-In แต่ดูเหมือนจะไม่ค่อยมั่นใจ
 He also knew well of CEO Kim Min-Chul’s wrongdoings, and he had received immense stress from him until that point
นอกจากนี้เขายังรู้ดีเกี่ยวกับการกระทำที่ผิดพลาดของคิมมินชุนซีอีโอและเขาได้รับความเครียดมากมายจากเขาจนกระทั่งถึงจุดนั้น
 Although he worked for Kim Min-Chul, he did understand this young intern’s anger
แม้ว่าเขาจะทำงานให้กับคิมมินชุลเขาก็เข้าใจความโกรธของเด็กฝึกงานนี้
 ‘I will scold him a little and let it go
'ฉันจะตำหนิเขาเล็กน้อยและปล่อยให้มันไป
’ Manager Park made up his mind
ผู้จัดการปาร์คคิดขึ้น
 These were new times, and using fists to solve problems were no more
นี่เป็นครั้งใหม่และการใช้กำปั้นเพื่อแก้ปัญหาไม่ได้อีกต่อไป
 A wise thing for a gangster living in these times would be to roughly create a situation where Kim Min-Chul would be satisfied
สิ่งที่ฉลาดสำหรับนักเลงที่อาศัยอยู่ในยุคนี้คือการสร้างสถานการณ์ที่คิมมินชุลจะพอใจ
 However, all of Manager Park’s good intentions disappeared with the intern’s smug tone
อย่างไรก็ตามความตั้งใจที่ดีของ Manager Park หายไปพร้อมกับเสียงพอใจของผู้ฝึกงาน
 “What adult?” Kang Chul-In asked
"สิ่งที่ผู้ใหญ่?" คังชุนอินถาม
 “In your eyes, that pig looks like an adult? Well I guess for a gangster; the financer is the adult
"ในสายตาของคุณหมูตัวนี้ดูเหมือนกับผู้ใหญ่หรือเปล่า? 
” The veins bulged in the slicked back forehead of Manager Park
เส้นเลือดดำพุ่งขึ้นมาที่หน้าผากด้านหลังของผู้จัดการพาร์ค
 “Hey
“เฮ้
” Manager Park glared at Kang Chul-In
ผู้จัดการสวนจ้องมอง Kang Chul-In
 “Watch your mouth
"ดูปากของคุณ
 Think of the situation, think of the person
คิดถึงสถานการณ์คิดถึงคน
 That’s how you live for a long time
นั่นเป็นวิธีที่คุณอาศัยอยู่เป็นเวลานาน
 Yeah?” “That rule only applies to thugs like you
ใช่ "" กฎข้อนี้ใช้เฉพาะกับอันธพาลเช่นเดียวกับคุณ
” The word ‘thug’ triggered Manager Park, as it did Kim Min-Chul, and he clenched his fists
"คำว่า" อันธพาล "เรียกผู้จัดการพาร์คเช่นเดียวกับคิมมินชุลและเขากำหมัดของเขา
 “You crazy dog!” “You want to die?” It seemed as if Manager Park’s two subordinates were more infuriated than the Manager himself
"คุณเป็นสุนัขบ้า!" "คุณอยากจะตาย?" มันดูราวกับว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของผู้จัดการสวนสองคนโกรธมากขึ้นกว่าผู้จัดการตัวเอง
 “You little dog, did you just call my boss a thug?” “Oh, you smile? You want me to ruin your face?” And a threatening atmosphere formed, as if punches were going to be thrown at any minute
"คุณหมาตัวน้อยคุณโทรหาเจ้านายของฉันหรือไม่?" "โอ้คุณยิ้ม? 
 “Sigh… I was just going to let it go, but I need to fix your attitude today
"ถอนหายใจ ... ฉันเพิ่งจะปล่อยมันไป แต่ฉันต้องแก้ไขทัศนคติของคุณในวันนี้
” Manager Park did not lose his cool and calmly let his anger simmer despite being insulted
"ผู้จัดการปาร์คไม่ได้รู้สึกไม่สบายใจและเงียบสงบปล่อยให้ความโกรธของเขาเคี่ยวแม้จะถูกดูถูก
 “You, follow me up to the roof
"คุณตามฉันขึ้นไปบนหลังคา
” Manager Park pointed to the office door
ผู้จัดการสวนชี้ไปที่ประตูสำนักงาน
 “No, not like that
"ไม่ใช่ไม่ใช่แบบนั้น
” Kang Chul-In answered
คังชุนอินตอบ
 “You follow
"คุณทำตาม
” And he exited the office door first
"และเขาก็ออกจากประตูสำนักงานก่อน
 “…What is that kid?” Manager Park scoffed at this absurd situation
"... เด็กคนนั้นคือใคร?" ผู้จัดการสวนหัวเราะเยาะกับสถานการณ์ที่ไร้สาระ