Chapter 3 Luo Shui Town The Luo Shui River, 376 miles long and 30 ten feet in width, this river serve as a boundary between territories, on the left was a Qiong Yue gateway and on the right situated a town
บทที่ 3 เมือง Luo Shui แม่น้ำ Luo Shui ยาว 376 ไมล์และกว้าง 30 สิบฟุตแม่น้ำสายนี้เป็นเขตแดนระหว่างดินแดนทางด้านซ้ายเป็นประตูทางออกของ Qiong Yue และทางด้านขวาของเมือง
 Since it was nestled near Luo Shui river, it was called Luo Shui Town
เนื่องจากตั้งอยู่ใกล้กับแม่น้ำ Luo Shui เรียกว่าเมือง Luo Shui
 During the time of peace, these two neighboring countries have common people and common trade, therefore, Luo Shui Town, although not large, nevertheless, was very lively
ในช่วงเวลาแห่งสันติภาพทั้งสองประเทศเพื่อนบ้านมีคนทั่วไปและการค้าร่วมกันดังนั้น Luo Shui Town แม้ว่าจะไม่ใหญ่ แต่ก็มีชีวิตชีวามาก
 Goddess of Lou Shui River Mountain was located East of Luo Shui Town and it was a mountain sierra, the mountain was home to various birds and beasts, there were many herbal plants used for medicine also, and for people with some skills they like Goddess of Lou Shui River Mountain for hunting
เทพธิดา Lou Shui River Mountain ตั้งอยู่ทางตะวันออกของ Luo Shui Town และเป็นเทือกเขาภูเขาภูเขาเป็นที่อยู่ของนกและสัตว์ต่างๆมีพืชสมุนไพรมากมายที่ใช้สำหรับการแพทย์ด้วยและสำหรับคนที่มีทักษะบางอย่างที่พวกเขาชอบเทพธิดาแห่ง 
 Slowly, at the foot of the hill, were the hunting household and medicine agriculture
ช้าที่เชิงเขาเป็นฟาร์มการล่าสัตว์และการเกษตรด้านการแพทย์
 The number of families that had settled grew little by little until small hamlets were form
จำนวนครอบครัวที่มีการตั้งรกรากเติบโตทีละเล็กทีละเล็กเล็กน้อยจนเกิดเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ
 There were more than ten families living in one hamlet looking after one another’s situation
มีครอบครัวมากกว่าสิบคนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่คอยดูแลสถานการณ์ของอีกฝ่ายหนึ่ง
 A pedestrian of several people just descended the mountain; the road was too narrow, they were trekking their way to the small village
คนเดินเท้าของหลายคนลงมาเพียงภูเขา; 
 They have not enter the village yet when the little girl on Lou Chen’s side shouted “Mother”, she suddenly ran cheerfully to the woman that was standing at the entrance of the village
พวกเขายังไม่ได้เข้าไปในหมู่บ้าน แต่เมื่อเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ด้านลูเฉินตะโกนว่า "แม่" เธอก็วิ่งอย่างร่าเริงกับผู้หญิงที่กำลังยืนอยู่ตรงทางเข้าหมู่บ้าน
 The woman was emaciated, palms of her hand were big even, her face looked pale and her hair was yellow, the facial features were thin and haggard making her appearance and especially her temperament to be very different from Lou Chen who was wearing a black dress at the moment
หญิงสาวผอมแห้งฝ่ามือของเธอใหญ่แม้ใบหน้าของเธอดูซีดและเส้นผมของเธอสีเหลืองลักษณะใบหน้าบางเฉยและผอมทำให้ลักษณะของเธอและโดยเฉพาะอย่างยิ่งอารมณ์ของเธอจะแตกต่างจาก Lou Chen ที่สวมชุดสีดำ 
 Jin Yan Hen glanced at Lou Chen and decided to remain standing in his place and has not planned to walk past her, and in his heart he was completely convinced that the woman was not Lou Chen’s mother and the little girl was not her biological sister
Jin Yan Hen เหลือบมอง Lou Chen และตัดสินใจที่จะยังคงยืนอยู่ในสถานที่ของเขาและไม่ได้วางแผนที่จะเดินผ่านเธอและในหัวใจของเขาเขาเชื่อมั่นอย่างสมบูรณ์ว่าผู้หญิงไม่ได้เป็นแม่ Lou Chen และเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไม่ได้เป็นน้องสาวของเธอ
 She saw the little girl’s dress was covered with dust, hair stained with grass clippings, her pale face became paler and urgently asked, “Su Tong, what happened to you? Did you fall?” Su Tong shook her head and with a smile excitedly related her story, “Oh! Mother, I am okay
เธอเห็นชุดของเด็กหญิงตัวน้อยถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นผมสีย้อมด้วยเศษหญ้าหน้าซีดของเธอก็ซีดจางลงและถามอย่างเร่งด่วนว่า "ซูตองเกิดอะไรขึ้นกับคุณ? 
 Today, Su Tong was quite fierce, I help big brother and saved elder sister!” “Huh?” Zhang Jing did not understand her daughter’s story
วันนี้ซูตองค่อนข้างดุดันฉันช่วยพี่ใหญ่และพี่สาวที่ชราช่วย! "" หือ? "จางจิงไม่เข้าใจเรื่องของลูกสาว
 Su Tong was holding her mother’s hand and pointed to the man being detained at a distance by Wu Yi, declared, “That is the bad guy that held elder sister
ซูตองจับมือแม่ของเธอและชี้ไปที่ชายคนหนึ่งที่ถูกคุมขังอยู่ห่าง ๆ โดยอู๋จิได้กล่าวว่า "นั่นเป็นคนไม่ดีที่เก็บพี่สาวไว้
” Zhang Jing followed the direction the daughter’s finger was pointing, the man she referred to had both hands tied, his whole body was very distressed
"Zhang Jing ตามทิศทางที่ลูกสาวของคนชี้ชายที่เธอเรียกว่ามีมือทั้งสองผูกไว้ทั้งร่างกายของเขามีความสุขมาก
 After seeing the appearance of the man clearly, she hesitated and then exclaimed, “Wang ……Brother Wang?!” The man who had his head bow heard some voices and immediately looked up, “Ah Jing is that you?” After she was definite that the man was someone she knew, Zhang Jing quickly asked, “Why did you catch Eldest Brother Wang?” Wu Yi slightly frowned and in a cold voice said, “He is a murder suspect … …” After hearing the words ‘murder suspect’, the delicate person became anxious immediately and the pale face suddenly flushed, “Brother Wang is a good person, how could he possibly kill people? You are certainly making a mistake here!” “Making a mistake?” For the whole day they had all gone out to pursue Wang Si, they were already exhausted, and besides, Wang Si kept on proclaiming his innocence and that they have been unfair to him and now this woman also accused them of false accusation
"วัง ... บราเดอร์วัง?" คนที่มีหัวคำนับของเขาได้ยินเสียงบางอย่างและทันทีเงยหน้าขึ้นมอง "Ah Jing คือคุณ?" หลังจากที่เธอเป็น 
 Wu Yi was annoyed and got angry, “Wang Si’s wife was murder and the weapon used by the murderer is the same one that Wang Si’s commonly use in killing pigs
หวู่หยีรู้สึกหงุดหงิดและโกรธ "ภรรยาของวังศรีถูกฆาตกรรมและอาวุธที่ใช้โดยฆาตกรเป็นแบบเดียวกับที่วังศรีใช้กันทั่วไปในการฆ่าสุกร
 He is left handed and the killer also used his left hand during the murder
เขาเป็นมือซ้ายและฆาตกรยังใช้มือซ้ายของเขาในระหว่างการฆาตกรรม
 Their friends and neighbors heard that afternoon before the wife died, they had quarrel fiercely and his wife died in the evening, are these just coincidences?” The lawsuit has not settled yet, supposedly without proper approval no one can disclosed anything about the case, (but this constables were blabbing about it)
เพื่อนของพวกเขาและเพื่อนบ้านได้ยินในบ่ายวันนั้นก่อนที่ภรรยาจะเสียชีวิตพวกเขาทะเลาะกันอย่างดุเดือดและภรรยาของเขาเสียชีวิตในตอนเย็นเป็นเพียงเรื่องบังเอิญหรือไม่? "คดีนี้ยังไม่เป็นที่ตกลงกันโดยนัยหากไม่มีการอนุมัติอย่างเหมาะสมก็ไม่มีใครสามารถเปิดเผยเรื่องคดีได้" 
 If these subordinates were working under Younger Aunt, they would have long been stripped a layer of skin
ถ้าผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้กำลังทำงานภายใต้ป้าน้องสาวพวกเขาก็จะถูกปล้นหนังมาเป็นเวลานานแล้ว
 What a pity this was not Qiong Yue, Lou Chen was not Gu Yun, she resolutely looked at Wu Yi but did not say anything
สิ่งที่น่าเสียดายไม่ใช่ Qiong Yue, Lou Chen ไม่ใช่ Gu Yun เธอเฉียบขาดมอง Wu Yi แต่ไม่ได้พูดอะไร
 Zhang Jing was frightened and clutched her chest with one hand and stammered, “You … and you said that Sister Hua died?! Impossible ……” suddenly looked up and Zhang Jing more agitated than before, grabbed Wu Yi’s arm and quickly added, “Sister Hua and his father are personal caravan guards and her martial arts is fiercer than Brother Wang, how is this possible? You certainly got the wrong person, certainly!” Wu Yi did not expect the woman would go crazy and suddenly got mad, but he didn’t dare push her, and only shouted, “What are you doing? Stop pestering and do not meddle with the handling of this matter, let the official attend to this matter, this man must be lock up
Zhang Jing กลัวและจับหน้าอกของเธอด้วยมือข้างหนึ่งและโงนเงน "คุณ ... และคุณบอกว่าน้องสาวหัวตาย? 
” Zhang Jing grabbed Wu Yi and shook several times; suddenly her heart cannot take the distress, closed her eyes and fainted
"Zhang Jing คว้า Wu Yi และส่ายหลายครั้ง; 
 “Mother!” “Ah Jing!” Wang Si want to rush toward her, but was blocked by Wu Yi
"แม่!" "อ่าจิง!" วังศรีอยากรีบวิ่งไปหาเธอ แต่ถูกบล็อกโดยอู๋ยี่
 Jin Yan Hen was near Zhang Jing and when she fainted, he reacted quickly and caught her in his arms and pulled her toward him
Jin Yan Hen อยู่ใกล้ Zhang Jing และเมื่อเธอเป็นลมเขาก็รีบทำปฏิกิริยาได้อย่างรวดเร็วจับตัวเธอไว้ในอ้อมแขนและดึงเธอเข้าหาเขา
 Zhang Jing emaciated body was so light that even a gust of wind can blow it run
ตัวผอมแห้งของ Zhang Jing เบาจนลมกระโชกแรงพัดมาได้
 Jin Yan Hen pulled her without effort, but how could a person who was unconscious possibly remained standing, the soft body completely poured in Jin Yan Hen arms
Jin Yan Hen ดึงเธอโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม แต่ทำไมคนที่หมดสติคงจะยืนอยู่ร่างกายที่อ่อนนุ่มเทลงในแขนของ Jin Yan Hen
 Jin Yan Hen cough lightly and with peach blossom eyes (meaning look full of charm) turned to gaze at Lou Chen helplessly
ไอจินเหี่ยวย่นเบา ๆ และตาดอกพีช (ความหมายเต็มไปด้วยความมีเสน่ห์) หันมามอง Lou Chen อย่างสิ้นหวัง
 Lou Chen automatically ignored his gaze and grabbed the hand of Zhang Jing to take her pulse
Lou Chen ละเว้นการจ้องมองของเขาและคว้ามือของ Zhang Jing เพื่อจับชีพจรของเธอ
 Wang Si was being held back by Wu Yi and could not go near her, making him very anxious, “Ah Leng body is not good since childhood, quickly take her to the hospital to have a look
Wang Si ถูกจัดขึ้นโดย Wu Yi และไม่สามารถเข้าใกล้เธอทำให้เขากังวลมาก "ร่างกายของ Ah Leng ไม่ดีตั้งแต่วัยเด็กพาเธอไปที่โรงพยาบาลเพื่อดู
” Lou Chen reach behind her back to welcome Su Tong’s red eyes, said in a whisper, “There’s no serious trouble
"ลูเฉินเอื้อมมือกลับไปต้อนรับดวงตาสีแดงของซูตองด้วยเสียงกระซิบว่า" ไม่มีปัญหาร้ายแรง
” By the time Su Tong barely arrive, she had already taken Zhang Jing’s pulse, congenital sickness, she should rest well as this illness has no cure, in addition, she was not properly nourish, life was difficult and her delicate body was frantic, these were the reasons she collapse, it was hardly surprising
"ตอนที่ซูเพิ่งมาถึงเธอได้รับชีพจรของ Zhang Jing โรคประจำตัวแล้วเธอควรจะพักให้ดีเพราะความเจ็บป่วยนี้ไม่สามารถรักษาได้นอกจากนี้เธอยังไม่ได้รับการบำรุงอย่างถูกต้องชีวิตยากลำบากและร่างกายที่บอบบางของเธอคลุ้มคลั่ง" 
 “This girl is so smart and also an expertise in medical skills
"เด็กผู้หญิงคนนี้ฉลาดและเชี่ยวชาญในด้านทักษะทางการแพทย์
” Lou Chen felt those pairs of seemingly amused eyes staring at her, if she was an average person, she fear she would have been annoy already
"ลูเฉินรู้สึกว่าคู่ตาที่ขบขันดูเหมือนจะจ้องมองที่เธอถ้าเธอเป็นคนโดยเฉลี่ยเธอกลัวว่าเธอจะถูกรบกวนแล้ว
 Unfortunately, this person was Lou Chen, and just according to Lou Xi, though she perfected the skill of Gong Fu, not fencing, but rather ignoring the critical and fresh look of bystanders was her supreme feat
แต่น่าเสียดายที่คนนี้คือลูเฉินและตาม Lou Xi แม้ว่าเธอจะพัฒนาทักษะของ Gong Fu ไม่ใช่การฟันดาบ แต่ไม่สนใจความสำคัญและรูปลักษณ์ที่สดใหม่ของผู้ที่ยืนอยู่ข้างหลังก็คือความสำเร็จสูงสุดของเธอ
 After hearing the comment of Jin Yan Hen, the little girl proudly added, “Elder sister medical skill is good and had cure elder brother’s foot
หลังจากฟังความคิดเห็นของจินเหวนไก่แล้วเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก็ภูมิใจว่า "ทักษะการแพทย์ของพี่สาวเป็นสิ่งที่ดีและมีการรักษาเท้าของพี่ชาย
 So if elder sister said that mother is all right, definitely she is all right
ดังนั้นถ้าพี่สาวบอกว่าแม่ไม่เป็นไรแน่นอนว่าเธอสบายดี
” The little girl was fully-confident, on the contrary, Wang Si, obviously, did not trust Lou Chen as much
"เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เชื่อมั่นในทางตรงกันข้ามวังศรีเห็นได้ชัดว่า Lou Chen ไม่ไว้วางใจ
 He was struggling while shouting, “You lead Ah Jing to harm until she pass out and now you intend to disregard her?!” Wang Si was exceptionally violent, it seems he won’t calm down until Zhang Jing was sent to the hospital, he was protesting with all his might
เขากำลังดิ้นรนขณะที่ตะโกนว่า "คุณนำาอากิงไปทำร้ายจนกว่าเธอจะเดินออกไปและตอนนี้คุณตั้งใจที่จะไม่สนใจเธอ?" วังศรีเป็นคนที่มีความรุนแรงเป็นพิเศษดูเหมือนว่าเขาจะไม่สงบจนกว่าจิงจางถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาล " 
 Bringing Zhang Jing body to the hospital was also useless but Lou Chen this time explained in any case her need to buy two ingredients for Su Meng’s foot injury
นำร่างเหวยจางไปที่โรงพยาบาลก็ไร้ประโยชน์ แต่ลูเฉินคราวนี้อธิบายได้ว่าเธอต้องการซื้อส่วนผสมสองอย่างสำหรับอาการบาดเจ็บที่เท้าของซูเม้ง
 Lou Chen took down the bamboo basket and gave them to Su Tong, instructing her, “Su Tong, you go home first and tell your elder brother, I will take your mother to the hospital
ลูเฉินหยิบตะกร้าไม้ไผ่ลงมาและมอบให้นายสุทงสั่งให้ "ซูตองกลับไปบ้านก่อนและบอกพี่ชายว่าแม่จะพาแม่ไปโรงพยาบาล
” Su Tong was anxious and was excited, “I want to go with …
"ซูตองกังวลและรู้สึกตื่นเต้น" ฉันอยากไปด้วย ...
” “Be obedient and wait at home for us with your elder brother
"จงเชื่อฟังและรอคอยที่บ้านกับเรากับพี่ชายของคุณ
” Su Tong’s mouth contract and her eye’s looked like she was about to cry but did not dare refute Lou Chen’s instruction, she liked the desolate looking sister but was also somewhat afraid of her
"สัญญาของสุุงกับนัยน์ตาของเธอดูเหมือนว่าเธอกำลังจะร้องไห้ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธคำแนะนำของ Lou Chen เธอชอบพี่สาวที่ดูโดดเดี่ยว แต่ยังกลัวเธออยู่บ้าง
 Jin Yan Hen glanced at the woman who remained unconscious, afterward, he lifted his hand to rub the girl’s hair and said with a smile, “Don’t worry little girl, I will accompany your older sister, we will go together
จินหยองเหลือบมองผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้สติหลังจากนั้นเขายกมือขึ้นเพื่อถูผมเด็กผู้หญิงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "อย่ากังวลเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ฉันจะติดตามพี่สาวของพวกเราไปด้วยกัน
” Wu Yi was so annoyed with him but held himself back not to strike him and scolded, “Jin Yan Hen, you are to apprehend the criminal, and that was the important official mission, as a constable you should attend to it
"Wu Yi รำคาญกับเขามาก แต่กลับข่มตัวเองไม่ให้ตีเขาและตำหนิ" Jin Yan Hen คุณจะจับกุมคนร้ายและนั่นคือภารกิจที่สำคัญอย่างเป็นทางการในฐานะตำรวจที่คุณควรจะทำ
 But what you have been doing all day was follow behind this woman!” Jin Yan Hen trace the look of his colleague who was mad and nudge at the direction of Zhang Jing who was in stupor, replied, “You should not be saying that we are constables and then look at the common people who are in danger and not help
แต่สิ่งที่คุณได้ทำไปทุกวันตามหลังผู้หญิงคนนี้! "จินเฮนมองตามรอยของเพื่อนร่วมงานของเขาที่โกรธและเขยิบไปตามทิศทางของจางจิงที่อยู่ในอาการมึนงงตอบว่า" คุณไม่ควรจะบอกว่าเรา 
 The person have been caught already, you go back and report of the accomplishment
คนได้รับการติดอยู่แล้วคุณจะกลับไปและรายงานความสำเร็จ
 I am not going to have anything to do with it
ฉันจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับมัน
 Otherwise, will you take her to the hospital?” Wu Yi was on the bind and could not find a way to express his irritation; he doesn’t have a rebuttal against that statement
มิฉะนั้นคุณจะพาเธอไปที่โรงพยาบาลหรือไม่ "Wu Yi อยู่บนผ้าผูกและไม่สามารถหาทางที่จะแสดงความระคายเคืองของเขาได้ 
 He can only get angrier as he was staring at Jin Yan Hen, “You!” Mu Yan and Jin Yan Hen looked at each with tacit understanding, then quickly turned his head and pushed Wu Yi, saying, “Let’s go
เขาสามารถโกรธได้ในขณะที่เขากำลังจ้องมองที่ Jin Yan Hen "คุณ!" Mu Yan และ Jin Yan Hen มองแต่ละคนด้วยความเข้าใจโดยปริยายแล้วรีบหันศีรษะของเขาและผลักดัน Wu Yi พูดว่า "ไปกันเถอะ
 Let us first go back to report on the success of the mission
ให้เราย้อนกลับไปรายงานความสำเร็จของภารกิจครั้งแรก
” Mu Yan and Wu Yi detained Wang Si and left, Su Tong was also under Lou Chen’s cold vision and obediently went home
"หลี่หยู่และหวู่หยางกักตัววังศรีไว้และทิ้งไว้ซูตองก็อยู่ภายใต้วิสัยทัศน์ที่เย็นชาลูเฉินและเชื่อฟังกลับบ้าน
 The men and women already left, Jin Yan Hen cannot hold Zhang Jing by himself to go to the hospital, they can only support her by the arm, one on the left and other on the right, and walk her toward the small town
ผู้ชายและผู้หญิงที่ทิ้งไว้แล้ว Jin Yan Hen ไม่สามารถจับตัว Zhang Jing ด้วยตัวเองเพื่อไปโรงพยาบาลพวกเขาสามารถสนับสนุนเธอด้วยแขนข้างซ้ายและอีกทางหนึ่งทางด้านขวาและเดินไปยังเมืองเล็ก ๆ
 Along the way, Jin Yan Hen’s mouth had not stopped chatting and did not care about Lou Chen’s indifference, “Did you realize that it has been awhile and I still am not sure how to address you? You are not willing to tell me, I can only call you like knocking on a door, guniang… guniang** (meaning young woman), putting it this way, calling you guniang is also not too good, it is tasteless and doesn’t have any appeal…” The tranquil eyes swept to look at her, subtly, Jin Yan Hen always agile glib lips unexpectedly quiet down for a moment to listen with his heart jumping bewilderedly, suddenly and crazily with expectation
ระหว่างทางปากของ Jin Yan Hen ไม่ได้หยุดพูดคุยและไม่สนใจเรื่องเฉยๆของลูเฉิน "คุณรู้ไหมว่ามันได้รับสักพักแล้วและฉันยังไม่แน่ใจว่าจะพูดถึงคุณอย่างไร? 
 Meanwhile, like a mountain of cool stream, a woman’s voice resounded lightly, “Lou Chen
ในขณะเดียวกันเช่นภูเขาที่มีลำธารเย็น ๆ เสียงของผู้หญิงก็ดังขึ้น "Lou Chen
” Lou was not an uncommon surname, in addition several elders from the small family in every way protected and safeguarded the three sisters, majority of the people was in government seat position in succession, the young lady’s name in Prime Minister’s inner chamber was not even known, therefore, Lou Chen had not planned to say a fake name
Lou ไม่ได้เป็นนามสกุลผิดปกตินอกจากนี้ผู้อาวุโสหลายคนจากครอบครัวเล็ก ๆ ในทุกๆทางได้รับการปกป้องและปกป้องพี่สาวสามคนคนส่วนใหญ่อยู่ในตำแหน่งที่นั่งของรัฐบาลอย่างต่อเนื่องชื่อของหญิงสาวในห้องชั้นในของนายกรัฐมนตรีไม่ได้แม้แต่ 
 With Su Tong she said her name, so long as Jin Yan Hen traces the Su family (the hunter’s family), he will naturally learn her name, and Lou Chen was by no means an artificial person, therefore, she generously give out her own name
ตราบเท่าที่ Jin Yan Hen มีร่องรอยครอบครัว Su (ครอบครัวของนักล่า) เขาจะเรียนรู้ชื่อของเธอโดยธรรมชาติและ Lou Chen ไม่ได้เป็นคนประดิษฐ์ดังนั้นเธอจึงให้เธอออกไปอย่างไม่เห็นแก่ตัว 
 Lou Chen? Two characters he studied and remembered carefully by heart, Jin Yan Hen continued to present a smiling face, said, “Every day, every month your name suits you, Chen, guniang really like this name, but for me I will very well call you Chen’er**…”    **(‘er- meaning little son or call of endearment) “Ahh!”  Extreme joy turned to tragedy, Jin Yan Hen celebrated too soon to only feel layer upon layer of pain on his foot, he had likely been kicked by something, all of a sudden he was thrown down on the ground, as he grovelled on the ground, Lou Chen supported Zhang Jing with one hand, watching the man with satisfaction laying flat on his stomach, she proceeded to walk, simultaneously transforming her once clear light steps to heavily digging up the gravel, causing the dust to be sprinkled at someone’s face
ลูเฉิน? 
 End of the Chapter 
จุดสิ้นสุดของบท