Chapter 9 Chapter 9  Miss Qu’s Rigid Obsession She suddenly heard Jin Yan Hen chuckling
บทที่ 9 บทที่ 9 ความมึนงงที่รุนแรงของ Miss Qu เธอได้ยินเสียงหัวเราะของ Jin Yan Hen
 Qu Ning  Shuang suspiciously looked up at him and caught him blinked at Lou Chen said with mouth grinning wide, ” If you will tumble down to fall Chen’er, it should not be without purpose and to never do it in vain
หลี่หนิง Shuang สงสัยมองขึ้นมาที่เขาและจับเขากระพริบตาที่ลูเฉินกล่าวด้วยปากยิ้มกว้าง "ถ้าคุณจะพังพินาศลง Chen'er ก็ไม่ควรจะไม่มีวัตถุประสงค์และไม่เคยทำมันในไร้สาระ.
” “A moment ago, you deliberately tripped me?!” Qu Ning Shuang finally knew at that moment that she could be murderer herself because this person does not know who he was fooling
"ช่วงก่อนหน้านี้นายจงใจหงุดหงิดล่ะ?" Qu Ning Shuang รู้ในตอนนั้นว่าเธออาจจะเป็นฆาตกรตัวเองเพราะคน ๆ นั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนหลอกลวง
 Who cares if Jin Yan Hen or this other person involved works in the government? She in the other hand has also long hands
ใครสนใจถ้า Jin Yan Hen หรือบุคคลอื่นที่เกี่ยวข้องกับการทำงานในรัฐบาล? 
  However, standing in front of a slender body having the temperament of the coldness under her beautiful stature, Qu Ning Shuang inexplicably cannot fully let go of her tumultuous anger
อย่างไรก็ตามยืนอยู่หน้าร่างที่เรียวเล็กที่มีนิสัยของความหนาวเย็นภายใต้ความสูงที่สวยงามของเธอ Qu Ning Shuang อธิบายไม่ได้อย่างเต็มที่ไม่สามารถปล่อยให้ไปของความโกรธป่วนของเธอ
 Instead with agitation waved her hand triumphantly and seriously looking like unaffected, “Forget about it, but what have you discovered?” Jin Yan Hen was keeping an eye on Qu Ning Shuang ready to enjoy the fun for the incident
"อย่าลืมเรื่องนี้ แต่คุณค้นพบอะไรบ้าง?" นายจินหยงเฮนคอยเฝ้าดู Qu Ning Shuang พร้อมที่จะสนุกไปกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
 However, he was secretly disappointed because he made way to his own defeat and failed to use Lou Chen to “kill from a borrowed knife”
อย่างไรก็ตามเขาก็รู้สึกผิดหวังอย่างลับ ๆ เพราะเขาได้พ่ายแพ้และล้มเหลวที่จะใช้ Lou Chen เพื่อ "ฆ่าจากมีดที่ยืมมา"
 Jin Yan Hen’s provocation to this little trick and tease, Lou Chen did not pay any consideration to join him
การยั่วยุของ Hen Yan Yan ต่อเคล็ดลับเล็ก ๆ น้อย ๆ และการหยอกล้อ Lou Chen ไม่ได้ให้การพิจารณาใด ๆ ในการเข้าร่วมกับเขา
  When she glanced at Qu Ning Shuang, she decided instead to help her
เมื่อเธอมองไปที่ Qu Ning Shuang เธอตัดสินใจแทนที่จะช่วยเธอ
 She shared the rationale, “If he was not injured, he habitually uses his right hand
เธอใช้เหตุผลร่วมกันว่า "ถ้าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บเขาใช้มือขวาของเขาเป็นประจำ
” Qu Ning Shuang was very surprised! How did she know? She recalled carefully the moment of the incident
"Qu Ning Shuang ประหลาดใจมาก! 
 After she fell down, Feng Qian Feng  got up immediately with expression of vitality on his face and he does not look angry
หลังจากที่เธอล้มลง Feng Qian Feng ลุกขึ้นพร้อมกับการแสดงออกของพลังบนใบหน้าของเขาและเขาก็ไม่โกรธ
 His movement was agile and did not look like he was in pain
การเคลื่อนไหวของเขาคล่องตัวและดูเหมือนว่าเขาไม่ได้รับความเจ็บปวด
 Nothing will indicate that his body was suffering from injury
ไม่มีอะไรจะบ่งบอกได้ว่าร่างกายของเขากำลังทุกข์ทรมานจากการบาดเจ็บ
 As for habitually using the right hand… …
สำหรับการใช้มือขวาเป็นประจำ ... ...
Qu Ning Shuang remembered  when he said that he must pour tea for them to drink, his right hand held the pot
Qu หนิง Shuang จำได้เมื่อเขาบอกว่าเขาต้องเทชาสำหรับพวกเขาที่จะดื่มมือขวาของเขาถือหม้อ
 When he crawled out from the ground that time, he was also supported with the right hand
เมื่อเขาคลานออกจากพื้นดินในเวลานั้นเขายังได้รับการสนับสนุนด้วยมือขวา
 Qu Ning Shuang was very upset, these things, she also obviously saw and how come she did not think of it before hand? Qu Ning Shuang sighed deeply because of disappointed and said, “So he is not really a murderer
Qu Ning Shuang อารมณ์เสียมากสิ่งเหล่านี้เธอยังเห็นได้ชัดและวิธีการที่มาเธอไม่ได้คิดว่ามันก่อนที่มือ? 
 “ Lou Chen slightly knits her brows
ลูเฉินถักคิ้วขึ้นเล็กน้อย
  Considering the time for Qu Ning Shuang to take such length of time to come to such a conclusion  she was somewhat saddened and find pity for her
พิจารณาเวลาสำหรับ Qu Ning Shuang ที่จะใช้เวลาดังกล่าวเป็นเวลาที่จะมาถึงข้อสรุปดังกล่าวที่เธอรู้สึกเศร้าบ้างและหาสงสารสำหรับเธอ
 A cold voice replied, “I have already mentioned from the beginning that there are two murderers
เสียงเย็นตอบว่า "ตั้งแต่ตอนแรกผมได้กล่าวว่ามีฆาตกรสองคน
 When questioned by Jin Yan Hen if Feng Qian Feng visited Wang’s residence before 7-9 pm, he said he did not go to Wang’s residence and he was very calm
เมื่อถูกถามโดย Jin Yan Hen ถ้า Feng Qian Feng ไปเยี่ยมบ้าน Wang ก่อนเวลา 7-9 น. เขากล่าวว่าเขาไม่ได้ไปที่บ้านของ Wang และเขาก็สงบมาก
 But when he was questioned if the dead were really dead indeed when he visited the Wang’s residence, he said he did not touch a knife but at the same time he was at the state of panic
แต่เมื่อถามว่าตายจริงหรือตายตอนที่เขาไปเยี่ยมบ้านของวังเขาบอกว่าเขาไม่ได้แตะมีด แต่ในขณะเดียวกันเขาก็อยู่ในภาวะตื่นตระหนก
 His eyes were flashing indicating that he was lying
ตาของเขากระพริบแสดงว่าเขาโกหก
 When you knocked him down that was when his mother helped him to speak
เมื่อคุณเคาะเขาลงที่เมื่อแม่ของเขาช่วยให้เขาพูด
 He came back to his senses after being briefly distracted by you
เขากลับมารู้สึกว่าหลังจากที่ถูกรบกวนโดยคุณ
 He was pondering in the end how he should answer
เขากำลังขบคิดในที่สุดว่าเขาควรจะตอบอย่างไร
 “Right!” Qu Ning Shuang did not hear that in the cold voice of Lou Chen, it was buttered with light spunk
"ถูก!" Qu Ning Shuang ไม่ได้ยินเสียงเย็นชาของ Lou Chen มันถูกเนยด้วยไฟลั่น
 She continued adding her analysis, “The alibis that he said afterwards are really impeccable
เธอยังคงเพิ่มการวิเคราะห์ของเธอว่า "คำพูดที่ alibis ที่เขากล่าวไว้ในภายหลังนั้นไม่มีวันติ
  I simply asked if the dead was really dead with the knife after he found her, he did not move after that and he gave a detailed description of his itinerary for the day
ฉันก็ถามว่าตายได้ตายจริงด้วยมีดหลังจากที่เขาพบเธอเขาไม่ได้ย้ายหลังจากนั้นและเขาให้คำอธิบายรายละเอียดของการเดินทางของเขาสำหรับวัน
 He stressed specifically that he was not able to go to Wang’s residence before Xu (7-9pm) 
เขาเน้นย้ำว่าเขาไม่สามารถไปที่บ้านของวังก่อนเสี่ยว (7-9 น.)
 “Wait a minute! You said we are looking at two murderers, how did you know that the murderers were two people, who was the second murderer then?” This time, Lou Chen did not answer her unlike before, instead she simply turned away
"เดี๋ยวก่อน! 
 Once again she felt so ignored, Miss Qu Ning Shuang’s temper flared, staring at Lou Chen’s back and shouted, “Do not just walk away! Speak clearly!” Miss Qu Ning Shuang’s looked like she would like to murder her
อีกครั้งที่เธอรู้สึกไม่สนใจดังนั้นอารมณ์ของนางสาว Qu Ning Shuang จึงโผล่ออกมาจ้องมองที่หลังของ Lou Chen และตะโกนว่า "อย่าเพิ่งเดินหนีไป! 
 Lou Chen on the other hand did not even care to turn her head, ” A person said before that she wants to become the most outstanding bailiff and medical forensic in all Liao Yue has ever known
ลูเฉินไม่สนใจที่จะหันศีรษะของเธอ "คนบอกก่อนว่าเธออยากจะเป็นนายอำเภอที่โดดเด่นที่สุดและการแพทย์ทางนิติวิทยาศาสตร์ใน Liao Yue ทุกคนเคยรู้จักมาก่อน
 One must learn to ponder and analyze upon the issue
เราต้องเรียนรู้ที่จะไตร่ตรองและวิเคราะห์ปัญหา
 Why always depend on others by asking questions? This kind of person is not qualified to become a constable and not to mention a medical examiner
ทำไมต้องพึ่งพาคนอื่นด้วยการถามคำถามเสมอ? 
” Her chilly voice reverberates in the silent residential alley and each utterance was by and large pounding a person’s heart
"เสียงที่หนาวเย็นของเธอดังก้องอยู่ในซอยที่อยู่อาศัยเงียบ ๆ และคำพูดแต่ละคำก็ใหญ่โตและเต้นหัวใจของคนเป็นจำนวนมาก
 Qu Ning Shuang clenched her fists with eyes flushed red
Qu Ning Shuang กำหมัดของเธอด้วยดวงตาแดงชัก
 Nobody dared to talk back to her from her infancy to maturity
ไม่มีใครกล้าที่จะคุยกับเธอตั้งแต่วัยเด็กจนถึงวัยครบกำหนด
  Everyone was telling her that she was smart and capable
ทุกคนบอกกับเธอว่าเธอฉลาดและมีความสามารถ
 Only this woman, actually dared look down on her, hmmp
เฉพาะผู้หญิงคนนี้ที่จริงก็กล้าที่จะมองลงไปที่ hmmp ของเธอ
 She does not need to ask anymore
เธอไม่จำเป็นต้องถามอีกต่อไป
 She was able and can certainly think through!   Qu Ning Shuang wiped her tears and ran quickly out of the road
เธอสามารถและสามารถคิดได้! 
 Jin Yan Hen on his toe point and lightly followed Lou Chen’s direction
ไก่ Jin Yan บนจุดที่เท้าของเขาและเดินเบา ๆ ตามทิศทางของ Lou Chen
  After about 2-3 miles of catching up with her towards Shenshan Mountain, he lost that  blue figure
หลังจากประมาณ 2-3 ไมล์ในการจับกับเธอที่มีต่อภูเขา Shenshan เขาสูญเสียร่างสีน้ำเงินนั้น
 If his direction was not wrong, then only one thing can explain it and he was frustrated was that fact, Lou Chen’s qing gong was better than him … … ∼♥♥∼ The next day at  “Thousand Grass” Hospital, time was between 9-11 am… … This particular morning, it seems that there were more patients visiting the hospital than normal
ถ้าทิศทางของเขาไม่ผิดพลาดก็มีเพียงสิ่งเดียวที่สามารถอธิบายได้และเขารู้สึกท้อแท้ความจริง Lou Ching กล่าวว่าฆ้องของเขาดีกว่าเขา ... ... ~ ♥♥ ~ วันรุ่งขึ้นที่โรงพยาบาล "Thousand Grass" เวลาอยู่ระหว่าง 9 
 At the entrance there, were many people coming and going, but there was a person that was especially noticeable
ที่ทางเข้ามีคนจำนวนมากเข้ามาและมี แต่คนที่เห็นได้ชัดเจน
   It was a woman
มันเป็นผู้หญิง
 She was standing straight in front of the hospital
เธอยืนตรงหน้าโรงพยาบาล
 The woman had red eyes and dark circles under the eyes that looked scary
ผู้หญิงมีดวงตาสีแดงและรอยคล้ำใต้ดวงตาที่ดูน่ากลัว
 Her spirit however was full of excitement and those that see her, unconsciously stayed at a distance from her
วิญญาณของเธอเต็มไปด้วยความน่าตื่นเต้นและบรรดาผู้ที่เห็นเธอโดยไม่ได้ตั้งใจก็อยู่ห่างจากเธอ
 As Lou Chen arrived at the gate that time, she saw such Qu Ning Shuang in such a state
เมื่อถึงเวลาที่ Lou Chen มาถึงประตูเธอเห็น Qu Ning Shuang ดังกล่าวในรัฐดังกล่าว
 Of course, Qu Ning Shuang also saw her and she did not wait for Lou Chen to come to her but went up to greet her, “I have something to say to you
แน่นอน Qu Ning Shuang ยังได้เห็นเธอและเธอไม่ได้รอ Lou Chen มาหาเธอ แต่เดินขึ้นไปทักทายเธอ "ฉันมีเรื่องที่จะพูดกับคุณ
” “Let us hear it inside
"ให้เราได้ยินมันภายใน
” Lou Chen said softly
Lou Chen กล่าวเบา ๆ
 Qu Ning  Shuang suddenly stop the words that was about to come out of her mouth
Qu Ning Shuang ก็หยุดคำที่กำลังจะออกมาจากปากของเธอ
 She also noted that people around them to coming and going and it was not a conducive place to speak finally about the matter
นอกจากนี้เธอยังตั้งข้อสังเกตอีกว่าผู้คนรอบตัวพวกเขาจะมาและเดินทางไปและนั่นไม่ใช่จุดที่เอื้ออำนวยที่จะพูดได้ในที่สุด
 They walked inside the door of Thousand Grass Hospital, Fang Ru Hui came over appeared like he had been waiting for a long time
พวกเขาเดินเข้าไปในประตูโรงพยาบาลพันแห่งหญ้า Fang Ru Hui มาปรากฏตัวเหมือนเขารอมาเป็นเวลานาน
 “Miss Lou, you came
"นางสาวลูคุณมา
 Lou Chen bowed slightly to greet him
Lou Chen คำนับเล็กน้อยเพื่อทักทายเขา
 Standing in her side was Qu Ning Shuang in which after seeing Fang Ru Hui, her whole body just suddenly felt stiff
ยืนอยู่ข้างเธอคือ Qu Ning Shuang ซึ่งหลังจากที่ได้เห็น Fang Ru Hui ร่างกายของเธอก็รู้สึกแข็งตัว
 She quickly moved a step back and stood behind Lou Chen and said in a low voice, ” Elder brother Hui
เธอรีบเดินกลับบ้านและยืนข้างหลังลูเฉินและพูดด้วยเสียงต่ำว่า "พี่เอ่อพี่ฮุย
 “
“
 Fang Ru Hui gawked for a moment and thoughtfully asked,  “Miss Qu your don’t look so good
ฝางรูฮุยกลืนมาสักครู่แล้วถามอย่างรอบคอบว่า "นางสาวเคไม่ดูดี
” Not only that her facial expression was also not quite good, something seemed wrong
"ไม่เพียง แต่การแสดงออกทางสีหน้าของเธอก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
 Qu Ning Shuang lowered her head, laughing and said with a smile, “I am all right
Qu Ning Shuang ก้มหัวลงหัวเราะและพูดด้วยรอยยิ้ม "ฉันสบายดี
” Seeing that this girl cannot find her way out of her predicament and trying to find a good excuse, Lou Chen finally spoke to her rescue
"เมื่อเห็นว่าเด็กหญิงคนนี้ไม่สามารถหาทางออกจากสถานการณ์ของเธอและพยายามหาข้อแก้ตัวที่ดีลูเฉินก็พูดถึงการช่วยชีวิตของเธอ
  “So, where are the patients?” Qu Ning Shuang abnormally turned into this, Fang Ru Hui was not naturally good at staring at girls and taking notice about them, he therefore followed Lou Chen’s lead saying, ” Oh, now well, I will lead you to your room first
"ดังนั้นผู้ป่วยอยู่ที่ไหน?" Qu Ning Shuang หันไปอย่างผิดปกตินี้ Fang Ru Hui ไม่ได้เป็นธรรมชาติที่ดีที่จ้องมองที่เด็กผู้หญิงและการแจ้งให้ทราบเกี่ยวกับพวกเขาเขาจึงปฏิบัติตามคำแนะนำของ Lou Chen ว่า "โอ้ดีตอนนี้ฉันจะ. 
” Fang Ru Hui led the two through the front yard separating the pharmacy and behind it was a small courtyard which will serve as a clinic
"ฝาง Ru Hui นำทั้งสองผ่านลานด้านหน้าแยกร้านขายยาและหลังมันเป็นลานเล็ก ๆ ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นคลินิก
 The building had only two rooms, Fang Ru Hui opened a room letting them in
อาคารมีเพียงสองห้องเท่านั้น Fang Ru Hui เปิดให้เช่าห้อง
  “Is Miss Lou satisfied with this room?” The room was not small
"นางสาว Lou พอใจกับห้องนี้หรือไม่?" ห้องไม่เล็ก
 There was a small bed in the middle separated by the screen on both sides
มีเตียงขนาดเล็กอยู่ตรงกลางโดยคั่นด้วยหน้าจอทั้งสองข้าง
 Inside also was a wooden table, a few chairs, the table full of pen and paper, and silver needles for acupuncture was ready for use
ภายในยังมีโต๊ะไม้โต๊ะสองสามโต๊ะเต็มไปด้วยปากกาและกระดาษและเข็มเงินเพื่อฝังเข็มก็พร้อมสำหรับการใช้งาน
 The building was decorated with a gauze curtain and few pots of flowers were sitting on the windowsill
อาคารได้รับการตกแต่งด้วยผ้าม่านผ้ากอซและกระถางดอกไม้ไม่กี่นั่งอยู่บนหน้าต่าง
 The ambiance of the place will make a person relaxed
บรรยากาศของสถานที่จะทำให้คนผ่อนคลาย
 Fang Ru Hui was indeed a careful and considerate person
ฝางรูฮุยเป็นคนที่รอบคอบและมีน้ำใจ
  The Lou Chen nodded slightly and replied, “This is very good
ลูเฉินพยักหน้าเล็กน้อยและตอบว่า "นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก
”   Fang Ru Hui guessed that the two have something that they want to talk about
"Fang Ru Hui เดาได้ว่าทั้งสองมีบางอย่างที่พวกเขาต้องการพูดถึง
 Tactfully excused himself,” I let you talk privately
ขอโทษด้วยตัวเอง "ฉันให้คุณพูดแบบส่วนตัว
 I will leave first
ฉันจะออกไปก่อน
” Once Fang Ru Hui got out, Qu Ning Shuang cannot repress her excitement and hastily stood in front of Lou Chen, proudly and impatiently said, “Last night, I sat in the eaves where you were standing before and looked for a long time
"เมื่อ Fang Ru Hui ได้ออก Qu Ning Shuang ไม่สามารถปราบปรามความตื่นเต้นของเธอและรีบยืนอยู่ตรงหน้า Lou Chen, ภาคภูมิใจและใจร้อนกล่าวว่า" เมื่อคืนฉันนั่งอยู่ในชายคาที่คุณยืนอยู่มาก่อนและมองเป็นเวลานาน
 I finally figured it out
ในที่สุดฉันก็คิดออก
 The blood trail mark of the location is verrry long… A person injured on the chest if he wanted to want to climb that far, it will at least take a column of incense fragrance
เครื่องหมายเส้นทางเลือดของสถานที่นั้นยาวนาน ... บุคคลที่ได้รับบาดเจ็บที่หน้าอกหากต้องการจะปีนขึ้นไปไกลก็จะได้รับกลิ่นหอมจากกลิ่นหอมของธูปหอม
 The murderer has been injured and it is impossible wait for the victim crawling only to finish the job
ฆาตกรได้รับบาดเจ็บและเป็นไปไม่ได้ที่รอให้เหยื่อคลานเพียงเพื่อให้งานเสร็จสิ้น
 So, the murderer after stabbing the victim with the knife escapes towards the wall where the bloodstains were
ดังนั้นฆาตกรหลังจากแทงเหยื่อด้วยมีดหนีไปทางผนังที่มีคราบเลือด
 After left, he actually did not return
หลังจากที่ทิ้งไว้จริงเขาไม่ได้กลับมา
 The victim was already stabbed with a knife and there must be another person who certainly used different knife, so are the two stabbing marks and two murderers
เหยื่อถูกแทงด้วยมีดและต้องมีอีกคนหนึ่งที่ใช้มีดที่แตกต่างกันอย่างแน่นอนดังนั้นจึงมีเครื่องหมายแทงสองตัวและฆาตกรสองตัว
 Feng Qian Feng has full of alibi for the time of the incidence that he was not present at the scene, what a fortunate coincidence
Feng Qian Feng มีเต็มไปด้วย alibi สำหรับเวลาของอุบัติการณ์ที่เขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุบังเอิญโชคดี
 Certainly, the first murderer already reached an agreement with another murderer
แน่นอนฆาตกรคนแรกได้ทำข้อตกลงกับฆาตกรคนอื่นแล้ว
 After the first murderer stabbed with his knife, he quickly escaped and did not even dare to venture a look at the dying person for he himself was injured, obviously this person is not a habitual criminal
หลังจากฆาตกรคนแรกแทงด้วยมีดของเขาเขารีบหลบหนีและไม่กล้าแม้แต่จะดูคนตายเพราะตัวเขาเองได้รับบาดเจ็บอย่างเห็นได้ชัดคนนี้ไม่ใช่คนร้ายที่เป็นนิสัย
  Feng Qian Feng may I dare to say that he is the kind of person who plotted a conspiracy and the other person he plotted with is definitely someone  close to him
Feng Qian Feng ฉันกล้าบอกได้เลยว่าเขาเป็นคนวางแผนวางแผนสมรู้ร่วมคิดและคนอื่น ๆ ที่เขาวางแผนจะเป็นคนใกล้ชิดกับเขา
 After she finished, Qu Ning Shuang  looked provocatively  at Lou Chen , with the kind of expression that says “see now you can’t say that I am also like the one that  can think through!” “Have you finished?”  Qu Ning Shuang thought and she was sure nothing was missed, replied and said,” I said it all!” Lou Chen nodded and said, ” Then let go, you are delaying others’ time
หลังจากเสร็จสิ้น Qu Ning Shuang ดูเร้าใจที่ Lou Chen ด้วยความรู้สึกว่า "ดูตอนนี้คุณไม่สามารถพูดได้ว่าฉันเป็นคนที่คิดได้" "คุณทำเสร็จแล้วหรือยัง?" Qu Ning Shuang 
”  “Ah ?” Now, Qu Ning Shuang followed Lou Chen’s vision looking outside the room and there she saw in the small courtyard about 2-3 females and others waiting for consultation
"Ah?" ตอนนี้ Qu Ning Shuang ตามวิสัยทัศน์ของ Lou Chen มองออกไปนอกห้องและเห็นที่ลานเล็ก ๆ ประมาณ 2-3 ตัวเมียและอื่น ๆ รอการปรึกษาหารือ
 Qu Ning Shuang prepared herself to go out, but also thought she still must not forget to ask if her analysis  was  right or wrong  so very quickly added, “You  did not say anything if I am correct!” Lou Chen with her very rare smile, replied, “You’re right 
Qu Ning Shuang เตรียมพร้อมที่จะออกไปข้างนอก แต่ก็คิดว่าเธอคงไม่ลืมที่จะถามว่าการวิเคราะห์ของเธอถูกหรือผิดหรือไม่อย่างรวดเร็วเพิ่มมากขึ้น "คุณไม่ได้พูดอะไรถ้าฉันถูกต้อง!" Lou Chen ด้วยรอยยิ้มที่หายากมาก 
” After finally getting an affirmation, Miss Qu’s mood was very good and said with a smile, “I will go to visit the backstreets of Wang Si’s residence to investigate more to see if anyone has seen that villain! I will go first!” Then excitedly left and run outside
หลังจากที่ได้รับการยืนยันแล้วอารมณ์ของนางสาวเคก็ดีมากและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ฉันจะไปเยี่ยมบ้านหลังที่อยู่ของวังศรีเพื่อสำรวจเพิ่มเติมเพื่อดูว่ามีใครเห็นคนร้ายหรือไม่! 
 Perhaps this girl can really become an outstanding constable and medical examiner
บางทีเด็กผู้หญิงคนนี้อาจจะกลายเป็นตำรวจที่โดดเด่นและผู้ตรวจสอบทางการแพทย์ได้
 Intelligent but not conceited, persistent and hard-working, most importantly, she has the enthusiasm
อัจฉริยะ แต่ไม่หยิ่งหงุดหงิดและทำงานหนักสิ่งสำคัญที่สุดคือเธอมีความกระตือรือร้น
 Mother said, she was all good, except for the lack one thing,  being warm to the people matters very much, she did not have that show of enthusiasm
แม่บอกว่าเธอเป็นคนดีทุกอย่างยกเว้นสิ่งที่ขาดแล้วความอบอุ่นกับคนสำคัญมากเธอไม่ได้แสดงความกระตือรือร้น
 Lou Chen ridiculed herself and laugh, passion in the end … … how that felt? Today, was her first day to examine patients
Lou Chen หัวเราะเยาะตัวเองและหัวเราะความหลงใหลในตอนท้าย ... ... รู้สึกอย่างไร? 
 Women who came to see a doctor were not that many and their miscellaneous illnesses were not really difficult
ผู้หญิงที่มาพบแพทย์ไม่ได้เป็นจำนวนมากและความเจ็บป่วยเบ็ดเตล็ดของพวกเขาไม่ได้ยากจริงๆ
 Lou Chen took their pulses and wrote the prescription and then let them go
ลูเฉินเอาพัลส์ของพวกเขาและเขียนใบสั่งยาแล้วปล่อยให้พวกเขาไป
 Evidently Fang Ru Hui was only letting her see female patients
เห็นได้ชัดว่าฝางรูฮุยเพียง แต่ปล่อยให้เธอเห็นผู้ป่วยหญิง
 Lou Chen also was happy to leisure
ลูเฉินก็มีความสุขในการพักผ่อน
 After waiting for a while and seeing that no patients came in, Lou Chen intended to see the situation of Zhang Jing
หลังจากรอสักครู่และเห็นว่าไม่มีผู้ป่วยเข้ามา Lou Chen ตั้งใจจะเห็นสถานการณ์ของ Zhang Jing
 If she improved, it was better to let her go home, so that  the two children need not worry about her
ถ้าเธอดีขึ้นก็จะดีกว่าที่จะปล่อยเธอไปที่บ้านเพื่อให้เด็กสองคนไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเธอ
 Lou Chen just arrived in front of Zhang Jing’s room, she heard the familiar male voice, “Chen’er,  good morning 
Lou Chen เพิ่งมาถึงห้อง Zhang Jing เธอได้ยินเสียงผู้ชายที่คุ้นเคย "Chen'er, good morning
 Two of us are really fated to meet
เราสองคนโชคดีที่ได้พบกันจริงๆ
 I am here to investigate
ฉันมาที่นี่เพื่อตรวจสอบ
” If this man was to be compared with Qu Ning Shuang, Jin Yan Hen can be regarded simply as the ‘spirited mouth ’(or enthusiastic mouth) , always grinning and smiling
"ถ้าผู้ชายคนนี้ถูกนำมาเปรียบเทียบกับ Qu Ning Shuang Jin Yan Hen สามารถถือได้ว่าเป็น" ปากที่กระตือรือร้น "(หรือปากกระตือรือร้น) เสมอยิ้มและยิ้ม
 Lou Chen was having an impulse to slap him on the face
ลูเฉินกำลังมีแรงกระตุ้นให้ตบเขาบนใบหน้า
 Seeing that the pretty girl’s facial reaction was slightly unwelcoming,  Jin Yan Hen hastily pats the back of the man and said, “I am really here to investigate the case
เมื่อเห็นว่าการตอบสนองต่อใบหน้าของสาวสวยเป็นเรื่องเล็กน้อยที่ไม่ได้รับการต้อนรับจินหยันเฮงรีบกลับมาที่ด้านหลังของชายคนนั้นและพูดว่า "ฉันอยู่ที่นี่เพื่อตรวจสอบคดี
 The murderer was heavily injured and will surely need treatment
ฆาตกรได้รับบาดเจ็บหนักและก็จะต้องได้รับการรักษา
  In the whole town of Luoshui, there are only three medical hospital and seven pharmacies
ในเมือง Luoshui ทั้งสามแห่งมีโรงพยาบาลและร้านขายยาเจ็ดแห่ง
 Before we visited this hospital, we have already checked the pharmacies
ก่อนที่เราจะไปโรงพยาบาลนี้เราได้ตรวจสอบร้านขายยาแล้ว
 The ‘Thousand Grass’ is the last one we visited hoping to gather some clues
'Thousand Grass' เป็นครั้งสุดท้ายที่เราเข้าเยี่ยมชมหวังที่จะรวบรวมข้อมูลบางส่วน
 Standing besides Jin Yan Hen was a person that who was calm and present also during the arrest of Wang Si
ยืนอยู่นอกเหนือจากจินเหลียงไก่เป็นคนที่มีความสงบและปัจจุบันยังอยู่ระหว่างการจับกุมของวังศรี
 The man also obviously recognized Lou Chen and nodded in a friendly way, says with a smile, “Call me Mu Yan, how do I address you miss?” “Lou Chen
ชายคนนั้นได้รับการยกย่องอย่างเห็นได้ชัด Lou Chen และพยักหน้าด้วยวิธีที่เป็นมิตรกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า "โทรหาฉันย่านแยนฉันจะพูดว่าคุณคิดถึงอะไร?" "ลูเฉิน
” “It was a pleasure to meet you
"" มันเป็นความยินดีที่ได้พบคุณ
 I am most fortunate
ฉันโชคดีที่สุด
” Facing such a aloof beautiful female, Mu Yan really doesn’t know what to say
"หันหน้าไปทางหญิงสาวสวย ๆ คนหนึ่งที่ย่านเมืองแยนไม่รู้จริงๆว่าจะพูดอะไร
 Perhaps, Jin Yan Hen, this ruffian can find the words to say since he doesn’t have any
บางทีไก่ Jin Yan นักแห่นี้สามารถหาคำพูดได้เพราะไม่มีอะไร
 Mu Yan smile became more and more awkward
ยิ้มยิ้มกลายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจมากขึ้นเรื่อย ๆ
 Finally, Fang Ru Hui came leading three old doctors with him
ในที่สุดฝางรุฮุยก็พาหมอสามคนไปกับเขา
 Upon seeing Lou Chen, Fang Ru Hui quickly asked, “Lou Chen, is there anything you need?” Lou Chen shook her head and replied, “No, there are not many women patients this morning
เมื่อลูคังมองเห็นนายฝางรุฮุยถามอย่างรวดเร็วว่า "ลูเฉินมีอะไรที่คุณต้องการไหม" ลูซิงส่ายหัวและตอบว่า "ไม่มีผู้ป่วยผู้หญิงจำนวนมากตอนเช้า
 I came out for a casual walk
ฉันเดินออกไปเดินสบาย ๆ
 “ Fang Ru Hui smiled and nodded
"ฝางรุฮุยยิ้มและพยักหน้า
 He did not say anything more, turned to face Jin Yan Hen and Mu Yan , said , “These three are the doctors who worked on the 14th
เขาไม่ได้พูดอะไรมากหันหน้าไปทาง Jin Yan Hen และ Mu Yan กล่าวว่า "ทั้งสามคนนี้เป็นหมอที่ทำงานในวันที่ 14
 They were the ones on duty who   examined the patients
พวกเขาเป็นคนที่ทำหน้าที่ตรวจสอบผู้ป่วย
” Several people were standing on the corridor and it was difficult to speak in that situation
"หลายคนกำลังยืนอยู่บนทางเดินและมันเป็นเรื่องยากที่จะพูดในสถานการณ์ที่
 Fang Ru Hui invited the few people standing in the aisle inside the small compartment
ฝางรุฮุยเชิญคนไม่กี่คนที่ยืนอยู่ในทางเดินภายในห้องเล็ก ๆ
 Lou Chen did not go in and just remained standing at the entrance
Lou Chen ไม่ได้เดินเข้ามาและยืนอยู่ที่ประตูทางเข้า
  Jin Yan Hen unexpectedly did not go in also but leaned on the door and dashed a wink at Lou Chen
Jin Yan Hen ไม่คาดฝันไม่ได้เข้านอน แต่พิงประตูแล้วรีบพริบไปที่ Lou Chen
 Lou Chen also looked and understood that everyone present were in official mission investigating the crime
ลูเฉินยังมองและเข้าใจว่าทุกคนอยู่ในภารกิจสืบสวนอาชญากรรมอย่างเป็นทางการ
 Jin Yan Hen cannot speak in a moment however Miss Qu, of course, was an exception
Jin Yan Hen ไม่สามารถพูดสักครู่ได้ แต่อย่างไรก็ตามคุณ Qu ก็เป็นข้อยกเว้น
 Mu Yan focused his attention to the three doctors cupping one of his hand over his heart  and then said, “We will delay  you for half a quarter of an hour
Mu Yan ได้ให้ความสนใจกับแพทย์สามคนที่ขยับมือข้างหนึ่งไปที่หัวใจแล้วพูดว่า "เราจะเลื่อนเวลาให้คุณไปครึ่งหนึ่งของสี่ชั่วโมง
  I would like to know this month on the 14th close to 3-5 pm in the afternoon if there is anyone who came to be examined with wound, that wound is not small 
ฉันอยากจะรู้เดือนนี้ในวันที่ 14-15 ธ.ค. เวลาบ่ายถ้ามีใครมาตรวจดูบาดแผลที่แผลไม่เล็ก
 “ Three doctors looked at each other, with puzzled look but did not ask
"หมอสามคนมองไปที่หน้าตาด้วยความงง แต่ไม่ได้ถาม
 They  thought for a moment and the oldest doctor first replied, “I was not comfortable that day because of low back pain and left at 5-7 pm 
พวกเขาคิดว่าสักครู่และหมอที่เก่าแก่ที่สุดคนหนึ่งตอบว่า "ฉันไม่สบายในวันนั้นเพราะอาการปวดหลังส่วนล่างและทิ้งไว้ตั้งแต่เวลา 7.7 น.
 I did not see any patient with flesh wound
ฉันไม่ได้เห็นผู้ป่วยที่มีบาดแผลใด ๆ
” Mu Yan nodded and looked to another super-fat doctor, he stroked his beard and thought for a moment, only said,”I did see two, one was a child, probably 8 years old, was scalded by hot water
"มานียิ้มพยักหน้าและมองไปที่หมออีกคนหนึ่งเขาเคราเคราและคิดว่าสักครู่พูดว่า" ฉันเห็นสองคนหนึ่งเด็กอายุ 8 ขวบถูกลวกด้วยน้ำร้อน
 The second was a man, who said that he was chopping firewood and carelessly injured his foot by the hatchet, the wound is big
ที่สองคือผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าเขากำลังสับไม้ฟืนและบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจเท้าของเขาโดยขวานแผลใหญ่
”  “When did he come?”  “Probably … …3 to 5 p
"" เขามาเมื่อไหร่? "" อาจเป็นได้ ... ... 3 ถึง 5 p
m about three quarters
เมตรประมาณสามในสี่
” Wang Si at the moment after leaving, the murderer cannot in such a short period of time get into the house to kill and then rushed to the hospital for treatment
"วังศรีในขณะที่หลังจากออกไปฆาตกรไม่สามารถอยู่ในช่วงเวลาสั้น ๆ เข้าไปในบ้านเพื่อฆ่าและรีบวิ่งไปที่โรงพยาบาลเพื่อรับการรักษา
 Mu Yan looked at the last doctor, but unfortunately, his answer was not surprising
หมี่แยนมองหมอคนสุดท้าย แต่น่าเสียดายที่คำตอบของเขาก็ไม่น่าแปลกใจ
 “I saw the patients that afternoon, but there was no trauma
"ฉันเห็นผู้ป่วยในตอนบ่าย แต่ไม่มีบาดแผล
” Mu Yan catches the eye of Jin Yan Hen, who simply shrugged and said, “Since we found nothing then let’s go around nearby Loushi town to look
"เมืองจ. ยันจับสายตาของจินเหลียงที่ยักไหล่และพูดว่า" นับตั้งแต่ที่เราไม่พบอะไรเลย
” The few people were about to walk out of a small enclosure, Fang Ru Hui who had been quietly standing at  side  suddenly said, “On that day when the hospital was about to close, there is this person
"บางคนกำลังจะเดินออกจากตู้ขนาดเล็กฝางรูฮุยซึ่งยืนเงียบ ๆ อยู่ข้างๆเขาก็กล่าวว่า" ในวันนั้นเมื่อโรงพยาบาลเพิ่งจะปิดตัวมีคนคนนี้
”
”