Chapter 21 Subjugation Request   5th sponsored chapter by Thanh Kim
บทที่ 21 บทที่ 21 บทที่ได้รับการสนับสนุนจาก Thanh Kim
 Still have a lot more left
ยังมีเหลืออีกมากมาย
    Like starting a car
เช่นการเริ่มต้นรถ
 Vrrm! The Amethyst Cloud moved through his body
Vrrm! 
 Sungmin opened his eyes wide and looked at Heelong’s movements
Sungmin เปิดตาของเขากว้างและมองไปที่การเคลื่อนไหวของ Heelong
 Heelong didn’t try to attack when Sungmin moved back
Heelong ไม่ได้พยายามที่จะโจมตีเมื่อ Sungmin ย้ายกลับ
 Heelong’s actions came to be a waste, but there was no backing off
การกระทำของ Heelong เป็นสิ่งที่เสียเปล่า แต่ก็ไม่มีการสำรองไว้
 They had already killed Renis
พวกเขาได้ฆ่า Renis แล้ว
 I’m sorry
ฉันขอโทษ
 It was an accident
มันเป็นอุบัติเหตุ
 It was our fault
มันเป็นความผิดของเรา
 Even if they laid out excuses, there would be no convincing the guild
แม้ว่าพวกเขาจะหาข้อแก้ตัว แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่ากิลด์
 Kill to shut the mouths of witnesses
ฆ่าเพื่อปิดปากของพยาน
 Heelong and Wangpe chose that
Heelong และ Wangpe เลือกสิ่งนั้น
 They wouldn’t be able to take the pocket, but they would be able to take the spoils they had collected
พวกเขาจะไม่สามารถหยิบกระเป๋าได้ แต่พวกเขาก็สามารถหาซื้อของที่เสียไปได้
 Heelong thought of the pocket that Sungmin had
Heelong คิดถึงกระเป๋าที่ซองมินมี
 He didn’t know how good the magic was, but it would be good money if he sold it
เขาไม่รู้ว่าเวทมนตร์เป็นอย่างไร แต่มันจะเป็นเงินที่ดีถ้าเขาขายมัน
 “Ack!” Wangpe and Do Sangrang were fighting in the back
"Ack!" Wangpe และ Do Sangrang กำลังต่อสู้อยู่ด้านหลัง
 Depending on who wins, either Sungmin or Heelong was in a bad situation
Sungmin หรือ Heelong ขึ้นอยู่กับว่าใครชนะอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดี
 Heelong was nervous
Heelong รู้สึกกระปรี้กระเปร่า
 Sungmin was turned around so he couldn’t see the fight, but Heelong was looking at the fight
ซองมินหันไปรอบ ๆ เพื่อไม่ให้เขาเห็นการต่อสู้ แต่ Heelong มองไปที่การต่อสู้
 Wangpe used throwing knives, and it was very bad in close fighting
Wangpe ใช้มีดขว้างและมันแย่มากในการต่อสู้ใกล้ ๆ
 It was too short to be swung around
มันสั้นเกินไปที่จะถูกเหวี่ยงไปรอบ ๆ
 Throwing knives were also used once and were gone after being used
การใช้มีดก็ใช้ครั้งเดียวและหายไปหลังจากที่ใช้
 The true masters had ways of collecting the used knives and had ways of close fighting with them
ต้นแบบที่แท้จริงมีวิธีการเก็บรวบรวมมีดที่ใช้และมีวิธีการต่อสู้อย่างใกล้ชิดกับพวกเขา
 Wangpe just wasn’t that skillful
Wangpe ไม่เก่งแค่นั้น
 He was also just a second rate
เขาเป็นเพียงแค่อัตราที่สอง
 Seeing that Wangpe did not kill Do Sangrang in the beginning with his throwing knives, it had basically shown the result
เห็นว่า Wangpe ไม่ได้ฆ่า Do Sangrang ในตอนแรกด้วยการขว้างปามีดของเขามันได้แสดงผลโดยทั่วไป
 The only thing Wangpe could do was to hope that Heelong kill Sungmin quickly and come and help him
สิ่งเดียวที่ Wangpe ทำได้คือหวังให้ Heelong ฆ่า Sungmin อย่างรวดเร็วและมาช่วยเขา
 ‘Do Sangrang is in a better position
'ทำ Sangrang อยู่ในตำแหน่งที่ดีขึ้น
’ Sungmin knew without even looking back
ซองมินรู้ได้โดยไม่ต้องมองย้อนกลับไป
 Seeing the throwing knife user missing his first knife called the end
เห็นผู้มีดขว้างปามีดที่ขาดหายไปเป็นครั้งแรกที่ชื่อว่าปลาย
 With Wangpe's skill, it would just be stalling
ด้วยทักษะของ Wangpe มันก็จะถ่วง
 ‘Nervousness
‘ความกังวลใจ
’ Heelong’s face had that
ใบหน้าของ Heelong มีอย่างนั้น
 Unlike the calm Sungmin, Heelong was nervous because he was seeing the fight
ไม่เหมือนกับที่นายซองมินมีความสงบ Heelong รู้สึกกระปรี้กระเปร่าเพราะเห็นการต่อสู้
 He wouldn’t be able to keep calm
เขาไม่สามารถสงบ
 That makes him attack first
ที่ทำให้เขาโจมตีก่อน
 “Hac!” Heelong moved forwards
"ฮาค!" เฮ็ลย้ายไปข้างหน้า
 The distance was 7 steps
ระยะทาง 7 ขั้นตอน
 Heelong had to move 4 steps to get to Sungmin
Heelong ต้องย้าย 4 ขั้นตอนไปซองมิน
 If Sungmin was fully grown, he would be able to fight outside of Heelong’s range
ถ้า Sungmin เติบโตเต็มที่เขาก็สามารถที่จะต่อสู้นอกช่วงของ Heelong ได้
 But his body wasn’t fully grown yet
แต่ร่างกายของเขายังไม่โตเต็มที่
 Still, the spear had an advantage that he could use
ยังคงหอกมีข้อได้เปรียบที่เขาสามารถใช้
 He looked at Heelong’s stance
เขามองท่าทางของ Heelong
 He predicted how he was going to attack
เขาคาดการณ์ว่าเขากำลังจะโจมตีอย่างไร
 Heelong’s arm moved to the side and started to move
แขนของ Heelong ขยับไปด้านข้างและเริ่มเคลื่อนไหว
 Sungmin moved his foot forward and shot his spear
ซองมินเดินเท้าไปข้างหน้าและยิงหอก
 “Huck! Heelong moved back awkwardly
“Huck! 
 Sungmin moved his hand’s position on the spear and moved his feet
ซองมินขยับมืออยู่บนหอกแล้วเดินเท้า
 Sch!!! Sungmin’s spear shot out multiple times
Sch !!! 
 Heelong could only dodge when he was moving backwards in the attacking position
Heelong สามารถหลบได้เฉพาะเมื่อเขาเคลื่อนที่ไปข้างหลังในตำแหน่งที่โจมตีเท่านั้น
 His spear techniques were trash according to Wijihoyun, but they still worked on similarly skilled foes
เทคนิคหอกของเขาเป็นถังขยะตาม Wijihoyun แต่พวกเขายังคงทำงานกับศัตรูที่มีทักษะในทำนองเดียวกัน
 Sungmin had better power than Heelong’s
Sungmin มีพลังที่ดีกว่า Heelong's
 Amethyst Cloud gave an explosion of inner strength, which would flow through the body, strengthening the body
เมฆอเมทิสทำให้เกิดการระเบิดของความแข็งแกร่งภายในซึ่งจะไหลผ่านร่างกายช่วยเสริมสร้างร่างกาย
 His inner strength wasn’t that great before, but it became better with Wijihoyun’s help
ความแข็งแกร่งภายในของเขาไม่ดีเท่าไหร่ แต่มันก็ดีขึ้นด้วยความช่วยเหลือของวิจิฮอน
 Kang! Heelong’s knife hit Sungmin’s spear
คัง! 
 Heelong was attacking to try and stop moving backwards
Heelong โจมตีเพื่อพยายามหยุดเดินย้อนกลับ
 Sungmin firmly held onto the spear
ซองมินจับมือหอกไว้แน่น
 Pale faced, Heelong quickly ran forward to Sungmin
หน้าซีด Heelong รีบวิ่งไปหาซองมิน
 He moved his right arm and tried to stab him
เขาขยับแขนขวาและพยายามแทงเขา
 That moment
ขณะนั้น
 Sungmin stabbed his spear forward and let go of it
ซองมิแทงหอกของเขาไปข้างหน้าและปล่อยมันไป
 The spear moved forward outside of Sungmin’s grasp
หอกเดินไปข้างนอกที่จับของซองมิล
 Heelong’s eyes widened
ตาของ Heelong กว้างขึ้น
 He didn’t think that Sungmin would let go of the spear in this time
เขาไม่คิดว่าซองมินจะปล่อยหอกในเวลานี้
 Heelong quickly twisted his body
Heelong บิดตัวอย่างรวดเร็ว
 To that, Sungmin pulled out a knife on his back
ซองมินดึงมีดขึ้นที่หลัง
 He didn’t borrow the knife from Braus for no reason
เขาไม่ได้ยืมมีดจาก Braus ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
 Sungmin had a knife, but there was a reason that he couldn’t use it
ซองมินมีมีด ​​แต่ก็มีเหตุผลที่เขาไม่สามารถใช้มันได้
 “Uck!” Heelong’s stance tilted
"Uck!" ท่าทางของ Heelong เอียง
 Sungmin’s knife barely slicked Heelong’s arm
มีดของซองมินแทบไม่สะบัดแขนของ Heelong
 After that, Heelong tried to counter immediately
หลังจากนั้น Heelong พยายามจะโต้แย้งทันที
 “
“
Ugh!” Heelong’s face paled
ฮึ! "หน้าของ Heelong จางหายไป
 His hand shook hard and suddenly let go of the knife
มือของเขาเขย่าแล้วจู่ ๆ ปล่อยมีด
 “Y
“Y
you… what…” “Poison
คุณ ... อะไร ... "" พิษ
” Sungmin answered
"ซองมินตอบ
 He put a strong immobilizing poison on the knife on his back
เขาวางยาตรึงบนใบมีดไว้ที่ด้านหลังของเขา
 Sungmin walked towards Heelong
ซองมินเดินไปทาง Heelong
 “
“
wa
วา
it
มัน
please…” “Shut up
โปรด ... "" หุบปาก
” Sungmin swung the spear
"ซองมินขว้างหอก
 The spear broke Heelong’s shoulder
หอกแทบหักไหล่ของ Heelong
 Heelong screamed loudly
Heelong กรีดร้องเสียงดัง
 Sungmin did the same thing to Heelong’s shoulders and knees
ซองมินทำสิ่งเดียวกันกับไหล่ Heelong และเข่า
 He wanted to kill him, but it was probably best to bring him to the guild
เขาต้องการที่จะฆ่าเขา แต่มันอาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่จะพาเขาไปที่กิลด์
 The guild would do whatever they wanted to him
สมาคมจะทำทุกอย่างที่เขาต้องการให้เขา
 “Are you done?” He heard a voice from his back
"คุณทำอะไร?" เขาได้ยินเสียงจากด้านหลังของเขา
 Do Sangrang was looking at Sungmin with a tired face
นายแสงรุ่งกำลังมองซองมินด้วยใบหน้าที่อ่อนล้า
 Wagpe was lying bloodily on the ground
Wagpe กำลังนอนกรนอยู่บนพื้น
 He had thought he had not heard any fighting, Do Sangrang had beaten Wangpe to death
เขาคิดว่าเขาไม่เคยได้ยินการต่อสู้ใด ๆ มาก่อน Do Sangrang ได้พ่ายแพ้ให้ Wangpe ไปสู่ความตาย
 “Yes
"ใช่
” “
""
amazing
น่าอัศจรรย์
 I ignored you because you were young… you seem stronger than me
ฉันเพิกเฉยต่อคุณเพราะคุณยังเยาว์วัย ... คุณดูแข็งแกร่งกว่าฉัน
” “You’re very modest
"" คุณเจียมเนื้อเจียมตัวมาก
” Sungmin answered
"ซองมินตอบ
 Do Sangrang sighed
ทำ Sangrang ถอนหายใจ
 He looked at Renis’s body with sadness
เขามองไปที่ร่างกาย Renis ด้วยความเสียใจ
 “
“
what do we do about the orcs?” “Let’s clean them up after we rest for a bit
เราจะทำอย่างไรกับ orcs? "" ให้ทำความสะอาดพวกมันหลังจากที่เราหยุดพักสักพัก
” Sungmin answered
"ซองมินตอบ
 “We should be able to clean them up with only two of us
"เราควรจะสามารถทำความสะอาดพวกเขาขึ้นกับเพียงสองของเรา
 The warriors are mostly dead
นักรบส่วนใหญ่ตายแล้ว
” “
""
ok
ตกลง
 Let’s do that
ลองทำดูสิ
” He answered, but Do Sangrang was already scared of Sungmin
"เขาตอบ แต่ดูซันรังกลัวเรื่องซองมินอยู่แล้ว
 At the age of 14, who was that cold? Even if it was only for half a day, a companion that they had been talking to was dead and two had betrayed them
เมื่ออายุได้ 14 ขวบเย็นใคร? 
 “Heelong
“Heelong
 I’m going to take him to the guild
ฉันจะพาเขาไปที่กิลด์
” “
""
yes
ใช่
” “Renis and Wangpe
"" Renis และ Wangpe
 Let’s put the bodies in the pocket
เอาศพมาใส่ในกระเป๋า
 Ah, and put the orcs near here
อา, และวาง orcs ที่นี่
 Braus
Braus
 Stay here so Heelong doesn’t do anything stupid
อยู่ที่นี่เพื่อ Heelong ไม่ได้ทำอะไรโง่
” “Ah, yes? Ah… yes
"" อ่าใช่มั้ย? 
” “You don’t have to be scared
"" คุณไม่จำเป็นต้องกลัว
 I broke his joints, so he won’t be able to move at all even if the poison stops
ฉันยากจนข้อต่อของเขาดังนั้นเขาจะไม่สามารถเคลื่อนที่ไปได้แม้ว่าพิษจะหยุดลง
” “Uh
"" เอ่อ
uh…” Just then, Heelong fell and wiggled on the ground as if to prove it
เอ่อ ... "ในตอนนั้น Heelong ก้มลงและข่วนอยู่บนพื้นเหมือนเป็นการพิสูจน์ว่า
 Do Sangrang had to ask
ต้องร้องไห้
 “You
"คุณ
 Are you really just 14?” “Yes
คุณอายุแค่ 14? "" ใช่
” Sungmin answered with a casual tone
"ซองมินตอบด้วยเสียงกระหึ่ม
 * The sun had almost gone down when they cleaned up the village
อาทิตย์เกือบหมดลงเมื่อทำความสะอาดหมู่บ้าน
 They would have burned the village, but the guild didn’t request that so they left it alone
พวกเขาจะเผาหมู่บ้าน แต่กิลด์ไม่ได้ขอร้องให้พวกเขาทิ้งมันไว้ตามลำพัง
 ‘I don’t know how long it would last
'ฉันไม่รู้ว่ามันจะนานแค่ไหน
’ Sungmin rubbed his nose and thought
ซองมินถูจมูกและคิด
 He did kill the orcs in the village, but the orcs nearby would move here knowing that the village orcs was gone
เขาฆ่าผีร้ายในหมู่บ้าน แต่ Orcs ที่อยู่ใกล้ ๆ จะย้ายมาที่นี่เพราะรู้ว่าหมู่บ้านผีได้หายไป
 They reproduce fast
พวกเขาทำซ้ำได้อย่างรวดเร็ว
 The village would be repopulated again
หมู่บ้านจะถูก repopulated อีกครั้ง
 Sungmin didn’t care too much
Sungmin ไม่สนใจมาก
 The guild, or the hunters, would take care of that
กิลด์หรือนักล่าจะดูแลเรื่องนั้น
 “Let’s go
"ไปกันเถอะ
 The sun is going down…” Do Sangrang opened his mouth when he moved the corpses in the bag
ดวงอาทิตย์กำลังจะลง ... "Sangrang เปิดปากของเขาเมื่อเขาย้ายศพไปในกระเป๋า
 Sungmin came towards Braus
ซองมินเดินตรงไปหา Braus
 Braus was standing on guard cautiously
Braus กำลังยืนเฝ้าระวัง
 Heelong was wiggling beside him
Heelong งออยู่ข้างๆเขา
 “Disgusting
“น่าขยะแขยง
” Do Sangrang grumbled
"ทำ Sangrang บ่น
 He spat out looking at Heelong’s butt, reeking of odor
เขาถ่มน้ำลายออกมามองไปที่ก้นของ Heelong กลิ่นเหม็นหืน
 Braus and the other apprentice mercenary carried Heelong, and they left the forest quickly
Braus และลูกจ้างคนอื่น ๆ ที่ฝึกงานได้รับ Heelong และพวกเขาก็ออกจากป่าได้อย่างรวดเร็ว
 Then, Sungmin and Do Sangrang carried Heelong from the middle
จากนั้นซองมินและดูซันรังก็ถือ Heelong มาจากตรงกลาง
 It was to escape the forest quickly before night
มันคือการหลบหนีป่าอย่างรวดเร็วก่อนที่จะคืน
 “Are you going to report as soon as we get there?” They had gotten out of the forest
"คุณจะรายงานทันทีที่เราไปถึงที่นั่นไหม?" พวกเขาออกจากป่า
 Do Sangrang nodded
ทำ Sangrang พยักหน้า
 He was tired because he hadn’t stopped to eat or rest, but there was no reason to not report
เขาเหนื่อยเพราะเขาไม่ได้หยุดที่จะกินหรือพักผ่อน แต่ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่รายงาน
 The guild was near the north wall
กิลด์อยู่ใกล้กำแพงด้านเหนือ
 The first floor was the restaurant, and the second floor had the office
ชั้นแรกเป็นห้องอาหารและชั้นสองมีที่ทำงาน
 “You should eat something
"คุณควรจะกินอะไร
” “I’ll eat when I get back to my inn
"" ฉันจะกินเมื่อฉันกลับไปที่โรงแรมของฉัน
” Sungmin answered
"ซองมินตอบ
 He felt that Wijihoyun was waiting for him
เขารู้สึกว่า Wijihoyun กำลังรอเขาอยู่
 “
“
Uh…” When Do Sangrang was carrying Heelong up to the second floor, Braus went up to Sungmin
Uh ... "เมื่อ Do Sangrang กำลังแบก Heelong ขึ้นไปที่ชั้นสอง Braus เดินขึ้นไปหา Sungmin
 Looking at the other apprentice, he bowed his head to Sungmin
มองไปที่เด็กฝึกงานคนอื่นเขาก้มศีรษะไว้ที่ซองมิน
 “
“
Thank you for everything
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่ง
” “Why?” Sungmin asked
"" ทำไม? "ซองมินถาม
 “If… it weren’t for you
"ถ้า ... มันไม่ได้สำหรับคุณ
 I would have died to the orcs
ฉันจะตายไปกับ orcs
 Even if I did survive, I would have died to Heelong or Wangpe
แม้ว่าฉันจะอยู่รอดได้ฉันก็คงเสียชีวิตไปที่ Heelong หรือ Wangpe
” “Don’t be thankful to me
"" อย่าขอบคุณฉัน
 Just think that you were lucky
แค่คิดว่าคุณโชคดี
” Sungmin said
ซองมินกล่าว
 Then Sungmin wondered slightly
แล้วซองมินก็สงสัยเล็กน้อย
 What would happen if he gave the Genuine Heavens to Braus? He didn’t really need it because of the Amethyst Cloud
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาให้ Genuine Heaven กับ Braus? 
 ‘No
‘ไม่
’ Braus was already becoming 30
'Braus ได้กลายเป็น 30 แล้ว
 Even if he did learn it… there would be no use
แม้ว่าเขาจะได้เรียนรู้มัน ... จะไม่มีประโยชน์
 It was the matter for most No Classes
เป็นเรื่องสำหรับชั้นเรียนส่วนใหญ่ไม่มี
 Unless they had a great opportunity, they wouldn’t be able to fix their terrible situation
หากไม่ได้มีโอกาสดีๆพวกเขาก็จะไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ที่เลวร้ายได้
 Especially for older ones like Braus
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนที่มีอายุมากเช่น Braus
 “Sungmin
“ซองมิน
” Do Sangrang moved down from the second floor
"Sangrang เดินลงมาจากชั้นสอง
 He didn’t know when they became so friendly, but Sangrang acted close to Sungmin
เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่พวกเขาสนิทสนมกัน แต่ Sangrang ทำตัวใกล้เคียงกับซองมิน
 “Go up
"ขึ้น
” “Yes? What is it?” “That is…” Do Sangrang had a strange expression
"" ใช่? 
 “The president wants to see you
"ประธานาธิบดีอยากจะเห็นคุณ
”
”