Chapter 22 Chapter 22: The Loser Can Scram “Bai Grandfather, Qingxue has come to wish you a happy birthday, may your fortune be boundless as the Eastern Sea and life long like the Southern Mountain
ปู่ย่าตายาย Qingxue ได้มาขอให้คุณมีความสุขวันเกิดโชคชะตาของคุณอาจจะไม่มีที่สิ้นสุดเป็นทะเลตะวันออกและชีวิตยาวเช่นภูเขาภาคใต้
” Ji Qingxue approached Bai Xishan and said sweetly before presenting a painting as a gift
Ji Qingxue เข้าหา Bai Xishan และกล่าวอย่างหวานก่อนที่จะนำเสนอภาพวาดเป็นของขวัญ
 “How come you did not visit me sooner when you came to Baidi City? It is not as if I’m an outsider
"ทำไมคุณถึงไม่มาเยี่ยมฉันเร็ว ๆ นี้เมื่อคุณมาถึงเมือง Baidi? 
” Bai Xishan was naturally happy but could not help poking some fun at her
"Bai Xishan มีความสุขตามธรรมชาติ แต่ไม่สามารถช่วยให้เกิดความสนุกสนานบางอย่างที่เธอ
 “Bai Grandfather, do you want me to give you a surprise?” Ji Qingxue said while giving a meaningful glance at Ye Chenfeng
"คุณปู่ตาคุณต้องการให้ฉันทำให้คุณประหลาดใจหรือไม่?" คิกซอกซิกล่าวในขณะที่มองดูเฉินเฟงอย่างมีความหมาย
 “Today, I brought someone for you to see
"วันนี้ฉันพาใครมาให้คุณดู
” “Chenfeng greets Bai Grandfather, may your blessings may be deep as the seas
"" เฉินเฟิงทักทายคุณปู่ตาคุณพรของคุณอาจจะลึกเหมือนทะเล
” Grasping the underlying meaning of the glance and her pleading eyes, he gently stepped forward and approached Bai Xishan
"เข้าใจความหมายพื้นฐานของสายตาของเธอและดวงตาของเธออ้อนวอนเขาค่อยๆก้าวไปข้างหน้าและเข้าหา Bai Xishan
 “Who is this?” Bai Xishan furrowed his eyebrows slightly and asked
"ใครล่ะ?" Bai Xishan หยิบคิ้วขึ้นเล็กน้อยและถาม
 “Bai Grandfather, this is Ye Chenfeng, my fiancé
"ตาปู่นี้เป็น Ye Chenfeng, คู่หมั้นของฉัน
 The reason I arrived a few days ago in Baidi City was to accompany him
เหตุผลที่ฉันมาถึงเมื่อไม่กี่วันก่อนที่เมือง Baidi จะมาพร้อมกับเขา
 Since then we have lived together and a private life
ตั้งแต่นั้นเราได้อาศัยอยู่ร่วมกันและชีวิตส่วนตัว
” Ji Qingxue’s face blushing slightly as she shyly said
ใบหน้าของ Ji Qingxue เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อเธอพูดอย่างอาย ๆ
 “Live together, private life, hmm…” Bai Xishan has heard the name Ye Chenfeng before
"อยู่ด้วยกันชีวิตส่วนตัวอืม ... " Bai Xishan เคยได้ยินชื่อ Ye Chenfeng มาก่อน
 But because he cannot form a soul beast, he was exiled from the Ye Family
แต่เพราะเขาไม่สามารถสร้างสัตว์ร้ายได้เขาถูกเนรเทศออกจากครอบครัวเย
 But why did Ji Qingxue want to marry him? “Does your grandfather know this?” Bai Xishan said seriously
แต่ Ji Qingxue ต้องการแต่งงานกับเขาทำไม? 
 “I’ve been looking for an opportunity to tell him, I think he will know in three days at the latest
"ฉันกำลังมองหาโอกาสที่จะบอกเขาฉันคิดว่าเขาจะรู้ได้ภายในสามวัน
” Ji Qingxue said
Ji Qingxue กล่าว
 “Well, since you are happy, I should not affect your decision
"ตั้งแต่คุณมีความสุขฉันไม่ควรส่งผลต่อการตัดสินใจของคุณ
” Bai Xishan gently sighed in his heart
"Bai Xishan ค่อยๆถอนหายใจในหัวใจของเขา
 “Thank you, Bai Grandfather, we’ll be departing
ขอบคุณปู่ย่าตายายพวกเราจะออกเดินทาง
” After achieving her purpose, Ji Qinguxe quickly took the initiative to pull Ye Chenfeng out of the hall and outside
"หลังจากบรรลุจุดมุ่งหมายของเธอ Ji Qinguxe ได้ริเริ่มอย่างรวดเร็วเพื่อดึง Ye Chenfeng ออกจากห้องโถงและข้างนอก
 “Ji Qingxue, was this to your satisfaction?” After the two left the Bai manor main hall, Ye Chenfeng gently brushed off Ji Qingxue’s smooth silky hands off his wrist
"Ji Qingxue นี่เป็นความพึงพอใจของคุณหรือไม่?" หลังจากที่ทั้งสองเดินจากห้องโถงหลักของ Bai Man Ye Chenfeng ค่อยๆแปรงมือที่อ่อนนุ่มของ Ji Qingxue ออกจากข้อมือของเขา
 Giving her an indifferent look and said emotionlessly
ทำให้เธอมองไม่แยแสและพูดอย่างไม่มีอารมณ์
 “Ye Chenfeng, don’t get angry, I promise that after that I won’t use you as a shield again
"Ye Chenfeng ไม่โกรธฉันสัญญาว่าหลังจากที่ฉันจะไม่ใช้คุณเป็นโล่อีกครั้ง
” Ji Qingxue was unsure why but when she saw the indifferent and cold eyes, her heart seemed to panic
"Ji Qingxue ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เมื่อเธอเห็นดวงตาที่ไม่แยแสและเย็นตาหัวใจของเธอดูเหมือนจะตื่นตระหนก
 “Chenfeng, Qingxue, if you two are hungry, I hope you can stay for the feast
"Chenfeng, Qingxue ถ้าคุณทั้งสองกำลังหิวฉันหวังว่าคุณจะสามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงได้
” At this time, the ever-graceful Bai Xiya approached and softly suggested
"ในเวลานี้ Bai Xiya ที่สง่างามได้เดินเข้ามาและแนะนำอย่างอ่อนโยน
 “Okay, Chenfeng just told me that he was a bit hungry
"เอาล่ะ Chenfeng บอกฉันแค่ว่าเขารู้สึกหิวบ้าง
” Fearing that Bai Xiya would be suspicious, she gave a sweet smile, said softly
"กลัวว่า Bai Xiya น่าจะน่าแปลกใจเธอยิ้มหวานกล่าวเบา ๆ
 “Yeah, I am a bit hungry
"ใช่ฉันรู้สึกหิวบ้าง
” Ye Chenfeng exposed a charming smile, suddenly reaching out and grabbing Ji Qingxue’s soft waist
"นายเฉินเฟิงได้สัมผัสรอยยิ้มอันน่าหลงใหลโดยพลันเอื้อมมือออกไปและคว้าเอวอ่อนของ Ji Qingxue
 Her face slightly flustering
ใบหน้าของเธอผุดขึ้นเล็กน้อย
 “What is it? Do you feel uncomfortable?” Ye Chenfeng looked at Ji Qingxue with a puzzled expressing and thoughtfully asked
"มันคืออะไร? 
 “No, no, I’m fine
"ไม่ฉันไม่เป็นไร
 It’s nothing
ไม่เป็นไร
” Ji Qingxue was wondering if this was an attempt to get revenge and mock her
Ji Qingxue กำลังสงสัยว่านี่เป็นความพยายามที่จะแก้แค้นและเย้ยหยันเธอ
 While she was somewhat angry, she did not dare show anything externally
ขณะที่เธอโกรธมากเธอไม่กล้าแสดงอะไรภายนอก
 “Chenfeng, Qingxue, you two are so close
"Chenfeng, Qingxue คุณทั้งสองใกล้ชิดมาก
” Looking at the two, Bai Xiya said with some envy
"มองไปที่ทั้งสอง, Bai Xiya กล่าวด้วยความอิจฉาบางอย่าง
 “Xiya, you will one day find your own happiness
"Xiya คุณวันหนึ่งจะได้พบกับความสุขของคุณเอง
” Ji Qingxue forced herself to calm down, showing a charming smile and said
Ji Qingxue บังคับตัวเองให้สงบลงแสดงรอยยิ้มอันน่าหลงใหลและพูดว่า
 “Hope so
"หวังว่าอย่างนั้น
” Bai Xiya thoughtfully said
Bai Xiya พูดอย่างรอบคอบ
 Bai Xishan, as highly respected figure and also the father of the City Lord
Bai Xishan เป็นรูปเคารพอย่างสูงและเป็นบิดาของ Lord City
 Invited almost all of the major families to his birthday, in order to entertain the guest, he arranged a grand and scrumptious feast
เชิญเกือบทุกครอบครัวใหญ่ไปจนถึงวันเกิดของเขาเพื่อเลี้ยงดูแขกผู้มาเยี่ยมเยียนเขาจัดงานเลี้ยงที่ยิ่งใหญ่และแสนอร่อย
 As Ye Chenfeng was walking to towards the feasting hall, he saw Lian Sanjun and other walking in their direction
ขณะที่ Ye Chenfeng กำลังเดินไปที่ห้องโถงจัดเลี้ยงเขาเห็น Lian Sanjun และอีกหลายคนเดินไปในทิศทางของพวกเขา
 Ye Chenfeng not caring about their intentions, his right hand pulled Ji Qingxue closer towards him, wanting to bypass Lian Sanjun and the group
Ye Chenfeng ไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับความตั้งใจของพวกเขา, มือขวาของเขาดึง Ji Qingxue ใกล้ชิดกับเขาต้องการที่จะหลีกเลี่ยง Lian Sanjun และกลุ่ม
 But as Ye Chenfeng and Lian Sanjun walked pass each other, a woman in the group let out a shriek
แต่ขณะที่ Ye Chenfeng และ Lian Sanjun เดินผ่านกันและกันผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มร้องเสียงดังกรีดร้อง
 With her shout, it instantly attracted the attention of those around them
ด้วยเสียงตะโกนของเธอมันดึงดูดความสนใจของคนรอบข้างได้ทันที
 Pairs of suspicious eyes glaring over
คู่ดวงตาที่น่าสงสัยจ้องมอง
 “Hong Yun, what happened?” Lian Sanjun asked the flirtatious woman with an ever so slight sneer, deliberately asking aloud
"Hong Yun, เกิดอะไรขึ้น?" Lian Sanjun ถามหญิงสาวที่เจ้าชู้ด้วยการเยาะเย้ยเล็กน้อยที่เคยดังนั้นจงใจถามดัง ๆ
 “He, he touched my butt!” The woman stretched out her slender fingers, pointing at Ye Chenfeng and loudly accused
"เขาเขาแตะก้นของฉัน!" หญิงสาวยื่นนิ้วยาวเรียวของเธอชี้ไปที่ Ye Chenfeng และถูกกล่าวหาว่าดัง
 “Ye Chenfeng, you sure have guts
"เจ้า Chenfeng คุณแน่ใจไหม
 Harassing even my friends, don’t believe I won’t beat you into a pulp
การรังแกเพื่อนของฉันไม่เชื่อว่าฉันจะไม่เอาชนะคุณให้เป็นเยื่อกระดาษ
” Lian Sanjun’s eyes looked ruthlessly at Ye Chenfeng, coldly threatening
ดวงตาของ Lian Sanjun ดูเหี้ยมโหดที่ Ye Chenfeng อย่างขุ่นเคือง
 “Touched her butt?” Ye Chenfeng saw the two with a strange glint in their eyes
"สัมผัสก้นของเธอ?" นายเฉินเฟิงเห็นทั้งสองคนมีแววตาแปลกตา
 He could guess that they had malicious intentions
เขาสามารถคาดเดาได้ว่าพวกเขามีเจตนาร้าย
 Forming a slight smile, he counterattacked
การยิ้มเล็กน้อยเขาตอบโต้
 “I am sorry, my taste is not that heavy, even if she was presented at my doorstep, I would not touch her butt
"ฉันขอโทษลิ้มรสของฉันไม่หนักมากแม้ว่าเธอจะถูกนำเสนอที่หน้าประตูบ้านของฉันฉันจะไม่สัมผัสก้นของเธอ
” “You!” The flirtatious woman did not think that Ye Chenfeng would not be afraid, but instead also ridicule her
"คุณ!" ผู้หญิงเจ้าชู้ไม่คิดว่านายเฉินเฟิงจะไม่กลัว แต่แทนที่จะเยาะเย้ยเธอ
 Her face blue from anger, shaking the arm of Lian Sanjun
ใบหน้าของเธอสีฟ้าจากความโกรธเขย่าแขนของ Lian Sanjun
 “Sanjun, he has harassed me, now he’s bullying me, you must take revenge for me
"ซานจินเขาข่มขู่ฉันตอนนี้เขาข่มขู่ฉันคุณต้องแก้แค้นให้ฉัน
” “Ye Chenfeng, we are respectful people, yet you do not have the courage to admit it that you did this?Lian Sanjun aggressively asked
"คุณ Chenfeng เราเป็นคนเคารพ แต่คุณไม่ได้มีความกล้าที่จะยอมรับว่าคุณทำอย่างนี้ Lian Sanjun อุกอาจถาม
 “So boring
"น่าเบื่อมาก
” Ye Chenfeng said while shaking his head
นายเฉินเฟิงกล่าวขณะที่สั่นศีรษะ
 “You, you despicable villain!” Seeing the crowd growing, the woman used her talent at acting
"คุณคุณน่ารังเกียจคนร้าย!" เมื่อเห็นฝูงชนที่กำลังเติบโตผู้หญิงใช้พรสวรรค์ในการแสดงของเธอ
 Creating a distressed look with her eyes tearing and passionately accused
สร้างรูปลักษณ์ที่เป็นทุกข์กับดวงตาของเธอฉีกขาดและถูกกล่าวหาว่าหลงใหล
 “You were just passing by, you also said that I touched your butt
"คุณเพิ่งผ่านไปคุณยังบอกด้วยว่าฉันสัมผัสก้นของคุณ
 Have you any witnesses? Even if all of us had three eyes, no one can say that they’ve seen it
คุณมีพยานหรือไม่? 
” “Furthermore, do you think you’re prettier than my fiancée? To tell the truth, even if you stripped in front of me, I would not be moved
"" นอกจากนี้คุณคิดว่าคุณสวยกว่าคู่หมั้นของฉันหรือไม่? 
” Looked at the poor and delicate woman, Ye Chenfeng continued to counterattack
"มองไปที่ผู้หญิงที่น่าสงสารและละเอียดอ่อน Ye Chenfeng ยังคงโต้กลับ
 He didn’t feel guilty at all considering that she first had malicious intentions
เขารู้สึกไม่รู้สึกผิดเมื่อพิจารณาว่าครั้งแรกเธอมีเจตนาร้าย
 “You……” The flirtatious woman trembling in anger from the humiliation in her heart
"คุณ ...... " ผู้หญิงเจ้าชู้สั่นเทาด้วยความอับอายในใจ
 “Ye Chenfeng, you really think I won’t break you
"Ye Chenfeng คุณคิดว่าจริงๆฉันจะไม่ทำลายคุณ
” Lian Sanjun said while glaring at him, killing intent rising within him
"Lian Sanjun กล่าวในขณะที่จ้องมองเขาฆ่าความตั้งใจที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเขา
 “I think this was all your scheme correct?” Ye Chenfeng’s mouth slightly forming a smile
"ฉันคิดว่านี่เป็นแผนทั้งหมดของคุณถูกต้องหรือไม่?" ปากของนายเฉินเฟิงยิ้มเล็กน้อย
 “Come on then, the loser can scram
"มาเมื่อนั้นผู้แพ้สามารถหลอกลวง
”
”