CHAPTER 21: THE LIBRARY     Looking at his own math solution, Zhang Yang felt proud of himself as he put the piece of paper between the pages of the book
บทที่ 21: ห้องสมุดดูการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ของตัวเอง Zhang Yang รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองขณะที่เขาวางแผ่นกระดาษไว้ระหว่างหน้าหนังสือ
 He felt a great sense of accomplishment, and he reckoned that his classmates wouldn’t have been able to solve this question
เขารู้สึกดีมากที่ได้รับความสำเร็จและคิดว่าเพื่อนร่วมชั้นไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้
 Zhang Yang didn’t know that he was fully focused on solving the problem, when the daytime came across and the old man was not too far from looking at him, apparently seemed to have lost in his own thoughts
Zhang Yang ไม่ทราบว่าเขาได้มุ่งเน้นอย่างเต็มที่ในการแก้ปัญหาเมื่อเวลากลางวันข้ามและชายชราไม่ได้ไกลจากการมองเขาดูเหมือนจะดูเหมือนจะหายไปในความคิดของเขาเอง
 ……… That night, Zhang Yang slept very well, he had his money, sleep incense, and as he was lying in his bed, the old man was sitting on the desk with the “The principle of computational fluid mechanics” book on his table
......... ในคืนนั้นเหวยหยางนอนหลับสบายดีเขามีเงินนอนหลับและขณะที่เขากำลังนอนอยู่บนเตียงของเขาชายชราคนนั้นนั่งอยู่บนโต๊ะด้วยหนังสือ "หลักการของกลศาสตร์ของไหลคำนวณ" 
 And the old man was holding the piece of paper in his hand
ชายชราถือกระดาษอยู่ในมือ
 This needed Harvard science and technology institute’s students’ level of talent to understand the extent of three-dimensional geometry
สิ่งนี้ต้องการระดับความสามารถของนักศึกษาระดับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีฮาร์วาร์ดของ Harvard ในการทำความเข้าใจขอบเขตของเรขาคณิตสามมิติ
 As even the remarkable students of this garbage school only knew plane geometry, the old professor was shocked to see this kind of person to actually appear
แม้กระทั่งนักเรียนที่โดดเด่นของโรงเรียนขยะแห่งนี้รู้เฉพาะรูปทรงเรขาคณิตของเครื่องบินศาสตราจารย์เก่าก็ตกใจเมื่อเห็นคนประเภทนี้ปรากฏตัวขึ้นจริง
 Although the old man resided in C City’s College of Art and Sciences, he was actually a professor from Harvard Institute of Science and Technology, retired to return to his hometown and occasionally came to the school for few lectures only
แม้ว่าชายชราอาศัยอยู่ใน C City ของวิทยาลัยศิลปะและวิทยาศาสตร์เขาก็เป็นศาสตราจารย์จาก Harvard สถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีเกษียณเพื่อกลับไปบ้านเกิดของเขาและบางครั้งก็มาที่โรงเรียนสำหรับการบรรยายเพียงไม่กี่เท่านั้น
 Of course, the old man was not shocked that Zhang Yang solved the question but the method Zhang Yang used to solve the problem
แน่นอนคนแก่ไม่ตกใจว่า Zhang Yang แก้ไขคำถาม แต่วิธี Zhang Yang ใช้ในการแก้ปัญหา
 The question was solely applied the knowledge of three dimensional geometry but still to solve it with just using plane geometry patterns allowed the old man to be full of excitement
คำถามนี้ใช้ความรู้เกี่ยวกับรูปทรงเรขาคณิตสามมิติ แต่ก็ยังแก้ได้ด้วยการใช้รูปทรงเรขาคณิตระนาบให้แก่คนเก่าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
Because the method of the solution to the problem was way too simple, simple enough to make him incredible
เนื่องจากวิธีการแก้ปัญหานั้นง่ายเกินไปง่ายพอที่จะทำให้เขาเหลือเชื่อ
 Zhang Yang first used plane geometry to infer a few three dimensional geometry of the formula, and then used his own reasoning to solve the problem
Zhang Yang ใช้เรขาคณิตระนาบเพื่ออนุมานรูปทรงเรขาคณิตสามสามมิติของสูตรแล้วจึงใช้เหตุผลของตนเองในการแก้ปัญหา
 The old man didn’t know that Zhang Yang entirely was a kind person at heart
ชายชราไม่ทราบว่า Zhang Yang เป็นคนใจดีจริงๆ
 He was afraid that the students wouldn’t understand the note so he wrote the solution in the simplest way as possible
เขากลัวว่านักเรียนจะไม่เข้าใจข้อความดังนั้นเขาจึงเขียนวิธีแก้ปัญหาด้วยวิธีที่ง่ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
 He didn’t know that his own kindness would leave the old man so shocked
เขาไม่ได้รู้ว่าความเมตตาของตัวเองจะทำให้ชายชราตกใจมาก
The old man sighed and gently put down the paper from his hand and he felt a little excited
ชายชราคนนั้นถอนหายใจและค่อยๆหยิบกระดาษออกจากมือของเขาและรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
 This sensation hadn’t appeared for a long period of time
ความรู้สึกนี้ไม่ได้ปรากฏเป็นเวลานาน
 There was a trace of sadness in his eyes as he remembered the time when he had felt this kind of feeling many years ago
เมื่อเขารู้สึกถึงความรู้สึกแบบนี้มาหลายปีแล้ว
 ………………
..................
 There was a specialized course the next morning so Zhang Yang woke up early and made his bed
ในเช้าวันรุ่งขึ้นมีหลักสูตรพิเศษที่ Zhang Yang ตื่นขึ้นมาก่อนและทำเตียงของเขา
 Whether it was junior or senior, Zhang Yang would generally go to such specialized course
ไม่ว่าจะเป็นรุ่นจูเนียร์หรืออาวุโส Zhang Yang มักจะไปที่หลักสูตรพิเศษเช่นนี้
 He had his own set of personal standards
เขามีมาตรฐานส่วนตัวของตัวเอง
 He believed that as he studies this specialized course, he would also know the key strong points to some extent
เขาเชื่อว่าในขณะที่เขาเรียนหลักสูตรพิเศษนี้เขาจะทราบถึงจุดแข็งที่สำคัญบางประการ
The morning light was in the window, Zhang Yang glanced at the half opened curtains
ตอนเช้าไฟอยู่ในหน้าต่างเหวยหยางเหลือบมองที่ผ้าม่านเปิดครึ่ง
 He could not help but swallow a mouthful of saliva, eventually, Zhang Yang could not bear the temptation so he gently walked towards the window to open the curtains … … “Cha …” “Chaa…” Zhang Yang scared a jump he had just merely opened the curtains when from the opposite building came a bursting sound of the curtains being opened
เขาไม่สามารถจะกลืนน้ำลายได้ในที่สุด Zhang Yang ไม่สามารถทนกับการทดลองได้ดังนั้นเขาจึงเดินไปที่หน้าต่างเพื่อเปิดผ้าม่าน ... "ชะอำ ... " "Chaa ... " Zhang Yang กลัวการกระโดดที่เขาเพิ่งทำ 
 According to the situation, the distance was so far that Zhang Yang should not be able to hear anything but still he persistently heard the sound
ตามสถานการณ์ไกลเท่าที่ Zhang Yang ไม่ควรจะได้ยินอะไร แต่ก็ยังได้ยินเสียงอยู่เรื่อย ๆ
  Zhang Yang quickly hid himself and pulled the curtains to look outside from the gap between the curtains
Zhang Yang รีบซ่อนตัวเองและดึงผ้าม่านออกจากช่องว่างระหว่างผ้าม่าน
 He saw the buildings behind the dormitory had their window curtains pulled, and a lot of them were still swinging, obviously, they were just pulled down a moment ago
เขาเห็นอาคารหลังหอพักมีผ้าม่านหน้าต่างของพวกเขาดึงและจำนวนมากของพวกเขายังคงแกว่งเห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกดึงลงเพียงชั่วครู่ที่ผ่านมา
 He couldn’t help but feel depressed in his heart, such a good weather on such a nice day and because of his own stupidity, there was nothing left to see
เขาไม่สามารถช่วย แต่รู้สึกหดหู่ใจของเขาเช่นสภาพอากาศที่ดีในวันที่ดีเช่นนั้นและเนื่องจากความโง่เขลาของเขาเองก็ไม่มีอะไรเหลือให้ดู
 …
...
 “Bro, don’t be strenuous, as long as there’s a slight movement in our curtains here, the curtains over there will be completely pulled down
"Bro ไม่ต้องมีพลังตราบเท่าที่มีการเคลื่อนไหวเล็กน้อยในผ้าม่านของเราที่นี่ผ้าม่านที่นั่นจะถูกดึงลงมาอย่างสมบูรณ์
” Zhang Yang’s roommate stretched his head
เพื่อนร่วมห้องของ Zhang Yang เหยียดศีรษะของเขา
 “Ahem … cough … cough …
"Ahem ... ไอ ... ไอ ...
 No … no … I just realized the ventilation …
ไม่ ... ไม่ ... ฉันเพิ่งตระหนักว่าการระบายอากาศ ...
” Zhang Yang said in an embarrassing way
"Zhang Yang กล่าวด้วยความอับอาย
 “Zhang yang, we also thought of the ventilation ah, however, now they suspect the ventilation too
"Zhang Yang, เรายังคิดว่าการระบายอากาศ ah แต่ตอนนี้พวกเขาสงสัยว่าการระบายอากาศเกินไป
 You can still pull the curtains if you want to see, there’s a crack inside from where you can see the same thing
คุณยังคงสามารถดึงผ้าม่านถ้าคุณต้องการเห็นมีรอยแตกภายในจากที่คุณสามารถดูสิ่งเดียวกัน
 Rest assured, we won’t tell anyone ……” Another roommate also lift his head
มั่นใจได้เลยว่าเราจะไม่บอกใคร ...... "เพื่อนร่วมห้องคนอื่นก็ยกศีรษะ
 “………………” Zhang Yang was silent
".................. " Zhang Yang เงียบ ๆ
 “Zhang Yang, we lived together for a few years, no one among us blame you for that matter but we just have one question for you
"Zhang Yang เราอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้วไม่มีใครในหมู่พวกเราตำหนิคุณเพราะเรื่องนี้ แต่เรามีคำถามเพียงข้อเดียวสำหรับคุณ
” Yet another guy raised his head from the bed
"อีกคนหนึ่งยกศีรษะขึ้นจากเตียง
 “Well “ Zhang Yang was not feeling good, still he had no choice but to toughen his scalp (force oneself to do sth against one’s will)
"ดี" Zhang Yang ไม่ได้รู้สึกดี แต่เขายังคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการทำให้หนังศีรษะของเขาแข็งขึ้น (บังคับตัวเองให้ทำตามความประสงค์ของตัวเอง)
 “Why did you wanted to put those pictures on the internet, several of us brothers live inside the dormitory to look at such wonderful …
"ทำไมคุณถึงอยากจะใส่รูปภาพเหล่านั้นบนอินเทอร์เน็ตพี่น้องหลายคนของเราอาศัยอยู่ภายในหอพักเพื่อดูมหัศจรรย์ดังกล่าว ...
 Alas …” said the roommate with a deeply regrettable expression
อนิจจา ... "เพื่อนร่วมห้องพูดด้วยความรู้สึกเศร้าหมอง
 “That … you just…
"ว่า ... คุณแค่ ...
, I have to go to class, also for the preparation, you also know that we have important professional preparation classes for a long time
ฉันต้องไปเรียนยังเตรียมตัวคุณก็รู้ด้วยว่าเรามีชั้นเรียนเตรียมการมืออาชีพที่สำคัญเป็นเวลานาน
 …
...
” Zhang Yang fled
"Zhang Yang หนีไป
 That morning, Zhang Yang spent his time inside the studio, a dull painting of some plaster sculpture, and he finally painted with a watercolor to leave the studio
เช้าวันรุ่งขึ้น Zhang Yang ใช้เวลาอยู่ภายในสตูดิโอภาพวาดสีปูนปลาสเตอร์ที่น่าเบื่อและในที่สุดเขาก็วาดด้วยสีน้ำเพื่อออกจากสตูดิโอ
 Then, after eating his lunch he went straight to the library
จากนั้นหลังจากรับประทานอาหารกลางวันเขาก็เดินตรงไปที่ห้องสมุด
 The library was desolate
ห้องสมุดก็รกร้าง
 Zhang Yang saw the old man and both of them nodded at each other then immersed themselves into reading their books
Zhang Yang เห็นชายชราคนหนึ่งและทั้งสองคนพยักหน้ากันและกันแล้วจุ่มลงในการอ่านหนังสือ
 For Zhang Yang had an introverted personality, he didn’t like to engage in social activities, not to mention that the old man seemed to be much older in age, nor was he a target for communication
สำหรับ Zhang Yang มีบุคลิกภาพแบบเก็บตัวเขาไม่ชอบมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคมไม่ต้องพูดถึงเรื่องนี้ว่าชายชราอายุมากขึ้นและไม่เป็นเป้าหมายในการสื่อสาร
 This time, Zhang Yang had brought a paper and a pen as every time  he picked up a library book he would feel like calculating on the surface
เวลานี้ Zhang Yang นำกระดาษและปากกามาทุกครั้งที่เขาหยิบหนังสือห้องสมุดที่เขาจะรู้สึกเหมือนคำนวณบนพื้นผิว
 Time passed gradually, Zhang Yang’s intensity was still fast and outrageous
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ความรุนแรงของ Zhang Yang ก็ยังคงรวดเร็วและอุกอาจ
 A difficult book for half an hour and then exchanging it
หนังสือที่ยากสำหรับครึ่งชั่วโมงแล้วแลกเปลี่ยน
 Occasionally when he encountered  a  difficult problem, he would pause to pick up the pen and write down a few gestures
บางครั้งเมื่อเขาพบปัญหาที่ยากเขาจะหยุดเพื่อหยิบปากกาขึ้นมาและเขียนท่าทางสักสองสามครั้ง
 Zhang Yang was involved in more and more extensive proportional analysis, algebraic methods, logical methods, ordinary differential equations (ODE), fluid mechanics … practically, he began to dabble in some of the designs of the mathematical subjects
Zhang Yang มีส่วนร่วมในการวิเคราะห์เชิงสัดส่วนมากขึ้นและกว้างขวางวิธีพีชคณิตวิธีเชิงตรรกะสมการเชิงอนุพันธ์สามัญ (ODE) กลศาสตร์ของไหล ... ในทางปฏิบัติเขาเริ่มตะลุยในการออกแบบของวิชาคณิตศาสตร์บางส่วน
 Before long, Zhang Yang at present, the books inside the library had been unable to meet his satisfaction in reading
ไม่นานก่อนหน้านี้จางยางปัจจุบันหนังสือภายในห้องสมุดไม่สามารถตอบสนองความพึงพอใจในการอ่านของเขาได้
 In fact, the school was merely a low- grade institution and the library investment can also be expected to be less
ในความเป็นจริงโรงเรียนเป็นเพียงสถาบันระดับต่ำและการลงทุนในห้องสมุดยังสามารถคาดหวังว่าจะน้อยลง
 Many of the books have been unable to keep up with the present times, but fortunately the school had a long history with so much information
หนังสือหลายเล่มไม่สามารถให้ทันกับยุคปัจจุบันได้ แต่โชคดีที่โรงเรียนมีประวัติอันยาวนานพร้อมด้วยข้อมูลมากมาย
 Zhang Yang could not figure out how long, after all, Zhang Yang was now reading with a considerable selectivity
Zhang Yang ไม่สามารถรู้ได้นานแค่ไหนว่าทำไม Zhang Yang ถึงได้อ่านหนังสือด้วยความพิถีพิถันมาก
 Many school had the information books in a narrow range for desultory reading
โรงเรียนหลายแห่งมีหนังสือข้อมูลอยู่ในช่วงแคบสำหรับการอ่านลามกุปราคา
 About five o’ clock in the afternoon, Zhang Yang had already been on some of the shelves of the math book as he began to lose interest
ประมาณห้าโมงเย็นในตอนบ่าย Zhang Yang เคยอยู่ในชั้นวางหนังสือคณิตศาสตร์บางเล่มในขณะที่เขาเริ่มหมดความสนใจ
 The library started to turn boring and he was trying to find something interesting with relevant information
ห้องสมุดเริ่มหันเหความสนใจและเขาพยายามหาข้อมูลที่น่าสนใจพร้อมข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
 “Zhang Yang?”  “…
"Zhang Yang?" "...
 Du Xue …!”Zhang Yang just wandering around inside when a clear voice of a girl came from behind
Du Xue ... ! "Zhang Yang เพียงแค่เดินไปรอบ ๆ ภายในเมื่อมีเสียงที่ชัดเจนของหญิงสาวคนหนึ่งมาจากข้างหลัง
 Zhang Yang looked back and it was actually Du Xue
Zhang Yang มองย้อนกลับไปและมันเป็นจริง Du Xue
 “Excuse me …” Du Xue saw Zhang Yang, her clothes got stirred then she lowered her head and her ears and neck looked red
"ขอโทษ ... " Du Xue เห็น Zhang Yang เสื้อผ้าของเธอขยับตัวแล้วเธอลดศีรษะและหูและคอของเธอดูแดง
 “Oh, its okay, you read too?” Zhang Yang  did not wanted to dwell on the above mishap
"โอ้โอเคคุณอ่านด้วยเหรอ?" จางยางไม่ได้ต้องการที่จะพัวพันกับอุบัติเหตุเหนือ
 “Yes, I come here every day to read, I like this atmosphere … …oh 
"ใช่ฉันมาที่นี่ทุกวันเพื่ออ่านฉันชอบบรรยากาศนี้ ... ... โอ้
  which book are you reading?” Du Xue immediately felt relieved as she saw Zhang Yang did not seem to have noticed anything
คุณอ่านหนังสือเล่มไหน "Du Xue รู้สึกโล่งใจเมื่อเห็น Zhang Yang ดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตอะไรเลย
 “Nothing… just flipping around some books …” Zhang Yang smiled and put the book “Shan Hai Jing” on the shelf
"ไม่มีอะไร ... แค่พลิกหนังสือ ... " Zhang Yang ยิ้มและวางหนังสือ "Shan Hai Jing" ไว้บนหิ้ง
 He used to read that book when he was younger so when he saw it just a moment ago, he just casually looked through the book
เขาเคยอ่านหนังสือเล่มนั้นตอนที่เขาอายุน้อยกว่าดังนั้นเมื่อเขาเห็นมันเมื่อสักครู่เขาก็มองผ่านหนังสือ
 “What kinds of books do you like to read?” “There is no interest, before, I liked to read some internet novels but recently I’m busy and I also haven’t gone out
"หนังสือประเภทไหนที่คุณชอบอ่าน?" "ไม่มีความสนใจมาก่อนฉันชอบอ่านนวนิยายอินเทอร์เน็ต แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันยุ่งและฉันยังไม่ได้ออกไป
” “Ah … you also like to read internet novels?” Du Xue looked excited
"" อ่า ... คุณก็ชอบอ่านนิยายอินเทอร์เน็ตล่ะ? "Du Xue ดูตื่นเต้น
“Well, sometimes …” Looking at Du Xue’s white and soft skin, Zhang Yang skipped a heartbeat
"ดีบางครั้ง ... " มองไปที่ผิวขาวและอ่อนนุ่มของ Du Xue Zhang Yang ข้ามหัวใจ
 Du Xue was a kind of extremely beautiful girl, soft and delicate which could easily let a person form a protective psychology
Du Xue เป็นสาวสวยที่อ่อนนุ่มและอ่อนโยนซึ่งสามารถปล่อยให้บุคคลเป็นจิตวิทยาในการป้องกันได้อย่างง่ายดาย
 As a matter of fact, on the train, Zhang Yang’s sudden burst of courage and Du Xue’s weak temperament were connected
ในความเป็นจริงบนรถไฟการจู่โจมอย่างฉับพลันของ Zhang Yang และความอ่อนแอของ Du Xue ถูกเชื่อมต่อ
 In every man’s heart, there will be a subconscious protectiveness for the small and weak called the male chauvinism ……………
ในหัวใจของทุกคนจะมีการป้องกันจิตใต้สำนึกสำหรับคนเล็กและคนที่อ่อนแอที่เรียกว่าชายชอนชนชั้น ...............