Chapter 11 Destroyer of Ice and Fire Chapter 11: Giant Food Monster   “Those two people we defeated won’t have any problem right?” “We can’t even break bones with strength like ours, at most they’ll have some bone cracks
"คนสองคนที่เราพ่ายแพ้จะไม่มีปัญหาอะไร?" "เราไม่สามารถแม้แต่จะทำลายกระดูกที่มีกำลังเช่นเราได้
 Our medicine teachers in the academy are very powerful, they can cure your injuries very quickly no matter how severe it is
ครูแพทย์ของเราในสถาบันการศึกษามีประสิทธิภาพมากพวกเขาสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของคุณได้อย่างรวดเร็วไม่ว่าจะรุนแรงแค่ไหน
 What problem can there be?” “…The academy doesn’t allow fighting in this kind of place, aren’t you worried about being punished?” “What’s there to be worried about? Fights like this are common
ปัญหาอะไรที่จะเกิดขึ้นได้? "" ... สถาบันการศึกษาไม่อนุญาตให้ต่อสู้ในที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นห่วงเรื่องการถูกลงโทษ? "" มีอะไรที่ต้องห่วง? 
 On top of that, they lost lot of face as seniors beaten up by juniors, so they won’t spread it out
ด้านบนของที่พวกเขาสูญเสียมากใบหน้าเป็นผู้สูงอายุที่พ่ายแพ้โดยรุ่นน้องดังนั้นพวกเขาจะไม่กระจายออก
 There’s no genuine teacher in that canteen either, those were merely ordinary employees
ไม่มีครูที่เป็นของแท้ในโรงอาหารนั้นเช่นเดียวกับพนักงานสามัญ
 Besides, even I don’t have the guts to fall asleep during teacher Huston’s class… You’re not even afraid of teacher Huston, why are you worried about this?” “…” Eating stuff while talking with Belo, Ayrin felt more and more that Belo was a dangerous character who didn’t look at all like his outer appearance
นอกจากนี้แม้ฉันไม่กล้าที่จะหลับไปในระหว่างชั้นเรียนของครูฮัสตัน ... คุณไม่ได้กลัวอาจารย์ฮัสตันทำไมคุณถึงเป็นห่วงเรื่องนี้? "" ... "กินอาหารขณะคุยกับเบลออย 
 Then thinking that they were soon going to see the sinister Notebook Teacher again, Ayrin shivered all over, and not from the cold
แล้วคิดว่าเร็ว ๆ นี้พวกเขาจะได้เห็นครูโน้ตบุ๊คที่น่ากลัวอีกครั้ง Ayrin สั่นสะท้านไปทั่วทั้งตัวและไม่ใช่จากความหนาวเย็น
 Compared to yesterday, he didn’t feel any drowsiness anymore, but his body still seemed to need energy replenishment from a great amount of food
เมื่อเทียบกับเมื่อวานนี้เขาไม่รู้สึกง่วงนอนอีกต่อไป แต่ร่างกายของเขาดูเหมือนจะต้องการการเติมเต็มพลังงานจากอาหารปริมาณมาก
 That sensation of being hungry to the point of panic was even more unpleasant than being drained to exhaustion
ความรู้สึกของการหิวจนตกใจมากยิ่งกว่าการถูกทิ้งให้อ่อนเพลีย
 In order to avoid being starved through another meal by Huston, Ayrin immediately stood up and went again to buy food
เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกหิวโหยผ่านอาหารอื่นโดย Huston, Ayrin ทันทียืนขึ้นและไปอีกครั้งเพื่อซื้ออาหาร
 Belo first thought Ayrin hadn’t eaten his fill yet even after eating several times more than an ordinary person
Belo แรกคิดว่า Ayrin ไม่ได้กินกรอกของเขาแม้แม้กระทั่งหลังจากกินหลายครั้งมากกว่าคนธรรมดา
 But then he saw Ayrin stuff everything he bought inside his school uniform, so he immediately became impulsive again and said
แต่แล้วเขาก็เห็น Ayrin ใส่ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาซื้อมาในชุดนักเรียนของเขาดังนั้นทันทีที่เขากลายเป็นห่ามอีกครั้งและกล่าวว่า
 “Ayrin, what are you doing?” “Prepare things to eat of course
"Ayrin คุณกำลังทำอะไรอยู่?" "เตรียมอาหารให้แน่นอน
” Ayrin said truthfully, “This way at least I’ll be guaranteed to have something to eat when hungry
"Ayrin กล่าวอย่างจริงจัง" อย่างน้อยที่สุดฉันจะรับประกันว่าจะมีอะไรกินเมื่อหิว
” “That’s actually true
"" ที่จริงจริง
” Belo also bought some food and stuffed them inside his own school uniform
"เบลยังซื้ออาหารและยัดพวกเขาไว้ในชุดนักเรียนของตัวเอง
 … “He’s here!” His back against a huge white boulder, the Huston who felt he was very chic saw Ayrin and Belo appear in the far distance
... "เขาอยู่ที่นี่!" ด้านหลังของเขากับก้อนหินสีขาวขนาดใหญ่ Huston ที่รู้สึกว่าเขาเก่งมากเห็น Ayrin และ Belo ปรากฏตัวในระยะไกล
 A shady smile immediately appeared on his face
รอยยิ้มอันร่มรื่นปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาทันที
 He couldn’t be said to have taught too many freshmen, but during all these years, as long as they were in his class, there was no student that wasn’t respectful and deferential
เขาไม่อาจกล่าวได้ว่าได้สอนนิสิตนักศึกษามากเกินไป แต่ในช่วงหลายปีเหล่านี้ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ในชั้นเรียนของเขาไม่มีนักเรียนคนใดที่ไม่เคารพและเคารพ
 They didn’t even dare breath out loud
พวกเขาไม่ได้กล้าหายใจออกมาดัง ๆ
 If he didn’t properly educate them for sleeping in his own class, wouldn’t all the students lose their respect for him? Ayrin and Belo walked very slow and leisurely inside the Thinker’s Stone Forest, looking as if they were having a lot of trouble
ถ้าเขาไม่ได้รับการศึกษาอย่างถูกต้องให้นอนในห้องเรียนของตัวเองนักเรียนทุกคนจะไม่เคารพเขาหรือ? 
 The way Huston saw it, Ayrin and Belo were surely sore all over like the vast majority of freshmen because of the foundation training he arranged for them yesterday
วิธีการที่เห็น Huston, Ayrin และ Belo ก็เจ็บทั่วเช่นเดียวกับนักศึกษาส่วนใหญ่เพราะการฝึกอบรมพื้นฐานที่เขาจัดให้พวกเขาเมื่อวานนี้
 But no matter how, he couldn’t imagine that the two of them had just fought a brawl right now, full of vigor and energy
แต่ไม่ว่าเขาจะทำอย่างไรเขาก็ไม่อาจนึกภาพได้ว่าทั้งสองคนเพิ่งทะเลาะวิวาทตอนนี้เต็มไปด้วยพลังและความแข็งแรง
 The reason they walked slow was because their clothes had been overstuffed with too many things to eat
เหตุผลที่พวกเขาเดินช้าเป็นเพราะเสื้อผ้าของพวกเขาถูก overstuffed กับสิ่งที่มากเกินไปที่จะกิน
 In order to show everyone he was a magnanimous and totally not vengeful man, Huston avoided looking too much at Ayrin and Belo on purpose
เพื่อที่จะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าเขาเป็นคนที่ใจกว้างและไม่เป็นพยาบาท Huston หลีกเลี่ยงการมองไปที่ Ayrin และ Belo มากเกินไป
 He waited until all the freshmen gathered in the empty space in front of him, then he cleared his throat and said, “It looks like everyone is full of energy
เขารอจนกระทั่งนักศึกษาทุกคนมารวมตัวกันในที่ว่างข้างหน้าเขาจากนั้นก็คลายคอและพูดว่า "ดูเหมือนทุกคนเต็มไปด้วยพลัง
 I like the liveliness of youth
ฉันชอบความมีชีวิตชีวาของเยาวชน
 Since everyone is so full of energy, then do a hundred squats just where you’re standing to warm up your body a bit
เนื่องจากทุกคนเต็มไปด้วยพลังงานจากนั้นจึงทำ 100 squats เพียงที่คุณกำลังยืนอยู่เพื่ออุ่นร่างกายของคุณสักหน่อย
” Many freshmen almost blacked out when they heard him say that, because out of fear they couldn’t pass Huston’s future tests, they all had completed the drills arranged by Huston to the letter
"นักศึกษาหลายคนแทบจะหมดสติเมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นเพราะกลัวว่าพวกเขาจะไม่สามารถผ่านการทดสอบในอนาคตของฮัสสันพวกเขาทั้งหมดได้เสร็จสิ้นการฝึกซ้อมที่จัดโดยฮัสตันกับจดหมาย
 Now they wished nothing better than to scream miserably even when they walked
ตอนนี้พวกเขาไม่ต้องการอะไรดีไปกว่าการกรีดร้องอย่างน่าสังเวชแม้ในขณะที่พวกเขาเดิน
 How were these hundred squats a warming up, it was simply trying to kill them
วิธีการเหล่านี้ squats ร้อยร้อนขึ้นมันก็แค่พยายามที่จะฆ่าพวกเขา
 But facing Huston and his expression filled with treacherousness, they absolutely didn’t dare express the slightest protest
แต่หันหน้าไปทาง Huston และการแสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความทรยศต่อพวกเขาอย่างไม่กล้าแสดงออกประท้วงเล็กน้อย
 They one and all clenched their teeth and started doing it
พวกเขาทั้งหมดและยึดฟันของพวกเขาและเริ่มทำมัน
 The majority of freshmen had faces twisted by suffering, but Huston actually laughed out loud
ส่วนใหญ่ของนักศึกษามีใบหน้าบิดด้วยความทุกข์ทรมาน แต่ Huston จริงหัวเราะออกมาดัง ๆ
 He said, “Indeed very lively, looks like you’re enjoying it very much
เขากล่าวว่า "จริง ๆ แล้วมีชีวิตชีวาดูเหมือนว่าคุณกำลังสนุกกับมันมาก
 You’re good students of this Huston
คุณเป็นนักเรียนที่ดีของ Huston นี้
” “You, practice the Explosive Blazing Fist
"คุณฝึกฝ่ามือลุกเป็นไฟ
 Yesterday I remember telling you guys to practice it
เมื่อวานนี้ผมจำได้ว่าบอกให้พวกคุณฝึกฝน
 If someone dared to slack off, I won’t let him off easy eh
ถ้ามีคนกล้าที่จะหย่อนตัวลงฉันจะไม่ปล่อยให้เขาออกง่ายนะ
” After all the freshmen completed the foundation drill of a hundred squats with great difficulty, Huston’s voice rang out once again
"หลังจากที่นักศึกษาทุกคนได้รับการฝึกฝนอย่างเต็มที่จากการฝึกซ้อมอย่างต่อเนื่องเป็นร้อย ๆ ครั้งเสียงของฮัสสันก็โผล่ออกมาอีกครั้ง
 Most freshmen had faces that became even paler
นักศึกษาส่วนใหญ่มีใบหน้าที่จาง ๆ ขึ้น
 They felt all the more that the couldn’t offend this freakish and sinister Teacher Notebook, because the one Huston’s finger was pointing at right now was precisely Ayrin
พวกเขารู้สึกว่ายิ่งไม่สามารถทำร้ายโน้ตบุ๊คครูแบบแปลก ๆ และน่ากลัวได้เพราะนิ้วชี้ของ Huston ชี้ไปทางขวาขณะนี้คือ Ayrin อย่างแม่นยำ
 The Explosive Blazing Punch didn’t only consist of blowing up fire with the last punch, there were also the three charging steps made at full strength before that
ระเบิด Blazing Punch ไม่เพียง แต่ประกอบด้วยเป่าขึ้นด้วยหมัดสุดท้ายยังมีสามขั้นตอนชาร์จทำที่เต็มแรงก่อนที่
 In such circumstances where even moving toes was incredibly painful, where it was almost impossible to stand up straight, there was probably no way you could display the skill at this moment no matter how well you mastered it in usual times
ในกรณีเช่นนี้แม้แต่เท้าที่เคลื่อนย้ายได้เจ็บปวดอย่างไม่น่าเชื่อซึ่งแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะยืนตรงอาจจะมีวิธีใดที่คุณสามารถแสดงสกิลได้ในขณะนี้ไม่ว่าคุณจะเข้าใจได้ดีแค่ไหนในเวลาปกติ
 Ayrin himself actually wasn’t thinking about too many things
Ayrin ตัวจริงไม่ได้คิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆมากมาย
 His legs were a little sore, but it still didn’t impede his movements
ขาของเขาเจ็บเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ขัดขวางการเคลื่อนไหวของเขา
 Hence under Huston’s expectant gaze, he very straight-forwardly went three steps forward in succession, and made his strength explode in the space of an instant, then his fist fired out with quiet shout
ดังนั้นภายใต้การจ้องมองคาดหวังของฮัสตันเขามากตรงไปข้างหน้าเดินสามก้าวไปข้างหน้าในการทดแทนและทำให้ความแรงของเขาระเบิดในพื้นที่ของทันทีแล้วกำปั้นของเขายิงออกมาด้วยเสียงตะโกนที่เงียบสงบ
 A cloud of eye-dazzling flames exploded as he easily displayed the Explosive Blazing Punch
มีเมฆเปลวเพลิงที่สาดส่องประกายออกมาขณะที่เขาสามารถมองเห็นระเบิดได้อย่างง่ายดาย
 But after this punch, he felt a little dazed himself, because he could tell than when he’d burst out all his strength and stamped every step violently on the ground, many things had seemed to fly out
แต่หลังจากการชกนี้เขารู้สึกทึ่งกับตัวเองเล็กน้อยเพราะเขาสามารถบอกได้มากกว่าที่เขาจะระเบิดความแรงของเขาและประทับตราทุกขั้นตอนอย่างรุนแรงบนพื้นดินหลายสิ่งหลายอย่างดูเหมือนจะบินออกไป
 He wasn’t completely aware yet what happened when everyone else almost went half-crazy
เขายังไม่ตระหนักดีว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อทุกคนเกือบจะบ้าคลั่ง
 They clearly saw that when Ayrin ferociously charged his first step forward, several things had flown out from his body
พวกเขาเห็นได้ชัดว่าเมื่อ Ayrin ได้โจมตีอย่างรุนแรงในขั้นตอนแรกของเขาไปข้างหน้าหลายสิ่งล้วงออกมาจากร่างกายของเขา
 Bread, meat pie, fried doughnut, roasted beef… Things had flown out and fallen from his clothes with every step Ayrin had taken
ขนมปัง, พายเนื้อ, โดนัทผัด, เนื้อย่าง ... สิ่งที่ได้บินลงและลดลงจากเสื้อผ้าของเขากับทุกขั้นตอน Ayrin ได้ดำเนินการ
 Especially the several turkey legs that flew out from his clothes when he’d struck his punch in the end
โดยเฉพาะไก่งวงหลายขาที่บินออกมาจากเสื้อผ้าของเขาเมื่อเขาตีหมัดของเขาในตอนท้าย
 One of the turkey legs landed right into Huston’s arms by happenstance, and Huston subconsciously grabbed it! “Ah?” When he saw an ashen-faced Huston grab the turkey leg, the somewhat flabbergasted Arin finally understood that it was because he’d overstuffed too many thing inside his clothes, that was why a lot of it had flown out when he’d used intense force
หนึ่งในขาไก่งวงได้เข้าสู่อ้อมกอดของ Huston โดยบังเอิญและ Huston ได้คว้ามันเอาไว้! 
 The field became still and silent
สนามก็เงียบและเงียบลง
 When they saw Huston with a turkey leg clutched in his hand, the freshmen couldn’t laugh out loud even if they wanted to
เมื่อพวกเขาเห็น Huston กับขาไก่งวงจับมือของเขาน้องใหม่ไม่สามารถหัวเราะออกมาดัง ๆ แม้ว่าพวกเขาจะต้องการ
 After staying still for several seconds, Huston said to Ayrin, his face distorted, pausing after every word, “Are you deliberately making fun of me?” “…” Ayrin never thought things would turn out this way
หลังจากอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวินาที Huston กล่าวกับ Ayrin ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวและหยุดคำพูดทุกครั้งว่า "คุณจงใจทำอะไรให้ฉัน?" "... " Ayrin ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้จะเป็นแบบนี้
 He said awkwardly, “I didn’t do it on purpose
เขากล่าวอย่างงุ่มง่าม "ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ
 Maybe I should just go and stand outside?” “Stand? Did I tell you go to stand?” Huston exposed an insincere smile that made many freshmen scared inside
บางทีฉันควรจะไปและยืนข้างนอก? "" ยืน? 
 He walked up to Ayrin and stuffed the turkey leg he held back into Ayrin’s hands
เขาเดินขึ้นไปยัง Ayrin และยัดขาไก่งวงที่เขาเก็บไว้ในมือของ Ayrin
 “You took so many things with you because you were afraid I’d let you starve through another meal? I only punished you yesterday because you didn’t respect the class discipline
"คุณเอาหลายสิ่งไปกับคุณเพราะคุณกลัวที่ฉันจะปล่อยให้คุณอดอาหารผ่านมื้ออื่นได้หรือไม่? 
 Today your Explosive Blazing Punch was pretty good, why would I punish you? You three people have a pretty good attitude
วันนี้ระเบิดของคุณ Blazing Punch ได้ดีสวยทำไมฉันจะลงโทษคุณ? 
 Today I not only won’t punish you, I’ll even invite you to a proper meal as compensation
วันนี้ฉันไม่เพียง แต่จะไม่ลงโทษคุณฉันก็จะเชิญคุณให้เป็นอาหารที่เหมาะสมเป็นค่าตอบแทน
 Come, don’t waste this turkey leg, you first put it away
มาไม่ต้องเสียขาไก่งวงนี้คุณใส่มันออกไปก่อน
” “Is this guy deliberately provoking teacher Huston, what’s his brain actually made of?” Moss was keeping a low profile today and hid behind a tall student all along
"" ผู้ชายคนนี้จงใจยั่วยุให้ครูฮัสตันสมองของเขาทำอะไรได้บ้าง? "มอสส์เก็บรายละเอียดไว้ในวันนี้และซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังนักเรียนระดับสูงตลอดมา
 He was still silently scolding Ayrin when he heard the first half of what Huston said, but when he heard the latter half he couldn’t resist shouting after a blank second, almost blacking out, “Three? Teacher, you can’t be talking about me right? I’m not their friend!” “What?” Huston turned his head around and glanced at Moss
เขายังคงข่มขู่ Ayrin อย่างเงียบ ๆ เมื่อได้ยินครึ่งแรกของสิ่งที่ Huston กล่าว แต่เมื่อได้ยินครึ่งหลังเขาไม่สามารถต้านทานการตะโกนหลังจากที่ว่างเปล่าได้เกือบหมดไป "Three? 
 He chuckled coldly
เขาหัวเราะเบา ๆ
 “I seem to remember I especially mentioned yesterday it’s forbidden to casually make a racket in class?” “I…” Moss almost directly spit out a mouthful of blood
"ฉันดูเหมือนจะจำฉันได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อวานนี้ห้ามไม่ให้ตั้งใจที่จะทำให้ไม้ในชั้นเรียน?" "ฉัน ... " มอสเกือบจะพ่นออกคำหนึ่งของเลือด
 … “Come, weren’t you guys fond of eating poultry legs
... "มาไม่ได้คุณชอบกินขาสัตว์ปีก
 No need to be polite and no need to be wasteful, finish eating these
ไม่จำเป็นต้องสุภาพและไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลือง
” The freshmen spent the entire morning split between their sizzling fear of inviting trouble for themselves, and passing the time guessing at what miserable experience was awaiting for the three of Ayrin, Belo, and Moss
"น้องๆใช้เวลาช่วงเช้าที่แยกระหว่างความกลัวที่ร้อนแรงของพวกเขาในการเชิญชวนให้เกิดปัญหากับตัวเองและผ่านช่วงเวลาที่คาดเดาว่าประสบการณ์ที่น่าสังเวชกำลังรอคอยอยู่ที่สามของ Ayrin, Belo และ Moss
 The vast majority of freshmen found that their guesses came true when Huston put a full dining car’s worth of chicken legs in front of Ayring, Belo, and Moss
ส่วนใหญ่ของนักศึกษาพบว่าการคาดเดาของพวกเขาเป็นจริงเมื่อ Huston ใส่รถเต็มรูปแบบของการรับประทานอาหารของขาไก่ในด้านหน้าของ Ayring, Belo และมอส
 “He must have bought every chicken leg from every canteen inside the academy right?” Moss’ eyes went red when he saw at least two to three hundred chicken legs inside the dining car
"เขาต้องซื้อขาไก่ทุกตัวจากทุกโรงอาหารภายในสถาบันการศึกษาใช่มั้ย?" ตาของ Moss เปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเห็นขาไก่อย่างน้อยสองถึงสามร้อยตัวภายในรถรับประทานอาหาร
 He couldn’t hold back his shout once again, “Teacher Huston, I really don’t have anything to do with them…” With his hands clasped behind his back, Huston said without even looking at him, “What? I didn’t hear clearly, are you thinking there’s not enough to eat here?” Moss even started to imagine fighting to the death with Huston
เขาไม่สามารถระงับเสียงตะโกนอีกครั้งได้ "ครูฮัสซันฉันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขาเลย ... " ด้วยมือทั้งสองข้างหลังเขา Huston กล่าวโดยไม่ได้มองเขาว่า "อะไรล่ะ? 
 At such a moment, a cold voice actually came out from the group of freshmen
ในขณะนั้นมีเสียงเย็น ๆ ออกมาจากกลุ่มนักศึกษา
 “Teacher Huston, don’t you think you’re being a little excessive?” “Oh?” The corner of Huston’s eyes twitched
"อาจารย์ฮัสตันคุณคิดว่าคุณน้อยเกินไปหรือ?" "โอ้?" มุมของดวงตาของฮัสออนขดตัว
 He turned his head and looked in the direction of the voice
เขาหันศีรษะไปและมองไปในทิศทางของเสียง
 “Rinloran?” “It’s him? He actually dares to talk straight to teacher Huston’s face?” Many freshmen turned their gazes around
"Rinloran?" "เขาเป็น? 
 Rinloran stood by himself at the edge of the crowd, looking straight at Huston without the slightest dread
Rinloran ยืนอยู่ข้างตัวเองที่ขอบของฝูงชนมองตรงไปที่ Huston โดยไม่ต้องกลัวเล็กน้อย
 Rinloran’s cold gaze made Huston’s eyelids twitch a few times
สายตาของ Rinloran ทำให้สายตาของ Huston ชักไม่กี่ครั้ง
 A treacherous smile curled at the corner of his lips
รอยยิ้มอันทรยศขดอยู่ที่มุมริมฝีปากของเขา
 “Rinloran, you want to eat together with them?” “Why would I do such a senseless thing?” Rinloran said like freezing ice
"Rinloran คุณอยากกินอะไรกับพวกเขา?" "ทำไมฉันถึงทำอย่างนั้นได้?" Rinloran พูดเหมือนน้ำแข็งแข็ง
 “Why?” A chilly light flashed inside Huston’s eyes
"ทำไม?" แสงภายในตัวของ Huston กระพริบ
 In a flash, his body vanished from where he stood
ร่างของเขาหายไปจากที่ที่เขายืนอยู่
 “Puff!” Raging winds burst out in front of Rinloran
"พัฟ!" ลมผุดขึ้นมาต่อหน้า Rinloran
 Huston’s figure emerged from inside the gale, taking his hand back, a sneer on his face
รูปของฮัสสันโผล่ออกมาจากข้างในพายุลมบ้าหมูเอามือกลับยิ้มเยาะอยู่บนใบหน้าของเขา
 Rinloran’s figure retreated inside the gale, retreating a full five to six steps before finally stilling
ร่างของ Rinloran ถอยออกภายในพายุและถอยออกมาเต็มห้าถึงหกขั้นตอน
 Every freshman could see with halted breath
น้องใหม่ทุกคนสามารถมองเห็นได้ด้วยลมหายใจที่ระงับ
 Rinloran’s arms were still crossed in front of him, maintaining his protective posture
แขนของ Rinloran ยังคงเดินข้ามหน้าเขารักษาท่าทางป้องกันไว้ได้
 His arms were shaking nonstop however, and his face had also become a little pale
แขนของเขากำลังสั่นสะท้าน แต่ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นสีซีดเล็กน้อย
 “Not that I was serious at all, but you’ve already done pretty well blocking a strike from me
"ไม่ใช่ว่าฉันเป็นคนที่จริงจัง แต่คุณทำได้ดีมากที่จะปิดกั้นการนัดหยุดงานจากฉัน
” Huston glanced at Rinloran and his shaking arms, then looked at the freshmen around Rinloran who hadn’t even clearly seen his movements
Huston เหลือบ Rinloran และแขนสั่นของเขาแล้วมองไปที่นักศึกษารอบ Rinloran ที่ไม่ได้เห็นความเคลื่อนไหวของเขา
 “As to why… I think you already understand now
"ถึงตอนนี้ ... ฉันคิดว่าคุณเข้าใจแล้วตอนนี้
 Because you’re too weak for me, because I’m your teacher, because you can’t possibly resist even if I were to force you to do these things
เพราะคุณอ่อนแอเกินกว่าที่ฉันเพราะฉันเป็นครูเพราะคุณไม่สามารถต้านทานได้แม้ว่าจะบังคับให้คุณทำสิ่งเหล่านี้
” Rinloran didn’t make a sound
Rinloran ไม่ได้เสียง
 He took his hands back, but most freshmen became even tenser instead, because they could all feel Rinloran had no intention of lowering his head still
เขาเอามือของเขากลับมา แต่นักศึกษาส่วนใหญ่ก็ยิ่งรู้สึกแย่ลงเพราะพวกเขารู้สึกว่า Rinloran ไม่มีเจตนาที่จะลดศีรษะลง
 “It’s alright
"ไม่เป็นไร
” Ayrin nodded gratefully at Rinloran at this time and said, “My appetite is very big, there should be no problem eating these even by myself
"Ayrin พยักหน้าขอบคุณ Rinloran ในเวลานี้และกล่าวว่า" ความอยากอาหารของฉันใหญ่มาก
” “Is that so? Since you say so, then don’t be wasteful, first finish eating the things you brought, then also eat these chicken legs after that
"" เป็นเช่นนั้นเหรอ? 
” Huston laughed out loud
Huston หัวเราะออกมาดัง ๆ
 “Haha, if you can finish eating all these chicken legs, then the rest naturally don’t need to eat them anymore
"Haha, ถ้าคุณสามารถกินขาไก่เหล่านี้ได้หมดแล้วส่วนที่เหลือตามธรรมชาติไม่จำเป็นต้องกินมันอีกต่อไป
 And as a special favor, I can allow you to carry a lot of food to class in the future
และเป็นความโปรดปรานเป็นพิเศษฉันสามารถช่วยให้คุณสามารถพกพาอาหารจำนวนมากเข้าคลาสได้ในอนาคต
” A collective intake of breath rang
การหายใจเข้าด้วยกันเป็นกลุ่ม
 Because Ayrin really started to eat without saying another word
เพราะอารินเริ่มกินจริงๆโดยไม่พูดอะไรอีก
 The things he’d taken seemed fully sufficient for several persons, but he cleanly wolfed them down in only a moment, then he started to eat the chicken legs one by one
สิ่งที่เขาเอามาดูเหมือนจะเพียงพอสำหรับหลาย ๆ คน แต่เขาทำความสะอาดพวกเขาลงไปเพียงชั่วครู่แล้วเขาก็เริ่มกินขาไก่ทีละอัน
 “What’s this about?” Huston hadn’t heard about Ayrin’s glorious eating achievements before
"เรื่องนี้เกี่ยวกับอะไร?" Huston ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับความสำเร็จอันน่าอัศจรรย์ของการกินของ Ayrin มาก่อน
 He became more and more dumbfounded
เขาเริ่มตะลึงมากขึ้น
 “Does this guy carries the blood of the giants? But he couldn’t eat like that even he had a complete giant bloodline
"ชายคนนี้ถือเลือดของยักษ์ใหญ่หรือไม่? 
 Also he couldn’t be this thin and small either!” Ayrin had eaten over a hundred chicken legs nonstop, and still wasn’t showing the slightest sign of slowing down, despite his belly swelling high
นอกจากนี้เขายังไม่สามารถเป็นแบบผอมและเล็กได้เช่นกัน! "อารินกินมากกว่าร้อยขาไก่ไม่หยุดนิ่งและยังคงไม่แสดงอาการชะลอตัวลงแม้ท้องของเขาจะบวมสูง
 Huston’s eyes stared so hard even his eyeballs were about to fall out
ตาของ Huston จ้องมองอย่างหนักแม้ดวงตาของเขากำลังจะร่วงออกไป
 This was something that completely exceeded the scope of his knowledge, something that was totally unreasonable when he thought of it
นี่คือสิ่งที่เกินขอบเขตความรู้ของเขาซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างสิ้นเชิงเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้
 Moss and the other freshmen had all more or less heard about Ayrin’s glorious battle achievements on the commercial street, but witnessing the way Ayrin was eating now with their own eyes, they were still all shocked, all sucking in cold mouthfuls of air
มอสและนักศึกษาคนอื่น ๆ ได้ยินเรื่องเกี่ยวกับชัยชนะของการต่อสู้อันน่ารื่นรมย์ของอารินบนถนนพาณิชย์ แต่ก็เป็นพยานถึงวิธีการที่อารินกินตอนนี้ด้วยสายตาพวกเขาเองพวกเขายังคงตกใจทุกหนทุกทุกอย่างลวกในอากาศหนาวเย็น
 “What’s this guy’s stomach actually made of?” “Don’t tell me he’s really going to eat all of this stuff?” Moss looked blankly at Ayrin, these thoughts popping through his brain, but then he saw Ayrin’s actions becoming slower and slower
"กระเพาะอาหารของผู้ชายคนนี้เกิดจากอะไรจริงๆ?" "อย่าบอกเลยว่าเขาจะกินของทั้งหมดนี้ล่ะ?" มอสส์มองไปที่ Ayrin อย่างเห็นได้ชัดความคิดเหล่านี้ล้วงเข้าไปในสมอง แต่แล้วเขาก็เห็นการกระทำของ Ayrin เริ่มช้าลงและช้าลง
 “Is he going to explode and die if this goes on?” He watched Ayrin, his mood more and more conflicted, but amidst increasing louder sounds of cold air being sucked in, Ayrin actually finished eating all the chicken legs
"เขาจะระเบิดและตายถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้น?" เขาดู Ayrin อารมณ์ของเขามากขึ้นและขัดแย้งมากขึ้น แต่ท่ามกลางเสียงที่ดังขึ้นจากอากาศเย็นถูกดูดใน, Ayrin จริงเสร็จสิ้นการกินขาไก่ทั้งหมด
 Seeing Ayrin down the last chicken leg, seeing his belly bulge to a degree difficult to image, remembering this little shorty only did this so that Rinloran and himself could avoid the punishment, Moss couldn’t hold it back anymore, once again
เห็น Ayrin ลงขาไก่สุดท้ายเห็นพุงท้องของเขาในระดับยากที่จะภาพจดจำนี้ shorty เล็กน้อยเพียงเพื่อนี้ Rinloran และตัวเองสามารถหลีกเลี่ยงการลงโทษมอสไม่สามารถถือมันอีกครั้งอีกครั้ง
 He rushed beside Ayrin: “How are you feeling, are you feeling any discomfort?” Ayrin watched the empty dining car with disappointment and frustration, as if he missed it, “Oh, there’s nothing left already… Tastes really good, I almost couldn’t bear to eat them in the end… A little more would have been even better
เขารีบวิ่งไปข้างๆ Ayrin: "คุณรู้สึกยังไงบ้างคุณรู้สึกไม่สบายอะไร?" Ayrin เฝ้าดูรถที่ว่างเปล่าด้วยความผิดหวังและความขุ่นมัวราวกับว่าเขาพลาด "โอ้ไม่มีอะไรเหลืออยู่แล้ว ... รสชาติดีจริงๆ 
” “What?!” Moss almost went crazy on the spot as soon as he heard Ayrin
"" อะไรล่ะ? "มอสเกือบจะคลั่งไคล้ในทันทีที่ได้ยินเสียงของอาริน
 He shouted out loud, “Someone else would have exploded and died long ago if they ate that much, but the only reason you slowed down was because you couldn’t bear to eat it?!” Huston was already speechless, but he finally became mad with anger when he heard Ayrin’s words
เขาตะโกนว่า "คนอื่นจะระเบิดขึ้นและตายไปนานแล้วถ้าพวกเขากินมาก ๆ แต่เหตุผลเดียวที่คุณชะลอตัวลงก็คือคุณไม่สามารถกินมันได้หรือ?!" ฮัวสันพูดไม่ออก แต่ในที่สุดเขาก็ได้กลายเป็น 
 He shouted, hysterical: “Are you trying to oppose me on purpose? You can eat even that much? Don’t tell me you’re a Giant Food Monster?”
เขาตะโกนว่า "คุณกำลังพยายามที่จะต่อต้านฉันอย่างไม่ตั้งใจ?