Chapter 7 Chapter 7 – What A Coincidence
บทที่ 7 บทที่ 7 - เป็นเรื่องบังเอิญ
   Jiang looked at the hand of the paper and looked at the front of the two-story small floor; the door is written “Jiang Liu Detective
เจียงมองไปที่มือของกระดาษและมองไปที่ด้านหน้าของชั้นสองชั้นเล็ก ๆ ; 
” This is it removing the cap on his head, after all this is to leave a good impression
"นี่คือการถอดฝาครอบศีรษะของเขาออกหลังจากที่ทั้งหมดนี้จะทำให้ประทับใจ
 Jiang Qi walked to the office and found no one when he opened the door
Jiang Qi เดินไปที่สำนักงานและไม่พบใครเมื่อเขาเปิดประตู
 The room is very spacious, about 140 square meters, surrounded by a few pots of flowers that he can’t tell, a few pictures that he hasn’t seen hanging on the wall,  a coffee table in the middle surrounded by a few sofa, the coffee on the table is still steaming
ห้องมีขนาดกว้างขวางมากประมาณ 140 ตารางเมตรล้อมรอบด้วยกระถางดอกไม้ไม่กี่แห่งที่เขาไม่สามารถบอกได้ภาพสองสามภาพที่เขาไม่ได้เห็นแขวนอยู่บนผนังโต๊ะกาแฟกลางที่ล้อมรอบด้วยโซฟา 
 Frowning while looking upstairs, Jiang Qi seemed to enter a strange state, as if he had able to see through the walls
Jiang Qi ดูเหมือนจะเข้าสู่สภาพแปลก ๆ ราวกับว่าเขาสามารถมองผ่านกำแพงได้
 There are three men upstairs, one man and two women
มีผู้ชายสามคนอยู่ด้านบนชายและหญิงสองคน
 Somehow, that thought appeared in Jiang Qi mind
อย่างใดความคิดที่ปรากฏในใจ Jiang Qi
 This thought was shocking even to Jiang Qi himself
ความคิดนี้เป็นเรื่องที่น่าตกใจแม้แต่กับเจียงชีเอง
 “How do I know that ?” Jiang Qi went upstairs to confirm his thought in his mind
"ฉันจะรู้ได้อย่างไร?" เจียงไคขึ้นไปชั้นบนเพื่อยืนยันความคิดของเขาในใจ
 Sorry, if this is rude The second floor is divided into four room, one of the largest room is walled with glass, so it is easy to see the inside
ขออภัยถ้าเป็นการหยาบคายชั้นที่สองแบ่งออกเป็นสี่ห้องห้องที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งติดผนังด้วยกระจกเพื่อให้มองเห็นภายในได้ง่าย
 Which is very minimalistic, there is a large round table next to a potted flower as well as a drinking fountain
ซึ่งมีความเรียบง่ายมีโต๊ะกลมขนาดใหญ่อยู่ติดกับดอกไม้กระถางและน้ำพุดื่ม
 What important here, there are three people here, one man and two women
สิ่งสำคัญที่นี่มีสามคนที่นี่หนึ่งชายและหญิงสองคน
 Male wearing a suit, about 40 years old, short hair but make some messy, handsome face with growing beard, but his spit speaking destroyed the image
ชายสวมชุดสูทประมาณ 40 ปีผมสั้น แต่ทำหน้ายุ่งเหยิงหน้าตาดีขึ้นพร้อมหนวดเคราที่โตขึ้น แต่การพูดถ่มน้ำลายของเขาทำลายภาพลักษณ์
 And the two girls, almost like a twin, listening with wry smiles
และทั้งสองสาวเกือบจะเหมือนคู่แฝดฟังด้วยรอยยิ้มที่ขุ่นเคือง
 Her eyes like moonlight shining on the sea, beautiful and profound inclusive of everything, the girls giving a vibe like a fresh fragrance slowly spreading in the room and heart
ดวงตาของเธอเหมือนแสงจันทร์ส่องแสงบนทะเลที่สวยงามและลึกซึ้งรวมทุกอย่างผู้หญิงให้กลิ่นอายเหมือนกลิ่นหอมสด ๆ กระจายตัวช้า ๆ ในห้องและหัวใจ
 While the other girl is lying on the table boringly, her eyebrows carefully modified to faint arch eyebrows, long eyelashes flashing like two small brush
ขณะที่หญิงสาวคนอื่น ๆ กำลังนอนบนโต๊ะอย่างน่าเบื่อคิ้วของเธอถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นคิ้วคิ้วจาง ๆ ขนตายาวกระพริบเช่นแปรงขนาดเล็กสองชิ้น
 Pair of eyes that so beautiful that make people taking a glimpse of it feeling a light shining their hearts
คู่ของดวงตาที่สวยงามมากที่ทำให้ผู้คนได้เห็นความรู้สึกของมันทำให้รู้สึกถึงแสงที่สาดส่องเข้าไปในหัวใจของพวกเขา
 And a look like a smart person
และดูเป็นคนฉลาด
 Jiang Qi amazed with these two girls stunned in front of the door still standing, but he immediately woke up
Jiang Qi ประหลาดใจกับเด็กสองคนนี้ตะลึงที่หน้าประตูยังคงยืนอยู่ แต่เขาก็ตื่นขึ้นมาทันที
 “Bang!” The man hitting the table and scared the girl who was lying on the table and said, “This headline, we have to grab it … Must not be preempted by other media
"คนบางคน!" ชายคนนั้นชนโต๊ะและกลัวผู้หญิงที่กำลังนอนอยู่บนโต๊ะและพูดว่า "พาดหัวนี้เราต้องคว้าไว้ ... ไม่ต้องถูกจองโดยสื่ออื่น
” Jiang Qi instantly petrified in front of the door, Media ??  What wrong with the press? The president reported this news four hours ago
"เจียงฉีทันทีที่กลายเป็นหินที่หน้าประตู Media? 
 The girl who was scared before stood up and said: “And we are detectives!” Why do you care about those annoying headlines ?” “this is not your previous occupational disease ?” the girl answer while stood up, staring at the man who had been embarrassed and asked with a deadpan “Well…” The man gulping his saliva and embarrassed to pick up the cup
เด็กผู้หญิงที่กลัวก่อนที่จะยืนขึ้นและพูดว่า: "และเราเป็นนักสืบ!" ทำไมคุณถึงสนใจหัวข้อข่าวที่น่ารำคาญเหล่านี้? "" นี่ไม่ใช่โรคในอาชีพของคุณก่อนหน้านี้? "หญิงสาวตอบในขณะที่ยืนขึ้นจ้องมองที่ชายคนนั้น 
 “Well, someone is here
"ดีมีคนอยู่ที่นี่
” Suddenly the woman who pulled the girl seeing Jiang Qi
"ทันใดนั้นผู้หญิงคนหนึ่งที่ดึงหญิงสาวคนนี้มาดู Jiang Qi
 “Eh ?” The girls froze for a moment looking to Jiang Qi, while the man seeing the form in Jiang Qi hand
"เอ๊ะ?" สาว ๆ แช่แข็งอยู่ครู่หนึ่งมองไปที่ Jiang Qi ขณะที่ชายคนนี้เห็นรูปในมือของ Jiang Qi
 He stands up, enthusiastically speaking to  Jiang Qi
เขายืนขึ้นกระตือรือร้นพูดกับเจียงไค
 “Are you going to apply ?” The man said, ” No interview, you passed
"คุณจะใช้?" ชายคนนั้นกล่าวว่า "ไม่มีการสัมภาษณ์คุณผ่าน
” “Well, I’m just lost
"" ฉันเพิ่งหายไป
” Jiang Qi immediately hid the ticket behind, with a smile on his face What a joke, with how the president works so unreliable, within three days, he will die in Jiang Qi hand, so for his life safety, but also for the future of Jiang Qi, it’s better to not taking this job
"Jiang Qi ทันทีซ่อนตั๋วหลังด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา What a joke กับวิธีประธานทำงานไม่น่าเชื่อถือเพื่อให้ภายในสามวันเขาจะตายในมือ Jiang Qi เพื่อความปลอดภัยในชีวิตของเขา แต่ยังในอนาคต 
 “Young man, have you ever heard of doing something?” The man asked while pushing Jiang Qi into the room “I’ve only heard what I need to do …” Jiang Qi weakly said while being pushed in by the man
"ชายหนุ่มเคยได้ยินเรื่องการทำอะไรบ้างไหม?" ชายคนนั้นถามขณะที่ผลักดัน Jiang Qi เข้าไปในห้อง "ฉันได้ยินแค่ว่าฉันต้องทำอะไร ... " Jiang Qi กล่าวอย่างอ่อน ๆ ว่าขณะที่ชายคนนั้นผลักดัน
 “Dad,  he doesn’t want to do it!” The quiet woman pulled and speaks to the middle-aged man
"พ่อเขาไม่ต้องการที่จะทำมัน!" ผู้หญิงที่เงียบสงบดึงและพูดกับชายวัยกลางคน
 “???” Are they still a family? Jiang Qi laughing hearing this
"พวกเขายังคงเป็นครอบครัวหรือ? 
 “Kid, why are you laughing ?” Seems to be stimulated with Jiang Qi smile, he also abandoned the so-called President demeanor
"เด็กคุณหัวเราะทำไม?" ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นด้วยรอยยิ้มของ Jiang Qi เขาก็ละทิ้งความประพฤติแบบประธานาธิบดีที่เรียกว่า
 “It’s nothing
"ไม่เป็นไร
” Jiang Qi not overdoing it while his face can’t help to still grin, now he suddenly found that the president is fascinating
"Jiang Qi ไม่ overdoing มันในขณะที่ใบหน้าของเขาไม่สามารถช่วยให้ยิ้มยังคงตอนนี้เขาก็พบว่าประธานเป็นที่น่าสนใจ
 The man sees Jiang Qi smile while grabbed Jiang Qi shoulder and said
ชายคนนั้นเห็นรอยยิ้มของ Jiang Qi ขณะคว้าไหล่ Jiang Qi และกล่าวว่า
 “Boy, disagree to agree you have to accept today
"เด็กผู้ชายไม่เห็นด้วยที่จะยอมรับว่าคุณต้องยอมรับในวันนี้
” (this is confusing in mtl) with hesitation, Jiang Qi speaks “How’s my salary…” The man waved his hand and said
"(นี่สับสนใน mtl) ด้วยความลังเลใจ Jiang Qi พูด" เงินเดือนของฉันเป็นยังไง ... "ชายคนนั้นโบกมือและพูด
 “The salary is negotiable, 3000 a month
"เงินเดือนสามารถต่อรองได้ 3000 ต่อเดือน
” Jiang Qi nodded a few times, agreeing and sit down
Jiang Qi พยักหน้ากี่ครั้งตกลงและนั่งลง
 In fact, for food and shelters
ในความเป็นจริงสำหรับอาหารและที่พักอาศัย
 He can’t spend much money, 3000 is enough
เขาไม่สามารถใช้เงินจำนวนมากได้ 3000 ก็พอ
 “Oh, you agree ?” the quiet girl strangely looked at Jiang, not understands why not agreeing earlier to taking the job now… “Of course
"โอ้คุณเห็นด้วยเหรอ?" สาวที่เงียบขรึมมองไปที่เจียงไม่เข้าใจว่าทำไมไม่เห็นด้วยก่อนที่จะรับงานนี้ ... "แน่นอน
” Jiang Qi nodded, looked to the somewhat unreliable president
"เจียงกิพยักหน้ามองไปยังประธานที่ไม่น่าเชื่อถือบ้าง
 The man lets off Jiang Qi go, and then sat on the chair and said: “Since you’re my staff, I can’t be late
ชายคนนั้นปล่อยให้เจียงไจีนั่งแล้วนั่งลงบนเก้าอี้และพูดว่า "ตั้งแต่คุณเป็นพนักงานของฉันฉันไม่สามารถจะสาย
” “From today, I am your boss, I called Jiang Liu
"ตั้งแต่วันนี้ฉันเป็นเจ้านายของฉันฉันเรียกเจียงหลิว
 “ Looked at his new boss, Jiang Qi silently told his name “Jiang Qi
มองเจ้านายคนใหม่ของเขาเจียงกิบอกชื่อของเขาว่า "เจียงชี" อย่างเงียบ ๆ
” “…
"" ...
” Then the house fell into silence, three people are strange stare at him, in particular for the girl who has not been talking, grinding her teeth and emerging her aura and looked at him
"แล้วบ้านก็ตกลงไปในความเงียบสามคนต่างก็จ้องมองเขาแปลก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้หญิงที่ยังไม่ได้พูดคุยเจียระไนฟันและโผล่ออกมาจากราศีและมองเขา
 Jiang Qi felt the murderous aura and having a goosebump
Jiang Qi รู้สึกถึงความสามารถในการฆ่าตัวตายและมีอาการหอบหืด
 It was strange when Jiang Liu spoke “I’m letting you tell your name ! why you telling my daughter name to me ?” Jiang Qi instantly know the blunder, explained: “This is my name, Jiang from Jiang Ziya (1), Qi from a man with high integrity Hearing Jiang Qi, the woman know their misunderstanding, looked at another one is still “self” gnashing teeth
แปลกจัง Jiang Liu พูด "ฉันปล่อยให้คุณบอกชื่อคุณ! 
 Smiled and shook her head, taking the initiative “My name is Jiang Xue
ยิ้มและส่ายศีรษะด้วยความคิดริเริ่ม "ฉันชื่อเจียงซู
” “Heee~
"" Heee ~
” Jiang Qi hearing this nodded to Jiang Xue, and then looked at the other girls: “Then you are
"เจียงไคได้ยินคำพูดนี้พยักหน้าต่อเจียงซูและมองไปที่ผู้หญิงคนอื่น ๆ ว่า" แล้วคุณก็
?” “I am also called Jiang Qi
? "" ฉันเรียกอีกชื่อว่า Jiang Qi
” The girl revealed two lovely little fangs, and said to Jiang Qi (Male), “Nice to meet you
"หญิงสาวคนนี้เผยให้เห็นเขี้ยวเล็ก ๆ สองตัวที่น่ารักและพูดกับเจียงไค (ชาย) ว่า" ยินดีที่ได้พบคุณ
” At that moment, Jiang Qi(M) smelling a bloody rain, I think my life will not be quite after this job
"ในขณะนั้น Jiang Qi (M) มีฝนตกช้ำฉันคิดว่าชีวิตของฉันจะไม่ค่อยตามงานนี้
 “Your name is also the same? it’s really a coincidence, haha
"ชื่อของคุณก็เหมือนกัน? 
” at this, Jiang Qi could only reach out and shake the girl hand for a moment, and then awkwardly scratching his head
"ที่นี้เจียงไจ๋สามารถเอื้อมมือออกไปและจับมือเด็กผู้หญิงไว้สักครู่แล้วจึงเกาหัวของเขา
 Isn’t that right? Why should I be guilty? This name is not my fault! Looked at the smile of Jiang Qi(F), Jiang Qi(M) can only forget, who told people is a girl?
ใช่มั้ย?