Chapter 1 Chapter 1 – Trash Martial Spirit Translator: Mr Voltaire Editor: Master Shadow   Moonwind Kingdom, Violet Cloud County
บทที่ 1 บทที่ 1 - Tray Martial Spirit นักแปล: นายวอลแตร์บรรณาธิการ: Master Shadow ราชอาณาจักร Moonwind, Violet Cloud County
 Within the Xiao family’s large Martial Arts Grounds, a row of youths were listening to a middle-aged man on a stage talk about the mysteries and wonders of the martial path
ในบริเวณสนามยิงปืนขนาดใหญ่ของตระกูลเสี่ยวกลุ่มวัยรุ่นกำลังฟังชายวัยกลางคนพูดคุยเกี่ยวกับความลึกลับและความมหัศจรรย์ของเส้นทางการเดินขบวน
 The youths’ tender faces were filled with hope and excitement
ใบหน้าอ่อนโยนของเยาวชนเต็มไปด้วยความหวังและความตื่นเต้น
 The middle-aged man was called Xiao Hu, and was the Xiao family’s Martial Instructor
ชายวัยกลางคนชื่อว่า Xiao Hu และเป็นผู้สอนการต่อสู้ในครอบครัวของ Xiao
 “Uncle Hu, what’s a genius?” a youth asked as he looked up with eyes full of expectation
"ลุงหูอัจฉริยะอะไร?" หนุ่มถามขณะมองตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
 “In my Moonwind Kingdom, anyone who has awakened a Martial Spirit is a genius, and can glean the favour of the big sects
"ในราชอาณาจักร Moonwind ทุกคนที่ปลุกจิตสำนึกของ Martial Spirit เป็นอัจฉริยะและสามารถเก็บสะสมความโปรดปรานของนิกายใหญ่ได้
” Uncle Hu looked at the youths below the stage as he continued with a solemn expression, “Those sorts of people have unlimited potential and are dragons among men
ลุงฮูมองไปที่หนุ่ม ๆ ที่อยู่ใต้เวทีขณะที่เขายังคงแสดงออกอย่างเคร่งขรึม "คนประเภทนี้มีศักยภาพที่ไม่ จำกัด และเป็นมังกรในหมู่มนุษย์
 They can soar through the Nine Heavens, enter the vast martial world and become true experts
พวกเขาสามารถทะยานผ่านเก้าสวรรค์ป้อนโลกการต่อสู้กว้างใหญ่และกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แท้จริง
” “It’s a pity we didn’t awaken Martial Spirits
"" มันน่าเสียดายที่เราไม่ได้ปลุก Martial Spirits
” The youths shook their heads in disappointment
"หนุ่ม ๆ ส่ายหัวด้วยความผิดหวัง
 “You don’t need to feel too dispirited; it’s incredibly rare to awaken a Martial Spirit
"คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกเศร้าหมองเกินไป; 
 As long as you work hard, you can still make significant achievements on the martial path,” Uncle Hu said
ตราบเท่าที่คุณทำงานหนักคุณยังคงสามารถสร้างความสำเร็จที่สำคัญในเส้นทางการเดินทัพได้ "ลุงอูกล่าว
 “Alright, start trading punches with me
"เอาล่ะเริ่มชกต่อยกับฉัน
 This is a set of Yellow Rank low-grade fist techniques, called the Vigorous Tiger Fists
นี่เป็นชุดของเทคนิคการกำปั้นเกรดต่ำอันดับสีเหลืองที่เรียกว่า "กำปั้นเสือเข้ม"
” After speaking, Uncle Hu began to teach the crowd the fist technique
"หลังจากพูดแล้วลุงหูก็เริ่มสอนฝูงชนให้กำปั้น
 Elsewhere on the Martial Arts Grounds, a youth in white was sitting cross-legged under a large tree with his eyes closed
ที่อื่น ๆ บนพื้นศิลปะการต่อสู้หนุ่มสาวผิวขาวกำลังนั่งไขว้ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่ดวงตาปิดลง
 If one looked closely, they would be able to see slivers of light gathering around his body
ถ้ามองใกล้ ๆ พวกเขาก็จะสามารถมองเห็นชิ้นส่วนของการรวบรวมแสงรอบตัวของเขาได้
 This youth’s name was Xiao Yun
ชื่อของเยาวชนคนนี้คือ Xiao Yun
 He had brows like swords and eyes like stars, and looked like a talented young man
เขามีคิ้วคิ้วเหมือนดาบและตาเหมือนดวงดาวและดูเหมือนชายหนุ่มผู้มีพรสวรรค์
 Xiao Yun was a descendant of the main house of the Xiao family, and would be 16 years old in a few months
เสี่ยวหยุนเป็นลูกหลานของบ้านหลังใหญ่ของตระกูลเสี่ยวและจะอายุ 16 ปีภายในเวลาไม่กี่เดือน
 He seemed quite different, choosing to cultivate by himself
ดูเหมือนเขาจะแตกต่างออกไปมากการเลือกที่จะปลูกฝังด้วยตัวเอง
 It wasn’t because he was introverted, but because he was facing a problem in cultivation
ไม่ใช่เพราะเขาเก็บตัว แต่เพราะเขากำลังประสบปัญหาในการเพาะปลูก
 Xiao Yun had awakened a Martial Spirit when he was 5 years old, and had reached the Sixth Layer of Body Tempering when he was 8 years old
เสี่ยวหยิงได้ปลุกจิตวิญญาณการต่อสู้เมื่ออายุได้ 5 ขวบและเมื่อถึงวัย 8 ขวบก็ถึงชั้นที่ 6 ของร่างกาย
 He had also gathered Mystic Qi in his body
เขาได้รวบรวม Mystic Qi ไว้ในร่างของเขา
 With such talent, he was a prodigy that would only be seen once every hundred years in the entire Violet Cloud County
ด้วยพรสวรรค์ดังกล่าวเขาเป็นอัจฉริยะที่จะเห็นได้ทุกๆร้อยปีใน Violet Cloud County ทั้งหมด
 As such, the entire Xiao family had placed their hopes in Xiao Yun, believing that he would be able to bring glory and fame to their family
ด้วยเหตุนี้ครอบครัวเสี่ยวหยางจึงตั้งความหวังไว้ในเสี่ยวยุนเชื่อว่าเขาจะสามารถนำความรุ่งเรืองและความมีชื่อเสียงมาสู่ครอบครัวได้
 It was a pity that after he turned 8, his cultivation stopped advancing, and he could only watch as those with less talent than him stepped into the Sixth Layer of Body Tempering, then the Seventh Layer… The distance between them grew further and further and yet, he was still stuck at the Sixty Layer of Body Tempering
เป็นที่น่าเสียดายว่าหลังจากที่เขาอายุได้ 8 ขวบการเพาะปลูกของเขาหยุดลงและเขาก็ดูเป็นคนที่มีพรสวรรค์น้อยกว่าเขาก้าวเข้าสู่ชั้น Sixth of Body Tempering จากนั้นก็เป็น Seventh Layer ... ระยะห่างระหว่างพวกเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ 
 As these changes happened, the attitude of people towards Xiao Yun changed as well
เมื่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นทัศนคติของประชาชนต่อ Xiao Yun ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน
 To them, the stunning genius had become mediocre and trash
ความอัจฉริยะอันน่าทึ่งได้กลายเป็นปานกลางและเป็นขยะ
 Many of the people who once praised him started to mock him
หลายคนที่เคยสรรเสริญเขาเริ่มหัวเราะเยาะเขา
 Before, the Xiao family still had great hopes for Xiao Yun
ก่อนครอบครัวเสี่ยวก็ยังมีความหวังที่ยิ่งใหญ่สำหรับเสี่ยวหยุ
 After all, he was the only one in the Xiao family’s younger generation who had awakened a Martial Spirit
เพราะเขาเป็นคนเดียวในรุ่นน้องของครอบครัวเสี่ยวที่ปลุกจิตสำนึกของนายพลไว้
 However, after finding out that Xiao Yun’s Martial Spirit was not a battle Martial Spirit, but a healing Martial Spirit, the Xiao family’s seniors gave up on him
อย่างไรก็ตามหลังจากค้นพบว่า Martial Spirit ของเสี่ยวยุนไม่ใช่ศึก Martial Spirit แต่เป็น Spirit Martial Spirit ที่ทำให้ผู้อาวุโสของครอบครัว Xiao ยอมแพ้ต่อเขา
 What was the use of a healing Martial Spirit in a world where strength dominated everything? Even if he developed his Martial Spirit, he would at most just be an excellent physician
อะไรคือการใช้ Spirit Martial Healing ในโลกที่ความมีอำนาจครอบงำทุกสิ่งทุกอย่าง? 
 As such, the halo around this esteemed genius gradually faded away
เช่นรัศมีรอบอัจฉริยะที่นับถือนี้ค่อยๆจางหายไป
 The genius youth who had once been the pride and envy of countless people had become a laughingstock
เยาวชนอัจฉริยะที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นความภาคภูมิใจและอิจฉาของคนนับไม่ถ้วนได้กลายเป็นคนหัวเราะ
 As such, Xiao Yun began to fall into depression
เช่นนี้ Xiao Yun เริ่มซึมเศร้า
 However, before he became too affected by this, Xiao Yun pulled himself together and willed himself to train even harder
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะได้รับผลกระทบอย่างมากจากเรื่องนี้เสี่ยวยุนก็ดึงตัวเองขึ้นและตั้งใจจะฝึกให้หนักขึ้น
 He ignored everyone who laughed at him, because he believed that as long as he put in the effort, he would one day be able to reclaim his honour
เขาละเลยทุกคนที่หัวเราะเยาะเขาเพราะเขาเชื่อว่าตราบเท่าที่เขาใส่ความพยายามนี้สักวันหนึ่งเขาจะได้รับเกียรติของเขา
 Of course, this wasn’t a baseless confidence
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ความเชื่อมั่นที่ไร้เหตุผล
 Xiao Yun couldn’t cultivate because of a special reason
Xiao Yun ไม่สามารถปลูกฝังได้เนื่องจากเหตุผลพิเศษ
 Threads of Heaven and Earth Essence Qi were absorbed into Xiao Yun’s dantian at a speed much faster than other people his age
กระทู้ของ Heaven and Earth Essence Qi ถูกดูดซึมเข้าสู่ Xiao Yun's dantian ด้วยความเร็วที่เร็วกว่าคนอื่นอายุของเขา
 By normal reasoning, he should have long since broken through to the Innate realm
โดยการให้เหตุผลแบบปกติเขาควรจะต้องพ่ายแพ้ไปไกลถึงดินแดน Innate
 However… After Xiao Yun had cultivated for quite a while and absorbed the Essence Qi into his dantian, a light flashed in his mind and a jade-green branch appeared in his sea of consciousness, extending into his dantian
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ Xiao Yun ได้รับการปลูกฝังมาเป็นระยะเวลานานและซึมซับ Essence Qi ไปสู่การมีชีวิตชีวาของเขาแสงกระพริบอยู่ในใจของเขาและสาขาสีเขียวหยกโผล่เข้ามาในจิตสำนึกของเขา
 After reaching his dantian, it absorbed all of the Essence Qi that Xiao Yun had painstakingly gathered, taking it for itself
หลังจากที่ไปถึงเขาแล้วมันดูดซับ Essence Qi ทั้งหมดที่ Xiao Yun ได้รวบรวมมาอย่างถี่ถ้วน
 “Goddamn, don’t take all of it; leave me a bit of the Essence Qi at least!” Seeing that jade-green branch, Xiao Yun felt speechless
"ขอโทษอย่าใช้มันทั้งหมด 
 Perhaps he was the only one in the entire Moonwind Kingdom who had awakened such an impish Martial Spirit
บางทีเขาอาจจะเป็นคนเดียวในราชอาณาจักร Moonwind ที่ปลุกจิตวิญญาณของตัวเองให้ตื่นตระหนกขึ้น
 The branch ignored Xiao Yun’s protests
สาขาไม่สนใจการประท้วงของเสี่ยวยุน
 Instead it gave a buzzing sound, as if it wasn’t satisfied yet, making this depressed youth feel even more annoyed
แต่มันทำให้เสียงหึ่งราวกับว่ายังไม่เป็นที่พอใจทำให้เยาวชนรู้สึกหดหู่ใจนี้รู้สึกรำคาญมากขึ้น
 “Stop screwing around with me!” Xiao Yun roared inwardly
"หยุดกรูกันไปกับฉัน!" Xiao Yun โห่ร้องเข้าข้าง
 As if the branch could detect how Xiao Yun was feeling, it flashed with light, then retreated back into his sea of consciousness
ราวกับว่าสาขาสามารถตรวจจับว่าเสี่ยวหยินรู้สึกได้อย่างไรมันกระพริบด้วยแสงแล้วถอยกลับเข้าไปในทะเลแห่งสติ
 Evidently, this jade-green branch was part of Xiao Yun’s Martial Spirit
เห็นได้ชัดว่าสาขาหยกสีเขียวนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิญญาณการต่อสู้ของเสี่ยวยุน
 “I wonder if this Martial Spirit has been upgraded
"ฉันสงสัยว่านี้ได้รับการอัพเกรด Martial Spirit แล้วหรือยัง
” With a slight thought, his mind entered his sea of consciousness
"ด้วยความคิดเล็กน้อยจิตใจของเขาเข้าสู่จิตสำนึกของเขา
 Within Xiao Yun’s sea of consciousness was a chaotic world filled with fog
ภายในทะเล Xiao Yun ของจิตสำนึกเป็นโลกวุ่นวายเต็มไปด้วยหมอก
 For the lower-ranked cultivators, only those who had awakened Martial Spirits had this sort of sea of consciousness
สำหรับผู้เพาะปลูกที่มีอันดับต้น ๆ เพียงคนเดียวที่ตื่นขึ้นมาได้มีจิตสำนึกในการต่อสู้เช่นนี้
 In the midst of this chaotic sea of consciousness was a plant that was about a third of a metre high, giving off a faint jade-green glow
ท่ามกลางความวุ่นวายแห่งจิตสำนึกนี้เป็นพืชที่มีความสูงประมาณหนึ่งในสามของเมตรทำให้เป็นประกายหยกสีเขียวอ่อน
 This was Xiao Yun’s Martial Spirit, and it looked like a jade-green branch
นี่คือวิญญาณการต่อสู้ของ Xiao Yun และดูเหมือนว่าเป็นสาขาที่มีหยกสีเขียว
 It was currently giving off a jade-green light as the small leaves on the branch slowly grew
ตอนนี้กำลังเปิดไฟเขียวหยกเมื่อใบเล็ก ๆ บนกิ่งก้านสาขาค่อยๆโตขึ้น
 “The leaves seem to have become much bigger
ใบดูเหมือนจะโตขึ้นมาก
 Looks like you’re going to start growing!” Seeing that the leaves had grown bigger, Xiao Yun let out a sigh of relief
ดูเหมือนว่าคุณจะเริ่มโตขึ้น! "เมื่อเห็นว่าใบไม้โตขึ้น Xiao Yun ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
 The bigger the leaves on his Martial Spirit became, the stronger his healing effects became, and the faster he could gather Heaven and Earth Essence Qi
ยิ่งใบของ Spirit Martial Spirit ยิ่งใหญ่มากเท่าไหร่ผลของการรักษาของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นและยิ่งเร็วเท่าไรเขาก็สามารถรวบรวม Heaven และ Earth Essence Qi ได้
 “As long as this Martial Spirit becomes stronger, I can draw out more Chilling Qi from little sis and reduce the number of times her illness breaks out
"ตราบเท่าที่วิญญาณการต่อสู้ครั้งนี้แข็งแกร่งขึ้นฉันสามารถดึง Chilling Qi จาก Little Sis ได้มากขึ้นและลดจำนวนครั้งที่ความเจ็บป่วยของเธอแตกออก
” At this thought, a faint smile appeared on the youth’s face, and his frown became lighter
"ด้วยความคิดแบบนี้รอยยิ้มที่จาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหนุ่มสาวและความขมวดคิ้วของเขากลายเป็นเบา
 Just as Xiao Yun smiled, the youths who had finished training walked by him
เช่นเดียวกับเสี่ยวหยุนยิ้มเยาวชนที่จบการฝึกเดินผ่านเขา
 “Haha, big brother Cheng, that trash is smiling
"เฮ้พี่ใหญ่เฉิงถังขยะนั้นยิ้ม
” A skinny youth suddenly stopped walking as and mocked, “Do you think he’s become retarded? He hasn’t advanced at all in the past 8 years, and yet he’s smiling while he’s training?” “Maybe he’s broken through,” another youth sarcastically spoke as he grinned
"หนุ่มผอมหยุดการเดินและเยาะเย้ย" คุณคิดว่าเขาเป็นคนปัญญาอ่อนหรือไม่? 
 The sounds of the mocking laughter caused Xiao Yun to frown
เสียงหัวเราะเยาะเย้ยทำให้ Xiao Yun เหี่ยวย่น
 He opened his eyes and calmly gazed at the 5 youths who were gathered around him, before once again closing his eyes
เขาเปิดตาของเขาและจ้องมองใจเย็นคนหนุ่มห้าคนที่มาชุมนุมรอบตัวเขาก่อนที่จะปิดตาอีกครั้ง
 He had long since become used to their ridicule
เขาใช้มานานแล้วเพื่อเยาะเย้ยของพวกเขา
 “Cousin Xiao Yun, have you broken through?” Seeing that Xiao Yun was ignoring them, one of the youths who was a bit older than the others frowned before continuing, “If you’ve broken through, tell big brother Cheng
"ลูกพี่ลูกน้อง Xiao Yun คุณหักหรือยัง?" เมื่อเห็นว่า Xiao Yun ไม่สนใจพวกเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่อายุน้อยกว่าคนอื่น ๆ ที่ขุ่นเคืองใจก่อนที่จะดำเนินการต่อไป "ถ้าคุณหักผ่านให้บอกพี่ใหญ่ Cheng
 We’ll be sooo happy for you, and grandpa will be extremely happy too
เราจะมีความสุขมากสำหรับคุณและคุณปู่ก็จะมีความสุขเป็นอย่างมากด้วย
” This youth was called Xiao Cheng, and was Xiao Yun’s older cousin
"เยาวชนคนนี้ชื่อว่า Xiao Cheng และเป็นลูกพี่ลูกน้องที่มีอายุมากกว่าของ Xiao Yun
 “That’s right, big brother Xiao Yun, you need to tell us if you’ve broken through!” The other youths all exclaimed with sarcastic grins
"ถูกต้องพี่ใหญ่ Xiao Yun คุณต้องบอกเราถ้าคุณผ่าน!" เยาวชนคนอื่น ๆ ทุกคนร้องตะโกนด้วยยิ้มแย้มแจ่มใส
 Anyone would be able to tell that they were still mocking him
ใครจะสามารถบอกได้ว่าพวกเขากำลังเยาะเย้ยเขา
 “I haven’t broken through yet and I won’t trouble everyone to worry about me
"ฉันยังไม่ผ่านไปและฉันจะไม่ทำให้ทุกคนต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน
” Xiao Yun glared at the rest of the youths
"เสี่ยวหยินมองไปที่คนหนุ่มสาวที่เหลืออยู่
 They couldn’t see any joy or anger apart from his calm expression, which made them feel even more infuriated
พวกเขาไม่สามารถมองเห็นความสุขหรือความโกรธใด ๆ นอกเหนือจากการแสดงออกของเขาสงบซึ่งทำให้พวกเขารู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้น
 This guy was completely ignoring them! “I’ll take my leave
คนที่แต่งตัวประหลาดนี้ได้อย่างสมบูรณ์ละเลยพวกเขา! 
” Xiao Yun ignored them and got up, preparing to leave
"Xiao Yun ละเลยพวกเขาและลุกขึ้นเตรียมที่จะออกไป
 The events of the past few years had caused Xiao Yun’s temperament to become much more mature than those at the same age as him
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาทำให้อารมณ์ของเสี่ยวยุนกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าช่วงอายุเดียวกับเขา
 Xiao Yun knew that even if he was angry at these people, he wouldn’t be able to do anything without sufficient strength Moreover, if a dog bit you, would you bite it back? Of course not
Xiao Yun รู้ว่าแม้ว่าเขาจะโกรธที่คนเหล่านี้เขาก็จะไม่สามารถทำอะไรได้หากไม่มีความแข็งแรงเพียงพอนอกจากนี้ถ้าสุนัขกัดคุณคุณจะกัดมันกลับ? 
 He needed to possess enough strength to hit them back with his fists, not with mere words
เขาจำเป็นต้องมีกำลังพอที่จะตีกลับด้วยกำปั้นของเขาไม่ใช่แค่คำพูดเท่านั้น
 That was the way of the king
นั่นคือทางของกษัตริย์
 As such, Xiao Yun was not in a hurry
เช่นนี้ Xiao Yun ไม่รีบร้อน
 He believed that one day, he would be able to rise again
เขาเชื่อว่าวันหนึ่งเขาจะสามารถขึ้นอีกครั้งได้
 “Hmph, a piece of trash dares to act so arrogantly?” Seeing that Xiao Yun was about to leave, the youths around him became furious
"Hmph, ชิ้นส่วนของถังขยะกล้าที่จะทำหน้าที่อย่างหยิ่งทะนุถนอม?" เมื่อเห็นว่า Xiao Yun กำลังจะออกไปเยาวชนที่อยู่รอบตัวเขาก็โกรธ
 They were the pride and joy of the family now, and yet Xiao Yun still dared to act like that? In these people’s eyes, Xiao Yun’s actions were blatantly disrespecting them
พวกเขาเป็นความภาคภูมิใจและความปิติยินดีของครอบครัวในขณะนี้และยัง Xiao Yun ยังคงกล้าที่จะทำแบบนั้น? 
 “He definitely has no chance at breaking through, so he’s still living in his own fantasy world where he’s still a genius
"เขาไม่มีโอกาสได้ทะลุทะลึ่งดังนั้นเขาจึงยังมีชีวิตอยู่ในโลกจินตนาการของตัวเองที่เขายังเป็นอัจฉริยะ
” “Genius?” “He’s wasted so much of the family’s resources over these past years
"" อัจฉริยะ? "" เขาเสียทรัพยากรของครอบครัวมามากในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้
 If those resources were given to us, we could have stepped into the Innate realm already,” the other youths complained
หากทรัพยากรเหล่านั้นได้รับมอบให้กับเราเราก็สามารถก้าวเข้าไปในดินแดน Innate แล้ว "เยาวชนคนอื่น ๆ บ่น
 “Luckily, grandpa’s in closed-door training
"โชคดีที่คุณปู่อยู่ในการฝึกอบรมแบบปิด
 Otherwise, our Xiao family’s resources would have all been wasted by him!” Although Xiao Yun had walked quite far away, he could still hear their voices
มิฉะนั้นทรัพยากรของตระกูล Xiao ของเราก็หมดไปแล้ว! "ถึงแม้เสี่ยวหยินจะเดินไปไกล แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงของพวกเขา
 “You’re afraid of me dragging the family down?” Xiao Yun stopped walking as he looked back at the group of youths
"คุณกลัวว่าฉันจะลากครอบครัวไปด้วยเหรอ?" Xiao Yun หยุดเดินขณะที่มองย้อนกลับไปที่กลุ่มวัยรุ่น
 He could feel his anger rising within him, but he quickly regained his composure
เขารู้สึกถึงความโกรธของเขาที่เพิ่มขึ้นภายในตัวเขา แต่เขากลับฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
 He looked up at the sky and slightly frowned, as if he had thought of something
เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและขมวดคิ้วราวกับว่าเขาคิดอะไรบางอย่าง
  “Today is the full moon when the Yin Qi is strongest and most abundant
"วันนี้เป็นวันพระจันทร์เต็มดวงเมื่อ Yin Qi มีความแข็งแกร่งและอุดมสมบูรณ์ที่สุด
 Lil sis’ illness will probably act up again,” Xiao Yun muttered
"ความเจ็บป่วยของ Lil sis 'อาจจะเกิดขึ้นอีกครั้ง" เสี่ยวหยินพึมพำ
 Whenever he thought of the pain his little sister suffered when her Chilling Qi broke out, he felt as if his heart was being torn in two
เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาคิดถึงความเจ็บปวดของน้องสาวตัวน้อยที่ต้องทนทุกข์ทรมานเมื่อ Chilling Qi เกิดขึ้นเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกฉีกขาดออกเป็นสองส่วน
 He started to walk away even faster
เขาเริ่มเดินเร็วขึ้น