Chapter 3 03 Colette-chan is too good at gesturing   And a few years later……
บทที่ 3 03 Colette-chan แย่มากที่ท่าทางและไม่กี่ปีต่อมา ......
No, no, it has only been three days since then!As a result of my difficult pantomime, they could somehow understand my what I want
ไม่ใช่แค่สามวันนับ แต่นั้นมาอันเป็นผลมาจากการเล่นโขนที่ยากทำให้พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่ฉันต้องการได้
 ……or, I think
...... หรือฉันคิดว่า
First, I’ll work here so let me stay for a while
ครั้งแรกฉันจะทำงานที่นี่เพื่อให้ฉันอยู่พักหนึ่ง
 Second, I want to go to a town later so please share some water and food when that time comes
ประการที่สองฉันต้องการไปที่เมืองในภายหลังดังนั้นโปรดแบ่งปันน้ำและอาหารบางอย่างเมื่อถึงเวลานั้น
 Third, tell me the way to the town
ประการที่สามบอกทางไปเมือง
It took a very long time to convey only this
ต้องใช้เวลานานมากในการถ่ายทอดสิ่งนี้เท่านั้น
 I gave up memorizing their language
ฉันยอมจำนนภาษาของพวกเขา
 I’ll hardly remember it in a few days, there should be a phone if I go to a town so I can call Japan using an international phone or from an embassy, if I can find someone who understands Japanese or at worse English, it’s the end of that story
ฉันแทบจะจำไม่ได้ในสองสามวันควรจะมีโทรศัพท์ถ้าฉันไปที่เมืองเพื่อที่ฉันจะสามารถโทรไปยังประเทศญี่ปุ่นโดยใช้โทรศัพท์ระหว่างประเทศหรือจากสถานทูตได้ถ้าฉันสามารถหาคนที่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นหรือภาษาอังกฤษที่แย่ลงได้ 
 There wouldn’t be any chances to use this country’s language after returning home
จะไม่มีโอกาสใช้ภาษาของประเทศนี้หลังจากกลับมาถึงบ้าน
 No, I will say my thanks, but it’s fine if I get someone to translate it
ไม่ฉันจะกล่าวขอบคุณ แต่ดีถ้าฉันได้รับคนที่จะแปล
After doing various things with them I understood a few things
หลังจากทำสิ่งต่างๆกับพวกเขาฉันเข้าใจบางสิ่ง
 First of all, as I thought I seem to be thought as a child or rather not in that sense that I’m a minor but that I’m about ten to twelve years old
ประการแรกฉันคิดว่าฉันดูเหมือนจะคิดว่าเป็นเด็กหรือมากกว่าไม่ใช่ในแง่ที่ว่าฉันเป็นผู้เยาว์ แต่ฉันอายุประมาณสิบถึงสิบสองปี
 …It’s all right, it’s convenient so I’ll let that go! Well, Colette-chan is eight years old…
... ถูกต้องแล้วก็สะดวกแล้วล่ะที่ฉันจะปล่อยให้ไป! 
 shouldn’t I let being twelve pass?And maybe it’s a custom around here, but it’s normal for orphans and abandoned children to be taken in by someone, raised, and become a child of that house
ฉันควรจะปล่อยให้เป็นสิบสองผ่าน? และอาจจะเป็นประเพณีที่นี่ แต่เป็นเรื่องปกติสำหรับเด็กกำพร้าและเด็กที่ถูกทิ้งร้างที่จะต้องดำเนินการโดยใครบางคนยกขึ้นและกลายเป็นลูกของบ้านหลังนั้น
 It is not unusual for them to marry a child from the house after becoming an adult be blessed with becoming “true parent and child” by everyone
ไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่พวกเขาจะแต่งงานกับเด็กจากบ้านหลังจากที่กลายเป็นผู้ใหญ่จะมีความสุขกับการเป็น "แม่และเด็กที่แท้จริง" ของทุกคน
 Of course, it seems a large majority will usually marry other households and repay their guardians like one would parents
แน่นอนว่าส่วนใหญ่มักจะแต่งงานกับครอบครัวอื่น ๆ และจ่ายคืนผู้ปกครองให้เหมือนพ่อแม่
 Well, in the first place it’s a small village so all villagers seem to be like family
ดีที่ในตอนแรกมันเป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ดังนั้นชาวบ้านทุกคนดูเหมือนจะเป็นเหมือนครอบครัว
So, what does that mean? It seems that “If an orphan or an unidentified person is picked up, without sending them to a government office you can take care of them as is
ดังนั้นสิ่งที่หมายความว่าอย่างไร 
 They were abandoned anyway so don’t bother looking for such parents
พวกเขาถูกทอดทิ้งอยู่แล้วดังนั้นไม่ต้องรำคาญมองหาพ่อแม่เช่น
” Oh, so that’s why parents here looked so calm when they took care of me
"โอ้นี่เป็นเหตุผลที่พ่อแม่ที่นี่ดูสงบเมื่อพวกเขาดูแลฉัน
 Well, I’ll be leaving soon
ฉันจะออกเดินทางเร็ว ๆ นี้
…So why did you bother to explain that for half a day, Colette-chan? She took a lot of time and effort to scrape the ground and draw a lot of things which seemed to be a family tree with a piece of wood and then points to it
ทำไมคุณถึงอธิบายว่าครึ่งวัน Colette-chan? 
 What do you have to explain right now? The adopted daughter marry their biological son in the house over there, and the house over there has an adopted son and a biological son taking care of their parents
คุณต้องอธิบายอะไรบ้างตอนนี้? 
 No, why are you staring at me!I was disturbed by Colette-chan’s pressure, but I spent a few days relaxing while helping with housework
ไม่เป็นไรคุณจ้องที่ฉันทำไมฉันรู้สึกไม่สบายใจกับความกดดันของ Colette-chan แต่ฉันใช้เวลาพักผ่อนสักสองสามวันในขณะที่ช่วยในการทำงานบ้าน
 Cooking using the stove without any fermented seasonings gave me a huge handicap but I’d been helping my mom cook since elementary school and by middle school, it was mostly up to me so I have a life full of experience and was able to make something appropriate
การทำอาหารโดยการใช้เตาไม่มีรสปรุงรสทำให้ฉันมีแต้มต่อมาก แต่ฉันก็ช่วยแม่ทำอาหารตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาและในโรงเรียนมัธยมก็เป็นส่วนใหญ่กับฉันดังนั้นฉันจึงมีชีวิตที่เต็มไปด้วยประสบการณ์และสามารถทำอะไรบางอย่างได้ 
 The result was very popular, the wife Elnel-san groaned, Gununu
ผลเป็นที่นิยมมากภรรยา Elnel-san คราง Gununu
 In contrast, chopping firewood was terrible
ในทางตรงกันข้ามการตัดไม้ฟืนเป็นเรื่องน่ากลัว
 No, is chopping firewood housework? Isn’t that part the father’s work? Oh, Eline-san and Colette-chan is in charge of the housework and part of that is the preparation of firewood, is that so?The ax is heavy
ไม่มีการสับไม้ฟืน? 
 The hatchet is difficult to use
ขวานเป็นเรื่องยากที่จะใช้
 It misses when I swing down
มันพลาดเมื่อฉันแกว่งลง
 After the ax bites into the firewood, the ax attach to the firewood is too heavy to raise to raise and slam back down
หลังจากขวานขวานเข้าไปในกองฟืนขวานที่ยึดติดกับฟืนจะหนักเกินไปที่จะยกขึ้นและสแลชกลับลง
 When doing that the skin of my palms peels off, muscles, shortness of breath, waist…
เมื่อทำผิวของฉันปาล์มออกกล้ามเนื้อหายใจถี่, เอว ...
 Immediately, I got tagged out
ทันทีที่ฉันถูกแท็กออก
 Why does it breaks after a few plonks, Colette-chan……
ทำไมมันถึงหยุดพักหลังจากไม่กี่วัน, Colette-chan ......
 The next day, I went to look for wild vegetables with Colette-chan
วันรุ่งขึ้นผมไปหาผักป่ากับ Colette-chan
 Going into the forest carrying a basket on my back
เดินเข้าไปในป่าที่ถือตะกร้าที่หลังของฉัน
 Oh, only me is carrying it
โอ้เพียง แต่ฉันแบกมัน
 Because there is no way we’ll find two baskets worth, I will carry it to make it easy for the main force Collett-chan to move
เพราะไม่มีทางใดที่เราจะพบตะกร้าสองอันที่คุ้มค่าฉันจะพกพาไปให้ง่ายเพื่อให้กองทัพหลัก Collett-chan สามารถเคลื่อนย้ายได้
 Yep, that is very logical
อ้อที่เป็นตรรกะมาก
Huh, Is this the forest I was wandering in? I see, so Colette-chan found me here? Then, I’ll try my best in the search to apologize for messing up the gathering that day! Colette-chan showed me a sample of the types of vegetables we’re looking for so it’s ok!…Although I was enthusiastic, it seems there is a knack to look for where the wild vegetables grow, I can only found it when I look in a place instructed by Collette but not at all if I look for it myself
นี่เป็นป่าที่ฉันหลง? 
 Oh well, I’m not doing this to learn, if I can help Colette-chan…
โอ้ฉันไม่ได้ทำแบบนี้เพื่อเรียนรู้ถ้าฉันสามารถช่วย Colette-chan ได้
When the wild vegetables in the basket filled about one-third, Colette-chan suddenly stopped
เมื่อผักป่าในตะกร้าบรรจุประมาณหนึ่งในสาม Colette-chan ก็หยุดลง
 She has a bad complexion when I turn to look
เธอมีผิวที่ไม่ดีเมื่อฉันหันไปมอง
 She told me to take off the basket with a gesture
เธอบอกให้ฉันถอดกระเช้าด้วยท่าทาง
 Despite thinking it was strange I took off the basket as instructed and Colette-chan slowly came back and whispered to me
แม้จะคิดว่ามันแปลกที่ฉันเอาออกตะกร้าตามคำแนะนำและ Colette-chan ช้ากลับมาและกระซิบกับฉัน
`Keru, korore, marutousu…’Yes, it’s one of the words that I’ve learned after being repeated over and over again before we departed
Keru, Korore, Marutousu ... "ใช่นี่เป็นคำหนึ่งที่ฉันได้เรียนรู้หลังจากที่ถูกทำซ้ำซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนที่เราจะจากไป
 No, I gave up learning their language but only at the level of having a normal conversation, I learned some simple words
ไม่ฉันเลิกเรียนภาษา แต่เพียงอย่างเดียวในระดับของการสนทนาปกติฉันได้เรียนรู้คำง่ายๆ
 Yes, no, water, food, hungry, give me, they’re very important and essential words
ใช่ไม่มีน้ำอาหารหิวให้ฉันพวกเขาเป็นคำที่สำคัญและสำคัญ
 And now that is the word used when a dangerous beasts appears, it is serious! Didn’t you tell me that dangerous beasts seldom come out around here, that’s definitely the meaning of the picture you draw on the ground
และตอนนี้เป็นคำที่ใช้เมื่อสัตว์ที่เป็นอันตรายปรากฏขึ้นเป็นเรื่องจริงจัง! 
… What, “rarely comes out” also means “sometimes comes out” is that so?Putting the basket down gently and we return to the direction where we came quietly
... สิ่งที่ "ไม่ค่อยออกมา" หมายถึง "บางครั้งก็ออกมา" ด้วยเช่นกันการใส่ตะกร้าเบา ๆ ลงไปและเรากลับไปยังทิศทางที่เรามาเงียบ ๆ
 The basket will probably be recovered at a later date after the danger leaves
ตะกร้าอาจจะได้รับการฟื้นฟูในภายหลังหลังจากที่ใบอันตราย
 Will the villagers hunt the beasts or will they keep children from approaching the forest until they are gone? It’s impossible to do business, mou
ชาวบ้านจะล่าสัตว์หรือจะไม่ให้เด็ก ๆ เข้ามาในป่าจนกว่าพวกเขาจะไป? 
 I wonder if the basket of wild vegetables collected with great pains will become useless by that time
ฉันสงสัยว่ากระเช้าของผักป่าที่เก็บรวบรวมด้วยความเจ็บปวดที่ยิ่งใหญ่จะกลายเป็นไร้ประโยชน์โดยเวลานั้น
 It probably wouldn’t become a good dry product
มันอาจจะไม่กลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่แห้งดี
 (tn note: I can translate mou to jeez but I don’t for the kawaii, also in case you forgot she thinks she’s in a third world country so gathering is a business)Well, life is important more than a few wild vegetables
(ฉันรู้ได้ว่าฉันสามารถแปลคำว่า mou to jeez ได้ แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรสำหรับคนที่รักในกรณีที่คุณลืมเธอคิดว่าเธออยู่ในประเทศโลกที่สามเพื่อให้การชุมนุมเป็นธุรกิจ) ชีวิตเป็นเรื่องสำคัญมากกว่าผักป่าน้อย
 Should we slowly and quietly run away, wait, the wind, earlier it was blowing
เราควรจะค่อยๆเงียบและวิ่งหนีรอลมก่อนหน้านี้มันพัดไป
 We had the bad luck of facing the wind, wait, isn’t this bad! I don’t think even if the incredible super girl Colette-chan would notice a beast before it notices her
เราโชคไม่ดีที่หันหน้าไปทางสายลมรอไม่แย่จัง! 
 Aren’t we already founded? Then I can only hope that the other side is full and not going to hunt right now, following another prey, maybe a vegetarian… No, slim chance
เรายังไม่ได้ก่อตั้ง? 
 Then why don’t they attack already? Think, think, roar my trivia computer! Yes, I got it
ทำไมพวกเขาถึงไม่โจมตี? 
 Three possibilities
สามความเป็นไปได้
One, slowly surrounds to completely detain
หนึ่งค่อยๆล้อมรอบไปอย่างสมบูรณ์กักขัง
 Is that necessary when the opponent’s a child’s with slow feet?Two, to enjoy mocking at us, playing around
เป็นสิ่งที่จำเป็นเมื่อคู่ต่อสู้ของเด็กที่มีเท้าช้าหรือไม่สองเพื่อสนุกกับการเยาะเย้ยที่เราเล่นรอบ
 Then wouldn’t they show up enjoy scaring us
แล้วพวกเขาก็จะไม่แสดงความสุขกับเรา
Three, a practice stage to teach children how to hunt
สามขั้นตอนการปฏิบัติเพื่อสอนเด็ก ๆ ว่าจะล่าอย่างไร
 There is no worry of escape because of their slow feet, no worry that their children will get unexpectedly injured by a counterattack, the ideal prey
ไม่ต้องกังวลกับการหลบหนีเพราะเท้าช้าของพวกเขาไม่ต้องกังวลว่าลูก ๆ ของพวกเขาจะได้รับบาดเจ็บอย่างไม่คาดคิดจากการตีโต้เหยื่อที่เหมาะ
 That’s so, it’s ideal isn’t it, a human girl
ไม่เป็นไรเด็กผู้หญิงคนนั้น
 It is a secret that a girl that can’t be call a “child” is mixed in
เป็นความลับที่เด็กผู้หญิงไม่สามารถเรียก "เด็ก" มาผสมเข้า
 Although it is only an guess, the possibility that a beast is approaching is high
แม้ว่าจะเป็นเพียงการคาดเดาก็ตามความเป็นไปได้ที่สัตว์ร้ายใกล้เข้ามามาก
 How to escape safely……
วิธีการหลบหนีอย่างปลอดภัย ......
Buy some time? How long will it take for someone to look for two children who hasn’t come back by night? Searching the woods on a dark night? Parents aside, the villagers probably wouldn’t take on such danger
ซื้อบ้างไหม 
 Besides they wouldn’t make it in time
นอกจากพวกเขาจะไม่ทำให้มันทันเวลา
When I looked back, I saw a glimpse of something moving through the gaps in the trees
เมื่อฉันมองย้อนกลับไปฉันก็มองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่เคลื่อนผ่านช่องว่างในต้นไม้
 Multiple
หลายอย่าง
 One wolf-like thing and a few which are considerably smaller
หนึ่งในสิ่งที่คล้ายหมาป่าและมีขนาดเล็กมาก
 As expected? Can that type climb a tree? It seems unlikely to climb If there are no branches in low positions
อย่างที่คาดไว้? 
They will come soon
พวกเขาจะมาเร็ว ๆ นี้
 A good tree, a good tree, can’t be helped that one!“Colette!”There doesn’t seem to be any branches low enough that the beasts will be able to climb, so finding a tree that seems able to easily supported Collett’s body weight she grab the Collett’s hand and forcibly pulled on it
ต้นไม้ที่ดีต้นไม้ที่ดีไม่สามารถช่วยได้! "โคเล็ตต์!" ดูเหมือนจะไม่มีกิ่งไม้ใด ๆ ที่ต่ำพอที่สัตว์จะสามารถปีนขึ้นไปได้ดังนั้นการหาต้นไม้ที่ดูเหมือนจะสามารถรองรับได้อย่างง่ายดาย 
 Putting her hands under armpit and lift her up and push her onto the tree
วางมือใต้รักแร้ยกขึ้นและผลักเธอลงบนต้นไม้
“Mitsuha! ーー、ーーー！”After confirming that she clung to the tree, while ignoring the shouting Colette she released her and put her hands under Colette’s shoes then pushed up
“Mitsuha!
 Colette guessed Mitsuha’s intention and hurriedly moved both hands to climb onto the tree and gripped the branch that she arrived at and pulled up her body
Colette คาดเดาความตั้งใจของ Mitsuha และรีบขยับมือทั้งสองข้างขึ้นไปบนต้นไม้และจับแขนงที่เธอมาถึงและดึงร่างขึ้น
“Mitsuha!、ーーー！”Colette is desperately reaching out to Mitsuha, but Mitsuha smiles and shakes her head
"Mitsuha !, ーーー!" โคเล็ตต์กำลังเอื้อมมือออกไป Mitsuha แต่ Mitsuha ยิ้มและสั่นศีรษะ
 “I’m sorry, I’m not good at climbing trees
"ฉันขอโทษฉันไม่เก่งในการปีนป่าย
 That tree seems like it’ll break with two people
ต้นไม้ที่ดูเหมือนว่ามันจะทำลายกับคนสองคน
 Well, goodbye, take care of yourself!”Maybe the beast thought that they had given up, they revealed themselves and slowly came up
ดีไปแล้วดูแลตัวเอง! "บางทีสัตว์ร้ายคิดว่าพวกเขายอมแพ้พวกเขาก็เปิดเผยตัวเองและค่อยๆเดินขึ้นมา
 Like I saw earlier, one looks like an adult and three seems like children
เช่นเดียวกับที่ฉันเห็นมาก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ใหญ่และสามดูเหมือนจะเป็นเด็ก
 Because they are wolf-like, is it fine to call them “wolves” and “wolves cubs”? I picked up a tree branch at my feet and flung it at the wolves to draw attention to myself
เพราะพวกเขาเป็นหมาป่าเหมือนเป็นที่ดีที่จะเรียกพวกเขาว่า "หมาป่า" และ "หมาป่าลูก"? 
 Of course doesn’t hit them, but the intention to attack was transmitted, a growl is raised and Mitsuha glares
แน่นอนไม่ได้ตีพวกเขา แต่ความตั้งใจที่จะโจมตีถูกส่งคำรามจะยกขึ้นและจ้องมอง Mitsuha
 All right, with this I ranked up from “helpless prey” to “resistant prey”
ขวาทั้งหมดนี้ฉันอันดับจาก "เหยื่อที่ไร้ประโยชน์" ถึง "เหยื่อทน"
 To attract enemies get their hatred
เพื่อดึงดูดศัตรูได้รับความเกลียดชังของพวกเขา
 As much as possible, as far as possible! “Mitsuha, Mitsuha, Mitsuha ~ ~ ~!!!”Leaving the desperately screaming Colette, she ran away with all her might
เท่าที่เป็นไปได้เท่าที่เป็นไปได้! 
Haa, haa, haa, haa……
Haa, Haa, Haa, haa ......
Mitsuha’s mornings are fast because there are so many things she has to do
เช้าของ Mitsuha เร็วเพราะมีหลายอย่างที่เธอต้องทำ
Mitsuha’s stamina also runs out fast too because there are many things she doesn’t doJust as she looks Mitsuha doesn’t have much physical strength, the only time she exercises outside of PE in school was when her older brother invited her to airsoft games
ความแข็งแกร่งของ Mitsuha ก็หมดไปอย่างรวดเร็วเพราะมีหลายอย่างที่เธอไม่ค่อยทำเท่าที่ดู Mitsuha ไม่มีสมรรถภาพทางกายเพียงครั้งเดียวที่เธอออกกำลังกายนอกโรงเรียนในโรงเรียนก็คือตอนที่พี่ชายของเธอชวนเธอไปเล่นเกมอัดลม
 Her reflexes aren’t bad, but she couldn’t keep up
การตอบสนองของเธอไม่เลว แต่เธอไม่สามารถติดตามได้
 There was bad footing as well, the wolf didn’t seem to be serious at all and had closed the distance in a blink of an eye
หมาป่าดูเหมือนจะไม่จริงจังเลยทีเดียวและปิดท้ายด้วยระยะทางเพียงไม่กี่นาที
(Only the parent
(เฉพาะผู้ปกครอง
 The cubs can’t climb the tree
ลูกไม่สามารถปีนต้นไม้ได้
 The parent’s out too but just in case before getting killed I should somehow get one of it’s legs…)I gave up already on myself
พ่อแม่ของฉันออกไป แต่ในกรณีก่อนที่จะถูกฆ่าฉันควรได้รับขาของมันอย่างใด ... ) ฉันให้ขึ้นอยู่กับตัวเอง
 All that’s left is somehow protecting Colette!Mitsuha stepped on her feet out of fatigue and had a great fall, crashing into a nearby large tree
สิ่งที่เหลืออยู่คือการป้องกัน Colette! Mitsuha ก้าวลงบนเท้าของเธอออกจากความเมื่อยล้าและมีฤดูใบไม้ร่วงที่ยอดเยี่ยมล้มลงในต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้เคียง
The wolf exposing its fangs comes near and jumps “I don’t want to die! Colette-chan, Father, mother……”The wolf’s fangs approach
หมาป่าที่เผยให้เห็นเขี้ยวของมันมาใกล้และกระโดด "ฉันไม่ต้องการที่จะตาย! 
 On the verge of death, various things float and flow in Mitsuha’s mind
ความตายมีหลายสิ่งหลายอย่างลอยตัวและไหลเข้าสู่จิตใจของ Mitsuha
 Colette’s smile, the figures of her parents, and the one who call the two years younger her cute and taught her various things, the gentle, dependable and a little, no very nerdy, beloved older brother
รอยยิ้มของ Colette ตัวเลขของพ่อแม่ของเธอและผู้ที่โทรสองปีที่อ่อนเยาว์ของเธอที่น่ารักของเธอและสอนสิ่งต่างๆของเธออ่อนโยนเชื่อถือได้และเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่มี nerdy พี่ชายที่รัก
 Maybe he liked quoting lines in novels? The happy smug look he get whenever he finds a good time for a quote is a bit annoying
บางทีเขาอาจชอบการอ้างอิงในนิยาย? 
 I wonder what that brother would quote at a time like this…
ฉันสงสัยว่าพี่ชายคนไหนจะพูดในตอนนี้แบบนี้ ...
Mitsuha cried out with a loud voice at the end
Mitsuha ร้องไห้เสียงดังตอนท้าย
 “Onicha~aaaaa~a~a~a~~~n~~n!!” And Mitsuha’s disappears, the wolf rolling in pain after bashing into the big tree finally got back up and stands with a astonished look
"Onicha ~ aaaaa ~ a ~ a ~~~ n ~~ n !!" และ Mitsuha ก็หายตัวไปหมาป่ากลิ้งไปด้วยความเจ็บปวดหลังจากทุบตีไปที่ต้นไม้ใหญ่ก็กลับขึ้นมาและยืนขึ้นด้วยความประหลาดใจ
 (tn: You know, I’m surprised imoutosite didn’t pick this up)
(tn: คุณรู้ฉันแปลกใจ imoutosite ไม่รับนี้)